Vier jaar later, Elsa is nu elf jaar

Er wordt geklopt op Elsa's deur en Elsa werpt een blik op haar wekker. Het is pas acht uur, veel te vroeg om op te staan voor de eerste dag van de zomervakantie.

"Elsa? Zullen we  buiten spelen? Het is zo mooi weer buiten." Het is haar zusje Anna. Elsa trekt haar deken over haar hoofd heen, ze wil zo veel mogelijk afstand houden tussen haar en Anna.

"Elsa...?" Het is even stil en vervolgens hoort Elsa voetstappen die zich verwijderen van de deur. Sinds het ongeluk hebben zij en Anna maar heel weinig tijd doorgebracht en ze vindt het wel best zo. Anna weet toch niets meer van voor het ongeluk, dus ze weet niet wat ze mist. Maar zoals elk 8-jarig meisje wil ze een grote zus hebben die dingen met haar doet zoals buiten spelen. Ergens voelt Elsa zich wel schuldig maar ze heeft haar vader beloofd om Anna niets te laten weten over haar ijskrachten. En als ze samen gaan spelen dan zal het vast snel mis gaan. Elsa is nog steeds niet in staat om haar krachten continue verborgen te houden. Soms heeft ze goede dagen en kan ze samen met iedereen ontbijten, soms heeft ze slechte dagen en sluit ze zichzelf op haar kamer zodat ze niemand pijn kan doen.

Elsa valt weer in slaap en wordt een paar uur later weer wakker. Weer werpt ze een blik op haar wekker en ziet dat het nu tien uur is en ze besluit er uit te gaan. Ze loopt naar de gordijnen toe en trekt ze open. Haar kamer kijkt uit op de achtertuin en in de tuin ziet ze Anna in de zandbak spelen. O wat zou ze wel niet over hebben om gezellig met haar kleine zusje zandkastelen te bouwen. Maar het kan niet, voor Anna's veiligheid. Plotseling kijkt Anna op en haar blik glijdt richting Elsa, er verschijnt een grote glimlach op haar gezicht en ze gebaart dat Elsa moet komen. Elsa schudt echter geschrokken haar hoofd en trekt de gordijnen weer dicht. Door de schrik zijn haar krachten aan het opspelen en haar adem hangt in wolkjes in de lucht. Het wordt steeds kouder en kouder in haar kamer. Elsa probeert zich te beheersen maar er verschijnen al ijspegels aan de lamp. Al snel begint het te sneeuwen in haar kamer en haar hartslag verhoogt. Ze moet het onder controle houden! Adem in, adem uit. Ze sluit haar ogen en concentreert zich op haar hartslag. Blijf rustig, Elsa, zegt ze tegen zichzelf. Eindelijk is ze wat rustiger en ze opent haar ogen weer. Schuldbewust kijkt ze haar kamer rond, het lijkt wel een ijspaleis... Alles zit onder de sneeuw en ijs. Ze kijkt naar haar handen en ziet dat ze haar handschoenen niet draagt. Geen wonder dat alles zo snel uit de hand liep. Glibberend loopt ze naar haar nachtkastje en blaast de sneeuw van haar handschoenen af en trekt ze snel aan.

Elsa staat nog te bedenken hoe ze nu alles in haar kamer moet ontdooien als er zachtjes op haar deur geklopt wordt. Haar hart slaat een slag over, wat als het Anna is?! Ze mag niet binnenkomen en haar kamer in deze staat zien! Ze zal er niets van begrijpen. Weer begint het te sneeuwen om Elsa heen en ze besluit om haar krachten nu expres te gebruiken. Ze tilt haar arm op en wijst in de richting van het slot in de deur. Een ijsblauwe straal schiet uit haar hand en het slot bevriest als het in aanraking komt met de straal. Nu kan er niemand meer binnen komen en het is net op tijd want de klink gaat naar beneden, maar de deur opent niet.

"Elsa? Wat is er aan de hand?" Het is haar vader. Weer probeert Agdar de deur te openen en Elsa ziet de klink meerdere malen omhoog en omlaag gaan.

"Papa! Blijf weg! Ik wil niemand pijn doen," schreeuwt ze in paniek.

"Elsa, doe open."

"Dat kan niet... Het slot, ik heb het bevroren uit angst dat je Anna was. Mijn kamer, het is een puinhoop..." zegt ze overstuur en de tranen springen in haar ogen. Waarom kon ze nou niet normaal zijn zoals alle andere mensen?Ze hoort haar vader weglopen en ze zakt huilend op de grond. Zelfs haar vader gaat nu weg uit angst voor haar! Snikkend trekt ze haar knieën op, slaat haar armen om haar benen heen en legt haar hoofd op haar knieën.

"Elsa, ga weg van de deur. Ik kom naar binnen," zegt haar vader aan de andere kant van de deur. In haar verdriet heeft ze geeneens haar vader horen terug komen. Ze veegt snel haar tranen weg en schuift een eind naar achteren. Een paar tellen later hoort ze een harde bonk tegen de deur en de deur vliegt met een zwaai open. Met open mond kijkt Elsa naar haar vader die zijwaarts naar binnen valt, blijkbaar heeft hij de deur ingebeukt met zijn schouder. Agdar krabbelt overeind en zijn ogen ontmoeten de betraanden van Elsa. Hij gaat naast haar zitten en trekt haar tegen zich aan en Elsa begint weer te huilen. Haar vader zegt niets maar houdt haar alleen stevig vast en laat haar uithuilen. Opeens realiseert Elsa zich iets en ze trekt zich uit de greep van haar vader. Ze staat snel op en gooit de deur dicht. Agdar kijkt haar vragend aan.

"Wat als Anna omhoog komt en zo mijn kamer kan inkijken!"

"Je moeder houdt Anna bezig, meisje. Dacht je dat ik de deur zomaar zou inbeuken als Anna ineens achter me zou kunnen staan," zegt hij met een knipoog. "Maar goed, de reden dat ik naar je kwam was om te zeggen dat er een brief is. Voor jou."

"Een brief, voor mij?"

Agdar staat op en haalt een brief uit zijn broekzak tevoorschijn en overhandigt die aan Elsa. Ze pakt de brief aan en leest wat er op de envelop staat geschreven in smadragdgroene inkt: Juffrouw E. Arendelle, Harbour View 4, Whitehaven, Verenigd Koninkrijk. Nieuwsgierig draait ze de envelop om en bekijkt de bloedrode zegel aan de achterkant. "Zweinstein," leest ze hardop de letters voor die in de zegels staan. Ze verbreekt de zegel en leest de brief terwijl haar ogen steeds groter worden.

Dit is wat er in groene inkt stond geschreven:

ZWEINSTEINS HOGESCHOOL VOOR HEKSERIJ & HOCUS-POCUS

Hoofd: Minerva Anderling 

(Hoofd afdeling Griffoendor, lerares Transfiguratie en Commandeur in de Orde van Merlijn)

Geachte mevrouw Arendelle,

Het doet me genoegen u te kunnen mededelen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus.

Bijgaand treft u een lijst aan van schoolboeken en andere benodigdheden.

Het schooljaar begint op 1 september. Gelieve voor 31 juli per uil te reageren.

Hoogachtend,

Marcel Lubbermans

Assistent-schoolhoofd

-

Zo, dat was alweer het tweede hoofdstuk. Wat langer dan de eerste :) Ik wist niet precies wie na alle gebeurtenissen van Harry Potter het schoolhoofd is geworden, maar ik denk dat Anderling de meest logische opvolger is. Ik hoor graag jullie reacties!