Słowa: 1195
Główny bohater: Jungkook i Minseo
Oznaczenie: Hybrydy
Zdjęcia: 1
UWAGA BO JEST ODKLEJONE

______________________

Park Minseo była w hybrydziej szkole, szła korytarzem do swojej klasy jak zwykle w czapce... A to dlatego, że wstydziła się tego kim jest... Była kurą, na środku głowy posiadała mały, różowy grzebień, a nad pośladkami wyrastały jej pióra tworząc mały ogonek.

Zawsze ubierała się w luźne spodnie bądź spódniczki aby nie widać było jej kupra oraz nakładała czapkę by zasłonić grzebień. Dzięki temu większość szkoły nie widziała kim jest i dlaczego czasami tak dziwnie się zachowuje.

Ale dlaczego tego się wstydzi? Ponieważ w poprzedniej szkole była przez to pośmiewiskiem, dokuczano jej i mówiono, że jak kura to głupia. Dlatego przepisała się do nowej szkoły i każdego dnia ukrywała swoje zwierzęce cechy.

Dzisiejszego dnia do klasy miała dojść jakaś nowa osoba. Minseo tylko trzymała kciuki żeby to nie był wilk. Gdy była już prawie na miejscu z daleka słyszała nowy głos, bała się, że będzie to jakiś mięsożerca. Weszła do klasy, a jej wzrok powędrował do nowej osoby.

Dziewczyna zmarła gdy zobaczyła na głowie chłopka wielki lekko opadający na bok grzebień i długie kolorowe pióra tworzące ogon pod pasem. Była w ogromnym szoku, totalnie nie spodziewała się koguta.

Usiadła do ławki i zaciekawiona przyglądała się mu. Chłopak był wysoki, wysportowany, bardzo dostojny, jego prawa ręka była wytatuowana i biła od niego duża pewność siebie, co dziewczynę bardzo zadziwiało.

Po chwili szatyn zaczął iść w jej stronę przez co Seo szybko odwróciła wzrok.

- Spokojnie nie dziobnę cię - zachichotał.
- Jestem Jungkook a ty?

- Minseo... - odpowiedziała nieśmiało i podała mu rękę.

JK chwycił jej małą dłoń i uścisnął ją.
- Minseo... ładne imię. Cieszę się, że mogę cię poznać - Uśmiechnął się miło i delikatnie pocałował jej wierzch dłoni.

Dziewczyna zarumieniła się na ten gest.
- Dziękuję... Chcesz ze mną siedzieć? - Wewnątrz bardzo chciała, w końcu on był tą samą hybrydą.

- Pewnie - od razu usiadł i zaczął rozpakować książki.

- Nie wstydzisz się bycia hybrydą koguta? - Spytała po chwili zaciekawiona.

- Nie - odparł pewnie.
- Moim zdaniem jest wiele powodów do dumy z bycia tym kim się jest - jego spojrzenie opadło na czapkę dziewczyny, pod którą obstawiał, że ukrywa kozie rogi.
- A czemu pytasz? -

- Tak po prostu - wzruszyła ramionami.

Minseo i Jungkook zaprzyjaźnili się dobrze w ciągu trzech miesięcy. Chłopak nigdy nie namawiał dziewczyny do zdjęcia czapki i przyznania się jakim zwierzęciem jest. Zaś Seo z każdym dniem widząc jak Jeon dumnie reprezentuje kurzą rasę, nabierała coraz większej odwagi aby mu się przyznać do tego kim jest.

Dziewczyna stała przed wejściem do szkoły i czekała na Jungkooka, a gdy w końcu sie pojawił zaciągnęła go za szkołę gdzie nikogo nie było.

- Muszę ci w końcu to pokazać...

- Co takiego? - spytał zaczynając się trochę martwić bo nie wiedział co dziewczyna ma na myśli.

- To co mam na głowie... - złapała za czapkę i ją niepewnie ściągnęła ukazując swój mały, różowy grzebień na środku.

Oczy chłopaka rozszerzyły się z zaskoczenia, gdy zobaczył, że nie ma tam żadnych kozich rogów. Jej grzebień był dla niego taki mały i uroczy, a maleńkie piórka wokół niego wydawały się tak delikatne.

- Piękny - wyszeptał.
- Mogę dotknąć? - zapytał i spojrzał na nią oczami szczeniaczka.

- Umm... No możesz - odpowiedziała zarumieniona Park, która była zadowolona z pozytywnej reakcji Jeona.

Jego palce delikatnie dotknęły i zaczęły się przesuwać po jej grzebieniu, czując jego miękką strukturę i ciepłość.

- Jest taki delikatny - szepnął i uśmiechnął się rozczulony.

- Chodźmy już bo zaraz dzwonek - podniosła czapkę aby ją nałożyć ale silna ręka chłopaka ją zatrzymała.

- Nie nakładaj. Wyglądasz przepięknie, chce żeby wszyscy wiedzieli jaką piękną koronę nosisz na głowie - zabrał jej czapkę i złapał za dłoń kierując się do szkoły.

W klasie dziewczyna czuła na sobie wzrok wszystkich uczniów przez co jej pewność siebie zniknęła, a postawa stała się strachliwa, jednak mimo to przy Jungkooku czuła się nawet bezpiecznie.

Oboje usiedli do ławki, a wtedy zadzwonił dzwonek i przyszedł nauczyciel.

Niestety ta lekcja nie była zbyt komfortowa dla dziewczyny gdyż czuła, że zbliża się pewien czas na coś czego wstydziła się najbardziej w swojej naturze. Nie skupiała się na lekcji tylko odliczała sekundy do dzwonka. Błagała żeby nie stało się to teraz bo akurat ten nauczyciel nie wypuszczał nikogo w czasie lekcji.

Miała ochotę się popłakać bo czuła, że natura powoli doprowadza ją na skraj.
Gdy tylko zadzwonił dzwonek wybawiając dziewczynę, szybko wyszła z klasy i zaczęła biec krętymi korytarzami przed siebie. Dobiegła na sam koniec, weszła do kantorka, w którym nikogo nie było i stanęła w kącie między materacem, a ścianą oddychając głęboko.

Jungkook widząc jak dziewczyna wybiega, zerwał się z miejsca i ruszył za nią. Bardzo się o nią martwił, nie chciał zostawiać ją samą z problemami. Biegnąc korytarzem skupił się na jej zapachu i w taki sposób dotarł pod drzwi kantorka. Otworzył je i wszedł do środka rozglądając się.

Dziewczyna przestraszyła się gdy wszedł.
- C-Co ty tu robisz!? -

- Seo co się dzieje? Czemu tak uciekłaś? - spytał gdy zobaczył ją przy materacu.
- Martwię się o ciebie... i chciałem sprawdzić czy wszystko w porządku.

- Ja po prostu muszę...no... - zrobiła się czerwona na myśl co właśnie zaraz się stanie.

Chłopak do niej poszedł jeszcze bardziej zmartwiony.
- Spokojnie, powiedz co się dzieje - delikatnie złapał ją za rękę.

Minseo zaczęła wewnętrznie panikować i zaciskać uda.
- Błagam szybko wyjdź! - nie mogąc już dłużej wytrzymać, zdjęła swoją bieliznę spod spódniczki i kucnęła wciskając się w kąt.

Jungkook bardzo dobrze znał tą pozycję i już wszystko wiedział. Podszedł do drzwi i je zamknął na klucz aby nikt nie wszedł do środka.

- Trzeba było od razu powiedzieć, że będziesz znosić jaja - powiedział łagodnym tonem i podszedł do niej.

- Idź! Idź! Nie patrz na mnie! - Zasłoniła twarz z zażenowania.

- Seoś... Ale to jest normalne, nie wstydź się tego. Mam w domu trzy siostry i one też znoszą jajka, to normalna naturalna rzecz - głaskał jej plecy delikatnie.

Dziewczyna zaczęła mieć małe skurcze, które zaczęły wypychać jajo na zewnątrz.

- Kochanie zbije ci się tak, tu jest twardo... - delikatnie włożył dłoń pod jej spódniczkę. Nie dotykał jej ciała w żaden sposób tylko czekał aż jajko się z niej wydostanie, a już po krótkiej chwili poczuł ciepłą skorupę na dłoni.

- No i zobacz, jedno już mamy - odłożył jajo na bok. Dziewczyna wciąż była zażenowana i się nie odzywała.

Chłopak wyciągnął mały materac i położył go na podłodze, następnie delikatnie podniósł dziewczynę i posadził ją tam. Usiadł przed nią po turecku, jego dłoń dalej gładziła jej plecy.

- Powoli malutka, nie stresuj się bo wtedy jest ci ciężej, oddychaj spokojnie.

Minseo starała się stosować do tego co mówił dzięki czemu zaczynała się rozluźniać. W przeciągu pięciu minut zniosła jeszcze trzy jaja z większą łatwością niż wcześniej.

- Czy to już wszystko? Czy jeszcze będzie więcej? - spytał zakładając dziewczynie kosmyk włosów za ucho.

- To wszystko... - omijała jego wzrok.

JK podniósł dłonią jej podbródek tak, że zmuszona była spojrzeć mu w oczy.
- Obiecaj mi, że nie będziesz się już tego wstydzić dobrze? A przynajmniej mnie się nie wstydź -

- Postaram się... - odpowiedziała cicho rumieniąc się.

- Moja słodka kwoka - Zachichotał i czule ją przytulił.

Dziewczyna lekko się uśmiechnęła i wtuliła w jego ciało. To dzięki niemu zaczynała coraz bardziej akceptować siebie i swoje zwierzęce cechy.

Od tego dnia nie chodziła już w czapce i nie chowała swojego kupra, coraz dumniej chodziła u boku Jungkooka, który został jej chłopakiem i z każdym dniem była coraz bardziej szczęśliwa.

____________________
To miało nigdy nie powstać... NO ALE JEST BO KTOŚ BARDZO CHCIAŁ i ty bardzo dobrze wiesz że to o tobie mowa XD

MOJE EDITY SĄ CUDOWNE XDDDDD
(Ale musicie przyznać że znacznie lepsze niż rok temu)

Tytuł do zmiany ale kompletnie nie wiem na jaki...