Την επόμενη μέρα σηκώθηκα πολύ νωρίς. Αποφάσισα ότι έπρεπε να εξασκηθώ λίγο στην τοξοβολία, γιατί μόνο εύκολες δεν θα είναι οι μέρες εδώ. Πήρα τα βέλη και το τόξο μου.

Κατέβηκα κάτω και βγήκα έξω στους κήπους όπου είχα δει τους στόχους χθες. Εκεί ήταν και ένα ξωτικό που έκανε επίσης προπόνηση.

"Καλημέρα." λέω καθώς πλησίασα.

"Καλημέρα Belle." λέει και χαμογελάει.

"Περίμενε. Πως ξέρεις το όνομα μου;" ρώτησα καθώς έριχνα ένα βέλος.

"Αδελφή του Aragorn δεν είσαι; Όλοι σε ξέρουν." απαντάει και εγώ τον κοιτάω. "Συγνώμη δεν συστήθηκα. Legolas γιος του Thranduil από το μακρινό δάσος του Mirkwood." λέει και κάνει μια υπόκλιση.

"Χάρηκα." λέω και τεντώνω το χέρι μου προς το μέρος του, αυτός κοιτάει μπερδεμένος. "Συγνώμη δεν έχω συνηθίσει ακόμα." ξαναλέω μετά από λίγο ρίχνοντας άλλο ένα βέλος χωρίς να κοιτάω αυτή την φορά.

"Ξέρεις να χειρίζεσαι καλά το τόξο. Κοίτα αυτό όμως." λέει και ρίχνει ένα βέλος καθώς πηδάει στον αέρα.

"Αυτό δεν είναι τίποτα" του λέω και κάνω μια ρόδα στον αέρα καθώς ρίχνω το βέλος.

"Λοιπόν είσαι καλή," μου λέει. "Θα πρέπει να φύγω όμως. Θα τα ξαναπούμε." κάνει μια υπόκλιση και απομακρύνεται.

Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά νομίζω ότι άρχισα να ερωτεύομαι. Είναι τόσο ωραίος με αυτά τα ξανθά μακριά μαλλιά του και αυτά τα μπλε μάτια του, που είναι σαν δύο απέραντοι ωκεανοί. Αλλά και αυτό το χαμόγελο που είναι τόσο όμορφο.

Μετά από ένα μισάωρο, αποφάσισα να πάω να βρω τον Aragorn. Μα πού έχει εξαφανιστεί; Έψαξα όλο το μέρος.

"Εσύ πρέπει να είσαι η Belle." ακούω μια γυναικεία φωνή από πίσω μου.

Γυρνάω και βλέπω μια κοπέλα με μακριά κάστανα μαλλιά να πέφτουν σπαστά μέχρι τους ώμους της και τα μάτια της μπλε σαν του Legolas.

"Η ίδια και εσύ είσαι;" ρωτάω χαμογελώντας.

"Arwen." λέει και μου προσφέρει το χέρι της.

"Μα φυσικά. Η κόρη του βασιλιά Elrond, πως το ξέχασα;" λέω και κάνω μια υπόκλιση προτού της δώσω το χέρι μου.

"Δεν χρειάζονται επισημότητες. Δεν μ' αρέσει να με βλέπουν σαν ανώτερη. Άλλωστε και εσύ είσαι κόρη βασιλιά." λέει και αρχίζουμε να περπατάμε συζητώντας.

Είχαμε κάνει ένα μεγάλο περίπατο στους διαδρόμους. Σταματήσαμε σε μια γωνιά.

"Λοιπόν εδώ θα πρέπει να σε αφήσω. Χάρηκα για την γνωριμία." μου λέει και στρίβει.

Εγώ συνεχίζω ευθεία για να βγω στην κεντρική είσοδο. Ένα καμπανάκι ακούστηκε που σημαίνει ώρα για φαγητό. Ήταν νωρίς το απογευματάκι πλέον και εγώ μόλις συνειδητοποίησα ότι η κοιλία μου παραπονιέται. Έχω να φάω από εχθές τέτοια ώρα.

Κατευθύνθηκα προς την τραπεζαρία. Μπήκα μέσα και έκατσα σε ένα τραπέζι κοντά στα Hobbit. O Aragorn ήταν ακόμα άφαντος. Μα που εξαφανίστηκε; σκέφτομαι.

"Μπορώ;" ακούω μια γνωστή φωνή.

"Φυσικά." λέω, αφού είδα ποιος είναι.

"Έχεις δει καθόλου τον Aragorn σήμερα;" τον ρωτάω αφού είχα αρχίσει να ανησυχώ.

"Μην αγχώνεσαι. Από αυτόν έρχομαι. Θα τον δεις μετά." μου λέει και τρώει λίγο από το φαγητό του.

Συζητάγαμε για πολύ ώρα καθώς τρώγαμε και μου εξήγησε τα πάντα. Τι ακριβώς συμβαίνει, για τον εχθρό που παρά φυλάει και για ποιο πράγμα θέλει να μου μιλήσει ο Aragorn. Ότι και να ήταν αυτό οπού και να ήθελε να πάει εγώ θα τον ακολουθήσω. Είμαι προετοιμασμένη για το τι θα συναντήσουμε και τους κινδύνους που κρύβει αυτή η απόφαση, αλλά δεν πρόκειται να τον αφήσω μόνο του.

Το κουδούνι ξανά χτύπησε και όλοι σηκώθηκαν και ακολούθησαν το Elrond στην μεγάλη αίθουσα. Εγώ ακολούθησα τον Legolas μέσα στο πλήθος και ξαφνικά είδα μπροστά μου τον Aragorn. Αμέσως έτρεξα και τον αγκάλιασα. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα αγαπήσω τον αδερφό μου τόσο πολύ. Να τι κάνει ο κίνδυνος λοιπόν.

Μόλις τον άφησα μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω. Μπήκαμε σε ένα δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα.

"Belle.... Θα χρειαστεί να φύγω. Υποσχέσου μου ότι θα μείνεις ασφαλής και πάνω από όλα ζωντανή.."

"Aragorn ξέχνα το. Δεν μπορώ να μείνω πίσω και κάθε μέρα να σκέφτομαι αν ζεις ή όχι. Δεν μπορώ να ζω με τον φόβο. Θα έρθω μαζί σου, ότι και αν είναι αυτό το ταξίδι."

"Όχι Belle. Δεν μπορώ να σε πάρω μαζί μου σε αυτό. Είναι σαν να σε σκοτώνω εγώ ο ίδιος."

"Τότε μην με πάρεις. Θα έρθω μονή μου."

"Belle δεν καταλαβαίνεις. Σε νοιάζομαι και σε αγαπώ περισσότερο από την ζωή μου. Δεν μπορώ να σου επιτρέψω να έρθεις μαζί μου και να σε βλέπω να υποφέρεις."

"Aragorn, ότι και να γίνει θα το περάσουμε μαζί. Μπορώ να τα καταφέρω. Είμαι πολύ καλή με το τόξο και χειρίζομαι αρκετά καλά το σπαθί."

"Ξέρω ότι δεν μπορώ να σου αλλάξω γνώμη, αλλά τουλάχιστον υποσχέσου μου ότι θα μείνεις ζωντανή."

"Στο υπόσχομαι." λέω και του κάνω μια τεράστια αγκαλιά.

Μου χαμογελάει και κατευθυνόμαστε πίσω στην μεγάλη αίθουσα. Ο Aragorn κατευθύνεται προς ένα γέρικο hobbit και εγώ βγαίνω από την μεγάλη αίθουσα. Έχω την ανάγκη να μείνω λίγο μόνη μου. Βγήκα στον κήπο και έκατσα κάτω στο γρασίδι, κοιτώντας την θέα.

Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου. Έδωσα μια υπόσχεση που δεν ξέρω αν θα μπορέσω να την κρατήσω. Και τι θα συμβεί αν κάποιος από τους δύο μας πεθάνει εδώ; Τι θα συμβεί στον άλλο κόσμο;

Ένιωσα ένα χέρι στον ωμό μου και αμέσως σκούπισα τα μάτια μου. Ήταν ο Legolas. Με κράτησε στην αγκαλιά του μέχρι να ηρεμήσω.

"Θέλεις να μου μιλήσεις;" έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο μου και σκούπισε τα μάτια μου.

"Έδωσα μια υπόσχεση στον Aragorn που δεν ξέρω αν θα καταφέρω να την κρατήσω." λέω και τα δάκρυα κυλάνε πάλι από τα μάτια μου. "Του υποσχέθηκα ότι θα μείνω ζωντανή. Και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω." συνεχίζω μετά από λίγο.

"Μην το λες αυτό. Χειρίζεσαι πολύ επιδέξια το τόξο. Έχεις τις ίδιες ελπίδες να ζήσεις όσο εγώ και ο Aragorn."

"Αυτό δεν με κάνει να νιώθω καλύτερα." λέω και κοιτάω αλλού.

Μετά από μερικά λεπτά απόλυτης ησυχίας η φωνή του Legolas σπάει την σιωπή.

"Τότε θα σου δώσω και εγώ μια υπόσχεση," λέει. "Θα κάνω τα πάντα για να παραμείνεις ζωντανή. Ακόμα και αν εγώ χρειαστεί να θυσιάσω την ζωή μου για χάρη σου." συνεχίζει και εγώ γυρνάω και τον κοιτάω.

"Γιατί το κάνεις αυτό; Δεν είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις αυτό για μένα." του λέω

"Το κάνω γιατί δεν μπορώ να βλέπω αυτά τα υπέροχα μάτια να κλαίνε." μου κάνει μια αγκαλιά και σηκώνετε.

Πριν φύγει του τραβάω λίγο το χέρι και αυτός γυρνάει προς το μέρος μου.

"Ευχαριστώ." ψιθυρίζω και μου χαμογελάει.

Λίγο αργότερα οι πρώτες σταγόνες της βροχής έκαναν την εμφάνιση τους. Σηκώθηκα και πήγα στο δωμάτιο μου. Αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο γιατί αύριο θα έχουμε το συμβούλιο του Elrond. Είμαι σίγουρη ότι αύριο θα είναι μεγάλη μέρα και θα διαρκέσει πολύ ώρα αυτό το συμβούλιο. Θα ακουστούν πολλά και σίγουρα θα έχουν να κάνουν και με το δαχτυλίδι του Frodo.

Τέλος Κεφαλαίου

Ελπίζω να σας αρέσει...

Θα ανεβάζω όσο πιο συχνά μπορώ...

*Imladris στην γλώσσα των ξωτικών σημαίνει κοιλάδα της σχισμής από την λέξη imlad που σημαίνει βαθιά κοιλάδα και την λέξη rist που σημαίνει σχισμή ή την λέξη riss που σημαίνει πεδιάδα. Η λέξη Rivendell προέρχεται από την αγγλική λέξη riven που σημαίνει διαλύω η χωρίζω και το dell που σημαίνει κοιλάδα.