Όταν τελείωσα να τους εξηγώ έμειναν να με κοιτάνε.

Ρ:"Μου λες λοιπόν ότι το σύνολο της Ιστορίας εξαρτάται από τον...Νέβιλ Λονγκμποτομ;αυτό κι αν είναι τρελο!"

Ε:"Αλλά αληθινό Ρον"

P:"Μάλιστα και είσαι σίγουρος επειδή..."

Ε:"Όλ' αυτά που ξέρει για τον Σνέιπ, Ρον- για όλους-μας δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τα μάθει"

P:"Μήπως απλώς είναι καλός στο μάντεμα;"

Σ:"Δεν είμαι,μπορείτε να βοηθήσετε;"

P:"Είμαστε οι μόνοι που μπορούμε.Ο Στρατός του Ντάμπλντορ!"

Σε:"Η ότι έχει απομείνει απο αυτό..."

Ρ:"Μην είσαι τόσο αρνητική"

Σε:"Αν δεν το ξεχνάς είμαστε οι μόνοι που έχουμε μείνει απο τον στρατό του Ντάμπλντορ"

Ε:"Έχει δίκιο Ρον"

Ρ:"Δεν-"

Σε:"Οι περισσότεροι χάθηκαν στην μάχη του Χογκουαρτς ενώ η υπόλοιπη στα χρόνια που ακολούθησαν, άλλη έφυγαν στο εξωτερικό ξέρεις τι συνέβη Ρον σε όλους, στην οικογένεια σου στην δική μου σε όλους"

Ρ:"Τώρα το κάνεις να ακούγεται δραματικό"

Σε:"Εσυ δεν είδες την οικογένεια σου να πεθαίνει"η φωνή της ήταν ψυχή όπως και το βλέμμα που τον κοίταξε.

Σν:"Εντάξει ας ηρεμήσουμε λίγο"

Ε:"Για να το ξεκαθαρίσουμε,σ' αυτό τον άλλο κόσμο πριν ανακατευτείτε-"

Σ:"Ο Βόλντεμορτ είναι νεκρός. Σκοτώθηκε στη Μάχη του Χόγκουαρτς.Ο Χάρι είναι επικεφαλής του τμήματος επιβολής του μαγικού νόμου. Εσύ είσαι υπουργός μαγείας"

Ε:"Είμαι υπουργός μαγείας;"

Ρ:"Τέλειο και τι δουλειά κάνω εγώ;"

Σ:"Δουλεύεις στο κατάστημα μαγικά τρικ ουέσλι.Βοηθάς τον Φρεντ και τον Τζορτζ"

Ρ:"Σοβά τώρα;"

Σ:"Βασικά, είσαι επικεντρωμένος στην ανατροφή των παιδιών σου"

P:"Καλό αυτό φαντάζομαι ότι η μαμά τους θα είναι κουκλάρα"

Σ:"Εεε... χμμ... αυτό εξαρτάται από το πώς σου φαίνεται η Ερμιόνη,το θέμα είναι ότι εσείς οι δυο, έχετε, τύπου... παιδιά μαζί. Μια κόρη κι έναν γιο."

Ρ:"Πως το πες αυτό;"

Σ:"Είστε παντρεμένοι,ερωτευμένοι ολο το πακέτο και την πρώτη φορά έτσι σοκαρισμένοι ήσασταν. Όταν εσύ ήσουν καθηγήτρια Άμυνας Εναντίον των Σκοτεινών Τεχνών και ο Ρον ήταν παντρεμένος με την Πάντμα. Φαίνεται ότι σας είναι αδύνατο να ξεπεράσετε την έκπληξή σας"

Σε:"Εντάξει αυτό δεν το περίμενα"

Ε:"Και ο Σνέιπ τι είναι σε εκείνον τον κόσμο;"

Σν:"Καθηγητής φίλτρων"είπε ξερά.

Σ:"Η Σελίνα είναι θεραπεύτρια και στο τάγμα του Φοίνικα είναι παντρεμένη με τον Χάρι Πότερ έχουν τρία παιδιά τον Τζέιμς Σειριους,τον Αλμπους Σεβερους και την Λίλι Λούνα...ο Αλ με την Λιλ είναι δίδυμα αν και δεν μοιάζουν"
έβαλα το χέρι μου στην τσέπη μου και έβγαλα το μενταγιόν της Λιλ.

Ήταν σε σχήμα καρδιάς, το άνοιξα και μέσα είχε την φωτογραφία με τον Αλ,εκείνη και εμένα ενω απο την άλλη μεριά μια φωτογραφία με τον Αλ,τον Τζέιμς και εκείνη που απο όσο θυμάμαι την έβγαλε για να σταματήσει να την ζαλίζει ο Τζέιμς.

Σ:"Να αυτοί είναι"και της έδωσα το μενταγιόν

Σ:"Αυτός είναι Τζέιμς, αυτός ο Αλμπους και αυτή η Λίλι"

Ε:"Πράγματι δεν μοιάζουν για δίδυμα,ο Αλμπους μοιάζει με τον Χάρι αλλά νομίζω ότι ο Τζέιμς μοιάζει σε εσένα και δες έχει τα μάτια σου"

Σε:"Τα δίδυμα έχουν του Χάρι..."

Ρ:"Μισό είναι στο Σλίθεριν; δεν θα ήθελε να ήταν τα δικά μου στο-"

Σε:"Σκάσε Ρον"

Ε:"Ποια ξόρκια χρησιμοποιήσατε;"

Σ:"Αφοπλίσιους στον πρώτο άθλο και το μεγεθυντικό ξόρκι στον δεύτερο"

P:"Λογικά, με κάνα δυο απλά προστατευτικά ξόρκια αναιρούνται και τα δυο"

Σν:"Και μετά φύγατε;"

Σ"Ναι, η χρονομηχανή μας έφερε πίσω αυτό είναι το θέμα μ' αυτή τη χρονομηχανή έχεις μόνο πέντε λεπτά στη διάθεσή σου...στο παρελθόν, θέλω να πω"

Σε:"Και εξακολουθείς να κινείσαι μόνο στον χρόνο και όχι στον χώρο"

Σ"Ναι, ναι, είναι... εεε... ξαναγυρίζεις ακριβώς στο ίδιο σημείο απ' όπου έφυγες..."

Ε:"Ενδιαφέρον"

Σν:"Τότε είμαστε μόνο το αγόρι κι εγώ"

Ε:"Χωρίς να θέλω να σε προσβάλω, Σνέιπ, αυτό δεν πρόκειται να το εμπιστευτώ σε άλλον...παρά είναι σημαντικό"

Σν:"Ερμιόνη,είσαι η πλέον καταζητούμενη επαναστάτρια στον κόσμο των μάγων. Για να το κάνεις αυτό θα πρέπει να βγεις, πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκες έξω;"

Ε:"Έχει περάσει πολύς καιρός αλλά-"

Σν:"Αν σε βρούν σε ανοιχτό χώρο, οι Παράφρονες θα σε φλήσουν θα σου ρουφήξουν την ψυχή"

Ε:"Σέβερους, δεν αντέχω άλλο να ζω με ψίχουλα, να οργανώνω αποτυχημένα πραξικοπήματα - αυτή είναι η ευκαιρία μας να επανεκκινήσουμε τον κόσμο"

Ε:"Ο πρώτος άθλος πραγματοποιήθηκε στις παρυφές του Απαγορευμένου Δάσους.Γυρίζουμε τον χρόνο εδώ, πηγαίνουμε στον αγώνα, μπλοκάρουμε το ξόρκι και επιστρέφουμε ασφαλείς,με ακρίβεια είναι εφικτό και δε θα χρειαστεί να εμφανιστούμε καθόλου στον δικό μας κόσμο.Μετά, θα ξαναγυρίσουμε τον χρόνο, θα πάμε στη λίμνη, και θα αντιστρέψουμε τον δεύτερο άλλο"

Σν:"Ρισκάρεις τα πάντα"

Σε:"Αν πετύχουμε, ο Χάρι είναι ζωντανός, ο Βόλντεμορτ νεκρός, και το Όγκιουρι καπνός. Κανένα ρίσκο δεν είναι πολύ μεγάλο γι' αυτά"

Σν:"Θα έρθεις και εσυ;"

Σε:"Δεν έχω να χάσω τίποτα και κανέναν πλέον οπότε γιατί να μην προσπαθήσω ώστε να τους πάρω πίσω;"

Ε:"Τότε ας ελπίζουμε ότι θα λειτουργήσει"

Γύρισα την χρονομηχανή και όταν σταμάτησε ήμασταν στο τρίαθλο πήγαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσα στις κερκίδες.

Λ.Μ.:"Ο Σέντρικ Ντίγκορι έχει βγει στην αρένα. Και φαίνεται έτοιμος, Φοβισμένος, αλλά έτοιμος. Αποκρούει από δω. Αποκρούει από κει. Τα κορίτσια λιώνουν καθώς βουτάει για κάλυψη. Αναφωνούν όλες μαζί: «Μην πειράξεις τον Ντίγκορί μας, κύριε Δράκε». Και ο Σέντρικ στρίβει αριστερά και βουτάει δεξιά... και σηκώνει το ραβδί του"

Σ:"Αργούμε πάρα πολύ η Χρονομηχανή στριφογυρίζει"

Λ.Μ.:"Τι άσο να έχει άραγε στο μανικάκι του αυτός ο γενναίος και ωραίος νεαρός;"Είδα τον εαυτό μου με τον Αλ,την Λιλ και την Ναόμι.

Την ώρα που ο Αλ σήκωσε το ραβδί του σημαδεύοντας τον Σέντρικ η Ερμιόνη μπλόκαρε το ξόρκι του με ένα άλλο, μετά απο αυτό γυρίσαμε πίσω.

P:"Άου. Άου. Άουουουουσου!"

E:"Ρον;Ρον τι σου συμβαίνει;"

Σν:"Ω, όχι, το 'ξερα"

Σ:"Και στον Άλμπους είχε κάνει κάτι η χρονομηχανή.Την πρώτη φορά που πήγαμε πίσω.

P:"Πάλι καλά άου!- που μας το λες τώρα"

Σν:"Είμαστε σε κοινή θέα πρέπει να πηγαίνουμε,τώρα"

Σε:"Μπορείς να περπατήσεις;"Ο Ρον σηκώθηκε αλλά φώναξε απο τον πόνο.

Σ:"Έπιασε;"

Ε:"Μπλοκαραμε το ξόρκι,ο Σέντρικ κράτησε το ραβδί του.Ναι έπιασε"

Σν:"Ναι αλλά γυρίσαμε σε λάθος μέρος,είμαστε σε ανοιχτό χώρο.Είστε σε ανοιχτό χώρο"

Ρ:"Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την χρονομηχανή,να φύγουμε απο εδώ πέρα"

Σν:"Πρέπει να βρούμε καταφύγιο είμαστε τρομερά εκτεθειμένοι"Ένας παγωμένος αέρας με διαπέρασε κάνοντας με να ανατριχιασω

Σε:"Πολύ αργά..."Παράφρονες άρχισαν να μας περικυκλώνουν.

Ε:"Σελ εσυ με τους υπόλοιπους φύγετε"

Σε:"Και εσυ;"

Ε:"Εσένα η εμένα θέλουν και αν σκεφτείς τις δυνάμεις σου-"

Σε:"Αυτές που έχω χάσει;"

Ε:"Δεν τις έχεις χάσει απλά-"

Σε:"Δεν ελέγχονται Ερμιόνη θυμάσαι τι έγινε την προηγούμενη φορά! οπότε φύγετε"

Ε:"Μα-"

Σε:"Είναι ακόμα ο κόσμος του Βόλντεμορτ, δεν έχω πλέον κανέναν σε αυτόν σε αντίθεση με εσάς που έχετε ο ένας τον άλλον ακόμα και αν δεν τον παραδέχεστε"

Σ:"Μα θα σου ρουφήξουν την ψυχή!"

Σε:"Και μετά εσείς θα πάτε πίσω στον χρόνο,θα φτιάξετε τα πράγματα και όλα θα είναι όπως πριν"

Ε:"Οχι, Σελ γίνεται...συγγνώμη έπρεπε να στο έχω πει οι παράφρονες δεν κοινηγανε εσένα ο Βόλντεμορτ σε θέλει ακόμα ζωντανή"

Ρ:"Είχα υποσχεθεί στον Χάρι ότι θα σε προσέχω....αν και αυτό ήταν όσο θα έλειπε για τον τρίτο άθλο απο τον οποίο ουσιαστικά δεν γύρισε ακόμα οπότε ισχύει ακόμα...κατάλαβες;"

Σε:"Έτσι νομίζω"

Σν:"Τότε προχωρά"

Απομακρυνθηκαμε από τον Ρον και την Ερμιόνη την στιγμή που τους επιτέθηκαν οι παράφρονες, έμειναν για λίγο εκεί και έπειτα έπεσαν στο έδαφος καθώς οι παράφρονες απομακρύνονταν.

Σε:"Εσείς συνεχίστε,αν έρθω μαζί σας θα ακολουθήσουν και εσάς"

Σ:"Μα-"

Σν:"Πάμε δεν υπάρχει πολύς χρόνος"

Αρχίσαμε να πηγαίνουμε τρέχοντας προς την λίμνη αλλά γλίστρησα στο βρεγμένο γρασίδι με αποτέλεσμα να χτυπήσω τον αστράγαλο μου.

Σν:"Ελα πρέπει να βιαστούμε"

Σ:"Πονάει"

Σν:"Ελα μην κάνεις σαν παιδί"

Σ:"Μα είμαι παιδί"δεν απάντησε απαλά με κοίταξε.

Άκουσα φωνές και γύρισα προς την Σελίνα που πλέον ήταν απέναντι τις κάποιος άλλος.

Σ:"Αυτός είναι ο Σέντρικ Ντιγκορι;"

Σν:"Ναι"οι φωνές πλέων είχαν αρχίσει να δυναμώνουν.

Σε:"Νοιάζεσαι;απο πότε;"

Σεν:"Άκουσε με-"

Σε:"Δεν νοιάζεσαι αν το έκανες τότε γιατί δεν βοήθησες τον Ρέμους η τον πατέρα μου και απαλά τους άφησες να πεθάνουν;"

Σεν:"Δεν μπορούσα να επέμβω στις συγκεκριμένες περιπτώσεις"

Σε:"Να υποθέσω ότι το ίδιο έγινε και με την Ζακλίν...Ω για μισό αυτό δεν γίνεται αφού εσυ είσαι αυτός που την σκότωσε! αλλά το να το ρίξεις στον Νοτ ήταν πιο βολικό"

Σεν:"Δεν ήξερα ότι ήσουν εκεί"

Σε:"Τι θα άλλαζε αν ήμουν;"

Σεν:"Σελ-"

Σε:"Ξέρεις ποτέ δεν μου άρεσε και τόσο η ιδέα της εκδίκησης αλλά πιστεύω ότι μπορώ να κάνω μια εξαίρεση"

Σεν:"Τι εννοείς;"

Σε:"Λοιπόν ο Βόλντεμορτ θέλει να με πιάσεις και να με πας σε εκείνον όμως θέλει να είμαι ζωντανή κάτι το οποίο αν δεν γίνει θα θυμώσει μαζί σου,απο την άλλη έχω χάσει τους πάντες και πραγματικά δεν με πολύ ενδιαφέρει πλέον το να ζήσω η όχι οπότε"σήκωσε το ραβδί της και ακούμπησε την μύτη του στην δεξιά μεριά του κεφαλιού της.

Σεν:"Μην-"

Σε:"Τα χαιρετίσματα μου στον άρχοντα του σκότους"έκλεισε τα μάτια της, ψιθύρισε της λέξης και μια πράσινη λάμψη εμφανίστηκε που όταν έφυγε την άφησε στο πεσμένη στο γρασίδι.

Σν:"Γρήγορα!"Οι παράφρονες μας είχαν περικυκλώσει, ένιωθα όλη την χαρά να φεύγει.

Σν:"Απασχόλησε το μυαλό σου, σκέψου κάτι άλλο"

Σ:"Μπορώ να ακούσω την μητέρα μου... θέλει να την βοηθήσω αλλά ξέρει ότι δεν μπορώ..."

Σν:"Άκουσε με, Σκόρπιους σκέψου τον Άλμπους και την Λίλι έκανες όλα αυτά εδώ για αυτούς, σωστά;"

Σ:"Ν-ναι"

Σν:"Ένας άνθρωπος το μόνο που χρειάζεται είναι ένας άνθρωπος.Δεν μπόρεσα να σώσω τη Λίλι για λογαριασμό του Χάρι κι έτσι τώρα δηλώνω πίστη στον σκοπό που πίστευε εκείνη και είναι πιθανό...ότι στην πορεία άρχισα να πιστεύω κι εγώ σ' αυτόν"

Σ:"Ο κόσμος αλλάζει κι εμείς αλλάζουμε μαζί του η θέση που έχω σε αυτόν τον κόσμο είναι καλύτερη σε αντίθεση με αυτή που έχω απο εκεί που είμαι αλλά δεν είναι καλύτερος ο κόσμος κι αυτό δεν το θέλω"

?:"Καθηγητά Σνέιπ!"ακούστηκε μια φωνή πίσω του

Σν:"Καθηγήτρια Άμπριτζ"

Ν:"Τα έμαθες τα νέα; πιάσαμε αυτή την προδότρια, τη Λασποαίματη, την Ερμιόνη Γκρέιντζερ"

Σν:"Αυτό είναι....φανταστικό"η Αμπριτζ κοίταξε επίμονα τον Σνέιπ.

Ν:"Μαζί σου ήταν,η Γκρέιντζερ ήταν μαζί σου"

Αν:"Μαζί μου;κάποιο λάθος κάνεις"

Ν:"Μαζί σου και με τον Σκόρπιους Μαλφόι, έναν μαθητή για τον οποίο έχω αρχίσει ν' ανησυχώ πάρα πολύ"

Σ:"Εεεε..."

Σν:"Ντολόρες, έχουμε αργήσει για το μάθημα, οπότε, αν μας επιτρέπεις..."

Ν:"Αν έχετε αργήσει για το μάθημα, γιατί δε γυρίζετε στο σχολείο; αλλά πηγαίνετε προς τη λίμνη"Ακολούθησε μια απόλυτη σιωπή μέχρι που μίλησε ο Σνέιπ.

Σν"Από πότε άρχισες να υποψιάζεσαι;"Η Αμπριτζ ανύψωσε το ραβδί της προς τα εμάς

Ν:"Απο χρόνια κι έπρεπε να είχα ενεργήσει πολύ νωρίτερα"Ο Σνεϊπ έβγαλε επίσης το ραβδί του αλλά ήταν πιο γρήγορος.

Σν:"Απομακρύνσιους!"Η Αμπριτζ έπεσε πίσω.

Σν:"Ανέκαθεν παραήταν ψηλομύτα για το δικό της καλό, τώρα δεν υπάρχει επιστροφή"

Ο ουρανός από πάνω μας άρχισε να μαυρίζει ακόμη περισσότερο.

Σν:"Καλώ τον Προστάτη!"Ο προστάτης είχε την μορφή μιας ασημένιας ελαφίνας,

Σ:"Ελαφίνα;ο προστάτης της Λίλι..."

Σν:"Παράξενο,ε;τι κρύβεται καμιά φορά μέσα σου."

Οι παράφρονες αρχίζουν να εμφανίζονται παντού ολόγυρά μας.

Σν:"Πρέπει να φύγεις...γρήγορα.Θα τους καθυστερήσω όσο περισσότερο μπορώ"

Σ:"Μα-"

Σν:"Δεν έχουμε χρόνο"

Σ:"Καλά..."Αρχησα να τρέχω προς την λίμνη όταν έφτασα αρκετά βαθιά βουτηξα και περίμενα

Μετά από λίγο είδα ότι ο ουρανός καθάρισε δεν μπορούσα να μείνω άλλο μέσα στο νερό και βγήκα κατευθείαν στην επιφάνεια της λίμνης.

Άκουσα κάποιον να βήχει γύρισα προς τα εκεί και είδα τον Αλμπους,την Λίλι και την Ναόμι.

Α:"Είσαι εντάξει Λιλ;"

Λ:"Ναι"

Σ:"Αλ!Λιλ! Ναόμι!επιτέλους"

Ν:"Επιτέλους τι;"

Σ:"Είστε εδω"

Α:"Και που μπορεί να είμασταν;"

Σ:"Μεγάλη ιστορία"

Λ:"Πήγε κάτι λάθος με την χρονομηχανή;"

Σ:"Ας πούμε ότι τα πράγματα ξέφυγαν λίγο"

Ν:"Ποσό δηλαδή;"

Α:"Έπιασε; καταφέραμε τίποτα;"

Σ:"Τίποτα απόλυτος"

Α:"Τότε γιατί χαμογελάς;"

Λ:"Θα φταίει το νερό της λίμνης η θα κατάλαβε ότι όλο αυτό είναι λάθος σε αντίθεση με εσένα"είπε κι άρχισε να κολυμπάει προς τα έξω,με τον Αλ και την Ναόμι κάναμε το ίδιο.

Όταν φτάσαμε στην ακτή είδαμε τους γονείς του Αλ και την Λιλ να έρχονται μαζί με τον μπαμπά μου και την ΜακΓκόναγκαλ.

Σ:"Να ο Χάρι! ο Χάρι Πότερ! Και η Σελίνα! και η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ και ο μπαμπάς,ο μπαμπάς μου.Γεια σου μπαμπά.

Ν:"Γεια σου, Σκόρπιους"

Α:"Σκορπ αλήθεια αρχίζω να ανησυχώ"

Λ:"Στο είπα το νερό της λίμνης"

Α:"Πως μας βρήκατε;"

Σε:"Η Μυρτιά μας τα είπε όλα"

Α"Τι συμβαίνει;"

Μ:"Εσύ είσαι αυτός που μόλις γύρισε από τον χρόνο,εσύ να μας πεις;"Είπε κοιτώντας με.

Ξέρουν

Ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα

Σ:"Ω, όχι, όχι όχι. Πού είναι;"

Α:"Από πού γύρισες;"

Σ:"Την έχασα! έχασα τη χρονομηχανή!"

Α:"Τι έχασες;!"

Μ:"Νομίζω ότι έχετε να δώσετε μερικές εξηγήσεις"

~Lily pov~

Πήγαμε στο γραφείο της ΜακΓκόναγκαλ και αρχίσαμε να εξηγούμε τι είχε γίνει.

Μ:"Για να το ξεκαθαρίσουμε,πηδήξατε παράνομα από το χόγκουαρτς εξπρές, διαρρήξατε και κλέψατε το υπουργείο μαγείας,αναλάβατε ν' αλλάξετε τον χρόνο,εξαφανίζοντας στην πορεία τρεις ανθρώπους...

Α:"Συμφωνώ ότι δεν ακούγεται καλό"

Μ:"Και η αντίδραση σας στην εξαφάνιση του Χιούγκο,της Ρόουζ Γκρέιντζερ-Ουέσλι και της Ναόμι Κούπερ ήταν να ξαναγυρίσετε πίσω στον χρόνο... κι αυτή τη φορά, αντί να χάσετε τρεις ανθρώπους, χάσατε έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων και σκοτώσατε τους γονείς σας, και κάνοντάς το αναστήσατε τον χειρότερο μάγο που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, προαναγγέλλοντας μια νέα εποχή Σκοτεινής Μαγείας.Έχεις δίκιο, κύριε Πότερ, δεν ακούγεται καλό"

Ν:"Τεχνικά δεν με εξαφάνισαν...βασικά δεν μπορούν να το κάνουν"Η μαμά της κοίταξε και έκανε μια περίεργη έκφραση σαν να προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς εννοούσε.

Μ:"Καταλαβαίνετε πόσο ανόητα φερθήκατε κι οι τέσσερις;"

Λ&Α:"Ναι καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ..."

Σ:"Ναι"

Ν:"Ναιπ"

Χ:"Καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ αν μου επιτρέπετε-"

Μ:"Όχι δεν σου επιτρέπω.Το τι επιλέγετε να κάνετε ως γονείς είναι δική σας υπόθεση, αυτό εδώ όμως είναι το σχολείο μου, και τούτοι εδώ οι μαθητές μου, κι εγώ είμαι αυτή που θα διαλέξει πώς θα τιμωρηθούν."

Ν:"Δεν έχει κι άδικο"

Σε:"Συμφωνώ"

Α:"Τι;"

Σε:"Δεν υπάρχουν δικαιολογίες Αλμπους πρέπει να τιμωρηθείτε, έχεις ιδέα πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που κάνατε;η ότι μπορεί να κολλαγατε στον χρόνο;"

Χ:"Σελ-"

Σε:"Όχι, όλα αυτά ξεκίνησαν από έναν τσακωμό μεταξύ σας είναι τόσο ανώριμο, και απο τους δύο σας"

Μ:"Κανονικά, θα έπρεπε να σας αποβάλω δεδομένων όμως των συνθηκών, πιστεύω ότι είναι ασφαλέστερο για σας να παραμείνετε στη φροντίδα μου.Θα βρίσκεστε υπό περιορισμό για...ε, για να μην τα πολυλογούμε, τελείτε υπό περιορισμό για το υπόλοιπο της χρονιάς. Ξεχάστε τις διακοπές των Χριστουγέννων και ξεχάστε εντελώς τις βόλτες στο Χόγκσμιντ κι αυτά είναι μόνο η αρχή"

Η πόρτα του γραφείου άνοιξε και μπήκε μέσα η Ερμιόνη.

Ε:"Τι έχασα;"

Μ:"Ότι το ευγενικό είναι να χτυπάμε την πόρτα πριν μπούμε σ' ένα δωμάτιο Ερμιόνη Γκρέιντζερ, ίσως αυτό να έχασες"

Ε:"Συγγνώμη"

Μ:"Αν μπορούσα να βάλω και σ' εσένα τιμωρία, Υπουργέ θα σε έβαζα.Να κρατάς μια Χρονομηχανή; τι απίστευτη ανοησία!"

Ε:"Προς υπεράσπισή μου-"

Μ:"Και μάλιστα, μέσα σε μια βιβλιοθήκη. Την είχες σε μια βιβλιοθήκη! Είναι σχεδόν για γέλια"

Ε:"Μινέρβα-καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ-"

Μ:"Τα παιδιά σου δεν υπήρχαν!κι όλ' αυτά έγιναν στο σχολείο μου, υπό την εποπτεία μου! έπειτα απ' όσα έκανε ο Ντάμπλντορ, δε θ' άντεχα αν..."

Ε"Το ξέρω"

Μ:"Η πρόθεση σας να σώσετε τον Σέντρικ ήταν αξιέπαινη, αν και, όπως αποδείχτηκε, η ενέργειά σας ήταν εσφαλμένη.Κι ό,τι έμαθα, φαίνεται ότι και οι τέσσερις σας φερθήκατε με γενναιότητα, το μάθημα όμως που πρέπει να πάρετε απο όλα αυτά ένα μάθημα, Άλμπους, που ακόμη κι ο πατέρας σου φαινόταν μερικές φορές να μην έχει χωνέψει είναι ότι η γενναιότητα δε συγχωρεί την ανοησία.Πάντα να σκέφτεστε.Να σκέφτεστε πριν ενεργήσετε να εξετάζετε τις πιθανότητες. Ένας κόσμος ελεγχόμενος από τον Βόλντεμορτ είναι..."

Σ:"Ένας κόσμος φρικαλεότητας; απαίσιος;ανατριχιαστικος;"

Μ:"Είστε τόσο νέοι.Είστε όλοι τόσο νέοι. Δεν έχετε ιδέα πόσο σκοτεινοί είχαν γίνει οι πόλεμοι των μάγων,παίξατε.. παίξατε στα ζάρια τον κόσμο, για τη δημιουργία και τη διατήρηση του οποίου ορισμένοι ορισμένοι πολύ αγαπημένοι φίλοι, δικοί μου και δικοί σας θυσίασαν πάρα πολλά"

Α&Λ&Ν&Σ:"Μάλιστα, καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ"

Μ:"Πηγαίνετε.Έξω από δω,ολοι σας και βρείτε μου εκείνη τη Χρονομηχανή"

Χελοου μανιταρακια μου

Πως είστε;

Ελπίζω να είστε καλά