Jks'pov

Jk:γιατί έχετε το ίδιο επώνυμο?

Ρώτησα την γυναίκα δίπλα μου μη μπορώντας να καταλάβω τι είχε συνέβη

:Και να σου πω δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις.

Απάντησε και εγώ έμεινα να την κοιτάω με απορία

:Απλώς η ιστορία ξεκινάει από πολύ παλιά

Jk:έχουμε χρόνο να σε ακούσω... Θα ακυρώσω όλα τα σημερινά μου ραντεβού...

Είπα και πληκτρολόγησα τον αριθμό του Jin στο κινητό μου

: Jagiahh... εγώ τι θα κερδίσω

Είπε πονηρά ενώ τράβηξε το κινητό από τα χέρια μου.

Jk:τι θα ήθελες να κερδίσεις

Ρωτησα εξίσου πονηρά ενώ εκείνη έπεσε με δύναμη πάνω στα πόδια μου

:Θέλω να περάσω ένα καυτό βράδι μαζί σου

Ψυθιρισε αισθησιακά στο αυτί μου ενώ άρχισε ναι κινείται επικίνδυνα πάνω στα πόδια μου.

Jk:Αα-α αυτό δεν γίνεται

:Ωωωω έλα τώρα ξέρω ότι το θες

Ψυθιρισε ακόμα μια φορά ενώ εγλυψε τον λαιμό μου κάνοντας με να κλείσω τα μάτια.

Είχα αρχίσει να υποκύπτω, ήξερε καλά πως να με χειριστεί

:Άλλωστε είμαι Ιταλίδα ξέρεις-

Τα μάτια μου άνοιξαν αυτόματα ενώ η εικόνα της Σελήνης να κουνάει το κορμί της πάνω μου στους άγριους ρυθμούς εκείνης της νύχτας ήρθε ξαφνικά στο μυαλό μου

Jk:Αυτό αποκλείεται

Φώναξα ενώ την έβαλα να κάτσει στο γραφείο.

:Ωωωω μα γιατί-

Jk:Δεν θα το ξαναπώ Μόνικα απλά δεν θέλω αυτή την εκμετάλλευση .....και βασικα δεν θέλω να γίνει έτσι.

Απάντησα λέγοντας της ψέματα.

Δεν είναι πως δεν ήθελα αλλά πως δεν μπορούσα.

Κάθε φορά που σκεφτόμουν πως ήταν Ιταλίδα η μορφή της Σελήνης πετάγονταν στο μυαλό μου.

Μον:Καλάαααα όπως νομίζεις

Μου είπε ενώ έκατσε καλύτερα στο γραφείο

Jk:και τώρα πες μου ποια είναι η σχέση σου με αυτή την οικογένεια

Της είπα σκληρά και εκείνη χαμογέλασε ύπουλα.

Μον:Μου αρέσει αυτή η σκληρή πλευρά σου.... Όλα ξεκίνησαν μόλις ο πατέρας μου παντρεύτηκε την μητέρα μου. Ήταν ένα όμορφο ζευγάρι με όνειρα και φιλοδοξίες. Η μητέρα μου ήταν πανέμορφη και ο πατέρας μου την αγαπούσε πολύ. Όμως εκείνος είχε μια αδελφή.... Η αγαπημένη του αδελφή ήταν μικρότερη και είχε τεράστια αδυναμία στον αδελφό της όπως άλλωστε και εκείνος. Μετά τον γάμο των γονιών μου ο πατέρας αποφάσισε πως ήθελε απογόνους και έτσι άφησε την μητέρα μου έγκυο σε εμένα....

Μου απάντησε κάνοντας μια παύση στο τέλος

Μον: μέχρι εκεί όλα πήγαιναν καλά όμως η συνέχεια μπορεί να σε σοκάρει. Η αδελφή του πατέρα μου μετά από μερικά χρόνια βρήκε έναν νεαρό τον οποίο αγάπησε τρέλα και παντρεύτηκε ενώ οι δύο τους απέκτησαν εξίσου μια κόρη. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι τότε. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο οικογενειών ήταν άψογες. Μέχρι που η μητέρα μου πρόσεξε την απαράμιλλη ομορφιά της νύφης αλλά και της ανιψιάς της. Τα μάτια τους ξεχώριζαν και ήταν δυσεύρετα. Μπορούσαν να μαγνητίσουν τον κάθε έναν.....

Συνέχισε ενώ πλέον την κοιτούσα σοκαρισμένος

Jk:μην μου πεις πως-

Μον:άφησε με να τελειώσω.... Η μητέρα μου παντα έλεγε " αν κάτι δεν μπορεις να το αποκτήσεις νόμιμα τότε το ή κλέβεις ή το αφανίζεις" και μάλλον είχε δίκιο. Λίγα χρόνια αργότερα η αδελφή του πατέρα μου πέθανε με έναν τραγικό τρόπο ενώ ο πατέρας μου αυτοκτόνησε μη μπορώντας να αντέξει όλη την κατάσταση. Η κόρη της χάθηκε από την ζωή μας ξαφνικά ενώ η μητέρα μου βρήκε έναν εραστή μετά την αυτοκτονία του πατέρα μου. Ποτέ δεν έμαθα τι είχε γίνει στα αλήθεια....

Είπε τελειώνοντας και εγώ απλά τα είχα χάσει.

Άρα η γυναίκα μπροστά μου είναι.... Όχι όχι όχι αποκλείεται

Jk:άρα εσύ....? Πως?

Μον:Ακριβώς . Η Σελήνη Jungkook δεν έχει το επώνυμο του πατέρας της αλλά της μητέρας της. Λογικά θα το άλλαξε μετά την διαφυγή της.

Jk:και εσύ?

Μον:Όσο για εμένα είμαι η ξαδέλφη της. Η αγαπημένη της ξαδέλφη και τώρα γύρισα όπως άλλωστε και εκείνη......

Είπε κάνοντας μια μικρή παύση ενώ πήρε ένα τσιγάρο από την τσάντα της και το τοποθέτησε αναμεσα στα χείλη της.

Μον: ξέρω πως θες να την σκοτωσεις...για εκείνο που έκανε ο πατέρας της. Έχω μάθει την ιστορία σου.

Μου ανακοίνωσε αφήνοντας με άφωνο

Μον: Μπορούμε να το κάνουμε μαζί

Συνέχισε αφήνοντας τον γκρίζο καπνό να ξεφύγει από τα χείλη της

Μον: Θα το κάνουμε μαζί

Jk:γιατί εσύ να θέλεις να την σκοτωσεις

Μον: είναι απλό γιατί αν κάτι δεν μπορεις να το αποκτήσεις νόμιμα τότε το κλέβεις ή το αφανίζεις.

Είπε ενώ ένα ύπουλο βλέμμα κυριάρχησε στο πρόσωπο της

Ίσως αυτή η γυναίκα να είναι το κομμάτι που μου έλειπε τόσο καιρό

Σελήνης pov

Πραγματικά τα πράγματα πάνε από το κακο στο χειρότερο.

Οι έρευνες έχουν μείνει στάσιμες ενώ διαφορές αποστολές έχουν πέσει αυτή την περίοδο.

Φυσικά ο Dominic δεν με αφήνει να βγαίνω έξω από το σπίτι λόγω του τραυματισμού όμως πλέον είμαι μια χαρά.

Εκείνος τρέχει για όλες τις δουλειές , κάθε βράδι έρχεται χτυπημένος ενω η Νεφέλη προσπαθεί να του βάλει μυαλό.

Ίσως θα πρέπει να του μιλήσω εγώ

Δεν γίνεται να κάτσω άλλο μέσα , θέλω να γυρίσω στις αποστολές. Μου έχουν λείψει τα όπλα και όλα μου τα μαχαίρια.

Πρέπει να δείξω πως η Red δεν έχει χαθεί

Ξαφνικά η πόρτα του γραφείου άνοιξε και μια τρομαγμένη Νεφελη εισέβαλε γρήγορα

Αυτό δεν είναι καλό

Νεφ: ο ... Dominic.... Έλα ....μέσα

Είπε χωρίς πνοή και τρέξαμε και οι δύο στο σαλόνι.

Η μορφή του ήταν πεσμένη στον μαύρο δερμάτινο καναπέ ενώ αίμα έτρεχε από σχεδόν όλο του το πρόσωπο.

Έτρεξα γρήγορα κοντά του ενώ εκείνος προσπαθούσε να κουνηθεί

Σελ: Dominic τι έγινε πως χτύπησες έτσι. Και μην μου πεις πως ήταν ένας απλός καυγάς.

Του φώναξα εμφανώς αναστατωμένη καθως εκείνος προσπαθούσε να σηκωθεί

Σελ: Dominic κάτσε κάτω ... Τι κάνεις ?

Είπα πιο σκληρά όμως εκείνος δεν άκουγε αυτά που του έλεγα και συνέχιζε τις προσπάθειες

Σελ: DOMINIC

Φώναξα ενώ τον έσπρωξα με δύναμη στον καναπέ

Dm:τι έγινε

Σελ:καλά παιδι μου είσαι χαζός έρχεσαι σπίτι μες στα αίματα χτυπημένος προσπαθείς να σηκωθείς ενώ είσαι τραυματισμένος και μου λες τι έγινε

Του φώναξα και εκείνος σώπασε κατεβάζοντας το κεφάλι

Σελ: πού τα έπαθες όλα αυτά ...τι έγινε

Ρώτησα αλλά η απάντηση που ζητούσα δεν ήρθε ποτέ

Σελ: Dominic κάτι σε ρώτησα

Dm: έγινε επίθεση στη βάση... Ήταν πάρα πολλοι έπρεπε να τους σταματήσουμε Σελήνη

Σελ: μπορούσες απλά να με πάρεις ένα τηλέφωνο .Αν ερχόμουν εγώ τώρα ολα θα ήταν καλύτερα

Dm:είσαι ακόμα στην ανάρρωση Σελήνη.
Τι δεν καταλαβαίνεις.

Σελ: εσύ τι δεν καταλαβαίνεις η ανάρρωση μου έχει τελειώσει εδώ και μία εβδομάδα τουλάχιστον. Εσύ απλώς δεν με αφήνεις να βγω έξω

Dm:μα Σελήνη-

Σελ: τέλος δεν σε ακούω άλλο από δω και πέρα θα λάβω μέρος στις αποστολές

Dm:καλά εντάξει όμως-

Σελ:Σκασε πια Dominic ...

Του είπα απότομα ενώ άρχισα να φροντίζω τις πληγές του .

Αυτό το παιδι δεν θα με καταλάβει ποτέ

~
Νεφ: ΣΕΛΉΝΗ

Φώναξε ενώ τα μάτια της είχαν καρφωθεί στην μεγάλη οθόνη μου ανοικτού υπολογιστή.

Σελ:τι έγινε βρήκες τίποτα?

Είπα ανήσυχα ενώ έτρεξα στον καναπέ και έκατσα διπλά τους.

Dm:Η Νεφέλη-

Νεφ:Λοιπόν Σελήνη έχω άσχημα και όμορφα νέα

Σελ:Ωχ ...

Νεφ:τι θες να ακούσεις πρώτα.

Ρώτησρ ενώ εγώ είχα αρχίσει να αγχώνομαι

Και αν δεν έχει βρει κάτι σημαντικο

Αν είναι κάτι λάθος

Σελ:Εμμ ξεκινά από τα άσχημα

Νεφ: ωραία...

Ξεκίνησε παίρνοντας μια βαθειά ανάσα ενώ συνέχισε λέγοντας

Νεφ:δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι... Δεν υπάρχουν έγκυρες πληροφορίες για κανέναν από τους δύο.

Σελ:ωραία συνέχισε πες μου και τα καλά τώρα

Απάντησα προσπαθώντας να ηρεμήσω να νεύρα μου

Τι στο διάολο

Γιατί δεν υπάρχουν πληροφορίες για αυτούς

Νεφ:Τα καλά νεα είναι πως-

Dm:Η Νεφέλη-

Νεφ/Σελ: Σκάσε πια Dominic

Dm:καλά.. καλα

Απάντησε σηκώνοντας τα χερια του ως ένδειξη ειρήνης

Νεφ: λοιπόν τα καλά νέα είναι πως έχω βρει το στίγμα τους. Βρισκόνταν στην Κορέα πριν από αρκετα χρόνια.

Σελ: Βρίσκονταν ?... αρκετά χρόνια?

Νεφ:ναι έτσι δείχνει εδώ.

Σελ:τώρα που βρίσκονται

Νεφ:το στίγμα τους έχει χαθεί... Μαλλον θα έχουν πεθάνει

Σελ:όχι δεν γίνεται αυτό... Όλοι όσοι μπορούσαν να μου δώσουν τις πληροφορίες που χρειάζομαι έχουν πεθαίνει. Πρώτα ο πατέρας μου , τώρα αυτοι ...δηλαδή εγώ πως πρέπει να βρω την άκρη.

Είπα γεμάτη νεύρα πιάνοντας το κεφάλι μου.

Ένα χέρι έπιασε ελαφρά την μέση μου ενώ η Νεφέλη κοιτούσε ξανά και ξανά τον υπολογιστή

Dm:όλα καλά θα πάνε

Είπε ο Dominic πριν σηκωθώ και κατευθυνθώ προς το γραφείο μου

Δεν μπορεί κάποια λύση θα υπάρχει

Δεν μπορεί όλοι τους να έχουν πεθάνει.

Απλά δεν μπορεί.

Μονικας pov

Βγήκα από το μαύρο αστραφτερό αμάξι ενώ έκανα σήμα στο οδηγό να φύγει.

Δεν είχα έρθει ποτέ εδώ, δεν είχα λόγο να το κάνω .

Το μέρος αυτό δεν με συνέδεε με κανέναν

Το τοπιο ήταν ήσυχο, ο ήχος των πτηνών κυριαρχούσε στον χώρο ενώ το δροσερό αεράκι περνούσε ανέμελο ανάμεσα από τα φυλλώματα των δέντρων δημιουργώντας έτσι μια πρωτόγνωρη μελωδία.

Κατέβηκα τα σκαλιά του μικρού ναού και έστριψα στο πρώτο μονοπάτι.

Ο χώρος αποτελούνταν από πολλες μαρμάρινες κατασκευές.

Περπάτησα ανάμεσα στα πολύχρωμα λουλούδια ενώ μόλις είδα το στενό με όνομα "Οικεία J" έστριψα απότομα σηκώνοντας μερικά χαλίκια της ασφάλτου.

Τα ψηλά τακούνια μου έκαναν έναν μικρό θόρυβο καθώς έρχονταν σε σύγκρουση με το δάπεδο όμως δεν ήταν κάτι το τρομερό.

Περπάτησα μέχρι το τέλος του μονοπατιού και εκεί συνάντησα εκείνη.

Η μορφή της δεν είχε αλλάξει καθόλου.

Τα μαλλιά της ήταν όπως πάντοτε περιποιημένα σε έναν χαμηλό κότσο ενώ το σώμα της έμοιαζε με εκείνο ενος μοντέλου.

Άφησε τα λευκά τριαντάφυλλα πάνω στον τάφο που βρισκόταν μπροστά της ενώ εγώ την πλησίασα με αργά βήματα.

Έφτασα κοντά της και έκατσα μερικά εκατοστά πίσω της αφήνοντας την να θρηνήσει τον άνδρα της μικρής φωτογραφίας .

Τον άνδρα που αγαπούσε πραγματικά.

Τα μάτια μου έπεσαν πάνω στην μικρή φωτογραφία του τάφου.

Η μορφή ενός άνδρα βρισκόταν πίσω από το καθαρό γυαλί.

Η μορφή ενος γνώριμου άνδρα.

Το πρόσωπο του έμοιαζε πολύ σε κάποιον ομως το μυαλό μου δεν μπορούσε να θυμηθεί.

Πάντως η εικόνα αυτή μου ήταν γνωστή.

Τα σχιστά μάτια του αλλά και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του μου ήταν οικία

Το κορμί της γύρισε απότομα προς το μέρος μου ενώ εκείνη σκούπισε τα λιγοστά δάκρυα που υπήρχαν πισω από τα μεγάλα μαύρα γυαλιά της.

Άνοιξε τα χέρια της και με τράβηξε απότομα σε μια στοργική αγκαλιά ενώ δευτερόλεπτα μετά με άφησε.

:Μου έλειψες πανέμορφη μου...

Είπε ενώ ένα μικρό χαμόγελο στόλισε το πρόσωπο της

Μον: και εμένα μου έλειψες πολύ... Μητέρα

________________

Τελείωσε και αυτό

Η μοχθηρή ξαδέλφη γύρισε πίσω

Τα ίχνη των υπόπτων έχουν σβηστεί ή μήπως όχι

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Αν σας άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla