Alexander's POV

Δεν έχει γυρίσει ακόμα...

Για ποιόν ηλίθιο λόγο δεν έχει γυρίσει ακόμα;!

Τόσο καλά περνάνε, που ο Κρις δεν απαντά στις κλήσεις μου;! Μα καλά, πόση αδιαφορία;!

"Πρώτον, σταμάτα να περπατάς πάνω κάτω. Θα καταρρεύσει το πάτωμα. Δεύτερον, πιες το φάρμακο, μπας και σου περάσει ο πονοκέφαλος" με διατάζει σε αυστηρό τόνο μαι μη έχοντας άλλη επιλογή, υπακούω σιωπηλά. Ύστερα, ξανακάθομαι στον καναπέ, περιμένοντας το φάρμακο να δράσει.

"Τι... Τι ώρα είναι;"

"Κοντεύει δώδεκα. Πως το έπαθες τώρα αυτό στα καλά καθούμενα;" με ρωτάει λες και ξέρω να της απαντήσω.

"Δεν ξέρω ρε Μαργαρίτα. Ένας πονοκέφαλος είναι. Θα περάσει"

"Μήπως... Λέω μήπως... Προέκυψε από το ότι ο Κρις θα τα ζητήσει σήμερα από την Ζοζεφίνα;" ρωτάει ξανά και νιώθω το αίμα να μου ανεβαίνει στο κεφάλι. Στην σκέψη αυτών των δύο μαζί... Έτσι μου έρχεται να σπάσω τα πάντα! Αν ήταν εδώ, θα του έσπαγα κάνα βάζο στο κεφάλι!

"Καμία σχέση. Ο Κρις να κάνει ότι θέλει, με όποια θέλει. Δεν μου πέφτει λόγος" της απαντώ, με την ελπίδα ότι θα με πιστέψει. Αλλά μιλάμε για την Μαργαρίτα. Δεν μπορώ να της κρυφτώ. Ειδικά στο θέμα αισθήματα.

"Θα σε πιστέψω όταν ο ήλιος δύσει από την ανατολή" με ειρωνεύεται και της πετάω τα μαξιλάρια. Ξεφυσάω αγανακτισμένος και γέρνω το σώμα μου στην πλάτη του καναπέ. Την φαντάζομαι στην αγκαλιά μου και να είμαστε μαζί εδώ πέρα καθισμένοι, βλέποντας κάποια ταινία ή συζητώντας με τις ώρες. Ένα απίστευτα υπέροχο όνειρο, που θέλω να γίνει πραγματικότητα.

Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα ονειρευόμουν κάτι τόσο απλό. Πόσο μάλλον, να με σκέφτομαι με γυναίκα, χωρίς να θέλω απαραίτητα σεξ.

"Κοίτα, λυπάμαι που σου το λέω, αλλά έχασες την ευκαιρία σου μαζί της" λέει τελικά και την κοιτάζω έντρομος. Όχι, όχι... Δεν γίνεται αυτό! Δεν μπορεί να την έχασα! Η Ζοζεφίνα είναι μόνο δική μου!

"Δεν θα σε περίμενε για πάντα. Δεν την έχω γνωρίσει ακόμα, αλλά καταλαβαίνω πως για το τι είδος γυναίκας μιλάμε" συμπληρώνει μετά από λίγα λεπτά και το στομάχι μου σφίγγεται.

"Είσαι καλά Αλεξ; Έχεις αλλάξει δέκα χρώματα!"

"Καλά είμαι. Και οι γυναίκες δεν χωρίζονται σε είδη. Η κάθε μία είναι ξεχωριστή με τον δικό της τρόπο και ικανή!" της απαντάω και σοκάρεται. Εντάξει, δεν είπα και κάτι το φοβερό.

"Εσύ... Εσύ, ο Αλεξάντερ Σέργουντ, μιλάς έτσι για τις γυναίκες;"ρωτάει έκπληκτη και την ίδια στιγμή, ακούμε κλειδιά στην πόρτα. Πριν προλάβω να τρέξω στην είσοδο, ο Κρις εμφανίζεται, με ένα πλατύ χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπο του, στο σαλόνι.

"Πολύ χαρούμενο σε βλέπω. Πήγε όπως το περίμενες;" τον ρωτάει η Μαργαρίτα και εύχομαι η Ζοζεφίνα να του είπε όχι.

"Ναι. Όπως ακριβώς το περίμενα"

Εντάξει! Νομίζω με χάνετε!

"Τι θες να πεις;! Είστε μαζί;! Μίλα γαμώτο!!!" ουρλιάζω έξαλλος, πιάνοντας τον από την μπλούζα. Έχει σαστισει λίγο και εννοείται πως δεν θα κάνω κακό στον ίδιο μου τον αδερφό, όμως αυτήν την στιγμή, είμαι διατεθειμένος ξεπεράσω κάθε όριο για να μάθω.

"Για να λέω πως όλα πήγαν καλά"

Μου κλείνει και το μάτι ο μικρός! Τώρα θα δει!

"Άκου και αυτό λοιπόν! Η Ζοζεφίνα είναι δική μου και μόνο έχω μπορώ να την αγγίζω! Μόνο εγώ μπορώ να της κάνω έρωτα! Δεν ξέρω γιατί από όλες τις γυναίκες, επέλεξες να ερωτευτείς αυτήν, όμως μάθε πως το έκανα και εγώ! Και όσο την θέλω, δεν δέχομαι να την γλυκοκοιτάζει άλλος! Το κατάλαβες αυτό μικρέ αδερφέ;!"

Τον αφήνω και κάνει μερικά βήματα πίσω, τρομαγμένος από την αντίδραση μου. Με την άκρη του ματιού μου, βλέπω την Μαργαρίτα να έχει την ίδια ακριβώς έκφραση, με τα χέρια σταυρωμένα κάτω από το στήθος. Έχουν ξαφνιαστεί με τα λεγόμενα μου. Όπως... Όπως και εγώ. Αλλά εδώ που φτάσαμε, δεν χωρίσει άλλο ψέμα. Θα την διεκδικήσω.

"Δηλαδή είσαι ερωτευμένος μαζί της; Θες να είστε μαζί;" ρωτάει και θέλω να τον χτυπήσω. Μόλις τώρα δεν το είπα;!

"Ναι. Είμαι ερωτευμένος μαζί της και θα κάνω σχέση μαζί της. Και όπου μου βγει. Συγνώμη αδερφέ μου... Αλλά σου ζητάω να κάνεις πίσω"

"Αν είσαι απόλυτα σίγουρος... Τότε η δουλειά μου εδώ τελείωσε"

Μισό... Τι είπε μόλις τώρα;!

"Άντε επιτέλους! Κρις τα καταφέραμε το πιστεύεις;!"

"Ήμουν σίγουρος!" Κάνουν κόλλα πέντε και χτυπούν παλαμάκια. Τι σκατά γίνεται;!

"Θα μου εξηγήσετε γιατί πανηγυρίζετε;!" τους φωνάζω και σταματάνε, κοιτώντας με και οι δύο με ένα νικητήριο χαμόγελο.

"Η αλήθεια είναι... Πως ποτέ δεν μου άρεσε η Ζοζεφίνα. Εννοώ ερωτικά. Σαν άνθρωπος είναι φανταστική και θα συνεχίσω να κάνω παρέα μαζί της"

Οκ. Πολλές πληροφορίες. Δεν καταλαβαίνω.

"Και συγνώμη... Δηλαδή δεν της τα ζήτησες;"

"Όχι της τα ζήτησα. Και αυτή αρνήθηκε φυσικά... Διότι είναι ερωτευμένη με τον βλάκα αδερφό μου! Μερικές φορές αν είσαι εσύ τελικά ο μικρός αδερφός! " Η απάντηση του με έχει αποστομώσει. Θέλω να του σπάσω τα μούτρα... Αλλά ταυτόχρονα να τον κάνω μια μεγάλη αγκαλιά. Με νοιάζεται πάρα πολύ και δεν χάνει ευκαιρία να μου το αποδείξει.

Δηλαδή... Έπρεπε να την πληγώσω... Για να καταλάβω πόσο πολύ την θέλω; Να θελήσω για πρώτη φορά να βρεθώ σε σχέση;

"Στήσαμε όλο αυτό το σχέδιο, μπας και το παραδεχτείς ποτέ σου" λέει η Μαργαρίτα και μουτζώνω τον εαυτό μου. Είμαι πολύ ηλίθιος τελικά. Πρέπει... Πρέπει να επανορθώσω!

"Και τώρα σαν καλό παιδί... Θα πας να την βρεις και να ομολογήσεις σε αυτήν τα αληθινά σου αισθήματα!" αναφωνεί η Μαργαρίτα και την κοιτάζω παραξενεμένος.

"Τέτοια ώρα;"

"Ναι, τέτοια ώρα! Άντε από εκεί! Δεν θα έχεις άλλες ευκαιρίες! Τρέχα λοιπόν, πρωτού την ερωτευθεί στα αλήθεια και κάποιος άλλος!"

Και μόνο στην σκέψη τρελένομαι! Χωρίς να χάσω χρόνο, αρπάζω το παλτό μου από τον καλόγερο και τρέχω στο γκαράζ. Είναι αργά για να ζητήσω από τον σοφέρ μου, οπότε... Είναι ώρα μάλλον να πιάσω ξανά τιμόνι στα χέρια μου! Μου έχει λείψει πάρα πολύ! Και εκτός αυτού, θέλω να είμαι μόνος μου όταν φτάσω εκεί! Ευτυχώς, έχω καταπληκτική μνήμη και θυμάμαι καλά που μένει!

Έρχομαι... Έρχομαι Ζοζεφίνα!

Γειά σας δελφινάκια🐬🐬🐬🐬🐬

Πως είστε;

Εγώ δεν βλέπω μπροστά μου από την νύστα. Αλλά έχω προωθεί τόσο πολύ με την ιστορία ρε παιδιά😃

Τι να κάνουμε, υγεία🤣

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Ναι, είναι γεγονός!

Ο Αλεξάντερ παραδέχτηκε επιτέλους τα αισθήματα του😆🍾

Τι έχετε να πείτε για το σχέδιο του Κρις και της Μαργαρίτας μας;
Έπραξαν σωστά;
Πάντως θα το συζητήσουν ξανά😅

Πάντως, πρέπει να παραδεχτούμε πως και οι δύο τον νοιάζονται πολύ και αληθινά💖

Τώρα, πάει να τα πει και στην Ζοζεφίνα!

Θα δούμε στο επόμενο τι θα γίνει😈

Μέχρι τότε...

Peace✌️❤️💛