Trendဖြစ်နေသောသတင်းတွေအရ
လီဂျွန်ယောင်းသည်ကြီးမားသောဝေဖန်
ပြောဆိုမှုများနှင့်ကြုံနေရကာ
Interview များတွင်ဘေးကျပ်နံကျပ်
ဖြစ်နေပုံများအား Jiminကြည့်ကာ
စိတ်ထဲတော့မကောင်း....။
သူလည်းမလျှော့စွာCelebrity တစ်ယောက်
နှင့်မတော်တဆမှုပုံရိပ်ကြောင့်ဝေဖန်ခံနေရသည်။

ခြေမှုန်ခြေမွှားလောက်ပင်ဂရုမစိုက်ခဲ့ပါ...
ဘာတွေပြောပြော...ကျပ်မပြည့်လိုက်ခြင်း
ဆိုသောစကားတခွန်းသာရေရွတ်ပြီး
ပေါက်ပေါက်စားရင်း မပီးဆုံးနိုင်သော
Negative Comments များအားဖတ်ကာ
ခွီနေလိုက်သည်...။

ဘဝတွင်ဒီထက်နာကျင်စရာကိစ္စများစွာ
အထပ်ထပ်ရှိခဲ့ဖူးပါသည်...။
ဘဝကထိခိုက်ထိုးနှက်မှုတွေအတွက်
သူ့အားသင်ကြားပေးခဲ့ပြီးဖြစ်တာကြောင့်
ကိုကို ကလွဲပြီး သူ့ကိုခံစားချက်ပေးနိုင်သည့်
သူများမရှိ...။

ကိုကို တစ်ယောက်ကိုသာသက်ဝင်ခံစားတတ်ပါသည်။

စစချင်းတွင်ကိုကို စိတ်ဆိုးသွားပြီလားဟု
စိုးရိမ်သွားခဲ့သော်လည်း...ကိုကိုက
အချစ်ကလေးနည်းနည်းပင်မလျှော့သော်အခါ
ဒူးကလေးပင်နှန့်နေလိုက်သည်။

"Jimin ကိုယ်ထွက်သွားရတော့မလို့
နူတ်ဆက်ချင်လို့ခဏလေးထွက်လာခဲ့လို့ရမလား.."

Msgတကြောင်းသည်ဖုန်းScreenပေါ်လင်း
လာတော့ ဘာကိစ္စနူတ်ဆက်မှာလဲဟု
အေးစက်စွာပင်တွေးမိသည်။

"ကိုယ်ခုအိမ်ရှေ့မှာ ခဏလေးပါပဲ....."

သူပြတင်းပေါက်လိုက်ကာတွေအား
တွန်းဖယ်ကြည့်လိုက်တော့.....
ကားအနက်ရောင်တစီးရပ်ထားသည်။
သူဘဝပျက်သွားတာလည်းကိုယ့်
နဲ့လည်းမကင်းတာကြောင့်အိမ်ရှေ့လေး
တော့ထွက်တွေ့လိုက်တာအဆင်ပြေလိမ့်မလား။
နောက်လည်းတွေ့ရတော့မဲ့သူမှမဟုတ်တော့တာ...
ကိုကို့ဂရုစိုက်မှုတွေအောက်ကောင်းလုဆဲဆဲ
ခြေထောက်အား ပလာစတာလေးနည်းနည်း
စစ်လိုက်ပြီးအောက်ထပ်သို့ဆင်းလာလိုက်သည်။

"Jimin ဘယ်လဲ...."

Jetနှင့်လမ်းလျှောက်ထွက်လာရာမှ
ပြန်ဝင်လာသောNamjoonHyungသည်
လက်မောင်းတွေအားဆွဲထားကာ
အလန့်တကြားမေးတော့သည်။

"အိမ်ရှေ့တင်ပါ...."

"ဘာသွားလုပ်မှာလဲ...."

"ခဏလေးပါ...ပြန်လာခဲ့မယ်..."

Hyungသည်လက်ကိုမလွှတ်ပေးတာကြောင့်
မကျေမနပ်ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

"Hyungပြစရာရှိတယ် Jimin......"

"အရေးမကြီးရင်ပြန်လာမှကြည့်မယ်....."

"Jimin......!!"

............

"မလာဘူးတောင်ထင်တာ......"

လီဂျွန်ယောင်းသည်ခရီးထွက်တော့မည့်
အပြင်အဆင်အစုံအလင်ဖြင့်ကားထဲကထွက်
ကြိုဆိုသည်။

"ခဏလေးပဲဟာ...."

"Jiminအဆင်ပြေရဲ့လား
ခြေထောက်ကထိခိုက်ထားတာလား...."

"ဟုတ်တယ်...."

"လာပါ ကားထဲမှာစကားခဏပြောတာပေါ့...."

"ဟုတ်ကဲ့...."

အဆင့်သင့်လီဂျွန်ယောင်းဖွင့်ပေးထားသော
ကားပေါ်သို့လှမ်းတက်လိုက်သည်။
Lockတွေကျသွားခဲ့သည်။
ထို့နောက်သူကကားစက်စနှိုးခဲ့သည်။

"ဘာလို့စက်နှိုးတာလဲ...စကားပြောမှာဆို...."

"ငြိမ်ငြိမ်လေးလိုက်ခဲ့....နာအောင်မလုပ်ချင်ဘူး.."

သူသည်Maskတခုအားကောက်တပ်ကာ
မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်သို့အနီးဆုံးအထိ
ကပ်လာကာသတိပေးသလိုပြောသည်။
Jimin သည်နောက်သို့အနည်းငယ်ဆုတ်ကာ

"ငါ့ကိုပြန်ပေးဆွဲနေတာလား....."

"ပြန်မပေးတော့ဘူး မင်းကို...."

"........."

Jiminသည်ခြေထောက်ကလေးချိတ်လိုက်ကာ
တဖက်ကိုလှည့်ရင်းပြုံးသည်။

NamjoonHyung၏Jiminဆိုသောခေါ်သံ
နောက် မြင်လိုက်ရသောဓာတ်ပုံတပုံတွင်
သူနေ့တိုင်းသတ်ပစ်ရန် ကြိတ်ရှာနေခဲ့သော
Graceဆိုသောမိန်းမသည် လီဂျွန်ယောင်း
ရင်ခွင်ထဲတွင်သာသာယာယာအိပ်စက်
နေသည်....။လီဂျွန်ယောင်းသူ့နားရောက်
လာကာဂွင်ဆင်ခဲ့သောကိစ္စများသည်
မြန်မာစစ်အစိုးရစောက်ခွက်ပြောင်ပီး
အာဏာသိမ်းသွားသလိုစောက်ကလေးဆန်လွန်းလှ
သည်..။
သူနဲ့ကိုကို ကွဲသွားစေရန်ရည်ရွယ်ခဲ့တာပေါ့....။
Graceလေးကလည်းနောက်မှာရှိနေတာပေါ့.....။
သူဘာမှမရိပ်မိဘဲ ကြိုးဆွဲရာတွေကကာ
ကိုကို့တောင် ပြန်ခံပြောမိသေး.....။

ငါ့ရဲ့ခင်မင်မှုကို ငါ့ရဲယုံကြည်မှုကို
မျက်ခွက်ပြောင်ရဲသေးတယ်.....။

Grace......။
စောင့်နေတာ...
မိန်းမလှလေးကို....
ကိုကို့ ဘဝရဲ့ငယ်ရွယ်မှုတွေကို
ထောင်ထဲမှာရုပ်ဆိုးစွာကုန်ဆုံး
စေခဲ့ထဲက အသေသတ်ပစ်ရန်
ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပီးသား...။
မမျှော်လင့်ဘဲ...ခုတော့ဆုံရပီပေါ့...။
ကံကြမ္မာကိုကျေးဇူးတင်လို့မဆုံး...။

ကားသည်အရှိန်ပြင်းစွာမောင်းနှင်လာပီး
မြို့ပြင်ကအိမ်တလုံးရှေ့တွင်ရပ်သွားခဲ့သည်။

လီဂျွန်ယောင်းသည်ကားစက်ရပ်ကာ
အပြင်သို့ထွက်ရန် ပြင်လိုက်ချိန်တွင်
လည်ပင်းပေါ်သို့ရောက်လာသော
ဓားတချောင်းကြောင့်တကိုယ်လုံးတောင်းတင်း
သွားရသည်။

"ဖမ်းလာတယ်ဆိုရင်လည်း
ကြိုးတွေဘာတွေတုတ်အုန်းမှပေါ့...
ခုတော့ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...."

"ဖယ်လိုက်စမ်း...ParkJimin..."

"မင်း...Mr Parkတို့ Mr V တို့ဆိုပီး လူဆိုးဂိုဏ်းတွေ
ဘာတွေမကြားဖူးဘူးလား...
မင်းနယ်ပယ်နဲ့ဝေးနိုင်မယ်ဆိုပေမယ့်
သတင်းတွေထဲမြင်ဖူးမှာပေါ့...
ဘယ်လိုရိုက်လိုက်လို့ ဘာတွေဖြစ်ကုန်တယ်
ဆိုတာလေ...."

နုနုနယ်နယ်လေးဖြင့်ပြေးလာသော
ဒီကောင်လေးအားသိပ်များများစည်းရုံး
ဖို့မလို တုံးတုံအအပင်ကားပေါ်သို့
ရောက်လာတာကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင်
အထင်ကြီးမိသည်။
စကားတခွန်းပဲပြောရသေး ငြိမ်ကျသွား
သောကောင်လေးသည် သိပ်ကြောက်လန့်
နေလိမ့်မည်ပေါ့....။

ခုတော့ဓားကသူ့လည်မျိုမှာ....။

"Graceက ဒီအိမ်ထဲမှာလား...."

"........"

"ငါမေးရင်ဖြေနော်..."

ဓားအားဖိချလိုက်တာကြောင့်နာကျင်မှု
သည်ကူရာကယ်ရာမဲ့....။

"အေးဟုတ်တယ်...."

"လိုက်ပို့စမ်း....ငါ့ကို.."

ကားLockဖွင့်ကာဆောင့်ကန်ချလိုက်တော့
မြေပြင်ပေါ်သို့ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်
လဲကျသွားသောလီဂျွန်ယောင်းသည်
ချက်ချင်းပင်ပြန်မထနိုင်..။
နုနယ်တာ ဒီကောင်ပဲနေမှာ....။

"လာခဲ့....."

ဆံပင်အားဆောင့်ဆွဲကာခေါ်တော့အော်သံ
သည်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး..။
Jimin ဘဝတွင် ကျွမ်းကျင်ရာနှစ်ခုပဲ
ရှိသည်....

ကိုကို့ကိုချွဲရတာနှင့်
ရန်ဖြစ်ရတာ....။

အိမ်ကြီးထဲအသံပေါင်းစုံဖြင့်တရွတ်တိုက်
ဆွဲခေါ်လာပြီးနောက် လီဂျွန်ယောင်းသည်
အခန်းတစ်ခန်းဆီသို့ လက်ညိုးထိုးပြသည်....။
အခန်းတံခါးအားဆောင့်ကန်ဖွင့်ကာ
လီဂျွန်ယောင်းအားအခန်းထဲ
ပစ်ထည့်လိုက်တော့ သွေးစက်လက်နှင့်
ထိုအကောင်သည် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်
အမှိုက်တစလို.....

"ဂျွန်ယောင်း....!!!!"

အိပ်ယာပေါ်တွင် ကျပ်ကျပ်သပ်သပ်အဝတ်အစား
များဖြင့်ရော့တိရော့ရွဲလှဲကာဆေးလိပ်
တလိပ်သောက်နေသော မိန်းမသည်ငေါက်ကနဲ
ထထိုင်လာသည်။

ငယ်ငယ်တုန်းကဓာတ်ပုံလောက်ပဲမြင်ဖူးခဲ့တာ
ဓာတ်ပုံထဲမှာမြင်ရရုံနဲ့တောင်ကိုကို
ကြိုက်နေသောမိန်းမဆိုတဲ့ဖြစ်တည်မှုကြောင့်
ခါးသီးစွာမုန်းခဲ့ဖူးသည်....။
အပြင်မှာအရှင်လတ်လတ်မြင်တွေ့လိုက်ရ
သော်အခါ Jimin သည်သွေးတွေပွက်ပွက်ဆူလာ
ခဲ့သည်.....။

Graceအလန့်တကြားကြည့်လိုက်တော့
အခန်းတံခါးမှီကာရပ်နေသော ကောင်လေး....။
ဓားမြောင်တခုအားဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်ဖြင့်
သူ့အား ပြုံးပြနေသည်...။

"ParkJimin...!!"

"JeonJiminပါ ဗျာ..."

"ခိုင်းလိုက်တဲ့ခွေးကဘာမှလည်းသုံးစား
မရဘူး ကြည့်ပါအုန်း...."

စီးထားသောအဖြူစွတ်စွတ်ဖိနပ်လှလှလေး
နှင့်ဂျွန်ယောင်းအားထိုးပြနေသောကောင်လေးသည်
မကောင်းဆိုးဝါးလို.....။

"Graceက အပြင်မှာပိုလှတာပဲ...
ဒါကြောင့်လည်း ကျတော့်ယောကျ်ားက
ခြေတော်တင်.....အော်မှားလို့
ခြေတော်တောင်အတင်မခံလို့ ခုထိ
ကလေးကလားကွက်တွေသုံးနေတာပဲ
Sorry....."

"နင်ကများ....."

သူမသည် အနာပေါ်အက်စစ်တွေချလိုက်
သလိုစပ်စပ်ခါအောင်နာလျက်
ပြေးလာတော့သည်....။
မျက်စိရှေ့တည့်တည့်ပြေးဝင်လာသော
မိန်းမအား မျက်နှာတည့်တည့်အား
ထိထိရောက်ရောက်ရိုက်ချလိုက်တော့
ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ပစ်ကျသည်။

"ဘယ်လောက်တွေများသတ္တိတွေ
ရှိလို့ ငါနဲ့JeonJungkook ကြား
ဝင်ဖို့ကြိုးစားရတာလဲ....."

"Jungkookက ငါနဲ့အချိန်အကြာကြီး
အတူတူနေခဲ့တာ...နင်နဲ့မပတ်သတ်ချင်
လို့ ငါနဲ့အတူတူထွက်ပြေးခဲ့တာ
ငါတို့နားလည်မှုလွဲခဲ့လို့ကွဲခဲ့ရတာ
ခုငါ့ချစ်သူကိုငါပြန်လိုချင်လို့....."

"အော်.......စောစောကဒီလိုပွင့်ပွင့်
လင်းလင်းပြောခဲ့ရောပေါ့...
နောက်ဆုတ်ပေးမှာပေါ့...."

Jimin သည်မျက်နှာနားသို့
အနီးကပ်ဆုံးလျှောက်လာကာ
ဓားဖြင့်ချိန်ရွယ်နေ​သော်အချိိန်
လီဂျွန်ယောင်းသည်ခက်ခက်ခဲခဲထလာကာ
Jimin အားတွန်းလွှတ်လိုက်သည်။
ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ပစ်ချသွားသောJimin
သည်တောက်တချက်ခေါက်ကာ
လီဂျွန်ယောင်းအားတချက်ပြန်ကန်လိုက်ပီး
နောက် ခွကာ ထိုးတော့သည်...

"ကိုယ့်အကြောင်းမပါရင်ဝင်မပါဘူး
ဘူးလားနားမလည်ဘူးလား.
စောက်ရမ်းချစ်တတ်နေတာပေါ့
ငါ့ကိုများ လိမ်ခေါ်ရဲသေးတယ်
ငါ့ကိုများ ထိခိုက်ဖို့ကြံစည်ရဲသေးတယ်
ငါနဲ့ငါ့ယောကျ်ားကြားခွေးကျင့်ခွေးကြံ
သုံးဝင်ရဲသေးတယ်.....
ငါ့ကိုဘာမှတ်နေသလဲ...."

ပြောလိုက်ထိုးလိုက်ဖြင့်Jimin
သည်မယုံနိုင်လောက်အောင်သန်မာကာ
ကြမ်းတမ်းနိုင်ခဲ့သည်။
Graceသည် အခန်းထောင့်နားအထိပြေးကာ
ဖုန်းခေါ်နေခဲ့သည်။
လီဂျွန်ယောင်းသည် သတိလစ်မတတ်ခံနေရတာ
လှုပ်ပင်မလှုပ်နိူင်တော့....။

ထိုးကြိတ်နေရင်းGraceဖုန်းခေါ်နေတာကိုမြင်တဲ့အခါ
Hoddie အဖြူရောင်လေးနှင့် ကလေးဆန်သော
ကောင်လေးသည်ကြောက်စရာ
ကောင်းစွာပြုံးရင်း...ပြေးလာကာ
ဖုန်းအားဆွဲလွှင့်ပစ်လိုက်ရင်း
ထိုမိန်းမလည်ပင်းတွေအား
အသက်ရှု၍မရအောင်လက်တဖက်ထဲနှင့်
ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

"မုန်းတာ...၁၆နှစ်သားထဲက
တွေ့ရရင် သတ်မှာလို့အကြိမ်ကြိမ်
ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပီးသား ငါ့ချစ်သူရဲ့ဘဝကို
ဖျက်ဆီးတဲ့မင်းကို ငါဒီလိုတွေလုပ်ချင်
နေတာကြာလှပီ.....ကံကြမ္မာကိုကျေးဇူး
တင်လိုက်တာ Graceရယ်...."

ပိုပိုတင်းကျပ်လာသောလက်တွေသည်
အသက်ထွက်ဖို့လုံလောက်လာသည်။
ခရမ်းရောင်ဆံပင်တွေနဲ့ တလုံးချင်း
သေသေချာချာပြောနေသောကောင်လေး
ကိုသူမ လျှော့တွက်ခဲ့မိတာတကယ့်အမှားကြီး။
JungKookကသဲသဲလှုပ်လေ
သူမ ပို၍ ပို၍ ပူလောင်လေဖြစ်ကာ
ငြိုးထားမှုတွေသည်လည်းအတောမသတ်။
ခေါ်လာမည် နှိပ်စက်မည်..အရှက်ခွဲပစ်မည်
သတ်ချင်လည်းသတ်ပစ်လိုက်မည်
JungKookသည်အရူးတပိုင်းဖြစ်မည်...
သူမဒါကိုကြည့်ပြီးဟားတိုက်ရီမည်...။

ရူးနေတယ်ဆိုရင်ဆို....
သူမက သိပ်အငြိုးကြီးကာ
စိတ်အလုံခြုံမှုမရှိသောမိန်းမတစ်ယောက်မို့...
အားနည်း အားငယ်မှု
ချန်ခဲ့ခံရမှု တွေအား နှစ်ပေါင်းများစွာ
ဖိစီးကာ မမျှော်လင့်သောဆိုးဝါးမှုတွေကို
လည်းကြုံခဲ့ရတာကြောင့် ဒါတွေအားလုံးသည်
JeonJungkookကြောင့်ဟုတရားသေ
သတ်မှတ်ခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့်...သေချာပေါက် JungKook
နှလုံးသားသဲပွတ်ParkJiminအား
နာကျင်စေပါက JungKookကိုနာကျင်
စေတာထက်ပိုထိရောက်နိုင်ကြောင်း
သူမသေသေချာချာသိခဲ့သည်...။
သို့သော်...လက်တွေ့တွင်...
ဘဝကူးရတော့မည်သူသည်
သူမသာလျှင်ဖြစ်နေပြီလားဟုတွေးကာ
ထိုလက်တွေအားအတင်းဆွဲဖြုတ်နေမိသညိ။

"သေသွားလိုက်..ခင်ဗျားကျောက
ကိုကို့နာမည်တွေနဲ့အတူတူ...
လူထက် အဲ့တာတွေကိုပိုမုန်းတယ်..."

ရုတ်တရက်ဝင်လာသောလူတစု
သည်ဆယ်ယောက်ထက်မနည်း...
ဖုန်းခေါ်နေတာ ဒီအကောင်တွေကိုလား...။
လူအင်အားဖြင့် Jimin အားဆွဲချူပ်
လိုက်တော့ Graceသည်လွတ်မြောက်သွား
သည်။ရုန်းကန် နေပေမယ့် တယောက်နှင့်
တဒါဇင်လောက်သည် ဘယ်လိုယှဉ်ပြိုင်
၍ရနိုင်မလဲ...။
Graceသည် နီရဲနေသောမျက်လုံးတွေနှင့်
Jimin ရှေ့တည့်တည့်သို့လာကာ

"ငါကိုယ့်ပေါ်မှာရှိတဲ့JeonJungkookနာမည်
တက်တူးတွေကိုနင်သိပ်မုန်းတယ်ဆိုရင်
နင့်ကိုယ်ပေါ်မှာလည်းရှိအောင်ထိုးပေးရမှာပေါ့...
ဖုံးထားစရာမလိုအောင် သိသာနေအောင်
မျက်နှာမှာထိုးပေးမယ်...ဘယ်လိုလဲ..."

သူလွှတ်ကျသွားသောဓားမြောင်လေးအား
ကောက်ယူကာGraceသည်မျက်နှာနား
သို့ကပ်လာခဲ့သည်။

"အချစ်ခံလေးက သိပ်သတ္တိရှိတာပဲ...."

စူးရဲသောJimin မျက်လုံးတွေသည်
ရုန်းထွက်ဖို့ကိုသာအာရုံရှိသည်
ဖန်ကွဲစတောင်အစိမ်းသက်သက်တက်နင်း
ခဲ့သောသူမို့ ဓားမြောင်လောက်ကိုသူ
စိတ်မဝင်စား...။

ဓားသည်မျက်နှာနားသို့ရောက်လာကာ
Grace၏မဲ့ပြုံးတချက်ကိုသိလိုက်သည်
ပျံသန်းရောက်ရှိလာသောတုတ်တချောင်း
နဲ့အတူ အသံဩဩကြီးတခု...

"Jimin....!!!!!"

ထယ်လေး.....။

ထယ်ယောင်းသည်ဆိုးဖော်မိုက်ဖော်တချို့
နှင့်ဝုန်းဒိုင်းကျဲဝင်ရောက်လာကာ
မြင်မြင်ရာရိုက်တော့သညိ။
Locationပို့တာကြာပီ
ဘယ်တွေများ လမ်းမှားနေလို့ခုမှရာက်
သလဲမသိ....။

သူ့လက်ထဲရောက်လာသောတုတ်ဖြင့်
တွေ့ရာမြင်ရာသေသေရှင်ရှင်ရိုက်ပီး
တဲ့နောက် တကိုယ်လုံးလည်း
သွေးတွေချွေးတွေဖြင့်...
ထယ်ယောင်းဦးဆောင်ကာ
ချနေတုန်း သူ ထိုမိန်းမအား
ဆွဲခေါ်သွားခဲ့သည်....။

ရေချိုးခန်းထဲတွန်းထည့်ကာ...

"လည်ပင်းမညှစ်ချင်တော့ဘူး
ဆေးလွန်ပီးသေမလား...."

ရေချိုးခန်းထဲမှာအသစ်ရှိနေသော
ဆေးထိုးအပ်တွေနဲ့ဆေးးတွေသည်
အများအပြား....သူအားလုံးကိုယူ
လိုက်ကာ

"ကိုကို့ကို ဒီဟာတွေနဲ့ ထောင်နှစ်အရှည်
ကြီးကျအောင်လုပ်ခဲ့တယ်မလား
အဲ့လိုတော့ပြန်မလုပ်ချင်ဘူး
ရိုးတယ်...ဆေးလွန်ပီးသေသွားလိုက်...."

Jimin သည်ဆေးထိုးအပ်တွေအား
ယူကာ ထိုးစိုက်တော့မည့်ဆဲဆဲ
Grace သည်ဥာဏ်သိပ်သုံးလွန်သော
မိန်းမပီပီ မထူးဇာတ်တွေထပ်ထပ်ခင်း
ရလိမ့်မည်...သူမဒီလိုတော့အရှုံးပေး
မခံနိုင်...။အပြင်ကရန်ပွဲသည်ရှုံးမှာသေချာပီး
သူမသည်သေချာပေါက်မသေရင်တောင်
တခုခုတော့ဖြစ်တော့မည်ဆိုတာသိသည်။
ဂျွန်ယောင်းလည်းသေနေလောက်ပီ'..။

"မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းမှာကလေး
တယောက်ရှိတယ် JeonJungkookသမီးပဲ...
ငါ့သမီးအတွက် အဖေပြန်လိုချင်တာ
မဆန်းဘူး ထိုးလိုက်...."

Jimin သည်ထိုစကားကြောင့်မျက်ဝန်း
တွေပိုတောက်သွားကာပါးအားလည်ထွက်သွား
အောင်ရိုက်ချလိုက်သည်။

"စောက်ပေါက်ကရတွေလာမပြောနဲ့."

"ယောကျ်ားတယောက်နဲ့မိန်းမတစ်ယောက်
မိုးလင်းမိုးချူပ် တအိပ်ယာထဲအတူတူ
အိပ်နေတာ ဘာမှမဆက်နွယ်ပါဘူးလို့
ပြောတာကိုယုံတာ ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ
နင်တယောက်ပဲရှိတယ် Parkjimin....
ငါတို့အတူတူနေတာ တရက်နှစ်ရက်မဟုတ်ဘူး
ငါဒီလောက်အထိလုပ်နေတာ
ငါ့သားသမီးအတွက် မိသားစုလိုအပ်လို့
ငါကတော့ကလေးတယောက်နဲ့ဒုက္ခ
ပင်လယ်ဝေပီး နင်တို့ကပျော်နေတာ
ဖြစ်နိုင်ရဲ့လား...."

Jimin သည်ဒေါသတခုဖြင့်အပ်အား
ထိုးမိထ်ုးရာသို့ထိုးချလိုက်သည်။

"နင့်ပါးစပ်က ပြောတိုင်းယုံရအောင်
လည်း ငါကစောက်ရူးမဟုတ်ဘူး
အောက်တန်းကျတာတွေတော်လောက်ပီ.."

"DNAစစ်လိုက်လေ...သွားကြည့်လိုက်
အိပ်ပျော်နေတဲ့ သမီးလေးရှိလိမ့်မယ်...
သေချာပေါက် JungKookသမီးပဲ
ငါကိုယ်ဝန်ရတော့မှ နင့်ရဲ့ကမ္ဘာ့အချစ်တတ်
ဆုံးယောကျ်ားက ထားခဲ့မလို့ကြံလို့
ငါလုပ်မိလုပ်ရာလုပ်ခဲ့တာ...
အရာအားလုံးစစ်ပီး ဟုတ်တယ်ဆိုရင်
ငါ့သမီးကို သူ့အဖေကိုပြန်ပေးရမယ်
နင်ကလေးနဲ့ပြိုင်ပီးတော့တော့
အချစ်ရူးမရူးချင်ဘူးမလား....."

Graceသည်နောက်ဆုံးအသိက
တခုခုဖြင့်ရိုက်ချလိုက်ခြင်း...
သူမမှောင်မိုက်သွားခဲ့သည်။
Jimin သည်သွေးအိုင်ထဲလဲပြိုသွား
သောGrace အားထားခဲ့ကာ
တဖက်အခန်းထဲသို့ တဖြည်းဖြည်း
လျှောက်သွားရင်းအခန်းတံခါးအား
ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်...။
ခုတင်ပေါ်တွင်ကျယ်လောင်စွာ
ရိုက်ပုတ်နေသောအသံများအား
မကြားသလိုအိပ်ပျော်နေသောကလေး
တယောက်ရှိနေသည်...။
တကယ်ရှိနေတာပဲ....။
တကယ် တကယ် များလား....။
မဟုတ်ပါဘူး...Grace ဘယ်လောက်ဥာဏ်
များတဲ့မိန်းမလဲ....။
စစ်ဆေးကြည့်လိုက်မယ်.....

ဟုတ်နေရင်ရော.......။

မုန်းလှပါချည်ရဲ့ဆိုပီး ကိုကို့အယုအယ
အောက်သူတောင်ပျော်ကျခဲ့တာ
ဒီမိန်းမနဲ့ နှစ်နဲ့ချီတွဲပီး ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ...။
မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်မယ်...
ကိုကို့ကိုမပေးနိုင်ပါဘူး...
ဟုတ်နေရင်...ကိုကိုက သူ့သွေးသားကို
ဥပေက္ခာဘယ်ပြုနိုင်မလဲ.....။
မဖြစ်ဘူး...။

တံခါးအားပိတ်ပြန်မပိတ်လိုက်ခင်
ဆံပင်ရှည်ရှည်လေးတွေနှင့်အရုပ်ကလေး
ဖက်ကာအိပ်စက်နေသောကလေးလေး
၏မျက်နှာလေးအားကြည့်မိတော့

တကယ်များဖြစ်နေရင်
ကိုကိုဟာ တာဝန်မကျေတဲ့အဖေတယောက်
ဖြစ်မှာလား...။
အဖေမရှိဘဲ...ကြီးပြင်းလာမဲ့
ကလေးမလေးဖြစ်လာမှာလား...။
မိဘမဲ့အကြောင်းသူကောင်းကောင်း
နားလည်သူမို့  ရင်တွေနာလာသည်..။
ဘာလုပ်ရမှာလဲ....။

စစ်ဆေးမှုတွေကိုလည်းမလုပ်ရဲ
မဟုတ်ခဲ့ရင်အဆင်ပြေနေပေမယ့်
ဟုတ်နေလျှင် သူရူးသွားလိမ့်မည်...။

"ကလေး!!!!!"

အခန်းတံခါးရှေ့မတ်တပ်စုံရပ်နေသော
Jiminသည်အသက်မဲ့နေသလို...
ဆွဲလှုပ်ကာအကြိမ်ပေါင်းများစွာ
ဆွဲရမ်းခေါ်တော့မှမျက်ဆံလေးတွေ
လှုပ်ရှားလာသည်....။

"ကိုကို....!"

"အင်း...ကိုကိုပါ....."

မျက်လုံးလေးတွေသည်တောင်မြောက်
ရွေ့လျှားနေကာ သူ့အားတုန်လှုပ်စွာ
ကြည့်လာသောကလေးငယ်သည်
ဘာတွေများတွေ့ကြုံခဲ့ရလို့လဲ...။

"ကြောက်တယ်...."

သွေးတွေပေနေသောလက်ကလေးတွေ
ပေကျံနေသောအကျီဖြူဖြူလေးနဲ့
တုန်ရီနေသောကလေးငယ်သည်
ရင်ခွင်ထဲသို့ အတင်းတိုးဝင်လာခဲ့သည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကို
နောက်ကျသွားလို့ တောင်းပန်ပါတယ်
ကလေးရယ် ဘယ်နားထိသွားသေးလဲ...."

အားလုံးကိုထိခိုက်အောင်သိမ်းကျုံး
ရိုက်ခဲ့သူသည်မိမိသာ....။
မသေရုံတမယ်ထိုးကျိတ်ခဲ့သူသည်
မိမိသာ....။
အနိုင်ရခဲ့သူသည်လည်းမိမိသာ....။

"ဘယ်နေရာမှမထိပေမယ့်....
ကြောက်တယ်.....ဖက်ထားပေးပါ...."

တုန်လှုပ်စွာတင်းတင်းကျပ်ကျပ်
ဖက်ထားသောကလေးအားပြန်သိမ်း
ပွေ့ထားလိုက်ကာစိတ်သက်သာစေရန်
ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။

"သူ့ကို Min သတ်လိုက်မိတယ်ထင်တယ်...."

"ရတယ်..ဘာမှမဖြစ်ဘူး
ကလေး လူသတ်လည်း အပြစ်မရှိဘူး
ကိုကိုနားလည်တယ်.....
ကလေးမသတ်လည်းကိုကိုကသတ်မှာမလို့...
စိတ်မပူနဲ့...."

Namjoon Hyung ဖုန်းဆက်ဆက်ချင်း
အပြေးပြန်လာသော်လည်းကားလမ်းပိတ်မှု
တွေကြန့်ကြာမှုတွေသည်ဆိုးဝါးလှသော
ပူပန်မှုတွေအားဖန်တီးခဲ့သည်။
Minသည် မကြောက်မလန့်ပြေးထွက်
သွားခဲ့သည်တဲ့....။
Grace...ဟူသောအမည်နာမအားကြား
လိုက်ရသည်နှင့် ဒါကအန္တရာယ်တခုမှန်း
တန်းသိကာ..မကျေပွဲတွေထပ်နွဲရအုန်းမည်...။

ရောက်သွားတဲ့အခါတအိမ်လုံး
အတုံးအရုန်းလဲကျနေပီ ကြမ်းပြင်ပေါ်
တွင်သတိလစ်နေသောလီဂျွန်ယောင်း

ကလေးကိုအသဲအသန်ရှာမိသော်အခါ
အခန်းတံခါးတခုအရှေ့တွင်ငြိမ်ငြိမ်ကလေး
ရပ်နေသည်။
ကံကြမ္မာအားကျေးဇူးအထူးတင်မိသည်။
အကောင်းပကတိအတိုင်းလေး
ကလေးငယ်အားတွေ့လိုက်ရခြင်းထက်
ပိုစိတ်ချမ်းသာသွားစေသော
အခိုက်အတန့်မျိုးမရှိပါ....။

သူဘာမှတောင်မလုပ်ရဘဲရုပ်ပျက်ဆင်း
ပျက်Graceပုံစံသည် Minဘယ်လောက်
မုန်းနေခဲ့သလဲပေါ်လွင်စေသည်အထိ..။

"ရဲတွေခေါ်ထားသေးလား...."

"မခေါ်ထားဘူး ကိုကိုခုခေါ်လိုက်မယ်လေ"

"မခေါ်နဲ့..."

လူအများကြီးရှေ့ရောက်မှဖွင့်ချလိုက်ရင်
ပိုဆိုးသွားနိုင်တာကြောင့်အပြင်းအထန်တား
မိခဲ့သည်။

"ရဲမခေါ်ရဘူးဆိုရင်လည်းဒီမိန်းမကို
စီရင်လိုက်မယ်လေမသေလောက်သေးဘူး
.နောက်ပိုင်း
ကလေးကိုဆက်ထိပါးကို ကိုကို
မလိုချင်ဘူး...."

"မလုပ်ပါနဲ့...ကျတော်နှိပ်စက်ထားတာ
လုံလောက်ပါတယ်..."

အိပ်နေသောကလေးလေးအမေမရှိတော့
အောင်မလုပ်ချင်တော့...။
ဆိုးသာဆိုးမည် မိုက်သာမိုက်လိုက်မည်
မယုတ်တော့မယုတ်မာချင်ပါ။
ကိုကိုသည်မျက်လုံးတွေအား
သေသေချာချာကြည့်လာတော့သည်။

မူမမှန်ခြင်းအား ကိုကိုသည်အသံအနိမ့်အမြင့်
နားထောင်ရုံနဲ့သိနိုင်သောသူမလို့
ကိုကိုမသင်္ကာတော့တာသူသိသည်။

"ဘာဖြစ်နေတာလဲ Min....
တခုခုဖြစ်နေတယ်မလား...."

"ဖက်ပဲထားပေးပါ အဆင်ပြေတယ်
ကိုကို ဖွက်ထားပေးရင်အဆင်ပြေပါတယ်...."

"သူတအိမ်လုံးကိုရိုက်ထားတာ
Hyung....ဟိုမိန်းမကိုလည်း
ဘာတွေတောင်လုပ်ထားလဲမသိဘူး
စုတ်ပြတ်နေတာပဲ....
မကောင်းဆိုးဝါးလို လုပ်နေပီး
သူ့ယောကျ်ားလာမှ တလောကလုံးက
ဝိုင်းအနိုင်ကျင့်သလိုDramaချိုး
တာ လက်တွေယားလိုက်တာHyungရယ်.."

ခဏအကြာYoongiHyungပါရောက်လာ
ပီးသူ့အားစကားတခွန်းမှမပြောဘဲ
တကိုယ်လုံးအားအစုန်အဆန်ကြည့်ကာ
စိတ်လှုပ်ရှားနေသောပုံ...။
သူပြောတာတွေကိုHyungစိတ်မဝင်စား
ဘဲသူ့တကိုယ်လုံးကခြစ်ရာပဲ့ရာများကို
သာကြည့်နေသည်။
JeonJungkookသည်
Dramaမင်းသားအားချော့မော့ကာ
ခေါ်သွားခဲ့သည်။
ဟိုမိန်းမလူတွေသည်ဆေးရုံပို့ရန်
အပြေးအလွှားနာနေကြရက်နှင့်စိုးရိမ်
နေကြသေးကာသစ္စာခံနေသည်။
KimTaeHyung၏ထိန်းချူပ်မှု
အောက်မကျေနပ်သောအကြည့်တချက်
မျှပင်လှန်မကြည့်နိုင်ဘဲတောင်းပန်ကုန်ကြသည်။
အသားနာရမှာတော့အားလုံးကကြောက်
တတ်ကြတာပဲ....။

ဘာအကန့်တွေရှိမှန်းမသိပေမယ့်
Jimin က ချမယ်ဆို ချပီးသားမို့
သူသိပ်စိတ်မဝင်းစားပါ....။

အိမ်အပြင်သို့ထွက်လာကာ
လမ်းအတူတူလျှောက်ရင်း
ကားဆီသို့ဦးတည်ခဲ့သည်။
Hyungသည်မမျှော်လင့်သော
လုပ်ရပ်တခုကိုလုပ်ခဲ့သည်။

လမ်းလည်ကောင်တည့်တည့်တွင်
သူ့အားဆွဲခေါ်ကာဘာမှမပြောဘဲ
နူတ်ခမ်းတွေဆီသို့ခစားလိုက်ခြင်း....။
အံ့ဩလွန်း၍မျက်လုံးတောင်မမှိတ်နိုင်
ပြူးကြောင်ကြောင်ရယ်....။

"Hyung.....!"

ရုန်းလိုက်ကာHyungကိုကြည့်မိတော့
ရေခဲရိုက်လူသားလို..။
တခါပြန်ဆွဲယူကာထပ်နမ်းနေပြန်သည်။

"လမ်းကြီးမှာ...."

ပြန်ရုန်းကာဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်လေးက
ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလုပ်လာတော့
MinYoongiသည်ခေါင်းညိတ်အထပ်ထပ်ညိတ်ကာ

"စိတ်ပူလို့......မင်းထိခိုက်မိတာတွေ
စိတ်ပူလွန်းလို့ပါ...."

ဘာဆိုင်သလဲဟု...ခွန်းတုံ့ပြန်ချိန်မရပါ...။
MinYoongiသည်ရန်ဖြစ်တဲ့အချိန်ထက်
ပိုကြာစွာပထမဆုံးအနမ်းအား
လမ်းပေါ်တွင်ပဲ...ချေချေမိုးမိုးပေးသွားခဲ့သည်။

ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာတွေများ....

မုန်တိုင်းပီး...အဆွိတွေလာ✌🏻

Trendျဖစ္ေနေသာသတင္းေတြအရ
လီဂၽြန္ေယာင္းသည္ႀကီးမားေသာေဝဖန္
ေျပာဆိုမွုမ်ားႏွင့္ၾကဳံေနရကာ
Interview မ်ားတြင္ေဘးက်ပ္နံက်ပ္
ျဖစ္ေနပုံမ်ားအား Jiminၾကည့္ကာ
စိတ္ထဲေတာ့မေကာင္း....။
သူလည္းမေလၽွာ့စြာCelebrity တစ္ေယာက္
ႏွင့္မေတာ္တဆမွုပုံရိပ္ေၾကာင့္ေဝဖန္ခံေနရသည္။

ေျခမွုန္ေျခမႊားေလာက္ပင္ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ပါ...
ဘာေတြေျပာေျပာ...က်ပ္မျပည့္လိုက္ျခင္း
ဆိုေသာစကားတခြန္းသာေရရြတ္ၿပီး
ေပါက္ေပါက္စားရင္း မပီးဆုံးနိုင္ေသာ
Negative Comments မ်ားအားဖတ္ကာ
ခြီေနလိုက္သည္...။

ဘဝတြင္ဒီထက္နာက်င္စရာကိစၥမ်ားစြာ
အထပ္ထပ္ရွိခဲ့ဖူးပါသည္...။
ဘဝကထိခိုက္ထိုးႏွက္မွုေတြအတြက္
သူ႔အားသင္ၾကားေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္
ကိုကို ကလြဲၿပီး သူ႔ကိုခံစားခ်က္ေပးနိုင္သည့္
သူမ်ားမရွိ...။

ကိုကို တစ္ေယာက္ကိုသာသက္ဝင္ခံစားတတ္ပါသည္။

စစခ်င္းတြင္ကိုကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီလားဟု
စိုးရိမ္သြားခဲ့ေသာ္လည္း...ကိုကိုက
အခ်စ္ကေလးနည္းနည္းပင္မေလၽွာ့ေသာ္အခါ
ဒူးကေလးပင္ႏွန့္ေနလိုက္သည္။

"Jimin ကိုယ္ထြက္သြားရေတာ့မလို႔
ႏူတ္ဆက္ခ်င္လို႔ခဏေလးထြက္လာခဲ့လို႔ရမလား.."

Msgတေၾကာင္းသည္ဖုန္းScreenေပၚလင္း
လာေတာ့ ဘာကိစၥႏူတ္ဆက္မွာလဲဟု
ေအးစက္စြာပင္ေတြးမိသည္။

"ကိုယ္ခုအိမ္ေရွ႕မွာ ခဏေလးပါပဲ....."

သူျပတင္းေပါက္လိုက္ကာေတြအား
တြန္းဖယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.....
ကားအနက္ေရာင္တစီးရပ္ထားသည္။
သူဘဝပ်က္သြားတာလည္းကိုယ့္
နဲ႔လည္းမကင္းတာေၾကာင့္အိမ္ေရွ႕ေလး
ေတာ့ထြက္ေတြ႕လိုက္တာအဆင္ေျပလိမ့္မလား။
ေနာက္လည္းေတြ႕ရေတာ့မဲ့သူမွမဟုတ္ေတာ့တာ...
ကိုကို႔ဂ႐ုစိုက္မွုေတြေအာက္ေကာင္းလုဆဲဆဲ
ေျခေထာက္အား ပလာစတာေလးနည္းနည္း
စစ္လိုက္ၿပီးေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာလိုက္သည္။

"Jimin ဘယ္လဲ...."

Jetႏွင့္လမ္းေလၽွာက္ထြက္လာရာမွ
ျပန္ဝင္လာေသာNamjoonHyungသည္
လက္ေမာင္းေတြအားဆြဲထားကာ
အလန့္တၾကားေမးေတာ့သည္။

"အိမ္ေရွ႕တင္ပါ...."

"ဘာသြားလုပ္မွာလဲ...."

"ခဏေလးပါ...ျပန္လာခဲ့မယ္..."

Hyungသည္လက္ကိုမလႊတ္ေပးတာေၾကာင့္
မေက်မနပ္ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။

"Hyungျပစရာရွိတယ္ Jimin......"

"အေရးမႀကီးရင္ျပန္လာမွၾကည့္မယ္....."

"Jimin......!!"

............

"မလာဘူးေတာင္ထင္တာ......"

လီဂၽြန္ေယာင္းသည္ခရီးထြက္ေတာ့မည့္
အျပင္အဆင္အစုံအလင္ျဖင့္ကားထဲကထြက္
ႀကိဳဆိုသည္။

"ခဏေလးပဲဟာ...."

"Jiminအဆင္ေျပရဲ့လား
ေျခေထာက္ကထိခိုက္ထားတာလား...."

"ဟုတ္တယ္...."

"လာပါ ကားထဲမွာစကားခဏေျပာတာေပါ့...."

"ဟုတ္ကဲ့...."

အဆင့္သင့္လီဂၽြန္ေယာင္းဖြင့္ေပးထားေသာ
ကားေပၚသို႔လွမ္းတက္လိုက္သည္။
Lockေတြက်သြားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္သူကကားစက္စႏွိုးခဲ့သည္။

"ဘာလို႔စက္ႏွိုးတာလဲ...စကားေျပာမွာဆို...."

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလိုက္ခဲ့....နာေအာင္မလုပ္ခ်င္ဘူး.."

သူသည္Maskတခုအားေကာက္တပ္ကာ
မ်က္ႏွာေရွ႕တည့္တည့္သို႔အနီးဆုံးအထိ
ကပ္လာကာသတိေပးသလိုေျပာသည္။
Jimin သည္ေနာက္သို႔အနည္းငယ္ဆုတ္ကာ

"ငါ့ကိုျပန္ေပးဆြဲေနတာလား....."

"ျပန္မေပးေတာ့ဘူး မင္းကို...."

"........."

Jiminသည္ေျခေထာက္ကေလးခ်ိတ္လိုက္ကာ
တဖက္ကိုလွည့္ရင္းျပဳံးသည္။

NamjoonHyung၏Jiminဆိုေသာေခၚသံ
ေနာက္ ျမင္လိုက္ရေသာဓာတ္ပုံတပုံတြင္
သူေန႔တိုင္းသတ္ပစ္ရန္ ႀကိတ္ရွာေနခဲ့ေသာ
Graceဆိုေသာမိန္းမသည္ လီဂၽြန္ေယာင္း
ရင္ခြင္ထဲတြင္သာသာယာယာအိပ္စက္
ေနသည္....။လီဂၽြန္ေယာင္းသူ႔နားေရာက္
လာကာဂြင္ဆင္ခဲ့ေသာကိစၥမ်ားသည္
သူနဲ႔ကိုကို ကြဲသြားေစရန္ရည္ရြယ္ခဲ့တာေပါ့....။
Graceေလးကလည္းေနာက္မွာရွိေနတာေပါ့.....။
သူဘာမွမရိပ္မိဘဲ ႀကိဳးဆြဲရာေတြကကာ
ကိုကို႔ေတာင္ ျပန္ခံေျပာမိေသး.....။

ငါ့ရဲ့ခင္မင္မွုကို ငါ့ရဲယုံၾကည္မွုကို
မ်က္ခြက္ေျပာင္ရဲေသးတယ္.....။

Grace......။
ေစာင့္ေနတာ...
မိန္းမလွေလးကို....
ကိုကို႔ ဘဝရဲ့ငယ္ရြယ္မွုေတြကို
ေထာင္ထဲမွာ႐ုပ္ဆိုးစြာကုန္ဆုံး
ေစခဲ့ထဲက အေသသတ္ပစ္ရန္
ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပီးသား...။
မေမၽွာ္လင့္ဘဲ...ခုေတာ့ဆုံရပီေပါ့...။
ကံၾကမၼာကိုေက်းဇူးတင္လို႔မဆုံး...။

ကားသည္အရွိန္ျပင္းစြာေမာင္းႏွင္လာပီး
ၿမိဳ႕ျပင္ကအိမ္တလုံးေရွ႕တြင္ရပ္သြားခဲ့သည္။

လီဂၽြန္ေယာင္းသည္ကားစက္ရပ္ကာ
အျပင္သို႔ထြက္ရန္ ျပင္လိုက္ခ်ိန္တြင္
လည္ပင္းေပၚသို႔ေရာက္လာေသာ
ဓားတေခ်ာင္းေၾကာင့္တကိုယ္လုံးေတာင္းတင္း
သြားရသည္။

"ဖမ္းလာတယ္ဆိုရင္လည္း
ႀကိဳးေတြဘာေတြတုတ္အုန္းမွေပါ့...
ခုေတာ့ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...."

"ဖယ္လိုက္စမ္း...ParkJimin..."

"မင္း...Mr Parkတို႔ Mr V တို႔ဆိုပီး လူဆိုးဂိုဏ္းေတြ
ဘာေတြမၾကားဖူးဘူးလား...
မင္းနယ္ပယ္နဲ႔ေဝးနိုင္မယ္ဆိုေပမယ့္
သတင္းေတြထဲျမင္ဖူးမွာေပါ့...
ဘယ္လိုရိုက္လိုက္လို႔ ဘာေတြျဖစ္ကုန္တယ္
ဆိုတာေလ...."

ႏုႏုနယ္နယ္ေလးျဖင့္ေျပးလာေသာ
ဒီေကာင္ေလးအားသိပ္မ်ားမ်ားစည္း႐ုံး
ဖို႔မလို တုံးတုံအအပင္ကားေပၚသို႔
ေရာက္လာတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္
အထင္ႀကီးမိသည္။
စကားတခြန္းပဲေျပာရေသး ၿငိမ္က်သြား
ေသာေကာင္ေလးသည္ သိပ္ေၾကာက္လန့္
ေနလိမ့္မည္ေပါ့....။

ခုေတာ့ဓားကသူ႔လည္မ်ိဳမွာ....။

"Graceက ဒီအိမ္ထဲမွာလား...."

"........"

"ငါေမးရင္ေျဖေနာ္..."

ဓားအားဖိခ်လိုက္တာေၾကာင့္နာက်င္မွု
သည္ကူရာကယ္ရာမဲ့....။

"ေအးဟုတ္တယ္...."

"လိုက္ပို႔စမ္း....ငါ့ကို.."

ကားLockဖြင့္ကာေဆာင့္ကန္ခ်လိုက္ေတာ့
ေျမျပင္ေပၚသို႔ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္
လဲက်သြားေသာလီဂၽြန္ေယာင္းသည္
ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္မထနိုင္..။
ႏုနယ္တာ ဒီေကာင္ပဲေနမွာ....။

"လာခဲ့....."

ဆံပင္အားေဆာင့္ဆြဲကာေခၚေတာ့ေအာ္သံ
သည္ဆိုးဆိုးဝါးဝါး..။
Jimin ဘဝတြင္ ကၽြမ္းက်င္ရာႏွစ္ခုပဲ
ရွိသည္....

ကိုကို႔ကိုခၽြဲရတာႏွင့္
ရန္ျဖစ္ရတာ....။

အိမ္ႀကီးထဲအသံေပါင္းစုံျဖင့္တရြတ္တိုက္
ဆြဲေခၚလာၿပီးေနာက္ လီဂၽြန္ေယာင္းသည္
အခန္းတစ္ခန္းဆီသို႔ လက္ညိဳးထိုးျပသည္....။
အခန္းတံခါးအားေဆာင့္ကန္ဖြင့္ကာ
လီဂၽြန္ေယာင္းအားအခန္းထဲ
ပစ္ထည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးစက္လက္ႏွင့္
ထိုအေကာင္သည္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္
အမွိုက္တစလို.....

"ဂၽြန္ေယာင္း....!!!!"

အိပ္ယာေပၚတြင္ က်ပ္က်ပ္သပ္သပ္အဝတ္အစား
မ်ားျဖင့္ေရာ့တိေရာ့ရြဲလွဲကာေဆးလိပ္
တလိပ္ေသာက္ေနေသာ မိန္းမသည္ေငါက္ကနဲ
ထထိုင္လာသည္။

ငယ္ငယ္တုန္းကဓာတ္ပုံေလာက္ပဲျမင္ဖူးခဲ့တာ
ဓာတ္ပုံထဲမွာျမင္ရ႐ုံနဲ႔ေတာင္ကိုကို
ႀကိဳက္ေနေသာမိန္းမဆိုတဲ့ျဖစ္တည္မွုေၾကာင့္
ခါးသီးစြာမုန္းခဲ့ဖူးသည္....။
အျပင္မွာအရွင္လတ္လတ္ျမင္ေတြ႕လိုက္ရ
ေသာ္အခါ Jimin သည္ေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူလာ
ခဲ့သည္.....။

Graceအလန့္တၾကားၾကည့္လိုက္ေတာ့
အခန္းတံခါးမွီကာရပ္ေနေသာ ေကာင္ေလး....။
ဓားေျမာင္တခုအားဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ျဖင့္
သူ႔အား ျပဳံးျပေနသည္...။

"ParkJimin...!!"

"JeonJiminပါ ဗ်ာ..."

"ခိုင္းလိုက္တဲ့ေခြးကဘာမွလည္းသုံးစား
မရဘူး ၾကည့္ပါအုန္း...."

စီးထားေသာအျဖဴစြတ္စြတ္ဖိနပ္လွလွေလး
ႏွင့္ဂၽြန္ေယာင္းအားထိုးျပေနေသာေကာင္ေလးသည္
မေကာင္းဆိုးဝါးလို.....။

"Graceက အျပင္မွာပိုလွတာပဲ...
ဒါေၾကာင့္လည္း က်ေတာ့္ေယာက်္ားက
ေျခေတာ္တင္.....ေအာ္မွားလို႔
ေျခေတာ္ေတာင္အတင္မခံလို႔ ခုထိ
ကေလးကလားကြက္ေတြသုံးေနတာပဲ
Sorry....."

"နင္ကမ်ား....."

သူမသည္ အနာေပၚအက္စစ္ေတြခ်လိုက္
သလိုစပ္စပ္ခါေအာင္နာလ်က္
ေျပးလာေတာ့သည္....။
မ်က္စိေရွ႕တည့္တည့္ေျပးဝင္လာေသာ
မိန္းမအား မ်က္ႏွာတည့္တည့္အား
ထိထိေရာက္ေရာက္ရိုက္ခ်လိုက္ေတာ့
ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ပစ္က်သည္။

"ဘယ္ေလာက္ေတြမ်ားသတၱိေတြ
ရွိလို႔ ငါနဲ႔JeonJungkook ၾကား
ဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားရတာလဲ....."

"Jungkookက ငါနဲ႔အခ်ိန္အၾကာႀကီး
အတူတူေနခဲ့တာ...နင္နဲ႔မပတ္သတ္ခ်င္
လို႔ ငါနဲ႔အတူတူထြက္ေျပးခဲ့တာ
ငါတို႔နားလည္မွုလြဲခဲ့လို႔ကြဲခဲ့ရတာ
ခုငါ့ခ်စ္သူကိုငါျပန္လိုခ်င္လို႔....."

"ေအာ္.......ေစာေစာကဒီလိုပြင့္ပြင့္
လင္းလင္းေျပာခဲ့ေရာေပါ့...
ေနာက္ဆုတ္ေပးမွာေပါ့...."

Jimin သည္မ်က္ႏွာနားသို႔
အနီးကပ္ဆုံးေလၽွာက္လာကာ
ဓားျဖင့္ခ်ိန္ရြယ္ေန​ေသာ္အခ်ိိန္
လီဂၽြန္ေယာင္းသည္ခက္ခက္ခဲခဲထလာကာ
Jimin အားတြန္းလႊတ္လိုက္သည္။
ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ပစ္ခ်သြားေသာJimin
သည္ေတာက္တခ်က္ေခါက္ကာ
လီဂၽြန္ေယာင္းအားတခ်က္ျပန္ကန္လိုက္ပီး
ေနာက္ ခြကာ ထိုးေတာ့သည္...

"ကိုယ့္အေၾကာင္းမပါရင္ဝင္မပါဘူး
ဘူးလားနားမလည္ဘူးလား.
ေစာက္ရမ္းခ်စ္တတ္ေနတာေပါ့
ငါ့ကိုမ်ား လိမ္ေခၚရဲေသးတယ္
ငါ့ကိုမ်ား ထိခိုက္ဖို႔ႀကံစည္ရဲေသးတယ္
ငါနဲ႔ငါ့ေယာက်္ားၾကားေခြးက်င့္ေခြးႀကံ
သုံးဝင္ရဲေသးတယ္.....
ငါ့ကိုဘာမွတ္ေနသလဲ...."

ေျပာလိုက္ထိုးလိုက္ျဖင့္Jimin
သည္မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္သန္မာကာ
ၾကမ္းတမ္းနိုင္ခဲ့သည္။
Graceသည္ အခန္းေထာင့္နားအထိေျပးကာ
ဖုန္းေခၚေနခဲ့သည္။
လီဂၽြန္ေယာင္းသည္ သတိလစ္မတတ္ခံေနရတာ
လွုပ္ပင္မလွုပ္နိူင္ေတာ့....။

ထိုးႀကိတ္ေနရင္းGraceဖုန္းေခၚေနတာကိုျမင္တဲ့အခါ
Hoddie အျဖဴေရာင္ေလးႏွင့္ ကေလးဆန္ေသာ
ေကာင္ေလးသည္ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းစြာျပဳံးရင္း...ေျပးလာကာ
ဖုန္းအားဆြဲလႊင့္ပစ္လိုက္ရင္း
ထိုမိန္းမလည္ပင္းေတြအား
အသက္ရွု၍မရေအာင္လက္တဖက္ထဲႏွင့္
ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။

"မုန္းတာ...၁၆ႏွစ္သားထဲက
ေတြ႕ရရင္ သတ္မွာလို႔အႀကိမ္ႀကိမ္
ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပီးသား ငါ့ခ်စ္သူရဲ့ဘဝကို
ဖ်က္ဆီးတဲ့မင္းကို ငါဒီလိုေတြလုပ္ခ်င္
ေနတာၾကာလွပီ.....ကံၾကမၼာကိုေက်းဇူး
တင္လိုက္တာ Graceရယ္...."

ပိုပိုတင္းက်ပ္လာေသာလက္ေတြသည္
အသက္ထြက္ဖို႔လုံေလာက္လာသည္။
ခရမ္းေရာင္ဆံပင္ေတြနဲ႔ တလုံးခ်င္း
ေသေသခ်ာခ်ာေျပာေနေသာေကာင္ေလး
ကိုသူမ ေလၽွာ့တြက္ခဲ့မိတာတကယ့္အမွားႀကီး။
JungKookကသဲသဲလွုပ္ေလ
သူမ ပို၍ ပို၍ ပူေလာင္ေလျဖစ္ကာ
ၿငိဳးထားမွုေတြသည္လည္းအေတာမသတ္။
ေခၚလာမည္ ႏွိပ္စက္မည္..အရွက္ခြဲပစ္မည္
သတ္ခ်င္လည္းသတ္ပစ္လိုက္မည္
JungKookသည္အ႐ူးတပိုင္းျဖစ္မည္...
သူမဒါကိုၾကည့္ၿပီးဟားတိုက္ရီမည္...။

႐ူးေနတယ္ဆိုရင္ဆို....
သူမက သိပ္အၿငိဳးႀကီးကာ
စိတ္အလုံျခဳံမွုမရွိေသာမိန္းမတစ္ေယာက္မို႔...
အားနည္း အားငယ္မွု
ခ်န္ခဲ့ခံရမွု ေတြအား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ဖိစီးကာ မေမၽွာ္လင့္ေသာဆိုးဝါးမွုေတြကို
လည္းၾကဳံခဲ့ရတာေၾကာင့္ ဒါေတြအားလုံးသည္
JeonJungkookေၾကာင့္ဟုတရားေသ
သတ္မွတ္ခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္...ေသခ်ာေပါက္ JungKook
ႏွလုံးသားသဲပြတ္ParkJiminအား
နာက်င္ေစပါက JungKookကိုနာက်င္
ေစတာထက္ပိုထိေရာက္နိုင္ေၾကာင္း
သူမေသေသခ်ာခ်ာသိခဲ့သည္...။
သို႔ေသာ္...လက္ေတြ႕တြင္...
ဘဝကူးရေတာ့မည္သူသည္
သူမသာလၽွင္ျဖစ္ေနၿပီလားဟုေတြးကာ
ထိုလက္ေတြအားအတင္းဆြဲျဖဳတ္ေနမိသညိ။

"ေသသြားလိုက္..ခင္ဗ်ားေက်ာက
ကိုကို႔နာမည္ေတြနဲ႔အတူတူ...
လူထက္ အဲ့တာေတြကိုပိုမုန္းတယ္..."

႐ုတ္တရက္ဝင္လာေသာလူတစု
သည္ဆယ္ေယာက္ထက္မနည္း...
ဖုန္းေခၚေနတာ ဒီအေကာင္ေတြကိုလား...။
လူအင္အားျဖင့္ Jimin အားဆြဲခ်ဴပ္
လိုက္ေတာ့ Graceသည္လြတ္ေျမာက္သြား
သည္။႐ုန္းကန္ ေနေပမယ့္ တေယာက္ႏွင့္
တဒါဇင္ေလာက္သည္ ဘယ္လိုယွဥ္ၿပိဳင္
၍ရနိုင္မလဲ...။
Graceသည္ နီရဲေနေသာမ်က္လုံးေတြႏွင့္
Jimin ေရွ႕တည့္တည့္သို႔လာကာ

"ငါကိုယ့္ေပၚမွာရွိတဲ့JeonJungkookနာမည္
တက္တူးေတြကိုနင္သိပ္မုန္းတယ္ဆိုရင္
နင့္ကိုယ္ေပၚမွာလည္းရွိေအာင္ထိုးေပးရမွာေပါ့...
ဖုံးထားစရာမလိုေအာင္ သိသာေနေအာင္
မ်က္ႏွာမွာထိုးေပးမယ္...ဘယ္လိုလဲ..."

သူလႊတ္က်သြားေသာဓားေျမာင္ေလးအား
ေကာက္ယူကာGraceသည္မ်က္ႏွာနား
သို႔ကပ္လာခဲ့သည္။

"အခ်စ္ခံေလးက သိပ္သတၱိရွိတာပဲ...."

စူးရဲေသာJimin မ်က္လုံးေတြသည္
႐ုန္းထြက္ဖို႔ကိုသာအာ႐ုံရွိသည္
ဖန္ကြဲစေတာင္အစိမ္းသက္သက္တက္နင္း
ခဲ့ေသာသူမို႔ ဓားေျမာင္ေလာက္ကိုသူ
စိတ္မဝင္စား...။

ဓားသည္မ်က္ႏွာနားသို႔ေရာက္လာကာ
Grace၏မဲ့ျပဳံးတခ်က္ကိုသိလိုက္သည္
ပ်ံသန္းေရာက္ရွိလာေသာတုတ္တေခ်ာင္း
နဲ႔အတူ အသံဩဩႀကီးတခု...

"Jimin....!!!!!"

ထယ္ေလး.....။

ထယ္ေယာင္းသည္ဆိုးေဖာ္မိုက္ေဖာ္တခ်ိဳ႕
ႏွင့္ဝုန္းဒိုင္းက်ဲဝင္ေရာက္လာကာ
ျမင္ျမင္ရာရိုက္ေတာ့သညိ။
Locationပို႔တာၾကာပီ
ဘယ္ေတြမ်ား လမ္းမွားေနလို႔ခုမွရာက္
သလဲမသိ....။

သူ႔လက္ထဲေရာက္လာေသာတုတ္ျဖင့္
ေတြ႕ရာျမင္ရာေသေသရွင္ရွင္ရိုက္ပီး
တဲ့ေနာက္ တကိုယ္လုံးလည္း
ေသြးေတြေခၽြးေတြျဖင့္...
ထယ္ေယာင္းဦးေဆာင္ကာ
ခ်ေနတုန္း သူ ထိုမိန္းမအား
ဆြဲေခၚသြားခဲ့သည္....။

ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြန္းထည့္ကာ...

"လည္ပင္းမညႇစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ေဆးလြန္ပီးေသမလား...."

ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာအသစ္ရွိေနေသာ
ေဆးထိုးအပ္ေတြနဲ႔ေဆးးေတြသည္
အမ်ားအျပား....သူအားလုံးကိုယူ
လိုက္ကာ

"ကိုကို႔ကို ဒီဟာေတြနဲ႔ ေထာင္ႏွစ္အရွည္
ႀကီးက်ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္မလား
အဲ့လိုေတာ့ျပန္မလုပ္ခ်င္ဘူး
ရိုးတယ္...ေဆးလြန္ပီးေသသြားလိုက္...."

Jimin သည္ေဆးထိုးအပ္ေတြအား
ယူကာ ထိုးစိုက္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲ
Grace သည္ဥာဏ္သိပ္သုံးလြန္ေသာ
မိန္းမပီပီ မထူးဇာတ္ေတြထပ္ထပ္ခင္း
ရလိမ့္မည္...သူမဒီလိုေတာ့အရွုံးေပး
မခံနိုင္...။အျပင္ကရန္ပြဲသည္ရွုံးမွာေသခ်ာပီး
သူမသည္ေသခ်ာေပါက္မေသရင္ေတာင္
တခုခုေတာ့ျဖစ္ေတာ့မည္ဆိုတာသိသည္။
ဂၽြန္ေယာင္းလည္းေသေနေလာက္ပီ'..။

"မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွာကေလး
တေယာက္ရွိတယ္ JeonJungkookသမီးပဲ...
ငါ့သမီးအတြက္ အေဖျပန္လိုခ်င္တာ
မဆန္းဘူး ထိုးလိုက္...."

Jimin သည္ထိုစကားေၾကာင့္မ်က္ဝန္း
ေတြပိုေတာက္သြားကာပါးအားလည္ထြက္သြား
ေအာင္ရိုက္ခ်လိုက္သည္။

"ေစာက္ေပါက္ကရေတြလာမေျပာနဲ႔."

"ေယာက်္ားတေယာက္နဲ႔မိန္းမတစ္ေယာက္
မိုးလင္းမိုးခ်ဴပ္ တအိပ္ယာထဲအတူတူ
အိပ္ေနတာ ဘာမွမဆက္ႏြယ္ပါဘူးလို႔
ေျပာတာကိုယုံတာ ဒီကမၻာေပၚမွာ
နင္တေယာက္ပဲရွိတယ္ Parkjimin....
ငါတို႔အတူတူေနတာ တရက္ႏွစ္ရက္မဟုတ္ဘူး
ငါဒီေလာက္အထိလုပ္ေနတာ
ငါ့သားသမီးအတြက္ မိသားစုလိုအပ္လို႔
ငါကေတာ့ကေလးတေယာက္နဲ႔ဒုကၡ
ပင္လယ္ေဝပီး နင္တို႔ကေပ်ာ္ေနတာ
ျဖစ္နိုင္ရဲ့လား...."

Jimin သည္ေဒါသတခုျဖင့္အပ္အား
ထိုးမိထ္ုးရာသို႔ထိုးခ်လိုက္သည္။

"နင့္ပါးစပ္က ေျပာတိုင္းယုံရေအာင္
လည္း ငါကေစာက္႐ူးမဟုတ္ဘူး
ေအာက္တန္းက်တာေတြေတာ္ေလာက္ပီ.."

"DNAစစ္လိုက္ေလ...သြားၾကည့္လိုက္
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သမီးေလးရွိလိမ့္မယ္...
ေသခ်ာေပါက္ JungKookသမီးပဲ
ငါကိုယ္ဝန္ရေတာ့မွ နင့္ရဲ့ကမၻာ့အခ်စ္တတ္
ဆုံးေယာက်္ားက ထားခဲ့မလို႔ႀကံလို႔
ငါလုပ္မိလုပ္ရာလုပ္ခဲ့တာ...
အရာအားလုံးစစ္ပီး ဟုတ္တယ္ဆိုရင္
ငါ့သမီးကို သူ႔အေဖကိုျပန္ေပးရမယ္
နင္ကေလးနဲ႔ၿပိဳင္ပီးေတာ့ေတာ့
အခ်စ္႐ူးမ႐ူးခ်င္ဘူးမလား....."

Graceသည္ေနာက္ဆုံးအသိက
တခုခုျဖင့္ရိုက္ခ်လိုက္ျခင္း...
သူမေမွာင္မိုက္သြားခဲ့သည္။
Jimin သည္ေသြးအိုင္ထဲလဲၿပိဳသြား
ေသာGrace အားထားခဲ့ကာ
တဖက္အခန္းထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္း
ေလၽွာက္သြားရင္းအခန္းတံခါးအား
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္...။
ခုတင္ေပၚတြင္က်ယ္ေလာင္စြာ
ရိုက္ပုတ္ေနေသာအသံမ်ားအား
မၾကားသလိုအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာကေလး
တေယာက္ရွိေနသည္...။
တကယ္ရွိေနတာပဲ....။
တကယ္ တကယ္ မ်ားလား....။
မဟုတ္ပါဘူး...Grace ဘယ္ေလာက္ဥာဏ္
မ်ားတဲ့မိန္းမလဲ....။
စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္မယ္.....

ဟုတ္ေနရင္ေရာ.......။

မုန္းလွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုပီး ကိုကို႔အယုအယ
ေအာက္သူေတာင္ေပ်ာ္က်ခဲ့တာ
ဒီမိန္းမနဲ႔ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီတြဲပီး ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ...။
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္မယ္...
ကိုကို႔ကိုမေပးနိုင္ပါဘူး...
ဟုတ္ေနရင္...ကိုကိုက သူ႔ေသြးသားကို
ဥေပကၡာဘယ္ျပဳနိုင္မလဲ.....။
မျဖစ္ဘူး...။

တံခါးအားပိတ္ျပန္မပိတ္လိုက္ခင္
ဆံပင္ရွည္ရွည္ေလးေတြႏွင့္အ႐ုပ္ကေလး
ဖက္ကာအိပ္စက္ေနေသာကေလးေလး
၏မ်က္ႏွာေလးအားၾကည့္မိေတာ့

တကယ္မ်ားျဖစ္ေနရင္
ကိုကိုဟာ တာဝန္မေက်တဲ့အေဖတေယာက္
ျဖစ္မွာလား...။
အေဖမရွိဘဲ...ႀကီးျပင္းလာမဲ့
ကေလးမေလးျဖစ္လာမွာလား...။
မိဘမဲ့အေၾကာင္းသူေကာင္းေကာင္း
နားလည္သူမို႔  ရင္ေတြနာလာသည္..။
ဘာလုပ္ရမွာလဲ....။

စစ္ေဆးမွုေတြကိုလည္းမလုပ္ရဲ
မဟုတ္ခဲ့ရင္အဆင္ေျပေနေပမယ့္
ဟုတ္ေနလၽွင္ သူ႐ူးသြားလိမ့္မည္...။

"ကေလး!!!!!"

အခန္းတံခါးေရွ႕မတ္တပ္စုံရပ္ေနေသာ
Jiminသည္အသက္မဲ့ေနသလို...
ဆြဲလွုပ္ကာအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ဆြဲရမ္းေခၚေတာ့မွမ်က္ဆံေလးေတြ
လွုပ္ရွားလာသည္....။

"ကိုကို....!"

"အင္း...ကိုကိုပါ....."

မ်က္လုံးေလးေတြသည္ေတာင္ေျမာက္
ေရြ႕လၽွားေနကာ သူ႔အားတုန္လွုပ္စြာ
ၾကည့္လာေသာကေလးငယ္သည္
ဘာေတြမ်ားေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရလို႔လဲ...။

"ေၾကာက္တယ္...."

ေသြးေတြေပေနေသာလက္ကေလးေတြ
ေပက်ံေနေသာအက်ီျဖဴျဖဴေလးနဲ႔
တုန္ရီေနေသာကေလးငယ္သည္
ရင္ခြင္ထဲသို႔ အတင္းတိုးဝင္လာခဲ့သည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကို
ေနာက္က်သြားလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္
ကေလးရယ္ ဘယ္နားထိသြားေသးလဲ...."

အားလုံးကိုထိခိုက္ေအာင္သိမ္းက်ဳံး
ရိုက္ခဲ့သူသည္မိမိသာ....။
မေသ႐ုံတမယ္ထိုးက်ိတ္ခဲ့သူသည္
မိမိသာ....။
အနိုင္ရခဲ့သူသည္လည္းမိမိသာ....။

"ဘယ္ေနရာမွမထိေပမယ့္....
ေၾကာက္တယ္.....ဖက္ထားေပးပါ...."

တုန္လွုပ္စြာတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္
ဖက္ထားေသာကေလးအားျပန္သိမ္း
ေပြ႕ထားလိုက္ကာစိတ္သက္သာေစရန္
ရည္ရြယ္ခဲ့သည္။

"သူ႔ကို Min သတ္လိုက္မိတယ္ထင္တယ္...."

"ရတယ္..ဘာမွမျဖစ္ဘူး
ကေလး လူသတ္လည္း အျပစ္မရွိဘူး
ကိုကိုနားလည္တယ္.....
ကေလးမသတ္လည္းကိုကိုကသတ္မွာမလို႔...
စိတ္မပူနဲ႔...."

Namjoon Hyung ဖုန္းဆက္ဆက္ခ်င္း
အေျပးျပန္လာေသာ္လည္းကားလမ္းပိတ္မွု
ေတြၾကန့္ၾကာမွုေတြသည္ဆိုးဝါးလွေသာ
ပူပန္မွုေတြအားဖန္တီးခဲ့သည္။
Minသည္ မေၾကာက္မလန့္ေျပးထြက္
သြားခဲ့သည္တဲ့....။
Grace...ဟူေသာအမည္နာမအားၾကား
လိုက္ရသည္ႏွင့္ ဒါကအႏၲရာယ္တခုမွန္း
တန္းသိကာ..မေက်ပြဲေတြထပ္ႏြဲရအုန္းမည္...။

ေရာက္သြားတဲ့အခါတအိမ္လုံး
အတုံးအ႐ုန္းလဲက်ေနပီ ၾကမ္းျပင္ေပၚ
တြင္သတိလစ္ေနေသာလီဂၽြန္ေယာင္း

ကေလးကိုအသဲအသန္ရွာမိေသာ္အခါ
အခန္းတံခါးတခုအေရွ႕တြင္ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလး
ရပ္ေနသည္။
ကံၾကမၼာအားေက်းဇူးအထူးတင္မိသည္။
အေကာင္းပကတိအတိုင္းေလး
ကေလးငယ္အားေတြ႕လိုက္ရျခင္းထက္
ပိုစိတ္ခ်မ္းသာသြားေစေသာ
အခိုက္အတန့္မ်ိဳးမရွိပါ....။

သူဘာမွေတာင္မလုပ္ရဘဲ႐ုပ္ပ်က္ဆင္း
ပ်က္Graceပုံစံသည္ Minဘယ္ေလာက္
မုန္းေနခဲ့သလဲေပၚလြင္ေစသည္အထိ..။

"ရဲေတြေခၚထားေသးလား...."

"မေခၚထားဘူး ကိုကိုခုေခၚလိုက္မယ္ေလ"

"မေခၚနဲ႔..."

လူအမ်ားႀကီးေရွ႕ေရာက္မွဖြင့္ခ်လိုက္ရင္
ပိုဆိုးသြားနိုင္တာေၾကာင့္အျပင္းအထန္တား
မိခဲ့သည္။

"ရဲမေခၚရဘူးဆိုရင္လည္းဒီမိန္းမကို
စီရင္လိုက္မယ္ေလမေသေလာက္ေသးဘူး
.ေနာက္ပိုင္း
ကေလးကိုဆက္ထိပါးကို ကိုကို
မလိုခ်င္ဘူး...."

"မလုပ္ပါနဲ႔...က်ေတာ္ႏွိပ္စက္ထားတာ
လုံေလာက္ပါတယ္..."

အိပ္ေနေသာကေလးေလးအေမမရွိေတာ့
ေအာင္မလုပ္ခ်င္ေတာ့...။
ဆိုးသာဆိုးမည္ မိုက္သာမိုက္လိုက္မည္
မယုတ္ေတာ့မယုတ္မာခ်င္ပါ။
ကိုကိုသည္မ်က္လုံးေတြအား
ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လာေတာ့သည္။

မူမမွန္ျခင္းအား ကိုကိုသည္အသံအနိမ့္အျမင့္
နားေထာင္႐ုံနဲ႔သိနိုင္ေသာသူမလို႔
ကိုကိုမသကၤာေတာ့တာသူသိသည္။

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ Min....
တခုခုျဖစ္ေနတယ္မလား...."

"ဖက္ပဲထားေပးပါ အဆင္ေျပတယ္
ကိုကို ဖြက္ထားေပးရင္အဆင္ေျပပါတယ္...."

"သူတအိမ္လုံးကိုရိုက္ထားတာ
Hyung....ဟိုမိန္းမကိုလည္း
ဘာေတြေတာင္လုပ္ထားလဲမသိဘူး
စုတ္ျပတ္ေနတာပဲ....
မေကာင္းဆိုးဝါးလို လုပ္ေနပီး
သူ႔ေယာက်္ားလာမွ တေလာကလုံးက
ဝိုင္းအနိုင္က်င့္သလိုDramaခ်ိဳး
တာ လက္ေတြယားလိုက္တာHyungရယ္.."

ခဏအၾကာYoongiHyungပါေရာက္လာ
ပီးသူ႔အားစကားတခြန္းမွမေျပာဘဲ
တကိုယ္လုံးအားအစုန္အဆန္ၾကည့္ကာ
စိတ္လွုပ္ရွားေနေသာပုံ...။
သူေျပာတာေတြကိုHyungစိတ္မဝင္စား
ဘဲသူ႔တကိုယ္လုံးကျခစ္ရာပဲ့ရာမ်ားကို
သာၾကည့္ေနသည္။
JeonJungkookသည္
Dramaမင္းသားအားေခ်ာ့ေမာ့ကာ
ေခၚသြားခဲ့သည္။
ဟိုမိန္းမလူေတြသည္ေဆး႐ုံပို႔ရန္
အေျပးအလႊားနာေနၾကရက္ႏွင့္စိုးရိမ္
ေနၾကေသးကာသစၥာခံေနသည္။
KimTaeHyung၏ထိန္းခ်ဴပ္မွု
ေအာက္မေက်နပ္ေသာအၾကည့္တခ်က္
မၽွပင္လွန္မၾကည့္နိုင္ဘဲေတာင္းပန္ကုန္ၾကသည္။
အသားနာရမွာေတာ့အားလုံးကေၾကာက္
တတ္ၾကတာပဲ....။

ဘာအကန့္ေတြရွိမွန္းမသိေပမယ့္
Jimin က ခ်မယ္ဆို ခ်ပီးသားမို႔
သူသိပ္စိတ္မဝင္းစားပါ....။

အိမ္အျပင္သို႔ထြက္လာကာ
လမ္းအတူတူေလၽွာက္ရင္း
ကားဆီသို႔ဦးတည္ခဲ့သည္။
Hyungသည္မေမၽွာ္လင့္ေသာ
လုပ္ရပ္တခုကိုလုပ္ခဲ့သည္။

လမ္းလည္ေကာင္တည့္တည့္တြင္
သူ႔အားဆြဲေခၚကာဘာမွမေျပာဘဲ
ႏူတ္ခမ္းေတြဆီသို႔ခစားလိုက္ျခင္း....။
အံ့ဩလြန္း၍မ်က္လုံးေတာင္မမွိတ္နိုင္
ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ရယ္....။

"Hyung.....!"

႐ုန္းလိုက္ကာHyungကိုၾကည့္မိေတာ့
ေရခဲရိုက္လူသားလို..။
တခါျပန္ဆြဲယူကာထပ္နမ္းေနျပန္သည္။

"လမ္းႀကီးမွာ...."

ျပန္႐ုန္းကာဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ေလးက
ရွက္ကိုးရွက္ကန္းလုပ္လာေတာ့
MinYoongiသည္ေခါင္းညိတ္အထပ္ထပ္ညိတ္ကာ

"စိတ္ပူလို႔......မင္းထိခိုက္မိတာေတြ
စိတ္ပူလြန္းလို႔ပါ...."

ဘာဆိုင္သလဲဟု...ခြန္းတုံ႔ျပန္ခ်ိန္မရပါ...။
MinYoongiသည္ရန္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ထက္
ပိုၾကာစြာပထမဆုံးအနမ္းအား
လမ္းေပၚတြင္ပဲ...ေခ်ေခ်မိုးမိုးေပးသြားခဲ့သည္။

ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာေတြမ်ား....

မုန္တိုင္းပီး...အဆြိေတြလာ✌🏻