Prologue

Unicode

အား...
နောက်ဆုံးတော့ ငါဒီmissionကိုအချိန်အကြာကြီးနဲ့ပြီးမြောက်ခဲ့ပြီ။ missionအားလုံးပြီးဖို့ကိုဒီလောက်ထိကြာမယ်လို့ ငါမထင်ထားဘူး။ ဒါပေမယ့်အခုတော့ပြီးသွားပါပြီလေ။

အခု‌ငါအေးအေး‌ဆေးဆေးနေလို့ရပြီပေါ့။

ငါဒီလိုအေးအေးဆေးဆေးနေလို့ရမယ့် အချိန်ကိုစောင့်နေခဲ့ရတာ။ အဲ့တာကmissionတွေကြောင့်လဲမဟုတ်သလို systemကြောင့်လဲမဟုတ်ဘူး။ ငါတစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့အတူတူ ရှိနေချင်ယုံလေးပါ။ ငါတစ်ယောက်တည်းမရှိနေချင်တော့ဘူး။ ငါဝိဉာဉ်ကူး‌ပြောင်းတဲ့အချိန်အတိုင်း ငါအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုခံစားတတ်လာတယ်။ အဲ့ခံစားချက်ကကွဲပြားတယ်။ ငါဘာလို့ဒီလိုရုတ်တရက်ခံစားတတ်လာသလဲဆိုတာကို နားမလည်တော့ဘူး။

ငါဒီလိုမျိုးတစ်ခါမှ မခံစားဖူးဘူး။ ဒီဟာက ငါမရှိဖူးတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုဘဲ။ ငါကsystemနဲ့မရေမတွက်နိုင်တဲ့အချိန်တွေကို ရွှေ့ပြောင်းပေးခံရတဲ့စိတ်ဝိဉာဉ်တစ်ခုပါ။ တကယ်တော့ငါ့မှာsystemလေးခုရှိတယ်။ ငါmissionတွေပြီးဆုံးတဲ့အခါတိုင်းတစ်ခုထပ်ထည့်လေ့ရှိတယ်။ အဲ့တာကတော့ငါ့ရဲ့ ငါးခုမြောက်systemဘဲ။

အကြောင်းပြချက်အချို့ကြောင့် ငါ့ရဲ့အရင်systemတွေကငါ့ကို hostတစ်ယောက်အနေနဲ့ လိုအပ်‌ချက်တွေရှိနေကြောင်း ပြောလေ့ရှိတယ်။ ငါ့မှာဘာအကြံအညဏ်မှမရှိခဲ့ဘူး။ အခုအချိန်ထိ ငါ့ရဲ့ဘယ်အစိတ်အပိုင်းကလိုအပ်ချက်တွေ ရှိနေလဲဆိုတာကို။ ငါသူတို့ကိုမေးလိုက်တဲ့အချိန်တိုင်း သူတို့ပြောတာက

"hostအနေနဲ့သိစရာမလိုဘူး။" တဲ့

ငါအဲ့တာကိုတွေးမိတဲ့အခါတိုင်း ငါ့ကိုရူးသွပ်သွားစေတယ်။

အခုငါ့ကမ္ဘာကိုပြန်ရောက်ရင်ငါ ငါ့ရဲ့ချစ်သူကိုအရင်ရှာရမယ်။

ငါကအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုယုံကြည်တဲ့သူတော့မဟုတ်ပေမယ့် ငါ့ရဲ့‌ေလးခုမြောက် systemပြောတာကိုတော့ငါမှတ်မိနေတယ်။ သူပြောတာကငါ့မှာချစ်သူရှိပြီး ငါတို့တွေကတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မြတ်နိုးတယ်လို့ပြောတယ်။

ငါတစ်ခါမှ"ချစ်ရသူ"ဆိုတဲ့ဟာကိုမယုံကြည်ခဲ့တာကို အခုတော့...ငါငါ့ရဲ့systemပြောတာကအမှန်ဖြစိလိမ့်မယ်လို့ထင်နေတယ်။

ဘာလို့လဲဆိုတော့ငါ့မှာအခုတစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့ ခံစားချက်မျိုးရနေလို့ဘဲ။

28.10.2020
Wed

Zawgyi

အား....

ေနာက္ဆံုးေတာ့ငါဒီmissionကို အခ်ိန္အၾကာႀကီးနဲ႔ၿပီးေျမာက္ခဲ့ၿပီ။ missionအားလံုးၿပီးဖို႔ကို ဒီေလာက္ထိၾကာမယ္လို႔ငါမထင္ထားဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ၿပီးသြားပါၿပီေလ။

အခုငါေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔ရၿပီေပါ့။

ငါဒီလိုေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔ရမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနခဲ့ရတာ။ အဲ့တာကmissionေၾကာင့္လဲ မဟုတ္သလို။ systemေၾကာင့္လဲ မဟုတ္ဘူး။ ငါတစ္စံု‌တစ္ေယာက္နဲ႔ အတူတူရိွေနခ်င္ယံုေလးပါ။ ငါတစ္ေယာက္တည္းမရိွေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ငါဝိဉာဉ္ကူးေျပာင္းတဲ့အခ်ိန္အတိုင္း ငါအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကိုခံစားတတ္လာတယ္။ အဲ့ခံစားခ်က္က ကြဲျပားတယ္။ ငါဘာလို႔ဒီလိုရုတ္တရက္ခံစားတတ္လာသလဲဆိုတာကို နားမလည္ေတာ့ဘူး။

ငါဒီလိုမ်ိဳးတခါမွ မခံစားဖူးဘူး။ ဒီဟာကငါ့မွာ မရိွဖူးတဲ့ခံစားခ်က္တစ္ခုဘဲ။ ငါကsystemနဲ႔ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုေရႊ့ေျပာင္းေပးခံရတဲ့ စိတ္ဝိဉာဉ္တစ္ခုပါ။ တကယ္ေတာ့ငါ့မွာ systemေလးခုရိွတယ္။ ငါmissionေတြၿပီးဆံုးတဲ့အခါတိုင္း တစ္ခုထပ္ထၫ့္ေလ့ရိွတယ္။ အဲ့တာကေတာ့ငါ့ရဲ့ ငါးခုေျမာက္systemပါဘဲ။

အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ငါ့ရဲ့အရင္systemေတြကငါ့ကိုhostတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြရိွေၾကာင္း ေျပာေလ့ရိွတယ္။ ငါ့မွာဘာအႀကံအညဏ္မွမရိွခဲ့ဘူး။ အခုအခ်ိန္ထိ ငါသူတို႔ကိုေမးလိုက္တိုင္း သူတို႔ေျပာလာတာက

"hostအေနနဲ႔ သိစရာမလိုဘူး" တဲ့

ငါ့အဲ့တာကိုေတြးမိတဲ့အခါတိုင္း ငါ့ကိုရူးသြပ္သြားေစတယ္။

အခုငါ့ကမ႓ာကိုျပန္ေရာက္ရင္ ငါငါ့ရဲ့ခ်စ္သူကိုအရင္ရွာရမယ္။

ငါကအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ယံုၾကၫ့္တဲ့သူေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ ငါ့ရဲ့ေလးခုေျမာက္systemေျပာတာကိုေတာ့ငါမွတ္မိေနခဲ့တယ္။ သူေျပာတာက ငါ့မွာခ်စ္သူရိွၿပီး ငါတို႔ေတြကတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ျမတ္ႏိုးတယ္လို႔ေျပာတယ္။

ငါတစ္ခါမွ"ခ်စ္ရသူ" ဆိုတဲ့ဟာကိုမယံုၾကည္ခဲ့တာကို အခုေတာ့...ငါငါ့ရဲ့systemေျပာတာကအမွန္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ေနတယ္။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါ့မွာအခုတစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးရေနလို႔ဘဲ။

28.10.2020
Wed

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top