~Selina Pov~

Η ώρα είχε πάει 11:40μ.μ. οπότε κάνεις δεν θα είναι κάτι στο δωμάτιο αναψυχής του γκρίφιντορ.

Σηκώθηκα αθόρυβα για να μην ξυπνήσω την Ερμιόνη άλλαξα και φόρεσα κανονικά ρούχα πήρα το ραβδί μου και κατέβηκα κάτω.

Ευτυχώς όντως δεν ήταν κανείς κάτω έκανα ενα ξόρκι με το ραβδί μου και εμφανίστηκε μια πορτοκαλί πύλη.

Π:"Που θα θέλατε να πάτε;"

S:"Στο Γκοντρικς Χολοου"

Η πύλη έγινε σκούρο μπλε και εγω πέρασα μέσα και βρέθηκα στο Γκοντρικς Χολοου η αλήθεια είναι ότι εχω να έρθω σχεδόν τρία χρόνια.

Άρχισα να προχωράω προς το νεκροταφείο αλλά σταμάτησα όταν άκουσα μια γνώριμη φωνή.

?:"Οπ για κοίτα ποια μας θυμήθηκε"

S:"Γεια σου και σε εσένα Ζακ"

Ο Ζακ ήταν ο πρώτος φίλος που έκανα ποτέ.

Πριν πάω στο Μπομπατόν με τον Ρέμους ερχόμασταν συνέχεια στο Γκοντρικς Χολοου και ακόμα δεν ξέρω τον λόγο τέλος πάντων μια απο αυτές τις φορές γνώρισα τον Ζακ Γκρίντελβαλντ.

Ναι καλά ακούσατε Γκρίντελβαλντ όπως ο Γκέλερτ Γκρίντελβαλντ είναι ο γιος του.

Ζ:"Πως και απο δω Σελήνη;"

S:"Μην με λες έτσι"

Ζ:"Και γιατί;"

S:"Γιατί δεν με λένε έτσι το όνομα μου είναι Σελίνα όχι Σελήνη"

Ζ:"Περίεργο εγω νόμιζα ότι ήταν Σελήνη αλλά όταν ήσουν τέσσερα το άλλαξες μόνη σου σε Σελίνα"

S:"Νόμιζες λάθος"

Ζ:"Δεν νομίζω αφού ο Ρέμους μου το είπε"

Δεν του απάντησα.

Ζ:"Είσαι εδω για εκείνη έτσι;"

S:"Ναι.."

Ζ:"Ο Ρέμους το ξέρει ότι είσαι εδώ;"

S:"Οχι..."

Ζ:"Τότε καλλίτερα να βιαστούμε"Είπε και με άρπαξε απο το χέρι και άρχισε να κατευθύνετε προς το νεκροταφείο.

S:"Δεν χρειάζεται να έρθεις και εσυ δεν νομίζω να αρέσει στην γιαγιά σου αυτό"

Ζ:"Ανησυχείς για εμένα Σελήνη;"

S:"Θα σταματήσεις να με λες έτσι;"

Ζ:"Μπα"

S:"Τουλάχιστον μπορείς να με αφήσεις γιατί με πονάς;"

Ζ:"Ναι και φτάσαμε"

Δεν δυσκολεύτηκα να βρω τον τάφο της μαμάς.

Ελίζαμπεθ Αελιν Μπλάκ
(Πρώην Λοτζ)

17 Αυγούστου 1960-2 Νοεμβρίου 1981

Μην γίνεσαι εμπόδιο στον δρόμο σου ίσως εκεί που φοβάσαι να πας είναι όλα όσα ψάχνεις

S:"Γεια σου μαμά.."

Ζ:"Είσαι εντάξει;"

S:"Ναι.."

Μήναμε λίγη ώρα εκεί μέχρι που...

Ζ:"Σελήνη ελα ο Ρέμους και ο Σείριους έρχονται"

Σηκωθήκαμε καιαι αρχίσαμε να τρέχουμε πέρασε απο ενα μαγαζί με διαφορά αντικείμενα που ήταν αντίκες.

S:"Περίμενε!"Του είπα και μπηκα μέσα στο μαγαζί πήρα μια πένα την πλήρωσα και βγήκα έξω.

Ζ:"Αυτό τώρα τι το θες;"

S:"3 Νοεμβρίου τα γενέθλια του μπαμπά"

Ζ:"Οου λοιπόν θες να πάμε στις κούνιες;"

S:"Ναι"Είπα και του χαμογέλασα.

Πήγαμε στην παιδική καθήσαμε στις κούνιες και μετά πετάξαμε πέτρες στην λιμνούλα που είχε.

Ζ:"Είχαμε καιρό να το κάνουμε αυτό"

S:"Ναι και η αλήθεια είναι ότι μου είχε λείψει"

Ζ:"Και εμένα.. τίποτα καινούργιο"

S:"Μπα"Είπα και γέλασα

Ζ:"Έχουμε να τα πούμε τρία χρόνια και.."

S&Ζ:"372 ημέρες"

Ζ:"Τις μέτραγες;"

S:"Ναι... αλλά απ'ότι φαίνεται δεν ήμουν η μόνη"

Δεν μου απάντησε απλά γύρισε και κοίταξε την λίμνη.

S:"Εμαθα ότι μπορώ να κάνω μαγικά χωρίς ραβδί"

Ζ:"Αλήθεια;"Είπε και χαμογέλασε.

S:"Ναι το απ'ότι φαίνεται το πήρα απο την μαμά μου"

Ζ:"Οπως και εγω απο τον μπαμπά μου αλλά έκανα ξόρκι για να μην αναφέρετε το όνομα μου σε κανένα βιβλίο"

S:"Αλήθεια;"

Ζ:"Ναι το κατάλαβα πριν απο έναν χρόνο είναι δύσκολο να το ελέγξεις ιδικά όταν έχεις νεύρα"

S:"Διάβασα ότι αυτές με τις δυνάμεις αυτές μπορώ να επηρεάσω τον καιρό ιδικά με την θλίψη και τον θυμό ισχύει;"

Ζ:"Ναι... όμως αν δεν καταφέρεις να τις ελέγξεις μπορεί να γίνουν καταστροφικές"

S:"Εσυ μπόρεσες;"

Ζ:"Οχι"

S:"Γιατί θύμωσες η στεναχωρήθηκες τόσο όσο να γίνει αυτό με τις δυνάμεις σου;"

Ζ:"Άστο καλλίτερα"

S:"Εντάξει"

Ζ:"Θες να πάμε στο σπίτι;"

S:"Ναι και οχι.."

Z:"Πάμε και αν αλλάξεις γνώμη φεύγουμε"

Κούνησα το κεφάλι μου θετικά και άρχισαμε να προχωράμε.

Δεν έχω ξαναπάει στο σπίτι απο τότε που ήμουν εφτά γιατί ο Ρέμους δεν ήθελε να πηγαίνω εκεί όμως νομίζω πως έπρεπε εκεί εμένα πριν τον θάνατο της μαμάς και πριν πάει ο μπαμπάς στο azkaban.

Στον δρόμο που πηγαίναμε προς το σπίτι παρατήρησα ενα μισό γκρεμισμένο σπίτι που κάτι μου θυμίζε αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι.

Ζ:"Ωραίο ε; ήταν το σπίτι των Πότερ"

S:"Τον Πότερ; αυτό σημαίνει ότι ήταν το σπίτι του Χάρι.. νομίζω θα ήθελε να το δει"

Ζ:"Εννοείς με τον Χάρι Πότερ; είστε φίλοι;"

S:"Ναι"Πήγα να περάσω για να μπω στο σπίτι αλλά..

Ζ:"Σελίνα περίμενε! μην μπεις μέσα!"

S:"Γιατί;"

Z:"Λένε ότι έχει μαύρη μαγεία μέσα"

S:"Εντάξει θα μπω και θα βγω γρήγορα"

Ζ:"Ξέχνατο λίγο τον δυνάμεων σου μπορείς να απορροφήσεις την μαύρη μαγεία"

S:"Καλά ας συνεχίσουμε.. και ευχαριστώ που επιτέλους με φώναξες κανονικά"Και μου χαμογέλασε

Μετά απο περίπου πέντε λεπτά φτάσαμε.

Ζ:"Αν θες γυρνάμε πίσω"

S:"Οχι είναι εντάξει"

Προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα αλλά μάταια.

Ζ:"Αστο σε εμένα"Είπε χτύπησε την πόρτα με δύναμη και αυτή άνοιξε αλλά ευτυχώς δεν έσπασε.

Z:"Νομίζω πος εσυ μπρέπει να πας πρώτη"

S:"Ναι.."Πέρασα μέσα και υπήρχε απόλυτο σκοτάδι.

S:"Lumos"Και μια λάμψη εμφανίστηκε στην άκρη του ραβδιού μου.

Ζ:"Ολα καλά μέχρι εδώ ας προχωρήσουμε"Και αυτό κάναμε προχωρήσαμε ευθεία σε ένα δωμάτιο που αποδείχτηκε ότι ήταν η κουζίνα μετά πήγαμε στο δίπλα που ήταν το σαλόνι.

Μόλις πέρασα από το σαλονιού άκουσα μία γυναικεία φωνή να ουρλιάξει κατευθείαν εκεί θα κάτσω στα γόνατα και έβαλα τα χέρια μου στα αυτιά μου.

Ζ:"Σελίνα!είσαι καλά;!"

S:"Ακούω μια φορά μια γυναικεία φωνή να ουρλιάζει"

Ζ:"Συγκεντρώσου σκέψου ότι δεν υπάρχει τίποτα και θα εξαφανιστεί"Αυτό έκανα και μετά απο λίγο η φωνή χάθηκε.

Ζ:"Είσαι καλά;"

S:"Τώρα ναι...νομίζω... νομίζω πως ήταν η μητέρα μου"

Ζ:"Θες να πάμε και στον πάνω όροφο;"

S:"Ναι.."

Ανεβήκαμε πάνω η πρώτη πόρτα αποδείχτηκε ότι ήταν το μπάνιο η δεύτερη ένας ξενώνας.

Ζ:"Ας δοκιμάσουμε αυτή την"Ανοιξε την πόρτα και...

S:"Μπρέπει να ήταν το δωμάτιο της μαμάς και του μπαμπά..."

Ζ:"Ναι απο ότι φαίνεται.. οπότε το δίπλα είναι το δικό σου"Βγήκα απο το δωμάτιο και μπήκα στο δίπλα.

Και όντως ήταν ενα παιδικό δωμάτιο με μια κούνια για μωρά και διαφορά μωρουδιακα παιχνίδια.

Ζ:"Ει ποιος είναι αυτός;"Γύρισα και τον είδα να κρατάει ενα λούτρινο αρκουδάκι.

S:"Δεν ξέρω αλλά θα το πάρω μαζί μου στο Χόγκουαρτς"

Απλά χαμογέλασε.

S:"Η ώρα περνάει πάντα γρήγορα όταν είμαι μαζί σου"

Ζ:"Δεν περνάει γρήγορα απλά δεν το καταλαβαίνεις γιατί περνάς ωραία"

S:"Πάντως η ώρα πέρασε είναι δυο"

Ζ:"Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φύγεις;"

S:"Ναι.."Εκανα πάλι το ξόρκι και η πορτοκαλί πύλη ξανά εμφανίστηκε.

Π:"Που θα θέλατε να πάτε;"

S:"Σχολή Χόγκουαρτς για μαγείες και ξόρκια στον κοιτώνα του Γκρίφιντορ"

Και η πύλη έγινε σκούρο κόκκινο.

S:"Μακάρι να τα ξαναπούμε σύντομα"

Ζ:"Ισως ποιο σύντομα απο όσο νομίζεις"

S:"Ξέρεις μερικές φορές δεν καταλαβαίνω τι εννοείς"

Ζ:"Δεν πειράζει"

Πλησίασα την πύλη για να φύγω αλλά...

Ζ:"Καληνύχτα Σελήνη"

S:"Καληνύχτα καπτεν Ζακ"Του είπα και μπηκα στην πύλη.

Πραγματικά δεν ξέρω που το θυμήθηκα το καπτεν Ζακ όταν ήμασταν μικρά κάναμε ότι ήμασταν πειρατές και ψάχναμε το νησί του θησαυρού.

Μόλις γύρισα στον κοιτώνα του Γκρίφιντορ είδα τον Χάρι μπροστά στο τζάκι.

Χ:"Σελίνα;"

S:"Χάρι;"

Χ:"Τι κάνεις εδω και αυτό το πράγμα ήταν πύλη;"

S:"Εεεε.."

Χ:"Σελ που είχες πάει;"

S:"Στο Γκοντρικς Χολοου..."

Χ:"Τι είναι αυτό;και γιατί να πας εκεί;"

S:"Εκεί εμένα με την μαμά και τον μπαμπά πρίν όλα καταστραφούν οπός και εσυ.."

Χ:"Και γιατί πηγές εκεί;"

S:"Για να πάρω δώρο για τον μπαμπά σήμερα είναι τα γενέθλια του"

Χ:"Γιατί δεν μου το είπε;.."

S:"Ποιος;"

Χ:"Κάνεις.."

S:"Εντάξει εγω πάω για ύπνο.."

Χ:"Καληνύχτα Σελ"

S:"Καληνύχτα Χάρι"

~Next Morning~

Ήμασταν στην μεγάλη αίθουσα για πρωινό όταν ο Νταμλουντορ μας ανακοίνωσε ότι απο σήμερα θα έρθει ένας καινούργιος μαθητής στο τέταρτο έτος.

Ν:"Ησυχία!Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι απο σήμερα θα υπάρχει ένας νέος μαθητής στο τέταρτο έτος.Ας καλωσορίσουμε λιπών των κύριο Ζακ Γκρίντελβαλντ"

Μισό τι;

Ο Ζακ γιατί δεν μου είπε τίποτα;

Τον είδα να μπενει μέσα μαζί με την καθηγήτρια ΜακΓκοναγκαλ.

Μακ:"Απο εδω κύριε Γκρίντελβαλντ μπρέπει να δούμε σε ποιον κοιτώνα είστε;"

Ο Ζακ έκατσε στο σκαμπό και η ΜακΓκοναγκαλ του φόρεσε το καπέλο στο κεφάλι.

Κ:"ΣΛΙΔΕΡΙΝ!!"

Se:"Τι πρωτότυπο ο γιος του Γκρίντελβαλντ να μπει στο Σλιδεριν αλλά φυσικά που αλλού θα ταίριαζε;"

S:"Ο Ζακ δεν έχει καμία σχέση με τον πατέρα του και αλήθεια απορώ πως πήγε στο Σλιδεριν και οχι στο Γκρίφιντορ"

Χ:"Τον ξέρεις;"

S:"Ναι είμαστε φίλοι απο τότε που ήμασταν πέντε"

~Harry Pov~

Κ:"ΣΛΙΔΕΡΙΝ!!"

Se:"Τι πρωτότυπο ο γιος του Γκρίντελβαλντ να μπει στο Σλιδεριν αλλά φυσικά που αλλού θα ταίριαζε;"

S:"Ο Ζακ δεν έχει καμία σχέση με τον πατέρα του και αλήθεια απορώ πως πήγε στο Σλιδεριν και οχι στο Γκρίφιντορ"

Μισό τον ξέρει;

Χ:"Τον ξέρεις;"

S:"Ναι είμαστε φίλοι απο τότε που ήμασταν πέντε"

Ναι όμως γιατί δεν μου είχε πει τίποτα για αυτόν;

Ζ:"Γεια Σελήνη μπορώ να καθήσω;"

Σελήνη;

S:"Φυσικά αλλά μην με λες έτσι"

Ζ:"Θα το σκεφτώ"

Χ:"Γιατί Σελήνη;"

Ζ:"Αυτό ήταν το όνομα της μέχρι τα τέσσερα που αποφάσισε να το αλλάξει"

Χ:"Αλήθεια;"

S:"Ναι..."

Ε:"Τέλος πάντων ελάτε έχουμε φίλτρα"

S:"Ναι Ζακ έλα μαζί έχουμε"

Ζ:"Εντάξει"Και άρχισαμε να πηγαίνουμε προς την τάξη.

S:"Λοιπόν Ζακ να σου γνωρίσω τους κολλητούς μου η Ερμιόνη Γκρέιντζερ"

Ε:"Γεια χαίρομαι για την γνωριμία"

Ζ:"Γεια και επίσης"

Σ:"Ο Χάρι Πότερ"

Χ:"Γεια"

Ζ:"Γειά.. νόμιζα ότι μου έκανες πλάκα εχτές"

S:"Ζακ!"

Χ:"Εχτές;"

Και κάπως έτσι τους είπα τι έγινε.

Ζ:"Εσυ όμως δεν μου είπες πως και είσαι εδω νόμιζα ότι θα πήγαινες στο Μπομπατόν"Και του είπα τι έγινε.

Ζ:"Περίεργο νόμιζα ότι θα σε απέβαλαν γιατί θα ανατινάξεις τίποτα"

S:"Μια φορά πήγα να ανατινάξω την αίθουσα των φίλτρων αλλά τελικά όλα καλά"

Ε:"Ελάτε φτάσαμε"

Γεια! ελπίζω να είστε όλοι καλά!

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο?

Τι πιστεύετε ότι θα γίνει στο επόμενο?

Επίσης Sorry που δεν έβαλα φωτογραφία του Ζακ αλλά δεν μπορούσα να βρω μια καλή και μια φίλη μου που της ζήτησα ούτε αυτό δεν μπορούσε να κάνει σωστά 😃