Βράδυ Πρωτοχρονιάς!

Η κυρία Ουέσλι έχει φτιάξει αρκετά πράγματα για απόψε και φοβάμαι ότι θα μου γεμίζει συνέχεια το πιάτο όπως συνήθως....

Έβαλα αυτό και κατέβηκα στην τραπεζαρία

Μ:"Εδω είμαστε ο μπαμπάς γύρισε καθίστε όλοι...έτσι μπράβο.Τωρα τα δώρα"

Α:"Ορίστε Ρον αυτό είναι δικό σου"

Μ:"Ο Σελίνα γλυκιά μου αυτό είναι για εσένα ο Χάρι μου είπε ότι το αγαπημένο σου χρώμα είναι το μοβ οπότε σου έφτιαξα ένα κασκόλ"

Σ:"Ευχαριστώ"

Και πήγε να δώσει τα υπόλοιπα δώρα.

Σ:"Πως ήξερες ότι το αγαπημένο μου χρώμα είναι το μοβ;"

Χ:"Μου το είχες αναφέρει κάποια στιγμή"

Σ:"Περίεργο δεν το θυμάμαι...τέλος πάντων πάω να φωνάξω τον μπαμπά"

Πήγα να φύγω αλλά γύρισα και.

Σ:"Ευχαριστώ που το θυμήθηκες"Είπα τον φίλησα στο μάγουλο και έφυγα.

Ανέβηκα πάνω και σταμάτησα εξω απο το δωμάτιο του...

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έχω μπει ο Ρέμους δεν με άφηνε να μπω στα υπόλοιπα δωμάτια και βασικά ούτε και εγω ήθελα είναι κάπως τρομακτικά.

Χτύπησα την πόρτα-

Είναι✨ΠοΥρΤΑ✨

Σωστά!

Συνέχισε

Ευχαριστώ...

Παρακαλώ

Ωραία σκάσε τώρα

Καλα...

Χτύπησα και...

Σει:"Ναι;"

Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα.

Σ:"Δεν θα έρθεις κάτω;"

Σει:"Ναι πήγενε και έρχομαι"

Σ:"Εντάξει"

Πήγα να βγω απο την πόρτα όταν...

Σει:"Σελήνη;"

Μόλις το άκουσα αυτό πάγωσα στην θέση μου.

Σ:"Ν-ναι..."Είπα και γύρισα να τον κοιτάξω.

Με πλησίασε και μου έδωσε ενα κουτάκι.

Σει:"Ηταν της μητέρας σου πιστεύω πως θα ήθελε να το έχεις"

Άνοιξα το κουτάκι και μέσα ήταν ενα πανέμορφο κολιέ με έναν σμαράγδι κρύσταλλο.

Χαμογέλασα και έμεινα να το κοιτάω για λίγο.

Σει:"Θες να το φορέσεις;"

Σ:"Ναι.."

Σει:"Απλά ίσος να χρειαστεί να βάλεις το άλλο κολιέ"

Σ:"Οου εμμ...μου το έκανε πέρσι δώρο ο Χάρι για τα γενέθλια μου και δεν θα το ήθελα..."

Σει:"Εντάξει"

Σει:"Ετοιμη"

Σ:"Ευχαριστώ"Είπα και τον αγκάλιασα

Σει:"Ελα πάμε κάτω"

Μπήκαμε στην τραπεζαρία και...

Α:"Μια πρωτοχρονιάτικη πρόποση εις υγειαν του Χάρι Πότερ που χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν εδω τώρα"

Και όλοι σηκώσαμε τα ποτήρια μας.
*
*
*
*
*

Επιτέλους έπεσα στο κρεβατάκι μου για ύπνο έκλεισα τα μάτια μου και είδα ενα παράξενο όνειρο η μάλλον ανάμνηση.

Ημουν με τον Ζακ στις κούνιες στο Γκοντρικς Χολοου.

Σ:"Ζακ! που είσαι;"

Ζ:"Μπου!"

Σ:"Ααα!"

Ζ:"Χαχα"

Σ:"Δεν ήταν αστείο!"

Ζ:"Ηταν λίγο"

Σ:"Καθόλου"

Ζ:"Οτι πεις"

Σ:"Ε καπτεν Ζακ;"

Ζ:"Ναι υποπλοιαρχε Σελήνη;"

Σ:"Παραβγαινουμε ως την μπλε τσουλήθρα; ο χαμένος θα πρέπει να φιλήσει ενα απο τα βατράχια της λίμνης"

Ζ:"Εντάξει με το τρία"

Σ:"Εντάξει"

Ζ:"Ενα...δυο... τρία!"

Σ:"Αντεξε!"

Ο Ζακ πάγωσε στην θέση του και εγω άρχισα να τρέχω.

Σ:"Κέρδισα!"

Ζ:"Ε! αυτό δεν είναι δίκαιο!"

Σ:"Ξεκινά να φιλάς βατράχια καπτεν Ζακ"

Είπα και άρχισα να γελάω.

Ζ:"Τώρα θα δεις!"

Είπε και άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου και εγω μακριά του.

Ζ:"Σε έπιασα!"

Σ:"Ε αυτό είναι άδικο δεν είπα ξε-άντεξε"

~Next day~

Τελευταία μέρα σήμερα γυρίζουμε στο Χόγκουαρτς!

Οπότε σηκώθηκα να μαζέψω κάποια τελευταία πραγμα και άλλαξα αφου σε μια ώρα θα φύγουμε.

Φόρεσα αυτά και κατέβηκα στην κουζίνα.

Ε:"Καλημέρα!"Είπε και με αγκάλιασε.

Σ:"Καλημέρα"Και με άφησε.

Μ:"Ελάτε να φάτε"

Μόλις φάγαμε ανεβήκαμε πάνω για να πάρουμε τα μπαούλα μας.

Καθώς κατεβαίναμε της σκάλες η Ερμιόνη και ο Ρον τσακωνόντουσαν...

Πάλι..

Ε:"Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το φοράς Ρόναλντ"

Ρ:"Γιατί φαίνομαι ηλίθιος"

Ε:"Οχι ποιο πολύ απ'ότι συνήθως"

Σ:"Ερχομαι ξέχασα κάτι"

Ε:"Εντάξει"

Ανέβηκα πάνω και όταν κατέβηκα κάτω είδα τον μπαμπά να μιλάει με τον Χάρι.

Ε:"Παιδια ώρα να φύγουμε"

Σ:"Εντάξει"
*
*
*
*

Εχει περάσει μια βδομάδα απο τότε που γυρίσαμε στο Χόγκουαρτς και ξεκινήσαμε πάλι εξάσκηση.

Ήμουν στο εντευκτήριο όταν ο Νέβιλ με πλησίασε και...

Ν:"Ε Σελ ο Χάρι θέλει κάτι να σου πει λέει ότι είναι σημαντικό"

Σ:"Εμμ..εντάξει που είναι;"

Ν:"Πάνω στο δωμάτιο"

Σ:"Εντάξει ευχαριστώ"

Ανέβηκα πάνω χτύπησα την πόρτα και....

ΕΙΝΑΙ ✨ΠοΥρΤΑ✨

Νταξει ήρεμα και γιατί την λες έτσι;

Δεν φταίω εγω

Και ποιος φταίει;

Η φίλη μου η Κούλα

Οκ...

Σ:"Χάρι; είναι όλα καλά;ο Νέβιλ είπε ότι θες να μου πεις κάτι σημαντικό"

~Harry pov~

Ρ:"Θα της το πεις"

Χ:"Ρον το έχουμε ξανά συζήτηση αυτό και αν δεν το κατάλαβες οχι"

Ρ:"Είπες πως θα της το πεις μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων δεν το έκανες αν δεν της το πεις τώρα..."

Χ:"Τι;"

Ρ:"Θα της το πω εγω"

Χ:"Οχι!"

Ρ:"Τότε πες της εσυ...σήμερα..τώρα!"

Χ:"Τι;!"

Ρ:"Αυτό που άκουσες"

Χ:"Καλά"

Είπα ο Ρον έφυγε και ο Νέβιλ μπήκε στο δωμάτιο.

Χ:"Εμμ.. Νέβιλ μπορεις να πεις στην Σελίνα να έρθει λίγο θέλω να της πω κάτι σημαντικό"

Ν:"Ναι πάω"Ο Νέβιλ έφυγε και μετά απο λίγο ήρθε η Σελ.

Σ:"Χάρι; είναι όλα καλά;ο Νέβιλ είπε ότι θες να μου πεις κάτι σημαντικό"

Χ:"Εμμ..ναι"

Είπα και έκλεισα την

✨ΠοΥρΤΑ✨

Ναι...

Σ:"Χαρι; είναι όλα καλά;"

Χ:"Ναι απλά θέλω...αυτό που θέλω να σου πω έχει να κάνει με εμένα..."

Σ:"Εντάξει..."

Έδειχνε να μπερδεύετε λίγο.

Χ:"Ωραία"Πείρα μια βαθιά ανάσα και...

Χ:"Σελείμαιερωτευμένοςμαζίσου"Είπα γρήγορα.

Αν δεν είχε μπερδευτεί πριν σίγουρα το έκανε τώρα.

Σ:"Χάρι συγνώμη αλλά δεν κατάλαβα τίποτα μήπως θα μπορούσες να το ξαναπείς;"

Το σκέφτηκα λίγο και το βρήκα!

Χ:"Ισος είναι καλύτερα να περάσω στην πράξη"

Σ:"Τι εννοείς;"

Είπε και αρχισα να την πλησιάζω και αυτή έκανε μικρά βήματα προς τα πίσω μέχρι που ακούμπησε στον τοίχο.

Σ:"Χάρι;"Είπε όταν ήμασταν σε απόσταση αναπνοής.

Και την φίλησα

Αλλά δεν ανταποκρίθηκε απομακρύνθηκα και την κοίταξα.

Είχε παγώσει και ήταν σαν να είχε φρικαρει.

Χ:"Σελ συγνώμη εγω δεν-"

Σ:"Χάρι;"

Χ:"Είχα δίκιο ότι δεν ένιωθες τίποτα για εμένα αλλά-"

Σ:"Χάρι"

Χ:"Ο Ρον επέμενε να σου το πω και τώρα εσυ δεν-"

Σ:"Χάρι!"

Χ:"Τι;"Είπα και γύρισα να την κοιτάξω

Πριν καταλάβω τι έχει συμβεί είχε ακουμπήσει τα χείλη της στα δικά μου.

Τύλιξα τα χέρια μου γύρω απο την μέση της για να την φέρω ποιο κοντά μου και εκείνη γύρω απο τον λαιμό μου.

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μπήκε ο Ρον.

Απομακρυνθήκαμε άμεσος και γυρίσαμε να τον κοιτάξουμε.

Ρ:"Εμμ..εγω...δεν ήθελα..."

Σ:"Καλλίτερα να πηγαίνω"Είπε και έφυγε γρήγορα σχεδόν τρέχοντας απο το δωμάτιο.

Γύρισα προς τον Ρον που χαμογελάει και μόλις κατάλαβε ότι την κοιτάω άρχισε να γελάει και του πέταξα το μαξιλάρι.

~Selina pov~

Σ:"Καλλίτερα να πηγαίνω"Και έφυγα γρήγορα απο εκεί.

Πήγα στο δωμάτιο για να μιλήσω με την Ερμιόνη.

Σ:"Θέλω να σου πω!"

Ε:"Πάω να κάνω μπάνιο και μετά"

Σ:"Εντάξει...θα πάω βόλτα στην λίμνη και θα έρθω!"

Ε:"Εντάξει"Είπε και μπήκε στο μπάνιο και εγω έφυγα για την λίμνη.

Έφτασα και έκατσα στις ρίζες ενος δέντρου μετά απο λίγο άκουσα βήματα γύρισα αλλά δεν είδα κανέναν οπότε σηκώθηκα για να κοιτάξω τριγύρω.

Καθώς περπάταγα κάποιος με τράβηξε απο τον καρπό και τράβηξε κοντά του.

Σ:"Ζακ;τι θες εσυ εδω;!"

Ζ:"Σου είπα να μείνεις μακριά του!"

Σ:"Τι λες;"

Ζ:"Σου είχα πει να μείνεις μακριά απο τον Πότερ! και δεν με άκουσες!"

Σ:"Μην τολμήσεις και τον πλησιάσεις!"

Ζ:"Γιατί αλλιώς; θα τους πεις ότι είμαι εδω; δεν μπρωκετε να σε πιστέψει κανείς! η μεταφορά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί απο έναν μάγο της ηλικίας μας"

Έκανε μια παύση και...

Ζ:"Επρεπε να με ακούσεις..."Είπε και πήγε να φύγει.

Σ:"Περίμενε!"

Ζ:"Ναι;"

Σ:"Θα μείνω μακριά του απλά μην του κάνεις κακό σε παρακαλώ"

Ζ:"Δεν αρκεί αυτό"

Σ:"Τότε;"

Ζ:"Θα είσαι μαζί μου και θα είναι μια χαρά"

Σ:"Τι εννοείς μαζί σου;σε σχέση;"

Ζ:"Ακριβώς...αλλιώς ξέχνα τον!"

Σ:"Εντάξει...αλλά μείνε μακριά του"

Ζ:"Σωστή επιλογή"

Είπε και εξαφανίστηκε ως συνήθως.

Γύρισα στον δωμάτιο και είδα την Ερμιόνη να συγυρίζει το γραφείο της.

Ε:"Λοιπόν τι ήθελες να μου πεις;"

Σ:"Θα σου πω αλλά δεν λες τίποτα σε κανέναν"

Της είπα τι έγινε με τον Χάρι και τον Ζακ και...

Ε:"Μην τολμήσεις και τον ακούσεις!"

Είπε και χαμήλωσα το κεφάλι μου.

Ε:"Οχι!"

Σ:"Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς"

Ε:"Σοβαρά Σελ φοβάσαι αυτόν;"

Σ:"Οχι αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει..."

Ε:"Οτι νομίζεις..."Είπε και ξεφυσηξε...

Ε:"Πάω για ύπνο..."

Σ:"Εντάξει..."

Ξάπλωσα να κοιμηθώ αλλά δεν μπορούσα και κατέβηκα στο εντευκτήριο.

Για κακή μου τύχη ήταν εκεί ο Χάρι.

Χ:"Ο Σελ! γεια"Είπε άρχισε να με πλησιάζει και εγω άρχισα να πηγαίνω προς τα πίσω.

Μέχρι που ακούμπησα στον τοίχο είχαμε έρθει σε απόσταση αναπνοής ακούμπησα τα χέρια μου στο στέρνο του και τον έσπρωξα ελάχιστα.

Χ:"Σελ;τι συμβαίνει;"

Σ:"Χάρι εγω..."

Χ:"Το μετάνιωσες έτσι;"

Σ:"Συγνώμη"Είπα και χαμήλωσα το κεφάλι μου.

Χ:"Πίστεψα ότι ένιωθες το ίδιο για εμένα όπως εγω για εσένα"

Σ:"Χάρι..."

Χ:"Ξέχνατω εντάξει; ξέχνα το φιλί ξέχνα ότι συνέβη μεταξύ μας!"

Είπε και έφυγε προς το δωμάτιο του.
*
*
*
*
*
~a week later~

Έχει περάσει μια απο τότε που έγινε αυτό με τον Χάρι και είμαι αναγκασμένη να τον αποφεύγω τις δυο πρώτες μέρες ήταν εύκολο αφού με απέφευγε και αυτός αλλά τώρα θέλει να μιλήσουμε και συνέχεια βρίσκω διάφορες δικαιολογίες.

Ημουν στην λίμνη και άκουσα βήματα γύρισα και είδα τον Χάρι.

Χ:"Μπορούμε να μιλήσουμε χωρίς να με αποφεύγεις;"

Σ:"Εντάξει αλλά για λίγο"

Χ:"Τι σε έχει πιάσει Σελ όλο με αποφεύγεις ξέρω μετά απο όλο αυτό με το φιλί τα πράγματα είναι άβολα και για τους δυο το ήξερα όταν σε φίλησα εσυ οχι;"

Πήγα να μιλήσω αλλά...

Ζ:"Γεια σου Πότερ"

Είπε και ήρθε δίπλα μου.

Χ:"Τι θέλει αυτός εδω;! μείνε μακριά της!"

Ζ:"Δεν του το έχεις πει;η μάλλον το έχεις πει σε κανέναν;"

Σ:"Οχι..."

Χ:"Να μου πει τι;"

Ζ:"Οτι είμαστε μαζί"Είπε και πέρασε το χέρι του γύρω απο την μέση μου.

Χ:"Είναι αλήθεια;"

Σ:"Ναι..."Του είπα χωρίς να μπορώ να τον κοιτάξω στα μάτια.

Δεν είπε κάτι άλλα με κοίταξε με ενα βλέμμα απογοήτευσης και έφυγε.

Ζ:"Αυτό είχε πλάκα"

Σ:"Για εσένα!"

~Next day~

Ε:"Χάρι!Σελ! γύρισε ο Χάγκριντ!"

Γύρισα και είδα τον Χάρι λογικά θα είχε έρθει για να προσπαθήσει να μου μιλήσει προσπάθησα να μην δώσω σημασία και αρχισα να τρέχω μαζί με τους άλλους προς το σπιτάκι του Χάγκριντ.

Φτάσαμε στην πόρτα και...

?:"Θα το πω τελευταία φορά"

Σ:"Η Αμπριτζ"

Α:"Σε διατάζω να μου πεις που ήσουν!"

Διατάζει κιόλας τρομάρα της

Χα:"Σας είπα έλειπα για την υγεία μου για λίγο καθαρό αέρα"

Α:"Ως θηροφυλακας θα είναι δύσκολο να βρεις καθαρό αέρα.Στην θέση σου δεν θα δουλεύουν και τόσο...δεν θα κάνω καν τον κόπο να ανοίξω την βαλίτσα σου"Είπε και βγήκε απο το σπιτάκι του Χάγκριντ.

Μόλις απομακρύνθηκε μπήκαμε μέσα και ο Χάγκριντ μας σέρβιρε τσάι.

Σ:"Χάγκριντ τι συμβαίνει;"

Χ:"Που ήσουν;"

Χα:"Είναι απόρρητο εντάξει;"

Σ&Χ&Ε&Ρ:"Ναι"

Χα:"Ο Νταμλουντορ με έστειλε να συναντήσω τους γίγαντες"

Ε:"Τους γίγαντες!"

Χα:"Σσσς"

Ε:"Τους βρήκες;"

Χα:"Δεν είναι και τόσο δύσκολο να τους βρεις είναι τεράστιοι.Προσπάθησα να τους πάρω με το μέρος μας αλλά δεν προσπαθούσα μόνο εγω να τους κερδίσω"

Ρ:"Οι Θανατοφάγοι;"

Χα:"Προσπάθησαν να τους πείσουν να πάνε με τον Ξέρεις-Ποιον"

Χα:"Πήγα το μήνυμα του Νταμλουντορ κάποιοι μάλλον θυμούνται ότι ήταν φιλικός μαζί τους"

Χ:"Αυτοί σου το έκαναν αυτό;"

Χα:"Οχι ακριβώς"

Είπε και κοίταξα έξω απο το παράθυρο και κάναμε το ίδιο.

Χα:"Ολα αλλάζουν εκεί έξω όπως την προηγούμενη φορά..."
*
*
*
*
Όταν φύγαμε απο το σπιτάκι του Χάγκριντ πήγα στο δωμάτιο άλλαξα

Αρχισα να πηγαίνω προς την λίμνη.

Και ξαφνικά μπροστά μου εμφανίστηκε ο Ζακ.

Σ:"Τι θες εσυ εδω;"

Ζ:"Ηρθα να δω το κορίτσι μου φυσικά"

Σ:"Μην με λες έτσι..."

Ζ:"Αφου είσαι"

Είπε και άρχισε να με πλησιάζει μέχρι που με κόλλησε σε ενα δέντρο και άρχισε να με φιλάει και μετά κατευθύνθηκε προς τον λαιμό μου.

Σ:"Ζακ σταματα"

Του είπα αλλά τίποτα.

Σ:"Ζακ σου είπα σταματα!"

Ζ:"Ο έλα τώρα θα περάσουμε καλά"

Τι μόλις είπε;

Σ:"Ασε με!"Είπα και προσπάθησα να φύγω αλλά χωρίς επιτυχία.

Σ:"ΖΑΚ ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΦΥΓΩ!"Αλλά τίποτα αρχισα να δακρύζω και να τρέμω απο τον φόβο μου.

?:"ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?!"

~Harry pov~

Σ:"ΖΑΚ ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΦΥΓΩ!"

Άκουσα κάποιον να φωνάζει

Ζακ; για μισώ Η ΣΕΛΙΝΑ!

Άρχισα να τρέχω προς τα εκεί όσο πιο γρήγορα μπορούσα.

Όταν έφτασα εκεί είδα τον Ζακ να την έχει κολλήσει σε ένα δέντρο και εκείνη να κλαίει και να προσπαθεί να φύγει.

Χ:"ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?!"

Ζ:"ΜΗΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΣΕ!"

Χ:"ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΜΠΑΣ!"

Ζ:"ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ!"

Χ:"ΓΙΑΤΊ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΕΛ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?!"

Είδα τον Ζακ να την κοιτάει απειλητικά και εκείνη να κοιτάει προς τα κάτω.

Χ:"Τι έχεις κάνει Ζακ; ΓΙΑΤΊ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ;!"

Ζ:"Για να σε προστατεύσει"Είπε και ενα ειρωνικό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.

Χ:"Τι;"

Ζ:"Αυτό που άκουσες για πες του Σελ πες του την αλήθεια που είμαστε μαζί"

Σ:"Δ-δεν ήθελα να σου κάνει κακό ηθε-ηθελα να είσαι ασφαλής μου είπε ότι αν δεν το κάνω θα...θα"

Είπε με την φωνή της να σπάει στο τέλος και άρχισε να κλαίει.

Δεν το πιστεύω την απείλησε ότι αν δεν είναι μαζί του θα με σκοτώσει.

Χ:"Και λες ότι την αγαπάς με όλα αυτά που κάνεις; την βασανίζεις!"

Του είπα και του επιτεθηκα και αυτός το ίδιο η Σελίνα φώναζε να σταματήσουμε αλλά κανένας απο τους δυο δεν υποχωρούσε μέχρι που.

Σ:"Stupefy!"

Είπε και ο Ζακ έπεσε λίγα μέτρα πιο πίσω και εξαφανίστηκε σε ένα μαύρο σύννεφο.

Σ:"Είσαι καλά;"

Χ:"Ναι,εσυ;"

Σ:"Ετσι νομίζω"

Χ:"Πρόλαβε να σε ακουμπήσει;"

Σ:"Οχι"Είπε και μου χαμογέλασε γλυκά αλλά αυτό δεν κράτησε για πολύ.

Σ:"Χάρι αιμορραγεις!"

Χ:"Είμαι καλά ηρέμησε"

Σ:"Ελα μαζί μου"Είπε με έπιασε απο το χέρι και άρχισε να τρέχει.

Φτάσαμε στον κοιτώνα και πήγαμε στο δωμάτιο της.

Σ:"Που είναι η Ερμιόνη;"

Χ:"Ο Ρον ήθελε βοήθεια με την ιστορία της μαγείας και η Ερμιόνη θα τον βοήθαγε"

Σ:"Κατάλαβα...λοιπόν μείνε ακίνητος"

Είπε και πλησίασε το χέρι της στο πρόσωπο μου.

Χ:"Σελ;"

Σ:"Αυτό μπορεί να σε τσούξει λίγο"

Και ακούμπησε στην πληγή που είχα στο μέτωπο μου.

Χ:"Αου!"

Σ:"Συγνώμη"

Χ:"Δεν πειράζει"

Σ:"Δεν μπορώ να την εξαφανίσω τέλειος αλλά κάτι είναι και αυτό"

Χ:"Ευχαριστώ"

Μου χαμογέλασε και πήγε να φύγει αλλά πρόσεξα πως έτρεμε;

Χ:"Σελ; είσαι καλά;"

Σ:"Ναι γιατί;"

Χ:"Τρέμεις"

Σ:"Δεν τρέμω"

Χ:"Κι όμως"

Την έπιασα το χέρι και προσπαθούσε να μην τρέμει.

Χ:"Σελ είναι λογικό μετά απο αυτό που σου συνέβη"

Σ:"Δεν θέλω να το συζητήσουμε σε παρακαλώ"

Χ:"Εντάξει το καταλαβαίνω..."

Σ:"Και σε παρακαλώ μην πεις πουθενά για όλο αυτό ιδικά στον μπαμπά και στον Ρέμους"

Χ:"Εντάξει στο υπόσχομαι"Με αγκάλιασε και εγω αρχισα να της χαϊδεύω τα μαλλιά.

Χ:"Δεν χρειαζόταν να το κάνεις αυτό Σελ μπορούσες να μου το πεις"

Σ:"Εσυ γιατί δεν μου είχες πει ότι ο Ζακ σου είπε να μείνεις μακριά μου;"

Χ:"Γιατί δεν ήθελα να το ρισκάρω ο τύπος είναι τρελός"

Σ:"Το ίδιο και εγω"Είπε με κοίταξε και σταμάτησα να της χαϊδεύω τα μαλλιά.

Την πλησίασα και την φίλησα.

Πέρασε τα χέρια της γύρω απο τον λαιμό μου και εγω γύρω απο την μέση της το φιλί γινόταν όλο και πιο βαθύ.

Όταν απομακρυνθήκαμε για να πάρουμε ανάσα η Σελ μου χαμογέλασε γλυκά και κοίταξε το πάτωμα.

Χ:"Καλλίτερα να πηγαίνω πρίν έρθει η Ερμιόνη"

Σ:"Ναι"

Ημουν στην πόρτα όταν....

Σ:"Καληνύχτα"Είπε και με αγκάλιασε.

Χ:"Καληνύχτα Σελήνη"

Μόλις κατάλαβα τι είπα πήγα να μιλήσω αλλά....

Σ:"Δεν πειράζει μου αρέσει"

Χ:"Μα όταν ο Ζακ-"

Σ:"Ο Ζακ δεν άξιζε να με λέει έτσι"

Χ:"Πρέπει να πηγαίνω"

Σ:"Ναι..."

Γειά σας μανιταράκια μου τι κάνετε?

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Τι λέτε να γίνει πετά?