Kinabukasan ay napag planuhan naming magstay na lang muna sa cottage namin at doon na mag stambay. Nalibot kasi namin kahapon ang lahat ng scenes at acitivites dito sa resort. Kaya naman hilong hilo ako kagabi.

Nasa kusina kami ngayon, and we're already preparing our foods. Doon na daw kami magb-breakfast sa cottage. Nagsuot ako ng puting shorts at pulang blouse. At talagang na expose po masyado ang legs ko. Hannah keeps on complaining dahil ang taas ko daw eh sa aming anim si Phobe nga ang pinaka mataas. Daig pa ang giraffe. Charot.

"Oy," bulong sa akin ni Hannah. Napatingin ako sa kaniya. She's now smiling so weird.

"Problema mo?"

"Kita ko kayo kagabi, akala mo ah."

Nanlaki naman ang mga mata ko. Did she also heard what we talked about last night?

"H-ha? Pinag-sasa-bi mo diyan?"

"Sus, jowa jowa pala ha. Galingan niyo ang acting okay?" Hannah said leaving me in my place. So, she really knew? Potangina!

We all went outside at habang naglalakad kami ay nasa likuran ako kasama si Kurt. It's awkward in here.

"Akin na 'yan," he told me sabay kuha ng gamit ko.

"K-kaya ko naman ah? Akin na!" sinubukan kong kunin ang mga gamit ko pero hard headed ata si Kurt at ayaw niya talaga.

"Just hold my hand, that would be better," sabi nito sabay kuha ng kamay ko. May dumaang receptionist at titig na titig ito kay Kurt. When she sawour hands ay nakasimangot ito at inirapan ako.

I rolled my eyes and went closer to Kurt. Akala mo ah. Kurt got shock at what I did pero kalaunan ay tumawa lang din at inakbayan ako.

"Selosa,"

Kami na lang ata ang hinihintay nilang lahat. Nakaayos na ang mga pagkaing inorder namin at ang pagkaing niluto nila Hannah kanina. Bumaling ang tingin nila sa amin ni Kurt.

I saw Hannah smiling from ear to ear as she went to her sit at humilig sa balikat ng boyfriend niya. I laugh at my mind. Shutangina ni Hannah talaga!

Nang makarating kami ay iniligay ni Kurt ang gamit ko sa kabilang upuan at hiniwakan muli ang kamay ko. I felt my cheeks burning at what he did.

"Shuta?" I heard Angelika said.

"Hoy! Hoy! Ka-kayo na?" Jinace is so shocked right now. Halata naman sa mukha niya. I laughed. Kurt laughed too.

"Hindi, dare lang." sabi ko pa sabay smile sa kanila.

"Pota, akala ko kayo na, bagay niyo pala ano, sana all may fake jowa!" Kathlen burst out, napatawa kami at tahimik lang sa gilid si Jeyden. I swear! There's something fishy between these two!

"Tuwang tuwa si Kurt ah? Feel na feel pagiging jowa," Christopher said sabay tawa.

"Jowain mo na kasi si Jinace ng matahimik ka diyan," Kurt said. The boys went 'boooo' at tumawa lang kami.

"Di nga kasi kami talo, ayaw ko diyan oy!" Christopher exclaimed. Umirap si Jinace.

"As if naman gusto rin kitang maging jowa! Neknek mo!" Jinace replied back. Tumawa na lamang kami sa inasta ng dalawa.

"Tama na 'yan kumain na tayo," Mikael said at tumawa.

Kumain na nga kami at puro kami tawa. Ang tahimik ni Jinace habang kumakain. That's a first. Since katabi ko siya ay hinawakan ko ito sa likod.

"Ayos ka lang ba? Ang tahimik mo," sabi ko pa sabay subo ng pagkain.

"Hayaan mo na ako, kumain ka na diyan, sobrang payat mo pa naman na," sabi pa nito sabay smile sa akin. I shrugged at kumain na lamang.

Minsan talaga hindi ko gets ang mga kaibigan ko.

Natapos ang pagkain namin at stambay pa rin kami sa cottage. Naliligo sila Jeyden, Christopher, Jameson, Phobe at Kathlen habang nasa cottage kami nila Alex, Hannah, Mikael, Angelika, Jinace at Kurt.

"Jinace! Kanina ka pa tahimik, may problema ka ba?" tanong ni Hannah. Akala ko ako lang nakakapansin. 

"Ano ba kayo, ayos nga lang ako sabi eh, alam niyo mag focus na lang tayo sa bagong mag jowa, pano naging kayo ha?" ay, ang galing naman mag change topic?

"Diba nga sabi ko, dare lang lahat. Kailangan ko lang bumawi kasi nga I passed out kagabi. Matatapos din naman 'to bukas the moment we went back sa city," paliwanag ko habang kumakain ng chicharon.

"Naku, malalaki na kayo, pero siguraduhin niyo lang 'yang plano niyong dalawa ha?" Angelika said. I nodded.

"Kurt, required bang nakahawak ng kamay ni Angel habang kumakain siya? Kanina ka pa ah, tsansing ka." Mikael said. I noticed it too. Kurt's hands are so warm, kanina pa ito nakahawak sa kamay ko. At nab-bother ako. Ang awkward kasi.

"Hayaan mo nga ako," Kurt hissed. We laughed at his remark. Mikael just shrugged and eat.

"Nga pala beh, have you submitted your entry?" Hannah asked.

Nanlaki ang mga mata ko.

"H-ha?"

"Iyong entry mo?"

"What entry?" Kurt asked.

Nagkatinginan kami ni Hannah, Angelika at Jinace. Shutangina. Boking na ba ako?

"Ah, ano ibig kong sabihin entry mo ba sa tula? Tutuloy mo ba iyon?" sabi ni Hannah. Napakamot ito ng ulo.

"I-uh, wala, wala" sabi ko pa.

"Ay, sayang 'yon beh," sabi pa nito sabay smile sa akin.

Natahimik kaming lahat. Nagkanya kanyang mundo na kami after nun. Nakabalik na sa cottage ang mga naligo kanina. Nasa tabi ako ni Kurt at busy ito sa pagkulikot ng phone niya.

I just shrugged and bring out my phone also. I took pictures of me at ng dagat na nasa harap ko.

"Unfair, you should take pictures with me too." Kurt said. He grabbed my phone at inihirap ito sa harap namin.

"Smile boo," he said. I was not able to smile dahil napatingin ako sa kanitmya. What did he just call me? Boo?

"Why aren't you looking?"

"Anong boo? Booang? Pinagloloko mo ba ako Kurt ha?" saad ko pa sabay hablot ng phone ko.

"What? It's an endearment!" He exclaimed.

"Ang panget kamo ng endearment! Baduy!" I said sabay irap sa kaniya.

"Ang choosy mo! Akin na nga 'yang phone mo, ulitin natin ang pagpicture," inis na saad nito sabay hablot ulit ng phone ko.

Hindi pa rin ako umimik at umirap lang ako. Nakabusangot ako sa lahat ng pictures na kinuha niya.

"Okay okay, papalitan ko na!" Kurt gave up and sighed.

"Ayusin mo," sabi ko sabay hablot ulit ng phone ko.

He became silent for a minute. Napatingin ako sa kaniya na ngayo'y nakatitig sa akin.

"What?"

"Baby, picture na tayo."

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Baby?

Baby?

Potangina Kurt.

Hindi ma process ng utak ko ang sinabi niya. Depota.

"Baby? Bata mo ba ako?" I asked. He rolled his eyes. Kaya naman napatawa ako.

"Ang dami mong reklamo, diyan ka na nga," he stood up and left me. Lumayo ito sa akin kaya naman napatawa ako ng malakas. Ang attitude naman ata ni sir.

Sinundan ko ito habang tumatawa pa rin.

"Hoy Kurt!" tawag ko sa kaniya. Pero hindi ito lumingon.

"Isa! Hoy! Pag di ka lumingon ititigil natin ito!" I exclaimed pero hindi pa rin ito natinag. I saw him walking away fast at may biglang lumapit na babae. Teka nga!

I went to them at nakinig sa usapan.

"Hi, you alone?" I heard the girl asked.

"Yes, why?" Kurt answered her seriously. Sa totoo lang, ang attitude nito. Depota.

"Mind if I join you? I'm all alone kasj," the girl said using her soft voice. Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Alone mukha niya!

Teka nga, bakit ganito naman ata nararamdaman ko eh dare lang naman ang lahat? Tangina. Angel mag hunos dili ka!

"I'm sorry but I'm with my girlfriend," lumingon ito at tiningnan ako.

"Baby!" I exclaimed. Tangina anong baby Angel?

"I've been looking for you, sorry na." I pouted. He chuckled and nodded. Napatingin ako sa babae. She's now glaring at me.

"Oh hi! Who are you?" I asked the girl.

"Melissa, but guys call me Babe," napatawa ako ng kaunti sa sinabi niya.

"Really? This guy call me baby, anyways, we have to go, we have so much to do!" I said and smiled.

"Hindi na ba magbabago ang isip mo?" She asked Kurt and Kurt smiled while shaking his head. That's it very good ka Kurt kahit hindi naman talaga totoo ang lahat. Very good acting!

"Angel! Kurt! Tara na!" I heard Jeyden calling us. I looked back and nodded.

"Nice meeting you Melissa, but this guy you're flirting is mine so you better back off, we're going," bumaling ako kay Kurt na ngayo'y ngumingiti ng parang tanga. "Baby? Let's go?" I asked him. He nodded at inakbayan ako. As we left Melissa in there, dumbfounded.

"Selosa talaga," He said habang tumatawa.

"Ikaw kasi eh! Lumalandi ka agad, eh jino-joke ka lang kanina eh," I pouted.

"Stop pouting baby," he said. Kinunutan ko ito ng noo at sinampal ang braso. He  laughed at napatawa na rin ako.

Matatapos na ito bukas, kakayanin ko ba? Kaya ko ba?