„Chciała bym wrócić do tego snu mimo że nie gadaliśmy, po prostu napawaliśmy się swoim towarzystwem"

Nienawidzę cię mimo że cie kocham, chce widzieć twój uśmiech mimo że cały czas jesteś obojętny, chce byś trzymał mnie za rękę mimo że nie chce ciebie blisko.

Nie chce tego uczucia mimo że tak pragnę by było obustronne.

Nienawidzę cię.
Nienawidzę siebie.
Nienawidzę swoich uczuć.

Pokochasz mnie jak mnie nie będzie, gdy to szatańskie uczucie mnie wykończy? Gdy powącham kwiatki od dołu? Będą pachnieć nie odwzamnionym uczuciem.

- Zamknij się już.

Wiesz w co wierze? Że nadzieja umiera ostania, a co jeśli nie?

Co jeśli żyłam w kłamstwie?

Nie, nie żyłaś bo nie ma tego uczucia z żadnej strony.

Nie odkłamuj się, czujesz to.

Czuje że moja egzystencja gnije od wypierania się uczuć.

- To przestań.

Umrę jako zgniła dusza pochłonięta przez odchłań rozpaczy.