Αφού μπήκαμε μέσα στο Μπάροου και έδειξα στον Ρέμους το σημάδι η Ζακλίν με αγκάλιασε σφιχτά και πόνεσα στο δεξί χέρι που με είχε χτυπήσει το ξόρκι του θανατοφαγου.

Σ:"Αου!"

Η Ζακλίν απομακρύνθηκε και με κοίταξε αναστατωμένη

Ζ:"Τι έπαθες;"

Σ:"Τίποτα"

Ο μπαμπάς με πλησίασε έπιασε το δεξί μου χέρι και σήκωσε αρκετά ψηλά το μανίκι μου και φάνηκε η πληγή

Σει:"Ήταν μόνο μια γρατζουνιά;"

Σ:"Ίσως και μια μεγαλύτερη"

Ρε:"Ελα εδω"Είπε και πήρε το κουτί που έχει τις γάζες το οποίο είχε φέρει η κύρια Ουέσλι πριν για τον Τζορτζ

Αφού μου έδωσε το χέρι με γάζες η Κύρια Ουέσλι σηκώθηκε και μάζεψε τα το κουτί

Μ:"Καλύτερα να πάμε για ύπνο ήταν μια αρκετά κουραστική μέρα για όλους μας"

~Two months later~

Σήμερα είναι ο Γάμος του Μπιλ και της Φλερ

Είμαι στο δωμάτιο της Τζίνι με την Ερμιόνη και την Ζακλίν η Τζίνι είναι με την κυρία Ουέσλι

Ε:"Δεν είναι περίεργο που ο Χάρι έγινε εχτές ενήλικας ενω εσυ εισαι ακόμα δεκαέξι;"

Σ:"Οχι και τόσο"

Ζ:"Θα τον κλείσουμε στο αζκαμπαν για παιδεραστία"Είπε και γελάσαμε

Ζ:"Οχι σοβαρά τώρα αν κάνει βλακεία μέχρι τα Χριστούγεννα θα το κάνω"

Σ:"Παω μια βόλτα"είπα και χαμογέλασα

Κατέβηκα κάτω και πήγα στην κουζίνα αλλά δεν ήταν κανένας ξαφνικά ένιωσα δυο χέρια να τυλίγονται γύρω απο την μέση μου και να με σηκώνουν στον αέρα

Τρόμαξα και προσπάθησα να ξεφύγω χτυπώντας του τα χέρια

Χ:"Σελ ηρέμησε εγω είμαι"

Σταμάτησα να προσπαθώ να ξεφύγω και με άφησε

Χ:"Συγγνώμη δεν ήθελε να σε τρομάξω"

Σ:"Δεν πειράζει απλά μην το ξανά κάνεις"Είπα και προσπάθησα να ηρεμήσω δεν μου είπε κάτι και με αγκάλιασε

Μετά απο λίγη ώρα που απομακρυνθήκα πρόσεξα ότι η γραβάτα του ήταν με κάποιον τρόπο μπλεγμένη

Σ:"Τι ακριβώς έγινε εδω;"

Χ:"Ας πούμε ότι δεν μπορώ να δέσω την γραβάτα"

Σ:"Κάτι κατάλαβα"Είπα και χαμογέλασε

Σ:"Θες βοήθεια;"

Χ:"Ισως λίγη"Χαμογέλασα του ελισα την γραβάτα και του την έφτιαξα

Σ:"Ορίστε δεν ήταν και τόσο δίσκο"

Χ:"Για εσένα"Είπε έβαλε τα χέρια του γύρω απο την μέση μου και με τράβηξε κοντά του

Χαμογέλασα μέχρι που είδα τον Τζορτζ στην κουζίνα να μας κοίταξε και έκανα νόημα στον Χάρι

Τζ:"Καλημέρα"

Χ&Σ:"Καλημέρα"

Σ:"Εγω πάω να δω αν θέλουν κάτι τα κορίτσια"Πρίν φύγω μέσα μπήκε ο Ρον

Ρ:"Ήρθε ο υπουργός μαγείας"

Σ:"Γιατί;"

Πριν προλάβει να απαντήσει στην πόρτα ήταν ο Ρούφους Σκριμτζεουρ μαγείας μαζί με τον κύριο Ουέσλι

Χ:"Σε τι οφείλουμε την χαρά κύριε υπουργέ;"

Σκ:"Νομίζω πως ξέρετε την απάντηση κύριε Πότερ"Και πήγαμε στο σαλόνι

Ο Σκριμτζεουρ έβγαλε ενα πακέτο και το άφησε στο τραπέζι μετά έβγαλε μια περγαμηνή την άφησε εκείνη αιωρηθηκε και άνοιξε

Ρ:"Αυτή ειναι..."

Σκ:"Παρακάτω ορίζεται η τελευταία διαθήκη του Άλμπους Πέρσιβαλ Γουλφρικ Μπράιαν Ντάμπλντορ.Πρώτον στον Ρόναλντ Μπιλιους Ουέσλι αφήνω τον αποφωτιστη μου μια συσκευή δικής μου κατασκευής με την ελπίδα όταν τα πράγματα θα μοιάζουν πολύ σκοτεινά να του δείχνει το φως"

Άνοιξε το πακέτο και έδωσε στον Ρον κάτι που ήταν τυλιγμένο με όταν το ξεδίπλωσε φάνηκε ενα σιδερένιο πράγμα.

Ρ:"Ο Ντάμπλντορ το άφησε για εμένα;"

Σκ:"Ναι"

Ο Ρον άνοιξε το καπάκι και το φως απο τις λάμπες πίσω μου έφυγε και πήγε στον αποφωτιστη τον έκλεισε και όταν τον ξανά άνοιξε το φως επέστρεψε στις λάμπες

Ρ:"Τέλειο"

Σκ:"Στην Ερμιόνη Τζιν Γκρέιντζερ αφήνω το αντίγραφο μου τον ιστοριών του Μπιλ του Βάρδου με την ελπίδα να το βρει διασκεδαστικό και διαδραστικό"Και έδωσε στην Ερμιόνη ενα βιβλίο

Ρ:"Η μαμά μου μου το διάβαζε αυτα.Οι μάγοι που χοροπηδούν, το κουνελάκι που χτυπούσε τα πόδια του"Είπε και η Ερμιόνη με τον Χάρι τον κοίταξαν μπερδεμένοι.

Ρ:"Ο ελάτε τώρα δεν ξέρετε το κουνελάκι που χτυπούσε τα πόδια του;"

Σ:"Ρον η Ερμιόνη και ο Χάρι δεν μεγάλωσαν στον κόσμο των μάγων"

Ρ:"Ναι σωστά"

Σκ:"Στην Σελήνη Ελεανορ Μπλάκ αφήνω μια μαγική κάμερα κάποτε ιδιοκτησία του Σέντρικ Ντιγκορι με την ελπίδα να της θυμίζει όμορφες αναμνήσεις"Έβγαλε την κάμερα απο την τσάντα του και μου την έδωσε

Σ:"Ε-ευχαριστώ"

Σκ:"Στον Χάρι Τζέιμς Πότερ αφήνω την χρήση μπάλα απο τον πρώτο του αγώνα κουιντιτις στο Χόγκουαρτς για να του θυμίζει την ανταμοιβή της επιμονής και των ικανοτήτων"Και του έδωσε την χρήση

Χ:"Αυτό ειναι όλο;"

Σκ:"Οχι ακριβώς ο Ντάμπλντορ σου άφησε και δεύτερο κληροδότημα το σπαθί του Γκοντρικ Γκρίφιντορ δυστυχώς το σπαθί του Γκρίφιντορ δεν ανοίκει στον Ντάμπλντορ για να το χαρίσει ως σημαντικό ιστορικό δημιούργημα ανοίκει-"

Ε:"Στον Χάρι ήρθε όταν το χρειαζόταν στην κάμαρα με τα μυστικά"

Σκ:"Το σπαθί μπορεί να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε άξιο Γκρίφιντορ δεσποινίς Γκρέιντζερ αυτό δεν το καθιστά ιδιοκτήτη του εν λόγω μάγου άλλωστε ειναι άγνωστο το που βρίσκεται τώρα το σπαθί"

Ρ:"Ορίστε;"

Σκ:"Το σπαθί αγνοείται δεν ξέρω τι ετοιμάζεται κύριε Πότερ αλλά δεν μπορείτε να αγωνιστείτε σα αυτόν τον πόλεμο μόνος σας εκείνος είναι υπερβολικά ισχυρός"

Κανείς μας δεν μίλησε μέχρι που....

Σκ:"Εγω ειναι καλύτερα να πηγαίνω"

*
*
*
*
*

~Harry pov~

Ήμουν με τον Ρον στο σαλόνι όταν ο Φρεντ ήρθε και...

Φ:"Χάρι ειναι μια Άσλεϊ Μπλόσομ εξω και είπε ότι θέλει να σου μιλήσει"

Χ:"Ο εντάξει"Είπα και πήγα έξω

Α:"Γεια Χάρι!"Είπε χαμογέλασε και ήρθε να με αγκαλιάσει αλλά απομακρυνθήκα

Α:"Συμβαίνει κάτι;"

Χ:"Την τελευταία φορά που με πλησίασες παραπάνω απο το κανονικό χώρισα με την κοπέλα μου"

Α:"Α ναι την Μπλακ"

Χ:"Ναι τι ήθελες;"

Α:"Πέρναγα και ήξερα ότι θα είσαι εδω οπότε είπα να περάσω να σου πω ενα γεια"

Χ:"Εντάξει μου είπες τώρα πρέπει πηγαίνω"

Α:"Οου καλά...Α! πες κρίμα στην Μπλακ για τον Ντιγκορι θα ταίριαζαν"

Χ:"Τι εννοείς;"

Α:"Ο Ντιγκορι της είχε ζητήσει να γίνει το κορίτσι του πριν μπει στον λαβύρινθο"

Χ:"Τι πράγμα;"

Α:"Δεν στο είχε πει;"

Χ:"Πρέπει να φύγω"

Μπήκα στο Μπαροου και είδα την Σελ με τον Φρεντ και την Ζακλίν στο σαλόνι στα χέρια της κρατούσε εκείνη την μηχανή που της έδωσε ο Σκριμτζεουρ πλησίασα και...

Χ:"Σελ ελα λίγο"

Πριν προλάβει να μου απαντήσει την τράβηξα απο το σαλόνι και την πήγα στις σκάλες

Σ:"Σταματά με πονάς"Και την άφησα

Χ:"Τι γινόταν με εσένα και τον Σέντρικ;"

Σ:"Χάρι στο εχω ξανά πει δεν-"

Χ:"Σε ρώτησε αν θες να γίνεις το κορίτσι του πριν τον τρίτο άθλο;"

Την ρώτησα αλλά δεν μου απάντησε

Χ:"Σελ σε ρώτησα κάτι"

Σ:"Ναι..."

Χ:"Τι;"

~Selina pov~

Σ:"Ναι μου το είχε ζητήσει αλλά δεν του απάντησα μου είπε να το κάνω μετά όταν θα γυρίσει απο τον άθλο αλλά δεν θα-"

Χ:"Άρα για αυτό νιώθεις έτσι επειδή δεν πρόλαβες να του απαντήσεις!"

Σ:"Τι;Οχι! δεν είχα σκοπό να απαντήσω θετικά στον Σέντρικ"

Χ:"Και πως το ξέρω αυτό;!"

Σ:"Γιατί δεν μπορείς να με πιστέψεις;!"

Χ:"Γιατί τόσο καιρό Σελ μου λες ψέματα για εσένα και τον Σέντρικ!"

Σ:"Κάνεις σαν να ειναι εδω αλλά δεν είναι γιατί είναι νεκρός για αυτό σταματά πια να μου το θυμίζεις με κάθε τρόπο όταν δεν με εμπιστεύεσαι και σε πιάνουν η κρίσεις ζήλιας σου!"Είπα και προσπαθούσα να κρατήσω τα δάκρυα μου

Χ:"Αν τελείωσες τότε τελείωσε και η συζήτηση όπως και εμείς"

Δεν είπα κάτι και ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μετά απο λίγα λεπτά η πόρτα χτύπησε και μπήκε μέσα η Ζακλίν

Ζ:"Γεια"Είπε κάπως αμήχανα αλλά δεν απάντησα

Ζ:"Ο Φρεντ είπε ότι ήρθε μια κοπέλα και του μίλησε πριν μπει στο σπίτι και γίνει όλο αυτό"

Σ:"Και;"

Ζ:"Και ξέρουμε και οι δυο πιο ειναι αυτή η κοπέλα"

Σ:"Ποια;"

Ζ:"Η Άσλεϊ Μπλόσομ"Δεν είπα κάτι απλά την κοίταξα

Ζ:"Σελ εκείνη του μίλησε για εσένα και τον Σέντρικ"

Σ:"Ναι αλλά πως το έμαθε αυτό ήταν μόνο ανάμεσα σε εμένα και τον Σέντρικ"

Ζ:"Δεν ξέρω αλλά ίσως είναι καλύτερο να αλλάξουμε συζήτηση"

Σ:"Ναι..."

Ζ:"Λοιπόν ελα βρήκα τι θα κάνουμε"

Σ:"Τι;"

Ζ:"Θα σου φτιάξω τα μαλλιά για τον γάμο"

Σ:"Καλά..."Και πήγα έκατσα στην καρέκλα μπροστά στον καθρέφτη της Τζίνι

Ζ:"Για να δούμε πάνω;"Είπε καιέπιασε απότομα τα μαλλιά μου πάνω

Σ:"Αου!"

Ζ:"Η κάτω;"Και τα άφησε κάτω

Ζ:"Ναι καλύτερα πάνω αλλά πρώτα θα στα χτενισω"

Σ:"Οχ να σου πω να τα χτενισω μόνη μου γιατί τα θέλω τα μαλλιά μου;"

Ζ:"Δεν θα σε ξεμαλλιάσω"

Σ:"Το καλό που σου θέλω"Είπα και της έδωσα την βούρτσα

~One hour later~

Ζ:"Δώσε μου εκείνο που είναι σαν στεφάνι"

Σ:"Ορίστε"Είπα και της το έδωσα

Ζ:"Ωραία έτοιμη,τώρα θα σε βάψω"

Σ:"Δεν συμφώνησα σε αυτό"

Ζ:"Δεν πειράζει τώρα μείνε ακίνητη για να μην σου βγάλω κάνα μάτι"

Σ:"Τι πράγμα;!"

Ζ:"Μην κουνιέσαι"Και σταμάτησα μετά απο δέκα λεπτά με άφησε και απομακρύνθηκε

Ζ:"Κάτι λείπει...Α! λίγο λιπ γκλος έστω για να γυαλίζουν τα χείλη σου"

Σ:"Μα δεν-"

Ζ:"Σους!"Και μετά απο λίγα δεύτερα απομακρύνθηκε και πάλι

Σ:"Νταξει;"

Ζ:"Ναι τώρα ντύσου"Μου έδωσε το φόρεμα με τα παπούτσια και βγήκε απο το δωμάτιο

Αφού ντύθηκα κοίταξα το είδωλο μου στον καθρέφτη και μου άρεσε αυτό που είδα

Ακούστηκε ενα χτύπημα στην πόρτα και έπειτα η φωνή της Ζακλίν

Ζ:"Να μπω;"

Σ:"Ναι"

Μπήκε στο δωμάτιο με κοίταξε και χαμογέλασε

Ζ:"Σελ είσαι..."

Σ:"Ευχαριστώ τώρα ελα θα φτιάξω τα μαλλιά σου και θα σε βάψω"

Ζ:"Οχ"

Σ:"Εϊ! δεν είμαι και τόσο κακή στο να φτιάχνω τα μαλλιά και να βάφω"

Ζ:"Θα το δούμε αυτό"

Σ:"Θες να σου βγάλω κάνα μάτι άθελα μου;"

Ζ:"Μόνο άθελα σου δεν θα ειναι"

Σ:"Σους"

Μετά απο περίπου μια ώρα ήταν έτοιμη.

Σ:"Έτοιμη τώρα πάνε ντύσου"

Ζ:"Καλά"

Σ:"Θες να βγω γιατί εσυ για κάποιον περίεργο τρόπο βγήκες"

Ζ:"Ναι είχε έρθει ο Φρεντ"

Σ:"Καλά σε αφήνω να ντυθείς με την ησυχία σου"Είπα και έφυγα απο το δωμάτιο

Μόλις βρήκα απο το δωμάτιο είδα τον Φρεντ να με πλησιάζει χωρίς να πει κάτι με σήκωσε και με έβαλε στην πλάτη του σαν σακί με πατάτες.

Σ:"Ε ασε με!"

Φ:"Σε λίγο"

Μετά απο λίγα δεύτερα άνοιξε την πόρτα με άφησε κάτω και απο ότι κατάλαβα με είχε φέρει στο δωμάτιο των διδύμων εκτός απο εμάς μέσα στο δωμάτιο ήταν ο Χάρι με τον Τζορτζ

Μόλις είδα τον Χάρι πάγωσα για μερικά δευτερόλεπτα και μετά πήγα να φύγω αλλά ο Φρεντ έβαλε το χέρι του μπροστά μου.

Σ:"Τι κάνεις;"

Φ:"Πρώτα θα μιλήσετε"

Χ:"Δεν νομίζω πως έχουμε να πούμε τίποτα"

Σ:"Έχει δίκιο εξάλλου πιο το νόημα αφού δεν πρόκειται να με πιστέψει"

Χ:"Αν μου έλεγες απο την αρχή τι είχε γίνει με εσένα και τον Σέντρικ δεν θα γινόταν όλο αυτό!"

Σ:"Δεν με πίστευες ούτε τότε!"

Χ:"Ναι και δεν νομίζω ότι είχα άδικο αφού μου έλεγες ψέματα και το κάνεις ακόμα!"Είπε και άρχισε να με πλησιάζει

Σ:"Δεν σου είπα ψέματα!με ρώτησες αν ήμουν ερωτευμένη μαζί του και σου είπα οχι!"

Χ:"Για να σε ρωτήσει όμως να γίνεις η κοπέλα του σημαίνει ότι του είχες δείξει κάτι!"Είπε και πλέον είχε φτάσει μπροστά μου

Ο Φρεντ τον έσπρωξε ελάχιστα προς τα πίσω ώστε να τον απομακρύνει έστω και λίγο.

Τζ:"Χάρι ηρέμησε λίγο"

Φ:"Ναι εξάλλου αγαπάτε ακόμα ο ένας τον άλλον δεν γίνεται να μην νιώθετε τίποτα"

Χ:"Να αγαπάμε; ναι αυτό ήταν το καλύτερο ψέμα που μου είχε πει η Σελ ως τώρα"

Μόλις το είπε αυτό πάγωσα

Ο Φρεντ χαμήλωσε το χέρι του και γύρισε να με κοιτάξει το ίδιο και ο Τζορτζ

Φ:"Σελ-"

Πριν προλάβει να ολοκληρώσει όλοι την πρόταση του έδωσα ενα χαστούκι στον Χάρι και έφυγα.

Γύρισα στο δωμάτιο και είδα την Ζακλίν να κάθεται στο κρεβάτι της πήγαινα αρκετά αυτά που φορούσε

Σ:"Σου πάει"

Ζ:"Ευχαριστώ, που ήσουν;"

Σ:"Άστο καλύτερα"

Ζ:"Εντάξει δεν θα σε πιέσω"Αυτό με έκανε να χαμογελάσω

*
*
*
*
*

Πλέον είχε βραδιάσει και όλοι έχουμε έρθει σε κάτι που είναι σαν σκηνή που έφτιαξε ο Κύριος Ουέσλι με τα δίδυμα και τον Ρον εδώ θα γίνει το τραπέζι

Όλοι ήταν μέσα εγω απλός έκανα βόλτες στον κήπο

Κάποια στιγμή που είχα φτάσει περίπου πίσω απο το σπίτι άκουσα κάτι να πέφτει έβγαλα το ραβδί μου και πήγα προς τα εκεί.

Τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ο Φρεντ με την Ζακλίν σε μια πιο τρυφερή στιγμή δεν ήθελα να τους ενοχλήσω οπότε έφυγα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα.

Απομακρυνθήκα λίγο απο το Μπαροου και ξαφνικά εμφανίστηκε πάλι εκείνη η πράσινη λάμψη.

Άρχισα να την ακολουθώ όταν γύρισα να κοιτάξω πίσω μου έβλεπα μόνο τα φώτα απο το σημείο που ήταν το τραπέζι αν και φαινόντουσαν σχεδόν αχνά.

Ξανά γύρισα μπροστά μου και η πράσινη λάμψη είχε αρχίσει να χάνει το φως της την παρατηρούσα μέχρι που έσβησε τελείως.

Ενιωσα ενα χέρι στον ώμο μου τρόμαξα γύρισα γρήγορα και σήκωσα το ραβδί μου.

Ευτυχώς ήταν ο Ρεμους οπότε κατέβασα το ραβδί μου πήρα μια βαθιά ανάσα και ξεφυσηξα.

Ρ:"Καλό θα ήταν να μην απομακρύνεσαι τόσο"

Σ:"Εντάξει"Είπα και κοίταξα προς τα δεξιά μου

Ρ:"Πάμε καλύτερα"

Σ:"Ναι"

Αρχίσαμε να περπατάμε προς το μέρος που ήταν ο γάμος χωρίς να μιλάμε μέχρι που...

Ρ:"Τρομάζεις πολύ εύκολα τώρα τελευταία μου το είπε και ο πατέρας σου"

Σ:"Δεν ειναι κατι"

Ρ:"Ξέρεις ότι δεν μου αρέσει να σου λέω ψέματα ειδικά απο τότε που...."

Σ:"Ναι..."Είπα και κοίταξα το γρασίδι ενω περπαταγαμε

Ρ:"Λοιπόν ο Ντάμπλντορ μας είπε τι έγινε με τον Ζακ καταλαβαίνω πως σου ειναι δύσκολο αλλά-"

Σ:"Μπορούμε να μην το συζητήσουμε με κάνει να αισθάνομαι άβολα και απαίσια"

Ρ:"Θα πρέπει να το συζητήσουμε θα έλεγα ότι αυτή την συζήτηση θα έπρεπε να την κάνεις με τον πατέρα σου αλλά δεν ήταν και πολύ ψύχραιμος όταν το έμαθε οπότε-"

Σ:"Κατάλαβα"

Ρ:"Οπότε καταλαβαίνεις ότι πρέπει να το συζητήσουμε"

Σ:"Δυστυχώς..."

Ρ:"Ξέρεις ότι για ότι συμβεί δεν φταίς εσυ έτσι;"

Σ:"Ναι"

Ρ:"Μου φαίνεται ακόμα απίστευτο ότι ο Ζακ έκανε κάτι τέτοιο ήσασταν φίλοι απο τα πέντε δεν μπορώ να καταλάβω πως μπόρεσε να το κάνει αυτό"

Σ:"Ούτε και εγω...μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την συζήτηση;"

Ρ:"Εντάξει καταλαβαίνω ότι έρχεσαι σε δυσκολη θέση"

Σ:"Ναι και μου έρχονται εικόνες που θα ευχομουν να ξεχάσω για πάντα κάτι που μπορώ με ενα απλό ξόρκι"

Ρ:"Ούτε να το σκέφτεσαι μπορεί να σβήσεις κάποια άλλη ανάμνηση"

Σ:"Τότε ίσως να το χρησιμοποιηουσες εσυ σε εμένα"

Ρ:"Ξεχνατω"

Σ:"Καλα..."

Ρ:"Λοιπόν φτάσαμε πήγαινε μέσα"Και αυτό έκανα

Οι περισσότεροι χόρευαν ανάμεσα σε αυτούς και ο Φρεντ με την Ζακλίν το τραγούδι σταμάτησε και μετά απο μερικά δευτερόλεπτα άρχισε ενα άλλο.

?:"Χορεύουμε;"

Γύρισα και...

Σ:"Νίκολας!"

Χελοου μανιταρακια μου

Τι κάνετε?ελπίζω να είστε καλά

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Επίσης εσείς κάνετε παρέλαση? άσχετο αλλά υγεία:)