𝐈 𝐍 𝐓 𝐄 𝐑 𝐕 𝐈 𝐄 𝐖 | @LilDevil1961
Υπάρχει άλλη μια ψυχή εδώ, που αυτή τη στιγμή βολτάρει στο εξωτερικό, την οποία προσωπικά ξέρω πολύ καλά τι άνθρωπος/χαρακτήρας είναι οπότε θα αφήσω και εσάς να την μάθετε...
Και δεν μιλάω για καμία άλλη απο την αγαπητή μας Devi ή στους κύκλους του Wattpad γνωστή και ως LilDevil1961
1. Αρχικά θα μας πεις, αγαπητή μου, κάποια πράγματα για εσένα έτσι ώστε να σε γνωρίσουν και οι υπόλοιποι.
Αρχικά η βια που μου άσκησες για να μου πάρεις συνέντευξη είναι επική! (Εννοείται αστειεύομαι). Λοιπόν... Το κανονικό μου όνομα είναι Ελευθερία όμως λόγω του οτι βρισκόμουν ανάμεσα σε μια μεγάλη παρέα όπου φωνάζαμε ο ένας τον άλλον με ψευδώνυμα εμένα με έλεγαν DeVil (Dev, Devi όπως θέλετε). Είπα βρισκόμουν διότι πλέον άφησα την πανέμορφη Θεσσαλονίκη, έτσι και την παρέα μου, και πλέον ζω στο εξαιρετικά βροχερό και γεμάτο υγρασία Λονδίνο (Παίξτε ελεύθερα στοιχήματα για το πόσο θα καταφέρω να ζήσω μακριά απο την θάλασσα και τον ήλιο της Ελλάδας). Είμαι παιδί του 2000 άρα φέτος γίνομαι 22 και δουλεύω σαν Graphic Designer σε μια διαφημιστική (θα έλεγα περισσότερο) εταιρεία. Κάποιοι ίσως γνωρίζετε το μισόγυμνο 26χρονο μαντράχαλο 1,90 ύψους, που μοιραζόμασταν το ίδιο σπίτι, σαν τον αδερφό μου και τον τετράποδο καταζητούμενο μαύρο μαφιόζο με τα κεχριμπαρένια μάτια σαν τον σκύλο μου. *τι έχουν δει τα ματάκια αυτού του σκύλου δεν λέγεται* Αυτά ήταν τα βασικά για εμένα... ελπίζω να σε κάλυψα.
2. Προσωπικά με κάλυψες και με το παραπάνω! Μιας και δουλεύεις σου έχω την εξής ερώτηση. Θεωρείς οτι πρέπει να βάζουμε μπροστά το χρήμα ή την δική μας ικανοποίηση απο το επάγγελμα που κάνουμε?
Ποτέ δεν είδα τα χρήματα σαν Θεό. Γι' αυτό πιστεύω οτι πρώτα πρέπει να βάζουμε την δική μας ικανοποίηση (ψυχική περισσότερο) κάνοντας αυτό που μας αρέσει και ύστερα να κοιτάμε τα χρήματα. Το χρήμα δεν είναι κάτι παραπάνω απο κάτι κομματάκια χαρτί με στάμπες. Οι άνθρωποι τους έχουν δώσει τόσο μεγάλη αξία και ''καταβροχθίζουν'' ακόμα και τον αδελφικό τους φίλο για να τα αποκτήσουν. Ξεχνάνε όμως οτι στο τέλος όλοι παίρνουμε το ίδιο πράγμα άσχετα εάν θα είναι απο ξύλο καρυδιάς ή απο χρυσάφι. Βέβαια απο την άλλη πλέον και στις εποχές που ζούμε μας περάσανε το μήνυμα οτι δύσκολο έως ακατόρθωτο να κάνεις αυτό που σου αρέσει και παράλληλα να βγάζεις και χρήματα για να ζεις μια.... κανονική ζωή σου λέω εγώ. Όμως η ξεκάθαρη απάντησή μου είναι ότι όχι δεν πρέπει να βάζουμε το χρήμα πάνω από την δική μας ικανοποίηση στο επάγγελμα που διαλέγουμε.
3. Dev, προτιμάς να βάζεις το συναίσθημα ή την λογική μπροστά?
Γενικά δεν εκδηλώνω πολύ εύκολα τα συναισθήματά μου, οποιαδήποτε και εάν είναι, και απο όσο μου έχουν πει δεν με βρίσκουν και τον πιο συναισθηματικό άνθρωπο στον περίγυρό τους. Όπως επίσης ξέρεις και εσύ πριν κάνω κάτι το σκέφτομαι πολύ καλά (τώρα πως γίνεται να το σκέφτομαι πολύ καλά απο την μια και απο την άλλη να είμαι παρορμητική ΔΕΝ ξέρω πως γίνεται) άρα τις περισσότερες φορές βάζω την λογική μπροστά και όχι αυτό που ουρλιάζει η καρδούλα μου.
4. Κάποιος που δεν σε ξέρει καλά θα έλεγε οτι έχεις περάσει απο στρατιωτική θητεία με τόση αυτοκυριαρχία και σκληρότητα! Για να δούμε λοιπόν... Αν είχες την ευκαιρία να ταξιδέψεις με ένα άτομο σε όλο τον κόσμο ποιο θα ήταν?
Ε όχι και σκληρή τώρα το παραφούσκωσες! Ξέρεις.... Είναι κάπως αστείο να ρωτάς κάποιον που ταξιδεύει συχνά μόνος του με ποιον θα ήθελε να ταξιδέψει. Μιας και μου αρέσει να ταξιδεύω συνήθως ταξιδεύω μόνη μου χωρίς όμως κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Το ξέρω θα πεις οτι είναι αλλιώς να έχεις παρέα και αλλιώς να είσαι μόνος σου σε μια άλλη χώρα (ή ακόμα και ήπειρο) όμως η μοναξιά σε ένα ταξίδι είναι κάτι σαν έναν πολύωρο διαλογισμό. Έχεις την ευκαιρία να αναλογιστείς πολλά πράγματα να δεις αλλιώς τον εαυτό σου και γενικά να κάνεις ένα πιο βαθύ ταξίδι μέσα σου, στα θέλω σου, στα όνειρά σου κλπ. Είναι μαγικά να ταξιδεύεις μόνος και πραγματικά λυπάμαι αυτούς που πιστεύουν και φοβούνται οτι δεν θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν. Βέβαια... σε μια ξένη χώρα ΠΟΤΕ δεν λες οτι ''είμαι μόνος μου εδώ έχω έρθει για διακοπές κλπ'' αυστηρός κανόνας αυτός! Αλλά για να απαντήσω στην ερώτησή σου κανονικά, θα ήθελα πολύ να ταξίδευα με την μητέρα μου.
5. Υπάρχει κάτι που έκανες στο παρελθόν και είσαι πραγματικά περήφανη γι' αυτό και αντίστροφα κάτι που εάν σου δίνονταν η ευκαιρία να γυρίσεις πίσω στο χρόνο να μην το έκανες ποτέ?
Υπάρχουν πολλά που έκανα στο παρελθόν και είμαι περήφανη. Απο το να βοηθήσω μια ηλικιωμένη κυρία στο δρόμο με τα ψώνια μέχρι μεγάλα πράγματα που εάν τα αναφέρω θα σταματήσω να υπερηφανεύομαι στον εαυτό μου γιατί ήμουν μια ''αφανής ηρωίδα που δεν το ξέρει κανείς άλλος πέρα απο εμένα'' Ακόμα μέχρι σήμερα προσπαθώ να κάνω και να βοηθάω όσο περισσότερο μπορώ τους γύρω μου ακόμα και με τα πιο ασήμαντα, ίσως για άλλους, πράγματα. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησή σου ναι θα ήθελα πολύ να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω για να αλλάξω πολλά πράγματα που έκανα ή μου έκαναν όμως θεωρώ οτι μέσα απο αυτές τις κακουχίες, τις τοξικότητες, τον πόνο κ.α. έγινα αυτό που είμαι σήμερα. Είναι πολλά αυτά που δεν θέλω να θυμάμαι και εάν γινόταν να μπορούσα να τα σβήσω θα το έκανα όμως απο την άλλη θεωρώ οτι εάν γύρναγα πίσω και απέφευγα να τα κάνω αυτά... πως να στο εξηγήσω.... αυτά θα γινόντουσαν ούτως η άλλως μια άλλη χρονική στιγμή.
6. Έχεις απόλυτα δίκαιο. Γίνονται γιατί πρέπει να γίνουν. Μιας και γράφεις και εσύ βιβλία θέλω να μας πεις τι θα έλεγες σε κάποιον που ξεκινάει να γράφει τώρα και σε κάποιον που απογοητεύτηκε.
Σε κάποιον που ξεκινάει τώρα θα του έλεγα ένα τεράστιο καλή επιτυχία, αρχικά. Θα του ευχόμουν πολλές ιδέες με εξίσου πολύ ανταπόκριση και εννοείται να μην πέσει ποτέ σε αυτές τις βλακείες που μας πιάνουν τύπου writer's block κλπ. Θα του έλεγα επίσης να μην φοβάται να τολμήσει να γράψει. Το γράψιμο για πολλούς απο εμάς είναι σαν το νερό που χρειάζονται τα φυτά για να αναπτυχθούν. Είναι απαραίτητο και είναι κάτι το οποίο σε μαγεύει. Εάν έχεις φόβο όμως, αυτή η μαγεία χάνεται.
Τώρα σε κάποιον που έχει απογοητευτεί, όπως είχα πει και στην πρώτη μου συνέντευξη, ΧΕΣΤΗΚ-... πλάκα κάνω εννοείται.
(not 🤣)
Θα τους ρωτούσα τι πάει να πει ''απογοητεύτηκα για είμαι μια αποτυχημένη/ος συγγραφέας''? Επειδή ΕΝΑΣ (γιατί συνήθως ένας είναι η αιτία για τέτοιες σκέψεις και ύστερα παρασύρει και άλλους που ξαφνικά θυμήθηκαν να κάνουν τις παρατηρήσεις τους) που έχει λύσει ΟΟΟΛΑ του τα προβλήματα ξαφνικά έρχεται μια μέρα και σου το λέει? Και πριν πει κάποιος οτι μπορεί να μην υπάρχει αυτός ο ένας που κάνω τέτοιες σκέψεις για εμένα θα σας πω οτι και εγώ σαν συγγραφέας ξέρω πολύ καλά πόσο μετράει η άποψη κάποιου έστω και μέσα απο ένα σχόλιο σε κάποιο βιβλίο. Όταν έρχεται λοιπόν αυτό το ένα σχόλιο με κάτι αρνητικό ξέρω πολύ καλά σε πόσο κακό mood (μέσα σε δευτερόλεπτα) μπορεί να μπεις. Ακόμα.... και η πιο απλή λέξη όπως ''βλακεία'' όταν δεν αναφέρεται σε κάτι που έκανε ο πρωταγωνιστής μπορεί να γίνει η αιτία για να πούμε ''αφού θεωρεί βλακεία τα κείμενά μου τότε δεν του αρέσει. Και... εάν δεν αρέσει και σε άλλους και το θεωρούν όντως βλακεία όπως είπε?'' Καταλάβατε τώρα απο που ξεκινάνε όλα αυτά περί απογοήτευσης?
Θα ήθελα να τους πως επίσης να έχουν πίστη στον εαυτό του. Να πιστεύουν σε αυτό που κάνουν. Γιατί το κάνουν επειδή γουστάρουν εκείνοι!
Και κάτι ακόμα για κάποιους που ξέρουν. ΔΕΝ θέλω να μου ξαναστείλετε ΠΟ.ΤΕ. μήνυμα λέγοντάς μου ''Θέλω να γράψω μια ιστορία όμως δεν ξέρω εάν θα την διαβάσει κάποιος'' όχι, ΌΧΙ Ο.Χ.Ι. ΚΑΙ ΟΧΙ! Δεν γράφετε μόνο και μόνο για να έχετε ένα, δυο, τρια κτλπ βιβλία στο προφίλ σας με 400, 500, 600Κ επειδή αυτά είναι που αρέσουν στο αναγνωστικό κοινό! Θέλετε να γράψετε κάτι πρωτότυπο και καλά κάνετε! Αυτοί οι 10, 20, 30 που θα το διαβάσουν θα εκτιμήσουν περισσότερο το διαμάντι σας απο τους χιλιάδες που απλώς διαβάζουν μια ακόμα ιστορία με ίδιο Plot απλώς διαφορετικά γραμμένη. Τσατίζομαι πολύ άσχημα όταν δεν κάνετε αυτό που θέλετε μόνο και μόνο επειδή φοβάστε την απόρριψη. Και την απόρριψη ποιών? Κυρίως κάποιων που είναι μεταξύ 12 - 18 σε ηλικίες. Εννοείται ΔΕΝ θέλω να θίξω κανέναν απλώς η άποψη που το λέω είναι οτι εάν οι συγγραφείς που είχε αυτή η εφαρμογή ήταν βραβευμένοι με δεν ξέρω και εγώ τι τότε ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ θα μπορούσαμε να πούμε οτι ''ναι θα το ψάξω πιο πολύ το θέμα του βιβλίου μου''
Ξαναλέω δεν το είπα για κακό γιατί υπάρχουν και έχω βρει πολλά διαμάντια συγγραφείς μεταξύ σε αυτές τις ηλικίες απλώς υπάρχουν κάποιες διαφορές. Ελπίζω να με καταλαβαίνεις...
7. Εγώ προσωπικά σε κατάλαβα και με το παραπάνω! Μακροσκελή η απάντησή σου αγαπητή μου και απο το τελευταίο σκέλος που αναφέρεις για τα μηνύματα που σου στέλνουν θέλω να σου κάνω την επόμενη ερώτηση. Είσαι μια κοπέλα/συγγραφέας με πολλούς ακόλουθους. Πως αισθάνεσαι λοιπόν που μπορείς να... πως να το πω... να έχεις πιο γρήγορη ανταπόκριση και σύνδεση με τόσα άτομα?
Αρχικά να ξεκαθαρίσω το γεγονός οτι μπορεί να υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός απο άτομα τα οποία με ακολουθούν όμως αυτό δεν σημαίνει οτι είμαι μια ψυχρή σνομπ σκύλα του υπόκοσμου που εάν της μιλήσετε θα σας δαγκώσει (εκτός 6 με 7 το πρωί που τρέχω να ετοιμαστώ 🤣🤣🤣) Θέλω να πω σε όσους διαβάζουν αυτή την συνέντευξη οτι εάν θέλετε το οτιδήποτε μπορείτε ελεύθερα να μου το πείτε, οπουδήποτε (είτε σε προσωπικό είτε στον τοίχο μου) Μπορεί να αργήσω να σας απαντήσω, ακόμα και δυο εβδομάδες, ΑΛΛΑ θα σας απαντήσω σίγουρα!
Τώρα... σε σχέση με την ερώτησή σου αισθάνομαι πολύ περήφανη. Αισθάνομαι περήφανη γιατί γνωρίζω οτι ακόμα απο απο εδώ μέσα μπορώ να τους προειδοποιήσω/πω/μοιραστώ/ή οτιδήποτε άλλο και αυτό το κάτι να μαθευτεί πιο εύκολα. Απο την μια μεριά.
Απο την άλλη μεριά αισθάνομαι και πάλι περήφανη και χαρούμενη γιατί σε αυτές τις στιγμές που ζούμε καθημερινά στον κόσμο μας προσπαθώ να φτιάξω την μέρα σε κάποιους ακόμα και με τα πιο silly post. Μέσα απο τις αντιδράσεις τους χαίρομαι αφάνταστα γιατί ξέρω οτι κάπου σε κάποιο μέρος της Ελλάδας έκανα κάποιον να γελάσει με την ψυχή του! Και αυτό... είναι που μου φτιάχνει και εμένα την μέρα.
ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΕΣΕΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΟΥ ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΕΑΝ ΔΙΣΤΑΖΕΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΟ ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΘΑ ΘΥΜΩΣΩ Π Ο Λ Υ!
(τελεία και παύλα)
8. Τις αντιδράσεις τους τις βλέπω και εγώ και έχω να πω οτι πραγματικά χαίρομαι που είσαι τόσο ''δεμένη'' μαζί τους. Μιας και εκτός απο εξαιρετικός άνθρωπος όμως είσαι και συγγραφέας θα ήθελες να μας μιλήσεις λίγο για τα βιβλία σου? Και γενικά για το τι μπορεί να συναντήσει κάποιος στο προφίλ σου?
Βέβαια! Θα ξεκινήσω με τα βιβλία...
Το πρώτο μου βιβλίο στην εφαρμογή ήταν το "The Chain" όπου κλασσικά (νομίζουμε) οτι υπάρχει ένας έρωτας βουτηγμένος στην μαφία όμως στο τέλος να που τα πράγματα αλλάζουν και τώρα που το ξανασκέφτομαι γιατί κατέληξε έτσι αυτή η ιστορία? 🤔🤔 Anyways μάλλον κατέληξε έτσι διότι δεν θα μου δίνοταν αλλιώς η ευκαιρία να γράψω και το δεύτερο βιβλίο μου με τίτλο "Devil's Children's" όπου αν και σχετίζεται με το πρώτο είναι τελείως ανεξάρτητο. Στο δεύτερο βιβλίο τα πράγματα μπερδεύονται καθώς ουσιαστικά είναι ΕΝΑ βιβλία με τέσσερις διαφορετικές ιστορίες αγάπης μπλεγμένες η μια στην ζωή της άλλης. Όπως είχε πει και ένας κριτής σε έναν διαγωνισμό που είχα πάρει μέρος ''Εάν βαριέσαι τα συνεχόμενα pov απο τον ίδιο πρωταγωνιστή τότε αυτό το βιβλίο είναι το κατάλληλο για εσένα!''
Τρίτο μου βιβλίο είναι το T.S.F.O.S. (Texting Story From Other Side) με τον Αλέξη να μας κάνει να αναρωτιόμαστε περίπλοκα πράγματα που ακόμα και ο Freud θα το γύριζε στα καλλιτεχνικά..... Τς τς τς αυτό το παιδί κάποια στιγμή πρέπει να στρώσει!
Και last but not least το αγαπημένο μου Vodka Baby. Αν και ανανεώνεται αργά (ΠΟΛΥ αργά) δεν παύει να είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο για εμένα. Ένα βιβλίο όπου είναι ακόμα στην αρχή και πραγματικά δεν σου κρύβω ανυπομονώ όσο τίποτα άλλο να φτάσω στο σημείο όπου ο LX τρώει ξύλο απο την Ίζαμπελ. (😌 spoil alert για όσους ξέρουν αλλά και για να κινήσω τους υπόλοιπους να μάθουν 🤣)
Στο προφίλ μου θα συναντήσει κάποιος ένα Cover Shop (που αυτή τη στιγμή στέκει κλειστό λόγω πολλών αιτήσεων) και ένα Promote Your Story (24/7 Open) όπου είναι και απο τα πιο παλιά ''project'' που υπάρχουν σχεδόν τρια χρόνια τώρα.
Πιο πρόσφατα ξεκίνησα και το "Loved Books" όπου όπως θα δει κάποιος στην περιγραφή είναι αγαπημένα προσωπικά βιβλία που αξίζουν όσο τίποτα άλλο να αγαπηθούν και απο τους υπόλοιπους.
Ένα βιβλίο με τίτλο Dirty One Shots ΔΕΝ μου ανήκει αν και είναι στο προφίλ μου. Απλώς η κοπέλα (κολλητή να μην ξεχνιόμαστε) που τα γράφει μιας και είχε πολλά προβλήματα και χρόνου αλλά και με το προφίλ της εδώ το wattpad μου ζήτησε να τα μεταφέρω στο δικό μου προφιλ.
Και μιας και τα είπα όλα ας μην παραλείψω το ''Community Happenings Participations'' όπου όπως λέει και ο τίτλος είναι participations απο τις δράσεις που διοργανώνονται στο προφίλ των GREECELOVES1.
Αυτά τα.... λίγα, χαχα.
9. "Τα.. λίγα" αυτό μου άρεσε! Μιας και μιλάμε για βιβλία θέλω να σε ρωτήσω ποιος συγγραφέας του wattpad πιστεύεις οτι δεν έχει την αναγνώριση που του αξίζει καθώς παράλληλα και ποιος είναι ο αγαπημένος σου?
Τις δύσκολες τις ερωτήσεις μου τις αφήνεις για το τέλος ε?
Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαντήσω και στις δυο καθώς θα μπορούσα να σου γράψω μια ολόκληρη έκθεση είτε με τους συγγραφείς που δεν έχουν την αναγνώριση που τους αξίζει είτε απο τους αγαπημένους μου.
Το σίγουρο είναι οτι είναι πολλοί και απο τις δυο μεριές! Και ο λόγος που δεν θα πω κάποιο συγκεκριμένο είναι γιατί πρώτον δεν μπορώ να αποφασίσω χαχα και δεύτερον γιατί λέγοντάς σου κάποιον θα ''αδικήσω'' στο μυαλό μου κάποιον άλλον. Εάν καταλαβαίνεις κάπως την λογική...
10. Καταλαβαίνω καταλαβαίνω.... ΚΑΙ τελευταία ερωτησούλα μας είναι η εξής: Αν ήταν η τελευταία μέρα σου πάνω στη Γη και σου δίνοταν και η ευκαιρία να έχεις μια ευχή αρχικά τι θα έκανες και ύστερα τι θα ευχόσουν?
Περίμενε περίμενε περίμενε! Αν ήταν η τελευταία μου μέρα πάνω στη Γη θα ήμουν πεπεισμένη οτι θα μεταναστεύσω σε άλλον πλανήτη και έτσι δεν θα έκανα τίποτα σημαντικό.
(αστειάκι απο τα αυθεντικά της δεύτερης φύσης μου. Του σαρκασμού)
Αν ήταν η τελευταία μου μέρα πάνω στη Γη και είχα και μια ευχή θα ευχόμουν πρώτα αυτή η μέρα να είχε άπειρες ώρες έτσι ώστε να μπορούσα να κάνω τον γύρω του κόσμου ανενόχλητη με τα πρόσωπα που αγαπώ (είτε απο την καθημερινότητά μου είτε ακόμα και απο εδώ μέσα ❤)
Devi μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου και ελπίζω να σου άρεσε η συνέντευξη. ❤❤
Εννοείται και μου άρεσε και σε ευχαριστώ και εγώ ❤❤
Ααααχ, έχω να πω οτι είναι μια απο τις αγαπημένες μου συνεντεύξεις και όχι για τον λόγο του οτι με την Dev γνωριζόμαστε πραγματικά. Ελπίζω να μάθατε κάποια περισσότερα πράγματα γι' αυτό εδώ το κορίτσι μας και να την αγαπήσετε όπως και εγώ.
Τα ξαναλέμε σύντομα με μια καινούρια συνέντευξη απο κάποιο εξίσου αγαπητό πρόσωπο! (Μήπως είσαι εσύ που το διαβάζεις άραγε?)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top