Jks'pov

Σήκωσα το χέρι μου προσεγγίζοντας τον χαιρετισμό της.

Τα δάκτυλα μου ακούμπησαν το χέρι της , ένιωθα περίεργα.

Jk:μα πως...

Ήταν το μόνο πράγμα που ξέφυγε από τα χείλη μου όσο τα μάτια του κοιτούσαν τα κόκκινα χείλη της τα οποία είχαν σχηματίσει ένα αρκετά πονηρό χαμόγελο.

St:με τον φυσικό τρόπο Jéon...σε χαλάει.

Άλλωστε σε βλέπω πως με κοιτας μάλλον δεν σε χάλασε...

Μου απάντησε αφήνοντας το χέρι της να ξεφύγει από το κράτημα μου.

Είχα μείνει άφωνος.

Αδελφή του Kaito .... ενδιαφέρον...

Η μορφη της γύρισε προς το αμάξι της όσο το ένα της χέρι βρέθηκε στο κρανίο της πετώντας όλα της τα μαλλιά προς την μια πλευρά δημιουργώντας ένα ελαφρύ παιχνίδισμα με τα φώτα της πίστας.

Από την κίνηση του χεριού της το μαύρο της τοπ ανασηκώθηκε ελαφρά εμφανίζοντας τους γυμνασμενους κοιλιακούς της.

Όλα τα μάτια ήταν πάνω της.

Jk:ωραίο εργαλείο...

Αναφώνησα κοιτώντας το κόκκινο αμάξι της.

St: ευχαριστώ...

Είπε σιγανα και η μορφή της άρχισε να με πλησιάζει επικίνδυνα πολύ.

Τα βήματα της ήταν βαριά όσο εκείνη ερχόταν προς το δικό μου μέρος.

Τα χέρια της σηκώθηκαν προς το κεφάλι μου ενώ τα δάκτυλα της μπέρδεψαν τα μαύρα μαλλιά μου.

Ύστερα τα χέρια της βρέθηκαν στον ζωγραφισμένο από μαύρο μελάνι αυχένα μου κατεβαίνοντας προς το γυμνό μου στήθος όπου και σταμάτησαν την απαλή κίνηση τους.

Τα χείλη της ήταν αρκετά κοντά στα δικά μου και η ανάσα της έπεφτε βίαια στο πρόσωπο μου.

St: Jéon...μόλις τελειώσεις...θα σε περιμένω...

Μου ψυθυρισε βάζοντας κάτι στην εσωτερική τσέπη του δερμάτινου που έντυνε την πλάτη μου ακουμποντας απαλά το γυμνό δέρμα του στήθους μου.

Το χέρι μου τυλίχθηκε γύρω από την εκτεθειμένη μέση της με αποτέλεσμα να την κολλήσω ακόμη περισσότερο πάνω μου.

Έσκυψα προς το αυτί της ενώ με το ελεύθερο χερι μου προσπερασα μερικές μωβ τούφες της.

Jk:θα έρθω...έχουμε πολλά να πούμε...

Της απάντησα και εκείνη έφυγε μακριά από το κράτημα μου απότομα.

St: αν θες να τα πάμε καλά μην με ξαναγγιξεις...

Μου είπε έντονα με τα πράσινα μάτια της να διαπερνούν την μορφή μου.

Είχε αγριεψει απότομα

Άνοιξε την πόρτα του ερυθρου οχήματος και η μηχανή του ακούστηκε.

Έβαλε όπισθεν και μεσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχε κιόλας εξαφανισθεί από την πίστα.

Πήρα το δικό μου αμάξι και κατευθύνθηκα πίσω προς την ομάδα μου

Έφτασα στο ύψωμα και παρκαρα δίπλα στα δύο δίκυκλα.

Tae:τι ήταν αυτό...

Ρώτησε ο Taehyung μη μπορώντας να καταλάβει τι είχε μόλις συμβεί όσο η Ele με κοιτούσε και εκείνη ζητώντας εξίσου εξηγήσεις.

Jk: Satomi Yuriken...είναι η αδελφή του Kaito

Τους ανακοίνωσα και το ζευγάρι έμεινε να με κοιτάζει άφωνο.

Tae: τι κάνει εδώ...και μάλιστα σήμερα 5 χρόνια μετά τον θάνατο του...

Jk:δεν ξέρω πάντως κάτι μου λέει πως δεν θα πάνε καλά τα πράγματα.

Απάντησα καθισμένος στο καπό του αμαξιού μου.

Τα μάτια και των τριών ήταν στον επόμενο αγώνα που λάμβανε μέρος στην πίστα.

Ele:πάντως ομολογώ πως η τεχνική της είναι ίδια. Δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου....

Συνειδητοποίησε η κοπέλα με τις τιρκουάζ άκρες καθώς τα χείλη της ήρθαν σε επαφή με το γυάλινο στόμιο την μπύρας που κρατούσε στα χέρια της.

Jk: το ξέρω...του μοιάζει πολύ στην οδήγηση...αλλά και εμφανισιακά...

Απάντησα χωρίς να πάρω τα μάτια μου απο τον αγώνα της πίστας.

Tae:Kook τι σου έλεγε τόση ώρα κάτω? Έμοιαζε σαν να βρισκόταν πολύ κοντα σου

Ρώτησε ο φίλος μου και τα μάτια μου έκλεισαν στην θύμηση της ανάσας της στο πρόσωπο μου

Έμοιαζε όντως πολυ στον Kaito.

Ετοιμοπόλεμη, έντονη και με απαιτήσεις...

Άγριο θηλυκό...πράγμα που με ενθουσίαζε όσο και αν ήθελα να το κρύψω

Jk:για κάτσε μισό λεπτό...

Τον σταμάτησα ψάχνοντας τις τσέπες από το πανωφόρι μου.

Τα χέρια μου άγγιξαν ένα μικρό χαρτάκι και αμέσως το έβγαλα έξω προσπαθώντας να διαβάσω.

«𝐊𝐀𝐈𝐓𝐎»

Έγραφε φωτισμένο από τους προβολείς του τουρνουά.

Ele:τι είναι αυτό ...

Αναφώνησε αρπάζοντας το από τα χέρια μου τραβωντας το προς την μεριά της.

Ύστερα από λίγο γύρισε να με κοιτάξει έχοντας ένα απορημένο βλέμμα.

Ele:τι εννοεί...

Είπε ουσιαστικά στον εαυτό της προσπαθώντας να καταλάβει αρχικά τον γραφικό χαρακτήρα και ύστερα την σημασία πίσω από το όνομα του φίλου μας.

Jk:Ele φέρε'το μου...

Της είπα έντονα και εκείνη υπάκουσε αμέσως .

«Ele Krenov»

Εμφανίστηκε στην μεγάλη οθόνη που βρισκόταν στην μέση της πίστας και η θερμή μορφή της Ele ανέβηκε στην μηχανή της βάζοντας το κράνος της

Ele:έρχομαι να με περιμένετε δύο λεπτά θα μου πάρει να την ξεσκίσω...

Μας φώναξε γελοντας και κατέβηκε από το ύψωμα φτάνοντας στη εκκίνηση.

Πήρε θέση με την διπλανή της να γελάει υποτιμητικά προς το πρόσωπο της

Δεν θα πήγαινε καλά ολο αυτό.

Η Ele δεν ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές...

Γύρισε το βλέμμα της προς εμάς κλείνοντας το τζαμί του κράνους της γυρίζοντας ξανά το βλέμμα της προς τον γκρίζο δρόμο.

Η γνωστή ημίγυμνη κοπέλα έδωσε το σήμα για την αρχή του αγώνα και η αντίπαλος της πήρε κατευθείαν προβάδισμα.

Η Ele απλά έπαιζε με τα ελαστικά της κάνοντας σχέδια στον δρόμο όντας όμως αρκετά κοντά στο θήραμα της.

Είχαν κάνει ήδη τον πρώτο γύρο και η Ele συνέχιζε την ίδια τακτική.

Το προσωπο της αντιπάλου γύρισε προς τα πίσω και λογικά κάτι της φώναξε.

Η Ele ανέβασε αμέσως ταχύτητα φτάνοντας κοντά στην στροφή.

Το χέρι του Taehyung ο οποίος καθόταν καθ'όλη την διάρκεια δίπλα μου, έσφιξε δυνατά το μπράτσο μου.

Tae:γιατί δεν κόβει ταχύτητα,θα φύγει στην στροφή αν δεν χαμηλώσει...

Ακούστηκε η φωνή του με μια αρκετά έντονη χροιά και το κράτημα του στο γυμνό μπράτσο μου μεγάλωνε.

Jk:Tae-

Προσπάθησα να πω όμως η ανήσυχη φωνή του με σταμάτησε απότομα.

Tae:πλησιάζει την στροφή ....θα σκοτωθεί...

Φώναξε ακόμη πιο έντονα και τα μάτια μου κοίταξαν ανήσυχα αμέσως την μορφή της.

Ο Taehyung είχε δίκιο η Ele είχε αυξήσει υπερβολικά πολύ ταχύτητα....δεν θα της έβγαινε σωστά η στροφή.

Έπρεπε να κόψει γιατί αλλιώς θα έπεφτε με δύναμη στα προστατευτικά που υπήρχαν περιμετρικά της πίστας.

Θα τραυματίζονταν...

Οι παλμοί μου άρχισαν να αυξάνονται αρκετά.

Σαν σήμερα είχαμε χάσει τον Kaito δεν θα χάναμε και την Ele

Σήκωσε το πόδι της ελαφρά βάζοντας το στην σέλα και έστριψε γρήγορα το τιμόνι της γαλάζιας μηχανής.

Ήταν στην εξωτερική πλευρά της πίστας ενώ η αντίπαλος της στην εσωτερική κοντά στα προστατευτικά ελαστικά.

Η μηχανή χαμήλωσε φτάνοντας κοντά στην άσφαλτο ενώ η σχεδόν γυμνή από ύφασμα μορφή της Ele βρέθηκε από την άλλη μεριά στεκομενη πάνω στην μηχανή πιάνοντας το τιμόνι με το ένα χέρι.

Το δίκυκλο σχεδόν σερνόταν στο έδαφος όμως εκείνη ήταν από πάνω χωρίς να έχει μειώσει ταχύτητα.

Έσκιζε τον αέρα όπως οι σέρφερ τα κύματα...

Πέρασε την στροφή και με μια απότομη κίνηση ανέβηκε και πάλι φυσιολογικα στην μηχανή.

Σε λίγο θα τερμάτιζε έχοντας αφήσει την αντίπαλο της μέτρα πίσω.

Πέρασε γρήγορα στον τερματισμό και ο Taehyung έτρεξε γρήγορα κοντά της αφήνοντας με μόνο μου στο ύψωμα.

Μπορούσα να ακούσω τι έλεγαν καθώς η φωνή της φίλης μου ήταν αρκετά έντονη.

Εβγαλε το κράνος της και το πέταξε κοντά την μηχανή της ενώ πλέον ήταν κατευθυνόμενη προς την αντίπαλο της.

Η μορφη του Taehyung την ακολουθούσε όσο η Ele πήγαινε αρκετά θυμωμένη προς την άλλη κατεύθυνση.

Έφτασε μπροστά στην άλλη γυναίκα και στάθηκε μπροστά της.

Ele:κρίμα που έχασες...ίσως την επόμενη φορά....ίσως μαζί με το κύπελλο πάρεις και αυτόν...

Φώναξε στο πρόσωπο της άγνωστης αντιπάλου τραβωντας τον Taehyung σε ένα βίαιο φιλί.

Δεν ήθελε να πειράζουν τα πράγματα της και ειδικά τον Taehyung.

Ήταν αποκλειστικά δικός της.

Χαμογέλασα πονηρά πίνοντας λίγο από την μπύρα μου και τα μάτια μου άφησαν την κατάσταση που επικρατούσε στην πίστα.

Για κακή μου τύχη το βλέμμα μου έπεσε την απέναντι πλευρά αντικρίζοντας την αηδιαστικη μορφή του Marko.

Χαμογελούσε πονηρά έχοντας το ίδιο βλέμμα με τότε...

...Την καταραμένη εκείνη νύχτα.

Είχε δει τον αγώνα μου και ήμουν σίγουρος πως κάτι ύπουλο σκεφτόταν.

Μπήκα γρήγορα στο αμάξι μου αφήνοντας ένα χαρτάκι στα παιδιά πως φεύγω.

Βγήκα από την αρένα φτάνοντας στους φωτεινούς δρόμους του Tokyo.

Αν και ήταν αρκετά νωρίς τα ξημερώματα οι δρόμοι ήταν γεμάτοι κόσμο.

Σκέφτηκα για ακόμη μια φορά το χαρτάκι που μου είχε δώσει η καυτή νεαρή.

Τα δάκτυλα μου έπιασαν τον λεβιέ του αμαξιού και άλλαξα ταχύτητα όσο το άλλο μου χέρι έστριψε βίαια το τιμόνι μπαίνοντας σε ένα σκοτεινό στενό.

Η ταχύτητα μου ήταν αρκετά μεγάλη και οδό η ώρα περνούσε εκείνη ανέβαινε όλο και περισσότερο.

Ύστερα από μερικά λεπτά είχα φτάσει σε ένα απομακρυσμένο μέρος.

Δεν υπήρχαν φώτα πουθενά.

Ο Kaito ερχόταν συνέχειά εδώ αρα και εκείνη κάπου εδώ θα είναι.

Δεν εξηγείται αλλιώς το χαρτάκι

Αλλαξα ταχύτητα ανεβαίνοντας την στροφή φτάνοντας σε ένα ακόμη πιο σκοτεινό μέρος.

Μόνο φως αυτό των προβολέων του αμαξιού μου.

Έφτασα στο τέρμα του δρόμου και εκεί αντίκρισα το κόκκινο αμάξι της.

Εκείνη καθόταν στο καπό με τα χέρια της σταυρωμένα στο στήθος της έχοντας τα μαλλιά της εκτεθειμένα στον ελαφρύ άνεμο.

Το κεφάλι της ήταν στραμμένο προς τα πάνω ενώ τα μάτια της κοιτούσαν τον ουρανό.

Έσβησα την μηχανή και βγήκα έξω από το αμάξι μου με γρήγορες κινήσεις χτυπώντας την μωβ πόρτα πίσω μου.

Στο άκουσμα αυτό το κεφάλι της γύρισε προς την μορφή μου ενώ το βλέμμα της άλλαξε από αθώο και ήρεμο σε πονηρό εμφανίζοντας ενα μοναδικό χαμόγελο στα κατακόκκινα χείλη της.

Έφτασα κοντά της και έκατσα διπλά της κάνω στο κόκκινο μέταλλο.

Jk:τι με ήθελες...

Ρώτησα και εκείνη άφησε ένα γελακι.

St:Μμμ ο κύριος Jéon αποφάσισε να έρθει...

Jk:Satom-

Άρχισα να λέω όμως ένας ήχος από ελαστικά ακούστηκε από την άκρη του σκοτεινού δρόμου.

Ένα αμάξι εμφανίστηκε και στάθμευσε με την σειρά του δίπλα στο δικό μου

Η πόρτα άνοιξε και η μορφή του Marko εμφανίστηκε.

Τι διάολο θέλει αυτός εδώ....

Ασυναίσθητα σηκώθηκα από το καπό του κόκκινου αμαξιού και μπήκα μπροστά από την μορφή της Satomi έχοντας τα χέρια μου στηριγμένα κοντά στο στήθος μου.

Τα βαριά του βήματα μας πλησίασαν όσο η μορφή του φωτιζόταν από τους προβολείς του ερυθρου οχήματος.

Έφτασε αρκετά κοντά μας έχοντας ένα ύπουλο χαμόγελο στο πρόσωπο του.

Jk: φύγε από εδώ Marko

Ακούστηκε ξαφνικά δυνατά η βαριά φωνή μου σπάζοντας της ησυχία.

Mr:κάνε στην άκρη Jéon...δεν ήρθα για εσένα αλλα για αυτό το ακατέργαστο ακόμα διαμάντι..

Συνέχισε σπρώχνοντας με προς τα δεξιά.

Στεκόταν μπροστά στην Satomi όσο εκείνη κοιτούσε το πάτωμα.

Λογικά θα ήταν φοβισμένη, πρώτη φορά συναναστρέφεται τέτοιο κόσμο.

Mr:κοίταξε με μικρή ....

Της είπε όμως εκείνη δεν έκανε καμία κίνηση.

Jk:άφησε την έξω από τα σχέδια σου Marko

Του φώναξα και εκείνος μου έκανε νόημα να σωπάσω βάζοντας το δάκτυλο του πάνω απ' τα χείλη του.

Το χέρι του σηκώθηκε αρκετά ψηλά ενώ τα δάκτυλα του άγγιξαν ελαφρά το πιγούνι της νεαρής ιαπωνέζας σηκώνοντας το κεφάλι της προς τα πάνω.

Τα μάτια της ήταν κλειστά και οι γροθιές της σφίγγονταν αρκετά.

Mr:ώστε αδελφή του Kaito...

Αναφώνησε ο Marko και στο άκουσμα του ονόματος του αδελφού της τα μάτια της άνοιξαν εμφανίζοντας το σπάνιο χρώμα τους.

St:χωρίς την άδεια μου......

Ψυθιρισε εκείνη με την μελωδική φωνη της όσο ο Ισπανός οδηγός προσπαθούσε να ακούσει τι είχε μόλις πει .

St:...κανείς δεν με αγγίζει...

Συνέχισε με τον Marko να παραπατάει προς τα πίσω και τελικά να πέφτει κάτω στην άσφαλτο πιάνοντας την μύτη του.

Εκείνη πλησίασε προς το μέρος του και στάθηκε ακριβώς από πάνω του.

St: σήκω..

Φώναξε και εκείνος σηκώθηκε στεκομενος μπροστά της πιέζοντας προς τα πίσω την ματωμένη μύτη του.

Mr:τι έκανες..

Φωναξε μπροστά της έξαλλος όμως εκείνη δεν έκανε βήμα πίσω.

Πλησίασε κοντά του φτάνοντας στο αυτί του ενώ ένας μικρός ψίθυρος ακούστηκε μέσα στην νυχτερινή σιωπή.

St:δεν έχεις δει ακόμη τίποτα....

Τα γυμνά χέρια της τυλίχθηκαν γύρω από τον Marko όσο το γόνατο της σηκώθηκε χτυπώντας τον στην κοιλιά.

Ο Marko έκανε μερικά βήματα πίσω όμως επέστρεψε πιο δυνατός.

Έτρεξε κατά πάνω της ...το ίδιο έκανα και εγώ.

Έφτασα πιο γρήγορα από εκείνον μπαίνοντας μπροστά της.

Το πρόσωπο μου ήταν ακριβώς απέναντι από το δικό του οσο τα χέρια μου τον πίεζαν προς τα πίσω.

Mr: άφησε με Jéon...

Φώναξε μπροστά μου όμως εγώ δεν τον άφησα από το κράτημα μου

Jk:δεν θα την αφήσω στα χέρια σου...όχι και αυτή...

Του απάντησα και ένα γέλιο ακούστηκε από πίσω μας.

Σταματήσαμε και οι δύο να πιέζουμε ο ένας τον άλλον ενώ γυρίσαμε να την κοιτάξουμε.

Γελούσε καθισμένη πάνω στο καπό του αυτοκινήτου της.

Το βλέμμα μας έπεσε πάνω της και το γέλιο της σταμάτησε απότομα εμφανίζοντας σε δευτερόλεπτα το πιο σοβαρό πρόσωπο που είχα δει στην ζωή μου

St: Jéon κάνε άκρη...

Φώναξε κάνοντας μου νόημα με τα χέρια της και εγώ απομακρύνθηκα ελαφρά.

Τα ψηλά πόδια της έκαναν μερικά βήματα μπροστά και εκείνη έφτασε ακριβώς μπροστά μου.

Πλησίασε το αυτί μου με την καυτή της ανάσα να σκάει πάνω στο λευκό δέρμα μου.

St:και τώρα δες πως γίνεται....

__________________________

ELE Η ΘΑΝΑΤΗΦΌΡΑ

ΈΠΑΘΕ Ο ΤΑΕΤΑΕ

ΚΟΊΤΑΤΗΝΕ ΤΗΝ SATOMI ΜΕ ΤΟΝ ΔΥΝΑΜΙΣΜΌ ΤΗΣ

Αν σάς άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla