Γειά! με λένε Λιλι...Λιλι Λουνα Πότερ και ειμαι έντεκα χρόνων οι γονείς μου είναι ο Χάρι Πότερ και η Σελίνα Μπλακ ναι ναι όλοι ξέρουμε την ιστορία τους τώρα ας εστιάσουμε σε εμένα

Εχω δυο αδελφούς το καθυστε-εννοώ τον Τζέιμς που είναι μεγαλύτερος δυο χρόνια

Και τον Αλμπους που είναι μικρότερος για εννιά λεπτά αλλά αρκετά οστε να είμαι μεγαλύτερη

Οι αλήθεια είναι ότι δεν μοιαζω και τόσο στους γονείς μου όπως ο Τζέιμς και ο Αλμπους και οι δυο έχουν μαύρα μαλλιά όπως της του μπαμπά ενω εγω εχω τζιντζερ.

Ο Τζέιμς έχει σκούρα μπλε μάτια όπως η μαμά και εγω με τον Αλ πράσινο όπως ο μπαμπάς

Μοιάζω περισσότερο στην γιαγιά μου την Λιλι παρά στον μπαμπά και στην μαμά όπως λέει ο παππούς

Τέλος πάντων η ώρα κοντεύει επτά το πρωί και δεν έχω τι να κάνω τώρα θα μου πείτε γιατί δεν κοιμάσαι και είναι καλή ερώτηση.

Αλλά μπορώ να την απαντήσω εύκολα...

ΑΎΡΙΟ ΠΑΩ ΣΤΟ ΧΌΓΚΟΥΑΡΤΣ!!!

Και είμαι ενθουσιασμένη!

Σήμερα θα έρθουν αρκετοί για όπως κάθε φορά που ειναι η τελευταία μέρα του καλοκαιριού και όπως πάντα θα γίνει χαμός

Άκουσα την πόρτα του δωματιου να ανοίγει και κατάλαβα ότι ήταν ο μπαμπάς

Χ:"Λιλι;"

Λ:"Ξύπνια!"

Είπα και πετάχτηκα απο το κρεβάτι που ανακαθομουν και ο μπαμπάς φάνηκε να αιφνιδιάστηκε

Χ:"Ελατήριο έχεις;"

Λ:"Οχι υπερένταση"

Ο Μπαμπάς χαμογέλασε και...

Χ:"Θα ξυπνήσω τον Αλμπους αν μπορείς ξυπνά τον Τζέιμς"

Λ:"Εντάξει"

Ο Μπαμπάς έφυγε και μετά απο ενα λεπτό βγήκα απο το δωμάτιο μου και πήγα στο Τζέιμς

Λ:"Τζέιμς ξυπνά!"Και πλησίασα στο κρεβάτι μου

Τ:"Τι ώρα είναι;"

Λ:"Κοντεύει επτά"

Τ:"Λιλι φύγε"

Λ:"Ο μπαμπάς είπε να ξυπνήσεις"

Δεν μου απάντησε και γύρισε απο την άλλη με αποτέλεσμα να μου γυρίσει την πλάτη

Λ:"Καλά εσυ το ζήτησες"

Με γρήγορες κινήσεις πήρα το μαξιλάρι του και το χτύπησα με δύναμη στο κεφάλι του

Λ:"Ξυπνά ρε βόδι"

Πήρε το μαξιλάρι απο το κεφάλι του γύρισε με κοίταξε και...

Τ:"Είσαι νεκρή"Είπε φανερά εκνευρισμένος άρχισα να τρέχω και αυτός να με κυνηγάει.

Έτρεχα προς τις σκάλες ώστε να κατέβω κάτω και είδα τον Αλμπους να βγαίνει απο το μπάνιο την στιγμή που περνά απο εκεί

Τ:"Πρόσεχε λίγο Αλ"

Α:"Σοβαρά τώρα είναι επτά το πρωί που βρίσκεται την όρεξη;"

Κατέβηκα τις σκάλες και πηγα τρέχοντας στο σαλόνι και μπήκα την κουζίνα που ήταν η μαμά με τον μπαμπά και έφτιαχναν το πρωινό

Σ:"Γιατί τρέχεις;"

Πριν προλάβω να απαντήσω μπήκε ο Τζέιμς στην κουζίνα

Σ:"Κατάλαβα"

Χ:"Τι έγινε αυτή την φορά;"

Τ:"Με χτύπησε με το μαξιλάρι!"

Λ:"Αφού σου είπα να ξυπνήσεις και δεν το έκανες"

Τ:"Και άλλος τρόπος δεν υπήρχε;"

Λ:"Μα αυτός έχει πλάκα"

Χ:"Ποια μου θυμίζει άραγε"Και πλησίασε την μαμά

Σ:"Κοφτό"Του είπε και του χαμογέλασε

Α:"Καλημέρα"

Χ&Σ:"Καλημέρα"

Σ:"Εσείς οι δυο σταματήστε να τσακωνεστε και καθίστε να φάτε γιατί σε λίγο θα έρθουν"

Λ:"Καλά"

~Next day~

Κοιμόμουν μέχρι που άκουσα την φωνή της μαμάς

Σ:"Ελα Λιλ πρέπει να σηκωθείς"

Λ:"Σε λίγο"

Σ:"Λιλ θα χάσεις το Χόγκουαρτς εξπρές"Είπε και σηκώθηκα απο το κρεβάτι μου

Σ:"Η στολή που θα πρέπει να φορέσεις είναι στην καρέκλα σου"

Λ:"Εντάξει ευχαριστώ"Σηκώθηκα πήγα στο μπάνιο γύρισα και ντύθηκα

Μετά πήρα το μπαούλο μου και κατέβηκα κάτω όταν έφτασα στο πλατύσκαλο όταν με είδε ο μπαμπάς ήρθε πήρε το μπαούλο και το κατέβασε απο τα σκαλιά Αλ ήταν είδη κάτω.

Σ:"Τα πήρες όλα"

Λ:"Ναι"

Ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος απο τις σκάλες και φάνηκε ο Τζέιμς να κατεβάζει το μπαούλο του με δύναμη απο τις σκάλες κατέβηκε κάτω και μας κοίταξε

Χ:"Έτοιμος;"

Τζ:"Για το Χόγκουαρτς ναι για να δω τα μούτρα της Μαλφοϊ όχι"

Σ:"Τζέιμς!"

Τζ:"Τι;"

Σ:"Μπορείς να της δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία"

Τζ:"Μου έριξε φίλτρο στο κεφάλι και γέμισε σπυριά το πρόσωπο μου"

Λ:"Θα έπρεπε να την ευχαριστείς που έκρυψε αυτό το οποίο αποκαλείς πρόσωπο"

Χ:"Λιλι αυτό δεν ήταν ωραίο"

Λ:"Καλά συγνώμη"

Χ:"Άλμπους είσαι καλά;"

Α:"Δεν μπορώ να βρω το ραβδί μου"

Σ:"Που το άφησες τελευταία φορά;"

Α:"Δεν θυμάμαι"

Χ:"Δεν πειράζει πάμε πάνω κάπου στο δωμάτιο σου θα ειναι"Και ο μπαμπάς ανέβηκε πάνω με τον Άλμπους

Μετά απο λίγο κατέβηκαν με τον Αλ να κρατάει το ραβδί του στο χέρι

Σ:"Που ήταν;"

Α:"Είχε πέσει πίσω απο το κομοδίνο μου"

Χ:"Ωραία τώρα όμως καλύτερα να πηγαίνουμε γιατί το Χόγκουαρτς εξπρές θα φύγει"

*
*
*
*

Όταν φτάσαμε στην Κινγκς Κρος πήγαμε προς την πλατφόρμα και ο Τζέιμς με τον Άλμπους συνέχιζαν να τσακώνεται απο την μισή διαδρομή.

Α:"Μπαμπά δεν σταματάει να το λέει!"

Χ:"Σταματά Τζέιμς αφού βλέπεις ότι τον ενοχλεί"

Τζ:"Το μόνο που είπα είναι ότι μπορεί να πάει στο Σλίθεριν και μπορεί οπότε-καλα σκάω"Η μαμά με τον μπαμπά κοίταξαν τον Τζέιμς και εκείνος σταμάτησε

Με τον Άλμπους κοιταχτήκαμε ταυτόχρονα και...

Α&Λ:"Θα μας γράφετε έτσι;"

Σ:"Κάθε μέρα αν θέλετε"

Α:"Όχι οχι κάθε μέρα ο Τζέιμς είπε ότι τα περισσότερα παιδιά περνούν γράμμα απο το σπίτι μια φορά τον μήνα, δεν θέλουμε να-"

Χ:"Τρεις φορές την εβδομάδα γράφαμε στον αδελφό σας πέρυσι"

Λ:"Τι! Τζέιμς!"

Εκείνος δεν απάντησε και γέλασε

Σ:"Καλό θα ήταν να μην πιστεύετε όλα όσα σας λέει ο αδελφός σας ξέρει πως να σας πειράζει"

Τζ:"Μπορούμε να πηγαίνουμε τώρα;"

Ο μπαμπάς πλησίασε εμένα και τον Αλ

Χ:"Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να προχωρήσετε ευθεία στο διαχωριστικό ανάμεσα στις πλατφόρμες εννιά και δέκα"

Σ:"Μην σταμάτησε και φοβηθειτε ότι θα τρακαρετε πάνω του αυτό είναι το σημαντικό.Αν φοβηθειτε καλύτερα να το κάνετε τρέχοντας"

Α&Λ:"Εντάξει"Και περάσαμε στην απέναντι μεριά της πλατφόρμας

Αρχίσαμε να περπατάμε η μαμά με τον μπαμπά συζητούσαν για το που μπορεί να είναι η θεία Ζακλίν με τον θείο Φρέντ τον Έντμοντ και την Νταβινα

Σ:"Που ειναι;"

Χ:"Ίσως να μην έχουν έρθει ακόμα"

Σ:"Η Ζακλίν και να μην έχει έρθει ακόμα;"

Χ:"Ναι σωσ-α εκεί είναι"Και πήγαμε προς τα εκεί

Μόλις φτάσαμε πήγα κατευθείαν στον Έντμουντ ειναι εναν χρόνο μεγαλύτερος και στο Ραβενκλοου

Ο Έντμοντ με τον Ιαν ειναι δίδυμα αλλά πάντα ήμουν πιο κοντά με τον Έντμοντ ο Ιαν ήταν περισσότερο με τον Τζέιμς

Φ:"Α να και η αγαπημένη μου Πότερ"Είπε και με σήκωσε

Φ:"Γνωρίζεις το πιστοποιητικό μαγικό τρικ ρινοκλεπτικης αναπνοής Ουέσλι;"

Χ:"Δεν το έκανες και πριν δυο εβδομάδες αυτό;"

Φ:"Ναι"Η μαμά με την θεία Ζακλίν κοιταχτηκαν ταυτόχρονα και χαμογέλασαν

Φ:"Λοιπόν για να δούμε...Μπινγκ.Μπανγκ.Μποινγκ. Δεσποινίς μου ετοιμάστε να μην μπορείς να μυρίσεις καθόλου"Και μου πήρε την μύτη.

Ο Έντμοντ γέλασε και με κοίταξε

Ε:"ΧΑ! τώρα Λιλ έγινες ο Βολντυ"

Ξέσπασε σε γέλια το ίδιο και εγω μόνο που συνειδητοποίησα ότι ήμασταν οι μόνοι.

Ας πούμε ότι δεν ήμασταν η κατάλληλη οικογένεια για τέτοια αστεία

Με τον Εντ σταματήσαμε και κοιταχτήκαμε

Ε&Λ:"Συγνώμη"

Χ:"Καλύτερα να μην κάνετε τέτοια αστεία"Είπε και γνεψαμε και οι δυο θετικά

:"Ο θείος Ρον με την θεία Ερμιόνη με την Ρόουζ και τον Χιούγκο"Είπε δείχνοντας πίσω μας

Ο Ρον με την Ερμιόνη την Ρόουζ και τον Χιούγκο πλησίασαν και οι μεγάλοι άρχισαν να συζητάνε μέχρι που ακούστηκε η σφυρίχτρα του τρένου

Ζ:"Καλύτερα να φύγετε αλλιώς το τρένο θα φύγει και εσείς θα είστε ακόμα εδώ"

Με τον Έντμοντ την Ρόουζ και τον Τζέιμς πήγαμε προς το τρένο κοίταξα πίσω και είδα ότι ο Αλ μίλαγε με τον μπαμπά

~Albus pov~

Η Λίλι με τους υπόλοιπους έφυγε οπότε το βρήκα σαν ευκαιρία για να ρωτήσω αυτό που ήθελα.

Πλησίασα τον μπαμπά και...

Α:"Μπαμπά;"

Χ:"Ναι;"

Α:"Τι θα γίνει αν πάω στο Σλίθεριν;"

Χ:"Που θα ειναι το πρόβλημα;"

Α:"Το Σλίθεριν είναι ο κοιτώνας του φιδιού της σκοτεινής μαγείας...δεν είναι ο κοιτώνας των γενεών μάγων"

Χ:"Άλμπους Σεβερους Πότερ έχει τα ονόματα των δυο διευθυντών του Χόγκουαρτς.Ο ενας ήταν Σλίθεριν και είναι ο πιο γενναίος άντρας που γνώρισα ποτέ μου"

Α:"Ναι αλλά αν-"

Χ:"Αν έχει τόσο μεγάλη σημασία για εσένα το καπέλο της επιλογής θα λάβει υπόψη του την προτίμηση σου"

Α:"Αλήθεια;"

Χ:"Έτσι έγινε και με εμένα"

Η μαμά πλησίασε και..

Σ:"Συμβαίνει κάτι Άλμπους;το τρένο φεύγει σε λίγα λεπτά"

Χ:"Να κάποιος που μπορεί να μας βοηθήσει περισσότερο απο όλους"

Σ:"Τι συμβαίνει;"

Χ:"Ο Αλ φοβάται μήπως μπει στο Σλίθεριν"

Η μαμά έσκυψε και ήρθε κοντά μου.

Σ:"Ξέρεις και εγω φοβόμουν μήπως μπω στο Σλίθεριν την πρώτη φορά που πήγα στο Χόγκουαρτς"

Α:"Αλήθεια γιατί;"

Σ:"Ναι επειδή όλοι η Μπλακ ήταν στο Σλίθεριν ενω ο παππούς σου ήταν στο Γκρίφιντορ όμως δεν έχει σημασία σε ποιον κοιτώνα θα πας"Έκανε μια παύση

Σ:"Θέλω να θυμάσαι αυτό:Ενας Γκρίφιντορ θα πέθανε για εσένα δείχνοντας θάρρος υπάρχουν όμως και οι διαστραμμενοι Γκρίφιντορ όπως ο Πεντικρου,ενας Σλίθεριν θα σκότωνε για σένα και θα έβρισκε την λύση με κάθε κόστος αλλά υπάρχουν και καλή Σλίθεριν όπως ο καθηγητής Σνέιπ,ενας Ραβενκλοου θα έψαχνε να βρει την λύση για να μην πεθάνει κανείς αλλά υπάρχουν και ηλίθιοι Ραβενκλοου όπως ο Λοκχαρτ,ενας Χαφλπαφ θα πέθανε μαζί σου γιατί ειναι τίμιοι και ειλικρινείς αλλά υπάρχουν και οι γενναίοι Χαφλπαφ"

Α:"Όπως; για όλους είπες ενα όνομα εκτός απο τους Χαφλπαφ"

Ακούστηκε η σφυρίχτρα του τρένου και γύρισα προς τα εκεί

Σ:"Πήγαινε γιατί το τρένο θα φύγει χωρίς εσένα"Και αυτό έκανα

~Lily pov~

Αφού μπήκαμε στο τρένο μετά απο λίγο ήρθε και ο Αλ και μαζί με εκείνον και την Ρόουζ αρχίσαμε να ψάχνουμε ενα άδειο κουπε

Ρ:"Πρέπει να συγκεντρωθουμε"

Α:"Να συγκεντρωθουμε σε τι;"

Ρ:"Στο ποιους θα διαλέξουμε για φίλους.Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου ξέρεις γνωρίστηκαν με τον δικό σας μπαμπά στο πρώτο Χόγκουαρτς εξπρές"

Λ:"Ώστε πρέπει να διαλέξουμε τώρα τους φίλους μας για όλη την ζωή μας; τρομακτικό το βρίσκω"

Ρ:"Αντίθετα ειναι συναρπαστικό!εγω είμαι μια Γκρέιντερ-Ουεσλι και εσείς είστε Πότερ όλοι θα θέλουμε να γίνουν φίλοι μας,κι εμείς θα διαλέξουμε όποιον μας αρέσει"

Α:"Οπότε πως αποφασίζουμε σε ποιο κουπέ να πάμε;"

Ρ:"Τα αξιολογούμε και μετά παίρνουμε την απόφαση μας"

Ο Άλμπους άνοιξε την πόρτα ενός κουπε και είδαμε ενα ξανθό αγόρι που ήταν μόνο του.

Α:"Γεια ειναι....;"

?:"Ελεύθερο; ναι μόνος μου είμαι"

Α:"Τέλεια.Οπότε θα μπορούσαμε ίσως να έρθουμε για λίγο αν δεν ειναι πρόβλημα;"

?:"Δεν ειναι"

Α:"Άλμπους...Αλ...είμαι..με λένε Άλμπους"

Λ:"Είμαι η Λίλι"

Σ:"Γεια Σκορπιούς.Θέλω να πω γεια εγω είμαι ο Σκορπιούς.Εσυ εισαι ο Άλμπους εσυ η Λιλι εγω είμαι ο Σκορπιούς κι εσυ πρέπει να είσαι η;"

Ρ:"Η Ρόουζ"

Σ:"Γεια σου Ρόουζ.Αεριουχες μέλισσες;να σας προσφέρω μερικές;"

Ρ:"Ευχαριστώ μόλις έφαγα πρωινό"

Σ:"Εσείς; έχω και σοκολατο-σοκ, πιπεράτα καλικαντζαρακια και γυμνοσάλιαγκες ζελέ.Ιδεα της μαμάς πάντα λέει «Με το μέλι πιάνεις μύγες και με τα γλυκά τους φίλους"Είπε το τελευταίο κομμάτι σχεδόν τραγουδιστά

Σ:"Μάλλον κακή ιδέα"Φάνηκε να το λέει περισσότερο στον εαυτό του παρά σε εμάς.

Α:"Εγω θα πάρω μερικά η δική μου μαμά δεν με άφησε να φάω γλυκό αυτή την εβδομάδα...ίσως επειδή έφαγα υπερβολικά την προηγούμενη"

Λ:"Έφαγες ενα μπολ μόνος σου"

Α:"Ναι...τέλος πάντων εσυ απο ποιο θα αρχιζες;"Η Ρόουζ τον χτύπησε με τον αγκώνα της αλλά ο Αλ δεν έδωσε σημασία

Σ:"Εύκολο ανέκαθεν θεωρούσα τα πιπεράτα καλικαντζαρακια ως τον βασιλιά των χύμα ζαχαρωτών.Ειναι μέντες που σε κάνουν να βγάζεις καπνούς απο τα αυτιά σου"

Α:"Καταπληκτικό τότε με αυτό θα ξεκινήσω"Είπε και η Ρόουζ τον ξανά χτύπησε

Α:"Ρόουζ μπορείς σε παρακαλώ να πάψεις να με χτυπάς;"

Ρ:"Δεν σε χτυπάω"

Α:"Με χτυπάς και πονάει"

Λ:"Ναι όντως και εγω το είδα"

Σ:"Εξαιτίας μου σε χτυπάει"Χαμήλωσε το βλέμμα του και κοίταξε κάτω

Α:"Τι;"Ο Σκορπιούς μας κοίταξε και...

Σ:"Ακούστε ξέρω ποιοι είστε οπότε μάλλον δικαιουστε να μάθετε κι εσείς ποιος είμαι εγω"

Α:"Τι εννοείς;"

Σ:"Είστε τα δίδυμα Πότερ και αυτή είναι η Ρόουζ Γκρέιντερ-Ουεσλι και εγω είμαι ο Σκορπιούς Μαλφοϊ.Οι γονείς μας δεν είχαν την καλύτερη σχέση εννοώ οι δικοί μου και την Ρόουζ"

Ρ:"Ηπιότερα δεν θα μπορούσες να το θέσεις,οι γονείς σου είναι θανατοφάγοι!"

Λ:"Ρόουζ! αυτό δεν ήταν ευγενικό"

Σ:"Ο μπαμπάς ήταν...η μαμά οχι"Η Ρόουζ απέφυγε να τον κοιτάξει

Σ:"Ξέρω για την φήμη και ειναι ψέμα"

Α:"Ποια φήμη;"

Σ:"Οι φήμη λέει ότι η μητέρα μου δεν μπορούσε να κάνει άλλο παιδί μετά την αδελφή μου και ο πατέρας του παππού μου ήθελε απεγνωσμένα έναν απόγονο που να ειναι αγόρι για να συνεχίσει την γενιά των Μαλφοϊ που...που χρησιμοποίησε μια χρονομηχανή για να στείλουν την μητέρα μου πίσω"

Α:"Που πίσω;"

Ρ:"Η φήμη λέει ότι ο Σκορπιούς ειναι γιος του Βόλντεμορτ"Μια άβολη σιωπή έπεσε στο βαγόνι

Λ:"Λοιπόν αυτό δεν ισχύει θέλω να πω εσυ έχεις μύτη"Ο Σκορπιούς χαμογέλασα αλλά

Ρ:"Αυτά δεν είναι αστεία Λίλι!"

Λ:"Ωραία ας το πάμε ιστορικά όλες οι χρονομηχανες καταστράφηκαν στην μάχη του τμήματος μυστηρίου"

Ρ:"Ναι σε αυτό εχεις δίκιο..."Είπε και φάνηκε ότι δεν της άρεσε

Ρ:"Ναι εντάξει μάλλον θα πρέπει να καθίσουμε κάπου αλλού ελάτε"

Α:"Οχι εμείς είμαστε εντάξει πήγαινε εσυ"

Ρ:"Παιδιά δεν θα περιμένω"

Λ:"Κι ούτε είχαμε τελευταία απαίτηση"

Ρ:"Εντάξει λοιπόν!"Είπε και έφυγε εκνευρισμένη

Σ:"Ευχαριστώ"

Α:"Όχι δεν έμεινα για εσένα έμεινα για τα γλυκά σου-οχι αυτό ακούστηκε πολύ λάθος"

Λ:"Ναι"

Σ:"Δεν πειράζει"

Η πόρτα του κουπέ άνοιξε και ενα κορίτσι με μακριά μαύρα μαλλιά και μάτια ίδια με του Σκορπιούς μπήκε μέσα.

Χελοου μανιταράκια μου

Τι κάνετε? ελπίζω να είστε όλοι καλά

Ανέβηκε:D

Πως σας φάνηκε?