Chapter 30
*After 5 years*
"Mimi!"maliit na boses ang bumungad sa'kin sa loob ng mansyon pag-uwi ko.
"Danielle don't run you might stumble"si abuela habang nasunod kay danielle.
"Mimi!"
Lumuhod ako para magpantay kami.
"How's my baby?"malambing na sabi ko sabay karga dito.
"I'm okay mimi J played with lola"masayang sabi nito. Tumingin ako kay abuela.
"Danielle and i played basketball"she chuckled. Nagulat ako.
"Abuela bakit naman po kayu nagkikipaglaro kay danielle at Basketball pa talaga baka mabinat po kayu" nag-aalalang sabi ko.
She chuckled"it's okay, right kiddo" pinisil nito ang pisnge ng aking anak. Humagikhik na tumango si Danielle.
"Oh come on let's eat handa na iyong hapunan ni manang"sabi nito. Naglakad kami patungo sa kusina.
Ilang taon na rin kaming nakatira dito.ilang taon ang lumipas at hindi na'ko umuwi ng pilipinas non, si kuya ethan nalang ang bumibisita sa'kin dito. Nasa third year college na'ko ngayun and I'm taking architecture. Hindi narin ako nag oopen sa old account ko. Gumawa ako ng bago pero ibang pangalan ang ginamit ko kundi ang apelyido ni mommy nong dalaga pa s'ya.atagal na panahon akong nagdusa dahil sa depression at pangungulila kay mommy,sumabay pa ang pagbubuntis ko na mas lalong napahirap sa'kin. Pero tinulungan ako ni abuela, kinuha n'ya ako ng psychiatrist para sa depression ko at kalaunay gumaling ako. Laking pasasalamat ko dahil naipanganak kung malusog at walang kapansanan si Danielle.
Naupo kami sa hapag kainan.
"Mimi I wat chicken wings"sabi ng anak ko. Ngumiti ako at tumango. Nasa five years old ngayun si danielle at pumasok narin s'ya sa grade one. Alam kung mahirap dahil dalawa kaming nag-aaral pero tinulungan ako ni abuela kaya ang laki ng pasasalamat ko dahil meron s'ya sa tabi ko.
We started eating.
"How's my baby!!"tili ng kung sino.
"Tito dad!!"tili ng anak ko ang bumaba sa upuan. Tumakbo ito sa pinto ng kusina. Makita kung nakatayu si kuya ethan dito. Ngumiti ito.
Pareho silang kumain na rin.
"Kuya napadalaw ka?"i asked.
Tumingin ito kay danielle at ginulo ang buhok ng anak ko" I just missed this little boy" humagikhik lang ang anak ko at ngumiti.
"Nga pala may sasabihin ako"simula nito
"Ano yun ihjo?"si abuela.
"Uuwi kana ng pilipinas shane"natigilan ako sa sinabi nito.
"B-bakit parang nagbago ang isip mo?"I asked.
Sasagot na sana ako pero bigla nagsalita ang anak ko."mimi where's Philippines? Do you live there too?"inosenting sabi nito. Bigla akong kinabahan paano pagnagkita sila. paano pagnakita n'ya ako. Paano pag nakita n'ya si danielle. Anong gagawin ko malalayo sa'kin ang anak ko.
"Yes baby your mommy is from the Philippines" ngumiti si kuya. Bigla timili ang anak ko.
"Mimi let's go there!! I want to go to the Philippines!!"masigla sabi nito. Sandali akong napahimik at tumango.
Nang matapos kumain pina-akyat ko muna si danielle, sa kwarto nito, para makapag-usap kami ni kuya ethan.
Naupo kami sa sofa.
"Kuya...anong ibig mong sabihin kanina?"panimula ko.
He took a deep breath "shane kailangan muna umuwi"
"Bakit? kuya masaya na'ko dito, at isa pa ayuko na s'ya makita pa" umiwas ako ng tingin. Tinignan ako nito. Alam n'ya naman kung sino ang tinutukoy ko.
"Shane hindi muna na s'ya makikita pa, kahit gustohin mo man" may kung anong kumirot sa dibdib ko.
"Shane, you're already in legal age ikaw ang magmamana sa ari ari ni mommy" sabi nito
"Ayun kay attorney cruz kailangan mong umuwi para matransfer sayu ang mga properties ni mommy at ni daddy" natigilan ako sa huling binigkas nito.
"Si daddy??"nagtatakang tanong ko.huli kung nakita si daddy nong libing ni mommy at mula non hindi ko na s'ya nakita pa.l Limang taon narin ang lumipas hindi ko s'ya nakita.
Nag-iwas ito ng tingin "shane,nong umalis ka inatake rin si daddy sa puso" bigla kumirot ang dibdib ko. Kahit naman iniwan kami ni daddy at pinagpalit sa kabet n'ya hindi ko maitataging tatay ko parin s'ya.
"Kuya bakit ngayun molang sinabi?" after a long years hindi ko alam. Ni hindi kolang nadalaw ang libing nito. Hindi ko manlang nakita s'ya sa huling sandali. Nagsimula tumulo ang luha ko.
"I'm sorry shane hindi ko man lang inisip ang mararamdaman mo, natatakot akong madagdagan ang sakit mo noon kaya hindi ko sinabi" alam ni kuya ang pinagdadaanan ko noon. Alam n'ya nagdusa talaga ako sa pagkawala ni mommy at iniwan rin ako ni ace.
"Kuya naman..."I cried. He hugged me.
"Alam kung mahirap ito para sayu pero wala na'ko magagawa nangyare na ang nangyare, I'm sorry sis"sabi nito.
Nang umalis si kuya para umuwi sa condo n'ya.umakyat ako sa taas para silipin si Danielle. Nakita ko s'ya mahimbing na natutulog, uuwi tayu anak. Siguro panahon na rin na makikila mo ang tatay mo, sa mahabang panahon na hindi kami nagkita siguradong. May asawa't anak na yun.
"Shane..."tinawag ako ni abuela.
"Abuela....sa tingin mo panahon na?"i asked her.
"Panahon na Shane,sabi ng kuya mo bukas na ang flight n'yo" she added. Tumango ako. Nag-usap kami ni Kuya kanina na bukas na ang uwi na'min. Dahil ililipat na raw sa pangalan ko ang mga properties ni mom at dad.
"Salamat abuela..."niyakap ko ito"salamat sa lahat ng ginawa mo, salamat dahil nanjan ka nong mga panahon na kailangan ko ng karamay" hinaplos nito ang buhok ko.
"Sh...apo kita and responsebilidad ko yun"
Nang matapos na'min mag-usap ni abuela. Nagtungo ako sa kwarto ko at natulog.
Maaga akong nagising para mag impake ng mga gamit na'min ni danielle. Excited ring nagising ang anak ko. Mukang gusto n'ya makita kung saan ako lumaki.
"Mimi hurry up we're gonna be late in our flight"tumalon talon pa ito. Hinatak ako nito pababa.
"Okay okay baby"sabi ko. Nakita kung nakaupo si kuya sa sofa naghihintay sa'min.
"Manong paki baba nalang po ang mga maleta nila" inutosan ni kuya ang isa sa mga tauhan nito.
Naunang sumakay si danielle sa kotse.
"Mimi,tito dada hurry up!"sigaw nito at sumakay sa passenger seat.
"I think someone's excited"pagpaparinig ni Kuya.
"Yeah,kagabie pa yan"i uttered.
Nang dumating kami sa airport sumakay na kami sa private plane ni abuela. S'ya kasi ang nag offer kagabie na mag private plane nalang kami nina kuya para daw ma-enjoy si danielle ang byahe nito.
Tumabi ako kay danielle sa upuan.at sa kabila naman nito at si kuya ethan.
Ilang oras ang byahe at nakatulog si Danielle.
"Shane.."lumingon ako kay kuya.
"I think you should open your old account's"sambit nito. Magtatanong pa sana ako ng magpaalam itong mag ccr.
I decided to open my old account. Bumungad sa'kin ang 99+ plus notifications. Unang kung binuksan ang dati na'ming group chat.
*Barkada*
*Old messages*
@jamine:Shane!!! Nasaan kana?!! Bakit hindi ka pumapasok
@wena:shane?
@emral:shane condolence.
@elaine: hayts asan kana?
@joana:playing hiding seek @shane
@marko: kuya ethan told me nasa spain na s'ya
@mervin:what?!!!
@Rafiloi:ano?!
@wena:hoyy!!😭😭😭
@emral:your joking right?😭😭😭 @marko, imposible gagawin ni shane yun.
@james:one week after he left guys,sinabi ni kuya ethan.
@wena:bwisit na gaga na yun
@joana:ang daya n'ya! Iniwan n'ya tayu!
@jamine:she has a reason herself.
@mervin:what kind of reason huh?! Tell us Jamine,lately ikaw ang nakakasama ni shane.one time nakita ko pa kayu laging pumupunta sa hospital!
@emral:jam tell us please😭
@marko:shane is pregnant
@mervin:what?!
@joana:ano?!!
@emral: seriously?!!
@james:the fvck?! Jam bakit ngayun monlang sinabi
@rafiloi:kaya pala masyadong mainit ang ulo n'ya at masyado s'ya mapili sa pagkain.
@jamine:yes, I'm sorry guys,ayaw n'ya kasi ipaalam sainyo
@james:we understand
@rafiloi:poor shane ang nabalitaan ko pa namang may kabet daw si tito Zaldo at patay na rin si tita.
@wena:nagpunta nga ako sa libing eh.
@joana:kumusta kaya s'ya ngayun.
@emral: I'm hope she feel better now
@elaine:kung ang taging paraan na makalimut s'ya sa sakit ay ang pag alis ng bansa intindihin nalang na'tin.
@rafael:i hope she's fine now
@jamine:yeah
@mervin:right
@emral:tama let her be for now
@james:sayang nga lang hindi natin s'ya natulungan ng mga panahon na kailangan n'ya ng karamay
@jamine: it's okay james naiintindihan ni shane na may sarili rin kayung buhay at ayaw n'ya kayung maabala.
@mervin:hindi s'ya nakakaabala kahit kailan hindi jam
@rafael:we always understand jam
@jamine:pansin ko rin na hindi na s'ya nag oonline i think nag deactivated na s'ya.
@wena:shane.......
Nakita ko nalang ang sariling kung umiiyak sa mga sinasabi nila.i miss them so much.
[@Wena send a photo] nakangiti ako tumingin sa graduation picture nila.completo sila mabilan lang sa'kin.
@wena:guys congratulations to us new journey
Ahead🎉
@jamine: congratulations guys!🎉🤧
@emral:thank god we're not highschool anymore.
@joana:by schedule nalang tayu wohoo!🤧
@mervin:sa wakas graduate na rin! Dagdag stress naman sa college.
@marko: congratulations guys!🎉
@james: congratulations to us!🎉
@rafioi: congratulations!🎉 Another stressful journey hahaha.
@emral:shane.....we miss yah😭
@jamine:same huhuh kumusta na kaya s'ya.
@james:i saw her new account guys
@joana: talaga?!
@james:oum replied to@joana
@marko:i saw too,she had a child now
@mervin:baka anak na nila ni ace yun?
@joana:malamang replied to@mervin
@mervin:tsk!replied to@joana
@rafael: guy's san kayu mag aaral ng college?
@james:i dont know baka sa manila
@mervin: I'm sorry pero narinig ko kina mommy manila daw nila ipag-aaral
@jamine:ako dito parin sa Davao kasi yun ang gusto ni daddy.
@emral:manila rin ako eh😭😭😭
@joana:kahit naman ako
@marko:dito parin ako sa davao kasama ni @jamine
@wena:huhuhu sa cebu ako mag-aaral
@elaine:Sa cebu rin ako hhuhuh😭
@rafiloi:dito parin namana ako
@jamine:guys kahit magkakahiwalay na tayu,still this gc remain our communication group.
Lahat ay nag react sa last message ni jamine.napangiti nalang ako sa mga sinabi nila.sa tagal ng panahon na naging kaibigan ko sila hindi parin sila nagbabago.i wonder ano na kaya sila ngayun.
*Review newest messages*
@wena:guys nabalitaan n'yo ba nangyare kay ace
Nang makita ko ang sinabi ni wena bigla kumalabog ang dibdib ko.
@james:oo
@rafael:siguradong hindi to kakayanin ni shane
@emral:agree ako jan rafa.
@elaine:hindi pa ba s'ya umuuwi? @jamine?
@joana:oo nga limang na taon na jamine.
@jamine: I'm sorry pero hindi ko rin alam
@mervin:paano nayan
@rafiloi:haytss shane kailan kaba uuwi
@marko: haytss....shane...please come home,ace needs you.
Napaluha ako sa huling sinabi ni marko.anong ibig n'ya sabihin.
Hindi ko tinigil ang binasa ko. Pero napatigil ako sa pag basa ng may bagong message ngayun ngayun lang.
@jamine:guys?pupunta ba kayu sa death anniversary ni ace?
@joana:oo naman
@emral:yes
@james:wait papunta na'ko
@marko: yeah
@rafel:otw
@mervin:otw too
@elaine:yeah,sis
@rafiloi:otw na.
Nabitawan ko ang phone ko dahil sa gulat sa message ni jamine. Imposible mangyare yun. Kasi umalis s'ya at nagtungo ng canada.
Tinignan ko ang date
*October 26*the day after i left in Philippines. Ibig sabihin? Napatakip ako sa bibig ko. Limang taon na s'ya patay.
"No..way...."I started to cry
"Mimi why are you crying?" tanong ni Danielle halatang kakagising lang. Kinusot kusot pa n'ya ang mata nito.
"Nothing anak matulog kana"I said. Yumakap ito sa'kin at pinikit ang mata. Walang tigil akong umiiyak Hanggang naramdaman ko nalang na nakatulog na'ko.
Nagising ako ng may yumoyugyug sa'kin.
"Mimi wake up! We're here"naaninag ko ang maliit na mukha nito. I smiled kamukhang kamukha n'ya talaga ang tatay n'yo halos lahat ng figure nito. Mukang walang nakuha sa'kin sa lakas pa naman ng genes ng tatay.
Naunang bumaba si danielle sa'min.excited na excited talaga ito.
"He's just like him"sambit nit kuya
Tinignan ko si Danielle
"Yeah, feeling ko nga mas malakas talaga ang genes n'ya walang nakuha sa'kin eh."I chuckled.
Sinundo kami ng isang limousine, sa airport.
𝗔:𝗮𝘆𝘂𝗸𝗼𝗻𝗴 𝗺𝗮𝗻𝗮𝗸𝗶𝘁 𝘀𝗼𝗿𝗿𝘆 𝗽𝗼! 𝗗𝗼𝗻'𝘁 𝗳𝗼𝗿𝗴𝗲𝘁 𝘁𝗼 𝘃𝗼𝘁𝗲,𝗰𝗼𝗺𝗺𝗲𝗻𝘁, 𝗺𝘄𝗮𝗺𝘄𝗮𝗺𝘄𝗮 𝗲𝗻𝗷𝗼𝘆 𝗿𝗲𝗮𝗱𝗶𝗻𝗴 :>
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top