🌁🌁🌁

Νίκος POV

Τραβάω από το χέρι την Κωνσταντίνα και την βγάζω έξω πράγματικα θα την βρίσω ούτε και εγώ ξέρω γιατί έχω θυμώσει τόσο ....
Αλλά δεν δέχομαι να την λέει στην Δανάη ....
Τι σκατα έχω πάθει γαμω. ?
Την παω πίσω από το σχολείο και την σταματάω με τόση φορά με αποτέλεσμα το κεφάλι της να πέσει πάνω στο στέρνο μ ....
- τα έχεις παίξει αγόρι μου? Λέει με ύφος και σταυρώνει τα χέρια της κάτω από το στήθος της
- εγώ καλά είμαι κοπέλα μου εσύ τι ζόρι τραβάς με την Δανάη?
Της λέω και την κοιτάω στα μάτια πρέπει να έχει φοβηθεί γιατί έχει ηρεμήσει τον τόσο της φωνής της

- μια χαρά είμαι εγώ ηλίθιε ! Εσύ τι κόλλημα έχεις φάει μαζί της ? Εεε ? Νικολακι τι θέμα έχεις εσύ ποια κράζω εγώ ?
Είπε και έχει ένα δίκιο τι φάση περνάω?

- κοίτα μικρή δικό μου θέμα τι κάνω εσύ μην τολμήσεις και την ξανα πεις τίποτα γιατί θα σε χάσουμε οκ?

Είπα και είχα φέρει το κεφάλι μου κοντά στο πρόσωπο της

Με κοίταζε με φόβο που της έκανα νόημα να φυγει και δεν είπα τίποτα άλλο ούτε εγώ ξέρω τι φάση περνάω ...

[...]

Καθώς έβγαινα από την τάξη έρχεται κ μαλακάς κολλητός μου ακα Μιχάλης

- πας καλά αγόρι μου ?
- τι σκατα θες ρε Μιχάλη και εσύ ?
- ρε φωνάζεις στην Κωννα για αυτό το μπάζο? Είπε και εγώ έσκυψα το κεφάλι μ
- δεν ξέρω φίλε αληθεία νιώθω πολύ περίεργα κάθε φορά που είμαι δίπλα τής . Πιστεύω πως ότι και αν μου ζητήσει θα το κάνω ..... Δεν ξέρω όμως γιατί είπα στον φίλο μου χωρίς καν να το σκεφτώ και νομίζω είναι αλήθεια ...

- ρε μαλακά σε λίγο θα μας πεις πως την γουστάρεις κι όλας

- καλά τώρα λες μαλακίες δεν αλλάζουμε θέμα ?
Γυρίζει τα μάτια του και περνει μια βαθιά ανάσα για να μου κάνει την επόμενη ερώτηση του

- θα έρθεις στο πάρτι το Σάββατο ? Τον κοιτάζω με ένα ύφος εμ ναι τι ρωτάς ?
- εννοείτε τι ώρα είναι το πάρτι ?
- 11 σπίτι μου
- οκ θα έρθω

Χτυπάει το κουδούνι για μέσα ....
Μόλις τελειώνει η ώρα πάω να φύγω αλλά η βλαμμένη καθηγήτρια ακα κ.Αλεξίου αποφάσισε να μας πει την ιστορία της ζωής της

Δανάη POV

Βγαίνω από το σχολείο και πηγαίνω στην απέναντι καφετέρια

[...]

Τι σκατα τι κάνει τόση ώρα πάω να φύγω δεν θα κάτσω εδώ να περιμένω χώρις λόγο...

Και αύριο θα αλλάξω ομάδα....

Σηκώνομαι περνώ τα πράγματα μου και βγαίνω από την καφετέρια....

Όμως λιγο πριν περάσω τον δρόμο ακούω μια γνωστή φωνή να φωνάζει το όνομα μου
γυρίζω και βλέπω τον Νίκο σταματάω και περιμένω να με φτάσει ....

- που πας δεν είπαμε να κάνουμε την εργασία? Με ρωτάει με αγωνία ...

- ναι είπαμε αλλά άργησες και φάνταστηκα πως δεν θα ερχόσουν

- 15 λεπτά άργησα μας κράτησε μέσα η Αλεξίου

- καλά πάμε ...
Είπα και με ακολούθησε ...

Κάθησαμε και μια ώρα αργότερα θυμήθηκα ότι δεν το έχω ευχαριστήσει για την Κωνσταντίνα το πρωί
- Νίκο ? Είπα χαμηλόφωνα
- πες μου
- Σε ευχαριστω που βοήθησες το πρωί με τα κορίτσια δεν έκανε κάνεις τίποτα εκτός από εσένα ... Εισαι καλός τελικά ... Είπα και έσκυψα το κεφάλι μου γιατί ντράπηκα
- καλά δεν έκανα κάτι... Πίστεψε με δεν είμαι καθόλου καλός ....
- Για μένα είσαι .... Είπα και το μετάνιωσα αμέσως.. εεεε εννοώ πως με αυτό που έκανες έδειξες πως είσαι πολύ καλό παιδί
Έγινα κατά κόκκινη τι λέω η χριστιανή
- άρχισε να γελάει το γαϊδούρι .... Δεν πειράζει άμα θες να το πιστεύεις καλός

Κοίταξα αμέσως το βιβλίο μπροστά μου και είπα..
- οκκκ ας συνεχίσουμε

Δεν είπε τίποτα έστρεψε το βλέμμα του στο βιβλίο και καμιά ώρα μετά αφού είχαμε κάνει τα περισσότερα απλά είπαμε να την τελειώσουμε άλλη φορά
Σηκώθηκαμε και ο Νίκος με κοίταξε και με ρώτησε αν θέλω να με πάει σπίτι

- Εμ δεν πάω σπίτι θα πάω στο γυμναστήριο
- και εγώ εκεί πάω θες να πάμε μαζί ?
- ναι είπε και μου πήρε την τσάντα από τα χέρια
- μην μου κουράζεσαι είπε και έσκασε ένα γελακι

Πως έχουμε φτάσει να μιλάμε όλη μέρα και να είμαστε κομπλέ δεν μπορώ να το καταλάβω

Πήγαμε στο γυμναστήριο και με χαιρέτησε πηγαίνοντας στον προπονητή του και εγώ στον δικό μου όση ώρα κάναμε ασκήσεις νομίζω ότι τον είδα να με κοιτάει ....
Μπαααα

Λίνα POV

Καθώς γυρνούσα σπίτι μόνη αφού η Δανάη ήταν με τον Νίκο για στην εργασία άκουγα μουσική και σκεφτόμουν για ποιον γαμιμενο λόγο ο Παύλος να επιτεθεί στον Γιάννη οκκ δεν νομίζω να του έχω δώσει λόγο να ζηλεύει ο Γιάννης είναι σαν αδερφός μου Και τον ξέρω από.παντα ....
- αυτόν σκέφτεσαι?
Ακούω τον Παύλο να λέει από πίσω μου και εγώ γυρνάω με τόση φορά που ποτέ περίμενε να γυρίσω έκανα δύο βήματα και έφερα το σώμα μου στο δικό του σε απόσταση αναπνοής
- πόσο μαλακας μπορεί να εισια ? Τι μαλακίες λες και κανείς πραγματικά ! Γιατί τον χτύπησες ? Άρχισα να ουρλιαζω στην μέση του δρόμου
- γιατί του άξιζε εσύ τι θέμα έχεις ?
- εγώ τίποτα κανένα θέμα αλλά ούτε και εσύ μαζί μου ...!!!! Τελειώσαμε μείνε μακριά από μένα και τους φίλους μου !!! Με έκανες να σε .... σε μισήσω !!! Δηλαδή νομίζεις πως μπορείς να χτυπάς οποίον νομίζεις ότι μου την πέφτει όχι Παύλο δεν μπορεις για αυτό τελειώσαμε!!! Τον σπρώχνω εμ τα χέρια μου και τα μάτια μου έχουν άρχει να είναι υγρά

- οοο μην μου πεις τώρα εγώ έπρεπε να πληγωθώ .? Ξέρεις πολύ καλά ότι υπάρχουν πολύ καλύτερες από εσένα ... Με κοιτάει στα μάτια και το βλέμμα του παγώνει .... Σαν την Κωνσταντίνα .... Ε

Λ: άντε μου στο διάολο .... Ούρλιαξα και η παλάμη μου βρέθηκε στο μάγουλο του σε δευτερόλεπτα

Τα μάτια του έστραψαν και πήγε να μου ανταποδώσει την χειρονομία ...

- άμα την ακουμπήσεις πέθανες ....
Είσαι πολύ λίγος για αυτήν !!!
Άμα της ξανά μιλήσεις θα σε γαμησω !! Άκουσα να λέει ο Γιάννης καθώς τον είχε χτυπήσει και ρίξει στο έδαφος

Ουρλιαξε στο πρόσωπο του ότι αν με ξανά πλησιάσει θα τον σκοτώσει και σηκώθηκε και ήρθε δίπλα μου ... Με κοίταξε στα μάτια και με πήρε αγκαλιά ....

- πως γίνεται να εισια πάντα εκεί για μενα... Και εγώ .... Έσκυψα το βλέμμα μου ... Ούτε που το είχα καταλάβει

Μου σήκωσε το κεφάλι με το χέρι του και με κοιτάξε στα μάτια ...

- μου αρέσεις Λίνα για αυτό είναι πάντα εκεί για σένα ....
Δεν περίμενα κάτι τέτοιο .... Απλά έφερα το πρόσωπο μου πιο κοντά και σφράγισα τα χείλη μας ...

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου ο Παύλος είχε εξαφανιστεί ... Και τότε κατάλαβα ότι ο Γιάννης είναι αυτός που θέλω ...

Δανάη POV

Καθομαι στο θρανίο μου και προσπαθώ να διαβάσω για το τεστ στην γεωμετρία .... Αλλά το μόνο που σκέφτομαι είναι αυτός .... Δεν μπορώ να τον βγάλω από την σκέψη μου ...

Ακούγεται το κινητό μου και είναι μύνημα το πιάνω στα χέρια μου και ήταν από τον Νίκο η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σε πολύ δυνατούς και πρωτόγνωρους ρυθμούς ...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top