Satomis'pov

Μπήκε στο αμάξι μου και έφυγε γρήγορα προς την γραμμή της εκκίνησης.

Οδηγούσε εκείνος το δικό μου το αμάξι.

Κατέβηκα από το ύψωμα αρκετά γρήγορα και έφτασα στο σημείο της εκκίνησης με γοργό βηματισμό.

Ο Marko καθόταν κάνω στο μέταλλο της πόρτας του αμαξιού του όσο το δικό μου όχημα με οδηγό τον Jungkook ήταν σταθμευμένο δίπλα του

Mr: ήξερα πως θα έρθεις...

Μου είπε πονηρά με το χτυπημένο πρόσωπο του να παίρνει ένα περίεργο χαμόγελο.

Τα χέρια μου πέρασαν μέσα από τα μαλλιά μου μεταφέροντας μερικές μωβ τούφες προς την άλλη πλευρά όσο το σώμα μου κινήθηκε προς την πόρτα του οδηγού στο κόκκινο αμάξι.

Έπιασα την βαθιά εσοχή και άνοιξα απότομα το κόκκινο μέταλλο εμφανίζοντας την μορφή του.

Κοιτούσε μπροστά του έχοντας τα ζωγραφισμένα από μαύρο μελάνι χέρια του στο τιμόνι.

Έσκυψα μπροστά για να έχω καλύτερη οπτική πρόσβαση όμως εκείνος δεν κινήθηκε καθόλου.

St: Jéon σήκω τώρα...

Του είπα σχετικά ήρεμα όμως εκείνος παρέμεινε στην θέση του.

Σήκωσα το χέρι μου και ακούμπησα δυνατά το σφιγμενο σαγόνι του.

St: σου μιλάω και όταν το κάνω απαιτώ να με κοιτάζεις...

Του φώναξα γυρνώντας το πρόσωπο του προς το δικό μου

Τα μάτια του ήταν σκοτεινά με το μαύρο τους χρώμα να έχει πάρει μια ακόμη πιο βαθιά απόχρωση.

Το σαγόνι του σφιγμένο ενώ τα άκρα του καρφωμένα στο δερμάτινο τιμόνι.

Jk: Satomi...οχι-

Προσπάθησε να πει όμως τα δάκτυλα μου-τα οποία άγγιξαν τα χείλη του-σταμάτησαν τις σκέψεις του.

St:αν δεν θες να το κάνω μόνη τοτε κάτσε δίπλα. Όμως στο αμάξι μου το οδηγώ μόνο εγώ....

Του εξήγησα με εκείνον να μην δείχνει τα απαιτούμενα σημάδια κατανόησης.

Το σώμα μου πλησίασε κοντά του με το πρόσωπο μου να απέχει χιλιοστά από το δικό του.

St: Jéon...σήκω...

Ψυθηρισα στο αυτί του με την ανάσα μου να στροβιλίζεται στις εσωτερικές αναδιπλώσεις του δέρματος του.

Jk:θα κάτσω δίπλα...δεν πρόκειται να οδηγήσεις μόνη με αυτόν.

Είπε έντονα κινώντας το σώμα του ανοδικά.

Βγήκε από την θέση του οδηγού και αφέθηκε στα φώτα της πίστας, έκανε έναν γύρο περνώντας μπροστά από το πρόσωπο του Marko.

Jk:αν έχεις κάνει μαλακία θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια....

Είπε σιγανα μπροστά του και εκείνος χαμογέλασε υποτιμητικά.

Μπήκα στην θέση μου,έβαλα ζωνη και περίμενα σήμα από την ημίγυμνη γυναίκα που στεκόταν μπροστά μας.

Jk:να ξέρεις πως στην αρχή πρέπει να πας αργ-

Άρχισε να λέει όμως οι σημαίες κατέβηκαν γρήγορα με την μηχανή του αμαξιού να ξεκινά έναν μελωδικό ήχο.

Ο αγώνας μόλις είχε αρχίσει.

Τα χέρια μου έπιασαν δυνατά το τιμόνι οσό τα μάτια μου χτένιζαν τον τσιμεντένιο δρόμο μπροστά μας.

Το πρασινο αμάξι πήρε προβάδισμα και ο Jungkook έκατσε αναπαυτικά στην θέση του με τα πόδια του να ακουμπούν σχεδόν το παρμπρίζ.

St:μάζεψε τα πόδια σου Jéon...

Jk:καλά όμως ασε με να χαρώ την ήττα σου τουλάχιστον..

Απάντησε υποτιμητικά με ένα δυνατό γέλιο να βγαίνει από τα χείλη του.

St:ότι θες Jéon ...

Είπα και πάτησα εντονότερα το γκάζι.

Έφτασα κοντά στο πράσινο αμάξι και άνοιξα την ενδοεπικοινωνία πατώντας το μπλέ κουμπί στο αυτί μου

St:Marko αγόρι μου γιατί τόση βιασύνη...

Ξεκίνησα να λέω ενώ με την άκρη του ματιού μου παρατήρησα την μορφή του Jungkook η οποία ανασηκώθηκε ελαφρά .

Mr:η ταχύτητα κούκλα ειναι ζωή...επίσης έχω και έναν αγώνα να κερδίσω αν δεν σε πειράζει...

Απάντησε πονηρά και έκλεισε την σύνδεση αυξάνοντας ταχύτητα.

Jk:για δες η μικρή Satomi θα χάσει για ακόμη μια φορά...τι κρίμα...

Άρχισε να λέει με εμένα να πατάω ακόμη περισσότερο το γκάζι.

Τα χέρια μου κρατούσαν δυνατά το τιμόνι κάνοντας τις φλέβες μου να πετάγονται όσο το δερμάτινο γιλέκο μου ανασηκωνόταν λόγω των γεμάτων αναπνοών μου.

Τα μάτια του Jungkook επεσαν στο σχεδόν γυμνό στήθος μου και ασυναίσθητα εγλυψε τα χείλη του

St:αν δεν μπορεις να συγκρατήσεις τα μάτια σου τότε δεν ξερεις να τα χρησιμοποιείς σωστά οπότε θύμισε μου αύριο να ασχοληθώ με την εκπαίδευση σου...μικρό κουτάβι..

Είπα απότομα χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τον δρόμο και εκείνος γύρισε πάλι προς το οδόστρωμα.

Ο πρώτος γύρος είχε περάσει άδοξα με τον Marko να προηγείται.

Jk:θα σε κερδίσει~ και θα γελαω~

Είπε τραγουδιστά με τα νεύρα ταλαντεύονται ανάμεσα στην παράνοια και την δολοφονία του διπλανού μου.

Πάτησα το γκάζι και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έφτασα το πράσινο αμάξι.

St: κρατήσου Jéon γιατί είμαι έτοιμη να χάσω...κοίταξε με πως χάνω...

Του είπα επαναλαμβάνοντας τις εικασίες του με τα άκρα μου να πιέζουν το χειρόφρενο.

Σήκωσα τον σκληρό μοχλό και γύρισα τον δερμάτινο κύκλο μπροστά μου απότομα.

Ένας εκκωφαντικός ήχος ακούστηκε, ατμος σηκώθηκε στην ατμόσφαιρα και τα αποτυπώματα των ελαστικών μου ζωγράφισαν το τσιμέντο της πίστας.

Σήκωσα για ακόμη μια φορά τον μοχλό και άλλαξα γρήγορα ταχύτητα.

Τα μάτια του Jungkook άνοιξαν όσο το σαγόνι του άρχισε να πέφτει αργά.

St: τι έγινε Jéon...είδες πως χάνω μμμ..

Ρωτησα κανοντας την ανηξερη.

Βρισκόμασταν ακριβώς μπροστά από το αμάξι του Marko.

Τα δύο καπό ήταν σχεδόν κολλημένα ενώ εμείς κινούμασταν με την όπισθεν .

Προηγούμασταν με το αμάξι του Marko να μην μπορει να κάνει καμία κίνηση για να ξεφύγει.

Το χέρι μου πέρασε γύρω από το κάθισμα του Jungkook και το κεφάλι μου τεντώθηκε προς τα πίσω κανοντας τις φλέβες του λαιμού μου να εμφανιστούν.

Προσπαθούσα να κοιτάξω πίσω μας, ήθελα κάπως να ξεφορτωθώ τον Marko άλλωστε κινούμασταν ανάποδα.

Γύρισα το σώμα μου και πάλι μπροστά και πήρα θέση να γυρίσω το αμάξι στην φυσιολογική του κατάσταση όσο πλησιάζαμε στην δεύτερη στροφή.

Jk:μην τολμήσεις και γυρίσεις το αμάξι τώρα θα φύγουμε στην στροφή ...θα σκοτωθούμε μαζί και οι δύο...

Είπε έντονα χωρίς να σηκωθεί από την θέση του και εγώ τον κοίταξα πονηρά.

St:κοιτα να μαθαινεις...πόσες φορές θα τα πούμε πια ...αποτελειωση του εχθρού Jéon...

Απάντησα γελοντας με τα χέρια μου να γυρνούν το τιμόνι στην στροφή παραμένοντας στην ανάποδη κατάσταση

Ο ήχος των ελαστικών ακούστηκε στον χώρο ξανά ενώ στα μέσα της στροφής πίεσα ακόμη μια φορά το χειρόφρενο φέρνοντας το αμάξι στην φυσιολογικη κατάσταση.

Ο Marko φυσικά μη μπορώντας να αντιδράσει εγκαίρως έπεσε στα προστατευτικά ελαστικά και η μηχανή του έσβησε όσο το λιωμένο πλέον αμάξι του πέθαινε αργά με ατμούς να βγαίνουν από το διελυμενο καπό.

Πάτησα το γκάζι έχοντας αφήσει πίσω μου τον αντίπαλο ενώ ξεκίνησα να παίζω με την ταχύτητα στην άδεια πίστα.

Άλλωστε ένας γυρος είχε μείνει ακόμα και Marko δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για αυτό.

Άνοιξα το παράθυρο βγάζοντας έξω στον νυχτερινό αέρα το αριστερό μου χέρι όσο το δεξί κρατούσε ακόμα το τιμόνι.

Άρχισα να κάνω απότομες κινήσεις παίζοντας με το τιμόνι οσό το χέρι μου κυλούσε απαλά στο δέρμα της κυκλικης κατασκευής.

Αύξησα ταχύτητα κάνοντας ακόμη έναν γύρο ενώ έφτασα δίπλα στο σημείο όπου το αντίπαλο αμάξι είχε χάσει τον έλεγχο.

Ο χτυπημένος-τοσο από την σύγκρουση όσο και από την προηγούμενη νύχτα- Marko μας κοιτούσε έξαλλος όσο άτομα του συνεργείου προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν το άτυχο αμάξι που πλέον ήταν απλώς σίδερα.

Έκλεισα το φιμε παράθυρο και έστριψα αντικρυζωντας πλέον την γραμμή του τερματισμού.

Αύξησα ταχύτητα και πέρασα την ασπρόμαυρη λωρίδα σηκώνοντας σκόνη στην νυχτερινή ατμόσφαιρα του τουρνουά.

St:άντε πάμε Jéon τελειώσαμε...

Του είπα και εκείνος ανοιγοκλεισε τα μάτια του πολλάκις.

Άνοιξα την πόρτα και βγήκα στα έντονα φώτα της πίστας.

Ύστερα από λίγο η μορφή του Jungkook εμφανίστηκε στον χώρο με το σώμα του να ακουμπά δίπλα μου πάνω στην κλειστή πόρτα του οδηγού.

Όλα τα βλέμματα ηταν πάνω μας.

Όλα τα μάτια σκαναραν τις μορφές μας όσο ένα σύγχρονισμενο χειροκρότημα αντηχούσε σε όλη την πίστα.

«Satomi Yuriken»

Έλαμψε πάνω στην τεράστια οθόνη του γηπέδου με κόκκινα γράμματα ανακοινώνοντας έτσι το όνομα του νικητή.

Το βλέμμα μου γύρισε στον Jéon ο οποίος είχε μείνει να κοιτάζει την τεράστια επιγραφή με το όνομα μου

St:άκου το πλήθος Jéon...

"Satomi... Satomi...Satomi"

Ακουγόταν ρυθμικά από κάθε γωνιά όσο όλοι φώναζαν το μικρό όνομα μου.

St:μπες τώρα μέσα να σε γυρίσω στο αμάξι σου..

Του είπα χτυπώντας ελαφρά τον αυχένα του.

Μπήκαμε στο κόκκινο όχημα και φύγαμε γρήγορα από την μέση της πίστας γυρνώντας πίσω στο ύψωμα.

Ele:αυτό ήταν τρελό..

Φώναξε ανοίγοντας τα χέρια της όσο κινούνταν προς το μέρος μας.

St:ήταν καλό...

Απάντησα περνώντας τα άκρα μου γύρω της

Jk:για πρώτη νίκη καλά ήταν...

Απάντησε προσπαιρνόντας μας ενώ σταμάτησε μπροστά από το ιώδες αμάξι του.

Έσπασα την αγκαλιά με την Ele και το βλέμμα μου έπεσε κατευθείαν στον Taehyung ο οποίος μας κοιτούσε χαμογελοντας.

Έκλεισε το μάτι του πίνοντας λίγο από το ποτό του και φώναξε την Ele κοντά του

Tae:ήταν τέλειο μην τον ακούς..

Ψυθηρισε περνώντας το χέρι του γύρω από τους ώμους μου.

Ένιωσα αρκετά περίεργα όσο τα άκρα του άγγιζαν το δέρμα μου ώσπου μια βαριά φωνή ακούστηκε και το χέρι του Taehyung πετάχτηκε πίσω.

Jk:πάρε το χέρι σου ρε...

Είπε κοροϊδευτικά στον φίλο του ενώ εκείνος γέλασε κρατώντας την Ele δίπλα του

Tae:καλα ρε μην βαράς...

Απάντησε ο νεαρός γελοντας και συνέχισε την μικρή συζήτηση που είχε με την κοπέλα του.

Jk:αν δεν θες να σε ακουμπάει απλά χτυπά τον..

Ξεκίνησε απότομα και εγώ άφησα έναν μεγάλο ήχο γέλιου.

Jk:εγώ φταίω που ασχολήθηκα...

Συνέχισε πειραγμενος όμως τα χέρια μου τον τράβηξαν και πάλι πάνω στο καπό.

St:Κάτσε κάτω κουτάβι...θα περάσει ο Marko σε λίγο και θέλω να γελάσω..

Απάντησα και εκείνος ακούμπησε στα
χείλη του το γυάλινο μπουκάλι της μπύρας.

Η μεγάλη οθόνη έλαμψε και πάλι εμφανίζοντας ένα γνωστό όνομα.

«Ele Krenöv»  ᵛˢ « Carmen Holitas»

Tae:από την ομάδα του Marko...να είσαι προσεκτικη...

Της είπε και εκείνη τον τράβηξε από τον γιακά κολλώντας το σώμα του πάνω της.

Ele:φυσικά αγάπη μου...

Απάντησε πονηρά με τα χείλη της να ενώνονται με τα δικά του.

Έβαλε το αντιανεμικο της όσο ο Taehyung κρατούσε το τιρκουάζ κράνος της.

Πήρε το προστατευτικό στα χέρια της και το πέρασε από το κεφάλι της κλείνοντας το φιμε τζαμί.

Έβαλε μπρος την μηχανή και κατέβηκε από το ύψωμα στην αρένα.

Έφτασε στην εκκίνηση και περίμενε την αντίπαλο της.

Μια ροζ μηχανή στάθηκε στο ίδιο επίπεδο με εκείνη και η γνωστή ημίγυμνη γυναίκα πήρε ξανά την θέση της ανάμεσα στις δύο μηχανές.

Οι σημαίες έπεσαν και οι δύο γυναίκες έσκισαν την άσφαλτο.

Η Ele προηγούνταν ενώ η αντίπαλος της απλώς προσπαθουσε να την φτάσει.
Χαμήλωσε ταχύτητα φτάνοντας στο ίδιο επίπεδο με το ροζ μηχανάκι.

Η Carmen πήρε προβάδισμα τελειώνοντας τον πρώτο γύρο όσο η Ele απλώς έπαιζε με τον νυχτερινό αέρα.

Όλοι παρακολουθούσαμε με αγωνία τις επόμενες κινήσεις του μέλους των Kyūshi.

Εκείνη αύξησε απότομα ταχύτητα ενώ η αντίπαλος της έκανε την ακριβώς αντίθετη κίνηση με αποτέλεσμα να έρθουν και πάλι στο ίδιο επίπεδο.

Tae:κάτι δεν πάει καλά...

Είπε ο Taehyung εκφράζοντας τις σκέψεις του δυνατά.

Jk:τι εννοείς-

Ξεκίνησε να λέει όμως η φράση του κόπηκε στην μέση λόγω ενός δυνατού θορύβου που ερχόταν από την αρένα.

Η Carmen είχε πάρει προβάδισμα ενώ η Ele φαινόταν να είχε χάσει τον έλεγχο του δικού της οχήματος.

H μορφή του Τaehyung ανασηκώθηκε οσο τα μάτια μας βρίσκονταν στον δρόμο.

Η οθόνη σταμάτησε να μεταδίδει τον live αγώνα ενώ επαιξε την σκηνή σε replay.

Το ροζ όχημα είχε χτυπήσει την Ele στην πίσω ρόδα έτσι ώστε εκείνη να χάσει τον έλεγχο.

Ήταν το Tokyo drift όλα επιτρέπονταν.

Η Ele με γρήγορες κινήσεις χαμήλωσε ταχύτητα ,εσβησε την μηχανή και έβαλε πάλι μπροστά έτσι ώστε να συνεχίσει τον αγώνα.

Αύξησε ταχύτητα ενώ μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχε σχεδόν φτάσει την αντίπαλη κοπέλα.

Πέρασε μπροστά της αφήνοντας μια ασεβή χειρονομία στον αέρα και έκανε ακόμη έναν γύρο.

Είχε προηγηθεί αρκετά ενώ πέρασε στον τερματισμό με μεγάλη διαφορά απόστασης.

Πήρε το όχημα της και χωρίς να περιμένει κατευθύνθηκε προς εμάς.

Ήταν σίγουρα έξαλλη με την συμπεριφορά της αντιπάλου όμως δεν μπορούσε να κάνει κάτι καθώς δεν υπήρχαν κανόνες.

Tae:μωρό μου είσαι καλά..

Ρώτησε αγχωμένος τρέχοντας προς την μορφή της

Ele:όλα καλά όμως δεν θα την γλυτώσει τόσο εύκολα ο Marko είμαι σίγουρη πως εκείνος την έβαλε...έτσι πράττει πάντα όμως ήρθε η ώρα να σταματήσει.

____________________________________

ΚΟΊΤΑΤΗΝΕ ΜΕ ΤΑ ΚΌΛΠΑ ΤΗΣ

ΕΞΑΛΛΗ Η ΕΛΕ

ΜΑΡΚΟ ΑΓΑΠΕ ΦΕΛΑΚΙΑ

Αν σάς άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla