[3]

                  ☽︎ 𝑖 𝑚𝑖𝑠𝑠𝑒𝑑 𝑦𝑜𝑢 𝑠𝑖𝑠𝑡𝑒𝑟 ? ☾︎

~ 10 χρόνια πριν ~

Στο δίπλα δωμάτιο είναι ο Φίλιππος με τον Άρον

Βλέπω την χλόη να ονειροπολεί έξω από το παράθυρο..

Πάω και εγώ κοντά ... Θέλω να τρέξω τόσο πολύ που να κάνω τον γύρω της γης και να ξανά γυρίσω ...

Ακόμα θέλω να μάθω πως.... Πως απέκτησα αυτές τις δυνάμεις ... Δεν ξέρω καν πως να τις χρησιμοποιώ ....

Η μάνα μου με εκνευρίζει... Λείπει συνέχεια και όταν είναι εδώ έχει την απαίτηση να φέρομαι σαν αριστοκράτισσα ....

Η χλόη έφυγε από κοντά μου και έκατσε στο τραπέζι ... Άρχισε να παίζει με το κερί ... Γενικά της άρεσε η φωτια ποτέ δεν κατάλαβα γτ ...

Πάω να της ακουμπήσω τον ώμο να την ρωτήσω τι έχει ... Αλλά δεν πρόλαβα να πλησιάσω αρκετά

Η φλόγα από το μικρό κεράκι που πριν λίγα δευτερόλεπτα τρεμοπαιζε από τον αέρα

Φουντώνει και πλημμυρίζει το δωμάτιο

Η χλόη άρχιζει να κλαίει ... Εγώ έτρεξα στον διάδρομο χωρίς να σκεφτώ αν πρεπει η δεν πρέπει να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις μου

.....

Έπιασα τον πυροσβεστήρα και σε κλάσματα του δευτερολέπτου είχα σβήσει την φωτιά που είχε καταφέρει να κάψει μερικά αντικείμενα του δωματίου μου ...

Έπιασα την χλόη από τους καρπούς χωρίς να με ενδιαφέρει που με είδε ...

Γτ είναι φανερό ότι είχε και εκείνη παρόμοιες δυνάμεις ....

Εκείνη την στιγμή μπήκαν τα αγόρια με μια κοπέλα μέσα και μείνανε άναυδοι από το θέαμα . Του καμένου δωματίου μου 😞

~ Στο σήμερα ~

Τα δύο κορίτσια κοίταζαν το ένα το άλλο περιμένοντας να φύγει ο Φίλιππος από εκεί.

« πως ? Γιατι ? Πότε ? Και γιατι δεν το έμαθα εγώ ? » η χλόη άρχισε τις ερωτήσεις και η Αλέξις έκανε νόημα να ανέβουν στον επάνω όροφο

Όμως εκείνη την στιγμή μπαίνει ο Άρον και ο Φίλιππος στον χώρο της τραπεζαρίας ...

Τα κορίτσια γυρνάνε και βλέπουν τα δύο πανύψηλα αυτά αγόρια να τις κοιτάνε ...

Η χλόη έμεινε να κοιτάει την αλλαγή του Άρον ...

Είχε ψηλώσει ... Τα μαλλιά του ήταν μαύρα μα τα μάτια του ήταν πράσινο κίτρινα ... Ήταν ότι πιο όμορφο είχε δει ... Πάντα ήταν ερωτευμένη μαζί του ...

Έκανε ένα βήμα μπροστά και πήγε να ανοίξει το στόμα της ...

« κορίτσια από εδώ ο κολλητός μου ο Άρον δεν ξέρω αν τον θυμάστε » είπε ο Φίλιππος και πήγαν να πουν τα κορίτσια ότι τον θυμούνται ...

Όμως ο Άρον έτεινε το χέρι του στην χλόη που ήταν πιο κοντά από ότι η Αλέξις και της χαμογέλασε

« χάρηκα το όνομα σου ? » είπε και η χλόη κόντεψε να βάλει τα κλάματα....

Γενικά είχε αλλάξει υπερβολικά πολύ αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι δεν θα μπορούσε να την αναγνωρίσει. ..

Τότε είχε καταξανθα μαλλιά ... Μα τώρα ήταν κατακόκκινα σαν της φωτιάς όπου της έκαιγε την καρδιά

Τον κοίταζε και δεν μπορούσε να μιλήσει

« χλόη » είπε μετά από λίγα δευτερόλεπτα αναμονής ....

Εκείνος έκανε ένα βήμα πίσω ... Εννοείται ότι την θυμήθηκε ...

Αυτά τα γαλάζια μάτια της ήταν κάποτε τα πάντα για αυτόν ... Και ας μην της το είχε δείξει ποτέ. ....

Ο Φίλιππος καί η Αλέξις κοιταγαν τους δύο νέους , αλλα μόλις είδαν την αντίδραση του Άρον και πως την κατάλαβε χαμογέλασαν και κοίταξαν ο ένας τον άλλον ...

Ντράπηκαν και άλλαξαν κατεύθυνση στα βλέμματα τους ....

Και εκείνη την στιγμή η παρέα τους ήταν ξανά μαζί ... Για πόσο ? ... Θα έκαναν καλό στους ίδιους τους και τους γύρω τους ?

[...]

Η Αλέξις για να σταματήσει την αμηχανία που υπήρχε στο σαλόνι όπου έκατσαν ....

Πήρε τον λόγο ...

« και που λέτε αγόρια τι σπουδάσατε ? ... Αν σπουδάσατε » το τελευταίο το είπε από μέσα της

Ο Φίλιππος χαμογέλασε στην ειρωνεία της

« οικονομικά εξαιτίας του πατέρα ... Και τώρα έχω δικό μου κλαμπ ... »

Έβαλε τα χέρι του στα πόδια του και έφερε όλο του το σώμα μπροστά

« εσύ πριγκίπισσα ? » πάντα την ενοχλούσε να την λένε έτσι αφού δεν ήθελε να είναι ούτε να μοιάζει. ...

« σπουδάζω οικονομικά είμαι στο δεύτερο έτος ... Δεν εργάζομαι κάπου»

Κοιτάζονταν και είχε κολλήσει στην θεα των ματιών του. ... Ήταν γκρι μα έτσι όπως έπεφτε ο ήλιος στα μάτια του ήταν σαν να έπαιρνε ένα μοναδικό γαλάζιο χρώμα ...

Μπορούσε να τα κοιτάει για πάντα ...

[...]

Λίγη ώρα αργότερα μετά από αχνές συζητήσεις τα αγόρια έφυγαν και τα συνόδεψε η χλόη και η Αλέξις ανέβηκε επάνω...

Χλόη POV

Τα αγόρια σηκώνονται και λέω στην Αλέξις να ανέβει επάνω και έρχομαι και εγώ

Οταν τους ανοίγω την πόρτα ο Άρον λέει ένα ξερό γεια και απλά βγαίνει από την πόρτα

Ο Φίλιππος έρχεται κοντά μου και μου ψιθυρίζει στο αφτι ....

« σου έλειψα αδερφούλα ? » είπε με ένα σαρκαστικό χαμόγελο και πριν προλάβω να του πω αυτό που ήθελα είχε εξαφανιστεί από το οπτικό μου πεδίο ....

δεν έχει έρθει εδώ για καλό σκέφτηκα και έκλεισα την πόρτα

Ωπ τι έχουμε εδώ ?
Την παρέα μας μαζί μετά από τόσο καιρό
Βλέπουμε ότι η χλόη έχει και αυτή δυνάμεις ... Παρόλο που δεν ξέρουμε ακόμα τις ακριβείς δυνάμεις της Αλέξις ...

Και ο Φίλιππος αδερφός της χλόης ?
Πως ?
🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️

Τα λέμε στο επόμενο ♥️

Μπαιιιιι 💞

9/4/20

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top