~Selina pov~

Si:"Ξυπνήστε"

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον μπαμπά στην πόρτα μου χαμογέλασε και έφυγε.

Μετά κοίταξα απέναντι και είδα εναν Χάρι να κοιμάται

S:"Ε ωραία κοιμωμένη ξυπνά!"

Χ:"Σε λίγο"Καλά αυτός το ζήτησε.

S:"Χάρι ξυπνά ένας Παράφρονας!"

Πετάχτηκε και έπεσε απο το κρεβάτι.

S:"Καλημέρα!"Είπα και πήγα διπλά του.

Χ:"Γιατί το κάνεις πάντα αυτό;"

S:"Αν ξύπναγες δεν θα το έκανα.Τωρα σήκω να πάμε κάτω"

Χ:"Καλά.."

Κατεβήκαμε κάτω και...

Χ&S:"Καλημέρα!"

L&J&R&Si:"Καλημέρα"

L:"Ελάτε στην κουζίνα εχω φτιάξει πρωινό"

Και πήγαμε όλοι στην κουζίνα να φάμε μόλις τελειώσαμε πήγαμε στο σαλόνι όμως με τον Χάρι βαρεθήκαμε και πήγαμε πάνω στο δωμάτιο.

Μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο και..

Χ:"Αυτό είναι το βραχιόλι του Cedric;"

S:"Ναι"

X:"Είσαστε πολυ καλοί φίλοι έτσι;"

S:"Βασικά είναι ο κολλητός μου"

Χ:"Νόμιζα πως εγω ήμουν ο κολλητός σου"

S:"Είσαι και εσυ και αυτός και ο Ρον εντάξει;"

Χ:"Ναι.."

Ρ:"Ακίνητοι!"Eίδαμε τον Pettigrew να μας σημαδεύει με το ραβδί του.

X:"Πίτερ τι κάνεις;"

Ρ:"Πείτε μου τι ξέρετε για εμένα!"

S:"Μπαρτον;"

Ρ:"Μην κάνεις την χαζή!τι ξέρετε για εμένα απο εκεί που έρχεστε;!"

S:"Οτι είσαι φίλος με τους γονείς μας"

Τότε με τράβηξε και έβγαλε το ραβδί του στο κεφάλι μου.

Ρ:"Πες μου! αλλιώς θα την σκοτώσω και μπορώ να το κάνω εύκολα!πες μου τι ξέρεις για εμένα!"

Χ:"Πρόδωσες τους γονείς μου στον Voldemort! και τα έριξες στον Σείριο εξαιτίας σου πέρασε 12 χρόνια στο azkaban! μέχρι που το έσκασε και τώρα το τάγμα του φοίνικα σε ψάχνει!"

Με άφησε και πήγα διπλά στον Χάρι.

Ρ:"Δεν θα πείτε τίποτα στους άλλους για αυτά αλλιώς αυτός ο Cedric που είπατε δεν νομίζω να είναι στα καλύτερα του στο άμεσο μέλλον"

S:"Εντάξει.."Είπα και κοίταξα το πάτωμα

Χ:"Sel!τι λες!"

S:"Δεν μπορώ να τον αφήσω να του κάνει κακό ο Cedric είναι ο καλύτερος μου φίλος"

Ρ:"Σωστή επιλογή α και κάτι ακόμα" Πλησίασε το κομοδίνο μου και πήρε την χρονομηχανή και την πέταξε κάτω.

S&Χ:"Οχι!"

S:"Την έσπασες!"

X:"Γιατί να το κάνεις αυτό;!"

Ρ:"Αν είσαι όντως το αγόρι που θα νικήσει τον άρχοντα του σκότους δεν μπρέπει να ζήσεις! θα πεθάνεις εδω στον πόλεμο εναντίον του!και αυτή το ίδιο!"

Χ:"Η Σελίνα γιατί;"

Ρ:"Μπορείς να κάνεις μαγικά χωρίς ραβδί έτσι δεν είναι;"

S:"Ναι;.."

Ρ:"Τότε θα πρέπει να πεθάνεις και εσύ!"

J:"Εϊ τι γίνεται γιατί φωνάζετε;"

Χ:"Ο Pettigrew έσπασε την χρονομηχανή"

J:"Πίτερ γιατί να το κάνεις αυτό;"

Ρ:"Εγινε καταλάθος! αλήθεια δεν το ήθελα!"

Si:"Εντάξει πήγενε κάτω"Και ο Pettigrew έφυγε.

S:"Πως θα γυρίσουμε πίσω!"

Χ:"Η χρονομηχανή καταστράφηκε!"

Si:"Εντάξει ηρεμήστε θα ψάξουμε να βρούμε άλλοι όσο πιο γρήγορα γίνεται σωστά Τζέιμς;"

J:"Ναι"

R:"Τζέιμς! έλα γρήγορα η Λίλι δεν είναι καλά!"Και ο Τζέιμς με τον μπαμπά έφυγαν τρέχοντας απο το δωμάτιο.

Χ:"Τι συμβαίνει;"Κοίταξα πίσω απο τον Χάρι στον τοίχο που υπήρχε ενα ημερολόγιο.

S:"Νομίζω πως ξέρω"Και του έδειξα το ημερολόγιο.

Χ:"31 Ιουλίου 1980 είναι.."

S:"Η μέρα που γεννήθηκες"Κοιταχτήκαμε και τρέχαμε κάτω.

R:"Παιδιά καλλίτερα να πάτε πάνω η Λίλι δεν είναι και πολύ καλά"

S:"Ξέρουμε τι έχει!"

J:"Αλήθεια;!"

Χ:"Ναι! σήμερα είναι 31 Ιουλίου 1980!"

Si:"Ναι το ξέρουμε τι;"

X:"Η μέρα που γεννήθηκα!"

J:"Μπρέπει να την πάω στο νοσοκομείο!"

Ο Τζέιμς με την Λίλι έχουν φύγει εδω και ώρα ο Pettigrew έφυγε γιατί είχε κάτι "σημαντικές δουλειές" που με τον Χάρι πιστεύουμε ότι είναι να ενημερώσει τον Voldemort.

Είμαστε πάνω στο δωμάτιο και.. ναι έχουμε ξαπλώσει στο πάτωμα.

X:"Αυτό είναι πολύ περίεργο"

S:"Ποιο από όλα;"

Χ:"Οτι σε αυτήν την χρονική στιγμή θα γεννηθώ ενω εχω γεννηθεί ήδη βγάζει νόημα αυτό;"

S:"Ναι.."Σηκώθηκα και άρχισα να ψάχνω στο δωμάτιο για..

S:"Λες να υπάρχει καμία φωτογραφική μηχανή εδω η να μου δώσουν καμία φωτογραφία σου που είσαι μωρό;"

Χ:"Γιατί θες φωτογραφία μου που είμαι μωρό;"

S:"Για εκβιασμό φυσικά αλλά αν μου την ζητούν ο Fred και ο George μπορεί και να τους την δώσω"

Χ:"Δεν θα το κάνεις!"

S:"Νομίζεις"Σηκόλωθηκε και με έπιασε απο την μέση με άφησε στο κρεβάτι και άρχισε να με γαργάλαει.

S:"χαχα στα-σταματά χαχαχα"

Χ:"Παραδίνεσαι;"

S:"Πο-ποτέ χαχαχα"

Χ:"Αν βρεις φωτογραφία μου που είμαι μωρό θα την κρατήσεις για εκβιασμό η θα την δώσεις στον Fred και στον George;"

S:"χαχα ναι χαχαχα"

Χ:"Οπως θες"Είπε και Συνέχισε να με γαργάλαει όμως με κάποιο τρόπο έχασε την ισορροπία του και βρεθήκαμε σε απόσταση αναπνοής και κοιτάγαμε ο ένας τον άλλον στα μάτια για λίγα λεπτά.

Εχει όμορφα πράσινα μάτια που χάνεσαι μέσα τους.

Μισό τι! γιατί το σκέφτηκα αυτό;?

Σηκώθηκε και ξάπλωσε στο κρεβάτι του.

S:"Αυτό ήταν.."

Χ:"Αβολο;.."

S:"Πολυ αβολο.."

Μέσα στο δωμάτιο μπήκε ο Μπαμπάς με τον Ρέμους.

R:"Βρίκαμε πως να γυρίσετε πίσω!"

S:"Αλήθεια;"

Χ:"Πως;"

Si:"Βρίκαμε μια χρονομηχανή! όμως μπρέπει να την χρησιμοποιήσετε τώρα"

R:"Λειτουργεί μια φορά την εβδομάδα σε συγκεκριμένη ώρα"

Χ:"Εντάξει όμως πρώτα μπρέπει να σας πούμε κάτι για τον Pettigrew"

S:"Χάρι οχι.."

Χ:"Δεν θα του κάνει κακό"

S:"Καλά.."

Si:"Τι συμβαίνει με τον Πίτερ;"

S:"Θα προδώσει την Λίλι και τον Τζέιμς στον ξέρεις-ποιον και θα κατηγορήσουν εσένα ότι τον σκότωσες και πρόδωσες τους Πότερ ότι εξετίας σου πέθαναν και θα περάσεις 12 στο azkaban"

R:"Γιατί να το κάνει αυτό;"

S:"Γιατί ο Χάρι είναι ο μόνος που μπορεί να τον νικήσει"

Si:"Αυτά όμως απο εκεί που έρχεστε έχουν συμβεί σωστά;"

Χ:"Ναι"

R:"Τότε μπρέπει να το αφήσουμε να συμβεί και εδω"

Χ:"Τι! γιατί;"

R:"Για να μην αλλάξουν τα γεγονότα"

Si:"Δεν θα πούμε τίποτα στον Τζέιμς και στην Λίλι για αυτά και εσείς καλλίτερα να πηγαίνετε"

Ο Ρέμους γύρισε την χρονομηχανή και με τον Χάρι βρεθήκαμε στο πάτωμα του δωματίου μου.

S:"Γυρίσαμε πίσω"

Χ:"Λες να άλλαξε κάτι;"

S:"Δεν ξέρω"Ακούσαμε την πόρτα να χτυπάει κοιταχτήκαμε σηκωθηλήκαμε και τρέξαμε κάτω.

Si:"Τι πάθατε και τρέχετε έτσι; μισό αυτή είναι χρονομηχανή;"

R:"Απ'ότι φαίνεται σήμερα ήταν η μέρα που ταξίδεψαν στον χρόνο"

S:"Ναι.. άλλαξε τίποτα;"Είπα και έδωσα την χρονομηχανή στον Ρέμους.

Χ:"Οι γονείς μου είναι ζωντανοί;"

Si:"Λυπάμαι Χάρι όμως έπρεπε τα πράγματα να μείνουν όπως ήταν πριν γυρίσετε πίσω δεν έχει αλλάξει τίποτα"Ο Χάρι έτρεξε πάνω στο δωμάτιο του και έκλεισε δυνατά την πόρτα.

Είδα τον μπαμπά να κοιτάει προς τις σκάλες.

S:"Πάω εγω"

Si:"Σίγουρα;"

S:"Ναι"Του είπε και έτρεξα πάνω στο δωμάτιο του Χάρι χτύπησα την πόρτα αλλά δεν πήρα απάντηση δεν περίμενα το αντίθετο μπήκα μέσα και τον είδα στο πάτωμα πήγα και έκατσα διπλά του.

S:"Εϊ όλα καλά εντάξει;"

Χ:"Οχι δεν είναι όλα εντάξει μπορούσαμε να σώσουμε τους γονείς μου αλλά δεν το κάναμε!"

S:"Χάρι αν το κάναμε αυτό θα σήμαινε ότι ο Voldemort δεν επιτέθηκε ποτέ στο σπίτι σου και πότε δεν πέθανε θα ήταν ακόμα ζωντανός"

Δεν μου απάντησε το μόνο που έκανε ήταν να με αγκαλιάσει και να αρχίσει να κλαίει τον αγκάλιασα και εγω και..

S:"Εϊ όλα θα πάνε καλά εντάξει; ηρέμησε"

Του είπα και ακούμπησα το κεφάλι μου στο δικό του.

Μετά απο λίγο κατεβήκαμε κάτω όμως δεν ήταν στο σαλόνι.

Χ:"Που είναι;"

S:"Δεν ξέρω πάμε να δούμε στην κουζίνα"

Μπήκαμε στην κουζίνα και..τι στο Μέρλιν;

S:"Ολα καλά;"

Si&R:"Ναι"

Χ:"Γιατί είστε και οι δυο γεμάτη αλεύρι;"

R:"Προσπαθούσαμε να φτιάξουμε τούρτα για το βράδυ"

S:"Γιατί τι είναι το βράδυ;"

Si:"Α ναι δεν προλάβαμε να σας πούμε θα έρθει ο Αμος με τον Σεντρίκ για φαγητό"

S:"Αυτό ειναι τέλειο!ε τι λέτε να φτιάξω εγω την τούρτα αφού εσείς δεν"

R:"Ναι εντάξει εγω θα πάω να πάρω τα υπόλοιπα για το βράδυ"

S:"Ετσι;"Του είπα τον έδειξα κοιτάχτηκε κούνησε το ραβδί του και καθαρίστηκε.

R:"Καλλίτερα;"

S:"Πολυ"Και ο Ρέμους έφυγε.

Si:"Εγω πάω για μπάνιο"Είπε και έφυγε.

Χ:"Θες βοήθεια;"

S:"Ναι γιατί οχι"

  Hello! ελπίζω να είστε όλοι καλά

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο?

Τι λέτε να γίνει στο επόμενο?

Λέτε να έμαθε ο Pettigrew ότι τους είπαν τι έκανε αν ναι τι λέτε να κάνει για αυτό?

Επίσης είναι η δεύτερη φορά που ανεβάζω αυτό το κεφάλαιο γιατί είχα ξεχάσει να γράψω κάποια πράγματα