Ζ:"Ίσως να έγινε κάποιο λάθος"

Σ:"Ποσό πιθανό είναι να κάνει λάθος η ΜακΓκοναγκαλ σε κάτι τέτοιο;"

Ζ:"Καθόλου....για ποιον λόγο να το σκάσουν και που να πάνε;"

Σ:"Δεν ξέρω..."

Φ:"Μπορεί να έχει σχέση με τον τσακωμό σου με τον Αλμπους;"είπε κοιτώντας τον Χάρι ενω η Ζακλίν χτύπησε τον Φρεντ με τον αγκώνα της.

Ζ:"Ναι αλλά η Λίλι;"

Σ:"Η Λίλι πάει οπού και ο Αλμπους!"

Χ:"Σελ-"

Σ:"Αν ισχύει αυτό που είπε ο Φρεντ και πάθουν το οτιδήποτε δεν πρόκειται να στο συγχωρέσω"

Χ:"Θα ειναι εντάξει δεν-"

Σ:"Και πως το ξέρεις! είσαι εδώ και δεν ξέρεις καν που βρίσκονται!"

Ζ:"Ένας τσακωμός ήταν δεν μπορεί να έφυγε για αυτό"

Σ:"Ναι ένας τσακωμός που ο Χάρι αποφάσισε να του πει ότι κάποιες φορές εύχεται να μην ήταν γιος του!"

Ζ:"Τι πράγμα!"

Φ:"Εντάξει ούτε εγω κάνω τέτοιες βλακείες"

Χ:"Το είπε πάνω στα νεύρα μου! όπως και εκείνος εξάλλου!"

Σ:"Είναι παιδί! νόμιζα ότι ελεγχες τα νεύρα σου!"

Χ:"Μια φορά δεν το έκανα Σελ!"

Σ:"Και είδες που κατέληξε!"

Χ:"Δεν ξέρουμε ότι έγινε όντως απο αυτό"

Σ:"Για ποιον λόγο τότε να γίνει;!"

Χ:"Δεν ξέρω!"Δεν έμεινα άλλο εκεί,πήγα στο δωμάτιο και κλείδωσα την πόρτα.

Όπως άφησα το χέρι μου να πέσει κάτω έφυγε μια λάμψη και χτύπησε στον τοίχο απέναντι.Έμεινα να κοιτάζω για λίγα λεπτά προσπαθώντας να καταλάβω τι είχε συμβεί,απο τις δυνάμεις μου είχαν μείνει μόνο η θεραπευτικές και τώρα αυτό.

Η πόρτα χτύπησε και μπήκε ο Χάρι.

Χ:"Ξέρω ότι μου έχεις νεύρα αλλά πρέπει να πάμε στο υπουργείο για να δούμε τι γίνεται"

Σ:"Εντάξει..."

~Lily pov~

Ν:"Δεν έχετε καμία καλύτερη ιδέα απο το πολυχημικο φίλτρο;"

Ντ:"Μια χαρά θα πάει"

Σ:"Αυτό το πράγμα εχω ακούσει ότι έχει γεύση ψαριού και το ψάρι δεν είναι το αγαπημένο μου"

Λ:"Εντάξει εγω παραιτουμαι"

Α:"Γιατί;"είπε και με τράβηξε πιο πέρα.

Λ:"Δεν συμφώνησα ποτέ δεν συμφώνησα με αυτό"

Α:"Λιλ δεν είναι και κάτι απλά-"

Λ:"Δεν είναι και κάτι;Αλ θες να παίξουμε με τον χρόνο που δεν ξέρουμε καν πως θα καταλήξει το πιο πιθανό είναι τα καταστρέψουμε όλα"

Α:"Δεν θα το κάνουμε"

Λ:"Ναι σίγουρα.... πως νομίζεις ότι θα κάνουν όταν μάθουμε ότι λείπουμε ηλίθιε;"

Α:"Η μαμά θα φρικάρει"

Λ:"Δεν σε είχα για τόσο έξυπνο"

Α:"Ε!"

Λ:"Σκάσε, το πιο πιθανό είναι να τα βάλει με τον μπαμπά εξαιτίας του τσακωμού σας"

Α:"Βασικά αυτό δεν θα ήταν και τελείως λάθος"

Λ:"Αλήθεια απορώ αν είμαστε όντως δίδυμα κάποιες φορές"

Ντ:"Είναι έτοιμο!"φώναξε και πήγαμε εκεί.

Ντ:"Μια προειδοποίηση πονάει όταν μεταμορφώνεσαι και έχεις τάση για εμετό"

Σ:"Θα το αντέξουμε εδω ανεβήκαμε στην οροφή του τρένου"

Ν:"Ποιος θα μεταμορφωθεί σε ποιον;"

Ντ:"Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι σε πιο μπουκαλάκι έβαλα τι"

Ν:"Αυτό είναι απερισκεψία"

Λ:"Ας ελπίζουμε στο καλύτερο...."

Είπαμε όλοι,ήταν απαίσιο είχε όντως γεύση ψαριού και έκανε να πονάει το στομάχι όσο για την τάση για εμετό ήταν το χειρότερο.

Μετά απο λίγο αρχησαμε να μεταμορφωνόμαστε ο Αλ στον Ρον,ο Σκορπιούς στον μπαμπά,η Ντελφι στην Ερμιόνη,η Ναόμι στην θεία Ζακλίν και εγω στην μαμά.

Ν:"Σοβαρά; στην θεία σας;τι όνομα είναι το Ζακλίν;"

Α:"Θα είναι λίγο παράξενο"

Λ:"Τώρα το σκέφτηκες;"

Α:"Τουλάχιστον ξέρουμε τι να κάνουμε αφού τους ξέρουμε"

Λ:"Ναι εσυ με τον Σκορπ θα μιλάτε για Κουίντιτς,η Ντελφι δεν θα λέει τίποτα και εγω με την Ναόμι θα κράζουμε στα γαλλικά"

Ν:"Είναι καλή στιγμή να πω ότι δεν ξέρω γαλλικά;"

Λ:"Δεν νομίζω να φανεί περίεργο για μια φορά"

Ντ:"Πρέπει να πηγαίνουμε αλλά θα πρέπει να φέρεστε όπως αυτοί για να μην μας καταλάβουν"

Α:"Αυτό ίσος να είναι πρόβλημα με την Λιλ και τον Σκορπ"

Σ:"Τι εννοείς;"

Α:"Ότι είναι πιο κοντά γιατί δεν είναι απλά φίλοι"

Λ:"Ξέχνα το"

Σ:"Αλ αυτό είναι πολύ"

Α:"Θέλετε να μας καταλάβουν;"Με τον Σκορπ κοιταχτήκαμε και συμφωνήσαμε.

Ντ:"Ωραία πάμε"

Μπήκαμε στον τηλεφωνικό θάλαμο, καλέσαμε το 62442 και ακούστηκε μια φωνή.

?:"Καλωσόρισες Χάρι Πότερ. Καλωσόρισες Σελίνα Μπλακ. Καλωσόρισες Ερμιόνη Γκρέιντζερ.Καλωσόρισες Ζακλίν Όσιαν.Καλωσόρισες Ρον Ουέσλι"

Ν:"Αυτό ήταν εκνευριστικό"

Λ:"Θα συμφωνήσω"

Όταν φτάσαμε κάτω στο υπουργείο ακολουθήσαμε την Ντελφι μέχρι που σταματήσαμε απότομα γιατί είδαμε την Μαμά με τον μπαμπά, την Ερμιόνη και τον μπαμπά του Σκορπιούς.

Ντρ:"Ψάξαμε καλά δίπλα στις γραμμές;"

Χ:"Η ομάδα του τμήματος μου έψαξε μια φορά και τώρα ψάχνει για δεύτερη"

Ντρ:"Η μάγισσα με το καρότσι δεν μπορεί να μας πει τίποτα;"

Ε:"Η μάγισσα με το καρότσι είναι έξω φρενών δεν παύει να ωρύεται κατηγορώντας τον εαυτό της ότι πρόδωσε την εμπιστοσύνη της Οταλιν Γκραμπολ.Ειναι πολύ περιφανή η τουλάχιστον ήταν για τις επιδόσεις της στην ασφαλή παράδοση μαθημάτων στο Χογκουαρτς"

Σε:"Μήπως είχαμε τίποτα αναφορές απο μαγκλ;"

Ε:"Μέχρι στιγμής οχι.Ενημέρωσα τον πρωθυπουργό των μαγκλ και θα εκδώσει εξαφανίσει ανηλίκου ακούγεται σαν ξόρκι αλλά δεν είναι"

Σε:"Νομίζω πως όλοι ξέρουμε τι είναι"

Ντρ:"Δηλαδή τώρα βασιζόμαστε στους μαγκλ για να βρούμε τα παιδιά μας;"

Ε:"Απλώς ζητήσαμε την βοήθεια τους.Και κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να συνδέεται με αυτή την υπόθεση το σημάδι του Χάρι, σίγουρα όμως είναι ένα ζήτημα αντιμετωπίσουμε σοβαρά.Οι Χρυσουχοι μας ερευνούν οποίος σχετίζεται με την σκοτεινή μαγεία και..."

Ντρ:"Αυτό δεν έχει να κάνει με τους θανατοφαγους!"

Ε:"Δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι έχω την ίδια πεποίθηση"

Ντρ:"Δεν εχω πεποίθηση εχω δίκιο.Το είδος τον κρετινων που ασχολούνται με την σκοτεινή μαγεία πλέον....ο γιος μου είναι ένας Μαλφοϊ δεν θα τολμούσαν να τον ακουμπήσουν"

Σε:"Εκτός και αν υπάρχει κάτι καινούργιο εκεί έξω"

Χ:"Θα μπορούσα να συμφωνήσω με τον Ντρεϊκο αν υπήρχε πιθανότητα για απαγωγή, δηλαδή τον Αλμπους και την Λίλι ναι αλλά και τους τρεις μαζί; δεν νομίζω..."

Ντρ:"Ο Σκορπιούς είναι οπαδός όχι ηγέτης παρά τα όσα προσπάθησα να του εμφυσησω.Άρα είναι αναμφίβολα ο Αλμπους η Λίλι που τον κατέβασαν απο το τρένο και η ερώτηση μου είναι:που μπορεί να πήγαν;"

Σ:"Ευχαριστώ μπαμπά...."τον άκουσα να μουρμουραει μέσα απο τα δόντια του.

Σε:"Η Λίλι δεν θα έκανε κάτι τέτοιο....συνήθως τον σταματάει απο τέτοιες ιδέες....ούτε η Ναόμι θα έκανε κάτι τέτοιο..."

Ντρ:"Οπότε ο Αλμπους"

Σε:"Το έσκασαν Χάρι και το ξέρουμε και οι δυο οπότε σταματά"η φωνή της ακούστηκε να σπάσει στο τέλος.

Ντρ:"Το ξέρετε;τι δεν μου λέτε; οποίες και να είναι οι πληροφορίες σας συστήνω να μου πείτε τώρα!"

Χ:"Ο Αλμπους κι εγω λομαχισαμε προχτές..."

Ντρ:"Και;"ο μπαμπάς πήρε μια μεγάλη ανάσα και...

Χ:"Και του είπα ότι υπάρχουν στιγμές που εύχομαι να μην ήταν γιος μου"

Ντρ:"Αν πάθει τίποτα ο Σκορπιούς..."

Σε:"Μην εκτοξεύσεις απειλές Ντρεϊκο σε παρακαλώ όχι τώρα"

Ντρ:"Ο γιος μου αγνοείται!"

Σε:"Το ίδιο και ο δικός μου! όπως και η κόρη μου! αν φοβάσαι εσυ για τον Σκορπιούς σκέψου τι κάνω εγω για αυτό σταματά!"

Ντρ:"Αν χρειαστεί χρυσάφι οτιδήποτε έχουν στην κατοχή τους οι Μαλφοϊ-"

Ε:"Τα αποθέματα του υπουργείου είναι αρκετά"

Ντρ:"Δεν με νοιάζει τι έκανες η ποιον έσωσες.Για την οικογένεια μου Χάρι Πότερ είσαι μια ατέρμονη κατάρα"

Έφυγε και η μαμά τον ακολούθησε δεν ήταν μακριά απο εμάς.

Ντρ:"Συμβαίνει κάτι;"

Σε:"Υπάρχει περίπτωση να έχει μείνει κάτι απο τον Βόλντεμορτ έστω και κάτι μικρό η ένας απόγονος;"

Ντρ:"Αν με θεωρείς και εσυ-"

Σε:"Απλά πες μου τι ξέρεις και την αλήθεια είναι σημαντικό και υπάρχει περίπτωση τα παιδιά να κινδυνεύουν"

Ντρ:"Απο όσο ξέρω όχι,τι σε έπιασε ξαφνικά;"

Σε:"Αυτό"έκανε κάτι με το χέρι της αλλά δεν φαίνονταν τίποτα.

Ντρ:"Πως ακριβώς-"

Σε:"Δεν ξέρω αλλά κάτι τρέχει και δεν είναι καλό ο Χάρι έχει το σημάδι και εγω..."έπιασε το πίσω μέρος του λαιμού της.

Ντρ:"Θα δω τι μπορώ να μάθω"

Σε:"Εντάξει"ο μπαμπάς του Σκορπιούς έφυγε και η μαμά γύρισε στην Ερμιόνη και τον Χάρι.

Σε:"Εγω πρέπει να φύγω"

Χ:"Έγινε κάτι;"

Σε:"Όσο το τάγμα δεν έχει αποστολή είναι ευκαιρία να ψάξουμε για τα παιδιά"

Ε:"Μα οι χρυσουχοι-"

Σε:"Οι χρυσουχοι δεν κάνουν πάντα την καλύτερη δουλειά Ερμιόνη και το ξέρεις, δεν πρόκειται να ρισκάρω για κάτι τέτοιο"και έφυγε αλλά για ενα λεπτό σταμάτησε και κοίταξε προς το μέρος μας αλλά ευτυχώς προλαβαμε να πάμε πίσω απο τον τοίχο αφού ήμασταν στην γωνία του.

Χ:"Είναι όλα καλά Σελ;"

Σε:"Ναι απλά νόμιζα ότι είδα....ξεχνατω"και έφυγε ενω ο μπαμπάς με την Ερμιόνη πήγαν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Σ:"Είναι σίγουρο ότι η χρονομηχανή είναι στο γραφείο της Ερμιόνης;"ενας μάγος με μοβ μανδύα πέρασε απο διπλά μας και ο Σκορπ άλλαξε κουβέντα.

Σ:"Μάλιστα θεωρώ οπωσδήποτε ότι πρόκειται περί κεφαλαιώδους ζητήματος για το υπόλοιπο"

Ν:"Ας το διαβουλευτουμε εκτενώς.....και που αλλού θα ήταν αφού είναι υπουργός μαγείας"Σταματήσαμε πίσω από έναν τοίχο όταν ακούσαμε την φωνή της Ερμιόνης.

Ε:"Η Σελ είναι λίγο..."

Χ:"Λογικό ανησυχεί"

Ε:"Πάντα δεν το έκανε;"

Χ:"Ναι αλλά τώρα είναι διαφορετικά..."

Ε:"Το καταλαβαίνω αλλά αν θες να το συζητήσουμε"

Χ:"Δεν υπάρχει τίποτα να συζητήσουμε"

Ν:"Και πως θα μπούμε στο γραφείο της;"

Σ:"Αλ σταμάτησε την"

Α:"Γιατί εγω;"

Ε:"Δεν έπρεπε να πεις αυτό που είπες προφανώς και ήταν λάθος εδω όμως εμπλέκονται και άλλη παράγοντες δεν είναι μόνο αυτό"

Λ:"Γιατί έξυπνε εγω υποτίθεται ότι έφυγα και οι υπόλοιποι είναι αυτοί"

Α:"Η Ναόμι;"

Λ:"Δεν ξέρουμε που είναι η θεία Ζακλίν αλλά λογικά αυτοί θα ξέρουν"

Α:"Σωστό"

Λ:"Ωραία προχωρά"και τον έσπρωξα.

Χ:"Ερμιόνη σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου αλλά δεν υπάρχει ανάγκη να-"

Ε:"Ρον;"

Α:"Έκπληξη!"

Ε:"Τι κάνεις εσυ εδω;"

Α:"Δεν μπορώ να δω την γυναίκα μου;"είπε και την φίλησε.

Λ:"Τι στον Μέρλιν έγινε μόλις;"

Ν:"Δεν είμαι σίγουρη"

Σ:"Ούτε εγω είμαι σίγουρος αλλά δεν θέλω να ξέρω"

Χ:"Εγω καλύτερα να πηγαίνω...θα περάσω απο το τάγμα"

Ε:"Χάρι, αυτό που θέλω να πω είναι ότι κι αν λέει ο Ντρεϊκο, ότι κι αν είπες στον Αλμπους δεν χρειάζεται να το αναμασας"

Α:"Α λέτε για αυτό που ο Χαρυ του είπε ότι κάποιες φορές εύχεται να μην ήταν γιος του"

Ε:"Ρον!"

Α:"Τι; πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους"

Ε:"Όλοι λέμε πράγματα που δεν τα εννοούμε.Ο Αλμπους το ξέρει αυτό"

Α:"Ναι αλλά αν κάποιες φορές τα ενοουμε;"

Χ:"Ρον καλύτερα να μην μιλάς εσυ για αυτό"

Ρ:"Και γιατί οχι;"

Χ:"Για θυμήσου τι είπες στην Σελ στο έβδομο έτος"

Ε:"Χάρι πάει πολύς καιρός"

Χ:"Αλλά ακόμη δεν έχει ζητήσει συγγνώμη και εσυ τον υπερασπίζεσαι"

Ε:"Χάρι δεν-Ρον κάνε στην άκρη θέλω να μπω στο γραφείο μου και μου κλείνεις τον δρόμο"

Α:"Δεν κλείνω τίποτα"

Ε:"Κλείνεις και παρά κλείνεις"η Ερμιόνη πήγε να περάσει αλλά ο Αλ μπήκε πάλι μπροστά της ενω ο μπαμπάς έφυγε.

Α:"Ας κάνουμε ενα μωρό ακόμη"

Ν:"Είναι σοβαρός;"

Ε:"Τι;"

Α:"Αν οχι μωρό τότε πάμε διακοπές"

Ε:"Αν έχεις βάλει καμία βόμβα κοπριάς πάλι στο γραφείο μου"

Α:"Θα το συζητήσουμε αργότερα"

Ε:"Κατάλαβα...θα πάω έτσι κι αλλιώς σε λίγο πρέπει να περάσω πρώτα απο το τμήμα των χρυσουχων"Έφυγε και μπήκαμε στο γραφείο της.

Α:"Όλο αυτό ήταν περίεργο"

Ντ:"Ήσουν εντυπωσιακός!"

Σ:"Δεν ξέρω αν πρέπει να σε συγχαρώ που φίλησες της μητέρα της Ρόουζ"

Α:"Ο Ρον είναι εκδηλωτικός τύπος προσπαθούσα να αποσπάσω την προσοχή της Σκορπιούς"

Λ:"Τι ήταν άλλο αυτό με τον μπαμπά;"

Ντ:"Ελάτε δεν έχουμε χρόνο"

Α:"Ακουσες; δεν έχουμε χρόνο"

Λ:"Νόμιζα ότι απλά τσακωθηκατε γιατί δεν μου το είπες;"

Α:"Θα το συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή"

Ντ:"Μήπως να συγκεντρωθουμε; αφήνετε για μετά τα οικογενειακά πρόβλημα"

Λ:"Ξέρω ότι θες να φέρεις πίσω τον ξάδερφο σου αλλά δεν συμφωνώ σε όλο αυτό"

Ντ:"Και τότε γιατί είσαι εδώ;"

Λ:"Για τον Αλ"

Α:"Τότε βοηθά με να βρω την χρονομηχανή!"

Ντ:"Ψάξτε παντού"

Ν:"Αυτά τα βιβλία είναι απαγορευμένα"

Λ:"Η καταραμένα"

Σ:"Η πιο σκοτεινή μαγεία, δαίμονες του 15ου αιώνα; αυτό απαγορεύτηκε ακόμα και στο απαγορευμένο τμήμα του Χογκουαρτς"

Ν:"Σκιές και πνεύματα,Νεκρομαντεία"

Λ:"Γκέλερτ Γκρίντελβαλντ:η αυτοβιογραφία μου, δεν ήξερα ότι υπάρχει αυτό"

Ντ:"Μόνο ενα το έγραψε ο ίδιος αλλά ποτέ δεν εκδόθηκε,τέλος πάντων ας συνεχίσουμε"

Α:"Αυτό ειναι το βιβλίο της Σίβυλλας Τρελονι;η Ερμιόνη σιχαίνεται την μαντική"έβγαλε το βιβλίο απο το ράφι και αυτό άρχισε να μιλάει.

Β:"Το πρώτο είν' το πρώτο το μισό πι.Σε λίμνες θα το βρεις παντού στην εξοχή"

Σ:"Εντάξει ένα βιβλίο που μιλάει"

Λ:"Και μιλάει με γρίφους"

Β:"Το δεύτερο, μισό είναι κι αυτό του πρώτου είν'το δεύτερο μισό παρά-καλω.Το τρίτο είναι εύκολο τόσο μα τόσο απλό.Το είκοσι ενα είναι μπροστά και πίσω το δεκαεφτά και παραπισω ακολουθεί το μείον τρία του δεκαοχτώ και όσο για το τέταρτο φαντάζομαι το ξέρεις.Μεσα σε λίμνη είναι κι αυτή,Νεσση την λένε,η ξακουστή"

Α:"Που είναι ο Εντ όταν τον χρειάζεσαι;"

Β:"Διάσημη κι αιώνια μίας ωραίας λοχ ψυχής"

Ξαφνικά τα τράβηξαν το χέρι του Αλ αλλά κατάφερε να ξεφύγει.

Ντ:"Όπλισε την βιβλιοθήκη της εδώ είναι η χρονομηχανή!"

Ν:"Το πρώτο είν' το πρώτο το μισό πι.Σε λίμνες θα το βρεις παντού στην εξοχή.Το μισό του πι...σε λίμνες...παπί;"

Α:"Η πρώτη συλλαβή είναι το πα!"

Σ:"Το δεύτερο, το δεύτερο, μισό είναι κι αυτό του πρώτου είν'το δεύτερο μισό παρα-καλω.Το τρίτο είναι εύκολο....το είκοσι ενα είναι μπροστά και πίσω το δεκαεφτά και παραπισω ακολουθεί..."

Λ:"Πα-ρα-φρο...πα-ρα-"

Ντ:"Παράφρονες! πρέπει να βρούμε ενα βιβλίο για τους Παράφρονες"Πλησίασε στην βιβλιοθήκη και εκείνη την ρουφηξε.

Α:"Τι στο καλό γίνεται;"

Σ:"Συγκεντρώσου Αλ και βρες αυτό που είπε"

Ν:"Να το! Παράφρονες Εξουσιαστές: Μια Αληθινή Ιστορία του Αζκαμπαν"Πήγε να πιάσει το βιβλίο αλλά η βιβλιοθήκη της τράβηξε και άρχισε να βυθίζεται μέσα στα βιβλία ενω πλέον το πολυχημικο φίλτρο είχε εξασθενήσει.

Το βιβλίο έπεσε κάτω ανοιχτό και άρχισε να μιλάει.

Β:"Γεννήθηκα σε ενα κλουβί αλλά το έσπασα απο οργή.Ο Γκαουντ που είναι μου βγήκε την πιο σωστή στιγμή απ' ότι δε θα μ' άφηνε να γίνω το κλουβί"

Α:"Ο Βόλντεμορτ"

Ντ:"Κάνε πιο γρήγορα!"είπε ενω βυθιζόταν όλο και πιο πολύ μέσα στα βιβλία"

Α:"Ο κληρονόμος του Σλίθεριν, λέτε να είναι αυτό;"Έπιασε το βιβλίο και η βιβλιοθήκη τον κατάπιε ολόκληρο.

Λ:"Αλ!"

Α:"Καλά είμαι"

Σ:"Η ενέργεια του πολυχημικου φίλτρου πέρασε"

Λ:"Και σε εσένα αλλά πρέπει να βρούμε το βιβλίο"

Σ:"Εκεί,Μορβολ:Η αληθινή ιστορία"Έπιασε το βιβλίο και πήγε γρήγορα προς τα πίσω, το άνοιξε και άρχισε να μιλάει.

Β:"Είμαι πλάσμα που δεν έχεις δει
Η αόρατη ηχώ.Ειμαι εγω.Ειμαι εσυ.Πότε μια πίσω και πότε μια μπροστά, αλλά αιώνια δεμένος μαζί σου,παντοτινή συντροφιά"

Σ:"Τι είναι αυτό καμία ιδέα;"

Λ:"Προσπαθώ"

Σ:"Ναι αλλά αν δεν κάνουμε γρήγορα μπορεί-"

Λ:"Σκορπιούς!σταματά με αγχώνεις!

Σ:"Συγγνώμη"

Λ:"Όλα αυτά για μια ηλίθια χρονομηχανή"

Α:"Ίσως λίγο γρήγορα;"

Λ:"Προσπαθώ!...το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι σκιά....μισό! Σκιές και Πνεύματα!"

Σ:"Πάω εγω"Τράβηξε το βιβλίο και ο Αλ με την Ναόμι και την Ντελφι έπεσαν απο τα ράφια.

Ν:"Αυτό το πράγμα ήταν απαίσιο"

Α:"Σκορπ τι έχει μέσα;"Το άνοιξε και μέσα του στριφογύριζε μια χρονομηχανή.

Ντ:"Επιτέλους"

Ν:"Τώρα μπορούμε να φύγουμε;"

Α:"Λιλ τα καταφέραμε δεν έχεις να πεις τίποτα για αυτό;"

Λ:"Απο πότε σε νοιάζει η άποψη μου;"

Α:"Δεν καταλαβαίνω"

Λ:"Δεν έχει σημασία..."

Χελοου μανιταράκια μου

Και ναι καινούργιο κεφάλαιο:')

Τι κάνετε?

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?