Σας έχω πει πόσο μισώ το πρωινό ξύπνημα του Four; Ε λοιπόν γράψτε λάθος. Το πρωινό ξύπνημα του Eric είναι ακόμα χειρότερο.

"Σταματά!" φωνάζω αφού άλλο ένα ιπτάμενο αντικείμενο προσγειώνεται δίπλα από το κρεββάτι μου και προκαλεί έναν δυνατό θόρυβο.

Μα καλά τι πετάει; Αναρωτιέμαι και σηκώνομαι για να δω. Εντάξει. Ο τύπος είναι τρελός. Πετάει πέτρες. Μεγάλες πέτρες.

"Έχετε μια ώρα να ετοιμαστείτε και να φάτε πρωινό. Μετά πρέπει να είστε όλοι στα γυμναστήρια." φωνάζει όταν όλοι πλέον είχαμε σηκωθεί.

"Ο τύπος είναι τρελός." λέει ο Alex καθώς σηκώνεται.

"Διχασμένη προσωπικότητα." απαντάω και γελάμε.

Συναντήσαμε τους άλλο στην είσοδο και ανεβήκαμε στην καφετέρια. Καθίσαμε σε ένα κενό τραπέζι που βρήκαμε.

"Πώς ξυπνήσατε;" ρωτάει ο Alex και γελάει.

"Πως δεν σκότωσε κανένα με τις κοτρώνες που πέταγε μόνο αυτός ξέρει. " είπε ο Jeffrey και γελάσαμε όλοι.

"Είναι τρελός το είπαμε αυτό." απαντάει μέσα από τα γέλια της η Maggie.

Ο Four έρχεται και κάθεται στην κενή καρέκλα δίπλα μας.

"Καλημέρα! Τι συζητάτε;"

"Το ποσό τρελός είναι ο φίλος σου." απαντάω και του κάνω νόημα δείχνοντας την πόρτα που μόλις εμφανίστηκε ο Eric.

"Προτιμάτε τις κατσαρόλες μου τώρα;" ρωτήσε γελώντας ο Four.

"Ναι." λέμε και οι πέντε μαζί.

"Τουλάχιστον έτσι δεν φοβόμαστε για την ζωή μας." συμπλήρωσε η Maggie.

Ο Eric τράβηξε μια καρέκλα και έκατσε δίπλα στον Four.

"Καλημέρα." λέει και χαμογελάει.

"Κακή ψυχρή και ανάποδη." λέω εγώ. "Να μας σκοτώσεις ήθελες;"

"Όχι." γελάει. "Όχι εσάς τουλάχιστον." προσθέτει και σηκώνεται. "Τα λέμε." λέει στον Four και φεύγει.

"Κάνετε παρέα;" τον ρωτάει παραξενεμένος ο Matt.

"Ήρθαμε λίγο πιο κοντά χθες μετά την σκηνή με τα τατουάζ." απαντάει ο Four. "Η αλήθεια είναι πως όταν δεν προσπαθεί να είναι ο αρχηγός και είναι ο εαυτός του, είναι πολύ cool τύπος."

"Ναι, αλλά φαντάζομαι πως σήμερα στην προπόνηση θα είναι ο απρόσιτος Eric που όλοι ξέρουμε και φοβόμαστε." είπε η Maggie

"Να είσαι σίγουρη γι'αυτό. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη." απάντησε ο Four και σηκώθηκε. "Λοιπόν θα τα πούμε σε λίγο." είπε και έφυγε.

Αφού τελειώσαμε το πρωινό μας, μαζί με τους υπόλοιπους πήγαμε στα γυμναστήρια. Τέλεια. Στόχους και μαχαίρια βλέπω. Είναι η ώρα να ξαναπάρω την πρωτιά που μου έκλεψε η Alicia.

Ο Eric αφού μας εξήγησε τι πρέπει να κάνουμε μας έδωσε το σύνθημα να ξεκινήσουμε. Τέσσερα μαχαίρια κατευθείαν στην καρδιά του απέναντι στόχου.

"Ωραίες βολές." άκουσα τον Eric να μου ψιθυρίζει καθώς πέρασε τα χέρια του γύρω από την μέση μου.

Τώρα αυτό τι είναι πάλι; Γιατί με αγκαλιάζει. Νιώθω τα χείλη του να ακουμπάνε τον λαιμό μου. Αμέσως κοκκάλωσα.

"Τι κάνεις;" τον ρωτάω και γυρνάω να τον κοιτάξω.

Κοιτάει γύρω του. Όλοι έδειχναν αφοσιωμένοι στην προπόνηση. Μηδενίζει την απόσταση μεταξύ μας και ενώνει τα χείλη μας. Στην αρχή δεν αντιστάθηκα, άλλωστε μου άρεσε, αλλά μετά τον έσπρωξα.

"Τι κάνεις;" τον ρώτησα ξανά, χωρίς να τον κοιτάω αυτή την φορά.

"Αφού το ήθελες." μου λέει σιγά.

Τον σπρώχνω και φεύγω τρέχοντας προς τα έξω.

"Η Jess δεν αισθάνεται καλά. Maggie μπορείς να πας μαζί της." τον ακούω να λέει πριν κλείσω την πόρτα.

Τότε και μόνο τότε αφήνω τα δάκρυα μου να τρέξουν. Το ήθελα πολύ αυτό το φιλί, αλλά όχι έτσι. Όχι τώρα που ακόμα τον φοβάμαι. Ναι φυσικά και τον φοβάμαι ακόμα. Μπορεί κάποιες φορές να είναι καλός, αλλά ακόμα είναι ο Eric που όλοι φοβούνται. Και εγώ δεν τον θέλω έτσι.

Νιώθω ένα χέρι στον ώμο μου και σηκώνω το κεφάλι μου. Είναι η Maggie. Κάθεται δίπλα μου. Ακουμπάω το κεφάλι μου στον ώμο της και συνεχίζω να κλαίω.

"Τι έγινε;" με ρώτησε.

"Με φίλησε." λέω και την κοιτάω.

"Ναι το ξέρω σας είδε ο Jeffrey και μου το είπε. Αλλά γιατί είσαι έτσι αφού σ'αρέσει."

"Ναι, αλλά όχι αυτός ο Eric. Ο άλλος Eric που συμπεριφέρεται καλά, που γελάει, που είναι ο εαυτός του. Αυτός που με κοιτάει γλυκά και μου χαμογελάει. Ο Eric που με φίλησε δεν ήταν αυτός. Ήταν αυτός με το παγωμένο βλέμμα, το σαρκαστικό που τρομάζει τους πάντες. Που ΜΕ τρομάζει. Εγώ δεν θέλω αυτόν τον Eric." φωνάζω την ώρα που η πόρτα ανοίγει.

Δεν ξέρω ποιος βγήκε ή ποιος μπήκε. Δεν με ένοιαζε κιόλας.

"Αυτός ο Eric που θες, όμως είναι μια άλλη πλευρά αυτού του Eric, που σε φίλησε. Πολλές φορές χρειάζεται μεγάλο θάρρος για να κάνεις κάτι τέτοιο και ίσως ο άλλος Eric που σου αρέσει εσένα να είναι ανασφαλής, να μην έχει αυτό το θάρρος." σκουπίζω τα μάτια μου και την κοιτάω. "Θα πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία, μπορεί να την αξίζει. Μπορεί να είσαι εσύ αυτή που θα τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος άνθρωπος." λέει και με αγκαλιάζει.

Ίσως και να έχει δίκιο θα πρέπει να βρω τον Eric. Πρέπει να του μιλήσω. Σηκώνομαι και αγκαλιάζω την Maggie.

"Θα τα πούμε μετά. Πρέπει να βρω τον Eric." της λέω.

"Αυτό είναι το κορίτσι μου." λέει και γελάει.

"Θέλω να σου ζητήσω μια χάρη. Μην πεις τίποτα στους άλλους ακόμα. Πες και στο Jeffrey να μην μιλήσει. Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι καταστροφικό για εμένα και για τον Eric. Μπορεί να μείνουμε χωρίς φατρία."

"Τότε τρέχω να προλάβω τον Jeffrey." λέει και μπαίνει πάλι στο γυμναστήριο, ενώ εγώ την ακολουθώ.

Νέο κεφάλαιο, ελπίζω να σας αρέσει.

Πριν με βρίσετε θέλω να σας ενημερώσω ότι ξέρω πως ο τίτλος του κεφαλαίου δεν κολλάει με τα λεγόμενα, αλλά ήθελα να σας μπερδέψω λίγο.

Να πω και ένα χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα. Ελπίζω να περάσετε την μέρα σας πολύ ωραία. Σας εύχομαι υγεία, χαρά, αγάπη και ευτυχία.