Ακολουθήσαμε την Ερμιόνη στα δέντρα και κρυφτήκαμε.Οι άλλοι εαυτοί μας ήταν στις κολοκύθες.

Ε:"Έτσι είναι τα μαλλιά μου απο πίσω;"

S:"Ερμιόνη"Και ξανά κρύφτηκε.

Τότε η άλλη Ερμιόνη γύρισε.

Ρ:"Τι έγινε;'

Ε:"Νόμιζα πως είδα... άστο"

Ρ:"Πάμε"

Μόλις έφυγαν βγήκαμε και πήγαμε στον Ωραιόραμφο.

Κάναμε υπόκλιση και εκείνος έσκυψε το κεφάλι του δείχνοντας μας ότι υποκλίνεται επίσης.Ο Χάρι πήγε να βγάλει την αλυσίδα αλλά ενα κοράκι τον δάγκωσε όταν κατάφερε να λύσει την αλυσίδα απο τον στύλο είδαμε την πόρτα της καλύβας να ανοίγει αλλά ευτυχώς ακούστικε ο Dumbledore.

D:"Μπρέπει να υπογράψω και εγω"

Υ:"Ναι πολύ καλά"

Χ:"Ευτυχώς τώρα Ωραιόρμφε ελα γρήγορα ελα μαζί μας"Αλλά δεν σηκώθηκε.

S:"Ελα μικρέ σήκω"Είπα τραβώντας την αλυσίδα μαζί με τον Χάρι.

Ξαφνικά εμφανίστηκε η Ερμιόνη κρατούντα κάτι νεκρά κουνάβια.

Ε:"Ελα Ελα να φας"Τότε σηκώθηκε η Ερμιόνη του έδωσε ενα κουνάβι και με ενα άλλο τον έκανε να μας ακολουθήσει προς το δάσος δεν προλάβαμε είδαμε τον Dumbledore να βγαίνει απο την καλύβα μαζί με τον Υπουργό μαγιάς και μείναμε ακίνητοι.

Ε:"Απο εδω"Είπε και συνέχισε να μας ακολουθεί μέχρι που μπήκαμε στο δάσος και ακούσαμε τον Υπουργό να φωνάζει.

Υ:"Που είναι;Τώρα τον είδα! Ούτε λεπτό δεν πέρασε!"

D:"Πολύ παράξενο!"

Υ:"Έλα τώρα Dumbledore είναι προφανές κάποιος τον ελευθέρωσε! Δεν νομίζω να είχες σχέση σε αυτό!"Είπε στον Hagrid.

D:"Δεν θα μπορούσε ήταν συνέχεια μαζί μας"

Υ:"Θα μπρέπει να των βρούμε!"

D:"Ψάξτε και στον ουρανό αν χρειαστεί! στο μεταξύ εγω θα ήθελα ενα στάι.Επίσης Δήμιε η υπηρεσίες σου δεν είναι πια απαραίτητες"Είπε στον άντρα με τα μαύρα και μπήκε μέσα στην καλύβα του Hagrid.

Μετά φύγαμε για να απομακρύνουμε όσο μπορούμε τον Ωραιόραμφο.

Χ:"Ελα απο δω"

S:"Εντάξει εδω θα είναι ασφαλής"

Χ:"Και τώρα;"

Ε:"Να σώσουμε τον Σείριο"

S&Χ:"Πως;"

Ε:"Δεν έχω ιδέα!"Και αρχίσαμε να τρέχουμε έξω απο το δάσος.

S:"Κοιτάξτε ο Ρέμους!"Ο Ρέμους είπε ενα ξόρκι και η Ιτιά που δέρνει σταμάτησε να κινείται.

Ε:"Έρχεται και ο Σνέιπ"Ο καθηγητής Σνέιπ μπήκε μέσα στην Ιτιά.

Χ:"Και τώρα περιμένουμε"Και καθίσαμε κάτω.

Είχε περάσει σχεδόν μια ώρα μα καλά πόση ώρα ήμασταν εκεί μέσα;

Απο πίσω μας αρχή σαν να έρχονται νυχτερίδες γυρίσαμε να δούμε και είδαμε τον Ωραιόραμφο να προσπαθεί να πιάσει κάτι νυχτερίδες και οποίες έπιανε της έτρωγε.

Ε:"Τουλάχιστον κάποιος διασκεδάζει"

Χ:"Να σας ρωτήσω κάτι;"

Ε&S:"Ναι"

Χ:"Πριν όταν ήμουν στην λίμνη με τον Σείριο και την Selina όταν η Selina λιποθύμησε μετά απο λίγο είδα κάποιον χρησιμοποιήσε το ξόρκι του προστάτη και εμφάνισε ενα αρσενικό ελάφι που έδιωξε τους παράφρονες"

S:"Καλώντας τον προστάτη και εμφανίζοντας τον χρησιμοποιείς μεγάλη ενέργεια ο Ρέμους μου έχει πει ότι μόνο ένας ισχυρός μάγος μπορεί να το κάνει"

Χ:"Ήταν ο μπαμπάς μου εκείνος επικαλέστηκε τον προστάτη"

Ε:"Χάρη είναι αδύνατον είναι..."

Χ:"Νεκρός το ξέρω σου λέω απλώς τι είδα"

Ε:"Να μαστε"Είπε και μας είδαμε που βγαίναμε από το δέντρο.

Χ:"Βλέπεις τον Σείριο που μας μιλάει;Μου ζήτησε να μείνω μαζί τους"

Ε:"Αυτό είναι τέλειο!"

S:"Θα έρθεις;"

Χ:"Φυσικά πάντα ήθελα να φύγω από τους Dursley και θα είναι ωραία δηλαδή και εσύ θα έχεις παρέα"

Si:"Τρέξτε!Φύγετε!"Βλέπαμε μέχρι που ο μπαμπάς και ο Ρέμος απομακρύνθηκαν και μετά που ακολουθήσαμε εγώ και ο Χάρι.

Χ:"Πάμε!"Και αρχίσαμε να τρέχουμε προς τα εκεί αλλά από απόσταση.

Είδαμε τον Χάρη που πέταξε την πέτρα στο κεφάλι του Ρέμους και που άρχισε να μας πλησιάζει.

Ε:"Αουυυυ"Τι στον καλό κάνει;

Ο Χάρι της έκλεισε το στόμα αλλά τον έσπρωξε

Χ:"Τι στο καλό κάνεις;"

Ε:"Σας σώζω τη ζωή"

Ε:"Αουυυυ"

S:"Ευχαριστούμε.Όμως τώρα κυνηγάει εμάς!"

Ε:"Αυτό δεν το σκέφτηκα!"

Χ:"Τρέξτε!"

Αρχίσαμε να τρέχουμε μέσα στο δάσος και κρυφτήκαμε σε έναν κορμό ενός τεράστιο δέντρου.

Είδαμε τον Ρέμους να έχετε και πήγαμε από την άλλη μεριά του κορμού για να μην μας δει.

Κάποια στιγμή νομίζαμε ότι έφυγε οπότε πήγαμε να φύγουμε ήταν πίσω μας πήγε να επιτεθεί αλλά ο Ωραιόραμφος του επιτέθηκε και τον έδιωξε.

Ε:"Ήταν τρομακτικό"

Χ:"Ο καθηγητής Λούπιν περνάει πολύ δύσκολη νύχτα"

S:"Και θα χειροτερέψει"

Χ:"Τι εννοείς;"

S:"Αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη πανσέληνος δεν είναι καν πανσέληνος είναι λυκόφως όσο ο Ρέμους είναι λυκάνθρωπος με αυτό το φως όσο περνάει η ώρα αγριεύει πιο πολύ και δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του"

Ξαφνικά άρχισε να φυσάει και είδαμε τους παράφρονες στον ουρανό.

Χ:"Ο Σείριους, ελάτε!"

Μόλις φτάσαμε στην λίμνη είδαμε τον μπαμπά κάτω να του επιτίθενται παράφρονες οπός και στον Χάρι ενο εγω χρησιμοποιούσα το ξόρκι του προστάτη κάποια στιγμή έπεσα κάτω.

X:"Sel; Selina!"Ακούσαμε τον Χάρι να φωνάζει.

Παράφρονες επιτίθονταν σε εμένα τον Χάρι και τον μπαμπά.

Ε:"Είναι τρομερό"

Χ:"Μην ανησυχείς.Ο μπαμπάς μου θα επικαλεστεί τον προστάτη"

Είδαμε έναν παράφρονα τα πηγενει και να επιτεθείτε ξανά στον Χάρι και έναν σε εμένα

Ξαφνικά άρχισα να ζαλίζομαι ακούμπησα στον κορμό του δέντρου και άρχισα να πηγαίνω προς τα κάτω σιγά σιγά.

E:"Sel κρατήσου μην κλείσεις τα μάτια σου"

Χ:"Τι έπαθε;"

E:"Θυμάσαι τι είπε η Μαντάμ Πόμφρι οι παράφρονες επιτέθηκαν στην Selina επειδή είναι κόρη του Σείριου πήγαν να την σκοτώσουν αν πεθάνει εκεί πεθάνει και εδώ"

Χ"Σε λίγο θα το κάνει θα δεις ακριβώς εκεί"Είπε και μας έδειξε ενα σημείο μπροστά μας"

Ε:"Χάρι άκουσε με δεν θα έρθει κανείς!"

Χ:"Μην ανησυχείς!Θα έρθει!"

Χ:"Σείριους.."

Είδα τον μπαμπά να... παθαίνει.

Μετά άρχισα να νιώθω τα βλέφαρα μου βαριά δεν μπορούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά.

Ε:"Χάρι!πεθαίνει!"Ο Χάρι γύρισε και με κοίταξε μετά άρχισε να τρέχει στο σημείο που μας έδειξε.

Χ:"Expecto patronum!"Είπε και ενα δυνατό φως βγήκε απο το ραβδί του και έδιωξε τους παράφρονες.

Ε:"Sel; Είσαι καλά;"

S:"Ναι" Είπα και σηκώθηκα.

Χ:"Μπορείς να ελεφθερώσουμε τον Σείριο"

S:"Πηγέντε εσείς και θα έρθω να σας βρω μετά στην αυλή σε 20 λεπτά"

Χ:"Τι εννοείς;που θα πας;"

S:"Να βρω τον Ρέμους"

Ε:"Τι;οχι Selina είναι επικίνδυνο!"

S:"Μπρέπει να τον βρω και να του κάνω ξόρκι περιορισμού για να μείνει μακριά απο το Hogwarts"

Χ:"Εντάξει να προσέχεις"

S:"Και εσείς"

Ανέβηκαν στον Ωραιόραμφο και έφυγαν.

Άκουσα τον Ρέμους να λιχνίζει και άρχισα να τρέχω προς τα εκεί τον είδα να προχωράει ανάμεσα στα δέντρα.

S:"Remus!"Γύρισε με κοίταξε και άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου.

Του έριχνα ξόρκια περιορισμού αλλά χωρίς αποτέλεσμα οπότε άρχισα να τρέχω.

Κάποια στιγμή σταμάτησα και άρχισα να του ρίχνω πάλι όμως τα αποτελέσματα ήταν ίδια.

Με είχε πλησιάσει αρκετά μέχρι που με έριξε κάτω και με γρατζούνισε στο πρόσωπο πόνεσε πολύ μπορώ να πω πήγε  πίσω σαν να κατάλαβε τι έκανε η μάλλον κατάλαβε τι έκανε.

Εκείνη την ώρα βρήκα την ευκαιρία και του έριξα ενα ξόρκι περιορισμού.Ένας θόλος εμφανίστηκε και έκλεισε μέσα του τον Ρέμους.

S:"Συγγνώμη Ρέμους όμως πρέπει"

Του είπα και άρχισα να τρέχω προς το κάστρο.

S:"Ελπίζω ο Χάρι και η Ερμιόνη να είναι καλά"Είπα στον εαυτό μου.

Πέρναγα απο την καλύβα του Hagrid όταν άρχισε να με τσούζει το πρόσωπο μου.

Έκανα ενα ξόρκι και εμφάνισα έναν καθρέφτη μόλις κοιτάχτηκα είδα πως είχα γρατζουνίες σαν αυτές που είχε ο Ρέμους μετά απο κάθε μεταμόρφωση του.

Σίγουρα δεν θα το αφήσουν έτσι θα μου κάνουν συνέχεια ερωτήσεις.

Και συνέχισα για το Hogwarts.

~Harry Pov~

Με την Ερμιόνη φύγαμε πάνω στον Ωραιόραμφο και πετάγαμε προς τον σκοτεινό πύργο.

Χ:"Είχες δίκιο Ερμιόνη δεν είδα τον μπαμπά μου αλλά εμένα! είδα τον εαυτό μου να επικαλείται τον προστάτη.Ήξερα ότι μπορώ να το κάνω επειδή το είχα ήδη κάνει! Βγάζει νόημα αυτό;"

Ε:"Οχι! αλλά δεν μου αρέσει να πετάω με αυτό!"

Προσγειωθήκαμε στον Πύργο και είδαμε τον Σείριο μέσα στο κελί να κάθεται σε μία γωνιά μόλις μας κατάλαβε γύρισε και μας κοίταξε.

Η Ερμιόνη έβγαλε το ραβδί της και..

Ε:"bombarda"Η πόρτα του κελιού ανατινάχτηκε.

Με τον Σείριο και την Ερμιόνη ανεβήκαμε στον Ωραιόραμφο και πετάξαμε για την αυλή.

Όταν φτάσαμε όμως πρόσεξα πως η Selina δεν έχει έρθει ακόμα ελπίζω να είναι καλά.

Ε:"Χάρι δεν είναι εδω λες να έπαθε τίποτα;"

Χ:"Ελπίζω πως οχι"

Si:"Τι έγινε;και που ειναι η Selina;"

Χ:"Είπε πως θα πάει να βρει τον Ρέμους για να του κάνει ξόρκι περιορισμού ώστε να μίνει μακριά απο το Hogwarts όμως έπρεπε να είναι εδω όπως είπαμε"

Si:"Αυτό δεν είναι καλό σήμερα έχει λυκόφως όσο ο Ρέμους είναι έτσι χάνει τον έλεγχο του κάθε ώρα που περνά μπορεί να της κάνει κακό!"

E:"Sel!"Είπε η Ερμιόνη και μαζί με τον Σείριο γυρίσαμε προς τα εκεί που κοίταγε.

Είδα την Selina να έρχεται όμως ήταν χτυπημένη στο πρόσωπο.

~Selina Pov~

Si:"Είσαι καλά τι έπαθες;"

S:"Ο Ρέμους μου εκτέθηκε και με γρατζούνισε όμως δεν το ήθελε"

Si:"Ναι όσο είναι έτσι δεν καταλαβαίνει τι κάνει"

S:"Βασικά όταν με χτύπησε πήγε προς τα πίσω σαν να κατάλαβε τι έκανε"

Si:"Ναι μπορεί"

Χ:"Είσαι εντάξει;"

S:"Ναι απλά πονάει λίγο"

Si:"Σας ευχαριστώ παιδιά αυτό που κάνατε ήταν πολύ επικίνδυνο όμως και πολύ γενναίο"

Χ:"Θέλω να έρθω μαζί σας! εννοώ να έρθω να μείνω μαζί σας!"

Si:"Μπορεί κάποια στιγμή για λίγο η ζωή μου θα είναι απρόβλεπτη οπός και της Σελίνας μέχρι να καθαρίσω το όνομα μου.
Εξάλλου η θέση σου είναι εδω"

S:"Μα είσαι αθώος!"

X:"Ο Pettigrew έφυγε αυτός πρόδωσε τους γονείς μου!"

Si:"Και εσείς το ξέρατε αυτό αρκεί για την ώρα.Χάρι θα βαρεθείς να το ακούς αλλά μοιάζεις πολύ στον πατέρα σου εκτός απο τα μάτια έχεις-"

Χ:"Τα μάτια της μητέρας μου"

Si:"Είναι σκληρό να έχω ζήσει εκείνουας και εσένα ελάχιστα.Και τους δυο"Είπε και με κοίταξε.

Si:"Είσαι πραγματικά ίδια η μητέρα σου"
Σε αυτό χαμογέλασα.

S:"Μου λείπει"

Si:"Να ξέρετε αυτό: Όσοι μας αγαπούν δεν μας εγκαταλείπουν ποτέ και πάντα μπορείτε να τους βρείτε εδω μέσα"Μας είπε και μας ακούμπησε στο σημείο της καρδιάς.

Με τον Χάρι τον αγκαλιάσαμε ταυτόχρονα.

Si:"Ωραίο αυτό όμως μπρέπει να φύγω"

Σηκωθηλήκαμε και πήγαμε στον Ωραιόραμφο που ήταν και η Ερμιόνη ο μπαμπάς ανέβηκε πάνω.

Si:"Είσαι πραγματικά πολύ έξυπνη μάγισσα για την ηλικία σου"Είπε στην Ερμιόνη και εκείνη χαμογέλασε.

Si:"Θα τα πούμε σε δυο μέρες"Μου είπε και έφυγε.

Ακούσαμε το ρολόι να χτυπάει.

Ε:"Μπρέπει να φύγουμε!"Και αρχίσαμε να τρέχουμε προς το αναρρωτήριο που ήταν ο Dumbledore.

D:"Λοιπόν;"

S:"Έφυγε"

Χ:"Τα καταφέραμε"

D:"Τι καταφέρατε;"Είπε και πήγε προς τις σκάλες.

D:"Καληνύχτα!"Είπε και σήκωσε το χέρι του και έφυγε.

Χ:"Sel!η γρατσουνιές στο πρόσωπο σου!"

S:"Τι;"

Ε:"Φεύγουν!"

S:"Τι!?"

X:"O Dumbledore..."

Μπήκαμε μέσα στο αναρρωτήριο και μας είδαμε να φεύγουμε.

Ρ:"Πως βρεθήκατε εκεί; Ήσασταν εκεί και τώρα είστε εκεί"

Ε:"Τι θέλει να πει;"Ρώτησε η Ερμιόνη εμένα και τον Χάρι.

S:"Δεν ξέρω"

Χ:"Πως μπορεί κάποιος να είναι σε δυο μέρη ταυτόχρονα;"Είπε και αρχίσαμε να γελάμε.

Μετά πήγαμε στον κοιτώνα ενώ ο Ρον έμεινε στο αναρρωτήριο.

~Next day~

Σήμερα δεν είχαμε μαθήματα καθώς είναι η τελευταία μέρα στο Hogwarts αύριο γυρνάω σπίτι για τις καλοκαιρινές διακοπές.

Με τον Χάρι πηγαίναμε στο γραφείο του Ρέμους η Ερμιόνη πήρε να δει τον Ρον. Ο Ρέμους ήταν γυρισμένος πλάτη στην πόρτα και την ώρα που πήγαμε να την χτυπήσουμε...

R:"Γεια σας παιδιά!"Είχαμε μίνει να τον κοιτάμε πάντα με φρικαρε όταν το έκανε αυτό.

R:"Σας είδα που ερχόντουσαν"Είπε κούνησε το ραβδί του και ενα κουτί που ήταν δίπλα μας έκλεισε.

R:"Ήμουν και χειρότερα πιστέψτε με"

Χ:"Σας απέλυσαν!"

R:"Οχι η αλήθεια είναι ότι παραιτήθηκα"

S:"Γιατί;"

R:"Φαίνεται ότι κάποιος διέδωσε την φύση της τάξης μου και πιστεύω πως κάποιοι γονείς δεν θα θέλουν να διδάσκει τα παιδιά τους κάποιος σαν εμένα"

Χ:"O Dumbledore-"

R:"O Dumbledore είδη ρισκάρησε για εμένα.Εξάλλου σαν εμένα είναι...Ας πούμε ότι το έχω συνηθίσει"Είπε και κούνησε το ραβδί του και η βαλίτσα του έκλεισε.

R:"Γιατί είσαι έτσι Χάρι;"

Χ:"Δεν καταφέραμε τίποτα ο Pettigrew το έσκασε"

R:"Δεν καταφέραμε τίποτα; Χάρι ανακάλυψες την αλήθεια!"

S:"Και ο μπαμπάς είναι ελεύθερος χάρης σε εσένα!"

R:"Ακριβώς.Αν καμαρώνω για κάτι είναι για όσα έμαθες φέτος"Είπε και πήρε την βαλίτσα του.

R:"Selina αφού δεν είμαι καθηγητής σου πλέων σου επιστρέφω αυτό"Είπε και μας έδειξε τον χάρτη.

R:"Χάρι πιστεύω πως θα ξανά συναντηθούμε ως τότε έγινε η σκανταλιά"Ο χάρτης έκλεισε.

R:"Selina συγγνώμη για εχτές που σου επιτέθηκα"

S:"Δεν πειράζει... για μισό το θυμάσαι;"

R:"Ναι κατάλαβα τι έγινε εχτές την ώρα που σε γρατζούνισα αλήθεια πως της ξεφορτώθεικες;"

S:"Ο Dumbledore το έκανε δεν ξέρω πος"

R:"Εντάξει θα τα πούμε αύριο που θα έρθω να σε πάρω απο την πλατφόρμα μέχρι τότε μην μπλέξεις αυτό ισχύει και για τους δυο"Είπε και έφυγε.

Με τον Χάρι πηγαίναμε στην τραπεζαρία για μεσημεριανό η Ερμιόνη μας είπε πως ο Ρον βγήκε και να τους συναντήσουμε εκεί.

Ν:"Κάντε πίσω!Θα το πάω πάνω αν δεν ησυχάσετε!"Ακούσαμε τον Νέβιλ να φωνάζει όταν ήμασταν στην πόρτα.

Μόλις μπήκαμε μέσα τον είδαμε να έρχεται προς το μέρος μας μαζί με τον Seamus.

N:"Χάρι που το βρήκες αυτό;"

Se:"Να κάνω μια βόλτα; Μετά απο εσένα φυσικά!"

Χ:"Τι λέτε;"

Ρ:"Αφήστε τον να περάσει! δεν ήθελα να το ανοίξω αυτή με ανάγκασαν"Είπε και μας έδειξε των Fred και τον George.

F&G:"Καθόλου"Ο Χάρι τράβηξε το περιτύλιγμα και...

Oliver:"Είναι μια αστραπή!το ταχύτερο σκουπόξυλο!"

Χ:"Γεια εμένα; Ποιος το έστειλε;"

Ρ:"Κάνεις δεν ξέρει"

Ε:"Έφτασε μαζί με αυτό"Και μας έδειξε ενα φτερό μα αυτό είναι του Ωραιόραμφου!

Με τον Χάρι κοιταχτήκαμε και γελάσαμε.

Ο:"Ελα Χάρι πάμε εξω να το δοκιμάσεις!"

Και κάπως έτσι το μισό Gryffindor βγήκε στην αυλή.

Ρ:"Ελα Χάρι ανέβα!"

?:"Πόσο γρήγορο είναι Χάρι;"

Ο Χάρι ανέβηκε στο σκουπόξυλο και πέταξε πραγματικά πήγενε πολύ γρήγορα.

D:"Γιατί κάνουν έτσι ενα απλό σκουπόξυλο είναι"Άκουσα τον Malfoy να λέει και μετά έφυγε.

Ν:"Selina!"

S:"Ναι Νέβιλ;"

Ν:"Βρήκα αυτό στο πακέτο του Χάρι είναι για εσένα"Είπε και μέσα απο την τσέπη του μανδύα του έβγαλε ενα ξύλινο κουτάκι

S:"Για εμένα;"

Ν:"Ναι οποίος έστειλε στον Χάρι το σκουπόξυλο έστειλε και αυτό για εσένα"

S:"Ευχαριστώ Νέβιλ μπρέπει να φύγω αντίο"

Ν:"Τίποτα και αντίο"

Πήγα στο δωμάτιο μου στον κοιτώνα και άνοιξα το κουτάκι που τελικά ήταν ενα μικρό μουσικό κουτί κάτι μου θύμιζε αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ τι.

Άρχισα να γυρίζω την μανιβέλα και τότε θυμήθηκα είναι το κουτί της μαμάς...

Η υπόλοιπη μέρα πέρασε ήρεμα είπα στα παιδιά για το κουτί τώρα είμαι στο κρεβάτι μου η Ερμιόνη έχει κοιμηθεί εδω και ώρα.Δεν το πιστεύω πως πέρασε κιόλας ένας χρόνος απο τότε που ήρθε στο Hogwarts.

Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος.

Hello! ελπίζω να είστε όλοι καλά
και να σας άρεσε το κεφάλαιο
Τι λέτε να γίνει στο επόμενο;
Πος λέτε να περάσει η Selina τις πρώτες τις διακοπές με τον Σείριο
μετά απο τόσα χρόνια;