Είχαν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την νίκη της Gondor απέναντι στην Mordor. Ήμουν στην κάμαρα μου και ετοιμάζουν να κατέβω στην μεγάλη αίθουσα να συναντήσω τον Aragorn. O Legolas έλειπε σχεδόν 20 μέρες τώρα. Είχε πάει να συναντήσει τα Hobbits στο Bri, μαζί με τον Gimli. H Arwen επίσης έλειπε. Είχε πάει να φέρει τον Frodo και τον Gandalf. Πήγα στην μεγάλη αίθουσα και έκατσα δίπλα στον Aragorn. Το πρωινό μας ήταν ήδη σερβιρισμένο.

"Ποτέ λες να έρθουν;" τον ρώτησα καθώς εκείνος μου σέρβιρε χυμό στο ποτήρι μου.

"Ο Legolas φαντάζομαι θα είναι εδώ σε 5 μέρες, σε 6 αν κάνουν στάση σε ένα παλιό καλό φίλο." μου απάντησε. "Όσο για την Arwen, δεν ξέρω. Πάει τώρα μήνας που λείπει."

Μετά το πρωινό μας κάναμε μια βόλτα  στους κήπους και επιστρέψαμε πίσω στην Ακρόπολη. Ο Aragorn εξαφανίστηκε στο εσωτερικό της.

Πέντε μέρες αργότερα καθόμουν μόνη μου στην ακρόπολη
και χάζευα στην πεδιάδα έξω από τα τείχη την Minas Tirith. Ξαφνικά στο οπτικό μου πεδίο μπήκαν 2 άσπρα άλογα και ένα μικρό πόνυ. Κατέβηκα κάτω στους φρουρούς της πύλης.

"Η βασίλισσα Arwen. Ανοίξτε την πύλη." ακούστηκε ο εξωτερικός φρουρός πριν προλάβω να μιλήσω.

Η πύλη άνοιξε και οι τρεις τους ξεπέζεψαν στην είσοδο και έδωσαν τα άλογα σε έναν φρουρό. Γονάτισα και αγκάλιασα τον Frodo που μου είχε λείψει πολύ. Έκανα μια υπόκλιση στην Arwen και καλωσόρισα τον Gandalf με ένα ζεστό χαμόγελο και μία χειραψία.

"Ο Aragorn βρίσκεται στην ακρόπολη, στην αίθουσα του θρόνου. Δεν ξέρει πως φτάσατε και θα χαρεί πολύ να σας δει. Ελάτε!" είπα και πήραμε το δρόμο προς τα πάνω.

Ο Gandalf χτύπησε την πόρτα και την άνοιξε. Τα μάτια του Aragorn έλαμψαν όταν είδε την Arwen. Ήρθε με αργό βήμα προς το μέρος μας. Καλωσόρισε τον Gandalf με μια χειραψία, έκανε μια αγκαλιά στον Frodo και φίλησε γλυκά την Arwen.

"Aragorn, γνωρίζεις κάτι για τους υπόλοιπους; Θα έπρεπε να βρίσκονται ήδη εδώ."

"Μην ανησυχείς σε δύο μέρες το αργότερο θα είναι εδώ. Τυχαίνει να γνωρίζω πως έκαναν μια μικρή στάση  στο Edoras." με καθησύχασε αυτός.

"Καλά." λέω. "Εγώ με τον Frodo σας αφήνουμε να τα πείτε. Έλα να σου δείξω τι κάναμε στον κήπο με τον Legolas."

Πήγαμε στον κήπο. Μαζί με τον Legolas είχαμε φέρει πολλών ειδών σπόρους από το δάσος του Mirkwood γι' αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Στην μέση είχαμε στήσει μία σκηνή, ώστε αν κάποιος θελήσει να μπορέσει να σταματήσει και να απολαύσει ένα υπέροχο γεύμα στην φύση. Μετά την σκηνή είχαμε φυτέψει τα λουλούδια που μας είχε χαρίσει απλόχερα η Galadriel, από το 'μαγικο' δάσος του Lothlorien.

"Ήταν πολύ ωραία." είπε ο Frodo καθώς τον άφησα έξω από την καμάρα του. "Θύμιζε το Lothlorien. Το δάσος της Κυράς."

"Πράγματι, αφού αυτή ήταν που μας τα πρόσφερε. Λοιπόν θα σε αφήσω να ξεκουραστείς και νωρίς το μεσημεράκι θα σερβιριστεί το γεύμα στην μεγάλη αίθουσα. Ότι άλλο θελήσεις ξέρεις που θα με βρεις."

"Ξέρω. Μην ανησυχείς." γέλασε.

Είχαν περάσει 2 μέρες από την άφιξη του Frodo. Καθόμασταν στην ακρόπολη και ο Frodo μας έλεγε ιστορίες για τα άγνωστα σε εμάς μέρη πέρα από τα λιμάνια. Ο Gandalf δεν ήταν μαζί μας. Είπε ότι είχε κάτι δουλειές και έφυγε με τον Ίσκιο. Ο προορισμός του, άγνωστος.

Ο Aragorn κοιτώντας δεξιά στην πεδιάδα χαμογέλασε. Γύρισα και είδα 3 μικρά πόνυ και ένα μεγάλο άσπρο άλογο. Χαμογέλασα και εγώ με την σειρά μου.

Δεν είχε περάσει πολύ ώρα, όταν πια είμασταν όλοι μαζί, και ο Gandalf, που είχε επιστρέψει, μαζεμένοι στην ακρόπολη. Αγκάλιασα τα 3 μικρά Hobbits, χαιρέτησα τον Gimli και έδωσα ένα ζεστό φιλί στον Legolas.

Και έτσι μετά από πάρα πολύ καιρό βρισκόμασταν όλοι και πάλι μαζεμένοι γύρω από το μεγάλο τραπέζι ρωτώντας τα Hobbits για την ζωή τους και εκείνα εμάς.

Σοκαρίστηκα όταν έμαθα πως ο Sam παντρεύτηκε και έχει μέχρι τώρα 3 παιδιά. Επίσης σοκαρίστηκα όταν έμαθα ότι παντρεύτηκε και ο Merry. Βέβαια αυτός δεν έχει ακόμα παιδιά.

Ήταν πολύ ωραίο που καθόμασταν και πάλι γύρω από ένα τραπέζι και γελάγαμε όλοι μαζί, πίνοντας και τρώγοντας. Με την μόνη διαφορά ότι είμασταν 9, αντί για 10 και αυτός που έλειπε δεν θα ξανά επέστρεφε ποτέ, γιατί πολύ απλά ήταν νεκρός και αυτό δυστυχώς δεν αλλάζει.

-----------
Λοιπόν αρχικά να ευχηθώ σε όλους καλή χρονιά με υγεία, ευτυχία και πολλά χαμόγελα και επιτυχίες.

Λοιπόν όπως βλέπετε η ιστορία μας συνεχίζει από εκεί που την αφήσαμε. Οι πρωταγωνιστές μας θα κληθούν να αντιμετωπίσουν έναν καινούριο εχθρό αλλά αυτά θα τα ανακαλύψουμε μαζί στην συνέχεια...

Ελπίζω να σας άρεσε το πρώτο κεφάλαιο...

Θα τα πούμε στο επόμενο...