Τριτοπροσωπη αφήγηση

Έριξε κάτω τα άκρα του όσο εκείνη τον τραβούσε όλο και περισσότερο κοντά της.

Δεν ήθελε να τον αποχωριστεί τόσο γρήγορα άλλωστε.

Τα δάκτυλα του άγγιξαν απαλά το αριστερό- και εμφανώς πιο πληγωμένο-πόδι της ενώ στην συνέχεια το πίεσαν κάνοντας την προσηλωμένη στα χείλη του κοπέλα να πονέσει.

Το δέρμα της αποχωρίστηκε γρήγορα το δικό του και τα μάτια του άνοιξαν απότομα αντικρυζωντας ένα έξαλλο βλέμμα της .

St:πολύ ελευθερία σου έδωσα νομίζω...

Αναφώνησε η κοπέλα κατεβαίνοντας από το γραφείο του νεαρού αφήνοντας τον πίσω χωρίς εξηγήσεις.

Jk: τι έκανα πάλι γαμωτο. Δεν σε καταλαβαίνω. Είσαι περίπλοκη.

Της φώναξε όσο εκείνη προσπαθούσε να τυλίξει τις πληγές της με έναν λευκό επίδεσμο.

St:κάτσε και σκέψου τι έκανες. Δεν φταίω πάντα εγώ που βλέπεις αυτή την συμπεριφορά μου.

Απάντησε απότομα εκείνη ενώ το επόμενο δευτερόλεπτο βρέθηκε μέσα στην ντουλάπα του με τα δάκτυλα της να ψάχνουν τα σκούρα υφάσματα του μπερδεμένου άνδρα.

Εκείνος πέρασε για ακόμη μια φορά τα χέρια του ανάμεσα από τα μαύρα μαλλιά του ξεφυσοντας δυνατά.

Jks'pov

Jk:δεν μπορώ να σε καταλάβω εντάξει..τόση ώρα δεν έκανες καμία κίνηση για να με απωθήσεις και ξαφνικά, "πάει η Yuriken".

Της απάντησα εκνευρισμένος όσο εκείνη τοποθετούσε ένα κοντό σορτσάκι στα "δεμένα" πόδια της.

Το κεφάλι της δεν μου έδινε κανένα νόημα ενώ η γενική μορφή της κινούνταν στον χώρο σαν να μην υπήρχα.

Άφησα μια βαριά ανάσα στην ατμόσφαιρα προσπαθώντας να σκεφτώ τι μπορεί να είχα κάνει έτσι ώστε να την απομακρύνω τόσο απότομα από κοντά μου.

Φόρεσε μία από τις φαρδιές μαύρες μπλούζες μου και αργότερα άνοιξε την πόρτα προχωρώντας προς την σκάλα.

Αν και πληγωμένη τα βήματα της δεν ακούγονταν σχεδόν καθόλου.

Ήταν προσεκτική με τις κινήσεις της κατά την διάρκεια που τα πέλματα τις έρχονταν σε άμεση επαφή με τα σιδερένια σκαλιά.

Το σώμα μου έτρεξε κοντά της γρήγορα, το χέρι μου δέθηκε στο μπράτσο της και το κεφάλι της γύρισε προς το μέρος μου απότομα.

Jk:απλά πες μου τι έκανα...

Ακούστηκε η φωνή μου και εκείνη αφού τράβηξε το χέρι της μακριά μου κοίταξε το πάτωμα και ύστερα πάλι εμένα .

St:δεν ξέρεις να χειρίζεσαι τα χέρια σου Jéon...

Jk:γαμωτο δεν μπορώ να σε καταλάβω...

Απάντησα και εκείνη κατευθύνθηκε για άλλη μια φορά μακριά μου ανοίγοντας την πόρτα του γκαράζ.

Jk:Satomi σου μιλάω.

St:και εγώ σου μίλησα ,νομίζω σου ξεκαθάρισα τι έκανες.

Jk:έχεις νιώσει ποτέ τα χέρια μου πανω σου για ξέρεις ότι δεν τα χρησιμοποιώ σωστά..

Την ρώτησα και εκείνη γέλασε πονηρά κερδίζοντας έτσι ένα ακόμη πιο πονηρό βλέμμα από εμένα .

Γύρισε το σώμα της τραβώντας τα κλειδιά του αυτοκινήτου της.

Jk:δεν υπάρχει περίπτωση να οδηγήσεις.

St:σκάσε πια Jéon....θα έρθεις ή θα καθίσεις πολύ ώρα εκεί να με κοιτάς.

Είπε οντας πλέον πίσω από τα κόκκινα σίδερα της γυαλιστερης πόρτας του τετρακυκλου.

Έκανα τον γύρω και αφού κάθισα στην θέση του συνοδηγού ο ήχος της μηχανής ακούστηκε

Η πόρτα του γκαράζ άνοιξε και το αμάξι πετάχτηκε στο δρόμο με αρκετά μεγάλη ταχύτητα.

Jk:δεν σκοτώθηκες πριν θα το κάνεις τώρα.

Διαπίστωσα για άλλη μια φορά με εκείνη να κοιτάζει τον σκοτεινό δρόμο κάτω από τους προβολείς του αυτοκινήτου.

Τριτοπροσωπη αφήγηση

Έκανε διάφορους ελιγμούς πάνω στον πλέον χωμάτινο δρόμο της ασφάλτου.

Έπαιζε με την καστανή σκόνη κινούμενη προς ένα μέρος που πάντα την γαληνευε.

Τα δάκτυλα της κατευθύνθηκαν προς τον μικρό κύκλο που αποτελούσε κουμπί ρύθμισης της έντασης της μουσικής.

Γλίστρησε το άγγιγμα της προς τα κάτω ανεβάζοντας την ένταση, κάνοντας έτσι το δυνατό τραγούδι να ακουστεί σε όλη την περιοχή.

Ανέβασε ταχύτητα πιέζοντας τον λεβιέ που κρατούσε έτσι ώστε να εναλλασει τρόπο ροής του κόκκινου αμαξιού.

St:κατέβα.

Αναφώνησε ύστερα από λίγο με εκείνον να κοιτάζει γύρω του.

Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα μόλις αντίκρυσαν μια μεγάλη κόκκινη επιγραφή πίσω απο την ουδέτερη γυναίκα.

24 hour shop "sex and many more"

Έγραφε η φωτεινή επιγραφή όσο ένας αυτόματος πωλητής βρισκόταν πίσω από την τζαμαρία του μαγαζιού.

Jk:τι κάνουμε εδώ..

Είπε εκείνος όντας μπερδεμένος για την απότομη στάση που αποφάσισε να κάνει η κοπέλα σε ένα κατάστημα το οποίο τις περισσότερες φορές είχε συγκεκριμένη χρησιμότητα.

St:βγες και πάνε πάρε.

Πρόσταξε εκείνη με τον νεαρό άνδρα να καταπίνει ξερά νιώθοντας αρκετά περίεργα που μια κοπέλα του ζητούσε να
πάρει κάτι αρκετά συγκεκριμένο.

Jk:τι-

Είπε εκείνος χωρίς πνοή κοιτάζοντας ακομη μια φορά το φωτεινό κατάστημα πισω της

St:όχι προφυλακτικα Jéon....μπύρες σε στέλνω να πάρεις, κουνήσου.

Προσδιόρισε η πρασινοματα καλλονή και εκείνος έτριψε το κεφάλι του ως ένδειξη ανακούφισης.

St:σήκω γέρο... χρειάζομαι αλκοόλ

Του είπε πιο επιθετικά από ότι ίσως θα έπρεπε και το επόμενο δευτερόλεπτο εκείνος βρισκόταν πίσω από τις γυάλινες τζαμαρίες.

Γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος της και σήκωσε την παλάμη του δείχνοντας της πέντε από τα δάκτυλα του.

Εκείνη του εγνεψε αρνητικά και εκείνος άνοιξε αρκετά τα μάτια του μιας και κατάλαβε πως η κοπέλα ήθελε να πιεί μεγάλη ποσότητα εφόσον του ζητούσε να αγοράσει περισσότερες τσιγκινες συσκευασίες με κριθαρένιο υγρό.

Πέρασε τα δέκα κουτάκια από το αυτόματο μηχάνημα και αφού πλήρωσε με την κάρτα του τοποθέτησε τα δοχεία μέσα σε δύο σακούλες.

Βγήκε πίσω από την γυάλινη τζαμαρία και άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού.

St:βάλε τα παιδιά μου πίσω..

Απάντησε εκείνη με τον νεαρό να αφήνει έναν μικρό ήχο γέλιου ο οποίος ερχόταν από τα χείλη του λόγω του χαρακτηρισμού που είχε χρησιμοποιήσει η κοπέλα.

Jk:δεν γίνεται να το κάνω αλλιώς, εσύ επέλεξες δίπορτο αμάξι...

Μονολόγησε καθώς το μυαλό της ιαπωνεζας έτρεχε σε διάφορες σκέψεις του μυαλού της.

St:τελείωσες..

Ρώτησε κατεβάζοντας στο τέρμα τα παράθυρα του αυτοκινήτου.

Jk:ναι-

Της είπε και πριν εκείνος καθίσει σωστά το πόδι της βρέθηκε στο γκάζι και το κόκκινο αυτοκίνητο κινήθηκε γοργά.

~

Βγήκε έξω από τα δερμάτινα καθίσματα χτυπώντας την πόρτα πίσω της και κινήθηκε προς την χρυσαφένια αμμουδιά.

Εκείνος παρέμεινε πίσω φορτωμένος με τις δύο σακούλες και αφου την ακολούθησε έκατσε δίπλα της.

Άφησε τις μπύρες ανάμεσα από τους μικρούς κόκκους της άμμου και πριν εκείνος προλάβει να μιλήσει τα χέρια εκείνης είχαν ήδη ανοίξει το πρώτο κουτάκι.

Τα χείλη της ήρθαν σε γρήγορη επαφή με το σίδερο ενώ γρηγορότερη ήταν η ροή του υγρού στον οισοφάγο της

Έπινε λαίμαργα και με ταχύτητα το περιεχόμενο χωρις να νοιάζεται για κανέναν, έχοντας ως μόνη σκέψη τα τελευταία λόγια της Ισπανίδας.

V:ο Martino είναι-

Δεν είχε προλάβει να μάθει καθώς είχε χτυπηθεί όμως σίγουρα το ατύχημα της είχε άμεση σχέση με την επικοινωνία που κρατούσε με την όμορφη Valena.

Jk: Yuriken...

Ακούστηκε δυνατά η φωνή του κάνοντας το κεφάλι της να κινηθεί προς το μέρος του.

St:τι θες πάλι

Jk:γιατί ήρθαμε εδώ..

Ρώτησε περίεργα ο μαυροφορεμένος άνδρας πίνοντας μερικό από το ποτό του.

St:μπορείς να σκάσεις και να σταματήσεις να με ρωτάς πράγματα. Αν θες να φύγεις πάρε το λεωφορείο και γύρνα πίσω. Το τελευταίο ίσως και να το προλαβαίνεις.

Satomis'pov

Jk:καλά καλά ηρέμησε..

Μου απάντησε γυρνώντας το βλέμμα του προς την θάλασσα αφήνοντας με στην ησυχία μου.

Ήταν η μέρα γενεθλίων του αδελφού μου. Εκείνος- ο νεαρός Κορεάτης- φυσικά και το ήξερε όμως δεν είχε κάνει τίποτα για αυτό.

Κάθε χρόνο τα περνούσαμε μαζί με τον Kaito όμως μετά τον θάνατο του έρχομαι στην παραλία για να μπορέσω να γιορτάσω μαζί του και πάλι.

Να μπορέσω να γιορτάσω με τα αστέρια.

Ήταν η μέρα του χρόνου που έπινα μέχρι να μεθύσω, ήταν η μέρα που χαιρομουν πραγματικά καθώς έβρισκα λίγο χρόνο για εκείνον.

~

Jks'pov

Έριξε το σώμα της πίσω ξαπλώνοντας έτσι πάνω στην άμμο όσο τα δάκτυλα της πέταξαν το όγδοο κουτάκι της μπύρας στα βότσαλα.

Κάλυψε το κεφάλι της με τα χέρια της και έκλεισε τα πράσινα μάτια της σφικτά.

Ήξερα γιατί ήταν έτσι, γνώριζα ποια μέρα του χρόνου ήταν αυτή όμως εγώ σε αντίθεση με εκείνη περνούσα με διαφορετικό τρόπο τα γενέθλια του κολλητού μου.

Κάρφωσα την δικιά μου μπύρα στην άμμο και σήκωσα τα πόδια μου τοποθετώντας τα χέρια μου πανω στα γόνατα μου.

Δεν ήθελα να της μιλήσω καθώς δεν φαίνονταν ολοκληρωτικά καλά και δεν επιθυμούσα να γίνει χειρότερα, άλλωστε ήξερα ακριβώς τι είναι να χάνει κανείς την οικογένεια του και ιδιαίτερα τα αδέλφια του.

St: Jéon...γιατί είσαι μόνος..

Ακούστηκε ύστερα από λίγο η φωνή της κάνοντας το μυαλό μου να σταματήσει να επεξεργάζεται.

Jk:τι-

St: εννοώ η οικογένεια σου..

Αναφώνησε με δυσκολία μιας και είχε αρχίσει να μεθάει.

Κίνησε το σώμα της πιο κοντά στο δικό μου και στερέωσε το κεφάλι της στον ώμο μου θέλοντας να κάνει το κορμί της να ισιωσει.

Jk:δεν είναι καλή μέρα σήμερα Yuriken.
Καλύτερα πιες μπύρα..

Απάντησα με τις μνήμες ενός παιδικού προσώπου αλλά και ενός παιδικού γέλιου να τρυπώνουν στον εγκέφαλο μου.

Δεν ήθελα να θυμάμαι πλέον ούτε τους γονείς μου αλλά ούτε και το νέο μέλος που είχαμε αποκτήσει τότε.

St: καλά..

Μουρμουρισε κρύβοντας το πρόσωπο της στον λαιμό μου.

St: αγκάλιασε με... χρειάζομαι ζεστασιά ,αλλά πρόσεχε, μην με τρομάξεις εντάξει...

Είπε με τα χέρια της να τοποθετούν γύρω από την μέση της το δεξί άκρο μου.

Κουρνιασε ακόμη περισσότερο κοντά μου και έκλεισε τα μάτια της αποτελώντας πλέον μια μικρή συσσωρευμένη μπαλα.

Κοίταξα τον ουρανό και άφησα μια βαριά ανάσα στην ατμόσφαιρα όταν μερικά βήματα άρχισαν να ακούγονται από πίσω μας .

Γύρισα τον λαιμό μου και τα μάτια μου άρχισαν να σκαναρουν καθε εκατοστό της παραλίας ενώ σταμάτησαν όταν εντόπισαν ένα ανδρικό σώμα να κατευθύνεται προς το μέρος μας.

Το χέρι μου πίεσε το δέρμα της μέσης της και εκείνη έβγαλε έναν μικρό ήχο ενόχλησης.

St: Jéon...

Μουρμουρισε για άλλη μια φορά ενοχλημένη από την κίνηση μου όσο το ξένο σώμα πλησίαζε όλο και περισσότερο κοντά μας.

Ο άγνωστος άνδρας έφτασε απέναντι μας και χαμήλωσε την στάση του σκύβοντας προς την μικρή Yuriken.

Jk:αν τολμήσεις να την αγγίξεις ,θα σου σπάσω τα κόκκαλα.

Βγήκαν αβίαστα λέξεις από τα χείλη μου και εκείνος με κοίταξε γελώντας υποτιμητικά.

:Riri?

Ρώτησε σχεδόν μπροστά από το πρόσωπο της με εκείνη να κινείται ελαφρά.

Άνοιξε αργά τα μάτια της και σήκωσε το κεφάλι της προς το μέρος μου χαρίζοντας μου ένα μικρό χαμόγελο.

Ύστερα γύρισε το βλέμμα της προς τον άγνωστο άνδρα.

Άπλωσε τα χέρια της τραβώντας τον πάνω της και εκείνος την πίεσε γρήγορα κοντά του.

St:Dami..πως με βρήκες

Τον ρώτησε γελώντας και εκείνος σηκώθηκε όρθιος παίρνοντας μαζί του και το σώμα της.

Jk: Dami ; συγνώμη φίλε ποιος είσαι είπαμε και...άσε την κοπέλα ησυχη.

Είπα απότομα εγώ με εκείνον να με κοιτάζει από πάνω έως κάτω.

Το κεφάλι της Yuriken γύρισε προς εμένα και τα χείλη της σουφρωσαν αμέσως κάνοντας μου νόημα να σταματήσω.

Έκατσαν και πάλι κάτω με εκείνη να κουρνιάζει πλέον στην δική του αγκαλιά και εμένα να στέκομαι δίπλα τους κρατώντας την μπύρα μου.

: Damián Remélo, φίλος της Riri..

Συστήθηκε ο μέχρι τώρα άγνωστος άνδρας τείνοντας την παλάμη του προς το μέρος μου.

Jk: Jéon Jungkook, οδηγός αγώνων..

Da:και?

Jk:και τι...

Ρώτησα και η Yuriken σήκωσε το σώμα της από τον ώμο του έτσι ώστε να κοιτάξει το πρόσωπο του.

Da:εσύ την έχεις... περίμενα να βρει αμόρε αλλά όχι τόσο γρήγορα.

Συνέχισε και εγώ ήπια λίγο από την μπύρα μου κοιτάζοντας την θάλασσα.

St: όχι Dami...δεν κατάλαβες.

Ακούστηκε εκείνη ζαλισμενα και εκείνος της έδωσε όλη την προσοχή του, σε σημείο που ένιωθα πως ενοχλώ την συνάντηση τους

Da:δεν είστε μαζί..

St:όχι .../ Jk:ναι...

Φωνάξαμε ταυτόχρονα ενώ μόλις εκείνη άκουσε την απάντηση μου γύρισε γρήγορα το κεφάλι της προς το μέρος μου.

Έπιασε την μπλούζα μου και με τράβηξε κοντά της προσεγγίζοντας το αυτί μου

St: πιστεύεις ότι ήμαστε μαζί...

Jk:δεν θα έπρεπε

Ρώτησα και εκείνη εγνεψε αρνητικά.

Da:όπως και να έχει ήρθα να την πάρω. Πρέπει να την πάω σπίτι.

Ανακοίνωσε ο νεαρός ίσως Ισπανός υπήκοος, με τα χέρια του να την σηκώνουν από την άμμο.

Jk:δεν πρόκειται να την πάρεις. Αρχικά δεν σε γνωρίζω. Δεν την αφήνω σε έναν άγνωστο.

Φώναξα μπροστά στο πρόσωπο του όσο η πλέον μεθυσμένη κοπέλα προσπαθούσε να ισορροπήσει πάνω στους χρυσούς κόκκους.

Da: άκου να δεις. Γκόμενος της δεν είσαι. Ούτε εγώ σε ξέρω άρα γιατί να αφήσω την κολλητή μου μαζί σου.

Είπε έντονα εκείνος τραβώντας το σώμα της ακόμη περισσότερο κοντά του.

Έπιασα το χέρια της πιέζοντας το δέρμα της προς το μέρος μου με εκείνη να μην μπορεί να αντιδράσει.

Jk:άφησε την .

Ακούστηκα με την φωνή μου να παραμένει ήρεμη και τα μάτια μου να παίρνουν ένα πιο σκούρο χρώμα .

Da:άφησε την εσύ.

Απάντησε εκείνος, ενώ μόλις τα λόγια του ακούστηκαν τα μάτια της Yuriken άνοιξαν.

Βγήκε μέσα από τα χέρια του και βρέθηκε γρήγορα πάνω μου με το κεφάλι της να ξεκουράζεται στο στήθος μου

Jk:θα μείνει με εμένα.

Του είπα αποφασιστικά τυλίγοντας το σώμα της με τα χέρια μου.

Da:δεν υπάρχει-

St: σταματήστε.

Ακούστηκε απότομα η λυπημένη φωνή της και αμέσως ο άνδρας που βρισκόταν απέναντι μου έπαψε να μιλά.
St:δεν θέλω να τσακωθείτε σήμερα. Φτάνει.

Φώναξε αυτή την φορά εκείνη σφίγγοντας την άκρη της μαύρης μπλούζας μου.

Jk: Satomi -

St:Σσσς....δεν θέλω να ακούω κανέναν σας.

Απάντησε κουρνιαζοντας ακόμη περισσότερο πάνω μου.

Τα μάτια μου σηκώθηκαν κοιτώντας τον ελαφρώς νευριασμένο νέο που βρισκόταν απέναντι μου

Jk: δεν την παίρνεις..

Ψυθηρισα ήρεμα έτσι ώστε εκείνη να μην ξυπνήσει από τον ύπνο που μόλις την είχε πάρει.

Da:θα έρθει μαζί μου.

Jk:δεν υπάρχει καμία περίπτωση.

Είπα και εκείνος ξεφυσηξε δυνατά κάνοντας μια σβούρα γύρω από τον εαυτό του.

Jk: Satomi...

Αποκρίθηκα σε εκείνη ήρεμα με τα δάκτυλα μου να αφήνουν ένα απαλό χάδι στο μάγουλο της έτσι ώστε να ξυπνήσει.

Εκείνη μου απάντησε αφήνοντας στην ατμόσφαιρα ένα μουρμουριτο ενώ στην συνέχεια άνοιξε ελαφρά τα μάτια της.

Jk:πάμε σπίτι...

Ρώτησα με εκείνη να γνέφει αρνητικά.

St: πρέπει να πάω με τον Dami...

Απάντησε γρήγορα δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη του Ισπανού.

Έφυγε από την αγκαλιά μου και έπιασε το χέρι του σφικτά έτσι ώστε να μη πέσει.

Εκείνος προχώρησε μερικά μέτρα μπροστά όσο εκείνη προσπαθούσε περπατήσει σωστά πάνω στην άμμο.

St: Α-

Αναφώνησε και το κεφάλι μου αμέσως σηκώθηκε προς το μέρος της.

Ίσως να είχε πονέσει κάπου στα πόδια της ή ακόμη χειρότερα ίσως να είχε πέσει

Κοίταξα το σώμα της το οποίο παρέμενε όρθιο και παραξενεύτηκα αρκετά μόλις κατάλαβα πως έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου χωρίς βέβαια να αφήσει το χέρι του Ισπανού.

Το ελεύθερο άκρο της σηκώθηκε γρήγορα, τα δάκτυλα της δέθηκαν γύρω από τον μπλούζα μου και το σώμα της τράβηξε το δικό μου κοντά της.

Τα χείλη της ενώθηκαν γρήγορα με τα δικά μου κάνοντας τα μάτια μου να κλειστούν αυτόματα.

Φιλούσε υπέροχα όπως ακριβώς κάθε άλλη φορά. Με διεκδίκηση και ένταση.

Άφησε τα χείλη μου ελεύθερα ενώ αργότερα βύθισε τα δάκτυλα της στην τσέπη του κοντού σορτς της.

St:πάρε και αυτά..

Μου είπε γελώντας δίνοντας μου τα κλειδιά του κόκκινου αγωνιστικού αμαξιού της .

Έκανε μερικά βήματα μπροστά κινώντας το σώμα της μακριά από εμένα ενώ στην συνέχεια γύρισε και πάλι το βλέμμα της προς το μέρος μου.

St: bye Jéon~

Είπε χαρούμενα χαιρετώντας με από μακριά φεύγοντας από την παραλία με έναν άγνωστο για εμένα αλλά ίσως έναν φίλο για εκείνη

_______________________________________

ΜΠΑΙ JÉON ~

Αν σάς άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla