Jks'pov

Jk:ξέρω ποιος το έκανε...πάμε να τον βρούμε μαζί γιατί δεν θα κρατηθώ και θα τον σκοτώσω...

Φώναξα και εκείνος προσπάθησε να ανοίξει περισσότερο τα μάτια του.

Yn:πάμε αλλά δεν σου υπόσχομαι πως θα μπορέσω να κρατηθώ και εγώ..

Συνέχισε εκείνος με το σώμα του να περπατάει προς το μωβ αγωνιστικό αμάξι μου.

Η μορφή μου ακολούθησε την δική του και όταν πλέον είχαμε μπει και οι δύο στο αυτοκίνητο η μηχανή άναψε.

Οι μεγάλοι προβολείς φώτισαν τον μπροστινό δρόμο και τα χέρια μου έπιασαν το βαρύ τιμόνι ξεκινώντας την διαδρομή.

Αυτή την φορά δεν θα γλυτωνε, θα έδινε εξηγήσεις για όλα όσα είχε κάνει.

~

Το αγωνιστικό αμάξι έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα όσο εγώ πατούσα όλο και με περισσότερη δύναμη τους μαύρους μοχλούς εναλλάσσοντας την ένταση της ταχύτητας των τροχών.

Το σώμα του Ιάπωνα στεκόταν ήρεμα πάνω στο δερμάτινο κάθισμα του συνοδηγού όσο εγώ προσπαθούσα να συγκεντρωθω στον σκοτεινό δρόμο.

Yn:ποιος την πείραξε και γιατί...

Ρώτησε με την φωνή του να βγαίνει σαν εγκλωβισμένος δαίμονας από μέσα του.

Jk:ο Rénalez...όμως δεν ξέρω γιατί...

Απάντησα εγώ στεγνά κοιτώντας το σκοτεινό πρόσωπο του αφήνοντας για λίγο τον δρόμο.

Το πέλμα μου πίεσε το φρένο και τα δάκτυλα μου ανέβασαν τον μοχλό του χειρόφρενου ενώ την επόμενη ακριβώς στιγμή βρισκόμασταν και οι δύο έξω από το κέντρο της ομάδας του Ισπανού.

Jk:αν πάω να κάνω κάτι υπερβολικό απλά κράτησε με πίσω ότι και να πω όση αντίσταση και αν φέρω...

Ενημέρωσα τον μακρυμαλλη άνδρα που στεκόταν δίπλα μου και εκείνος εγνεψε θετικά πριν τα δάκτυλα μου πιέσουν το κουδούνι.

Τριτοπρόσωπη αφήγηση

Η μεγάλη κεντρική πόρτα άνοιξε εμφανίζοντας την μορφή του Ισπανού άνδρα-ο οποίος κρατούσε μια μπύρα στο χέρι- και πριν εκείνος κοιτάξει τους βραδινους επισκέπτες του τα χέρια του Jungkook βρέθηκαν τυλιγμένα στον λαιμό του.

Τα δύο σώματα κινήθηκαν προς τα πίσω μέχρι που χτύπησαν σε ένα μεγάλο έπιπλο το οποίο έπεσε από την ένταση.

Τα χέρια του Marko έπιασαν γερά την μπλούζα του Jéon όσο εκείνος του έκοβε την επικοινωνία με τον αέρα.

Jk:ήρθε η ώρα να πεθάνεις και μάντεψε ποιος θα έχει την τιμή να το κάνει..

Ο μαυρομαλλης αρένας στεκόταν δίπλα τους με τα μάτια του να επεξεργάζονται ήρεμα τον χώρο μέχρι μου μια κοπέλα άρχισε να κατεβαίνει γρήγορα την μεγάλη σκάλα του δωματίου.

Τα μάτια του μακρυμάλλη γυαλισαν ενώ η γλώσσα του πέρασε πάνω από τα χείλη του όσο το βλέμμα του σκαναρε την γυμνασμενη κοπέλα.

Από την άλλη οι δύο άνδρες πάλευαν άγρια με τον Jéon να έχει σχεδόν πνίξει τον Ισπανό μέχρι που εκείνη μπήκε στην μέση.

: Σταματήστε..

Φώναξε με εκείνους να συνεχίζουν όσο αυτή βρίσκονταν ανάμεσα τους και ο Ιάπωνας γέλασε ειρωνικά.

Το χέρι του έπιασε δυνατά τον καρπό της τραβοντας το σώμα της προς το μέρος του και εκείνη τον κοίταξε περίεργα.

Yn:μην μπλέκεσαι σε πράγματα που δεν σε αφορούν..

Είπε με τα μάτια της να τρυπούν την μορφή του.

Αυτό το βλέμμα όμως του ήταν συνηθισμένο, η Satomi τον είχε κοιτάξει πολλές φορές έτσι βέβαια με πιο άγριο τρόπο και έτσι το εμφανώς πιο ήρεμο βλέμμα της κοπέλας δεν του προξενούσε φόβο.

Η άγνωστη κοπέλα γύρισε το σώμα της κάνοντας μια στροφή βγαίνοντας από το άγγιγμα του ενώ την επόμενη στιγμή στάθηκε ατάραχη μπροστά του κινώντας τα δάκτυλα της κάνοντας του σήμα να της επιτεθεί.

Στην άλλη πλευρά του δωματίου τα χέρια του Marko είχαν σχεδόν σχίσει την μπλούζα του Jungkook όσο εκείνος τον έπνιγε φωνάζοντας του.

Jk:θα σε σκοτώσω...τι της έκανες σου είπα να μην τολμήσεις να την πειράξεις..

Φώναζε εκείνος με τον Ισπανό να γελάει μέσα στο εξαγριωμένο πρόσωπο του Κορεάτη πράγμα που τον ωθούσε στα άκρα ακόμη πιο γρήγορα.

Ο Jéon έπιασε το πεσμένο μπουκάλι μπύρας και το χτύπησε δυνατά πάνω στο κεφάλι του Ισπανού με εκείνον να βγάζει έναν μεγάλο ήχο πόνου όσο αίμα έτρεχε από το κρανίο του.

Το γόνατο του Ισπανού βρέθηκε στην κοιλιά του Κορεάτη με αποτέλεσμα να βρεθούν στο πάτωμα με τον Marko από πάνω.

Τα δάκτυλα του έπιασαν από τα μαλλιά τον Jéon ενώ το ελεύθερο χέρι του άφηνε το βάρος του πάνω στο πρόσωπο του με γρήγορο ρυθμό κάνοντας τον Κορεάτη να ζαλιστεί.

Τα μεγάλα χέρια του πέρασαν γύρω από τον αυχένα του Ισπανού όσο τα πόδια του τύλιξαν την μέση του δυνατά και σταθερά γυρίζοντας τα δύο σώματα, δημιουργώντας μια μειονεκτική κατάσταση για τον Marko

Jk:γιατί την πειραξες..τι θες να πάρεις από εκείνη δεν σου έφτασε ο αδελφός της

Φώναζε καθώς τα χέρια του μελανιαζαν τόσο το σώμα όσο και το πρόσωπο του Marko χωρίς εκείνος να ασκεί σχεδόν καμία αντίσταση μίας και δεν είχε άλλες αντοχές

Mr:δεν έχω κάνει τίποτα..

Απάντησε με βαριά ανάσα ο Λατίνος με τον Jéon να μην σταματάει τα βαριά χτυπήματα του.

Jk:και τότε τι είναι αυτό ....

Ανέβασε τον τόνο της φωνής του δείχνοντας το κόσμημα, ο Ισπανός άνδρας κοίταξε το σκαλιστό ανδρικό αξεσουάρ και χαμογέλασε πλατιά ξέροντας πως του ανήκε.

Jk:γελάς...τολμάς και γελάς..θα σε σκοτώσω..

Ρώτησε έξαλλος ο μαυροφορεμένος άνδρας όσο ο Λατίνος συνέχιζε το γελοίο γέλιο του.

Jk:έτσι θα έρθω στην κηδεία σου με αυτά ακριβώς τα ρούχα..

Σχεδόν γρυλισε από θυμό εκείνος με τα χέρια του να πιέζουν τον λαιμό του αντιπάλου.

Εκείνος μένοντας άπραγος στο κράτημα του νέου κοιτούσε απλά τον θυμό που είχε δημιουργήσει ενώ ήξερε πως ίσως την γλιτωνε.

Του άρεσε να είναι το επίκεντρο της προσοχής

Στην άλλη πλευρά η πανέμορφη γυναίκα προσπαθούσε να φύγει από το κράτημα του Ιάπωνα ο οποίος την είχε κλείσει μέσα στα χέρια του έτσι ώστε να αποτρέψει τα βίαια χτυπήματα της

Yn: το όνομα σου δεν μου είπες όμως...

Είπε με την βαριά φωνή του να χτυπά το δέρμα της όσο τα μαλλιά τους μπλέκονταν καθώς η πλάτη εκείνης βρισκόταν στο στήθος του όσο τα χέρια τους την κρατούσαν ακίνητη

:Αυτό θα κάνεις καιρό να το μάθεις όμορφε...

Απάντησε εκείνη με τον αγκώνα της να προσγειώνεται στα πλευρά του ψηλού άνδρα

Yn:μην είσαι και τόσο σίγουρη..

Ακούστηκε η βαριά φωνή του και τα χείλη του εμφάνισαν ένα πονηρό χαμόγελο.

Οι βολβοί του Ισπανού είχαν αρχίσει να γυρίζουν προς τα πίσω κάνοντας το λευκό μέρος των ματιών του να λάμπει κάτω από τα φώτα του χώρου όσο μικρές σταγόνες ιδρώτα κυλούσαν κατά μήκος των μαλλιών του Κορεάτη.

Mr: η Ele...

Ξέφυγε από τα χείλη του Marko και η πίεση που ασκούσαν τα δάκτυλα του Jéon στον λαιμό του ελαττώθηκε.

Η θυμωμένη έκφραση του άνδρα που βρισκόταν ακριβώς πάνω από τον Ισπανό έπεσε ενώ μια απορημένη κατέλαβε το πρόσωπο του

Jk:τι είπες..τι τόλμησες να πεις..

Ρώτησε με μια δόση ειρωνίας και με την φωνή του να φτάνει στον βυθό της θάλασσας οσο τα μάτια του να σκοτεινιαζαν όλο και περισσότερο.

Έμοιαζε με ανίκητο θηρίο που μόλις είχε βγει από το κλουβί. Κανείς δεν μπορούσε να τον δαμάσει εκείνη την στιγμή.

Mr:ξέρω για την Ele....το παρελθόν της, ξέρω πολλά...

Είπε εκείνος χωρίς πνοή με τον Jéon να προσπαθει να επεξεργαστεί όλες τις πληροφορίες που μόλις είχε λάβει.

Jk:θα σε σκοτώσω δοκίμασε με και άλλο...

Βρισκόταν σε μια δυσκολη κατάσταση, αν τον αποτελειωνε ίσως και να μην μάθαινε ποτέ το παρελθόν που τόσο έψαχνε αλλά από την άλλη ο Ισπανός έφταιγε για το ατύχημα της όμορφης πρασινοματας και ίσως για τον θάνατο του Kaito.

Jk:μην ξαναμιλήσεις για εκείνη..

Τα πόδια του σηκώθηκαν απελευθερώνοντας το χτυπημένο σώμα του Marko με τις γροθιές του να στάζουν κόκκινο αίμα.

Jk: φεύγουμε...

Είπε στο Ιάπωνα που πάλευε ακόμη με την άγνωστη γυναίκα ενώ εκείνος μόλις τον άκουσε την πέταξε από πάνω του πλησιάζοντας τον.

Jk: μην μάθω ότι πλησιασες ξανά την Yuriken θα σε κάψω ζωντανό και θα κάθομαι απέναντι να κοιτάω πως ψήνεται η πέτσα σου..

Είπε με το πρόσωπο του να αγγίξει ελάχιστα το μέτωπο του αιμόφυρτου άνδρα όσο αίμα έσταζε και από το δικό του κρανίο με το χείλος του να έχει ανοίξει.

Εκείνος γύρισε το σώμα του προς την σκάλα και χάθηκε μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα.

Yn:θα τα ξαναπούμε κούκλα...

Ακούστηκε η φωνή του μακρυμαλλη με τα δάκτυλα του να φτάνουν στον αυχένα της κοπέλας τραβοντας την προς το μέρος του.

Τα χείλη του άγγιξαν τα δικά της με εκείνη να μην κάνει καμία κίνηση για να ξεφύγει όσο τα δόντια του διεκδικούσαν τα χείλη της.

Yn: θα σε ξαναδώ... κούκλα..

Είπε γυρίζοντας την πλάτη του ξεκινώντας τον δρόμο προς το αγωνιστικό αμάξι του Jéon.

:Sonya..

Φώναξε εκείνη και το σώμα του γύρισε προς την μορφή της

:Με λένε Sonya...

Συνέχισε εκείνη και αφού πήρε ένα μαγευτικό του χαμόγελο τον έχασε απο τα μάτια της.

Jks'pov

Άφησα τον κολλητό φίλο της Satomi στο σπίτι του και πήρα επιτέλους τον δρόμο της επιστροφής

Τα δάκτυλα μου πονούσαν αφόρητα και είχαν γεμίσει από το αίμα του Ισπανού αλλά και από το δικό μου, το κεφάλι μου πονούσε και το χείλος μου ετσουζε φρικτά.

Τα μάτια μου σκαναραν τον δρόμο καθώς ήταν αρκετά σκοτεινός και το μυαλό μου άρχισε να κάνει διάφορες σκέψεις.

Πώς ήξερε για την Ele , πως ήξερε πράγματα που εγώ ψάχνω χρόνια.

Ο ήχος του κινητού μου αντήχησε μέσα στον ήσυχο χώρο του αμαξιού και τα χέρια του έπιασαν αμέσως την μικρή συσκευή που εμφάνιζε το όνομα της.

Jk: Satomi...

Είπα όμως τίποτα δεν ακούστηκε για μερικά δευτερόλεπτα πάρα σεντόνια να κινούνται

St: Jéon... πού είσαι...

Ρωτησε εκείνη εμφανώς μέσα στον ύπνο της με την φωνή της να ακούγεται ελάχιστα.

Jk:έρχομαι περίμενε με... εντάξει...

Απάντησα εγώ και εκείνη συμφώνησε τερματίζοντας την κλήση.

~

Άνοιξα την πόρτα του γκαράζ και τοποθέτησα το μωβ αγωνιστικό αμάξι μέσα στον χαμηλά φωτιζόμενο χώρο.Καθαρισα ελαφρά το πρόσωπο μου και τα χέρια μου και άνοιξα την μεταλλική πόρτα.

Βγήκα ήσυχα από τα δερμάτινα καθίσματα και πέρασα στο κυρίως κτήριο αντικρυζωντας τον Taehyung να βρίσκεται αγκαλιά με την Ele στον καναπέ και να παρακολουθούν έναν από τους αγαπημένους τους αγώνες μηχανών.

Jk:ήρθα..

Ανακοινωσα με τα κεφάλια τους να γυρίζουν προς το μέρος μου.

Ele:κάνε ησυχία μόλις την πήρε ο ύπνος ξανά...είναι πολύ ταραγμένη..

Είπε εκείνη σε χαμηλή ένταση φωνής και εγώ της εγνεψα θετικά.

Tae:καλύτερα να κοιμηθείς σε άλλο δωμάτιο σήμερα, εστω και ένας θόρυβος θα την ξυπνήσει...

Jk: εντάξει θα κοιμηθώ στο παλιό δωμάτιο της Ele απλώς θα περάσω να πάρω μερικά πράγματα μου πρώτα...

Απάντησα εγώ ανεβαίνοντας αργά και ήρεμα την γυριστή σκάλα.

Έβγαλα το δερμάτινο πανωφόρι μου και άγγιξα απαλά το πόμολο της πόρτας ανοίγοντας ήσυχα την σκούρα ξύλινη κατασκευή.

Μπήκα μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο σαν αθόρυβο αεράκι με εκείνη να κοιμάται ήρεμα πάνω στο μαλακό στρώμα κουλουριασμένη τόσο γλυκά μέσα στα μαύρα σεντόνια.

Πλησίασα την σκούρα ντουλάπα και αφου διάλεξα μερικά ρούχα γύρισα και πάλι προς την πόρτα.

Μια μικρή πνοή ενόχλησης από εκείνη ακούστηκε και εγώ πλησίασα το κρεβάτι αφήνοντας τα πράγματα μου κάνω στο γραφείο του δωματίου.

Γονάτισα κοντά της ήσυχα έτσι ώστε να μην την ξυπνήσω από τον σχετικά αγνό ύπνο της ενώ έμεινα να κοιτάζω το αγγελικό πρόσωπο της.

Όταν κοιμόταν αποτελούσε πραγματικά έναν άγγελο όμως όταν ήταν ξύπνια έμοιαζε με δαίμονα του κάτω κόσμου.

Το χέρι μου σηκώθηκε αυτόματα χωρίς να ελέγχω πλήρως τις κινήσεις μου και τα δάκτυλα μου αφαίρεσαν μια μικρή τούφα που έκρυβε το πρόσωπο της.

Ήταν πραγματικά πανέμορφη αν και ελαφρώς χτυπημένη στο κρανίο, το πρόσωπο της υπνοτιζε κάθε άνθρωπο ενώ τα μάτια της σε βύθιζαν σε ένα τρελό παραμύθι.

Το πρόσωπο μου προσέγγισε το κοιμισμένο δικό της και τα χείλη μου άφησαν ένα απαλό φιλί πάνω στα μακρυά μαλλιά της χωρίς εκείνη να κάνει καμία κίνηση παρά μόνο να σχηματίσει ένα γλυκό χαμόγελο μέσα στον ύπνο της.

Σήκωσα το σώμα μου στην ορθή στάση και πέρασα έξω από την πόρτα κατευθυνόμενος προς το παλιό δωμάτιο της Ele, έπρεπε να βάλω το μυαλό μου σε μια σειρά και να δέσω όλες τις πληροφορίες μαζί πριν εκείνη να φύγει για την Ουκρανία.

____________________________________

ΛΙΓΟ ΉΘΕΛΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΚΛΑΊΓΑΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟ

ΠΟΥ ΞΈΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕ

ΚΑΛΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟΣ

Αν σας άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla