Πήγαμε να περάσουμε απο διπλά τους για να καταλάβουμε τις σκάλες για τον κήπο και.....

Ν:"Ε Πότερ πως κατάφερες να μην σε φάει ο δράκος;"

Ο Χάρι δεν του έδωσε σημασία και συνεχίσαμε να πηγαίνουμε προς τις σκάλες όταν Ντράκο μου τράβηξε το χέρι.

Ν:"Τι κάνει εκείνο το φρικιό ο Γκρίντελβαλντ;"

Σ:"Δεν ξέρω"Τράβηξα το χέρι μου αλλά δεν με άφησε.

Λ:"Ελα τώρα Ντράκο άφησε την"Και με αφίσε.

Λ:"Εχουμε ξανασυναντηθεί στο κύπελλο του Κουίντιτς σωστά;"

Σ:"Ναι.."Είπα επιφυλακτικά.

Λ:"Ξέρετε μου θυμίζετε πολύ κάποια.."

Σ:"Μήπως την Ελίζα Μπλακ η μάλλον την Ελίζαμπεθ Λοτζ;"

Λ:"Ναι..μα πως;"

Σ:"Ηταν η μητέρα μου"

Λ:"Η μητέρα σου είχε κάποιες ιδιαίτερες δυνάμεις αναρωτιέμαι αν.."

Είπε και άρχισε να με πλησιάζει και έκανα μερικά βήματα πίσω.

?:"Χρειάζεσαι κάτι Λούσιους;"

Γύρισα και είδα τον μπαμπά.

Λ:"Οχι απλά έλεγα στην κόρη σου πόσο μοιάζει με την μητέρα της και αναρωτιόμουν αν έχει και της δύναμης της"

Σι:"Δεν νομίζω ότι το τελευταίο σε ενδιαφέρει"

Και ο Ντράκο με τον πατέρα του έφυγαν.

Σι:"Είστε καλά;"

Χ&Σ:"Ναι"

Σι:"Ελάτε καλλίτερα μέσα και Σελ μπρέπει να πρωσέχεις σε ποιον θα πεις για τις δυνάμεις σου"

Πήγαμε μέσα στον Ρέμους που μιλούσε με εναν κύριο.

Ρ:"Σελίνα Χάρι αυτός είναι ο Κίνγκσλεϊ Σάκλμπολτ δουλεύει στο υπουργείο ως Χρυσουχος"

Σ&Χ:"Γεια σας"

Κ:"Χαίρομαι που σας γνωρίζω και τους δυο"

Σι:"Α γεια σου Αμος γεια Σεντρίκ"

Σε:"Γεια σας κύριε Μπλακ γεια και σε εσάς κύριε Λούπιν χρόνια πολλά Σελ"

Σ:"Ευχαριστώ"

Ρ:"Γεια Σεντρίκ Αμος"

Α:"Γεια σας.. Σεντρίκ ο Κίνγκσλεϊ Σάκλμπολτ χρυσουχος"

Σε:"Χαίρομαι για την γνωριμία"

Κ:"Επίσης"

Α:"Σεντρίκ ελα να σου γνωρίσω κάποιον"

Σε:"Ελεγα να πάω να χορέψω με την Σελίνα αλλά εντάξει"

Σ:"Μισό τι;"

Α:"Οχι δεν πειράζει θα μιλήσω με τον Χάρι μέχρι να έρθετε"

Σε:"Σελ;"Είπε μου έδωσε το χέρι του εγω το έπιασα πήγαμε λίγο ποιο πέρα και άρχισαμε να χορεύουμε.

Σε:"Σε ευχαριστώ δεν θυμάμαι ούτε τους μισούς απο αυτούς μου γνώρισε"

Σ:"Δεν εχω γνωρίσει ούτε τους μισούς απο εδω μέσα"

Σε:"Πίστεψε με καλλίτερα"

Σ:"Ο μπαμπάς σου μας κοιτάει"

Σε:"Ναι σε συμπαθεί αρκετά η μάλλον υπερβολικά σε σημείο που μου είπε να σου ζητήσω να τα φτιάξουμε"

Σ:"Σεντ αυτό είναι..εμμ περίεργο;"

Σε:"Υπερβολικά περίεργο"

Σ:"Ναι"

Σε:"Εχτές που ήσουν σε έψαχνα και όταν βρικα τον Ζακ μου είπε να μην ανακατευωμε και αυτό αφορά εκείνον εσένα και τον Χάρι"

Δεν του απάντησα απλά χαμήλωσα το βλέμμα μου.

Σε:"Τι συμβαίνει Σελ;"

Και του είπα ότι είχε γίνει.

Σε:"Στο είπα ότι δεν τον εμπιστεύομαι και ο Ρολφ είχε δίκιο ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του"

Σ:"Ναι.."

Σε:"Μην μου πεις ότι στεναχωριέσαι για αυτόν"

Σ:"Οτι και να έκανε ήταν φίλος μου"

Σε:"Οπως είπες ήταν.. καλλίτερα να πάμε στους άλλους"

Σ:"Ναι"Και πήγαμε μετά απο λίγο φύγαμε γυρίσαμε σπίτι και έπεσα για ύπνο.

22 Φεβρουαρίου

Οι διακοπές των Χριστουγέννων πέρασαν πολλή γρήγορα χωρίς να το καταλάβω.

Τώρα ήμουν με την Ερμιόνη στην γέφυρα και συζητάγαμε για διάφορα θέματα όταν ήρθε ο Χάρι.

Χ:"Γεια"

Σ&Ε:"Γεια"

Χ:"Ε Σελ τι σημαίνει Roi des cons;"

Που το έμαθε αυτό

Σ:"Που το έμαθες εσυ αυτό;"

Χ:"Μου το είπε η Μιλλη.. λοιπόν τι σημαίνει;"

Σ:"Ο βασιλιάς των ηλίθιων.."

Χ:"Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα να μην είχα ρωτήσει"

Ε:"Με τον επόμενο άθλο τι γίνεται;"

Χ:"Δεν ξέρω-"

Ε:"Χάρι μας είχες πει ότι έχεις καταλάβει τι έλεγε το αυγό!ο επόμενος άθλος είναι σε δυο μέρες!"

Χ:"Αλήθεια; δεν είχα ιδέα.."Είπε ειρωνικά.

Χ:"Ο Βίκτορ βρήκε λύση;"

Ε:"Δεν ξέρω δεν μιλάμε για το τρίαθλο η αλήθεια είναι ότι δεν μιλάμε καθόλου είναι γήινο πλάσμα"Γέλασε και..

Ε:"Θέλω να πω ότι δεν είναι ομιλητικός με παρακολουθεί όταν διαβάζω είναι κάπως ενοχλητικό"

Χ:"Σελ τι έχεις;"

Σ:"Σχετικά με το τρίαθλο"

Χ:"Ακόμα ανησυχείς;"

Σ:"Χάρι πέρασες με θάρρος τους δράκους δεν ξέρουμε όμως αν θα είναι αρκετό την επόμενη φορά"

?:"Ε Χάρι!"Γύρισα και είδα τον Σεντ ο Χάρι πήγε να του μιλήσει και εγω με την Ερμιόνη φύγαμε.
*
*
*
*

Σ:"Σίγουρα δεν θες να έρθεις;"

Ε:"Ναι και γιατί θες να πας στον πύργο του αστρονομίας;"

Σ:"Ο ουρανός είναι πολύ καθαρός απόψε και δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο μέρος για να δω τα αστέρια"

Ε:"Καλά αλλά μην αργήσεις γιατί αν σε πιάσουν θα μας αρέσουν βαθμούς"

Σ:"Εχει πανσέληνο οπότε δεν ξέρω πότε θα γυρίσω"

Ε:"Γιατί σου αρέσουν τόσο τα αστέρια;"

Σ:"Απλά με ηρεμούν"

Ε:"Εντάξει αλλά πρόσεχε"

Σ:"Εντάξει"

Επιτέλους ημουν στον πύργο της αστυνομίας και πραγματικά ήταν τέλεια θα μπορούσα να μείνω εκεί όλοι νύχτα.

Άκουσα βήματα από πίσω και σήκωσα το ραβδί μου χωρίς να πω κάτι.

Εμφανίστηκε ενα αγόρι κάτι μου θυμίζε μετά θυμήθηκα είναι το αγόρι που ήταν στο πάρτι του τάγματος με τον Μαλφοϊ.

?:"Δεν χρειάζεται να με φοβάσαι"

Σ:"Και που το ξέρω αυτό εγω;"

?:"Απλά εμπιστεψου με"

Σ:"Μόλις σε γνώρισα δεν γίνεται αυτό"

?:"Μπλέιζ Ζαμπινι"

Σ:"Δεν ρώτησα"

Είπα και πήγα να φύγω αλλά μπήκε μπροστά μου.

Μ:"Και σε λένε;"

Σ:"Νια"

Μ:"Απο που βγαίνει αυτό;"

Σ:"Απτό άδειασε μου την γωνία"

Είπα και έφυγα.

Στο χωριό μου αυτό το λέμε πετσόκομμα

Ποιος μίλησε;

Εεε... η συνειδηση σου

Καλά πάντως επειδή είσαι η συνείδηση μου δεν σημαίνει ότι θα κάνω ότι μου λες

Ναι πιστεψε με το ξέρω

Πως;

Οπως σου είπα είμαι η συνείδηση σου

Εντάξει..

Όταν γύρισα στον κοιτώνα η Ερμιόνη κοιμόταν οπότε έπεσα για ύπνο και εγω.

Nex day

Είναι απόγευμα και επιτέλους μετά απο καιρό μπορώ να διαβάσω το ημερολόγιο της μαμάς δεν το πήγα πολύ μπροστά παρά μόνο μια σελίδα.

~Elizabeth pov~
1 Νοεμβρίου 1974

Ήμουν στο κοινό δωμάτιο και διάβαζα ενα βιβλίο όταν ο Ρέμους ήρθε και έκατσε δίπλα μου στον καναπέ.

Ρ:"Εμμ..Ελίζα.."

Ε:"Ναι;"Είπα χωρίς να πάρω τα μάτια μου απο το βιβλίο.

Ρ:"Ο Τζέιμς με τον Σείριο μου είπαν τι έγινε εχτές στο απαγορευμένο δάσος συγνώμη αλήθεια δεν ήθελα να σου επιτεθώ απλά.."

Γύρισα και τον κοίταξα.

Ε:"Το ξέρω Ρέμους δεν μπορείς να το ελέγξεις πίστεψε με ξέρω πως είναι.."

Ρ:"Οπως εσυ της δύναμης σου"

Ε:"Ναι περίπου στις έλεγχο αλλά μερικές φορές.."

Ρ:"Μην ανησυχείς δεν θα πει κανείς σε κανέναν για αυτές απο εμάς στο υπόσχομαι"

Ε:"Σε ευχαριστώ και τους υπόλοιπους και αν ανησυχείς δεν πρόκειται να πω ούτε εγω κάτι"

Ρ:"Ευχαριστώ.. αναρωτιόμουν αν εχτές σε τραυμάτισα;"

Ε:"Λίγο στο χέρι αλλά δεν είναι σοβαρό είμαι καλά"

Είδαμε την Λιλι να έρχεται οπότε σταματήσαμε να μιλάμε.

Λ:"Ελ πάμε;"

Ε:"Πάω να αφήσω αυτό το βιβλίο και να πάρω της μεταμόρφωσης και πάμε"

Λ:"Εντάξει"

Τζ:"Καλημέρα Ελίζα Καλημέρα και σε εσένα Εβανς"

Λ:"Ελ πάω να βρω τον Σεβ"

Τζ:"Γιατί Εβανς δεν σου αρέσει η παρέα μας;"

Η Λίλι δεν του απάντησε απλά έφυγε.

Ε:"Τουλάχιστον το κατάλαβες απο μόνος σου και δεν χρειάστηκε να σου το πει"

Και πήγα πάνω να αλλάξω το βιβλίο αλλά όπως πήγαινα έπεσα πάνω σε κάποιον κοίταξα και είδα τον Μπλάκ.

Σι:"Πρόσεχε λίγο"

Ε:"Καλημέρα λέει ο κόσμος"

Είπα πήρα το βιβλία μου και πήγα στο μάθημα της ΜακΓκοναγκαλ.

5 Φεβρουαρίου 1975

Ε:"Σεβ φαίνεσαι κουρασμένος είσαι καλά;"

Σ:"Η χτεσινή καταιγίδα πλημμύρισε τον κοιτώνα του Σλιδεριν"

Λ:"Πως;"

Σ:"Πάνω απο τον κοιτώνα βρίσκεται η μαύρη λίμνη"

Ε:"Κακό αυτό... νομίζω πως ειναι καλλίτερα να πας να ξαπλώσεις εξάλλου είναι σαββατο δεν έχουμε μαθήματα"

Σ:"Ναι πάω"Και έφυγε.

Λ:"Πάμε και εμείς στον κοιτώνα;"

Ε:"Ναι"

Μπήκαμε στον κοιτώνα και καθήσαμε στους καναπέδες και μετά απο λίγο ήρθαν ο Τζέιμς, ο Ρέμους και ο Πίτερ.

Τζ:"Γεια Ελίζα γεια Εβανς"Είπε και έκατσε δίπλα στην Λιλι στον απέναντι καναπέ.

Ε:"Γεια"

Λ:"Γεια..."

Ο Ρέμους με τον Πίτερ έκατσαν στις πολυθρόνες καπέναντι.

Ε:"Τι μυρίζει σαν βρεγμένος σκύλος;"

Σι:"Εϊι"Είπε και έκατσε δίπλα μου.

Ε:"Τι;"

Σι:"Τίποτα.."

Ο Τζέιμς με τον Ρέμους και τον Πίτερ γέλασαν ενώ εγω με την Λιλι κοιταχτήκαμε προσπαθώντας να καταλάβουμε τον λόγο.

~Selina pov~

Σταμάτησα να διαβάζω και κατέβηκα κάτω να βρω την Ερμιόνη τον Χάρι και τον Ρον αλλά δεν ήταν οπότε άρχισα να τους ψάχνω και τους βρήκα στην βιβλιοθήκη να προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο που είχε το αυγό ο Σεντρίκ είπε στον Χάρι πως να το ανοίξει.

Σ:"Και ποιος είναι ο γρίφος;"

Χ:"Ψάξε να μας βρεις εκεί που ακούγονται οι φωνές μας πάνω στην γη δεν φτάνει το τραγούδι μας για μια ώρα μόνο θα μπορείς να ψάξεις για να βρεις αυτό που βρίκαμε"

Ρ:"Ψάξε να μας βρεις εκεί που ακούγονται οι φωνές μας;..."

Σ:"Ολοφάνερο η μαύρη λίμνη!"

Χ:"Για μια ώρα μόνο θα μπορείς να ψάξεις για να βρεις αυτό που βρίκαμε"

Ε:"Φανερό και αυτό..αλλά μπορεί να είναι πρόβλημα"

Χ:"Μπορεί; ποτέ κράτησες την αναπνοή σου για μια ώρα κάτω απο το νερό"

Σ:"Χάρι θα τα καταφέρουμε θα βρούμε λύση και οι τέσσερις μας"

?:"Με συγχωρείτε"Γυρίσαμε και είδαμε τον καθηγητή Μουντι

Μ:"Μα σας θέλει η καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ"

Ο Χάρι πήγε να σηκωθεί αλλά..

Μ:"Μόνο την Μπλακ και την Γκρέιντζερ"

Ε:"Μα κύριε σε λίγες ώρες αγωνίζεται"

Μ:"Ακριβώς πρέπει να έχει προετοιμαστεί και χρειάζεται ύπνο εσείς πηγαίνετε.. τώρα! και εσυ Ουέσλι στον κοιτώνα σου!"

Και μαζί με την Ερμιόνη πήγαμε στο γραφείο της καθηγήτριας ΜακΓκοναγκαλ όταν μπήκαμε μέσα είδα την Γκάμπριελ και την Τσο.

Σ:"Γεια Γκάμπριελ τι κάνεις εδω;"

Γ:"Μου είπαν ότι μια καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ θέλει να με δει"

Σ:"Περίεργο και εμάς το ίδιο ξέρεις τον λόγο;"

Τ:"Και εμένα"

Ε:"Οντως περίεργο ξέρει καμία τον λόγο;"

Γ&Τ:"Οχι"Μέσα μπήκε η ΜακΓκοναγκαλ.

Μακ:"Γεια σας παιδιά θα αναρωτιεστε γιατί είστε εδω..σας κάλεσα λοιπόν γιατί θα είστε μέρος του επόμενου άθλου"

Σ:"Με συγχωρείτε καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ αλλά δεν καταλαβαίνω"

Μακ:"Θα σας το εξηγήσω στον επόμενο άθλο οι πρωταθλητές θα μπρέπει να σώσουν κάποιον απο την μαύρη λίμνη και εσείς θα είστε αυτή"Εκανε μια παύση και...

Μακ:"Εσείς δεσπινις Ντελακουρ για την αδελφή σας εσείς δεσποινίς Μπλάκ για τον κύριο Πότερ εσείς δεσποινίς Γκρέιντζερ για τον κύριο Κραμ που απ'όσο έχω καταλάβει είστε κάτι παραπάνω απο φίλοι οπως και η δεσπινις Τσανκ για τον κύριο Ντίγκορι"

Τ:"Και ποτέ θα πάμε στην μαύρη λίμνη για αυτό;"

Μακ:"Τώρα"

Σ:"Μισό τι εν-"

Μακ:"Υπνοσιους"Και όλα μαύρα

~Harry pov~

Μ:"Ακριβώς πρέπει να έχει προετοιμαστεί και χρειάζεται ύπνο εσείς πηγαίνετε.. τώρα!και εσυ Ουέσλι στον κοιτώνα σου!"

Τα παιδιά έφυγαν και ο Μούντι ήρθε δίπλα μου.

Μ:"Λονκμποτομ!βοηθήσε τον Πότερ να τακτοποιήσει τα βιβλία του"Εφυγε και ήρθε ο Νέβιλ.

Ν:"Αν σε ενδιαφέρουν τα φυτά πάρε το Οδηγός στην βοτανολογία.Στο Νεπάλ καλλιεργούνται φυτά που αντιστέκονται στην βαρύτητα!"

Χ:"Νέβιλ χωρίς παρεξήγηση δεν ενδιαφέρομαι για τα φυτά.Αν υπάρχει γογγυλι για να αναπνέω στο νερό για μια ώρα εντάξει αλλιώς-"

Ν:"Δεν ξέρω για γογγυλι μα μπορείς να φας βραγχιοβότανο"

Χ:"Και που θα το βρω;"

Ν:"Θα σου φέρω εγω αύριο στον αγώνα"

Χ:"Ευχαριστώ Νέβιλ τώρα με συγχωρείς αλλά θα πάω να ξαπλώσω"

Ν:"Εντάξει"

Next day

Εχτές το βράδυ με τον Ρον περιμέναμε την Ερμιόνη και την Σελίνα να μας πουν τι έγινε όμως δεν γύρισαν ούτε το πρωί τις είδαμε έχουν πάει.

Πήγαμε να στην λίμνη για τον άθλο μαζί με τον Νέβιλ.

Χ:"Είσαι σίγουρος Νέβιλ; μια ώρα;"

Ν:"Το πιθανότερο.."

Χ:"Το πιθανότερο;"

Ν:"Οι βοτανολόγοι διαφωνούν για την επίδραση του φρέσκου βραγχιοβότανου έναντι του αλμυρού νερού"

Χ:"Και τώρα μου το λες;!"

Ν:"Να βοηθήσω ήθελα"

Χ:"Βοηθάς ποιο πολύ απο την Ερμιόνη την Σελίνα που έχουν πάει;"

Ν:"Φαίνεσαι αγχωμενος Χάρι"

Χ:"Αλήθεια;"
*
*
*
*
Ημουν στην εξέδρα και περίμενα να αρχίσει ο δεύτερος άθλος.

Λουντο Μπαγκμαν:"Κυρίες και κύριοι, αγόρια και κορίτσια σας παρουσιάζω το περίφημο...το καταπληκτικό...το ασυναγώνιστο... το ενα και μοναδικό ΤΡΙΑΘΟ ΜΑΓΕΙΑΣ...καλωσήρθατε στο δεύτερο άθλο χθες εκλάπη κάτι απο κάθε πρωταθλητή κάτι σαν θησαυρός οι τέσσερις θησαυροί ένας για τον καθένα βρίσκονται στον βυθό.Για να κερδίσουν οι πρωταθλητές μπρέπει να βρουν τον θησαυρό τους και να τον βγάλουν στην επιφάνεια είναι αρκετά απλό εκτός απο το εξής θα έχουν μόνο μια ώρα"

Έφαγα το βραγχιοβότανο και πραγματικά εύχομαι να μην το είχα κάνει μου ερχόταν να τα βγάλω.

Ακούστικε το κανόνι και ο Σεντρίκ η Φλερ και ο Βίκτορ έπεσαν στο νερό ενω εμένα με έσπρωξε ο Μούντι.

Όταν έπεσα στο νερό ένιωσα σαν να πνιγωμε μετά απο λίγο όμως αυτό σταμάτησε και κατάφερα να αναπνεύσω κάτω απο το νερό παρατήρησα ότι ανάμεσα στα δάχτυλα των χεριών μου εμφανίστηκαν μεμβράνες και στα πόδια μου το ίδιο μόνο που αυτή ήταν λίγο ποιο μακριά απο τα δάχτυλα μου μέχρι που έμοιαζαν με ουρές ψαριού.

Κολύμπησα μέχρι την επιφάνεια έκανα ενα σαν άλμα με αποτέλεσμα να βγω απο το νερό και όταν έπεσα πάλι μέσα στην λίμνη αρχισα να κολυμπάω για να βρω τι ήταν αυτός ο θησαυρός.

Προχώρησα μπροστά σε κάτι φύκια και ένιωθα σαν κάποιος να με παρακολουθεί ξαφνικά απο διπλά μου πέρασε κάτι με τεράστια ουρά και γρήγορα μπρέπει να ήταν ένας απο τους γοργονάνθρωπους.

Συνέχισα να κολυμπάω ευθεία μέχρι που είδα την Ερμιόνη,την Σελίνα,την Τσο και ενα άλλο ξανθό κοριτσάκι πλησίασα την Σελ και έδειχνε σαν να κοιμάται το πόδι της ήταν δεμένο με ενα φυκι το έλυσα και μετά γύρισα να δω την Ερμιόνη αλλά είδα τον Σεντρίκ που με ενα ξόρκι έλυσε το φυκι της Τσο και με το χέρι του μου έδειξε το ρολόι του που σήμαινε ότι δεν έχουμε πολύ χρόνο.

Μόλις έφυγε ο Σεντρίκ πήγα να λύσω την Ερμιόνη αλλά οι γοργονάνθρωποι δεν με άφηναν.

Χ:"Μα είναι και αυτή φίλη μου"

Γ:"Μόνο έναν!"

Πριν προλάβω να απαντήσω έφυγαν τρομαγμένες γύρισα να δω και είδα έναν καρχαρία να έρχεται προς το μέρος μου αλλά τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ο Κραμ πήρε την Ερμιόνη και έφυγε.

Περίμενα την Φλερ για να ρθει να πάρει το κοριτσάκι πέρασε ενα λεπτό και δεν εμφανίστηκε και ο χρόνος τελείωνε οπότε αποφάσισα να την ελευθερώσω εγω.

Χρησιμοποίησα το ίδιο ξόρκι με τον Σεντρικ και την έλυσα πήγα να την πάρω και όπως την κράταγα μαζί με την Σελ για να τις βγάλω εξω κάτι περίεργα πλάσματα με τράβηξαν στα πόδια τις έσπρωξα για να βγουν στην επιφάνεια και εγω έμεινα κάτω όμως το βραγχιοβότανο άρχισε να εξασθενεί και αυτά τα πλάσματα να μου επιτίθονται.

~Selina pov~

Μακ:"Υπνοσιους"Και όλα μαύρα αυτό είναι το τελευταίο που θυμάμαι και όταν άνοιξα τα μάτια μου ημουν στην λίμνη και δίπλα μου ήταν η Γκάμπριελ μετά θυμήθηκα ο άθλος για αυτό ήμαστε στην λίμνη.

Γ:"Selina que s'est-il passé?"Με ρώτησε πανικόβλητη

(Μετάφραση: Σελίνα τι συνέβη;")

Σ:"le deuxième exploit de triathlon nous a logiquement amenés au lac après le bureau du professeur McGonagall"

(Μετάφραση:Ο δεύτερος άθλος του τριαθου λογικά μας έφεραν στην λίμνη μετά από το γραφείο της καθηγήτριας ΜακΓκοναγκαλ)

Γ:"Où est Fleur?"

(Μετάφραση:Που είναι η Φλερ"

Σ:"Je la vois sur le podium allons-y"

(Μετάφραση:Την βλέπω στην εξέδρα πάμε)

Γ:"Je ne sais pas nager"

(Μετάφραση:Δεν ξέρω να κολυμπάω)

Σ:"Gardez-le de moi"

(Μετάφραση:Κρατήσου απο εμένα)

Η Γκάμπριελ τύλιξε και χέρια της γύρω απο την μέση μου και εγω την έπιασα με το ενα χέρι και με το άλλο προσπαθούσα να κολυμπήσω οταν φτάσαμε στην εξέδρα ο Ρον μας βοήθησε να ανέβουμε.

Σ:"Είσαι καλά;"

Γ:"Τώρα ναι..γιατί η Φλερ δεν ήταν μαζί μας και ήταν εδω"

Ρ:"Της επιτέθηκαν γκριντιλοου και έπρεπε να αποσυρθεί αλλά ο Χάρι έσωσε και της δυο σας μόνο που δεν έχει βγει ακόμα απο το νερό"

Σ:"Γιατί;"

Ρ:"Δεν έχω ιδέα"Ξαφνικά ο Χάρι πετάχτηκε απο το νερό και έπεσε μπροστά μας.

Σ:"Χάρι!είσαι καλά;"

Χ:"Ναι"Ο Σιμους έδωσε σε εμένα και στον Χάρι απο μια πετσέτα αλλά εγω την έδωσα στην Γκάμπριελ που έτρεμε.

Είδα την Φλερ να τρέχει και να αγκαλιάζει την Γκάμπριελ.

Φ:"Gabrielle! tu vas bien, tu ne sais pas à quel point j'étais inquiet si quelque chose t'arrivait-"

(Μετάφραση:Γκαμπριέλ! είσαι καλά, δεν ξέρεις πόσο ανησυχούσα, αν σου συνέβαινε κάτι-)

Γ:"Je vais bien Fleur grâce à ces deux" Είπε και μας έδειξε.

(Μετάφραση:Είμαι καλά Φλερ χάρης σε αυτούς τους δυο)

Η Φλερ γύρισε και μας κοίταξε ήρθε και έκατσε με τα γόνατα μπροστά απο εμένα και τον Χάρι.

Φ:"Την έσωσες ακόμα και δεν ήταν δική σου ευθύνη την αδερφούλα μου σε ευχαριστώ"Είπε και τον φίλησε στο μέτωπο.

Φ:"Και εσυ βοήθησες;"Ρώτησε τον Ρον.

Ρ:"Ναι λιγάκι"Και η Φλερ τον φίλησε στο μάγουλο.

Γ:"Και η Σελίνα βοηθήσε...με βοήθησε να έρθω μέχρι την εξέδρα ενο την κρατούσα αγκαλιά και εκείνη με κρατούσε με το ενα χέρι για να μην πνιγώ"

Φ:"Σε ευχαριστώ Σελίνα"Είπε και με αγκάλιασε.

Σ:"Δεν κάνει τίποτα"Η Φλερ μου χαμογέλασε και έφυγε μαζί με την Γκάμπριελ.

?:"Χάρι!Σελίνα!"Και μια Ερμιόνη ήρθε τρέχοντας.

Ε:"Είστε καλά; μπρέπει να έχετε παγώσει ιδικά εσυ Σελ"Και μου έδωσε μια πετσέτα.

Ε:"Πιστεύω πως φερθηκες αξιοθαύμαστα Χάρι"

Χ:"Τερμάτισα τελευταίος"

Ε:"Προτελευταίος η Φλερ δεν πέρασε απο τα γκριντιλοου"

Ο Νταμλουντορ ήρθε δίπλα μας και με τον Χάρι σηκωθήκαμε.

Ν:"Την προσοχή σας παρακαλώ"Αλλά με τόση φασαρία δεν ακούστικε έβαλε το ραβδί του στον λαιμό του και...

Ν:"Προσοχή!"Και όλοι κάναν ησυχία.

Ν:"Νικητής ο Σεντρίκ Ντίγκορι! που έκανε το ξόρκι περικλεισης της κεφαλής σε φυσαλίδα"

Απ'την μια χάρηκα για τον Σεντ αλλά απο την άλλη στεναχωρήθηκα για τον Χάρι.

Ν:"Ομως επειδή ο κύριος Πότερ θα τερμάτιζε πρώτος αν δεν είμαι χωρισμένος να σώσει εκτός από την δεσποινίς Μπλακ αλλά και έναν ακόμη συμφωνήσαμε να του απονειμουμε τη δεύτερη θέση λόγω εξέχοντος ηθικού χαρακτήρα"

Ο Νέβιλ,ο Σιμους,ο Ντιν άρχισαν να φωνάζουν το όνομα του.

Σ:"Δεύτερη θέση Χάρι!τα κατάφερες!"

Ε:"Ελάτε καλύτερα να γυρίσουμε στο κάστρο"

Hello! Τι κάνετε ελπίζω να είστε όλοι καλά

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο?

Τι λέτε να γίνει στο επόμενο?