Ήμασταν στην μεγάλη αίθουσα και γράφαμε για την θεωρία στα ξόρκια όταν ακούσαμε θορύβους απο εξω η Αμπριτζ άρχισε να πηγαίνει προς την πόρτα έφτασε μπροστά και την άνοιξε.

Μια μικρή λάμψη μπήκε στην αίθουσα και άρχισε να πολλαπλασιάζεται σε άλλες τέσσερις και έσκασαν σαν πυροτέχνημα που αυτό ήταν.

Σ:"Πιστεύετε και εσείς ότι αυτό έχει σχέση ο Φρεντ και ο Τζορτζ;"

Χ&Ρ&Ε:"Ναι"

Μετά απο ενα λεπτό μπήκαν στην αίθουσα ο Φρεντ με τον Τζορτζ πάνω στις σκούπες τους.

Άρχισαν πετάνε τις κόλλες μας που γέμισαν τον χορό και πυροτεχνήματα.

Η αίθουσα είχε γεμίσει απο τα πυροτεχνήματα και μέσα ήρθε ο Φλιτς κρατώντας μια σφουγγαρίστρα.

Ο Φρεντ και ο Τζορτζ πέταξαν έναν κύλινδρο στον αέρα έσκασε και έγινε δράκος και άρχισε να κυνηγάει την Αμπριτζ.

Η Αμπριτζ βγήκε τρέχοντας απο την αίθουσα και με κάποιον τρόπο ο δράκος την έφαγε και οι ανακοινώσεις στον τοίχο έπεσαν κάτω και έσπασαν ο Φρεντ και ο Τζορτζ βγήκαν έξω στην αυλή και τους ακολουθήσαμε.

Εξω ο ουρανός ήταν γεμάτος με πυροτεχνήματα ενα μεγάλο έσκασε και σχημάτισε ενα τεράστιο W

Όλοι γελούσαν και χειροκροτούσαν κοίταξα διπλά μου που ήταν ο Χάρι και δεν φαινόταν καλά.

Σ:"Χάρι; είσαι καλά;"Δεν απάντησε απλά κοίταζε το κενό.

Σ:"Χάρι;"Ξαφνικά έχασε την ισορροπία του και έπεσε κάτω.

Σ:"Χάρι;!"Είπε και πήγα μπροστά του και είδα την Ερμιόνη να έρχεται προς το μέρος μας.

Ε:"Τι έπαθε;"

Σ:"Δεν ξέρω"

Ε:"Σελ ηρέμησε όλα θα πάνε καλά"

~Harry pov~

Όλοι ήταν χαρούμενη γύρισα προς την Σελ και την είδα να χαμογελάει και σε αυτό χαμογέλασα μου αρέσει να την βλέπω χαρούμενη

Ξαφνικά άρχισα να ακούω ενα βουητό.

Σ:"Χάρι; είσαι καλά;"Την άκουσα να με ρωτάει αλλά οχι καθαρά.

Προσπάθησα να της απαντήσω αλλά δεν μπορούσα.

Σ:"Χάρι;"Ολα άρχισαν να θολώνουν έχασα την ιστορία μου και έπεσα κάτω

Σ:"Χάρι;!"Είδα μια μορφή να έρχεται μπροστά μου στην αρχή δεν μπορούσα να καταλάβω αλλά μετά κατάλαβα πως ήταν η Σελίνα και μετά απο λίγο είδα και άλλη μια φιγούρα διπλά της.

?:"Τι έπαθε;"Κατάλαβα ότι ήταν η Ερμιόνη

Σ:"Δεν ξέρω"

Ε:"Σελ ηρέμησε όλα θα πάνε καλά"Ηταν το τελευταίο που άκουσα πριν αρχίσω να βλέπω κάτι σαν όραμα.

Ήταν σε ενα μέρος γεμάτο γυάλινες σφαίρες το τμήμα μυστηρίου!

Ηταν και ο Σείριος εκεί και ο Βόλντεμορτ

Β:"Χρειάζομαι εκείνη την προφητεία"

Σει:"Θα πρέπει να με σκοτώσεις"

Β:"Θα το κάνω αφού μου την φέρεις...Βασανους!"

Και ο Σείριους άρχισε να φωνάζει.

Β:"Βασανους!"Είδα την πόρτα του τμήματος μυστηρίου και μια σφαίρα

Μετά όλα μαύρα όταν ξανά άνοιξα τα μάτια μου ειδα την Σελ την Ερμιόνη και τον Ρον.

Χ:"Ο Σείριους"Ηταν το μόνο που είπα  αρχίσαμε να πηγαίνουμε στις σκάλες ενω τους έλεγα τι είδα.

Ε:"Χάρι είσαι σίγουρος;"

Χ:"Το είδα είναι όπως με τον κ.Ουέσλι μήνες ονειρεύομαι αυτήν την πόρτα να δεν θυμόμουν που την είχα δει ο Βόλντεμορτ θέλει κάτι που είναι στο τμήμα μυστηρίου"

Ε:"Χάρι άκου!"Και σταματήσαμε να τρέχουμε.

Ε:"Κι αν ο Βόλντεμορτ ήθελε να το δεις αυτό;αν κάνει κακό στον Σείριο για να πιάσει εσένα;"

Χ:"Και αν το κάνει; θα τον αφήσω να πεθάνει;"

Σ:"Δεν θέλω να το ρισκάρουμε παιδια"

Χ:"Ερμιόνη είναι η μόνη οικογένεια που μας έχει μείνει"

Ε:"Εντάξει"

Ρ:"Τι κάνουμε;"

Χ:"Θα πάμε απο τις καμινάδες"

Ε:"Μα τις παρακολουθεί η Αμπριτζ"

Χ:"Οχι όλες"Φτάσαμε έξω απο το γραφείο της Αμπριτζ και...

Ρ:"Κλειδωμένα"

Ε:"Περίμενες ότι θα ήταν ξεκλείδωτα; μήπως μας περιμένει και για τσάι;"

Σ:"Τώρα βρήκατε να τσακωθείτε;"Τους είπε και σταμάτησαν.

?:"Παιδια τι κάνετε εδω;"

Σ:"Νέβιλ; Λουνα; Τζίνι; τι κάνετε εδω;"

Ν:"Είδαμε τον Χάρι στην αυλή που έπεσε και μετά εσάς που τρέχατε οπότε"

Τ:"Σας ακολουθήσαμε και ακούσαμε για τον Σείριο και θέλουμε να σας βοηθήσουμε"

Ε:"Καλύτερα να μην μπείτε μέσα φυλάξτε στιλιες"

Ν&Τ&Λ:"Εντάξει"

Σ:"Αλοχομορα"

~Selina pov~

Σ:"Αλοχομορα"

Η πόρτα άνοιξε και μπήκαμε στο γραφείο της Αμπριτζ πήγαμε μπροστά στο τζάκι και...

Χ:"Ειδοποιήστε το τάγμα"

Σ:"Τι; σκοπεύεις να πας μόνος σου;!"

Ρ:"Τρελάθηκες;θα έρθουμε μαζί"

Χ:"Είναι επικίνδυνο"

Ε:"Ποτέ θα καταλάβεις ότι είμαστε όλοι μαζί;"

?:"Αυτό είναι αλήθεια!"Γυρίσαμε και είδαμε την Αμπριτζ.

Απο πίσω της εμφανίστηκε ο Μαλφοϊ με την παρέα του που κράταγαν τον Νέβιλ την Τζίνι και την Λουνα.

Α:"Πιάστε τους υπόλοιπους εκτος απο τον κύριο Πότερ"Η Αμπριτζ έπιασε τον Χάρι απο το μπράτσο και του είπε να κάτσει σε μια καρέκλα.

Ο Μαλφοϊ ήρθε και με κράταγε απο τα μπράτσα

Σ:"Μην με ακουμπάς"

Ν:"Σταματα"Προσπάθησα να φύγω αλλά τίποτα και με έσφιξε περισσότερο.

Σ:"Με πονάς"

Ν:"Ωραία"

Σ:"Ηλίθιε"

Α:"Θα πήγαινες στον Νταμλουντορ σωστά;"

Χ:"Οχι"

Α:"Ψεύτη!"Φωνάξε και τον χαστούκισε

Έκανα απότομα ενα βήμα μπροστά αλλά ο Μαλφοϊ με τράβηξε απότομα πίσω.

Ο Σνέιπ εμφανίστηκε στην πόρτα.

Σν:"Με ζητήσατε κυρία Διευθύντρια;"

Α:"Καθηγητή Σνέιπ ναι ήρθε η ώρα να μου δώσει απαντήσεις θέλει δεν θέλει έφερες ορο αλήθειες;"

Σν:"Τον χρησιμοποιείται σε μαθητές τον τελευταίο στην δεσπινις Τσανκ"

Άρα δεν μας πρόδωσε

Κοίταξα τον Χάρι που έκανε ακριβώς το ίδιο.

Σν:"Αν θέλετε να τον δηλητηριασετε και θα σας συμπονουσα αν το κάνετε δεν μπορώ να σας βοηθήσω"

Α:"Πολύ καλά.."Και ο Σνέιπ πήγε να φύγει.

Σ:"Κρατάει τον Αλαφροπατητο!"

Φώναξα και ο Σνέιπ γύρισε και με κοίταξε.

Χ:"Τον κρατάει στο μέρος που είναι κείμενο"

Α:"Τι είναι ο Αλαφροπατητος;τι είναι κείμενο;"Ρώτησε τον Σνέιπ

Σν:"Δεν εχω ιδέα"Είπε και έφυγε.

Α:"Πολύ καλά...δεν μου αφήνεις περιθώρια επιλογής Πότερ καθώς είναι θέμα ασφάλειας του υπουργείου δε μου αφήνεις καμιά εναλλακτική λύση"

Είπε και έκανε μια παύση.

Α:"Η Βασανίστηκη κατάρα θα σου λύσει την γλώσσα"

Ε:"Είναι παράνομο"

Α:"Οτι δεν ξέρει ο Κορνήλιος δεν τον βλάπτει"Είπε και κατέβασε την φωτογραφία του.

Σ:"Εξακολουθεί να είναι παράνομο! ξέρετε τι επιπτώσεις έχει!"

Α:"Δεσποινίς Μπλακ αν δεν σταματήσετε θα είστε η επόμενη!"

Σ:"Επειδή σας λέω την αλήθεια; αυτό δεν μας μάθατε να λέμε την αλήθεια;ο καθηγητής Νταμλντορ δεν έκανε τίποτα! όλα αυτά είναι θεωρίες του υπουργείου! αν είχατε πείτε την αλήθεια και για τον καθηγητή Νταμλντορ και για τον Βόλντεμορτ δεν θα γινόταν αυτό!"

Α:"Αρκετά δεσποινίς Μπλάκ! αν πείτε μια λέξη ακόμα αποβάλλεστε απο το Χόγκουαρτς!"

Ο Χάρι μου έκανε νόημα να σταματήσω και αυτό έκανα.

Η Αμπριτζ άρχισε να πλησιάζει τον Χάρι αλλά....

Ε:"Πέστης Χάρι!"

Α:"Τι να μου πει;"

Ε:"Αν δεν της πεις που είναι θα της πω εγω"

Α:"Που είναι ποιο;"

Ε:"Το κρυφό όπλο του Νταμλουντορ"

Α:"Μαζί μου τώρα! και η Μπλακ!"
*
*
*
*
*
Ήμασταν στο απαγορευμένο δάσος και ακολουθούσαμε την Ερμιόνη

Α:"Πόσο μακριά είναι;"

Ε:"Οχι πολυ"

Δηλαδή έχει κι άλλο;

Τώρα βρήκες και εσυ;

Ναι

Φυγε Κούλα

ΜΗΝ ΜΕ ΛΕΣ ΚΟΥΛΑ

ΣΚΑΣΕ ΚΟΥΛΑ

Χξσφξχσδ

Ε:"Επρεπε να είναι κάπου όπου δεν θα των έβρισκαν οι μαθητές"

Χ:"Τι κάνεις;"

Ε:"Αυτοσχεδιάζω"

Σ:"Στο απαγορευμένο δάσος;"

Κοίταξα κάτω και οχ οχι το σχοινί του Γκραουπ.

Α:"Λοιπόν; που είναι αυτό το όπλο;"

Κανείς μας δεν απάντησε.

Α:"Δεν υπάρχει τίποτα σωστά; προσπαθούσατε να με κοροϊδέψετε"

Δεν απαντήσαμε και κοιταχτήκαμε μεταξύ μας

Α:"Ξέρετε πραγματικά μισώ τα παιδιά"Ενας ήχος ακούστικε απο πίσω της και είδαμε τους κένταυρους.

Α:"Δεν έχεις δουλειά εδω κενταυρε είναι θέμα του Υπουργείου"Η κένταυροι μας σημάδεψαν με τα τόξα τους.

Α:"Κατεβάστε τα όπλα σας!σας προειδοποιω ότι σαν πλάσματα μειωμένης αντίληψης-"Πριν προλάβει να ολοκληρώσει ο Μπέιν της έριξε με το τόξο.

Α:"Ασπίδα!"Και του βέλος έγινε κομμάτια

Α:"Πως τολμάς βρομερε ημιαιμε!περισφηξη!"

Κάτι σχοινιά πετάχτηκαν απο το ραβδί της και τύλιξαν τον Μπέιν ήταν αρκετά σφιχτά και τα τράβαγε γιατί τον εσφιγγαν και δεν μπορούσε να αναπνεύσει.

Η Ερμιόνη πήγε διπλά του και προσπάθησε να τα βγάλει αλλά δεν τα κατάφερε.

Ε:"Σας παρακαλώ σταματήστε το!"

Η Αμπριτζ σήκωσε το ραβδί της και σημάδεψε την Ερμιόνη κούνησα γρήγορα το αριστερό χέρι μου προς τα δεξιά και το ραβδί της Αμπριτζ πετάχτηκε πίσω.

Α:"Είσαι σαν την μητέρα σου... είσαι επικίνδυνη θα το αναφέρω στον Κορνήλιο και θα στις αφαιρέσουμε!"

Σ:"Τι;..."

Α:"Για το καλό του μαγικού κόσμου δεν θα ήθελες και εσυ να γίνεις φυσιολογική σαν τους υπόλοιπους μάγους και μάγισσες; αν επιζήσεις δηλαδή"

Σ:"Τι εννοείτε;"

Α:"Πολύ λίγοι επιβιώνουν μετά απο αυτό"

Σ:"Αν νομίζετε ότι θα σας αφήσω τόσο εύκολα να μου πάρετε τις δυνάμεις είστε γελασμενη"

Α:"Αρκετά πια! απαιτώ να γίνει ησυχία!"

Είπε και ο Γκραουπ την έπιασε απο το παλτό και την σήκωσε στο ύψος του οι κένταυροι πήγαν εκεί εκτος απο έναν που έλυσε τον Μπέιν.

Α:"Ασε με κάτω! ξέρεις ποια είμαι εγω;!"

Οι κένταυροι άρχισαν να πετάνε βελοι στον Γκραουπ

Σ:"Σταματήστε! αφήστε τον ήσυχο δεν φταίει αυτός!"

Ε:"Δεν καταλαβαίνει!"Ο Γκραουπ άφησε την Αμπριτζ που έπεσε κάτω και μαζεύτηκε στην άκρη.

Η Αμπριτζ έπεσε κάτω και η Κένταυροι της έπιασαν απο τα μπράτσα.

Α:"Πότερ κάνε κάτι! πες στους ότι δεν ήθελα να βλάψω κανέναν!"

Χ:"Συγνώμη κυρία αλλά δεν πρέπει να λέω ψέματα"

Η Κένταυροι άρχισαν να σέρνουν την Αμπριτζ

Α:"Τι κάνετε;! είμαι η υφυπουργός Ντολόρες Τζέιν Αμπριτζ! αφήστε με!"Ακούστικε να λέει ενω απομακρυνοντουσαν.

Ε:"Ευχαριστούμε Γκραουπ"

Σ:"Παιδιά πάμε!"

Χ:"Ο Σείριος!"

Αρχίσαμε να τρέχουμε προς το κάστρο όταν στην γέφυρα πετύχαμε την Λουνα τον Ρον της Τζίνι και τον Νέβιλ

Ε:"Πως ξεφύγετε;"

Τ:"Χάπια εμετού καθόλου ωραίο"

Ρ:"Τους είπα ότι πεινούσαν και ήθελα κάτι γλυκό φυσικά τα έφαγαν αυτοί"

Ε:"Ηταν πολύ έξυπνο Ρον"

Ρ:"Συμβαίνει καμία φορά"

Ν:"Ηταν ιδιοφυές! λοιπόν πως πάμε στο Λονδίνο;"

Χ:"Ακούστε εκτιμώ αυτό που κάνετε όλοι σας ομως αρκετά προβλήματα εχω"

Σ:"Συγνώμη;! δηλαδή θες να μην έρθουμε;!"

Χ:"Ακριβώς"

Σ:"Ε λοιπόν ξεχνατω! αφορά και εμένα αυτό!"

Χ:"Σελ άκουσε με-"

Σ:"Οχι εσυ θα με ακούσεις! θα έρθω μαζί σου όπως και όλοι μας και μην προσπαθήσεις να μου αλλάξεις γνώμη!"

Ν:"Ο Στρατός του Νταμλουντορ έγινε για να δράσει... μόνο λόγια ήταν;"

Ρ:"Ισος δεν χρειάζεται να το κάνεις ολομόναχος φίλε"

Χ:"Πως θα πάμε στο Λονδίνο;"

Λ:"Πετώντας φυσικά"

Πετώντας; μισό μα φυσικά!

Σ:"Τα Θεστραλ!"Η Λουνα μου χαμογέλασε και μου έγραψε θετικά.

Αρχίσαμε να τρέχουμε προς το δάσος.

Ρ:"Μα δεν βλέπω τίποτα; πως θα ανέβω πάνω σε κάτι που δεν βλέπω;"

Σ:"Τα βλέπουν μόνο όσοι έχουν δει τον θάνατο Ρον οπότε είναι λογικό που δεν τα βλέπεις αλλά μπορείς να τα αγγίξεις και να καταλάβεις που είναι"

Ρ:"Εντάξει"

Χ:"Εμμ...Σελ θέλω να σου πω κάτι ιδιαίτερος"

Σ:"Εντάξει έρχομαι"Και πήγα

Σ:"Τι συμβαίνει;"

Χ:"Ξέρω ότι σου είπα ότι θέλω πρώτα να ηρεμήσουν τα πράγματα για να είναι η κατάλληλη στιγμή αλλά ποτέ δεν θα είναι η κατάλληλη στιγμή οπότε..."Πήρε μια βαθιά ανάσα και...

Χ:"Σελ θες να γίνεις το κορίτσι μου;"

Σ:"Ναι!"Είπε και τον αγκάλιασα.

Ε:"Σελ! Χάρι! ελάτε!"

Σ:"Ναι!"

Ανεβήκαμε στα Θεστραλ και φύγαμε όταν φτάσαμε ποια στο Λονδίνο είχε νυχτώσει.
*
*
*
*

Χ:"Απο εδω"

Αρχίσαμε να τρέχουμε μπήκαμε σε ενα ανσασερ και όταν σταμάτησε...

:"Τμήμα μυστηρίου"Ακούστικε μια φωνή.

Αρχίσαμε περπατάμε προς μια πόρτα

Χ:"Αυτό είναι"Ήμασταν έξω απο την πόρτα και...

Χ:"Να έχετε έτοιμα τα ραβδιά σας"Ανοιξε την πόρτα και μπήκα μέσα και...

Όλοι:"Lumos"

Παντού υπήρχαν ράφια με γυάλινες σφαίρες που είχαν αριθμός πάνω άρχισαμε να προχωράμε

Χ:"Ενενήντα δυο, ενενήντα τρια, ενενήντα τέσσερα, ενενήντα πέντε"Και σταμάτησε

Χ:"Εδω πρέπει να είναι"

Ν:"Χάρι αυτό έχει το όνομα σου"

Πλησιάσαμε και ο Χάρι έπιασε μια μικρή γυάλινη σφαίρα που άρχισε να μιλάει

Γ:"Ιδού αυτος που μπορεί να εξαφανίσει τον Αρχοντα του σκότους ο Άρχοντας θα τον δει σαν ως ίσο μα εκείνος έχει δύναμη που ο Άρχοντας δεν γνωρίζει δεν μπορεί να ζήσει ο ένας όσο επιβιώνει ο άλλος"

Ε:"Παιδια!"Φωνάξε η Ερμιόνη και γυρίσαμε προς την κατεύθυνση που κοιτούσε.

Ένας θανατοφάγος ερχόταν προς το μέρος μας ο Χάρι βγήκε μπροστά και...

Χ:"Που είναι ο Σείριος;"

Θ:"Πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις την διαφορά μεταξύ ονείρων και πραγματικότητας"Είπε έβγαλε την μάσκα και εμφανίστηκε ο Λούσιους.

Λ:"Είδες αυτό που ήθελε ο Άρχοντας του σκότους να δες... δωσε μου την προφητεία"

Χ:"Αν μας πειράξεις θα την σπάσω"

Ακούστικε ενα γέλιο σαν κάποιου ψυχοπαθή

Πίσω απο τον Λούσιο εμφανίστηκε η Μπελατριξ.

Μ:"Ξέρει να παίζει μικρούτσικο παιδάκι"

Ν:"Μπελατριξ Λαστρεντζ"

Μ:"Νέβιλ Λονκμποτομ έτσι;πως είναι η μαμά και ο μπαμπάς;"

Ν:"Καλύτερα τώρα που θα πάρω εκδίκηση"Ο Νέβιλ σήκωσε το ραβδί του και η Μπελατριξ το ίδιο ο Νέβιλ πήγε να κάνει ενα βήμα μπροστά αλλά τον κράτησα.

Σ:"Νέβιλ οχι δεν αξίζει οχι για αυτήν"

Ν:"Αυτή η γυναίκα-"

Σ:"Το ξέρω"

Μ:"Ο για δες η κόρη της προδότρα του αίματος και του άθλιου ξαδέρφου μου Σελήνη σωστά; τόσες φορές που το είπε ο ηλίθιος το έμαθα μοιάζεις στην μητέρα σου ήταν βλακεία της να με κλείσει στο Αζκαμπαν"

Σ:"Εσωσε τους φίλους της"

Μ:"Σώζοντας τους Λονκμποτομ και κλείνοντας με στο Αζκαμπαν υπέγραψε τον θάνατο της που της άξιζε αφου δεν ήταν τίποτα άλλο απο μια προδότρα του αίματος όπως και ο πατέρας σου και σίγουρα είσαι και εσυ"

Πήγα να κάνω ενα βήμα μπροστά αλλά ο Χάρι με κράτησε.

Λ:"Ας ηρεμήσουμε όλοι τώρα εντάξει; εγω το μόνο που θέλω είναι η προφητεία"

Χ:"Γιατί ο Βόλντεμορτ ήθελε να το πάρω;"

Β:"Τολμάς να λες το όνομα του; βρομερε ημιαιμε!"

Λ:"Δεν πειράζει είναι περίεργος σωστά;τις προφητείες μπορεί να τις πάρει μόνο αυτός για τον οποίο γίνονται"

Κοίταξα γύρω μου και άρχισαν να μας πλησιάζουν Θανατοφάγοι

Λ:"Δεν έχεις την απορία για το τι σε συνδέει με τον αρχοντα του σκότους; γιατί δεν μπόρεσε να σε σκοτωσει όταν ίσουν ακόμα μωρό; δεν θες να μάθεις το μυστικό της ουλης σου; όλες οι απαντήσεις είναι στο χέρι σου Ποτερ το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να μου το δόσεις και θα σου δείξω τα πάντα"

Χ:"Περίμενα 14 χρόνια"

Λ:"Το ξέρω"

Χ:"Μπορώ να περιμένω λίγο ακόμα. Τώρα!"

Σ&Χ&Ε&Τ&Ν&Λ&Ρ:"Αποχαυνώσιους!"
Φωνάξε ο καθένας σε μια μεριά και άρχισαμε να τρέχουμε ξαφνικά ο Λούσιους εμφανίστηκε και άρχισαμε αλλά χωριστήκαμε.

Ενας θανατοφάγος εμφανίστηκε απότομα μπροστά μου με έκανε να τρομάξω και μια κόκκινη έντονη λάμψη βγήκε απο το χέρι μου και τον πέταξε μακριά.

Άρχισα να τρέχω προς τα δεξιά και συνάντησα τους υπόλοιπους ενα μαύρο σύννεφο άρχισε να έρχεται προς το μέρος μας.

Δημιούργησα κατι σαν ασπίδα και την έστειλα προς το μέρος και οι γυάλινες σφαίρες που ήταν στα ράφια άρχισαν να πέφτουν.

Χ:"Γυρίστε στην πόρτα!"Και άρχισαμε να τρέχουμε.

Ο Χάρι άνοιξε την πόρτα μπήκα μέσα και άρχισαμε να πέφτουμε λίγο πριν πέσουμε στο έδαφος και μετά πέσαμε αλλά όχι με όση δύναμη θα πέφταμε πριν.

Ρ:"Τμήμα μυστηρίου του δώσανε το κατάλληλο όνομα"

Αρχίσαμε να προχωράμε και είδαμε μια στοά που είχε κάτι σαν ομίχλη γύρω της

Χ:"Οι φωνές καταλαβαίνετε τι λένε;"

Ε:"Δεν αούγονται φωνές Χάρι... πάμε να φύγουμε απο εδω"

Λ:"Τις ακούω και εγω"

Σ:"Και εγω"

Ε:"Παιδιά μια άδεια στοά είναι"Ακούστικε ένας θόρυβος και κοίταξα τον Χάρι.

Χ:"Ελάτε πείσω μου"Είπε και αυτό κάναμε και σηκώσαμε τα ραβδιά μας προς τα πάνω.

Τα σύννεφα τυλίχτηκαν γύρω μας

Ξαφνικά ένιωσα κάποιον να με τραβάει

Σ:"Αφίσε με!"

Χ:"Σελ;"Ένιωσα ενα ραβδί στον λαιμό μου και σταμάτησα να προσπαθώ να ξεφύγω

Όταν τα σύννεφα εξαφανίστηκαν ήμουν μακριά απο τους άλλους κάτω απο τον λόφο που ήταν η στοά και με κράταγε ο Λούσιους που είχε βάλει το ραβδί του στον λαιμό μου

Τους κρατούσαν οι θανατοφάγοι κυκλικά απο τον λόφο που ήταν η στοά στο κέντρο μπροστά απο την στοά ήταν ο Χάρι.

Αρχίσαμε να περπατάμε προς το μέρος του Χάρι.

Λ:"Πίστευες πραγματικά...ήσουν τόσο αφελής ώστε να πιστεύεις ότι τα παιδιά είχαν ελπίδα εναντίον μας;"

Χ:"Αφησε την"

Λ:"Θα στο θέσω απλά Πότερ δωσε μου την προφητεία άλλως θα την δεις να πεθάνει μαζί με τους φίλους σου"

Σ:"Μην του τη δόσεις Χάρι"

Λ:"Σσσς"

Ο Λούσιους άπλωσε το χέρι του ο Χάρι του έδωσε την γυάλινη σφαίρα και ο Λούσιους με άφησε και ο Χάρι με τράβηξε κοντά του

Χ:"Είσαι καλά;"

Σ:"Ναι"

Πίσω απο τον Λούσιους εμφανίστηκε μια λάμψη και ο μπαμπάς ο Λούσιους γύρισε και....

Σει:"Μακριά απο την κόρη και τον βαφτισιμιο μου"Είπε και τον χτύπησε.

Σει:"Ελάτε"Αρχισαμε να τον ακολουθαμε και πήγαμε στο πίσω μέρος της στοάς.

Άρχισε να εμφανίζεται όλο το τάγμα και να απομακρύνει τα παιδιά απο τους θανατοφάγος.

Σει:"Ακουσε με Χάρι πάρε τους υπόλοιπους και φύγετε"

Σ:"Τι οχι"

Χ:"Θέλω να σε βοηθήσω"

Σει:"Τα κατάφερες περίφημα και η δυο σας αλλά τώρα αφήστε με να αναλάβω εγω"

Εμφανίστηκε ο Λούσιους μαζί με τον Ροδόλφο Λαστρεντζ και έναν άλλον θανατοφάγο.

Θ:"Αναλαμβάνω την μικρή δεν φαίνεται μεγάλος μπελάς"

Πήγα να σηκώσω το ραβδί μου αλλά...

Θ:"Αφοπλισιους!"Και το ραβδί μου εκτοξεύτηκε πίσω.

Μου χαμογέλασε στραβά και...

Θ:"Αποχαυνώσιους!"Εφτιαξα μια μικρή ασπίδα που κατέστρεψε το ξόρκι μετά δημιούργησα μια κόκκινη σφαίρα και την έριξα προς το μέρος του που τον χτύπησε απέναντι στον τοίχο.

Γύρισα να δω τον μπαμπά και τον Χάρι

Χ:"Αποχαυνώσιους!"Και ο Ροδόλφος Λαστρεντζ έπεσε πίσω και έγινε μαύρος καπνός.

Σει:"Μπράβο Τζέιμς"

Τζέιμς;

Σει:"Αφοπλισιους!"Και το ραβδί του Λούσιους πετάχτηκε πίσω.

Σει:"Αποχαυνώσιους"Και ο Λούσιους έπεσε επίσης πίσω.

Μ:"Αβάντα Κενταβρα!"Φωνάξε και ο μπαμπάς έπεσε κάτω.

Σ:"ΟΧΙ!"

Χ:"ΣΕΙΡΙΕ!"Ο Ρέμους με τον Μουντή ήρθαν πρως το μέρος και προσπάθησαν να μας κρατήσουν μακριά.

Μ:"ΧΑΧΑ ΕΓΩ ΣΚΟΤΩΣΑ ΤΟΝ ΣΕΊΡΙΟ ΜΠΛΑΚ! ΧΑΧΑ"Είπε και έτρεξε εχω απο το τμήμα μυστηρίου και ο Χάρι την ακολουθούσε

Σ:"Ρέμους άκουσε με"

Ρε:"Σελίνα-"

Σ:"Δεν μπόρεσα να σώσω τον Σεντρικ αφίσε με να σώσω τον μπαμπά σε παρακαλω"

Ρε:"Είσαι σίγουρη ότι μπορείς;"

Σ:"Ναι"

Ρε:"Εντάξει"

Πλησίασα και ακούμπησα τα χέρια μου στο σημείο της καρδιάς του συγκεντρώθηκα όσο μπορούσα αλλα τίποτα.

Ρ:"Σελίνα ίσως-"

Σ:"Μπορώ!"

Έκλεισα τα μάτια μου και συγκεντρώθηκα όσο περισσότερο μπορούσα μέχρι που...

Ε:"Σελ τα κατάφερες!"Ακουσα την Ερμιόνη να φωνάζει και άνοιξα τα μάτια μου και είδα και τον μπαμπά να κάνει το ίδιο.

Σ:"Μπαμπά!"Είπα και τον αγκάλιασα και αυτός το ίδιο.

Σ:"Ο Χάρι"Είπα και βγήκα απότομα απο την αγκαλιά του.

Σει:"Τι έπαθε;"

Σ:"Ακολούθησε την Μπελατριξ"Σηκωθήκα και...

Σ:"Θα πάω να τον βρω"

Σει:"Ξέχνατω"Είπε αλλά είχα αρχίσει να τρέχω.

Σει:"ΣΕΛΗΝΗ!"

Τον άκουσα να φωνάζει αλλά ήταν ήδη αργά είχα βγει απο το τμήμα μυστηρίου και ημουν στον διάδρομο

Μόνο που εκτός απο εμένα την Μπελατριξ και τον Χάρι ήταν και ο Βόλντεμορτ.

Απο ενα τσάκι βγήκε ο Νταμπλντορ

Ν:"Ηταν βλακεία σου να έρθεις απόψε εδώ Τομ έρχονται οι χρυσουχοι"

Β:"Ως τότε εγω θα εχω φύγει και εσυ θα είσαι νεκρός"

Ο Νταμπλντορ με τον Βόλντεμορτ άρχισαν να μονομαχούν

ο Χάρι ήρθε δίπλα μου και η Μπελατριξ απέναντι

Μόλις με είδε σήκωσε το ραβδί της μου χαμογέλασε σατανικά και...

Μ:"Βασανους!"Φωνάξε και έπεσα κάτω

Ένιωθα σαν να με μαχαιρονουν εκατοντάδες μαχαίρια την ίδια στιγμή.

Χ:"Αστην!"

Η Μπελατριξ τον κοίταξε του χαμογέλασε και...

Μ:"Βασανους!"

Προσπαθούσα να μην φωνάξω για να μην της δώσω την ευχαρίστηση που ήθελε αλλά δεν άντεξα άλλο εκείνη γέλασε και συνέχισε.

Μ:"Βασανους!"Όταν σταμάτησε επιτέλους γέλασε μπήκε σε ενα τζάκι και εξαφανίστηκε

Σηκώθηκα ο Νταμλουντορ με τον Χάρι ήταν όρθιοι και ο Βόλντεμορτ χαμογελαγε σατανικά γύρισε και με κοίταξε

Ξαφνικά ένιωσα σαν να μην μπορώ να αναπνεύσω και ενα κάψιμο στα χέρια μου τα κοίταξα και είδα πως αρχίσαν να μαυρίζουν.

Κοίταξα ξανά τον Βόλντεμορτ και όλα άρχισαν να θολώνουν μέχρι που όλα έγιναν μαύρα.

~Harry pov'

Είδα την Σελίνα να πέφτει κάτω με κλειστά τα μάτια.

Ξαφνικά ο Βόλντεμορτ εξαφανίστηκε και εγω ένιωθα σαν να χάνω τον έλεγχο

Έπεσα κάτω και τον άκουγα μέσα στο κεφάλι μου έβλεπα διάφορες αναμνήσεις

Β:"Τόσο αδύναμος"

Ν:"Χάρι το θέμα δεν είναι σε τι μοιάζετε αλλά σε τι διαφέρετε"

Άρχισα να βλέπω αναμνήσεις με τα παιδιά απο το πρώτο έτος μέχρι το φετινό.

Χ:"Εσυ είσαι αδύναμος δεν γνώρισες ποτέ την φιλία η την αγάπη και σε λοιπάμε"

Ένιωσα περίεργα και το επόμενο λεπτό ημουν ανάσκελα και ο Βόλντεμορτ όρθιος διπλά μου

Β:"Είσαι ανόητος Χάρι Πότερ και θα χάσεις τα πάντα"

Χρυσουχοι άρχισαν να μπαίνουν απο τα τζάκια και μαζί και ο Φαντζ και ο Βόλντεμορτ εξαφανίστηκε.

Κ:"Επέστρεψε..."

Στην πόρτα εμφανίστηκε ο Σείριος με τους υπόλοιπους.

Μόλις ο Σείριος είδε την Σελίνα έτρεξε και πήγε διπλά της μαζί με τον Ρέμους το ίδιο έκανα και εγω.

Σει:"Δεν έχει σφυγμο"Είπε και κοίταξα μια τον Ρέμους μια εμένα.

Ρε:"Πρέπει να την πάμε γρήγορα στον  Άγιο Μάνγκο"

Χ:"Θα έρθω και εγω"

Σει:"Οχι εσυ θα γυρίσεις στο Χόγκουαρτς"

Χ:"Μα-"

Ρε:"Χάρι θα είναι καλύτερα μπορεί να ακούσεις κάτι που δεν θες όπως εμείς"

Χ:"Εννοείτε ότι υπάρχει πιθανότητα να μην ξυπνήσει;"

Δεν μου απάντησαν

Χ:"Οχι δεν γίνεται αυτό θα ξυπνήσει μπρέπει να ξυπνήσει"

Σει:"Μπρέπει να φύγουμε έχουμε χάσει ήδη αρκετό χρόνο"Είπε και έφυγαν μέσα απο ενα τζάκι.
*
*
*
*

Έχει περάσει ένας μήνας απο την μάχη στο τμήμα μυστηρίου

Η Σελίνα είναι ακόμα στον Άγιο Μάνγκο ο σφυγμος στης είναι κανονικός και η κατάσταση της σταθερη αλλά ακόμα δεν έχει ξυπνήσει

Ο Σείριος λέει ότι οι δυνάμεις της απορρόφησαν μαύρη μαγεία για αυτό μαύρισαν τα χέρια της.

Επίσης ο Σείριος κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει ανάμεσα σε εμένα και την Σελ με ρώτησε και του είπα ότι είμαστε μαζί το πήρε καλύτερα απο όσο νόμιζα.

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα στο Χόγκουαρτς πριν τις καλοκαιρινές διακοπές και ο ειμαι στο γραφείο του Νταμλουντορ.

Ν:"Ξέρω πως νοιωθεις Χάρι"

Χ:"Δεν ξέρετε"Είπα και αρχισα να παίζω νευρικά με τα δάχτυλα μου.

Χ:"Εγω φταίω"

Ν:"Οχι το φταίξιμο είναι δικό μου ήξερα ότι ο Βόλντεμορτ κάποτε θα συσχετιζε εσένα με τον Σείριο νόμιζα ότι αν απομακρυνομουν απο εσένα όπως έκανα φέτος δε θα έμπαινε τόσο στον πειρασμό και θα σουν ποιο προστατευμένος"

Χ:"Η προφητεία έλεγε:"Δεν μπορεί να ζήσει ο ένας όσο επιβιώνει ο άλλος" αυτό σημαίνει ότι ο ένας πρέπει να σκοτώσει τον άλλον στο τέλος"

Ν:"Ναι"

Χ:"Γιατί δεν μου το είπατε;"

Ν:"Για τον ίδιο λόγο που εσυ πηγές να σώσεις τον Σείριο γεια τον λόγο που οι φίλοι σου έσωσαν εσένα μετά απο τόσα που υπεφερες δεν ήθελα να σου προκαλέσω κι άλλο πόνο νοιάζομαι υπερβολικά για εσένα"
*
*
*

Είχα πλέον φύγει απο το γραφείο του Νταμλουντορ και πήγαινα προς την μεγάλη αίθουσα για την γιορτή αν και δεν είχα καμία όρεξη.

Σε έναν διάδρομο είδα την Λουνα να κολλάει κάτι χαρτιά την πλησίασα και...

Χ:"Γιατί δεν είσαι στην γιορτή;"

Λ:"Εχασα ολα τα πράγματα μου προφανώς κάποιοι τα έκρυψαν"

Χ:"Αυτό είναι κακό"

Λ:"Αστείο είναι αλλά καθώς είναι η τελευταία νύχτα τα χρειάζομαι"

Χ:"Θέλεις να σε βοηθήσω να τα βρεις;" Την ρώτησα και κούνησε αρνητικά το κεφάλι της.

Λ:"Είχες νέα για την Σελίνα;"

Χ:"Οχι αυτή την εβδομάδα.."

Λ:"Λοιπάμε.."

Χ:"Σίγουρα δεν θες να σε βοηθήσω;"

Λ:"Δεν πειράζει εξάλλου η μαμά μου έλεγε ότι αυτά που χάνουμε ξαναγυρίζουν κοντά μας αν και οχι πάντα όπως τα περιμένουμε..."

Κοίταξα προς τα πάνω και έκανα και εγω το ίδιο ενα ζευγάρι παπούτσια κρεμόντουσαν απο το ταβάνι.

Λ:"Λέω να πάω να φάω λίγη πουτίγκα"Και έφυγε.
*
*
*

Έχει περάσει ένας μήνας απο τότε που γύρισα απο το Χόγκουαρτς και τα καλύτερα νέα ήταν πριν απο μια βδομάδα όταν έλαβα ενα γράμμα απο τον Σείριο αλλά δεν ήταν δικό του το είχε γράψει η Σελίνα είχε ξυπνήσει δυο μέρες πριν μου το στείλει.

Οι Νταρσλι θα πάνε στην θεία Μαρτζ οπότε εγω θα πάω στο σπίτι του Σείριου για μια εβδομάδα στους Νταρσλι δεν τους άρεσε και τόσο αυτή η ιδέα αλλά δεν υπήρχε κάποια άλλη.

Είμαι έξω απο το σπίτι του Σείριου χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε.

Σει:"Χαίρομαι που σε βλέπω Χάρι ελα"Μπηκα μέσα και...

Σει:"Είναι στο δωμάτιο της αλλά ίσως να πας πρώτα τα πράγματα σου στο δωμάτιο"

Χ:"Ναι"Ο Σείριος έφυγε και γέλασε.

Ανέβηκα πάνω άφησα τα πράγματα μου στο δωμάτιο και πήγα εξω απο της Σελ

Χτύπησα και...

Σ:"Ναι"Ακούστικε και χωρίς να χάσω χρόνο άνοιξα την πόρτα μπήκα μέσα και την ξανά έκλεισα.

Ήταν στο περβάζι στο παράθυρο γύρισε και με κοίταξε και...

Σ:"Χάρι!"Σηκώθηκε και την αγκάλιασα και αυτή το ίδιο

~Selina pov~

Ημουν στο περβάζι του παραθύρου και κοίταγα εξω είχε ωραίο καιρό.

Άκουσα την πόρτα να χτυπάει.

Σ:"Ναι"Είπα η πόρτα άνοιξε και μετά ξανά έκλεισε γύρισα και είδα τον Χάρι

Σηκώθηκα γρήγορα και τον πλησίασα με αγκάλιασε και εγω το ίδιο

Άρχισε να με σφίγγει

Σ:"Χάρι δεν αναπνέω"Είπα και απομακρύνθηκε

Χ:"Αυτό δεν το θέλω θέλω να αναπνέεις συνέχεια το κατάλαβες;"

Σ:"Ναι"Είπε και γέλασα

Χωρίς προειδοποίηση με φίλησε

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο μπαμπάς και εγω έσπρωξα ελάχιστα τον Χάρι ο μπαμπάς μας κοίταξε και έφυγε.

( BellaLestreinge ορίστε σου έγραψα την σκηνή που ήθελες χαρούμενη?)

Με τον Χάρι κοιταχτήκαμε και γελάσαμε.

*
*
*
*

Έχουν περάσει τρεις μέρες απο τότε που ήρθε ο Χάρι.

Σήμερα ο μπαμπάς θα πρέπει να πάει σε μια αποστολή με το τάγμα...

Σ:"Σίγουρα δεν μπορείς να μείνεις; αφού θα είναι όλα τα μέλη του τάγματος"

Σει:"Λοιπάμε Σελ αλλά οχι πρέπει να πάω και εγω"Είπε και πήγε στην πόρτα.

Σει:"Η Μολι θα έρθει αύριο στις 10π.μ. θα ερχόταν απο σήμερα αλλά κάτι έγινε με τα δίδυμα"

Σ:"Εντάξει"

Σει:"Α και μην ανατιναξετε το σπίτι"Είπε και έφυγε.

*
*
*
*
*
~The same day at night~

❗ΠΡΟΣΟΧΉ ΑΚΟΛΟΥΘΕΊ ΣΚΗΝΉ 18+ ΔΙΑΒΆΖΕΤΕ ΜΕ ΔΙΚΉ ΣΑΣ ΕΥΘΎΝΗ❗

Είμασταν και οι δύο πάνω στο δωμάτιο  αγκαλιασμένοι και μου διάβαζε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Τον παρατηρούσα καθώς μου διάβαζε και ήταν πολύ γλυκούλης έτσι τους έδωσα ένα αυθόρμητο φιλί. Αυτός με κοίταξε και μου ξανά έδωσε ένα έτσι το πηγαίναμε για λίγη ωρα. Κάποια στιγμή τα φιλιά του πήγαν στον λαιμό μου και μου έφυγε ένας μικρός αναστεναγμός που τον ενθάρρυνε και τα πήγε λίγο πιο κάτω αλλά πρώτα με ρώτησε αν ήμουν έτοιμη και του απάντησα θετικά. Συνέχισε να μου δίνει υγρά φιλιά μέχρι που μου έβγαλε την μπλούζα μου και δυστυχώς αυτή την ημέρα αποφάσισα να μην φορέσω σουτιέν. Με κοίταξε από πάνω έως κάτω και έγλειψε τα χείλη του και ορμηξε στο στήθος μου. Τα χέρια μου αυτόματα βρήκαν τα  μαλλιά του τραβοντας τα από την απόλαυση. Εκεί που μου έδινε φιλιά τον σταμάτησα και ανέβηκα πάνω του και του έβγαλα την μπλούζα του αφήνοντας έναν δρόμο από υγρά φιλια. Βγάλαμε και τα παντελόνια μας και είμασταν μόνο με τα εσώρουχα.Με ρώτησε για ακόμη μια φορά αν ήμουν έτοιμη και του απαντησα θετικά. Πλέον είμαστε και οι δύο γυμνοί ερχόταν όλο και πιο κοντά μου μέχρι που ένιωσα το "καλαμι " του στην περιοχή μου . Άρχισε να κάνει μικρέ κινήσεις για να φτιάξει μια μικρή "ελξη " εκεί κάτω. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπήκε μέσα κάνουμε αργές κινήσεις κάνοντας μας να αφήσουμε ένα μικρό ψίθυρο από πόνο και απόλαυση. Αύξησε την ταχύτητα του και πλέον οι αναστεναγμοί που ακούγονται στο δωμάτιο είναι από απόλαυση. Με τα από λίγη ώρα τελειώσαμε ταυτόχρονα φωνάζοντας το όνομα του άλλου. Έπεσε δίπλα μου περνάμε βαθιές ανάσες και κοιταζομασταν στα μάτια μου έκανε μια κίνηση και με έβαλε στην αγκαλιά του

❗ ΤΈΛΟΣ ΣΚΗΝΗΣ 18+:)❗

~Next day~

Ξύπνησα αλλά ο Χάρι δεν ήταν δίπλα μου σηκώθηκα και ντύθηκα (εσώρουχα) απο πάνω φόρεσα μια μακριά μπλούζα και ενα σορτσάκι και κατέβηκα κάτω.

Δεν ήταν στο σαλόνι οπότε πήγα στην κουζίνα και εκεί ήταν και πήγα και τον αγκάλιασα.

Χ:"Εφτιαξα κρέπες"Είπε και με φίλησε.

Όμως απομακρυνθήκαμε όταν ακούσαμε το κουδούνι.

Χ:"Νόμιζα ότι θα ερχόντουσαν στις δέκα"

Σ:"Και εγω πάω να δω"

Εφυγα απο την κουζίνα και πήγα στην πόρτα την ανοίξα και...

?:"Εκπληξη!"

Σ:"Ζακλίν;"

Χελοου μανιταράκια μου τι κάνετε?

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο?

Τι λέτε να συμβεί στο επόμενο κεφάλαιο?

Επίσης ευχαριστώ πολύ την Draco_addicted που μου έγραψε την σκηνή 18+ επειδή εγω είμαι αχρηστη και με πιάνει νευρικό:)