灯台のふもとは真っ暗です。

"Είναι σκοτεινά στη βάση του φάρου."

Νόημα: Συχνά μας είναι άγνωστο αυτό, που βρίσκεται πιο κοντά σε μας.

CHAPTER 4

«το σκουρο πρασινο φως του Ιαπωνικου φαρου»

«εβλεπε γυρω της οφθαλμαπατες»

Κουδουνησε στα αυτιά του και εκείνος ένιωσε πως η ανάσα του χάθηκε για μερικά δευτερόλεπτα.

So:πιστεύω πως αυτά είναι όλα όσα ξέρω για εκείνη.

Συνέχισε η ήρεμη κοπέλα και εκείνος σημείωσε και τις τελευταίες λέξεις της στο χαρτί μπροστά του.

So:γνωρίζω και την διεύθυνση της. Δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά γνωρίζω ότι έμενε κοντά στο Ιστορικό κέντρο.

Δήλωσε δίνοντας του πληροφορίες που τον γέμιζαν και εκείνος τις κατέγραψε αναλυτικά πιέζοντας το σκούρο στυλό του δυνατά πάνω στο λευκό χαρτί. Τόσο δυνατά που σχεδόν έσχιζε το επεξεργασμένο υλικό.

Nm:αν δεν έχεις κάτι άλλο να μας πεις μπορείς να φύγεις.

Της είπε μονότονα και σηκώθηκε αυτόματα από την καρέκλα του κατευθυνόμενος προς την σιδερένια πόρτα του ψυχρού και μονόχρωμου χώρου.

Soo: περίμενε...

Η φωνή της έφτασε στα αυτιά του λειψή και αδύναμη όμως παρόλη την κατάσταση ο νεαρός αστυνόμος γύρισε να την κοιτάξει έντονα.

Άφησε την καρέκλα πίσω της και με τρία μεγάλα βήματα στάθηκε δίπλα του διατηρώντας μια αμυντική στάση.

Soo:άσε με να σε βοηθήσω. Μπορεί να φανώ χρήσιμη.

Είπε κοιτώντας τον μέσα στα μάτια και εκείνος ένιωσε πως το πνεύμα του αιωρούνται από πάνω τους. Ένιωθε σαν η ψυχή του να αποχωρίζονταν το κορμί του όσο η αίσθηση του κρύου που αισθανόταν αρκετές μέρες τώρα άρχισε να εξαπλώνεται και πάλι μέσα του με τις φλέβες του να παγώνουν σταδιακά και ιδρώτας να σχηματίζεται κοτσα στην γραμμή των μαλλιών του.

Και ύστερα απλώς όλα σταμάτησαν. Ο χρόνος πάγωσε και η φωνή της αδελφής του ακούστηκε στο μυαλό του από μακριά. Από εξωφρενικά μακριά. Τόσο μακριά που ο νεαρός αστυνόμος έκανε υπερπροσπάθεια για να αφουγκραστει τα παιδικά λόγια της. Μάλλον ίσως επειδή προερχόταν από τα άδυτα του κάτω κόσμου.

"Namjoon-ah βοήθησε την"

Είπε η φωνή στο κεφάλι του κάνοντας τον να ψάξει το μικρό κορίτσι γύρω του. Γύρισε γύρω από τον εαυτό του με το βλέμμα του να προσπαθεί να εντοπίσει την μικρή χαριτωμένη αδελφή του όμως έπαψε να προσπαθεί μόλις κατάλαβε πως ήταν ανώφελο.

Jin: Namjoon...

Μόνο όταν ακούστηκε το όνομα του από τα δεξιά του ο νεαρός γύρισε και παλι στην μίζερη πραγματικότητα όντας πια ταρακουνημενος από το χτύπημα του βοηθού του στον ώμο του.

Nm:θα μας βοηθήσει.

Σπίτι Ha Cha Yeol
Ιστορικό κέντρο

Το σώμα του τοποθετήθηκε μέσα στο χαμηλό σπίτι με τα πέλματα του να κάνουν μικρά διακριτικά βήματα θέλοντας να διατηρήσουν όλα τα στοιχεία ανέπαφα και το κεφάλι του να γέρνει θέλοντας να περάσει κάτω από την ξύλινη φθαρμένη πόρτα της εισόδου.

Φόρεσε μία ιατρική μάσκα θέλοντας να μειώσει την άσχημη οσμή που επικρατούσε γύρω του και στην συνέχεια περπάτησε ως το σαλόνι τοποθετώντας τα προστατευτικά γάντια του.

Αντιστοίχως τον ακολούθησε και η νεαρή κοπέλα που βρισκόταν ακριβώς πίσω του.

Ήταν ένα μικρό σπίτι σε μια ξεχασμένη συνοικία του ιστορικού κέντρου. Είχε κορεατικά παραδοσιακά κάδρα και παλιακα έπιπλα. Μια τηλεόραση που ανήκε στην προηγούμενη εικοσαετία κοσμούσε την κεντρική σάλα ενώ οι τοίχοι ήταν πλέον κίτρινοι λόγω της κλεισουρας που είχε προηγηθεί.

Σκόνη έλουζε τα πάντα και περιοδικά παλαιότερων εποχών βρισκόταν πεταμενα σχεδόν σε όλο το ξυλινο πάτωμα.

Nm:ξεκινήστε από εδώ και εμείς θα κατευθύνουμε προς τα πάνω.

Όρισε την έναρξη των ερευνητικών εργασιών όσο το σώμα του ξεκίνησε μια ανοδική πορεία προς το επάνω επιπέδου του κορεατικου σπιτιού.

Πήρε την κλίση της σκάλας χωρίς να αγγίζει τίποτα και μετά από λίγο έφτασε στον επάνω όροφο όπου υπήρχαν δύο υπνοδωμάτια και το μπάνιο.

Έφτασε ως το τέλος του διαδρόμου με την κοπέλα να τον ακολουθεί πιστα ακολουθωντας ολες τις οδηγιες του.

Αγγιξε το στρογγυρο χερουλι της πορτας και προσπαθησε να την ανοιξει μα αντ'αυτου η ξυλινη κατασκευη αφησε εναν ανατριχιαστικο ηχο και υστερα προσγειωθηκε με δυναμη στον ξεβαμμενο ροζ τοιχο φανερωνοντας τους ενα κοριτσιστικο παιδικο δωματιο

Οι τοίχοι ήταν μια απόχρωση του ροζ που από τα χρόνια είχε αλλοιωθεί. Ένα μικρό παιδικο κρεβάτι βρισκόταν στην μέση του δωματίου ενώ παιχνιδια ήταν σκορπισμένα τριγύρω.

Nm: φαίνεται πως είχε εγγονή.

So:Δεν είχε παιδιά.

Απάντησε απόλυτα και ψυχρά προσπαθώντας να πιάσει τα μαλλιά της μια ψηλή κοτσίδα λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας.

Nm:τότε τι..

So:φαινεται να ηταν νονα του κοριτσιου ή ειχε ανηψιά;

Προχωρησε ησυχα προς τον μεγαλο καθρεπτη στην ακρη του χωρου και ακουμπησε με τα γαντια της τις μικρες βουρτσες που εστεκαν μεσα στην ειδικη θηκη τους ενώ επειτα παρατηρησε πως δεν ειχαν ουτε μια τριχα.

Το δωματιο εμοιαζε απειραχτο σαν να ειχε κατασκευαστει μα κανεις ποτε να μην το ειχε χρησιμοποησει. Εκτός από τους τοίχους που αμέτρητες γρατσουνιές και γδαρσίματα έσκιζαν την παιδική ταπετσαρία πράγμα αποκρουστικά περίεργο.

Μεσα στα βαθια συρταρια του μπουντουαρ βρισκονταν σετ παιδικων καλλυντικων, μανό και κοκαλακια για τα μαλλια που πλεον εστω και με ενα αγγιγμα ισως να γινονταν καθαρη σκονη από τα χρόνια.

Κοιταξε τον σκονισμενο καθρεπτη εξεταστικα παρατηρώντας πίσω της ένα μικρό κουρδιστό καρουζέλ το οποίο έστεκε πάνω στο μικρό ξύλινο παιδικό κομοδίνο.

Τα πρασινα μεγαλα ματια της γύρισαν και παλιά τον καθρέπτη αντικρίζοντας την μορφη της και σταθηκαν εκει για αρκετη ωρα παρατηροντας το ειδωλο της με το μυαλο της να χανεται μερικως σε μερες που ηθελε να ξεχασει. Σε μερες που ειχε θαψει βαθια μεσα της.

Βρεθηκε βαθια μεσα στις σκοτεινες σκεψεις της που ηταν χρωματισμενες με ιαπωνικες διαλεκτους , θαλασσινο αλατι και εντονες καταιγιδες. Φωνες, πνιγμους και πονο.

Δεν ειχε καταφερει να καταλαβει πως ενα κοκκινο συννεφο απο πυκνο ερυθρο καπνο ειχε αρχισει να εμφανιζεται απο τα χειλη της σκεπαζοντας την σχεδον ολοκληρη.

Γυρισε το βλεμμα του να την κοιταξει μιας και ειχε να ακουσει την φωνη της αρκετα δευτερολεπτα μα το σωμα του κοκκαλωσε στο εξωπραγματικο θεαμα της μορφης της.

Nm:Soo Yun..

Μονολογησε κανοντας ενα δειλο βημα προς το μερος της μα ο δυνατος ηχος της πορτας που μολις ειχε κλεισει τον εκανε να αποπροσανατολιστει.

Ετρεξε προς την ξυλινη επιφανεια και προσπαθησε να την ανοιξει τραβοντας και χτυποντας το στρογγυρο χερουλι μα οση δυναμη και αν ασκουσε το μονο που πετυχαιναι ηταν να την κανει να χτυπα ακομη πιο πολυ καθε φορα που ερχοταν σε επαφη με το περιγαμμα της.

Ειδε την κοπελα να στρεφει το σωμα της προς την μερια του και ακομη περισσοτερος καπνος να ξεχυνεται απο τα χειλη της όσο το μικρό καρουζέλ ξεκίνησε να παράγει έναν αρκετά ανατριχιαστικό ήχο. Ήχο που τον έκανε να ζαλίζεται.

Ειδε τα ματια της απο πρασινα να μετατρεπονται και κοκκινα και υστερα σε μαυρα.

Ειδε τον φοβο και την ταραχη του να καθρεπτιζεται μεσα τους σαν τα συναισθηματα του να αποτελουσαν μεγαλα τρομακτικα τερατα που τρομαζουν τα παιδια τα βραδια οντας κατω απο τα κρεβατια τους δαγκωνοντας τα δακτυλα των ποδιων τους και τα αυτια τους.

Ενιωσε εναν δυνατο αερα να ξεκινα μια μεγαλη δεινη σαν κάποιος ανεμοστροβυλος να περνουσε απο πανω τους.

Παρατηρησε την τρομακτικη μορφη της να στεκεται στο κεντρο του δωματιου οσο κατακοκκινος καπνος γυρνουσε γυρω της γοργα.

Εγυρε το κεφαλι της χαμογελοντας του και ο νεος κορεατης ενιωσε την καρδια του να πονα και το σωμα του να ανατριχιαζει απο τρομο.

Το προσωπο της δημιουργησε μια παραξενη εκφραση τοσο τραγικη μα συναμα τοσο τρομακτικη που ο αστυνομος κολλησε ακομη περισσοτερο την πλατη του στον τοιχο και εσφιξε τις παλαμες του πανω στην χαλασμενη ταπετσαρια.

Και τοτε μια δυνατη κραυγη βγηκε απο μεσα της με το σωμα της να κραυγαζει για βοηθεια. Τα ματια της ηταν κλειστα, τα μαλλια της πλεον λιτα, οι μυες του προσωπου της δημιουργουσαν μικρες ρυτιδες εκφρασης παντου και το στομα της ηταν ανοιχτο με τα δοντια της να ειναι πια μυτερα και την γλωσσα της να τρεμοπαιζει απο την ενταση της κραυγης της.

Σταματησε αποτομα,τον κοιταξε μεσα στα ματια και ετρεξε γρηγορα καταπανω του φωναζοντας διατηροντας μια παραξενη φωνη.

So:ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ.

Εγδερνε τον οισοφαγο της κρατωντας τον απο τον γιακα φωναζοντας λογια ακατανοητα μπροστα του με το μετωπο της να ακουμπα το δικο του και τον Namjoon να προσπαθει να ανοιξει τα ματια του.

Nm:ΣΤΑΜΑΤΑ.

Αντιμιλησε γρηγορα μα πριν προλαβει να δει την αντιδραση της βρεθηκε σε ενα αλλο δωματιο.

Ηταν ενα μικρο σαλονι. Τα επιπλα ηταν παλια μα οχι τοσο φθαρμενα. Παντου στους τοιχους στεκονταν Ιαπωνικες σταμπες και καδρα ενω μια μητερα καθοταν στον μικρο καναπε κρατοντας στα χερια της ενα μικρο παιδι.

Σιγομουρμουρισε ενα γλυκο νανουρισμα και εκεινο με την μικρη του παλαμη αγγιζε τον δεικτη της οσο ενα στοργικο χαμογελο απλωνονταν στα χειλη της νεαρης μητερας .

Ο Namjoon καταλαβε νωρις πως η παρουσια του δεν μπορουσε να γινει αντιλυπτη και ενιωσε ξανα εκεινο το ελεεινο κρυο που αισθανοταν μερες τωρα να κατακλυζει το κορμι του.

Ακουσε εναν αμυδρο ηχο στο βαθος του σπιτιου και ειδε αμεσως το βλεμμα της μεχρι τωρα χαρουμενης μητερας να μετατρεπετε σε τρομαγμενο και ύστερα σε αποφασιστικό τόσο γρήγορα και λιτά.

Σηκωθηκε απο τον καναπε αφηνοντας το παιδι στην κουνια του και επιασε ενα μικρο σκαλιστο ψαλιδι απο το κουτι με τα ραφτικα της τοποθετωντας το στην τσεπη του παντελονιου της.

Πλησιασε την πορτα μα πριν προλαβει να ακουμπησει το παλιο ξυλο η πορτα ανοιξε παρουσιαζοντας την μορφη ενος ανδρα.

Φορουσε μαυρα ρουχα και δεν ηταν πολυ ψηλος. Το βλεμμα του Namjoon επεσε πανω στον τοτε σχεδον τριανταρη ανδρα και το μυαλο του προσπαθησε να θυμηθει που μπορει να τον ειχε ξαναδει μα πριν προλαβει να συγκεντρωσει την σκεψη του μια σκηνη ηπιας παλης ειχε αρχισει να εκτιλυσεται μπροστα του με πρωταγωνιστες την μητερα και τον νεαρο ανδρα.

Αισθανθηκε ενα εντονο βαρος μεσα του και τα ματια του να γυριζουν προς τα πισω. Επεσε κατω και ακουσε το εντονο κλαμα του παιδιου να σκεπαζει τον χωρο.

Το κεφαλι του χτύπησε στο πατωμα με το δερμα του τα τριβεται στην σκληρη μοκετα μα πριν ακομη χασει ολες του τις αισθησεις καταφερε να παρατηρησει ενα ημερολογιο τοιχου που βρισκοταν στην κεντρικη κολωνα απεναντι του.

Ενιωσε τα βλεφαρα του βαρια και το στομα του στεγνο.

Ο ήχος από το μικρό καρουζέλ που στεκόταν στο τραπέζι του σαλονιού ξεκίνησε ξανά να αντιχει παντού. Ήταν το ίδιο ακριβώς καρουζέλ.

Ηταν σιγουρος πως δυο χερια ανυψωναν το πνευμα του και ζαλιζοταν πολυ μα ειχε καταφερει να προσδιορισει χρονικα τον εαυτο του μιας και η ημερομηνια δεν ηταν αλλη περα απο...

02 Αυγούστου του 1999
Ημέρα που είχε χάσει την αδελφή του

________________________________________

ΛΙΓΟ ΚΡΙΠΙ ΛΙΓΟ ΣΚΕΡΙ ΛΙΓΟ Η ΠΛΟΚΉ

ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΞΑΝΆ ΞΕΚΙΝΆΩ ΤΟ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ.

ΑΙ ΧΌΟΥΠ ΓΙΟΥ ΑΡ ΡΕΝΤΙ ΦΟΡ ΔΙΣ

Αν σας άρεσε πατήστε ✯

Vanilla