17.

Όταν έφτασα στο γήπεδο του κουίντιτς όλοι είχαν μιλήσει και φυσικά γύρισαν να με κοιτάξουν.

Α:"Λιλ ήρθες, άρχισα να πιστεύω ότι δεν θα έρθεις"

Λ:"Έπρεπε να πίσω τον Τζέιμς να μου δώσει την σκούπα του και να περάσω απο το αναρρωτήριο"

Σ:"Απο το αναρρωτήριο; γιατί;"

Λ:"Για αυτό δεν είδαμε τον Σεμπάστιαν όλη μέρα εκεί ήταν, ζαλιζοταν και δεν ένιωθα καλά"

Α:"Είναι καλά τώρα;"

Λ:"Έτσι είπε"

Σ:"Ήρθε ο Νεϊχον Μοριγκαν, είναι ο αρχηγός της ομάδας"

Α:"Να θυμάσαι Λιλ θα προσπαθήσει να σε διώξει"

Λ:"Θα μου άρεσε να τον δω να προσπαθεί"

Ν:"Εντάξει μαζευτητε"πήγαμε εκεί.

Ν:"Αυτή τι θέλει εδώ"

Λ:"Δοκιμάζω για την θέση του ανιχνευτή"είπα και όλοι εκτός από τον Αλ και τον Σκορπ γέλασαν.

Ν:"Δεν δεχόμαστε κορίτσια στην ομάδα μπορείς να φύγεις"

Λ:"Θύμισε μου λίγο τον αιώνα και το έτος που έχουμε"

Ν:"Δεν πρόκειται να σε βάλω στην ομάδα λόγο του ονόματος σου"

Λ:"Δεν ζήτησα κάτι τέτοιο είμαι εδώ για τα δοκιμαστικά όπως όλοι οι άλλοι και δεν υπάρχει κανένας νόμος ή κάτι που να μου απαγορεύει να μπω στην ομάδα επειδή είμαι κορίτσι"

Ν:"Για να μπεις στην ομάδα πρέπει να είσαι καλή να μπορείς να παίξεις"

Λ:"Για αυτό είμαι εδώ"

Ν:"Πολύ καλά, Ρούσο έλα εδώ"

Λ:"Εσύ;"

Ν:"Δοκιμάζει επίσης για ανιχνευτής, συνήθως αυτή την θέση την δοκιμάζουμε τελευταία αλλά είσαι τυχερή Πότερ θα σε αφήσω να ρεζιλευτεις πιο γρήγορα"

Λ:"Θα το ήθελες"

Ν:"Οι κανόνες είναι απλοί οποίος πιάσει πρώτος την χρυσή νικάει"έβαλε την χρυσή και την άφησε πέρασε ένα λεπτό μέχρι να ξανά μιλήσει.

Ν:"Ξεκινήστε"Ανέβηκα στην σκούπα και απογειώθηκα.

Έψαξα γύρω μου κοιτάζοντας προσπαθώντας να εντοπίσω την χρυσή δεν άργησα πολύ για να την βρω και άρχισα να κατευθυνωμε προς τα εκεί αλλά ο Άρον με είδε και άρχισε να με ακολουθεί.

Α:"Τι θα έλεγες να τα παρατήσεις Πότερ; αφού δεν θα τα καταφέρεις"

Λ:"Δεν είμαι εγω αυτός που ακολουθεί τον άλλον για να βρει την χρυσή"

Α:"Τουλάχιστον θα είμαι αυτός που θα κερδίσει την θέση"

Λ:"Θα το δούμε αυτό"αρχίσαμε να προσπαθούμε να περάσουμε ο ένας τον άλλον, προσπάθησε αρκετές φορές να με ρίξει απο την σκούπα αλλά δεν τα κατάφερε, έκανα αρκετούς ελιγμούς για να τον αποφύγω στο τέλος ήμασταν και οι δύο πολύ κοντά στο να φτάσουμε την χρυσή μπάλα όταν άρχισα να με χτυπάει με το σώμα του για να με απομακρύνει.Άρχισα να πηγαίνω πιο γρήγορα,η μπάλα ήταν κοντά στις κερκίδες και δεν σταμάτησε,αν συνεχίζαμε θα χτυπούσαμε στις κερκίδες,ο Άρον σταμάτησε πριν χτυπήσει στις κερκίδες ενω εγω έκανε την σκούπα να πάει προς τα πάνω συνεχίζοντας να την ακολουθώ,όταν ήμουν αρκετά κοντά σηκώθηκα όρθια πάνω στην σκούπα τεντωθηκα ελάχιστα και την έπιασα.Προσγειώθηκα και άρχισα να πηγαίνω προς τους υπόλοιπους.

Σ:"Λίλ αυτό ήταν-"

Α:"Καταπληκτικό!"

Λ:"Νομίζω πως η θέση είναι δική μου"

Ν:"Ναι,συγχαρητήρια το παραδέχομαι είσαι καλή.Οι υπόλοιποι πάρετε θέσεις ξεκινάμε!"

Α:"Τα λέμε μετά"

Λ:"Θα πάω στο αναρρωτήριο"είπα πριν φύγω.

Την ώρα που μπήκα στο αναρρωτήριο ο Σεμπ καθόταν και πάλευε με τα σεντόνια.

Σ:"Α γειά"

Λ:"Όλα καλά;"

Σ:"Ναι απλά δεν βολεύομαι....περιμένω την μαντάμ Πόμφρι να μου πει να φύγω βαριέμαι εδω μέσα"

Λ:"Πως νιώθεις;"

Σ:"Καλά"

Λ:"Έχεις γρατζουνιά στο χέρι σου"

Σ:"Ναι δεν ήταν σκοτεινά το βράδυ στο εντευκτήριο δεν χρησιμοποίησα το λούμπεν βλακεία μου, δεν ξέρω σε τι χτύπησα αλλά πόνεσε"

Λ:"Φαίνεται βαθιά τι στο καλό έχετε εκεί πέρα"

Σ:"Ποιος ξέρει"η μαντάμ Πόμφρι ήρθε και είπε στον Σεμπάστιαν πως μπορεί να φύγει, άλλαξε και φύγαμε,αρχίσαμε να περπατούσαμε στον διάδρομο με κατεύθυνση την αυλή για να επιστρέψω στον Τζέιμς την σκούπα του.

Τ:"Δηλαδή τώρα όταν είναι αγώνας Γκρίφιντορ εναντίον Σλίθεριν θα πρέπει να παίζω εναντίον σου;"

Λ:"Ναιπ"

Τ:"Δεν θέλω να χάσεις και να στεναχωρηθεις Λίλι"

Λ:"Δεν το ξέρεις αν θα κερδίσω ή θα χάσω"

Τ:"Ξέρουμε κι οι δυο ότι είμαι καλός ανιχνευτής"

Λ:"Ξέρουμε κι οι δυο πως είσαι αλαζόνας και ψώνιο, πάρε την σκούπα σου"του έδωσα την σκούπα του, πήρα τον Σεμπάστιαν και πήγαμε στην λίμνη.

Σ:"Δεν κατάλαβα γιατί πήρες την σκούπα του Τζέιμς"

Λ:"Αφησα την δικιά μου σπίτι δεν περίμενα να την χρειαστώ, θα ζητήσω από τους γονείς μου να μου την στείλουν"ο Σεμπάστιαν έκατσε δίπλα μου κοιτάζοντας το απαγορευμένο δάσος απέναντι μας.

Σ:"Τι λες να ζει εκεί μέσα;"

Λ:"Κένταυροι, μονόκεροι, νεράιδες, σίγουρα εκείνα τα μικρά ξωτικά του ξύλου"

Σ:"Κάποιοι λένε ότι υπάρχει λυκάνθρωπος"

Λ:"Δεν υπάρχει"

Σ:"Σκέφτονται τον καθηγητή-"

Λ:"Φυσικά και το κάνουν όμως δεν είναι ο Ρέμους, Σεμπ, παίρνει το φίλτρο του"

Σ:"Μεταμορφώνεται σε λύκο σωστά;"

Λ:"Ναι"

Σ:"Πως μπορεί κάποιος να πάρει το φίλτρο; νομίζω πως έχει όριο ηλικίας"

Λ:"Μετά τα είκοσι θα μπορείς να το πάρεις το φίλτρο Σεμπ αν θες θα το φτιάξω εγω"τον κοίταξε χαμογελώντας.

Σ:"Εγω; γιατί δεν το χρειάζομαι, γιατί να το χρειαστώ;"

Λ:"Σεμπ βρίσκεσαι στο αναρρωτήριο μια μέρα μετα την πανσέληνο ενω το προηγούμενο βράδυ δεν ήρθες για φαγητό, έχεις γρατζουνιά στο χέρι και όταν τεντωθηκες πρόσεξα πως είχες και στην κοιλιά, επίσης κουτσαίνεις, μετά μου λες για φήμες λυκάνθρωπου που δεν νομίζω να υπάρχουν,με ρωτάς για το φίλτρο και το όριο ηλικίας που έχει, δεν είμαι χαζή Σεμπ"

Σ:"Τόσο προφανές είναι;"

Λ:"Όχι απλά βρήκε να ρωτήσεις άτομο με λυκάνθρωπο στην οικογένεια"

Σ:"Σωστά... πρέπει να το πούμε και στην επόμενη παρέα;"

Λ:"Μόνο αν το θες"

Σ:"Νομίζω πως θέλω λίγο χρόνο για να τους εμπιστευτώ απόλυτα"

Λ:"Αυτό σημαίνει ότι με εμπιστεύεσαι;"

Σ:"Ναι"χαμογέλασα ασυναίσθητα.

Σ:"Εσύ;"

Λ:"Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρη....συγγνώμη Σεμπ ξέρω ότι ίσως ακούγεται άσχημο"

Σ:"Όχι καταλαβαίνω"

Λ:"Η επόμενη πανσέληνος είναι πέντε Οκτωβρίου πρέπει να βρούμε μια δικαιολογία"

Σ:"Θες να με ρήξεις από τις σκάλες;"

Λ:"Μόνο αν αυτές είναι του υπόγειου οι άλλες κουνιούνται δεν ξέρω που θα καταλήξεις"

Σ:"Σωστό"

Λ:"Έχεις την επιλογή να πεις στον Ιαν και τον Εντ πως δέχεσαι να γίνεις το πειραματόζωο τους για τις φάρσες μετά θα έχεις δικαιολογία για κάθε πανσέληνο μέχρι να αποφοιτήσουν"

Σ:"Αν επιζήσω με ότι κάνουν"

Λ:"Σωστό και αυτό"

*
*
*
*
*

Πέρασαν δυο πανσέληνοι και καταφέραμε να βρούμε δικαιολογίες την μια φορά τροφική δηλητηρίαση και την άλλη έκανε πως έπεσε από την σκάλες, αυτή την φορά όμως δεν ξέρουμε τι να κάνουμε και η πανσέληνος είναι απόψε.

Λ:"Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι συγγνώμη Σεμπ"

Σ:"Δεν πειράζει"

Λ:"Αν πούμε ότι έπεσες απο την σκούπα;"

Σ:"Δεν θα πιάσει"

Λ:"Αν πούμε ότι σε πείραξε κάτι;ας πούμε αλλεργία;"

Σ:"Θα μπορούσα να γυρίσω μετά από ένα φίλτρο"

Λ:"Ίσως αν-"

Σ:"Λίλι σταματά!"επικράτησε για ένα λεπτό ησυχία.

Σ:"Συγγνώμη δεν ήθελα να φωνάξω"

Λ:"Δεν πειράζει κάθε φώτα όταν πλησιάζει η πανσέληνος γίνεσαι λίγο νευρικός"

Σ:"Το ξέρω..."έπεσε πίσω στο κρεβάτι μου και με φύσηξε.

Λ:"Τι λες να το αφήσουμε; όταν αύριο μάθουν ότι είσαι στο αναρρωτήριο θα βρούμε μια δικαιολογία"

Σ:"Εντάξει"ξάπλωσα δίπλα του κοιτώντας το ταβάνι.

Σ:"Δεν ενάντια στους κανόνες να βρίσκομαι στον οίκο του Σλίθεριν ενω είμαι στο Γκρίφιντορ;"

Λ:"Σεμπ εκτός απο αυτό είσαι στον κοιτώνα των κοριτσιών"

Σ:"Θα με αποβάλουν;"

Λ:"Αν σε βρουν"

Σ:"Αυτό το είπες για να με καθησυχάσεις;"

Λ:"Δεν θα σε βρουν κανείς δεν θα σκεφτεί ότι είσαι εδώ"

Σ:"Σωστό και αυτό"ακούστηκε να ανοίγει η πόρτα και ο Σεμπάστιαν ανακάθησε γρήγορα στο κρεβάτι.Η Ναόμι έκλεισε την πόρτα αλλά δεν κουνήθηκε έμεινε να μας κοιτάει.

Ν:"Διακόπτω κάτι;"

Λ:"Όχι"ανακάθησα στο κρεβάτι δίπλα στον Σεμπ.

Ν:"Κάποιες αναρωτιέμαι αν τρέχει κάτι ανάμεσα σας είστε σχεδόν πάντα μαζί"

Σ:"Δεν υπάρχει τίποτα Ναόμι"

Ν:"Δεν θα με πείραζε αν υπήρχε, είστε χαρούμενοι μαζί"

Λ:"Ναόμι δεν υπάρχει κάτι"

Ν:"Αυτό να το πεις στον Άλμπους και τον Σκορπ,πιστεύουν ότι τα έχετε και δεν το λέτε"

Λ:"Δεν θέλω να ξέρω αντίδραση..."

Ν:"Δεν είναι κάτι ο Αλμπους το πήρε καλά δεν τον ενοχλεί περιμένει να το πείτε όταν είστε έτοιμοι,ο Σκορπ νομίζω ενοχλήθηκε αλλά είπε πως έτσι θα χαλάσει η παρέα"

Σ:"Θα τους το πούμε"η Ναόμι ξάπλωσε στο κρεβάτι μου και μαζί με τον Σεμπάστιαν κάναμε το ίδιο.

Ν:"Λιλ ο Αλ πιστεύει ότι αρέσεις στον Σκορπ"

Λ:"Τι; γιατί;"

Ν:"Δεν ξέρω"

Σ:"Και εγω το πιστεύω"

Λ:"Γιατί;"

Σ:"Συμπεριφέρεται περίεργα"

Ν:"Είναι πολύ ευγενικός"

Λ:"Απλά είναι ευγενικός όπως πάντα"

Ν:"Πέρσυ δεν σου άνοιγε την πόρτα Λιλ"

Λ:"Μια φορά έγινε"

Σ:"Δυο ήταν"

Λ:"Δεν σημαίνει κάτι"

Ν:"Σημαίνει πολλά έτσι Σεμπ;"

Σ:"Προσπαθεί να σε εντοπίσει με κάποιον τρόπο"

Ν:"Είναι εκνευριστηκο όταν προσπαθούν να σε εντυπωσιάσουν δεν μπορούν να σκεφτούν κάτι πρωτότυπο;"

Λ:"Τουλάχιστον δεν κάνει φιγούρα"

Σ:"Και για αυτό είναι πρωτότυπος"

Ν:"Τι εννοείς;"

Σ:"Ο Σκορπιους μπορούσε άνετα να κάνει φιγούρα για να σε εντυπωσιάσει και όλοι το ξέρουν ότι θα μπορούσε,αντί αυτού είναι απλά ευγενικός"

Λ:"Επειδή είναι ευγενικός δεν σημαίνει ότι του αρέσω"

Ν:"Σου άνοιξε την πόρτα δυο φορές!"

Λ:"Δεν αποδεικνύει κάτι"

Σ:"Σου γεμίζει το ποτήρι με χυμό κολοκύθας κάθε φορά που αδειάζει χωρίς να το ζητήσεις"

Λ:"Ω σταματήστε"

Ν:"Θέλω να δω ποτε θα στο πει"

Λ:"Δεν θα το πει γιατί δεν ισχύει"

Σ:"Και αν ναι;"

Λ:"Δεν σας αντέχω άλλο"

~Next day~

Λ:"Μπορούμε τους πούμε ότι έπεσες απο την σκούπα σου"

Σ:"Και πως θα δικαιολογήσουμε τις γρατσουνιές στο πρόσωπο;"

Λ:"Έπεσες στους θάμνους;

Σ:"Δεν θα το πιστέψουν"

Λ:"Σεμπ πιστεύεις ότι μπορείς να τους πεις;"

Σ:"Να τους πω τι;"α παιδιά ξέρετε είμαι λυκάνθρωπος"δεν πάει έτσι Λιλ"η φωνή του Σκόρπακούστηκε.

Σκ:"Τι είσαι;!"γυρίσαμε προς το μέρος του.

Σ:"Αυτό μου έλειπε τώρα..."

Α:"Γιατί δεν μας το είπες;"

Σ:"Πως ακριβώς να σας πω κάτι τέτοιο;"

Α:"Στην Λίλι το είπες"

Σ:"Δεν της το είπα"

Λ:"Μόνη μου το κατάλαβα"

Σκ:"Ποσο καιρό το ξέρεις;"

Λ:"Από την πρώτη του πανσέληνο εδώ"

Α:"Δεν μου είπες τίποτα"

Λ:"Γιατί να στο πω;"

Α:"Είμαι αδερφός σου!"

Λ:"Ο Σεμπ δεν ήθελε να το μάθετε ακόμα"

Ν:"Γιατί;"

Σ:"Δεν ήξερα πως θα αντιδράσετε και αν πρέπει να στο πω"

Ν:"Δεν μας εμπιστευόσουν;"

Σ:"Σας ήξερα μόνο δύο εβδομάδες"

Σκ:"Σωστό κι αυτό...οπότε τώρα;"

Σ:"Μην το πείτε σε κανέναν άλλον φύγετε αλλά μην το πείτε σε κανέναν,αν δεν θέλετε να είσαστε φίλοι μαζί μου το καταλαβαίνω"

Α:"Μην λες βλακείες Σεμπάστιαν, αυτό δεν αλλάζει τίποτα"

Σ:"Αλήθεια;"

Ν:"Ναι"

Σκ:"Φυσικά" ο Σεμπάστιαν τους κοίταξε χαμογελώντας.

Σ:"Ευχαριστώ"

Α:"Πότε θα μπορείς να φύγεις;"

Σ:"Το απόγευμα νομίζω,συνήθως τότε φεύγω"

Ν:"Ωραία"

Α:"Πρέπει να φύγουμε έχουμε προπόνηση όμως θα έρθουμε μετά έλα Λιλή πάμε"

Σ:"Εντάξει γειά"χαιρέτησα τον σεμπαστιάν και φύγαμε η Ναόμι έμεινε μαζί του για να του κάνει παρέα.Όταν τελειώσαμε την προπόνηση πόναγα παντού κυρίως στους ώμους.

Α:"Ίσως πρέπει να μην κάνεις τόσο δυνατή εξάσκηση"

Λ:"Αν δεν είμαι αρκετά καλή θα με διώξουν"

Σ:"Νομίζω πως πιεζεσαι πολύ"

Λ:"Είναι μια χαρά δεν πιεζωμε"

Α:"Δεν φαίνεται έτσι"

Λ:"Είμαι μια χαρά"Όταν γυρίσαμε στον κοιτώνα και πήγα στο για να κάνω μπάνιο και να αλλάξω είδα την Ναόμι να είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι της και να βάφει τα νύχια της.

Ν:"Ο Σεμπάστιαν γύρισε στο δωμάτιο του, ήθελε να κάνει μπάνιο πριν το δείπνο"

Λ:"Λογικό, πάω και εγω δεν θα αργήσω"πήρα μια πετσέτα και ρούχα, έπειτα μπήκα στο μπάνιο.Όταν βγήκα η Ναόμι με κοίταξε.

Ν:"Πως σου φαίνεται το χρώμα;"το χρώμα ήταν ενα σκούρο μπλε με λίγο ασημί γκλιτερ.

Λ:"Είναι ωραίο νομίζω"χτενισα τα μαλλιά μου και έκατσα στο κρεβάτι μου με ενα βιβλίο μέχρι την ώρα του δείπνου.

~a few months later~

Ν:"Αυτό θα έχει πλάκα! θα ήθελα να δω την αντίδραση των καθηγητών στο πρωινό"

Α:"Για να καταλάβω,θα αλλάξετε μανδύες και γραβάτες για να μοιάζει πως η Λίλι είναι στο Γκρίφιντορ και ο Σεμπ στο Σλίθεριν;"

Λ:"Ναι"

Σκ:"Μπορεί να τιμωρηθητε"

Σ:"Δεν νομίζω"

Λ:"Ωραία Σεμπ δώσε μου τον μανδύα και την γραβάτα σου τα δικά μου είναι στην καρέκλα"μου έδωσε τον μανδύα του και την γραβάτα του, έπειτα πήρε τα δικά μου.

Ν:"Λίλι σου είναι λίγο μεγάλο"

Λ:"Κάτι κατάλαβα, όμως δεν είναι πολύ οπότε δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα"

Σ:"Είμαι έτοιμος"

Λ:"Το ίδιο"

Α:"Ωραία ελάτε θέλω πραγματικά να δω πώς θα πάει αυτό"όταν φτάσαμε στην μεγάλη αίθουσα ο Σεμπάστιαν πήγε στο τραπέζι του Σλίθεριν και στου Γκρίφιντορ.Έκατσα απέναντι απο τον Τζέιμς που με κοίταζε μπερδεμένος.

Τ:"Τι ακριβώς; πως;"

Λ:"Άλλαξα με τον Σεμπάστιαν, καλά όχι κοιτώνες απλά την στολή"

Τ:"Γιατί;"

Λ:"Σκεφτήκαμε ότι θα έχει πλάκα"

Τ:"Αυτό το θεωρείτε φάρσα;"

Λ:"Δεν είπα ότι είναι φάρσα, είπα ότι σκεφτήκαμε πως θα είναι αστείο"

Τ:"Πως ακριβώς;"

Λ:"Η Τετάρτη είναι η μόνη μέρα που το Σλίθεριν έχει μαθήματα με το Γκρίφιντορ, όποτε οι καθηγητές θα μπερδευτούν"

Τ:"Δεν θα ξέρουν που να δώσουν πόντους"

Λ:"Ναιπ"

Τ:"Τι έχετε πρώτη ώρα;"

Λ:"Φίλτρα"

Τ:"Θα νευρίασε τε τον Σνέιπ πρώτη ώρα; έχω μετά μαζί του"

Λ:"Κρίμα για εσένα"

Χελοου μανιταρακια μου

Πως είστε;

Ελπίζω καλά

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top