{CHAPTER FOURTEEN: TICKING TIME BOMB}

Alexander's POV

Hindi na ako nagaksaya pa ng panahon para mag-elevator man o mag-escalator. I quickly run the hell out of the mall para lang makapunta sa restaurant ni Ivy. 

People were running everywhere. Yung mga sirens ng mall ay nagsimula naring tumunog. Debris were falling everywhere. I should find Ivy and Mr. D fast kundi mapapahamak yung dalawang yun. Kasi naman, wala talagang makakatalo sa katigasan ng bungo nung babaeng Montereal na yun. Ayan, gusto pa nya akong palayasin sa restaurant tulad nitong panahong toh, hindi mo alam kung kelan dadating ang kapahamakan.

I reached the restaurant after five minutes. Maraming nagkakagulong tao sa loob at nagguunahan pang lumabas kaya ako, kung sino sino na ang bumunggo.

Hindi ako nagatubiling pumasok sa loob at hinanap si Ivy. Nung tamama na ang mga mata ko sa isang babaeng nakahiga sa sahig at may dugo sa noo, agad ko itong nilapitan. 

"Anong nangyari dito, Mr. D?"

Tanong ko kay Mr. D na kasalukuyang hindi matanggal ang paa sa isang malaking bato kaya tinulungan ko muna itong makaalis dun at makatayo. Si Ivy naman ay agad kong pinunasan ang kanyang noo ng aking panyo at kinarga na parang bagong kasal.

I need to run her to the nearest hospital. I snatched her bag from the chair at sabay kaming tatlong lumabas ng restaurant. Wala pa man din kami sa event area ng lugar ay may sumabog na naman sa may bandang second floor. Kitang-kita ng dalawang mata ko kung paano mahulog ang ibang mga tao mula sa itaas at lumagapak sa ground floor. 

Next thing I knew, nagsisimula ng gumuho ang mall. Kung sino man ang may pakana ng lahat na toh, he's very good at hiding bombs. Isipin mo, ang Reed Rose Department ay isa sa mga sikat na mall dito sa Pilipinas. Imposibleng naipasok ang mga bomba sa loob nito na ganun lang kadali. Nabayaran ang security guards nito kung ganun man.

Nung nakarating kami sa parking lot, agad kong isinakay sa backseat sina Ivy at si Mr. D.

I was about to enter the driver's seat nung may matanawan akong apat na lalaki at isang babae na nakamaskara at pumasok sa isang puting van. I quickly memorized the plate number at may napansin ako sa kamay ng isang babae.

A silver necklace with a pendant of a flower.

=========

"So...how are they?" Tanong ko sa doktor noong lumabas ito sa Emergency Room. 

The doctor just gave me a faint smile. "They're stable. The two are transferred into a private room, 208. Maaari mo na silang bisitahin but they still need rest. Minor wounds lang ang natamo nila from the incident but good thing ay mabilis mo silang naitakbo dito."

Tila nabunutan ako ng tinik nung marinig ang paliwanag nung doktor. "Thanks doc."

"You're welcome. I excuse myself first." 

Tumango lang ako sa kanya as he walked away. Ako naman ay tumungo na sa room 208. Pagkabukas na pagkabukas ng pinto, isang mala-anghel na babae ang natutulog ngayon sa isa sa mga hospital bed. Aakalin mong harmless si Ivy sa hitsura nya ngayon but she's totally.

Damn dangerous but beautiful.

Umupo ako sa sofa at binuksan ang TV. Buti na lang rin at air-conditioned ang kwarto. I lowered the volume of the television dahil baka maistorbo pa si Ivy at mag-alboroto sa galit.

I snatched my phone from my pocket nung bigla itong mag-vibrate.

I got a message from Aljand.

From: Aljand

Nasan na kayo ngayon ni Ivy? Its already 7 pm. You should be at home.

Shacks! Di ko pa pala sila naiinform sa nangyaring insidente. I quickly dialed his number at sumagot naman ito kaagad.

"Aljand..."

"Alexander! Asan na kayo ni Ivy? You should be at home by now!"

"Aljand, nandito kami ngayon sa ospital. Itinakbo ko dito si Ivy ngayon."

"What the fuck? Are you kidding me?! Bakit? Saang ospital yan?"

"St. Mary Grace Hospital. Room 208. I'll explain what happened kapag nakarating ka na. Bilis-bilisan mo lang."

"Yes."

Then I ended the call. See? Ang sandali lang naming mag-usap. We were not that close para mag-usap pa ng mahaba especially when we're on the phone.

After a couple of minutes, may kumatok na kaagad sa pintuan kaya agad ko itong pinagbuksan.

"Ivy..."

Aljand run to Ivy's side at agad kinuha ang kamay nito. Napansin ko pa ang isang lalaki sa may pintuan so I told him to go inside.

"Alexander, anong nangyari?" Tanong ni Aljand kahit hindi man lang tumitingin sa kin.

"Is my sister okay?" 

Sunod na sunod na tanong nilang dalawa.

"BTW, Alexander, this is Chad. Ivy's brother." 

Pagpapakilala ni Aljand sa isa pang lalaking kasama nya. Tinanguan lang namin ang isa't-isa before I started my long story kung bakit ko itinakbo sina Ivy at Mr. D dito sa ospital.

"Hey, I think we should start our investigation. Dapat may managot sa pangyayaring ito." Saad ni Chad sakin. I snatched a bottle of water from the refrigerator bago isinalin sa baso at ininum.

"Nakita ko yung mga suspects bago ko itakbo itong dalawa sa ospital." I said. "4 boys and a girl with their masks on. Pero yung babae, may hawak na necklace with a flower pendant. Silver necklace to be exact."

Biglang nagkatinginan ang dalawang kausap ko.

"Its impossible." Naunang puna ni Chad. "Tita Francine got a necklace with a flower pendant too. Tandang-tanda ko pa na ako ang nagbigay sa kanya nun nung ika-30th birthday nya. And as far as I know, next year pa sila uuwi dito from New York."

"Yeah. Imposibleng si Tita Francine rin ang may pakana nun dahil she treats Ivy like her own child." Pagsang-ayon ni Aljand. 

"Pero hindi ako nagkakamali. I know what I see." 

"Well lahat tayo ay may point but kailangan nating idaan toh sa imbestigasyon."

I looked at Ivy which is sleeping right now. Someone's backstabbing her. Alam ko ng sya ang pinunterya kanina sa pagsabog. Alam ko na yun sa simula pa lang that's why I followed her to the mall at hindi ako nagkamali. 

Kakilala nya ang may gustong manakit sa kanya.

Author's POV

Ayan, magkasunod na UD. Sana nagustuhan nyo kahit maikli lang at masabaw pa. Thanks for reading again. Love lots.