Εχει περάσει ενας μήνας απο τότε που έφυγε ο Χάρι και γύρισε στους Νταρσλι.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ απο τότε εκείνος ο θάνατος που χτύπησα μπορεί να μην πέθανε αλλά έπαθε ενα είδους αμνηστία που δεν κράτησε για πολύ μόλις η μνήμη του επανήλθε τον πήγαν στο Αζκαμπαν.

Οσο για εμένα η εκπαίδευση μου για το τάγμα του φοίνικα σταμάτησε δεν είμαι ούτε μέλος ούτε εκπαιδευμένη ο Νταμλουντορ δεν θέλει να συμμετέχω ο Ρέμους λέει ότι είναι για να με προστατεύσουν...

Σήμερα όμως ο Χάρι θα γυρίσει επιτέθηκαν παράφρονες σε αυτόν και τον ξάδερφο του χρησιμοποιήσε το ξόρκι του προστάτη για να τους διώξει τα κατάφερε μόνο τον απέβαλαν απο το Χόγκουαρτς.

Απο τις σκέψης μου με έβγαλε η Ερμιόνη.

Ε:"Σελ; Σελίνα με ακούς;"

Σ:"Συγνώμη αφαιρέθηκα τι μου έλεγες;"

Ε:"Τι είναι αυτό το τετράδιο;"Είπε και σήκωσε το ημερολόγιο της μαμάς

Σ:"Τίποτα"

Ε:"Εχεις μυστικά απο εμένα;"

Σ:"Είναι το ημερολόγιο της μαμάς μου αν και εχω καιρό να το διαβάσω..."

Ε:"Κατάλαβα λοιπόν θα πάω στα παιδιά να μια ευκαιρία να το διαβάσεις"Εφυγε και άρχισα να διαβάζω το ημερολόγιο.

8 Δεκεμβρίου 1976
~Elizabeth pov~

Λ:"Ηρέμησε"

Ε:"Σοβαρά τώρα ο Σείριου αυτό ο Σείριος εκείνο! συγχαρητήρια κυρίε Μπλακ δεσποινίς Λοτζ ίσως θα έπρεπε να προσπαθείτε περισσότερο! δικιά μου ήταν η ιδέα να γράψω για τους ζωομάγους και αυτός πήρε τα εύσημα;!"

Λ:"Λιζι έχεις δίκιο σε άκουσε και έγραψε το ίδιο θέμα με εσένα και απ'ότι φαίνεται καλύτερα αλλά την επόμενη φορά-"

Ε:"Λιλ ήταν εργασία για να δει την πρόοδο μας ος τώρα δεν πέρασα που σημαίνει ότι μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων θα πρέπει να την ξανά κάνω με διαφορετικό θέμα!"

Λ:"Δεν μπορείς απλά να τον συγχωρέσεις;"

Ε:"Θα μπορούσα εύκολα να συγχωρήσω την υπερηφάνειά του αν δεν είχε καταστρέψει εντελώς τη δική μου!"

Λ:"Λίζι!Λίζι περίμενε!"

Την άκουγα να φωνάζει την ώρα που κατέβαινα τις σκάλες για να φύγω απο τον κοιτώνα.

Πήγα στην λίμνη και έκατσα στις ρίζες ενος δέντρου και απτό πουθενά εμφανίστηκε ο Μπλακ.

Ε:"Τι θες εδω;"

Σι:"Η λίμνη είναι για όλους"

Ε:"Ωραία τότε εγω να πηγαίνω"Είπα και σηκώθηκα.

Σι:"Γιατί;"

Ε:"Γιατί δεν θέλω να είμαι εδω όσο είσαι και εσυ!"

Σι:"Εξετίας μιας χαζοεργασιας;"

Ε:"Αυτή η χαζοεργασια όπως λες θα πρέπει να την ξανά γράψω και να βρω άλλο θέμα αν θέλω να περάσω το μάθημα της ΜακΓκοναγκαλ!"

Σι:"Καλά ντε πως κανείς έτσι;"

Είναι σοβαρός;!

Πήγα να φύγω αλλά οχι δεν θα τον αφήσω έτσι

Ε:"Α και την επόμενη φορά που θα βρέχει να στεγνώσεις πριν μπεις μέσα γιατί την τελευταία φορά ο κοιτώντας μυριζε μια εβδομάδα σαν βρεγμένος σκύλος"

Σι:"Τι εννοείς;"

Ε:"Αυτό που κατάλαβες"

20 Απριλίου 1977

Ημουν με την Λιλι και τον Σεβ στην λίμνη ο Σεβ με την Λιλι έκαναν εξάσκηση σε κάτι αμυντικά ξόρκια και εγω προσπαθούσα να καλέσω τον προστάτη μου.

Ε:"Γιατί να είναι τόσο δύσκολο;"

Λ:"Απλά κάνε χαρούμενες σκέψεις όπως είπε ο Ρέμους δεν είναι και τόσο δύσκολο εγω τα κατάφερα"

Ε:"Και τι προστάτη έχεις;"

Λ:"Μια ελαφίνα!"Είπε ενθουσιασμένη.

Ε:"Εσυ Σεβ;"

Σ:"Εεε..εναν πάνθηρα.."Δεν φαινόταν και τόσο σίγουρος.

Λ:"Ξανά δοκίμασε"

Ε:"Καλά.."Σήκωσα το ραβδί μου και...

Ε:"Expecto patronum"Μια μπλε λάμψη βγήκε απο το ραβδί μου εμφανίζοντας...

Ε:"Ενας σκύλος;"

Λ:"Μοιάζει με λύκο"

Σ:"Μπορεί να είναι και τα δυο"

Ε:"Πος γίνετε αυτό;"

Σ:"Δεν ξέρω είναι μια ράτσα σκύλου"

Λ:"Καλά τουλάχιστον κατάφερες να κάνεις το ξόρκι"Και ο προστάτης μου εξαφανίστηκε.

Ε:"Ναι!"

Είπα χαρούμενη αν και αυτό δεν κράτησε αφού είδα τον Μπλάκ με την παρέα του να έρχονται.

Ε:"Τι θέλουν αυτοι εδω;"

Λ:"Δεν ξέρω αλλά δεν θα είναι για καλό"

Ε:"Το μόνο σίγουρο"

Ο Πότερ σήκωσε το ραβδί του και εμείς το ίδιο.

Τζ:"Expelliarmus!"Και το ραβδί του Σεβ πετάχτηκε πίσω.

Σι:"Καλό Τζέιμς"

Τζ:"Levicorpus!"Πως τολμάει να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο ξόρκι εναντίον του Σεβ;!

Ε:"Κατέβασε τον!"

Τζ:"Μόνο αν η Εβανς δεχτεί να βγει μαζί μου"

Λ:"Προτιμώ να βγω με το τέρας της μαύρης λίμνης παρά μαζί σου!"

Ε:"Δεν χρειάζεται Λιλ μπορώ να τον κατεβάσω και εγω"

Σήκωσα το ραβδί μου αλλά.

Σι:"Expelliarmus"

Και το ραβδί μου πετάχτηκε στα πόδια της Λιλ

Ε:"Γιατί το έκανες αυτό;!"

Σι:"Γιατί οχι"

Λ:"Λίζι το ραβδί σου"

Ε:"Δεν το χρειάζομαι κανό μαγικά και
χωρίς αυτό"

Ρ:"Σείριους ίσως να-"

Λ:"Λίζι μην-"

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρόταση της και μια κόκκινη μπάλα εκτοξεύτηκε απο το χέρι μου και έριξε κάτω των Μπλακ.

Λ:"Κατέβασε τον τώρα!"

Τζ:"Μπα"

Λ:"Πος μπορεις να είναι τόσο εγωιστής και αλλάζοντας ταυτόχρονα;!"

Τζ:"Δεν είμαι!"

Λ:"Κανείς συνέχεια φιγούρα με αυτήν την ανόητη χρυσή μπάλα! χτυπάς με ξόρκια όποιον σου δεν σου αρέσει! και επειδή είσαι ανιχνευτής στο κουίντιτς και έχεις κερδίσει ενα βραβείο νομίζεις ότι είσαι ο καλύτερος! για αυτό απλά κατέβασε τον!"

Τον άφησε κάτω και η Λίλι πήγε διπλά του.

Λ:"Είσαι καλά Σεβ;"

Σ:"Δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου λασποαιματη!"

Είδα την Λίλι να βουρκώνει έμεινε ακίνητη για δυο λεπτά και μετά άρχισε να τρέχει προς το κάστρο.

Ε:"Τι στο καλό Σεβ!"

Σ:"Ούτε την δικιά σου βοήθησα χρειαζόμουν! μπορούσα και μόνος μου!"

Ε:"Δεν φαινόταν έτσι όμως! και πως μπόρεσες να αποκαλέσεις έτσι την Λιλι;!"

Σ:"Και αυτό το λέει μια καθαρόαιμοι;"

Ε:"Τι υπονοείς Σεβ;"

Σ:"Είσαι καθαρόαιμη δεν γίνεται έστω και μια φορά να μην έχεις σκεφτεί ότι η Λίλι είναι-"

Ε:"Πως μπορείς να πιστεύεις κάτι τέτοιο Σεβ;!"

Και έφυγα τρέχοντας προς το κάστρο.

~Selina pov~

Αουτσ γιατί ο Σνέιπ να πιστεύει κάτι τέτοιο για την μαμά;

Σηκώθηκα και πήγα στο απέναντι δωμάτιο που ήταν τα παιδιά αλλά είχε έρθει και ο Χάρι.

Σ:"Χάρι! ήρθες"Και πήγα διπλά του.

Χ:"Σελ τι σημαίνει; γιατί ο Νταμλουντορ δεν θέλει να μάθω τίποτα;"

Φ:"Ε παιδια..."

Τζ:"Θέλετε να ακούσετε κάτι ενδιαφέρον;"

Πήγαμε στην σκάλα ο Φρεντ και ο Τζορτζ έβαλαν τα επικυμιντικα αυτιά τους για να μπορέσουμε να τους ακούσουμε.

Σι:"Δικαιούνται να ξέρουν χάρης σε αυτά ξέρουμε ότι ο Βόλντεμορτ επέστρεψε δεν είναι παιδια"

Μ:"Ούτε ενήλικοι είναι! δεν είναι ο Τζέιμς ούτε η Ελίζαμπεθ Σείριε!"

Σι:"Είναι κόρη μου και τον Χάρι τον βλέπω σαν γιο μου ποιον άλλον έχουν; εμένα"

Σε:"Συγκινητικά πατρικό.Ισως γίνουν κακοποιοί σαν εσένα.."

Χ:"Ο Σνέιπ είναι στο τάγμα;"

Σ:"Σου είπα και πριν δεν μου λένε τίποτα"

Σ:"Μην ανακατεύσε Σνιβελους!"

Σε:"Μην με λες έτσι!Αν σε άκουγε η Ελίζαμπεθ-"

Σι:"Δεν σου επιτρέπω να λες το όνομα της μετά απο όλα αυτά που έκανες!"

Αρθουρ:"Ηρεμήστε"

Σε:"Πες μου τουλάχιστον ότι η μικρή ξέρει τον λόγο που πέθανε η Ελ"

Σι:"Ξέρει ότι την σκότωσε ο Λούσιους για εκδίκηση που έκλεισε την τρελή την ξαδέρφη μου στο Αζκαμπαν"

Σε:"Ενα ψέμα δηλαδή!"

Τι;...

Σι:"Δεν είναι ψέμα!"

Ρ:"Αν δεν κάνετε ησυχία θα το μάθει σύντομα"

Σε:"Δεν ξέρει την αλήθεια δεν ξέρει τα αρχικά σχέδια του Λούσιους!"

Σι:"Θα της το πω ότι θα είναι έτοιμη!"

Σε:"Οταν θα είναι αυτή έτοιμη η εσυ;!"

Μ:"Σταματήστε και οι δυο σας αν δεν χαμηλώσετε τον τόνο της φωνής σας θα σας ακούσει θα ρωτήσει τι είναι όλα αυτά και τότε να δω τι θα της πείτε"

Ξαφνικά εμφανίστηκε ο σταυροποδαρος άρχισε να πειράζει το επικυμιντικο αυτι.

Ε:"Σταυροποδαρε"

Σ:"Αφησε το"

Φ&Τζ:"Φύγε απο εκει"

Χ:"Σταμάτα"

Ρ:"Φύγε βρομογατα!"

Το έκοψε το πήρε και έφυγε σαν κύριος μπαίνοντας στην κουζίνα.

Ρ:"Ερμιόνη δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά μισό την γάτα σου"

Ε:"Κακε Σταυροποδαρε!"

Σι:"ΣΚΑΣΕ!"Και όλοι τιναχτήκαμε.

Άρχισα να κατεβαίνω τις σκάλες για να πάω στην κουζίνα.

Ε:"Σελ γυρνά πίσω"

Αλλά ήταν ήδη αργά είχα φτάσει στην πόρτα και ακουγόντουσαν φωνές αλλά οχι όπως πρίν ημουν έτοιμη να χτυπήσω την πόρτα όταν άνοιξε και είδα την μαμά του Ρον.

Σ:"Κυρία Γουέσλι"

Μ:"Σελίνα! γλυκιά μου τι κάνεις εδω; έγινε κάτι;"

Σ:"Ακουσα φωνές είναι καλά ο μπαμπάς;"

Ρ:"Συγχαρητήρια και στους δυο αν άκουσε έστω και κάτι θα βγάλετε μόνοι σας το φίδι απ'την τρύπα"

Σι:"Είμαι σίγουρος ότι ο Σνιβελους ξέρει καλά απο φίδια"

Άκουσα να λένε απο την μισάνοιχτη πόρτα έγειρα το κεφάλι μου στο πλάι για να δω μέσα αλλά η κ. Γουέσλι το κατάλαβε και έκλεισε την πόρτα με δύναμη.

Μ:"Συμβαίνει κάτι χρυσό μου;"

Σ:"Νόμιζα πως... τίποτα αφήστε το καλύτερα.."

Μ:"Μπορείς να μου πεις αν θες"

Σ:"Νόμιζα ότι άκουσα να μιλάνε για την μαμά αλλά μάλλον έκανα λάθος..."Σε αυτό  έμοιαζε σαν να τα χάνει λίγο.

Μ:"Οχι όντως άκουσες λέγαμε για το πόσο της μοιάζεις αν και έχεις τον χαρακτήρα του πατέρα σου..."Σε αυτό χαμογέλασα.

Αρχίσαν να κατεβαίνουν και οι υπόλοιποι.

Μ:"Θα φάμε στην κουζίνα ελάτε"

Ξαφνικά ο Φρεντ και ο Τζορτζ εμφανίστηκαν διπλά της με αποτέλεσμα να τρομάξει.

Μ:"Επειδή επιτρέπονται τα μαγικά δε σημαίνει ότι μπορείτε να κάνετε για οτιδήποτε! Πεινάς Χάρι;"

Πος;τι;εεε..άστο

Α:"Σίγουρα είσαι καλά; τρομάξαμε"

Σι:"Χάρι"

Χ:"Σείριε"Και τον αγκάλιασε.

Μ:"Ελάτε να φάτε"Μπήκαμε στην κουζίνα και καθήσαμε στις θέσεις μας.

Σι:"Είναι παράξενο το πειθαρχικό θα λάβει μέρος ενώπιον όλης της Δημογεροντίας"

Χ:"Μα τι είχε το υπουργείο μαγειάς εναντίον μου"

Μούντι:"Δείξτε του έτσι και αλλιώς θα το μάθει"

Ο Κίνγκσλεϊ έδωσε μια εφημερίδα στον Χάρι.

Σι:"Επιτίθεται και στον Νταμλουντορ ο Φρατζ χρησιμοποιεί όλη του την επιρροή στον ημερήσιο προφήτη για να συκοφαντήσει όποιον λέει ότι γύρισε ο Βόλντεμορτ"

Ρ:"Νομίζει ότι ο Νταμλουντορ θέλει το υπουργείο"

Χ:"Μα κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα πιστεύετε ότι ο Νταμλουντορ"

Ρ:"Ο Φρατζ τα έχει χαμένα ο φόβος του διαστρέβλωσε τη σκέψη του ο φόβος έχει τρομερή επιρροή...όταν ο Βόλντεμορτ έχει την δύναμη κόντεψε να καταστρέψει ότι πιο πολύτιμο είχαμε τώρα επέστρεψε και ο Υπουργός θα κάνει οτιδήποτε για να μην αντιμετωπίσει την τρομακτική αλήθεια"

Σι:"Πιστεύουμε ότι ο Βόλντεμορτ πάει να ξανά φτιάξει τον στρατό του πρίν απο 14 χρόνια είχε πολλούς υπο τις διαταγές του κι οχι μόνο μάγους μα και κάθε είδους σκοτεινό πλάσμα στρατολογεί πόλους και προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο μα δεν μας ενδιαφέρει να συγκεντρώσουμε οπαδούς..."

Σταμάτησε και κοίταξε τον Ρέμους.

Σ:"Τι συμβαίνει;"

Σι:"Πιστεύουμε ότι ίσως ο Βόλντεμορτ αναζητά κάτι..."

Μο:"Σείριε..."

Σι:"Κάτι που δεν είχε την προηγούμενη φορά.."

Χ:"Κάτι σαν όπλο;"

Σ:"Κάτι η κάποιον που μπορεί να τον χρησιμοποιήσει σαν όπλο;"

Σι:"Σελ-"

Μ:"Αρκετά!είναι παιδια!Αν πεις κι άλλα είναι σαν να τους κάνεις μέλος του τάγματος!"

Χ&Σ:"Ωραία!"

Χ:"Αν συγκεντρώσει στρατό ο Βόλντεμορτ θέλω να πολεμήσω!"

Σ:"Και εγω!"

Σι:"Είδες"

Μ:"Είναι παιδια!"

Σ:"Τι ψάχνει η ποιόν ο Βόλντεμορτ και αν ψάχνει κάποιον πως δεν τον είχε πρίν αφου είχε ότι είδους σκοτεινό πλάσμα ήθελε και μάγους και μάγισσες με διάφορες δύναμης εκτός απο...."

Και τον κοίταξα.

Σι:"Σελίνα οχι"

Δεν απάντησαν έτρεξα στο δωμάτιο μου και ακούμπησα στην πόρτα πίσω και αρχισα να κατεβαίνω σιγά σιγά προς τα κάτω μέχρι που ακούμπησα στο πάτωμα έφερα τα πόδια μου στο στήθος μου τα αγκάλιασα ακούμπησα το κεφάλι μου πάνω τους και άρχισα να κλαίω.

Εμένα ψάχνει ο Βόλντεμορτ για να με χρησιμοποιήσει σαν όπλο λόγω τον δυνάμεων μου την προηγούμενη φορά ήθελα την μαμά με μέρος του και τώρα εμένα...

Αποφάσισα να ξαπλώσω στο κρεβάτι για να κοιμηθώ αλλά οχι με μεγάλη επιτυχία...

Έκανε ζέστη οπότε έπιασα τα μαλλιά μου μια ψηλή κοτσίδα άνοιξα το παράθυρο και έκατσα στο περβάζι μαζί με το ημερολόγιο της μαμάς και αρχισα να το διαβάζω.

24 Νοεμβρίου 1977

Σ:"Ελ περίμενε σε παρακαλώ"

Ε:"Στο έχω πει Σεβ άφησε με ήσυχη!"

Σ:"Ελ συγνώμη δεν το εννοούσα αλήθεια"

Ε:"Δεν είμαι θυμωμένη επειδή είπες όλα αυτά για εμένα αλλά για την Λίλι"

Σ:"Δηλαδή με συγχωρείς;"

Ε:"Ναι αλλά μόνο για αυτά που είπες σε εμένα.."

Σ:"Κάτι είναι και αυτό..."Είπε σήκωσε ελάχιστα το μανίκι του αλλά το κατέβασε άμεσος.

Ε:"Τι κρύβεις Σεβ;"

Σ:"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς"Είπε περίεργα.

Ε:"Σήκω το μανίκι σου Σεβ"

Σ:"Γιατί;"

Ε:"Αν δεν κρύβεις κάτι τότε γιατί δεν το σηκώνεις;"

Σ:"Καλά ορίστε"Είπε και σήκωσε το μανίκι του αλλά οχι αυτό που ήθελα.

Ε:"Και το άλλο"

Σ:"Δεν μπορώ..."

Ε:"Γιατί;"

Δεν απάντησε οπότε τον πλησίασα και σήκωσα το μανίκι του και είδα αυτό που δεν ήθελα να δω.

Ε:"Είσαι..."

Σ:"Μπορώ να σου εξηγήσω"

Ε:"Τι ότι είσαι θανατοφάγος;!"

Σ:"Σε παρακαλώ Ελ άκουσεμε"

Ε:"Σεβ θέλω να μείνω λίγο μόνη όλο αυτό δεν...δεν...σε παρακαλώ άφησε με"

Εφυγα απο εκεί και άρχισα να πηγαίνω προς την λίμνη όταν έφτασα είχε ήδη νυχτώσει έκατσα στις ρίζες ενος δέντρου με τα απο λίγο ένιωσα κάποιον να κάθεται δίπλα μου γύρισα και είδα τον Μπλάκ.

Ε:"Τι θες εδω;"

Σι:"Βόλτα για να μείνω λίγο μόνος μου εσυ;"

Ε:"Το ίδιο..."

Σι:"Πάλι τσακώθηκες με τον Σνιβελους;"

Ε:"Μην τον λες έτσι...με κάποιον τρόπο ναι...εσυ;"

Σι:"Είναι κάτι οικογενειακό οσο οικογένεια μπορούμε να είμαστε..."

Ε:"Συγνώμη δεν ήθελα να-"

Σι:"Δεν πειράζει το έχω συνηθίσει..."

Ε:"Θες να μιλήσεις για αυτό;"

Σι:"Ναι αλλά δεν ξέρω πως θα σου φανεί το ποιο πιθανό είναι να τρομάξεις και να φύγεις..."

Ε:"Δοκίμασεμε πες μου"

Σι:"Οι γονείς μου θέλουν να γίνω θανατοφάγος ενω εγω οχι"

Ε:"Αυτό είναι απαίσιο..."

Σι:"Ναι..το χειρότερο είναι ότι ο αδελφός μου έγινε είδη..."

Ε:"Ο Ρεκ έγινε θανατοφάγος;"

Σι:"Ναι..."

Ε:"Και ο Σεβ το ίδιο..."

Σι:"Ολοι πάνε με το μέρος του..."

Ε:"Αυτό μάλλον είναι το τέλος όλοι πάνε με το μέρος του μέχρι και σκοτεινά πλάσματα φτιάχνει στρατό..."

Σι:"Σκέφτομαι να μπω στο τάγμα του φοίνικα"

Ε:"Τι είναι αυτό;"

Σι:"Είναι μια μυστική οργάνωση που έκανε ο Νταμλουντορ για να πολεμήσουμε τον ξέρεις-ποιον"

Ε:"Ισως το σκεφτώ και εγω"

Σι:"Σίγουρα έχεις περισσότερες πιθανότητες απο εμένα στο να σε δεχτούν..."

Ε:"Γιατί;"

Σι:"Εκτός απο τον Ρεκ έγινε και η Μπελατριξ θανατοφάγος η Ναρκίσα θα παντρευτεί τον Λούσιους που είναι θανατοφάγος την Ανδρομέδα την έσβησαν απο το οικογενειακό δέντρο που είναι σαν να την έβγαλαν απο την οικογένεια γιατί παντρεύτηκε κρυφά κάποιον που είναι γεννημένος απο μαγκλ οι οικογένεια μου πάντα ασχολιόταν με την μαύρη μαγεία και τώρα θέλουν να γίνω θανατοφάγος και εγω θα με θεωρούν κακό όπως εκείνους..."

Ε:"Δεν είσαι κακος ανθρώπος Σείριε είσαι καλός άνθρωπος στον οποίο συνέβησαν πολλά άσχημα πράγματα... εξάλλου ο κόσμος δε χωρίζεται σε καλούς και Θανατοφάγους όλοι έχουμε μια φωτεινή και μια σκοτεινή πλευρά μέσα μας σημασία έχει ποιόν ρόλο επιλέγουμε"

Σι:"Θα πω στον Νταμλουντορ ότι θέλω να μπω στο τάγμα"

Ε:"Και εγω"

Σι:"Η Λίλι με τον Τζέιμς του έχουν πει επίσης αλλά δεν ξέρω παραπάνω"

Ε:"Τώρα που το είπες τι γίνεται με αυτούς τους δυο;"

Σι:"Δεν ξέρω"

~Selina pov~

Σταμάτησα να διαβάζω όταν άκουσα την πόρτα να χτυπάει πέταξε το ημερολόγιο κάτω απο το κρεβάτι ακριβώς την στιγμή που άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο μπαμπάς.

Σι:"Θέλω να σου μιλήσω για αυτό που έγινε πριν"

Σ:"Γιατί ο Βόλντεμορτ θέλει να με χρησιμοποιήσει σαν όπλο;"

Σι:"Οι δυνάμεις σου είναι πολύ ισχυρές αν καταφέρεις και τις ελέγξεις το ποιο πιθανό είναι να σημαίνει το τέλος του Βόλντεμορτ μια για πάντα αλλά θα χρειαστείς βοήθεια απο-"

Σ:"Τον Χάρι λόγω της προφητείας"

Σι:"Ακριβώς..."

Σ:"Ναι ομως δεν ξέρω τίποτα για αυτές πως θα τις ελέγξω;"

Σι:"Θα τα καταφέρεις ειμαι σίγουρος για αυτό"

Σ:"Μακάρι να ήταν η μαμά εδώ τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα"

Σι:"Το ξέρω..."

Σ:"Είναι κακο που δεν την θυμάμαι;"

Σι:"Οχι είναι απόλυτος λογικό ήσουν μόνο ενός"

Σ:"Θυμάμαι τις φωνές της εκείνη την μέρα που..."Και αρχισα να δακρύζω.

Σι:"Ηρέμησε"Είπε και με αγκάλιασε.

Σ:"Γιατί πάντα πεθάνουν οι ομορφότεροι άνθρωποι;"

Σι:"Εσυ όταν πας σε έναν κήπο ποια λουλούδια κόβεις;"

Σ:"Τα ποιο όμορφα..."

Σι:"Κατάλαβες τώρα;"

Σ:"Ναι..."

Σι:"Ισως αυτό θες να το δεις η μεγάλη άρκτος φαίνεται πολύ καθαρά κοίτα..."

Γύρισα και πραγματικά ήταν υπέροχο.

Σ:"Είναι πολύ όμορφος ο ουρανός απόψε"

Σι:"Ναι..."

Σ:"Συμβαίνει κάτι;"

Σι:"Το σημάδι σου"

Το είχα ξεχάσει τελείως έλυσα γρήγορα τα μαλλιά μου για να το καλυψώ.

Σι:"Γιατί το κρύβεις;"

Σ:"Είναι απαίσιο...με κάνει φρικιό..."

Σι:"Οχι είναι πανέμορφο όπως και εσυ και δεν σε κάνει φρικιό αλλά ξεχωριστή..."

Δεν του απάντησα κοίταξα κάτω.

Σι:"Η μητέρα σου το λάτρευε απο αυτό σου έδωσε το όνομα σου"

Τον κοίταξα και...

Σ:"Υπάρχει κάτι που δεν ξέρω σχετικά με τον θάνατο της μαμάς;"

Σι:"Οχι ξέρεις ακριβώς ότι έχει συμβεί αλλά γιατί ρωτάς"

Σ:"Απλά σκέφτηκα ότι μπορεί να υπάρχει και κάτι άλλο..."

Σι:"Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο"

Σ:"Εντάξει"

Σι:"Τις μοιάζεις πολύ..."Σε αυτό χαμογέλασα.

Σι:"Εχεις ακόμα και το χαμόγελο της..."

Σηκώθηκε απο το περβάζι και πήγε στην πόρτα

Σι:"Καλύτερα να κοιμηθείς είναι αργά" Είπε και έφυγε.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και μετά απο λίγο κοιμήθηκα.

Γεια σας μανιταράκια μου που είστε;

Έτσι θα σας λέω απο δω και πέρα:D

Τεσπα πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο?