Το πειθαρχικό του Χάρι έγινε και αθωώθηκε θα έρθει κανονικά στο Χόγκουαρτς!

Εν τω μεταξύ εγω κάθομαι και φτιάχνω το μπαούλο μου για το Χόγκουαρτς όπως πάντα τελευταία στιγμή....

Άκουσα την πόρτα να χτυπάει και μέσα μπήκε ο μπαμπάς.

Σει:"Θέλω να σε ρωτήσω κάτι"

Σ:"Εντάξει"

Σει:"Πως ήξερες για την προφητεία;"

Σ:"Εεε..."

Σει:"Λοιπόν;"

Σ:"Το άκουσα απο μια σύσκεψη που είχατε με το τάγμα..."

Σει:"Δηλαδή κρηφακουσες"

Σ:"Οχι ακριβώς... πήγενα να κατέβω τις σκάλες το σκαλί έσπασε το πόδι μου κόλλησε και δεν μπορούσα να το ξεκολλήσω οπότε έμεινα εκεί αρκετή ώρα μέχρι να το βγάλω"

Σει:"Κατάλαβα...τα πήρες όλα;"

Σ:"Σχεδόν"

Σει:"Ωραία ο Χάρι γύρισε οπότε όταν τελειώσεις κατέβα για να φύγουμε"

Σ:"Εντάξει..."

Και έφυγε.

Σ:"Το ημερολόγιο!"

Έσκυψα κάτω απο το κρεβάτι για το πάρω άλλα δεν ήταν εκεί σηκώθηκα και άρχισα να ψάχνω τα συρτάρια στο κομοδίνο μου αλλά τίποτα.

?:"Αυτό ψάχνεις;"

Γύρισα απότομα και...

Σ:"Ζακ;τι θες εσυ εδω;"

Ζ:"Να σου ευχηθώ καλή σχολική χρονιά φυσικά...φέτος δεν θα είμαι στο Χόγκουαρτς θα πάω στο Ντράμστρανγκ"

Σ:"Καλύτερα..."

Πήρα το ημερολόγιο και πήγα να απομακρυνθω απο κοντά του αλλά με έπιασε απο τον καρπό και τράβηξε κοντά του.

Σ:"Ασεμε"Δεν έκανε κάτι απλά με κοίταζε.

Σ:"Με πονάς"

Ζ:"Φρόντισε ο Πότερ να μείνει μακριά μακριά σου αλλιώς θα το φροντίσω εγω μια για πάντα"

Σ:"Μην τολμήσεις και τον πλησιάσεις"

Ζ:"Αυτό εξαρτάται απο εσένα"

Είπε με αφίσε έκανε μερικά βήματα πίσω και μια μπλε φωτιά τον καλύψει και εξαφανίστηκε την στιγμή που μπήκε μέσα ο Χάρι.

Χ:"Εϊ απο την μέρα που ακούσαμε την συζήτηση του τάγματος είσαι συνέχεια στην τσίτα μήπως μπρέπει να μιλήσεις με τον Σείριο;"

Σ:"Τον ρώτησα και μου είπε ότι δεν υπάρχει παραπάνω απο αυτά που ξέρω"

Χ:"Και να μαντέψω δεν πρόκειται να το αφήσεις έτσι"

Σ:"Χάρι ο μπαμπάς κάτι μου κρύβει για τον θάνατο της μαμάς και θα μάθω τι είναι αυτό"

Πήρα το μπαούλο μου κατεβήκαμε κάτω και φύγαμε με τον Ρέμους την Τονκς και τον Μούντι για τον σταθμό Κινγκς Κρος.

Σ:"Το τρένο φεύγει περίπου σε δέκα λεπτά οπότε προλαμβάνουμε"

Χ:"Ωραία"

Μ:"Παντφουτ! τρελάθηκες;θα τα χαλάσεις όλα!"

Άκουσα τον Μούντι να λέει με τον Χάρι κοιταχτήκαμε και μετά κοίταξε διπλά του και είδαμε τον μπαμπά με την μορφή σκύλου τον ακολουθήσαμε και μπήκαμε σε εναν θάλαμο και πλέον είχε πάλι την κανονική του μορφή.

Χ:"Σείριε τι κάνεις εδω;"

Σ:"Αν σε δουν-"

Σει:"Επρεπε να σας αποχαιρετήσω"

Και τον πλησιάσαμε.

Σει:"Τι είναι η ζωή χωρίς ρίσκο;"

Σ:"Δεν θέλω να γυρίσεις πίσω στο Αζκαμπαν"

Σει:"Μην ανησυχείτε για εμένα εξάλλου ήθελα να σας δώσω αυτό"Και έβγαλε μια φωτογραφία απο την τσέπη του και την έδωσε στον Χάρι.

Σει:"Είναι το αρχικό τάγμα του φοίνικα"

Και κάτσαμε στις θέσεις διπλά του.

Σει:"Μάρλεν ΜακΚίνον"Και μας έδειξε μια κοπέλα στην φωτογραφία.

Σει:"Σκοτώθηκε δυο εβδομάδες αφού την τραβήξαμε ο Βόλντεμορτ εξόντωσε όλης της την οικογένεια"

Μετά...

Σει:"Φρανκ και Αλις Λονκμποτομ"

Χ:"Οι γονείς του Νέβιλ..."

Σ:"Ναι"

Σει:"Η μοίρα τους ήταν χειρότερη κι θάνατο..."

Σ:"Η Μαμά..."

Σει:"Ναι...όταν ήταν στο τάγμα είχε γίνει καλή φίλη με την Αλις όταν τους επιτέθηκαν πίστεψε ότι εκείνη έφυγε ότι αν είχε φτάσει πιο γρήγορα δεν θα ήταν τόσο αργά ότι θα είχε προλάβει...της κόστισε πολύ σε όλους μας...πρώτα η Μάρλεν έπειτα ο Τζέιμς με την Λιλι μετά οι Λονκμποτομ και τέλος η μητέρα σου μετά τον θάνατο της ο Νταμλουντορ πίστεψε ότι ήταν καλύτερα να σταματήσουμε..."

Είπε και ξεφυσηξε.

Σει:"Πέρασαν 14 χρόνια και δεν περνάει μέρα που να μην μου λείπουν οι γονείς σου...και η μητέρα σου φυσικά..."

Και με κοίταξε.

Χ:"Νομίζεις πραγματικά ότι θα γίνει πόλεμος Σείριε;"

Και κούνησε θετικά το κεφάλι του.

Σει:"Είναι όπως την προηγούμενη φορά...
τέλος πάντων υποθέτω ότι εσείς είστε οι νέοι τώρα"

Και σηκώθηκε απο την θέση του.

Σει:"Καλλίτερα να πηγαίνετε αν δεν θέλετε να φύγει το τρένο χωρίς εσας"

Φύγαμε και περάσαμε την πλατφόρμα άρχισαμε να πηγαίνουμε για να μπούμε μέσα στο τρένο όταν ο Χάρι σταμάτησε.

Σ:"Είναι όλα καλά;"Αλλά δεν απάντησε

Σ:"Χάρι;"

Χ:"Ναι;"

Σ:"Τι συμβαίνει;"

Χ:"Νόμιζα πως είδα...άστο καλύτερα.. πάμε να βρούμε την Ερμιόνη και τον Ρον"

Σ:"Εντάξει..."

Κάτι δεν πάει καλά με αυτόν

Ναι.. οπα αποφάσισες να εμφανιστεις;

Ναι έχεις πρόβλημα;

Ναι

Πάρε χαρτί και λύστω

Εμμμ...

Ναι το έλεγα στο δημοτικό αυτό...

Απλά δεν ασχολούμαι...

Μπήκαμε στο τρένο και μετά απο λίγο βρίκαμε την Ερμιόνη και τον Ρον.

Ρ:"Επιτέλους νομίζαμε ότι θα φεύγαμε χωρίς εσάς"

Σ:"Μας καθυστέρησε ο μπαμπάς λοιπόν εσείς;"

Ε:"Τίποτα το ιδιαίτερο..."
*
*
*
*
Οταν φτάσαμε στο Χόγκουαρτς είχε βραδιάσει πήραμε τις τσάντες μας βγήκαμε έξω και άρχισαμε να πηγαίνουμε προς το κάστρο αλλά...

Ν:"Εκπλήσσομαι που το υπουργείο σε αφήνει ελεύθερο Πότερ...απόλαυσε το γιατί στο Αζκαμπαν υπάρχει ενα κελί με το όνομα σου"

Ο Χάρι πήγε να του επιτρέψει αλλά ο Ρον τον κράτησε

Σ:"Είσαι σίγουρος ότι έχει το όνομα του Χάρι και οχι του πατέρα σου;"

Ν:"Πως τολμάς προδότρα του αίματος!"

Ρ:"Κοφτό Μαλφοϊ!"

Ν:"Δεν αξίζει να ασχολείται κανείς μαζί σας"

Σ:"Ναι γιατί αξίζει να ασχολείται μαζί σου"

Και τότε με τράβηξε απο τον καρπό.

Σ:"Μην με ακουμπάς!"

Ν:"Άκουσε με καλά Μπλακ-"

Δεν ολοκλήρωσε την πρόταση του γιατί ο Χάρι του κόλλησε το ραβδί του στον λαιμό του και ο Κραμπ με τον Γκόιλ τράβηξαν τον Μαλφοϊ πίσω.

Ν:"Τι σας είπα θεοτρελος"Και άρχισε να απομακρύνετε.

Ν:"Στην άκρη Λονκμποτομ"

Είπε και έσπρωξε τον Νέβιλ που ήταν μπροστά του με αποτέλεσμα να πέσει κάτω.

Σ:"Είσαι καλά Νέβιλ;"Και τον βοήθησα να σηκωθεί.

Ν:"Ναι ευχαριστώ"Τον είδα να κοιτάει προς το μέρος του Κραμπ και του Γκόιλ τον κοίταγαν και αυτή αλλά λίγο απειλητικά.

Σ:"Ελα πάμε στις άμαξες καλύτερα να έρθεις μαζί μας"

Ν:"Ευχαριστώ Σελ"

Σ:"Τίποτα ελάτε πάμε"Μετά απο λίγο φτάσαμε στις άμαξες ολα ήταν μια χαρά μέχρι που....

Τσο:"Γεια Χάρι"Είπε γλυκά και τον χαιρέτισε.

Το καλό που σου θέλω να μείνεις μακριά απο την τύπισσα

Γιατί;

Είναι η απο Κίνα η Ιαπωνία

Και;

Τι και ρε δεν θέλω να κολλήσω κορονοϊο!

Τι είναι αυτό;

Κάτι άστο

Μερικές φορές δεν καταλαβαίνω τίποτα απο αυτά που λες

Ναι γιατί δεν είμαι η συνείδηση σου ειμαι κάποια που είναι απ'το μέλλον και σου λέει τι να κάνεις για να μην πεθάνεις!

Και δεν μπορούσες να μου το πεις απο την αρχή;

Μισό το κατάλαβες;

Ναι τέλος πάντων ας συνεχίσω.

Ο Χάρι της χαμογέλασε και την χαιρέτησε χωρίς να της πει κάτι όμως και η άμαξα άρχισε να απομακρύνετε.

Ψυχραιμία....

Ρ:"Σελ είσαι καλά; φαίνεσαι λίγο πως να το πω..."

Ν:"Εγω θα έλεγα θυμωμένη"

Ρ:"Ναι αυτό ευχαριστώ Νέβιλ"

Χ:"Ναι αλλά γιατί;"

Σ:"Τσο"

Χ:"Δεν καταλαβαίνω"

Σ:"Σοβαρά Χάρι; δεν έχουν περάσει ούτε τέσσερις μήνες απο τότε που πέθανε ο Σεντρικ και η Τσο ψάχνει για καινούργιο παιχνιδάκι!"

Χ:"Σελ-"

Σ:"Απλά ας ανέβουμε σε μια άμαξα για να πάμε στο Χόγκουαρτς και αν είναι θα το συζητήσουμε μετά στον κοιτώνα"

Χ:"Εντάξει.."Και μια άμαξα ήρθε προς το μέρος μας.

Χ:"Τι είναι αυτό;"

Ρ:"Ποιο;"

Χ:"Αυτό που τραβάει την άμαξα"

Ε:"Τίποτα δεν την τραβάει Χάρι μόνη της προχωράει όπως πάντα"

?:"Δεν τρελαίνεσαι"Γύρισα και είδα την Λουνα που ήταν πάνω στην άμαξα.

Λ:"Κι εγω τα βλέπω...είσαι λογικός όσο είμαι και εγω"

Και ανεβήκαμε στην άμαξα.

Ε:"Παιδιά απο εδω η τρελο..."

Γκάφαααα!!

Σ:"Η Λουνα Λοβγκουντ"

Ε:"Πολύ ενδιαφέρον κολιέ..."Είπε αμήχανα.

Λ:"Φυλαχτό ειναι...κρατάει μακριά τα Ναργκλ...πεινάω...ελπίζω να υπάρχει πουτίγκα..."

Και η άμαξα ξεκίνησε.

Χ:"Τι είναι τα Ναργκλ;"

Ρ:"Δεν εχω ιδέα"

Σ:"Είναι είναι κάτι μικρά πλάσματα που τους αρέσει να ενοχλούν τους ανθρώπους συνήθως κλέβουν τα ρούχα τους...μερικοί λένε ότι δεν υπάρχουν άλλοι το αντίθετο"

Να που πάνε οι κάλτσες μου και εγω νόμιζα οτι τις τρώει το πλυντήριο...
*
*
*
*
*
*
Ήμασταν στην μεγάλη τραπεζαρία και όλοι στο τραπέζι του γκρίφιντορ κοίταγαν περίεργα τον Χάρι και λογικό μετά απο αυτά που έγραφαν στον ημερήσιο προφήτη...

Ν:"Καλώς ήρθατε για μια ακόμα χρονιά στο Χόγκουαρτς παιδια...φέτος έχουμε δυο αλλαγές στο προσωπικό η καθηγήτρια Γκράμπλι-Πλανκ θα φροντίζει τα μαγικά πλάσματα όσο ο καθηγητής Χάγκριντ θα λείπει με προσωρινή άδεια και ας υποδεχτούμε τη δασκάλα αμυνας αατά των σκοτεινών τεχνών την καθηγήτρια Ντολόρες Αμπριτζ ειμαι βέβαιος ότι όλοι θα ευχηθειτε όλοι καλή τύχη στην καθηγήτρια.. όπως πάντα ο επιστάτης μας ο κ.Φιλτς ζήτησε να σας πω-"

?:"Γκχμ"

Ο Νταμλουντορ σταμάτησε και γύρισε προς την Ντολόρες Αμπριτζ που σηκώθηκε και άρχισε να πηγαίνει προς τον Νταμλουντορ.

Τι στον Μέρλιν θέλει;

Η ΚΕΡΑΜΕΩΣ!!!

Ποια;

Κάποια πιστεψέμε καλύτερα που δεν την ξέρεις αλλά απ'ότι φαίνεται θα την μάθεις σύντομα

Να ανησυχώ;

Θα κατεστρέψει και την δικιά σου ζωή σαν αυτή των Ελλήνων μαθητών

Χ:"Αυτή ήταν στην δική μου δουλεύει για τον Φατζ"

Βλέπεις?!

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς;

Κεραμέως και Μητσοτάκης!

Ναι.. πάλι δεν κατάλαβα οπότε το αφήνω

Α:"Ευχαριστώ για το ευγενικό σας καλωσόρισμα κ.Διευθηντα"

Το γλείψιμο μιλάμε πήγε σε άλλο λεβελ

Σκάσε πια!

Α:"Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπω τα έξυπνα και χαρούμενα πρόσωπα να μου χαμογελούν"

Τι κάνουμε;

Α:"Είμαι βέβαιη ότι θα γίνουμε όλοι πολύ καλοί φίλοι"

Ναι..δεν το νομίζω είσαι λες και ξέρασε μονόκερος...

Α:"Το Υπουργείο Μαγειάς πάντα θεωρούσε ότι η εκπαίδευση των νέων μάγων και μαγισσών είναι σημαντική αν και κάθε Διευθυντής έχει φέρει κάτι νέο στην ιστορική αυτή σχολή"

Και κοίταξε τον Νταμλουντορ.

Α:"Η πρόοδος για την πρόοδο πρέπει να αποθαρρυνθεί ας διατηρήσουμε όσα πρέπει να διατηρηθούν ας τελειοποιήσουμε όσα μπορούν να τελειοποιηθούν και ας εξαλείψουμε πρακτικές που πρέπει να απαγορευτούν"

Γέλασε και γύρισε στην θέση της

Με εκάψε τώρα...

Ν:"Ευχαριστώ καθηγήτρια Αμπριτζ ήσασταν πολύ διαφωτιστική"

Ρ:"Διαφωτιστική;βλακείες..."

Ε:"Δεν είναι βλακείες Ρον..."

Χ:"Τι σημαίνει αυτό;"

Ε:"Σημαίνει οτι το υπουργείο επεμβαίνει στο Χόγκουαρτς..."
*
*
*
*
Μόλις μπήκαμε στον κοιτώνα όλοι γύρισαν να δουν τον Χάρι πηγαίναμε προς τα δωμάτια μας όταν.

Χ:"Ντιν,Σιμους ωραίες η διακοπές;"

Ν:"Καλύτερες απο του Σιμους"

Σι:"Η μαμά μου δεν ήθελε να έρθω εδω φέτος"

Χ:"Γιατί;"

Σι:"Ασεμε να θυμηθώ α ναι εξετίας σου...ο ημερήσιος προφήτης λέει πολλά για εσάς και τον Νταμλουντορ"

Χ:"Η μαμά σου τα πιστεύει;"

Σι:"Κάνεις δεν ήταν εκεί όταν πέθανε ο Σεντρικ και η μαρτυρία της Μπλακ είναι αμφισβητήσιμη αφου αργότερα έπαθε ότι κι αν ήταν αυτό και δεν ξύπνησε για τρεις μέρες..."

Χ:"Διάβασε τον ημερήσιο προφήτη σαν την ανόητη μητέρα σου-"

Σι:"Μην προσβάλεις την μητέρα μου!"

Χ:"Θα προσβάλλω όποιον με πει ψεύτη!"

Σι:"Είναι τρελός...πιστεύεις αυτά που είπε για τον Ξέρεις-Ποιον;"

Ρ:"Ναι τα πιστεύω...έχει κανείς άλλος πρόβλημα με τον Χάρι και την Σελίνα;"

Κανείς δεν απάντησε.

Ο Χάρι έφυγε για το δωμάτιο του και με τον Ρον τον ακολούθησα.

Ρ:"Είσαι καλά;"

Χ:"Μια χαρά..."

Ρ:"Ο Σιμους το παρατράβηξε αλλά θα ζητήσει συγγνώμη θα δεις"

Χ:"Είμαι καλά Ρον!"

Είπε απότομα και γύρισε να τον κοιτάξει

Ρ:"Εντάξει θα σε αφήσω ήσυχο τότε..."

Είπε και έφυγε

Σ:"Δεν έπρεπε να του φωνάξεις δεν φταίει αυτός..."

Χ:"Το ξέρω απλά..."

Τον είδα να προσπαθεί να λύσει την γραβάτα του και γέλασα.

Χ:"Τι;"

Σ:"Ασε με να σε βοηθήσω"

Του έλυσα την γραβάτα και...

Χ:"Εντάξει πως τα κατάφερες;"

Σ:"Ενας μάγος πότε δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του σωστά;"

Χ:"Ούτε σε κάποιον συνάδελφο;"

Σ:"Ούτε"Και του χαμογέλασε

Αρχισε να πλησιάζει το πρόσωπο του στο δικό μου και για απομακρύνθηκα.

Σ:"Καλύτερα να πηγαίνω θα θες να φτιάξεις τα πράγματα σου..."Είπα αμήχανα.

Χ:"Εε...ναι..."Είπε το ίδιο αμήχανα

Έφυγα και πήγα στο δωμάτιο η Ερμιόνη ήταν είδη εκεί και άδειαζε το μπαούλο της ξεκίνησα να κάνω και εγω το ίδιο με το δικό μου καθώς της έλεγα τι έγινε μόλις τελειώσαμε πέσαμε για ύπνο.

~Next day~

Είχαμε μαθήμα με την Αμπριτζ όταν πήγα η Ερμιόνη καθόταν σε ενα θρανίο απέναντι απο τον Χάρι με τον Ρον καταλαβαίνω τι προσπαθεί να κάνει αλλά αυτό είναι άβολο κάθησα διπλά στον Χάρι και περίμενα να έρθει η Αμπριτζ για να αρχίσει το μάθημα.

Οσο περιμέναμε οι δίδυμες Πατιλ που ήταν στο μπροστά θρανίο έφτιαξαν ενα χάρτινο πουλάκι που έκανε τον κύκλο της αίθουσας μέχρι που έπιασε φωτιά και έπεσε πάλι πάνω στο θρανίο τους.

Γυρίσαμε όλοι πίσω και είδαμε την Αμπριτζ.

Α:"Καλημέρα παιδια"

Κακή ψυχρή κι ανάποδη

Α:"Εξετάσεις για Κοινά Διπλώματα Μαγιάς"Κούνησε το ραβδί της και άρχισε να το γράφει στον πίνακα.

Α:"Είναι κοινότερα γνωστά ως Κ.Δ.Μ. μελετήστε σκληρά και θα ανταμειφθείτε αν δεν το κάνετε οι συνέπειες θα είναι σοβαρές"Είπε και χαμογέλασε.

Κούνησε το ραβδί της και μια στοίβα βιβλία άρχισε πέρασε ανάμεσα απο τα θρανία μοιράζοντας μας βιβλία.

Α:"Η προηγούμενη διδασκαλία που είχατε ήταν ενοχλητικά άνιση μα θα χαρείτε να μάθετε ότι στο εξής θα κάνετε δοδημένο εγκεκριμένο απο το Υπουργείο μάθημα αμυντικής μαγιάς"Είδα την Ερμιόνη να σηκώνει το χέρι της.

Α:"Ναι;"

Ε:"Δεν γράφει πως να κάνουμε αμυντικά ξόρκια"

Α:"Αμυντικά ξόρκια;"Και γέλασε.

Α:"Γιατί να κάνετε αμυντικά ξόρκια στην τάξη μου;"

Ρ:"Δεν θα κάνουμε μαγικά;"

Α:"Θα μάθετε αμυντικά ξόρκια με ασφαλή και ακίνδυνο τρόπο"

Χ:"Αν μας επιτεθούν δεν θα είναι ακίνδυνο"

Α:"Οι μαθητές σηκώνουν το χέρι τους για να μιλήσανε"Και κοίταξε τον Χάρι.

Α:"Το Υπουργείο θεωρεί ότι οι θεωρητικές γνώσεις αρκούν για να δώσετε εξετάσεις που είναι και ο ρόλος του σχολείου"

Εγω μάθημα και εξετάσεις το καλοκαίρι δεν κάνω!

Τι σε έπιασε τώρα;

Το ίδιο είπε και η Κεραμέως!δεν εχω καταλάβει τίποτα απο όσα έχουν κάνει στο Webex! και θέλει να γράψω και εξετάσεις!

Καλά ηρέμησε

Χ:"Πως θα μας προετοιμάσει η θεωρία για αυτό που κυκλοφορεί;"

Α:"Δεν κυκλοφορεί τίποτα...ποιος να θέλει να επιτεθεί σε παιδιά;"

Χ:"Δεν ξέρω ίσως ο Λόρδος Βόλντεμορτ"

Α:"Θα σας το θέσω πολύ απλά σας είπαν ότι ένας σκοτεινός μάγος και πάλι αυτό είναι ψέμα"

Χ:"Τον είδα! Πάλεψα μαζί του!"

Α:"Τιμωρία κύριε Ποτερ! ελάτε να με βρείτε στο γραφείο μου!"

Σ:"Δηλαδή λέτε ότι ο Σεντρικ Ντίγκορι πέθανε μόνος του;!"

Α:"Ακουσεμε δεσποινίς..."

Σ:"Μπλακ Σελίνα Μπλακ"Και γέλασε λίγο.

Σ:"Συγγνώμη όμως δεν καταλαβαίνω τι είναι αστείο;"

Α:"Οστε η κόρη ενός δολοφόνου"

Σ:"Ο Πατέρας μου δεν είναι δολοφόνος!"

Α:"Ξέρουμε και οι δυο την απάντηση σε αυτό"

Σ:"Ναι δεν διαφωνώ όμως μονό μια θα πει την αλήθεια και αυτή είμαι εγω"

Α:"Μοιάζετε με την μητέρα σας αλλά έχετε τον χαρακτήρα του πατέρα σας αν και αυτή η συζήτηση σας κάνει περισσότερο σαν την μητέρα σας ίσως αυτό θέλετε να πετύχετε"

Σ:"Οσα χαρακτηριστικά και να αποκτήσεις απο αυτούς που αγαπάς δεν θα τους φέρεις κοντά"

Α:"Στην περίπτωση σας οχι..."

Σ:"Γιατί το υπουργείο δεν λέει την αλήθεια για τον θάνατο του Σεντρικ Ντίγκορι;"

Α:"Ο θάνατος του Σεντρικ Ντίγκορι ήταν ενα φοβερό ατύχημα"

Σ:"Ο Βόλντεμορτ τον σκότωσε! λέγοντας ψέματα προσβάλλεται την μνήμη του!αν το υπουργείο όπως λέτε θέλει να μας κρατήσει ασφαλής γιατί δεν λέει την αλήθεια;! γιατί δεν λέει ότι ο Βόλντεμορτ επέστρεψε;!"

Α:"Αρκετά! στο γραφείο μου δεσποινίς Μπλάκ μαζί με τον κύριο Πότερ!"

Τα μαθήματα τελείωσαν και με τον Χάρι έπρεπε να πάμε στο γραφείο της Αμπριτζ χτυπήσαμε την πόρτα μας απάντησε και μπήκαμε μέσα.

Τα μάτια μου...

Όλο της το γραφείο ήταν ροζ με πιάτα τα οποία είχαν γάτες πάνω τους.

Α:"Καλησπέρα παιδια καθίστε"Και καθήσαμε στις καρέκλες που υπήρχαν στο γραφείο της.

Α:"Θα γράψετε μερικές σειρές για εμένα σήμερα"

Πήγα να πάρω την πένα μου αλλά...

Α:"Οχι με τις πένες σας θα γράψετε με δικές μου που είναι ξεχωριστές"Και ακούμπησε δυο πένες μπροστά μας.

Α:"Λοιπόν θέλω να γράψετε:Δεν πρέπει να λέω ψέματα"

Χ:"Πόσες φορές;"

Α:"Ας πούμε όσες χρειάζεται για να αποτυπωθεί στο χέρι σας"

Σ:"Δεν μας δώσατε μελάνι"

Α:"Δεν θα το χρειαστείτε"

Άρχισα να γράφω μέχρι που ένιωσα εναν οξύ πόνο στο χέρι μου το κοίταξα και πραγματικά δεν περίμενα κάτι τέτοιο ότι είχα γράψει στο χάρτη είχε...

Αποτυπωθεί στο χέρι μου...

Το εννοούσε κανονικά!

Κοίταξα τον Χάρι και είχε το ίδιο.

Α:"Συμβαίνει κάτι παιδια;"Με τον Χάρι κοιταχτήκαμε και...

Σ&Χ:"Τίποτα"

Α:"Σωστά γιατί κατά βάθος γνωρίζετε ότι σας αξίζει να τιμωρηθείτε έτσι δεν είναι; συνεχίστε"

Γ

ειά σας μανιταράκια μου τι κάνετε;

Και ναι θα το κρατήσω

Τεσπα πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?