Διασχίσαμε την στοά και σταθήκαμε πάνω σε μια σορό από πέτρες, κοιτάζοντας το βράχο του Orthanc* που στεκόταν απειλητικό παρά την όλη καταστροφή του Isengard. Από την απέναντι πλευρά του χερσότοπου μπροστά μας είδαμε τους καβαλάρηδες να προχωρούν με προσοχή. Ακολουθήσαμε τα απομεινάρια του δρόμου προχωρώντας αργά, γιατί οι πλάκες ήταν ραγισμένες και γεμάτες γλίτσα. Αυτοί μας είδαν και σταμάτησαν στην σκιά του βράχου για να μας περιμένουν.

"Λοιπόν." είπε ο Gandalf. "Ο Δεντρογένης και εγώ είχαμε κάτι πολύ ενδιαφέρουσες κουβέντες και καταστρώσαμε μερικά σχέδια. Και όλοι μας ξεκουραστήκαμε λιγάκι. Τώρα πρέπει πάλι να ξεκινήσουμε. Φαντάζομαι και εσείς ξεκουραστήκατε. Διακρίνω και μερικούς αγουροξυπνημένους." συνέχισε και το βλέμμα του σταμάτησε σε εμένα.

"Έτσι είναι!" είπε ο Legolas.

"Έχω μια τελευταία δουλειά να κάνω πριν φύγουμε." είπε μετά ο Gandalf. "Πρέπει να κάνω μια αποχαιρετιστήρια επίσκεψη στον Saruman. Κατά πάσα πιθανότητα άχρηστη, αλλά πρέπει να γίνει."

Φτάσαμε στην βάση του Orthanc. Ο βράχος γυάλιζε σαν να ήταν βρεγμένος. Μερικά γδαρσίματα και κάτι μικρά ξεφλουδίσματα κοντά στην βάση του ήταν όλα και όλα τα σημάδια του από την μανία των Ent.

Στην ανατολική πλευρά ανάμεσα σε δύο παραστάδες ήταν μια μεγάλη πόρτα. Από πάνω είχε μια μεγάλη μπαλκονόπορτα με παντζούρια και ενα μπαλκόνι με σιδερένια κάγκελα. Γύρω γύρω μακρόστενα παράθυρα βρίσκονταν στους τοίχους και από εκεί μας κρυφοκοιτάζαν μικροσκοπικά μάτια.

"Θα ανέβω εγώ." είπε ο Gandalf. "Έχω ξαναέρθει και ξέρω τον κίνδυνο που διατρέχω."

"Θα έρθω και εγώ." είπε ο Theoden. "Θέλω να μιλήσω στον εχθρό που μου προξένησέ τόσο κακό. Ο Eomer θα έρθει μαζί μου να με βοηθήσει να μην σκοντάψω."

"Όπως θέλεις." απάντησε ο Gandalf. "Aragorn, Belle, Legolas και Gimli ελάτε και εσείς μπορεί να σας χρειαστούμε."

Ανεβήκαμε τις σκάλες. Ο Gandalf στάθηκε μπροστά στην πόρτα και την χτύπησε με το ραβδί του.

"Saruman έλα έξω!" φώναξε με δυνατή φωνή.

Η μπαλκονόπορτα πάνω απ' τις πύλες άνοιξε, αλλά κανείς δεν φαινόταν στο σκοτεινό της άνοιγμα.

"Ποιος είναι;" ρώτησε μια γνωστή φωνή. "Τι θέλετε;"

"Πήγαινε να φωνάξεις το Saruman, αφού έγινες υπήκοος του Grima." απάντησε ο Gandalf. "Και μην καθυστερείς."

Η μπαλκονόπορτα έκλεισε. Περιμέναμε. Ξαφνικά ακούστηκε μια άλλη φωνή, χαμηλή και μελωδική, ο ήχος της και μόνο ήταν μαγεία.

"Λοιπόν." ρώτησε. "Γιατί μου ταράζετε την ανάπαυση; Δεν θα με αφήσετε ήρεμο ούτε μέρα ούτε νύχτα;"

Κοίταξα ψηλά και τρόμαξα γιατί δεν τον είχα ακούσει να έρχεται. Ένας γέροντας τυλιγμένος σε ενα μεγάλο μανδύα στεκόταν στα κάγκελα και μας κοίταζε. Τα μαλλιά και τα γένια του ήταν λευκά αλλά μαύρες τούφες φαινόταν γύρω από το στόμα και τα αυτιά.

"Αλλά ελάτε τώρα." είπε η φωνή. "Τουλάχιστον 2 από εσάς τους ξέρω με το όνομα τους. Τον Gandalf τον ξέρω πολύ καλά, αλλά εσύ Theoden, άρχοντα του Rohan ξεχωρίζεις από τα αρχοντικά σου σήματα. Ω άξιε γιε του Thengel γιατί δεν ήρθες νωρίτερα σαν φίλος; Εγώ πολύ επιθυμούσα να σε δω, και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια Γιάννα σε σώσω απο τις κακές και άσοφες συμβουλές που σε ταλαιπωρούν. Είναι άραγε πολύ αργά για να σε σώσω απ' την καταστροφή που πλησιάζει αν εξακολουθήσεις τον δρόμο που έχεις πάρει. Τι έχεις να πεις βασιλιά Theoden θα κάνεις ειρήνη μαζί μου για να πάρεις την βοήθεια και την γνώση μου;"

Μετά από μερικά λεπτά σιωπής ο Eomer απευθύνθηκε στον βασιλιά Theoden.

"Άρχοντα του Mark άκουσε με." είπε. "Τώρα νιώθουμε το θανάσιμο κίνδυνο για τον οποίο μας είχαν προειδοποιήσει. Φτάσαμε ως την νίκη, μόνο για να σταθούμε στο τέλος ζαλισμένοι μπροστά σε ένα γεροψεύτη με μέλι στην γλώσσα του; Έτσι θα μιλούσε και ο παγιδευμένος λύκος στα σκυλιά, αν μπορούσε. Τι βοήθεια μπορεί να σου την δώσει αλήθεια. Αλλά θα διαπραγματευτείς εσύ με αυτόν τον προδότη και δολοφόνο; Θυμήσου το γιο σου τον Theodret στα περάσματα και τον Hama στο φαράγγι."

"Θα έχουμε ειρήνη." είπε ο Theoden. "Ναι θα έχουμε ειρήνη, όταν όλα σου τα έργα θα έχουν καταστραφεί μαζί με τα έργα του σκοτεινού αφέντη που θέλεις να μας παραδώσεις. Είσαι ψεύτης και διαφθορέας της καρδιάς των ανθρώπων. Ακόμα και αν ο πόλεμος σου απέναντι μου ήταν δίκαιος, που δεν ήταν, ακόμα και τότε τι μπορείς να πεις για τις φωτιές στο Westfold και τα νεκρά παιδιά εκεί; Κατακρεούργησαν το κορμί του Hama μπροστά στις πύλες του Helm, ενώ ήταν ήδη νεκρός. Όταν θα κρέμεσαι από μια θηλιά στο παράθυρο σου για να διασκεδάζουν τα κοράκια σου, τότε θα κάνω ειρήνη μαζί σου."

"Θηλιές και κοράκια!" σφήριξε ο Saruman και ανατρίχιασα από την απότομη αλλαγή στην φωνή του. "Από παλιά σου έχω προσφέρει τιμή και θέση παραπάνω από την αξία και την εξυπνάδα σου. Σου τα πρόσφερα ξανά τώρα ώστε έτσι αυτοί που κυβερνάς να δουν πως υπάρχει και άλλος δρόμος. Εσυ μου ανταποδίδεις λόγια καυχησιάρικα και βρισιές. Ας γίνει έτσι! Γυρίστε πίσω στα καλύβια σας. Αλλά εσύ Gandalf. Για εσένα τουλάχιστον λυπάμαι, ντρέπομαι το χάλι σου. Ούτε και τώρα θα ακούσεις την συμβουλή μου;"

"Τι έχεις να μου πεις που δεν μου 'πες στην τελευταία μας συνάντηση;" ρώτησε ο Gandalf. "Ή μήπως έχεις να ανακαλέσεις κατι;"

"Να ανακαλέσω;" απόρησε. "Εγώ έβαλα όλη μου την δύναμη να σε συμβουλέψω για το καλό σου, άλλα ούτε που με άκουσες. Είσαι περήφανος και δεν αγαπάς τις συμβουλές, γιατί πραγματικά έχεις αποθέματα δίκης σου σοφίας. Αλλά σε εκείνη την περίπτωση έκανες λάθος, νομίζω, παρεξηγώντας θεληματικά τις προθέσεις μου. Φοβάμαι πως, στην βιασύνη μου να σε πείσω, έχασα την υπομονή μου. Και στ' αλήθεια λυπάμαι για αυτό! Γιατί δεν σου κράτησα κακία, και ακομα δεν σου κρατώ, έρχεσαι σε εμένα με την συνοδεία ανθρώπων βίαιων και ανήξερων. Αλλά πως να το κάνω; Δεν είμαστε μέλη μιας υψηλής και αρχαίας τάξης, της πιο εξαίρετης Μέσης Γης; Η φιλιά μας θα είναι κέρδος και για τους δύο. Πολλά θα μπορούσαμε να πετύχουμε μαζί, για να διορθώσουμε τον κόσμο. Ελα να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο και να ξεχάσουμε αυτούς τους παρακατιανούς. Άφησε τους να περιμένουν τις αποφάσεις μας! Για το κοινό καλό είμαι πρόθυμος να παραβλέψω το παρελθόν και να σε δεχτώ. Δεν θέλεις να κάνουμε συμβούλιο; Δεν θέλεις να έρθεις πάνω;"

"Saruman, Saruman!" απάντησε ο Gandalf. "Πήρες λάθος δρόμο στην ζωή. Θα έπρεπε να είχες γίνει γελωτοποιός του βασιλιά και να κέρδιζες το ψωμί σου και τον τίτλο σου με το να μιμήσε τους συμβούλους του. Αχ! Έσκασα στα γέλια!" σταμάτησε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα γέλια του. "Πολύ φοβάμαι πως δεν μπορείς να με καταλάβεις πια. Αλλά εγώ, σε καταλαβαίνω τώρα. Θυμάμαι πολύ καλύτερα απ' όσο φαντάζεσαι όλα σου τα επιχειρήματα και τα έργα τότε που σε επισκέφτηκα. Ήσουν ο δεσμοφύλακας της Mordor και εκεί σκόπευες να με στείλεις. Οχι, θα το σκεφτώ πολύ καλά να ξαναπεράσω αυτή την πόρτα. Δεν θέλεις να κατέβεις εσύ;"

"Οχι δεν θέλω! Κατεβαίνει ο άοπλος να κουβεντιάσει με τους ληστές έξω απ' τη πόρτα του;"

"Οι προδότες είναι πάντα δύσπιστοι. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς για το τομάρι σου. Μπορείς να φύγεις ελεύθερος από εδώ αν το διαλέξεις."

"Πολύ ωραία τα λες!" κορόιδεψε ο Saruman. "Αλλά γιατί να επιθυμώ να φύγω; Και τι εννοείς ελεύθερος; Φαντάζομαι θα υπάρχουν οροί!"

"Όταν λέω ελεύθερος, εννοώ ελεύθερος. Να πας όπου θέλεις, ακόμα και στην Mordor αν επιθυμείς. Πρώτα όμως θα μου παραδώσεις το κλειδί του Orthanc και το ραβδι σου."

Ο Saruman γύρισε και πήγε να φύγει. Ο Gandalf σήκωσε ψηλά το ραβδι του. Κάτι ψυθήρισε.

"Το ραβδί σου έσπασε Saruman!" είπε μετά δυνατά.

Πράγματι αμέσως ακούστηκε ενα κρακ και το ραβδί του Saruman έσπασε στα δύο. Αυτός εξαφανίστηκε μέσα στο κάστρο του. Από ένα ψηλότερό παράθυρο μια μαύρη μπάλα έπεσε και αφού χτύπησε στα κάγκελα της μπαλκονόπορτας, πέρασε δίπλα απ' το κεφάλι του Gandalf.

"Μια αποχαιρετιστήρια βολή από τον φιδόγλωσσο." είπε ο Gandalf. "Τελειώσαμε, πάμε."

Τέλος κεφαλαίου

Ελπίζω να σας αρέσει....

*According to Tolkien, its name is both Sindarin for "Mount Fang", and Rohirric for "Cunning Mind". The latter is more likely to be its real meaning, as the word Orthanc is a real Old English word (Old English being the linguistic basis for Rohirric); the Sindarin name being no more than a poetic coincidence. In Old English, Orþanc means "cunning device", but Tolkien has said this is merely a coincidence.