kiedyś dzieckiem byłam
jak każde dziecko żyłam
czasem krzyczałam
ale mamę przy sobie miałam

teraz dorosła jestem i krzyczę
i nikomu tego nie życzę
żeby cierpiał jak ja, samotnie
bo wtedy życie przemija ulotnie

będę najpewniej staruszką
z latającą muszką
przyjaciółką moją
jedyną spokoju ostoją

i też będę krzyczała
będę wyglądać, jakbym zwariowała
bo będę wariować od krzyku
w mojej duszy, w śmierci dotyku

jednak tym razem będę sama
nie przytuli mnie już mama

odejdę przez mojej duszy krzykzapomniana przez ludzki dotyk