~Lily pov~

Ξύπνησα και κατέβηκα κάτω, πήγα προς στην κουζίνα που άκουσα ομιλίες και είδα τον μπαμπά με την μαμά.

Σ:"Ειναι κάπος περίεργο που η Χέντβιχ δεν έχει φέρει κάποιο γράμμα"

Χ:"Εγω το προτιμώ,το πιο πιθανό ειναι να έφερνε κάποιο γράμμα απο το υπουργείο που θα έλεγε ότι πρέπει να πάω γιατί κάτι προέκυψε"

Σ:"Σκέψου να γινόταν όλο αυτό τότε και να έβγαινες υπουργός Μάγιας"

Χ:"Μην μου το θυμίζεις, πως γίνεται επειδή το θέλουν κάποιοι να με βάλουν στους υποψήφιους χωρίς να θέλω;"

Σ:"Πλειοψηφία"

Χ:"Ευτυχώς για τρία άτομα βγήκε η Ερμιόνη.Δεν θα το άντεχα η Ερμιόνη ήταν τυχερή ήταν έγκυος στην Ρόουζ έμεινε στο σπίτι μέχρι να γίνει δυο το ίδιο και με τον Χιούγκο,με εμένα αυτό δεν θα γινόταν και θα έλειπα συνέχεια απο το σπίτι"

Σ:"Ναι αλλά δεν έγινε"Μπήκα στην κουζίνα η μαμά με είδε και μου χαμογέλασε.

Σ:"Καλημέρα Λίλι"

Λ:"Μερααα"

Χ:"Καλημέρα"

Σ:"Θες χυμό;"

Λ:"Θα βάλω μόνη μου"

Σ:"Εντάξει"Εκείνη την ώρα μπήκε στην κουζίνα ο Αλ

Α:"Καλημέρα"

Σ&Χ:"Καλημέρα"

Λ:"Πως ειναι το κεφάλι σου;"

Α:"Καλύτερα απο εχτές και δεν με πονάει"

Λ:"Γιατί δεν το βγάζεις να δεις πως ειναι η πληγή;"Ρώτησα καθώς έβαζα χυμό στο ποτήρι μου.

Α:"Ναι σωστό"Έβγαλε την γάζα και με κοίταξε

Α:"Λοιπόν;"

Λ:"Έχει εξαφανιστεί"

Α:"Αλήθεια;"

Χ:"Ναι"

Σ:"Στο ειπα μέχρι να φύγεις για το Χογκουαρτς θα έχει εξαφανιστεί"

Α:"Ευτυχώς αλλιώς δεν ξέρω τι θα άκουγα αύριο"Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι.

Λ:"Πάω εγω"Πήγα και άνοιξα

Λ:"Τεντ!"Τον αγκάλιασα και αυτός το ίδιο.

Τ:"Γειά Λιλ"Τον άφησα έκανα στην άκρη και μπήκε μέσα με τον Ρέμους και την Νυμφαδώρα η οποία με ακούμπησε στο κεφάλι και μου ανακάτεψε τα μαλλιά.Έκλεισα την πόρτα και τους κοίταξα.

Λ:"Η μαμά με τον μπαμπά ειναι στην κουζίνα το ίδιο και ο Αλ"

Τ:"Ο Τζέιμς;"

Λ:"Κοιμάται"

Ρ:"Εντάξει δεν πειράζει"Μου ειπε και πήγε στην κουζίνα μαζί με την Νυμφαδώρα έκλεισα την πόρτα και τους ακολούθησα μαζί με τον Τεντ.

Ρ:"Καλημέρα"

Σ&Χ:"Καλημέρα"

Ο Τεντ έφυγε και πήγε δίπλα στην μαμά και εκείνη τον αγκάλιασε.

Χ:"Φυσικά η αδυναμίες φαίνονται"

Σ:"Μην μου πεις ότι ακόμα ζηλεύεις"

Χ:"Δεν ζηλεύω"

Σ:"Ότι πεις"

Χ:"Το εννοώ"Η μαμά δεν είπε κάτι μόνο άφησε τον Τεντ και του ανακάτεψε τα μαλλιά.

Σ:"Ψήλωσε κι άλλο;"Είπε και γύρισε προς τον Ρέμους και την Νυμφαδώρα.

Ν:"Λίγο περίπου δυο πόντους"

Σ:"Θα πάρει λίγο ακόμα και μετά τέλος"

Τ:"Καλό μου ακούγεται"

Ακούστηκαν βήματα και ο Τζέιμς μπήκε στην κουζίνα.

Τζ:"Καλημέρα"

Τ:"Α ξύπνησες"

Τζ:"Ναι αν και το μετάνιωσα... πως το μάγουλο του Αλ έφτιαξε κι όλας;"

Ν:"Τι εννοείς;"

Τζ:"Εχτές κάποιος χτύπησε με ξόρκι το παράθυρο του Αλ πέτυχε την βιβλιοθήκη η οποία έπεσε και όταν πήγαμε να δούμε τι έγινε ο Αλμπους ήταν σχεδόν κάτω απο την βιβλιοθήκη και είχε χτυπήσει"

Ν:"Πολύ;"

Λ:"Είχε μια πληγή στο μάγουλο του και είχε γεμίσει αίμα"

Ρ:"Και έκλεισε τόσο γρήγορα;"Είπε ενω κοίταζε την μαμά

Α:"Είναι περίεργο αλλά ναι, πάντως εχτές το βράδυ ένιωσα να με καίει το μάγουλο μου"Ο Ρέμους κοίταζε ακόμα επίμονα την μαμά μέχρι που χτύπησε το κουδούνι.

Τζ:"Πάω εγω"Όταν γύρισε ήταν παρέα με τον παππού αλλά πριν προλάβουν να πουν κάτι το κουδούνι ξαναχτύπησε.

Τζ:"Πάω"

Σει:"Τι κάνετε; κάποιο νέο απο το υπουργείο;"

Χ:"Τα ιδέα ακόμα ψάχνουν αυτούς που μαγεύουν τους κάδους απορριμμάτων να κυνηγούν μαγκλ"

Σ:"Λοιπόν όσο μεγάλη κι να είναι η κουζίνα δεν χωράμε όλοι εδω καλύτερα να πάμε στο σαλόνι"

Πήγαμε στο σαλόνι την ώρα που ο Τζέιμς έκλεισε την πόρτα πίσω απο την θεία Ζακλίν τον θείο Φρέντ και τα δίδυμα.

Πριν το καταλάβω ο Εντ ήρθε και με σήκωσε.

Ι:"Εντάξει Εντ πέτα τη το πολύ πολύ να πέσει"

Λ:"Μην τολμήσεις"

Ε:"Ενα"

Ι:"Δυο"Και ετοιμάστηκε να με πετάξει προς το μέρος του Ιαν.

Ζ:"Ούτε να το σκέφτεστε"

Ι:"Μα δεν θα πάθει κάτι"

Ζ:"Είπα οχι"

Ε:"Πφφφ καλά"Είπε και με άφησε κάτω.

Σ:"Γιατί δεν πάτε πάνω η στον κήπο μέχρι να γίνει το φαγητό;"

Α:"Καλά"Με τον Εντ και το Αλ πήγαμε στο δωμάτιο μου.

Ε:"Αύριο γυρίζουμε στο Χόγκουαρτς"

Λ:"Βουαου αλήθεια; δεν το ξερα"

Ε:"Χαχα πολύ αστείο Λιλ"

Λ:"Για αυτό το είπα"

Ε:"Σκάσε"

Λ"Μπαμ"

Ε:"Δεν εισαι αστεία"

Λ:"Τουλάχιστον είμαι πιο αστεία απο τον Αλ"

Α:"Ε!"

Λ:"Είσαι παγόβουνου"

Ε:"Ναι έχει ενα δίκιο"

Α:"Ευχαριστώ"Είπε κοφτά και γύρισε απο την άλλη.

Ε:"Απο αύριο θα ξανά είστε με την Ρόουζ"

Λ:"Σταματά γρουσουζη"

Ε:"Αφού το ξέρεις ότι θα έρθει και θα σας ξανά ρωτήσει"

Α:"Δεν φταίμε εμείς που ειναι ξινή και δεν συμπαθεί τον Σκορπ"

Λ:"Ο Αλ έχει δίκιο η Ρόουζ δεν τον έχει γνωρίσει κρίνει τους πάντες απο το ποιοί είναι οι γονείς του"

Ε:"Ναι όντως..."

~an hour later~

Α:"Πάμε κάτω;"

Ε:"Ναι έτσι κι αλλιώς σε λίγο θα μας φωνάξουν"Κατεβήκαμε κάτω.

Στο σαλόνι ήταν ο μπαμπάς με τον Ρέμους,τον παππού και τον θείο Φρέντ που έλεγε κάτι στον Τεντ.

Ο Αλ μπήκε μπροστά μου και έπεσα πάνω του.

Α:"Πρόσεχε μικρό"

Λ:"Μην λες βλακείες Αλμπους εγω ειμαι η μεγαλύτερη"

Α:"Οχι εγω"

Λ:"Οχι"

Α:"Νομίζεις"

Λ:"Ποιος σου το πε;"

Α:"Ο παππούς"

Λ:"Μα εμένα μου είπε ότι εγω είμαι η μεγαλύτερη"Κοιτάξαμε τον παππού και τον είδαμε να προσπαθεί να μην γελάσει.

Χ:"Είπες και στους δυο ότι γεννήθηκαν πρώτοι;"

Σει:"Ναι σκέφτηκα ότι θα έχει πλάκα όταν θα το μάθουν"

Λ:"Λοιπόν ποιος είναι μεγαλύτερος;"

Χ&Σει&Ρ&Φ:"Ο Αλμπους"

Α:"Χα!θα σέβεσαι μικρό"Είπε και τον χτύπησα.

Λ:"Βλάκα"

~the same night~

Λ:"Τι κάνεις εκεί;"Ρώτησα τον Αλ και πλησίασα την σκάλα που καθόταν

Α:"Δεν νυστάζω"

Λ:"Καλά πάω να μαζέψω ότι έχει μείνει για αύριο κάνε και εσυ το ίδιο"

Α:"Καλά"Είπε και έφυγα

~Albus~

Αφού έφυγε η Λίλι μετά απο λίγο ακούστηκε η πόρτα μαζί με φωνές κοίταξα και είδα τον μπαμπά.Ειχε φύγει νωρίτερα για μια αποστολή.

Μαζί του όμως ήταν και ένας κοντός παχουλός άντρας,η μαμά πλησίασε αλλά όταν τον είδε πάγωσε για μερικά λεπτά δεν είχε ανάψει το φως οπότε δεν την κατάλαβαν.

Χ:"Το καταλαβαίνω,Αμος πραγματικά... αλλά όπως βλέπεις μόλις τώρα γύρισα σπίτι, και-"Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει γιατί ο άνδρας τον διέκοψε.

Αμ:"Εκατό φορές προσπάθησαν να κλείσω ραντεβού στο υπουργείο.«Α, κύριε Ντιγκορι μου λένε,«θα σας κλείσουν ενα ραντεβού... για να δούμε..σε δυο μήνες»και περιμένω με μεγάλη υπομονή.

Χ:"..Να σε βρίσκω σπίτι μου, στην μέση της νύχτας ενώ τα παιδιά μου ετοιμάζονται για την καινούργια σχολική χρονιά δεν-"

Αμ:"Περνούν δυο μήνες και λαμβάνω μια κουκουβάγια.«Κυριε Ντιγκορι λυπουμαστε παρά πολύ αλλά ο κύριος Πότερ κλήθηκε σε μια επείγουσα υπόθεση, θα πρέπει να αλλάξουμε το πρόγραμμα και αν είστε και εσείς ελεύθερος να κάνουμε το ραντεβού για να δούμε..σε δυο μήνες απο τώρα»και αυτό γίνεται ξανά και ξανά μου κλείνεις την πόρτα στην κατάμουτρα."

Σ:"Ειναι όλα καλά Χάρι; κύριε Ντιγκορι;"

Αμ:"Α.. συγγνώμη για την αναστάτωση δεν ήθελα να δημιουργήσω φασαρία δεσποινίς Μπλάκ-εννοώ.. συγγνώμη Σελίνα"

Σ:"Δεν πειράζει κύριε Ντιγκορι"

Αμ:"Όμως Χάρι αδιαφορείς τελείως"

Χ:"Και βέβαια οχι.Απλως να ως επικεφαλής του τμήματος επιβολής του μαγικού νόμου είμαι υπεύθυνος-"

Α:"Για πολλά είσαι υπεύθυνος"

Χ:"Ορίστε;"

Αμ:"Ο γιος μου ο Σεντρικ,τον θυμάσαι τον Σεντρικ έτσι δεν ειναι;"

Η μαμά κοίταξε για λίγα δεύτερα τον μπαμπά και μετά έστρεψε το βλέμμα της προς τα δεξιά της.

Χ:"Ναι τον θυμάμαι τον γιο σας,η απώλεια του-"

Αμ:"Εσένα ήθελε ο Βόλντεμορτ!οχι τον γιο μου!απο εσένα έμαθα τι είπε:«Σκότωσε τον άλλον,τον περιττό».Τον περιττό! ο γιος μου, ο πανέμορφος γιός μου, δεν ήταν παρά ο περιττός!"

Σ:"Κύριε Ντιγκορι-"

Αμ:"Γιατί δεν τον έσωσες τότε;"

Σ:"Δεν ήξερα το πως"

Αμ:"Ο Σεντρικ σε αγαπούσε, γιατί δεν τον έσωσες τότε αφού μπορούσες"

Σ:"Συγγνώμη όμως δεν ήξερα ακόμα το πως να το κάνω"

Αμ:"Δεν φταίς εσυ όμως μια συγγνώμη δεν θα τον φέρει πίσω"

Χ:"Κύριε Ντιγκορι, όπως ξέρετε κατανοώ την προσπάθεια σας για ενα μνημείο για τον Σεντρικ αλλά-"

Αμ:"Μνημείο; δεν με ενδιαφέρουν τα μνημεία-οχι πια-δεν είμαι πάρα ένας γέρος... ένας ετοιμοθάνατος γέρος...και βρίσκομαι εδω για να σε παρακαλέσω σε εκλιπαρώ να με βοηθήσεις να τον φέρω πίσω"

Η μαμά γύρισε και κοίταξε ερωτηματικά τον μπαμπά.

Χ:"Να τον φέρουμε πίσω;μα αυτό ειναι αδύνατον"

Αμ:"Ξέρω ότι το υπουργείο έχει μια χρονομηχανή η μήπως οχι;"

Σ:"Όλες οι χρονομηχανες καταστράφηκαν στην μάχη του τμήματος μυστηρίου"

Αμ:"Ο λόγος που ήρθα εγω απόψε ειναι επειδή άκουσα μια φήμη μια επίμονη φήμη ότι το υπουργείο κατέσχεσε μια παράνομη χρονομηχανή απο τον Θίοντορ Νοτ, την οποία κράτησε για περαιτέρω έρευνες. Άφησε με να χρησιμοποιήσω αυτή την χρονομηχανή για να φέρω πίσω τον γιο μου"

Χ:"Μου ζητάς να παίξουμε με τον χρόνο Αμος; το ξέρεις ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό"

Αμ:"Πόσοι άνθρωποι πέθαναν για το αγόρι που επέζησε;"

Σ:"Κύριε Ντιγκορι-"

Χ:"Ότι και να ακούσατε για τον Νοτ είναι φήμες"

Αμ:"Ο γιός μου σε αγαπούσε Σέλινα...."

Σ:"Δεν-"

Αμ:"Γιατί δεν τον έσωσες;"

Σ:"Δεν ήξερα το πως...."

?:"Γεια"Κοίταξα δίπλα μου και είδα μια κοπέλα κάπου στα δεκαεννιά με ασημοξανθα μαλλιά.

?:"Συγγνώμη δεν ήθελα να σε τρομάξω"

Α:"Ποια είσαι;"

?:"Κλέφτρα είμαι,τι άλλο; έτοιμη να κλέψω όλα τα υπάρχοντα σου η αυτό η είμαι η Ντελφινι Ντιγκορι-φροντίζω τον Αμους-κι εσυ είσαι;"

Α:"Ο Αλμπους"

Ν:"Μα φυσικά!ο μπαμπάς σου είναι ο Χάρι Πότερ και πολύ ουαου ε;"

Α:"Δεν θα το έλεγα..."

Ν:"Μήπως είπα βλακεία; είχαν να το λένε στο σχολείο μου Ντελφινι Ντιγκορι δεν υπάρχει λάκκος που να μην έχει σκάψει για τον εαυτό της"

Α:"Και με το δικό μου επίθετο λένε διάφορα"

Αμ:"Ντελφι"

Ν:"Τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε.Ο Αμος εκτός απο συγγενείς είναι και θείος μου για αυτό δέχτηκα την δουλειά στο Αμπέρ Φλαγκλι"

Αμ:"Ντελφι!"

Α:"Αμπέρ Φλαγκλι;"

Ν:"Στον οίκο ευγηρίας για μάγισσες και μάγους ο Άγιος Όσβαλντ.Ελα καμία φορά να μας δεις αν θέλεις»

Αμ:"Ντελφι!"

Ν:"Τα λέμε"Είπε και έφυγε

Ν:"Ναι θείε;"Την ώρα που πέρασε μπροστά από την μαμά η Ντελφινι την κοίταξα για ένα δεύτερο πριν κοιτάξει από την άλλη και η μαμά πήγε να ακουμπήσει το πίσω μέρος του λαιμού της.

Αμ:"Να σου συστήσω τον κάποτε σπουδαίο Χάρι Πότερ τώρα είναι ενας ψυχρός γραφειοκράτης.Σπρώξε την πολυθρόνα μου Ντελφινι"

Ν:"Ναι θείε"Απάντησε και έφυγαν.

Σ:"Πάω να δω αν τα παιδιά είναι έτοιμα για αύριο, μην ξεχάσεις τα δώρα"Άρχισε να έρχεται προς τις σκάλες και πήγα στο δωμάτιο μου.Μετά απο λίγο κατάλαβα τι εννοούσε η μαμά για τα δώρα.

Σ:"Τζέιμς σταματά να ασχολείσαι με τα μαλλιά σου και μάζεψε επιτέλους το δωμάτιο σου"

Τ:"Μα είναι ροζ! πως να μην ασχολούμαι; δεν πρόκειται να πάω έτσι στο Χόγκουαρτς αύριο! θα χρησιμοποιήσω τον αόρατο μανδύα"

Σ:"Αυτό ούτε που να το σκέφτεσαι"Κούνησε το ραβδί της και τα μαλλιά του Τζέιμς ξανά έγιναν όπως πριν.

Γύρισα στο δωμάτιο μου και έκατσα στο κρεβάτι.

Λ:"Έχει δει κανείς το βιβλίο των φίλτρων μου;"

Σ:"Λίλι Πότερ μην σου περάσει απο το μυαλό να χρησιμοποιήσεις τον χάρτη αυτό στο σχολείο"

Λ:"Γιατί οχι;"

Τ:"Πάντως θα έχει πλάκα να δω τα μούτρα του Σνέιπ όταν μάθει ότι η καλύτερη μαθήτρια του έχασε το βιβλίο του"

Λ:"Δεν φταίω εγω που είσαι άχρηστος στα φίλτρα"

Τ:"Σκάσε βλαμμένο!"

Σ:"Τζέιμς Σειριους Πότερ μιλά καλύτερα στην αδερφή σου!"

Τ:"Πφφφ"

Ο μπαμπάς μπήκε στο δωμάτιο και με κοίταξε.

Χ:"Ήρθε απλώς να σου φέρω ένα προ-Χόγκουαρτς δώρο η μάλλον δώρα ο Φρεντ σου στέλνει αυτό"και άφησε ενα μπουκαλάκι δίπλα μου.

Α:"Ερωτικό φίλτρο μάλιστα..."

Χ:"Θα ήταν φάρσα στην Λίλι έδωσε κλανιαρηδες καλικάντζαρος ενω στον Τζέιμς μια βούρτσα που κάνει τα μαλλιά ροζ.... και αυτό είναι απο εμένα"Είπε και μου έδωσε μια μικρή κουβέρτα.

Α:"Μια πάλι κουβέρτα;"

Χ:"Δεν μπορούσα να σκεφτώ τι δώρο θα ήθελες ο Τζέιμς ήθελε τον μανδύα πριν καν περπατήσει και η Λίλι ήξερα ότι θα λάτρευε τον χάρτη απο αυτό που της λέει ο παππούς σας,σε εσένα όμως δεν ήξερα οπότε σκέφτηκα αυτό.Αυτο είναι το τελευταίο πράγμα η μάλλον το μόνο που έχω απο την μητέρα μου, με αυτό με άφησαν στους Νταρσλι με αυτήν, νόμιζα ότι είχε χαθεί αλλά όταν πέθανε η θεία Πετούνια βρέθηκε στα πράγματα της και ο Νταντλι είχε την καλοσύνη να μου την δώσει και κάθε φορά απο τότε μου φέρνει τύχη"

Α:"Και θες να την κρατήσω; εντάξει έτσι κι αλλιώς μου χρειάζεται τύχη"

Χ:"Νομίζω ότι η θεία Πετούνια θα ήθελα να την έχω για αυτό την κράτησε και τώρα θέλω να το δώσω σε εσένα.Την μητέρα μου δεν την γνώρισα αλλά νομίζω ότι θα ήθελε να το έχεις"

Α:"Μπαμπά έχω να μαζέψω πράγματα για αύριο και είμαι σίγουρος ότι κι εσυ πνίγεται στην δουλειά του υπουργείου οπότε-"

Χ:"Αλμπους θέλω να πάρεις την κουβέρτα"

Α:"Και τι να την κάνω;ο μαγικός χάρτης έχει ένα νόημα,ο αόρατος μανδύας άλλο ενα άλλα η κουβέντα;"Ο μπαμπάς κοίταξε απο την άλλη και μετά πάλι εμένα

Χ:"Θες ένα χεράκι με τα πράγματα; πάντα μου άρεσε να ετοιμάζω βαλίτσες σήμαινε ότι θα πήγαινα στο Χόγκουαρτς"

Α:"Για εσένα είναι το καλύτερο μέρος.Ναι ξέρω, το καημένο ορφανό, κακοποιημένο απο τον θείο και την θεία Νταρσλι"

Χ:"Σε παρακαλώ Αλμπους δεν μπορούμε να-"

Α:"Τραυματισμένο ψυχικά απο τον ξάδερφο του Νταντλι σωσμενο απο το Χόγκουαρτς,τα ξέρω όλα αυτά μπαμπά μπλα μπλα μπλα"

Χ:"Δεν πρόκειται να πέσω στο δόλωμα σου Αλμπους"

Α:"Το κακόμοιρο ορφανό που μπήκε στο στόμα του λύκου για να μας σώσει όλους μας αν μου επιτρέπετε εκ μέρος όλων των μάγων ποσό ευγνώμονες είμαστε"

Χ:"Άλμπους σε παρακαλώ Αλ ξέρεις ότι ποτέ δεν ήθελα ευγνωμοσυνες"

Α:"Ναι αλλά αυτή την στιγμή ξεχειλίζεις απο αυτήν ίσως φταίει η μουχλιάσμενη κουβέρτα"

Χ:"Μουχλιάσμενη κουβέρτα;"

Α:"Τι περίμενες δηλαδή;να σε αγκαλιάσω και να σου πω ότι σε αγαπάω;"

Χ:"Ξέρεις τελείωσα με το να με θεωρείς υπεύθυνο για ότι σου συμβαίνει, τουλάχιστον εσυ έχεις πατέρα σε αντίθεση με εμένα"Είπε και φαινόταν ότι πλέον είχε νευριάσει.

Α:"Και το θεωρείς ατυχία αυτό;"

Χ:"Εύχεσαι να πεθάνω;"

Α:"Όχι! απλός εύχομαι να μην ήσουν πατέρας μου!"

Χ:"Αν θες να ξέρεις υπάρχουν φορές που εύχομαι να μην ήσουν γιος μου!... όχι Αλ συγγνώμη δεν το εννοούσα"

Α:"Ναι το εννοούσες"

Χ:"Όχι Αλμπους αλήθεια....απλός εσυ και η μητέρα σου καταφέρνετε να με βγάζετε εκτός ορίων"

Α:"Το εννοούσες μπαμπά και τώρα θα ήθελα να με αφήσεις μόνο μου"Τράβηξα την κουβέρτα αλλά το ερωτικό φίλτρο βγήκε και χύθηκε πάνω της.

Α:"Καμία τύχη με εμένα ούτε στον έρωτα"

Χ:"Αλ άκουσε με-"

Σ:"Χάρι αρκετά"Κοίταξα την μαμά και φαινόταν εκνευρισμένη κοίταξε τον μπαμπά και έφυγε.

Χ:"Τέλεια..."Μουρμουρισε και ακολούθησε την μαμά.

Χελοου μανιταρακι μου:D

Τι κάνετε? ελπίζω να είστε καλά

Ναι ζω

Καλή επιτυχία σε όσους γράφουν εξετάσεις<33