Ακολούθησα την ΜακΓκοναγκαλ στο γραφείο του Σνέιπ.

Μακ:"Ακόμα δεν άρχισε η χρονιά και εχω πάει ήδη τα δίδυμα Ουέσλι τρεις φορές στο γραφείο μου και δυο τον αδελφό σας δεσποινίς Πότερ,πίστευα ότι ίσως εσείς και ο αδελφός σας-ο δίδυμος-ήσασταν πιο ήρεμοι σε σχέση με τους υπόλοιπους"

Λ:"Μα δεν έκανα κάτι"

Μακ:"Επιτεθηκατε στον κύριο Ρούσο"

Λ:"Ναι αλλά έφταιγε"

Μακ:"Και να έφταιγε δεν είχατε το δικαίωμα να του επιτεθείτε"

Λ:"Ναι"

Μακ:"Αρκετά δεσποινίς Πότερ"Είπε την ώρα που φτάσαμε έξω απο το γραφείο του καθηγητή Σνέιπ χτύπησε την πόρτα και όταν απάντησε άνοιξε και μπήκαμε μέσα.

Σ:"Καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ;"

Μακ:"Καλησπέρα καθηγητή Σνέιπ συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά έχουμε ενα θέμα με δυο πρωτοετείς του κοιτώνα σας"

Σ:"Ποιοι ειναι;"

Μακ:"Η δεσποινίς Πότερ και ο κύριος Ρούσο"

Σ:"Μάλιστα..."Σηκώθηκε και ήρθε μπροστά μας.

Σ:"Τι έκαναν;"

Μακ:"Η δεσποινίς Πότερ του επιτέθηκε"

Λ:"Βασικά δεν του επιτέθηκα"

Σ:"Συγγνώμη;"

Λ:"Λέγοντας ότι του επιτέθηκα είναι σαν να εννοειτε πως του επιτέθηκα με το ραβδί μου πράγμα που δεν έκανα απλός τον χτύπησα"

Α:"Είσαι τόσο έξυπνη που παραδέχεσαι τι έκανες πιο εύκολος τρόπος για να τιμωρηθεις δεν υπάρχει"

Λ:"Έτσι κι αλλιώς θα τιμωρηθω οπότε προτιμώ να γίνει για κάτι που έκανα όντως"

Μακ:"Πολύ καλά δεσποινίς Πότερ αλλά γιατί το κάνατε;"

Λ:"Αποκάλεσε τον αδελφό μου σκουιμπ, δεν εχω κάποιο θέμα με τους σκουιμπ αλλά ο Άλμπους ήταν χάλια όλη μέρα και τον είχε ξανά αποκαλέσει έτσι.Επίσης είπε ότι είναι ο λόγος που το Σλίθεριν χάνει βαθμούς πράγματα που δεν ισχύει γιατί η καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ του έδωσε πέντε πόντους"

Α:"Σοβαρά ξέχασες τίποτα;"

Λ:"Απλά θέλω να λέω τα πράγματα όπως έγιναν"

Μακ:"Εντάξει δεσποινίς Πότερ,τι προτείνεις Σεβερους;"

Σ:"Δεν θα τιμωρηθούν αλλά δυστυχώς θα αφήσω πέντε πόντους απο τον καθένα"

Α:"Σοβαρά αφού αυτή-"

Σ:"Το πρόβλημα λύθηκε κύριε Ρούσο"

Α:"Ναι ότι πείτε"Και έφυγε χτυπώντας την πόρτα πίσω του.

Μακ:"Μπορείτε να πηγαίνετε δεσποινίς Πότερ και θα σας συμβουλευα να μην μπλεξετε σε τίποτα για τον υπόλοιπο μήνα, και φυσικά θα ενημερωθούν οι γονείς σας"

Λ:"Εμμ εντάξει"Είπα και γύρισα στον κοιτώνα

Ο Αλ με την Ναόμι και τον Σκορπ καθοντουσαν σε έναν καναπέ στην άκρη του εντευκτηρίου.

Α:"Πως πήγε;"

Λ:"Καλά δεν τιμωρήθηκα αλλά αφαίρεσαν πέντε πόντους απο τον καθένα μας"

Ν:"Καλό αυτό"

Λ:"Και θα ενημερώσουν την μαμά και τον μπαμπά"

Α:"Δεν θα πουν κάτι θέλω να πω δεν λένε στον Τζέιμς απλά του εξηγούν γιατί δεν πρέπει να το κάνει και του θυμίζουν ότι μπορεί να αποβληθεί"

Λ:"Και κάνει το αντίθετο"

Α:"Προσπαθεί αλλά ο Τζέιμς ειναι ο Τζέιμς"

Λ:"Ναι..."

Σ:"Λοιπόν πέρασε η ώρα εγω πάω για ύπνο"

~Two years later~

Τ:"Γιατί;"

Σ:"Τζέιμς η καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ έστειλε πάνω απο είκοσι φορές γράμμα τον προηγούμενο χρόνο"

Τ:"Μα δεν φταίω εγω"

Σ:"Αυτό λες κάθε φορά"

Τ:"Ναι αλλά-"

Χ:"Ποιος άφησε τα ζώα στο μάθημα του Χάγκριντ να φύγουν;"

Τ:"Εντάξει αυτό το έκανα γιατί θα είχε πλάκα"

Σ:"Και η καθηγήτρια Τρελονι;η ο καθηγητής Φλιτγουικ;"

Χ:"Μέχρι και ο Ρέμους σε τιμώρησε σοβαρά Τζέιμς πρέπει να ηρεμήσεις"

Τ:"Μα δεν έκανα κάτι"

Σ:"Αν συνεχιστεί όλο αυτό ξέχνα το κουιντιτς"

Τ:"Τι πράγμα; δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό!"

Χ:"Βασικά μπορούμε"

Τ:"Γιατί;!"

Σ:"Τα πράγματα έχουν ξεφύγει Τζέιμς δοκιμάσαμε με το να είμαστε χαλαροί με αυτό το θέμα αλλά εφτά γράμματα μέσα σε έναν μήνα;ειναι πολύ για να μην αναφέρω τα υπόλοιπα δεν γίνεται να συνεχιστεί όλο αυτό στο τέλος θα σε αποβάλουν"

Τ:"Δεν θα με αποβάλουν"

Χ:"Απλά σου ζητάμε να ηρεμήσεις λίγο"

Τ:"Πφφ καλά"Τον είδα απο τον καναπέ που ήμουν να φεύγει απο την κουζίνα να ανεβαίνει της σκάλες και να πηγαίνει στο δωμάτιο του ενω άρχισα να πηγαίνω προς την κουζίνα.

Χ:"Θα ηρεμήσει"

Σ:"Ναι αλλά πότε; η ΜακΓκοναγκαλ έστειλε προειδοποίηση ότι κινδυνεύει να αποβληθεί και ούτε που τον νοιάζει"

Χ:"Θέλει απλά λίγο παραπάνω χρόνο"Άκουσα την μαμά να ξεφυσαει και μετά την φωνή του μπαμπά

Χ:"Ελα εδω"Τον άκουσα να λέει και αγκάλιασε την μαμά.

Σ:"Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω για να καταλάβει ότι ειναι σοβαρό"

Χ:"Το ξέρει απλά δεν θέλει να το παραδεχτεί"

Σ:"Ναι αλλά δεν γίνεται να συνεχιστεί όλο αυτό στο τέλος όντως θα τον αποβάλουν και θα έχουμε πρόβλημα"

Χ:"Όλα θα πάνε καλά θα δεις"

Σ:"Κι αν οχι;"

Χ:"Απο πότε έγινες τόσο αρνητική;"

Σ:"Δεν ξέρω"Ακούστηκε ένας θόρυβος απο πάνω,ο μπαμπάς με την μαμά απομακρύνθηκαν και κοιταχτηκαν.

Ο μπαμπάς βγήκε απο την κουζίνα και ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες το ίδιο και η μαμά αφού πήρε το ραβδί της απο το τραπεζάκι του σαλονιού και τους ακολούθησα.

Όταν ανέβηκα πάνω είδα τον Τζέιμς να βγαίνει απο το δωμάτιο του.

Χ:"Τι ήταν αυτό;"

Τ:"Δεν ξέρω ακούστηκε απο το δωμάτιο του Αλμπους για αυτό βγήκα"Ο μπαμπάς χτύπησε την πόρτα στο δωμάτιο του Αλ αλλά κανείς δεν απάντησε οπότε άνοιξε γρήγορα την πόρτα.

Μέσα στο δωμάτιο η βιβλιοθήκη που ήταν στον τοίχο είχε πέσει και σπάσει όλα τα βιβλία ήταν πεσμένα στο πάτωμα.Ο Αλ ήταν στο πάτωμα και ενα σημείο της ντουλάπας είχε πλακώσει το πόδι του.

Χ:"Τι έγινε;"

Α:"Ενα ξόρκι χτύπησε το παράθυρο το έσπασα,μετά την ντουλάπα και έγινε αυτό"

Χ:"Εντάξει μείνε ακίνητος"Ο Μπαμπάς πήγε,σήκωσε την βιβλιοθήκη και η μαμά πήγε στον Αλ που μόλις γύρισε προς το μέρος της είδα ότι είχε χτυπήσει στην δεξιά μεριά του προσώπου του και είχε ματώσει αρκετά,η μαμά πάγωσε αλλά συνήλθε γρήγορα

Σ:"Μπορείς να πατήσεις το πόδι σου η πονάς;"

Α:"Μπορώ"

Σ:"Ωραία"Η μαμά τον βοήθησε να σηκωθεί και να φύγει απο εκεί.

Σ:"Πρόσεχε εκεί εξέχει ενα ξύλο"

Α:"Εντάξει"Είπε και πέρασε απο εκείνο το σημείο.

Σ:"Ελα  μπορεί να μολυνθεί"Άπλωσε το χέρι της, ο Αλ το έπιασε και έφυγαν απο το δωμάτιο.

Γύρισα με τον Τζέιμς και κοιτάξαμε τον μπαμπά που είχε κάτσει στις μύτες των ποδιών του και κράταγε ενα απο τα σπασμένα γυαλιά του παραθύρου ενω κοίταγε τα υπόλοιπα.

Τ:"Τι συμβαίνει;"

Χ:"Δεν καταλαβαίνω πως πέρασε το ξόρκι προστασίας"

Λ:"Ξόρκι προστασίας;"

Χ:"Ναι υπάρχουν παντού γύρω απο το σπίτι αλλά δεν ξέρω πως το έσπασε"Άφησε το κομμάτι γυαλιού στο πάτωμα και με ενα ξόρκι έκανε το δωμάτιο όπως ήταν πριν.

Χ:"Θα πάω να ελέγξω τα ξόρκια και να ξανά κάνω όπιο χρειάζεται"Πήγε να φύγει αλλά σταμάτησε στην πόρτα.

Χ:"Μην πείτε τίποτα στην μητέρα σας δεν θέλω να την ανησυχήσω"Είπε και έφυγε

~Albus pov~

Με την μαμά πήγαμε στο δωμάτιο της με του μπαμπά.

Σ:"Περίμενε"Μου ειπε πήγε στο μπάνιο του δωματίου και έκατσα στο κρεβάτι.

Όταν γύρισε κράταγε το κουτί με τις γάζες και τα υπόλοιπα για τραύματα το άφησε δίπλα μου στο κρεβάτι.

Σ:"Για να δούμε"Έκανε στην άκρη τα μαλλιά μου και κοίταξε το σημείο που είχα χτυπήσει.

Πήρε το μπουκάλι με εκείνο το διάφανο υγρό,λίγο βαμβάκι και ήρθε μπροστά μου

Α:"Ειναι ανάγκη; πάντα με ετσουζε αυτο"

Σ:"Ειναι για να το καθαρίσει και να μην μολυνθεί"

Α:"Καλά..."Έβαλε λίγο απο το υγρό στο βαμβάκι και το ακούμπησε στην πληγή.

Α:"Αου!"

Σ:"Συγγνώμη"Είπε και μου φύσηξε το σημείο που είχα χτυπήσει.

Σ:"Δεν θα αργήσω αλλά πρέπει να κάνεις λίγη υπομονή"

Α:"Εντάξει"Συνέχισε και μετά απομακρύνθηκε.

Σ:"Δεν ήταν και τόσο βάρβαρο"

Α:"Όχι αλλά ετσουζε"

Σ:"Επειδή το καθαρίζει.Τωρα για να δούμε"Πήρε εκείνο το κόκκινο υγρό που κάποιες φορές άλλαζε χρώμα.

Το ακούμπησε στην πληγή που και όταν τελείωσε πήρε μια γάζα και απο εκείνα που έμοιαζαν με αυτοκόλλητα έκοψε κάποια κομμάτια και κόλλησε την γάζα στο κεφάλι μου.

Α:"Ο Τζέιμς θα-"

Σ:"Ο Τζέιμς δεν θα σου πει τίποτα και μέχρι αύριο θα ειναι εντάξει"

Α:"Και στο Χογκουαρτς;"

Σ:"Δεν θα σου έχει μείνει ούτε σημάδι"Μάζεψε τα πράγματα τα έβαλε μέσα στο κουτί,πήγε πάλι στο μπάνιο και μετά απο λίγα λεπτά γύρισε.

Α:"Μαμά;"

Σ:"Ναι;"

Α:"Θα με πάρεις αγκαλιά;"Μου χαμογέλασε και ήρθε προς το μέρος μου.

Σ:"Φυσικά"

Σηκώθηκα και την αγκάλιασα αλλά έπεσα με δύναμη πάνω της και έκανε λίγα βήματα πίσω.

Σ:"Πρόσεχε"Ειπε,γέλασε ελάχιστα και με αγκάλιασε.

Μείναμε για λίγο έτσι και μετά απομακρύνθηκε.

Α:"Τι;"Δεν μου απάντησε απλά πήγε στο κρεβάτι ξάπλωσε και άνοιξε τα χέρια της.

Σ:"Έλα"Χαμογέλασα, ανέβηκα στο κρεβάτι και ξάπλωσα ανάσκελα ανάμεσα στην θέση της και του μπαμπά ενω εκείνη με αγκάλιασε.

Α:"Πονάει λιγάκι"

Σ:"Θα περάσει σε λίγο"Και με φίλησε στο κεφάλι.

Σ:"Μου είχε λείψει αυτό ξέρεις"

Α:"Και εμένα"

Σ:"Αλλα δεν έρχεσαι"

Α:"Ο Τζέιμς έλεγε ότι μοιάζω με μωρό όταν το έκανα"

Σ:"Και ο Τζέιμς το έκανε και ακόμα το κάνει κάποιες φορές"

Α:"Αλήθεια;"

Σ:"Ναι"Μείναμε για λίγο σιωπηλοί μέχρι που την άκουσα να μουρμουριζει κάτι ενω ταυτόχρονα μου χαϊδευε τα μαλλιά και κατάλαβα αμέσως τι ήταν.

Η μαμά το τραγουδούσε για να κοιμηθούμε και κάποιες φορές το μουρμουραγε όταν καθόμασταν έτσι.

Η Αλήθεια ειναι ότι με ηρεμεί αρκετά και πριν το καταλάβω αποκοιμήθηκα.

~Selina pov~Χεχε🙂

Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο Χάρι μόλις είδε τον Αλμπους χαμόγελα ήρθε και ξάπλωσε δίπλα του.

Χ:"Το ξέρω ότι τρόμαξες μόλις τον είδες και ας προσπαθείς να το κρύψεις"

Σ:"Ευτυχώς ειναι καλά"

Χ:"Ναι"Είπε και έπιασε το χέρι του Αλ.

Χ:"Μεγάλωσαν γρήγορα η μου φαίνεται;"

Σ:"Και εγω αυτό νομίζω"Πήρα το χέρι μου απο τα μαλλιά του Αλμπους,το ακούμπησα στην γάζα έκλεισα τα μάτια μου και όταν τα άνοιξα είδα τον Αλ να σφίγγετε για λίγο και μετά να ηρεμεί πάλι.

Χ:"Νόμιζα ότι δεν σου άρεσε να χρησιμοποιείς τις δυνάμεις σου στα παιδιά"

Σ:"Δεν μου αρέσει και για αυτό δεν ξέρουν για αυτές"

Χ:"Κάποια στιγμή πρέπει να τους το πούμε"

Σ:"Προς το παρόν όχι"Είπα και άρχισα να χαϊδεύω πάλι τα μαλλιά του Αλμπους

Χ:"Αυτό λες απο τότε που αποκτήσαμε τον Τζέιμς"

Σ:"Δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω να το μάθουν"

Χ:"Σελ τα δίδυμα φέτος πάνε στο τρίτο έτος γίνονται δεκατρία σε λίγο καιρό και οι δυνάμεις σου φανερώθηκαν στα δεκατρία σου"

Σ:"Το ξέρω ο Τζέιμς ευτυχώς δεν έχει φανερώσει κάτι και για τα δίδυμα ελπίζω να μην φανερώσουν"

Χ:"Το ξέρω ότι δεν θες γιατί δεν σου άρεσαν όμως αν έχει ο Αλμπους η Λίλι ακόμα και ο Τζέιμς που να μην το έχει δείξει πρέπει να τους το πούμε"

Σ:"Αν γίνει θα τους το πούμε τότε"

Χ:"Στο εχω πει ότι είσαι ξεροκέφαλη;"

Σ:"Ναι αλλά δεν ισχύει"

Χ:"Κι όμως"

Σ:"Οχι"

Χ:"Ναι"

Σ:"Οχι"

Χ:"Ναι"

Σ:"Χάρι!"

Χ:"Καλά καλά ότι πεις"

Σ:"Θα με βοηθήσεις να τον σκεπάσω; δεν θέλω να φύγει"

Χ:"Εντάξει"Σηκώθηκα και ο Χάρι με βοήθησε να τον σκεπάσω.

Σ:"Πάω να αλλάξω και έρχομαι"Πήρα τις μπυτζαμες μου και πήγα στο μπάνιο όταν γύρισα ο Χάρι είχε ήδη αλλάξει και άφηνε τα ρούχα του στο σκαμπό στο τέλος του κρεβατιού.

Χ:"Αν ειναι θα πάω στο δωμάτιο του Αλμπους"

Σ:"Είσαι σίγουρος;"

Χ:"Ναι"

Σ:"Εντάξει"Με φιλησε στο κεφάλι και έφυγε.

Ξάπλωσα δίπλα στον Αλμπους σκεπάστηκα,τον αγκάλιασα και έκλεισα τα μάτια μου.

Χελοου μανιταράκια μου

Τι κάνετε? Ελπίζω να είστε καλά

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Επίσης το λόγο διαγωνίσματων και επειδή πλησιάζουν οι εξετάσεις κεφάλαια δεν θα ανεβαίνουν τόσο συχνά γράφω και τράπεζα θεμάτων οπότε είχα που ειχα άγχος τώρα πάει θα πεθάνω απο αυτό:')