66.
~Next day~
Ένιωθα κάποιον να μου πειράζει τα μαλλιά και άρχισα να ξυπνάω
Άνοιξα τα μάτια μου και ήμουν ακόμα στην αγκαλιά του Χάρι και εκείνος μου χαϊδευε τα μαλλιά.
Χ:"Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω"
Σ:"Δεν πειράζει"Είπα και έτριψα τα μάτια μου
Σ:"Τι ώρα είναι;"
Χ:"Πεντέμισι"
Σ:"Και γιατί είσαι ξύπνιος τέτοια ώρα;"
Χ:"Απολάμβανα την θέα"
Μόλις κατάλαβα τι εννοούσε έκρυψα το κεφάλι μου ανάμεσα στο χέρι του και στο στέρνο του και σίγουρα είχα κοκκινίσει
Χ:"Ξέρεις είσαι πολύ γλυκούλα όταν κοκκιζεις"Είπε και γέλασε τον κοίταξα και γέλασα και εγω
Σ:"Ξέρεις μου αρέσει να ξυπνάμε μαζί" Είπα όταν σταμάτησα να γελάω
Χ:"Και εμένα"Είπε και μου χαμογέλασε αλλά μια στιγμή αργότερα το γέλιο σβήστηκε απο το πρόσωπο του
Σ:"Τι έγινε;"
Χ:"Θα πρέπει να φύγω πριν γυρίσει η Ερμιόνη με την Ζακλίν"
Σ:"Ναι..."Είπα και σταμάτησα και εγω να χαμογελάω
Μετά απο λίγο παρατήρησα ότι ο Χάρι με κοίταγε επίμονα
Σ:"Ολα καλά;"
Χ:"Ναι"Είπε και με γαργαλισε ελάχιστα στο πλάι
Σ:"Οχι!"Του είπα αλλά απλά γέλασε
Ήρθε απο πάνω μου και ήταν έτοιμος να με γαργαλισει
Σ:"Μην τολμήσεις Πότερ!"
Χ:"Θα το ρισκάρω"Και άρχισε να με γαργαλαει
Σ:"Στα-σταματα χαχα"
Χ:"Μπα"Είπε και γέλασε ενω εγω προσπαθούσα να απομακρύνω τα χέρια του
Σ:"Χαχα Χαρι κοφ-χα-κοφτο χαχαχα"
Χ:"Δεν το νομίζω"
Σ:"Χαχαχα Χάρι!"
Χ:"Ναι;"Είπε με αθώα φωνή ενω σταμάτησε να με γαργαλαει και προσπαθούσε να μην γελάσει
Δεν του απάντησα έβαλα τα χέρια μου στα μάγουλα του τον τράβηξα κοντά μου τον φίλησα και αυτός ανταποκρίθηκε
Μετά απο λίγο απομακρύνθηκε για να πάρουμε ανάσα και ανακαθησε δίπλα μου
Χ:"Σελ πρέπει να φύγω..."
Σ:"Ναι..."
Σηκώθηκε ντύθηκε με πλησίασε και...
Χ:"Θα σε δω στην τραπεζαρία"Με φίλησε στο μέτωπο και έφυγε.
Σηκώθηκα και πήγα να κάνω μπάνιο τελείωσα και τύλιξα μια πετσέτα γύρω απο την μέση μου βγήκα απο το μπάνιο και είδα την Ζακλίν να κλείνει την πόρτα του δωματίου και να αφήσει κάτω της τσάντα της
Με κοίταξε παράξενα και....
Ζ:"Χταπόδι σου επιτέθηκε εσένα;"
Σ:"Ε;"
Ζ:"Ο λαιμός σου Σελ"Κοίταξα στον καθρέφτη και-
Ο θα τον σκοτώσω γιατί δεν μου είπε τίποτα?
Ζ:"Πες του την επόμενη φορά να προσέχει περισσότερο"
Πριν προλάβω να της απαντήσω πήρε κάποια ρούχα μπήκε στο μπάνιο και έκλεισε την πόρτα
Ζ:"Χρόνια πολλά βούρλο!"Την άκουσα να φωνάζει και μετά το νερό να τρέχει οπότε δεν πρόκειται να μιλήσουμε για αυτό....
Κοίταξα το ρολόι και ήταν έξι και τέταρτο στέγνωσα τα μαλλιά μου φόρεσα αυτα.
Κάλυψα τα σημάδια με λίγο έως αρκετό κονσιλερ και μάζεψα κάποια τελευταία πράγματα.
Η Ζακλίν βγήκε απο το μπάνιο και με κοίταξε
Ζ:"Δεν φενετε κάτι"Είπε και άρχισε να στεγνώνει τα μαλλιά της
Σ&Ζ:"Δεν θα το συζητήσουμε αυτό" Είπαμε ταυτόχρονα και κοιταχτήκαμε
Σ:"Εντάξει αυτό ήταν περίεργο"
Ζ:"Πολύ"
Μετά απο λίγο ήρθε και η Ερμιόνη έκανε μπάνιο κάθησα με λίγο και μιλήσαμε για το χτεσινό πάρτι του Σλαγκχορν και μετά κατεβήκαμε στην τραπεζαρία.
Είδαμε τον Χάρι και τον Ρον
Ε&Σ:"Καλημέρα καλά Χριστούγεννα"
Ρ:"Καλημέρα...καλά.. Χριστούγεννα"Είπε μπουκωμενος
Χ:"Καλημέρα και ναι καλά Χριστούγεννα"
Ζ:"Καλημέρα Ρον και χταπόδι.. καλά Χριστούγεννα"Είπε και κοίταξε τον Χάρι
Με τον Χάρι κοιταχτήκαμε ταυτόχρονα και δεν είπαμε κάτι
Ρ:"Χρόνια πολλά Σελ"Είπε πάλι μπουκωμενος
Ε:"Κατάπιε πρώτα Ρόναλντ θα πνιγείς έτσι"
Ο Ρον την κοίταξε αλλά δεν της απάντησε
*
*
*
*
Ήμουν στο χόγκουαρτς εξπρές σε ενα κουπέ μαζί με τον Ρον και τον Χάρι και περιμέναμε την Ερμιόνη και την Τζίνι ενω ο Χάρι μας έλεγε τι άκουσε εχτές απο την συζήτηση του Μαλφοϊ με του Σνέιπ
Ρ:"Τον απαραβίαστο όρκο;"
Σ:"Είσαι σίγουρος ότι αυτό είπε ο Σνέιπ;"
Χ:"Απόλυτα γιατί;"
Ρ:"Γιατί δεν μπορείς να παραβιάσεις τον απαραβίαστο όρκο"
Χ:"Αυτό το κατάλαβα κι απο μόνος μου"
Η Λεβαντερ εμφανίστηκε στην πόρτα του κουπέ φύσηξε θόλωσε ενα σημείο του και ζωγράφισε μια καρδιά που μέσα έγραψε Ρ+Λ και έφυγε.
Σ:"Ωραία..."
Ρ:"Μόλις με ξελογιάσει σταματήστε με"
Λίγα λεπτά αργότερα η Ερμιόνη μπόρταε την Ζακλίν εμφανίστηκαν στην του κουπέ μόλις η Ερμιόνη είδε τι έγραφε στην πόρτα έφυγε θυμωμένη πήγα να σηκωθώ αλλά η Ζακλίν μου έκανε νόημα να μείνω εκεί που ήμουν και μετά ακολούθησε την Ερμιόνη.
Χ:"Οπότε τι γίνεται;τι θα συμβεί αν παραβιάσει τον απαραβίαστο όρκο;"Με τον Ρον κοιταχτήκαμε και δεν είπαμε κάτι
Χ:"Λοιπόν;"
Σ&Ρ:"Θα πεθάνει"Είπαμε ταυτόχρονα και τον κοιτάξαμε και Δεν απάντησε
Ρ:"Ίσως ο δεσμός αίματος να ήταν καλύτερος"
Σ:"Ρον στον δεσμο αίματος οι μάγοι που τον κάνουν δεν μπορούν να πολεμήσουν μεταξύ τους"
Ρ:"Ναι σωστά αλλιώς συμβαίνουν απαίσια γεγονότα"
Σ:"Οπως στον καθηγητή Νταμλντορ..."
Χ:"Τι εννοείς;"
Σ:"Άστο καλύτερα είναι μεγάλη ιστορία και έχει αρκετά γεγονότα"
Χ:"Εντάξει"
*
*
*
*
*
Ο Ρον είχε αποκοιμηθεί ο Χάρι κοίταγε έξω απο το παράθυρο και εγω διάβαζα ενα βιβλίο
Κάποια στιγμή ένιωθα σαν κάποιος να με παρακολουθεί γύρισα και είδα ότι με κοιτούσε ο Χάρι
Σ:"Τι;"Δεν μου απάντησε και με φίλησε τον έσπρωξα ελάχιστα και με κοίταξε απορημένος
Χ:"Τι συμβαίνει;"
Σ:"Τίποτα απλά... είμαστε στο Χόγκουαρτς εξπρές και δεν νιώθω άνετα εντάξει ηδικα με τον Ρον εδω μέσα"
Χ:"Οου... εντάξει το καταλαβαίνω"Είπε και μου χαμογέλασε το ίδιο και εγω
Σ:"Το πρωί δεν μου είπες ότι μου αφίσες σημάδια"Του είπα και του έδειξα τον λαιμό μου
Χ:"Τι ξέχασα"
Σ:"Καλά δεν πειράζει"Και γύρισα στο βιβλίο μου
Χ:"Τα είδε καν-"
Σ:"Η Ζακλίν"Είπα χωρίς να τον κοιτάξω
Χ:"Για αυτό και το χταπόδι..."
Σ:"Ναι"Και προσπάθησα να μην γελάσω
*
*
*
*
*
Πλέον είμαστε εξω απο το Μπαρού
Ρ:"Σελ σου το λέω απο τώρα η μαμά μπορεί να έχει ετοιμάσει αρκετά πράγματα και για τα γενέθλια σου και για τα Χριστούγεννα"
Τον κοίταξα και δεν απάντησα
Ρ:"Ωραία..."Άνοιξε την πόρτα αλλά δεν ήταν κανείς και τα φώτα ήταν σβηστά και έτσι φαινόταν σε όλω το σπίτι
Ρ:"Μαμά ήρθαμε"Αλλά κάνεις δεν απάντησε ήταν σαν να μην είναι κανείς στο σπίτι
Τζ:"Που είναι όλοι;"Ρώτησε καχύποπτα η Τζίνη
Ρ:"Καλή ερώτηση...Μαμά;! Μπαμπα;!" Αλλά κάνεις δεν απάντησε πάλι
Τζ:"Φρεντ Τζορτζ;"Αλλά πάλι τίποτα
Σ:"Φρέντ είναι και η Ζακλίν!"
Ζ:"Σελήνη!"Είπε και με χτύπησε με τον αγκώνα της
Σ:"Αου!"
Ξαφνικά ακούστηκε ένας θόρυβος
Τζ:"Ακούστικε απο το σαλόνι"Ο Ρον προχώρησε μπροστά και οι υπόλοιποι τον ακολουθήσαμε
Όταν πηγαίναμε στο σαλόνι ήταν σκοτάδι ο Ρον πήγε να ανάψει τους διακοπές αλλά τίποτα δεν έγινε
Τζ:"Χάλασε;"
Ρ:"Δεν ξέρω"
Σ:"Εντάξει όλο αυτό είναι πολύ περίεργο"
?:"Χρόνια πολλά!"Ακούστηκαν αρκετές φωνές τρόμαξα και έπιασα το χέρι του Χάρι
Τα φώτα άνοιξαν και ο κύριος με την κυρία Ουέσλι τον Φρεντ και τον Τζορτζ εμφανίστηκαν
Η κυρία Ουέσλι κράταγε μια τούρτα και ήρθε προς το μέρος μου και όλοι άρχισαν να λένε το τραγούδι των γενεθλίων τελείωσαν άφησα το χέρι του Χάρι και πήγα να σβήσω τα κεράκια όταν...
?:"Μην ξεχάσεις να κάνεις ευχή"Άκουσα
Άκουσα μια γνωστή στην πόρτα πίσω μου γύρισα και είδα τον Ρέμους
Σ:"Ρέμους!"Και πήγα να τον αγκαλιάσω τον αγκάλιασα και αυτός το ίδιο
Πίσω του εμφανίστηκε η Νυμφαδώρα
Α ναι ξέχασα να αναφέρω ότι ο Ρέμους παντρεύτηκε με την Νυμφαδώρα!
Αν και αυτό τον κάνει ξάδερφο μου με κάποιον τρόπο που είναι αρκετά περίεργο
Ν:"Νομίζω ότι έχεις κάτι κεράκια που πρέπει να σβήσεις"
Σ:"Σωστά"Πλησίασα την κυρία Ουέσλι και έσβησα τα κεράκια
Ζ:"Σε έναν χρόνο απο τώρα θα είσαι ενήλικη"
Σ:"Ναι αυτό θα πάρει λίγο καιρό να το συνηθίσω"
?:"Εγω να δεις"Γύρισα και είδα τον μπαμπά
Χαμογέλασα και τον αγκάλιασα το ίδιο και αυτός
Σει:"Πιστεύεις ότι θα έχανα τα γενέθλιά σου; αρκετά έχασα"Δεν απάντησα και χαμογέλασα
Μ:"Αφήστε τα πράγματα σας και ελάτε να φάμε"
*
*
*
*
Ήταν απόγευμα πλέον και πήγαινα προς το δωμάτιο του Ρον που ήταν και ο Χάρι με την Ερμιόνη όταν είδα την Ζακλίν να κατεβαίνει φουργιοζα της σκάλες.
Σ:"Τι έπαθες εσυ;"
Ζ:"Θα βγω με τον Φρεντ! όχι πολύ μακριά αλλά κάτι είναι κι αυτό"Είπε και εφυγε
Μπηκα στο δωμάτιο και εκτός απο τον Χάρι τον Ρον και την Ερμιόνη ήταν και ο Τζορτζ
Μόλις μπήκα στο δωμάτιο όλοι γύρισαν και με κοίταξαν
Τ:"Σελίνα εσυ που με αγαπάς τόσο πολύ-"
Σ:"Τι θες;"
Τ:"Τώρα με προσβάλεις"Είπε και τον κοίταξα
Τ:"Καλά έχει να κάνει με κορίτσι"
Σ:"Και εγω τι θες να κάνω;"
Τ:"Την ξέρεις"
Σ:"Ποια είναι;"
Τ:"Η Αμπι Ντίξον"
Σ:"Σε ενα μάθημα ήμασταν μαζί"
Τ:"Ναι αλλά είσαι η μόνη που μπορεί να βοηθήσεις σε αυτό το Χάρι βασικά εσυ και ο Χάρι αλλά ο Χάρι....αστο καλύτερα.."
Χ:"Ει!"
Σ:"Τι εννοείς ότι μόνο εγω μπορώ να βοηθήσω;"
Κανείς δεν απάντησε και κοιταχτηκανε
Σ:"Θα μου πείτε;"
Τ:"Ο πατέρας της αποδείχθηκε θανατοφάγος είναι στο Αζκαμπαν και η μητέρα της είναι νεκρή..."
Σ:"Δεν...δεν νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω σε αυτό"
Τ:"Σελ μπορείς εννοώ ο Σείριος ήταν στο Αζκαμπαν και η μητέρα σου..."
Σ:"Θα προσπαθήσω"
Τ:"Τι λες για τώρα; είναι στο δωμάτιο του Πέρσι"
Ρ:"Ναι αφού έφυγε είναι άδειο"
Σ:"Καλά πάω"Και βγήκα απο το δωμάτιο
Πήγα έξω απο το παλιό δωμάτιο του Πέρσι και χτύπησα την πόρτα
Α:"Ναι;"
Μπήκα στο δωμάτιο και...
Α:"Να μαντέψω ο Τζορτζ σε έστειλε για να μου μιλήσεις"
Σ:"Ναι..."Δεν απάντησε
Σ:"Κοίτα με κάποιον τρόπο ξέρω πως νιώθεις"
Α:"Δεν το νομίζω"
Σ:"Ο πατέρας μου πήγε στο Αζκαμπαν όταν ήμουν ενος και τον ξανά είδα μετά απο δώδεκα χρόνια"
Α:"Εσυ τουλάχιστον τον ξανά είδες...και είχες και την μητέρα σου...."
Σ:"Οχι ακριβώς πέθανε όταν ήμουν μωρό δεν την θυμάμαι πέρα απο φωτογραφίες..."
Α:"Συγγνώμη δεν ήξερα..."
Σ:"Δεν πειράζει...καλύτερα να φύγω" Πήγα προς την πόρτα και....
Α:"Μπορείς να πεις στον Τζορτζ να έρθει;"
Σ:"Φυσικά"Είπε και χαμογέλασα
Α:"Ευχαριστώ μου χαμογέλασε και εκείνη και μετά έφυγε"
~Jacqueline pov~(παρακαλώ😌✨ eixameDom)
Μόλις κατέβηκα τις σκάλες είδα τον Φρεντ
Φ:"Πάμε;"
Ζ:"Ναι"Είπα και χαμογέλασα το ίδιο και αυτός
Βγήκαμε έξω και μου μίλαγε την οικογένεια του μέχρι που φτάσαμε σε ενα δασάκι
Φ:"Εσυ;"
Ζ:"Λοιπόν μένω με την μαμά μου σε ενα διαμέρισμα στο Λονδίνο ο μπαμπάς μου είναι χρυσουχος στο υπουργείο μαγείας στην Γαλλία και μένει εκεί αλλά θα έχει πει ότι θα έρθει μόλις τελειώσει ολο το θέμα με τους οπαδούς του Γκρίντελβαλντ"
*
*
*
Είχε περάσει αρκετή ώρα που ήμασταν στο δασάκι και συζητούσαμε για διάφορα θέματα μέχρι που...
Φ:"Ζακλίν να σε ρωτήσω κάτι;"
Ζ:"Ναι"
Φ:"Θα ήθελα..να εμμ...να γίνεις το κορίτσι μου;"
Ζ:"Ναι!"Ειπα και τον αγκάλιασα
Φ:"Σκοτεινιάζει καλύτερα να γυρίσουμε"
Ζ:"Εντάξει"
Γυρίσαμε στο σπίτι και πήγαμε στο σαλόνι που ήταν η Σελ με τον Χάρι την Ερμιόνη και τον Ρον
Κάτσαμε λίγο και μετά άρχισαν να έρχονται και οι υπόλοιποι
~Selina pov~
Η Ζακλίν με τον Φρεντ γύρισαν και ήρθαν στο σαλόνι και μετά άρχισαν να έρχονται και οι υπόλοιποι
Ρ:"Εμείς θα φύγουμε"
Άρθουρ:"Εντάξει"Πήγα στην πόρτα για να χαιρετίσω το ίδιο και ο Χάρι
Ν:"Ήταν υπέροχα Μόλι"
Μ:"Σίγουρα δε θέλετε να μείνετε;"
Ν:"Οχι πρέπει να φύγουμε αυτές οι νύχτες είναι η χειρότερες"
Σ:"Θα έρθω αύριο"
Σει:"Δεν χρειάζεται αν θες να μείνεις περισσότερο και η Μόλι με τον Άρθουρ δεν έχουν πρόβλημα μπορείς να μείνεις"
Μ:"Οχι είναι εντάξει"
Σ:"Ρέμους είναι όλα καλά;"Αλλά δεν απάντησε κοιτούσε επίμονα τα καλάμια απέναντι
Ν:"Γλυκιε μου;"
Ξαφνικά γύρω απο το σπίτι άρχισε να πίνει φωτιά και ενα μαύρο σύννεφο έπεσε έσκασε μπροστά μας και εμφανίστηκε η Μπελατριξ μας κοίταξε και άρχισε να τρέχει μέσα στα καλάμια
Ο Χάρι με έσπρωξε ελάχιστα και άρχισε να τρέχει προς το μέρος της
Σ:"ΧΑΡΙ!"Αλλα είχε ήδη χαθεί απο το οπτικό μου πεδίο
Άρχισα να τρέχω και εγω προς τα εκεί
Σει:"ΣΕΛΗΝΗ!"Άκουσα τον μπαμπά να φωνάζει αλλά είχα φύγει
Έτρεχα αλλά δεν έβλεπα πουθενά κανέναν μέχρι που άκουσα έναν ήχο στα καλάμια
Σ:"Χάρι;"
Μέσα απο τα καλάμια δεν εμφανίστηκε ο Φένριρ Γκρέιμπακ
Φ:"Ο για δες η προστατευόμενη του Λούπιν τι θα έλεγες να σου κάνω ενα δώρο πως θα σου φαινόταν να γίνεις λυκάνθρωπος;"Αρχισε να με πλησιάζει και έκανα βήματα προς τα πίσω
Ξαφνικά εμφανίστηκε ο Χάρι και μπήκε μπροστά μου σήκωσε το ραβδί και...
Χ:"Αποχαυνώσιους!"Φώναξε αλλά το απέφυγε και πήγε πιο μέσα στα καλάμια και δεν τον βλέπαμε
Ξαφνικά διάφορα ξόρκια απο διάφορες κατευθύνσεις άρχισαν να έρχονται προς το μέρος μας και εμείς να τα αποκρουουμε δεν κατάφερα να χτυπήσω ενα με αποτέλεσμα να με χτυπήσει στον ώμο στο αριστερό χέρι
Σ:"Αου!"
Χ:"Σελ!"
Σ:"Καλά είμαι"
Μέσα απο τα καλάμια εμφανίστηκε ο Μπαμπάς ο Ρέμους και η Νυμφαδώρα και ήρθαν τρέχοντας προς το μέρος μας
Μας βοήθησαν με τα ξόρκια μέχρι που οι Θανατοφάγοι έγιναν μαύρος καπνός και έφυγαν
Σει:"Τι έπαθε ο ώμος σου;"
Σ:"Ενα ξόρκι με χτύπησε αλλά είμαι καλά"
Χ:"Το Μπαροου!"Κοιτάξαμε και είδαμε ότι καιγόταν αρχίσαμε να τρέχουμε προς τα εκεί
Μετά απο λίγη ώρα καταφέραμε να σβήσουμε το Μπάροου όμως τα περισσότερα πράγματα είχαν καταστραφεί
Τζ:"Και τώρα τι θα κάνουμε μαμά;" Ρώτησε η Τζίνι τα συναισθήματα της ήταν τόσο μπερδεμένα που δεν μπορούσα να καταλάβω την έκφραση στο πρόσωπο της
Μ:"Δεν ξέρω γλυκιά μου..."
Αρ:"Ευτυχώς που όλοι βγήκαν έγκαιρος"
Μ:"Ναι"
Σει:"Μπορείτε να μείνετε σε εμάς μέχρι να επισκευαστεί"
Μ:"Ευχαριστούμε"
*
*
*
*
Είμαστε στο σπίτι και με τον Ρέμους τον Μπαμπά την Νυμφαδώρα και τον Χάρι ήμαστε στο σαλόνι ενω οι Ουέσλι τακτοποιούν ότι πράγματα γλίτωσαν στα δωμάτια τους η Άμπι θα μένει με την αδελφή της μητέρας της απο δω και πέρα ενω η Ζακλίν είναι με τον Φρεντ
Ρ:"Έτοιμο"Είπε μόλις τελείωσε με την γαζα στο χέρι μου
Ρ:"Μην κάνεις απότομες κινήσεις και αν μπορείς προσπάθησε να μην κοιμηθείς απο αυτήν την μεριά στον ύπνο σου"
Σ:"Εντάξει"
Ρ:"Λοιπόν είναι αργά πρέπει να φύγουμε"
Σει:"Εντάξει"Και ο Ρέμους έφυγε απο το δωμάτιο μαζί με τον μπαμπά και στην Νυμφαδώρα
Σ:"Νύχτα!"Είπα καθώς έβγαιναν απο το δωμάτιο
Ενα λεπτό αργότερα ο μπαμπάς επέστρεψε
Σ:"Εγω πάω για ύπνο"
Χ:"Και εγω"
Σει:"Εντάξει"
Ανέβηκα τις σκάλες μπηκα στο δωμάτιο και φόρεσα μπιτζαμες
Πήγα στον καθρέφτη έβγαλα το κονσιλερ και-
Τι στον Μέρλιν! αυτό δεν ήταν έτσι το πρωί!
Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και πάγωσα στον θέση μου
Ευτυχώς ήταν ο Χάρι
Σ:"Με τρόμαξες!"
Χ:"Συγγνώμη αλλά γιατί κανείς έτσι;"
Σ:"Δεν"Απομάκρυνα τα μαλλιά μου απο τον λαιμό μου ώστε να δει τα σημάδια
Χ:"Δεν ήταν έτσι το πρωί αλλά δεν πειράζει"
Σ:"Δεν πειράζει?!αν τα δει κανείς-"
Χ:"Εμένα μου αρέσουν όμως"
Σ:"Τι;"
Χ:"Ναι ξέρω ότι στα έχω κάνει εγω και είναι σαν να σε εχω σημαδεύει με κάποιον τρόπο έτσι δεν θα σε πλησιάσει κανείς"
Είπε και έμεινα να τον κοιτάω
Με πλησίασε με αγκάλιασε και με φίλησε όταν απομακρύνθηκε με κοίταξε και...
Χ:"Να κοιμηθώ μαζί σου; δεν θα γίνει τίποτα άλλο"
Σ:"Ναι"Είπα και χαμογέλασε
Σ:"Αλλά πρέπει να τα καλυψώ αυτά αν τα δει ο μπαμπάς θα έχουμε πρόβλημα"
Πήρα το κονσιλερ έβαλα περισσότερο αυτή την φορά και άρχισα να καλύπτω και σημάδια τελείωσα και άφησα το κονσιλερ πάλι στην θέση του
Ξαφνικά ο Χάρι με σήκωσε σε στιλ νύφης
Σ:"Τι κάνεις;"Είπα προσπαθώντας να μην γελάσω αλλά δεν απάντησε
Πήγε στο κρεβάτι ενω με κρατούσε ακόμα τράβηξε την κουβέρτα μαζί με το σεντόνι και με άφησε στο κρεβάτι ξάπλωσα στο κρεβάτι και με σκέπασε το ίδιο και αυτόν με πήρε αγκαλιά και μετά απο λίγο αποκοιμήθηκα
~Jacqueline pov~
Ζ:"Λοιπόν καληνύχτα"
Φ:"Καληνύχτα"Είπε και με φίλησε
Βγήκα απο το δωμάτιο και άρχισα να πηγαίνω προς στης Σελ δεν της εχω πει τι έχει γίνει με την Φρέντ
Χτύπησα την πόρτα αλλά κανείς δεν απάντησε την άνοιξα ελάχιστα και την είδα να κοιμάται αγκαλιά με τον Χάρι
Είναι χαριτωμένοι μαζί αλλά κάποιες φορές παρά είναι σε σημείο που θα ξερασω νεραϊδόσκονη
Έκλεισα την πόρτα και πήγα να φύγω όταν είδα τον θείο Σείριο να έρχεται αν ρωτήσει για την Σελ τι του λέω?
Ζ:"Καληνύχτα"Είπα και πήγα να φύγω
Σει:"Η Σελίνα κοιμάται;"
Ζ:"Ναι..εγω πρέπει να φύγω θα με περιμένει η μητέρα μου"
Σει:"Εντάξει..πες χαιρετίσματα στην Έμμα ποτέ δεν είχαμε της καλύτερες σχέσεις αλλά δεν πειράζει"
Ζ:"Εντάξει"
Συνέχισα να περπατάω όταν έφτασα στις σκάλες γύρισα
Είδα τον θείο Σείριο να ανοίγει ελάχιστα την πόρτα του δωματίου της Σελ να χαμογελάει και να κλείνει την πόρτα
Η πόρτα του δωματίου των γονιών του Φρεντ άνοιξε και ο θείος πήγε προς το μέρος τους κατέβηκα τις σκάλες και έφυγα
Μετά απο λίγο έφτασα σπίτι ξεκλείδωσα και μπήκα μέσα
Η μαμά ήταν στο σαλόνι
Ζ:"Γειά μαμά"
Ε:"Για σου αστεράκι μου πος πέρασες;"(eixameDom να μην μου το έλεγες:))
Ζ:"Καλά"Είπα και χαμογέλασα
Ζ:"Έχεις νέα απο τον μπαμπά;"
Ξαφνικά ασπρισε και φανηκε σαν να πάγωσε
Ζ:"Είναι όλα καλά;"
Ε:"Ν-ναι απλά ο μπαμπάς θα αργήσει λίγο παραπάνω να έρθει κάτι έτυχε"Είπε σαν να μην ήταν σίγουρη
Ζ:"Ποσό δηλαδή;"
Ε:"Δ-δεν ξέρω"
Ζ:"Μαμά είσαι σίγουρα καλά φαίνεσαι λίγο χλωμή"
Ε:"Καλά είμαι λίγο κουρασμένη απλά θα πάω για ύπνο καλύτερα να κάνεις και εσυ το ίδιο"
Ζ:"Εντάξει"Και πήγα να φύγω
Ζ:"Έχεις χαιρετίσματα απο τον θείο Σείριο"Δεν απάντησε
Έφυγα πήγα στο δωμάτιο μου φόρεσα μπιτζαμες και ξάπλωσα να κοιμηθώ
Χελοου μανιταράκια
Τι κάνετε?
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?
Επίσης χρόνια πολλά για όσους γιόρταζαν εχτές
Το κεφάλαιο θα ανέβαινε απο εχτές αλλά 15 Αυγούστου γιορτάζω κι όλας δεν με άφησαν με τα τηλέφωνα 😑
Η φάση που πήρε μια που νόμιζα ότι είχε πεθάνει😐🤡
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top