Είμαστε όλοι στο χώρο του ring και προπονούμαστε στην πάλη. Βασικά στο μποξ. Εγώ με την Maggie είμαστε μαζί, ο Alex με τον Jeffrey λίγο πιο πέρα και τον Matt δεν τον βλέπω τον έχω χάσει. Κάπου εδώ θα είναι και αυτός.

Βλέπω τον Eric να έρχεται και ασυναίσθητα χαμογελάω.

"Γιατί χαμογελάς;" με ρωτάει η Maggie.

"Δεν χαμογελάω." απαντάω αμέσως.

"Έτσι νομίζεις." απαντάει και γυρνάει να κοιτάξει εκεί που κοιτάω. "Σ' αρέσει;" με ρωτάει γυρνώντας πάλι προς το μέρος μου.

"Δεν ξέρω. Ίσως. Δεν είμαι σίγουρη. Απλά όταν το βλέπω το στομάχι μου γίνεται κόμπος, η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα και εγώ δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου." λέω με μια ανάσα.

"Σ' αρέσει." απαντάει. "Να προσέχεις όμως, δεν είναι το καλό παιδί που όλες θέλουμε. Είναι Badboy και λίγο κακός. Έχεις ακούσει πως μιλάει;"

"Όχι σε εμένα όμως. Χθες που έπεσα πάνω σε ένα τοίχο ήταν πολύ γλυκός μαζί μου." λέω και τον κοιτάω καθώς μιλάει με τον Four.

"Έπεσες πάνω στον τοίχο;" με ρωτάει γελώντας δυνατά.

Ο Eric γύρισε και μας κοίταξε. Χαμογέλασε και συνέχισε να μιλάει με τον Four.

"Maggie σταματά. Μας κοιτάνε όλοι." λέω και της κλείνω το στόμα.

"Tris στο ρινγκ." φωνάζει ο Eric. "Alicia και εσύ!" συνεχίζει.

Με την Maggie πήγαμε προς το μέρος τους. Ο Eric στεκόταν ακριβώς δίπλα μου.

"Για πόσο πρέπει να παλέψουμε;" ρωτάει η Alicia.

"Μέχρι μια από τις δύο να μην μπορεί να συνεχίσει." απαντάει ο Eric

"Η να παραιτηθεί." προσθέτει ο Four.

"Αυτό ίσχυε με τους παλιούς κανόνες. Με τους καινούριους κάνεις δεν μπορεί να παραιτηθεί." απαντάει ο Eric χωρίς να κοιτάει καν τον Four.

"Είσαι τυχερός που αυτοί οι κανόνες δ ν ίσχυαν όταν παλεύαμε εμείς." άκουσα τον Four να λέει και γέλασα σιγανά.

"Τι περιμένετε ξεκινήστε." λέει ο Eric και σταυρώνει τα χέρια του.

Όλοι παρακολουθούσαν την μάχη μεταξύ των δύο κοριτσιών, εγώ όμως παρακολουθούσα τον Eric. Μα πως μπορεί να είναι τόσο ψυχρός και τόσο απόμακρος από τα πάντα; Το μόνο που κάνει είναι να προσβάλει τους άλλους. Πώς είναι δυνατόν εγώ να έχω ερωτευτεί αυτόν τον άνθρωπο; Όχι αποκλείεται. Εγώ δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του.

Κάποιος ηλίθιος με σπρώχνει και την επόμενη στιγμή πέφτω πάνω στον Eric και καταλήγουμε στο πάτωμα. Πάλι καλά που είμασταν πίσω πίσω και κάνεις δεν μας είδε.

"Συγνώμη!" λέω καθώς σηκώνομαι. "Κάποιος με έσπρωξε." χαμογελάει και επιστρέφει το βλέπω του στο ρινγκ.

Βλέπω την Maggie να γελάει. Την τραβάω λίγο πιο πέρα για να μην μας ακούσει ο Eric.

"Είσαι χαζή;" την ρωτάω καθώς συνεχίζει να γελάει. "Ποιος σου είπε ότι θέλω να γίνω και δεύτερη φορά ρεζίλι στον Eric;"

"Συγνώμη. Απλώς όταν σας είδα δίπλα δίπλα δεν μπόρεσα να αντισταθώ."

"Ήθελες να μας δεις και τον έναν πάνω στον άλλο;" ρωτάω και εγώ γελώντας αυτή την φορά.

Δεν μπορούσα να της κρατήσω κακία. Εδώ που τα λέμε και εγώ το ίδιο θα έκανα στην θέση της. Επιστρέφουμε πίσω στο πλήθος την ώρα που η μάχη είχε τελειώσει.

Η Tris καθόταν σε μια καρέκλα με ένα σακουλάκι πάγο στο πρόσωπο της. Πήγαμε προς το μέρος της. Την χάιδεψα συμπονετικά στην πλάτη και μου χαμογέλασε.

"Ελάτε όλοι εδώ."Ακούστηκε η φωνή του Eric. "Τώρα η κατάταξη θα είναι η ζωή σας. Θα σας βαθμολογούμε κάθε μέρα. Όταν τελειώσει η πρώτη φάση όσοι από εσάς είναι κάτω από την κόκκινη γραμμή θα φύγουν. Είστε ελεύθεροι!"

Εγώ προς το παρόν δεν είχα κάτι να φοβηθω από ότι βλέπω κατέχω ακόμα την πρώτη θέση στο βαθμολογικό πίνακα. Μαζί με τους υπόλοιπους περνούμε τον δρόμο προς τις ντουζιέρες.

Το νερό αρχίζει να πέφτει καυτό πάνω μου και χαλαρώνω. Όλη η κούραση της μέρας εξαφανίζεται. Στο μυαλό μου έρχεται η σκηνή με τον Eric. Μήπως τελικά όντως είμαι ερωτευμένη μαζί του;

Βγαίνω από το ντουζ και τυλίγομαι με την πετσέτα. Πηγαίνω στον καθρέφτη και χτενίζω τα μαλλιά μου. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Eric χωρίς μπλούζα.

"Τι κάνεις εσύ εδώ;" φωνάζω και κρατάω καλά την πετσέτα πάνω μου.

"Συγνώμη η Maggie μου είπε πως είναι άδειο το δωμάτιο και ήρθα να πάρω μια πετσέτα." λέει και με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω.

"Καλά. Παρ' την και φύγε. Θέλω να ντυθώ."

"Συγνώμη." ξαναλέει και αρπάζοντας την πετσέτα βγαίνει από την πόρτα.

Αυτή τη φορά δεν θα μου την γλιτώσει η Maggie. Θα την σκοτώσω. Ντύνομαι και βγαίνω από τα αποδυτήρια. Βλέπω την Maggie να μιλάει με τα αγόρια.

"Πας καλά μωρέ; Τι σκεφτόσουν;" την ρώταω φτάνοντας δίπλα τους.

"Τι εννοείς;" με ρωτάει μπερδεμένη.

"Μην μου κάνεις την ανίξερη, εσύ τον έστειλες μεσα. Μου το είπε." λέω και καλά θυμωμένη.

Τα αγόρια είχαν πεθάνει στα γέλια. Ο Eric που είχε βγει από το μπάνιο ήρθε προς το μέρος μας. Με την πέτσετα στο λαιμό και χωρίς μπλούζα πάλι.

Επίτηδες το κάνει; Κοιτάζω την Maggie που έχει μείνει κόκκαλο να τον κοιτάει. Ε λοιπόν, εγώ αυτή την κοπέλα δεν την ξέρω.

Για να πούμε την αλήθεια όμως έχει ένα υπέροχο σώμα. Έμεινα και εγώ να τον κοιτάζω σαν χαζή.

"Βλέπετε κάτι που σας αρέσει;" λέει και μας κάνει και τις δύο να κοκκινίσουμε από ντροπή.

"Έχω δει και καλύτερα." λέω χωρίς να το σκεφτώ.

"Καλύτερο από αυτό το κορμί δεν νομίζω." λέει και απομακρύνεται από την κατεύθυνση που είχε έρθει.

Τα αγόρια είχαν ήδη φύγει για τον κοιτώνα μας και κάναμε και εμείς το ίδιο. Ήταν μια πολύ μεγάλη μέρα σήμερα που ευτυχώς έφτασε στο τέλος της.

Πάει και αυτό το κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει.