<>

Zawgyi

[ပီ...ပီ...ပီ...ပီ...ပီ]
(ႏိႈးစက္သံ)

[ပီ...ပီ...ပီ...ပီ...ပီ]

အားးးးး
အသံတိတ္လို႔ရမလား!!!!

(ဘမ္း....ခရက္..ခရက္)

ေသာက္က်ဳိးနည္း!!!တကယ္ႀကီးလား!!!
ထပ္ၿပီးေတာ့!!!!

အားးး...ေကာင္းၿပီ!!!ငါအိပ္ယာကထၿပီ!!!

အဲ့တာကLi Weiရဲ႕တတိယေျမာက္ႏိႈးစက္သံပင္ျဖစ္သည္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့သူမ တကယ္ကိုမြဲေနၿပီ။ သူမေစ်းဝယ္ထြက္တာနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြဝယ္လိုက္တဲ့ပိုက္ဆံက သူမမွာစုထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြနဲ႔ဘဲျဖစ္သည္။

ေကာင္းေလစြ။ သင္သူမကိုအျပစ္တင္လို႔လဲမရပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူမက ကမာၻေျမေပၚမွာေရာက္ေနတာ သံုးရက္ဘဲရိွေသးတယ္။ သူမပိုက္ဆံကိုဘယ္လိုသြား႐ွာရမွာလဲ။

အဲ့ဒီပိုက္ဆံက သူမကမာၻေျမေပၚမွာရိွစဥ္တုန္းက စုထားခဲ့တာျဖစ္သည္။ အဲ့တာကလည္း ေတာ္ေတာ္ကိုၾကာခဲ့ေလၿပီ။

sob..sob..sob သူမတကယ္ကိုငိုခ်င္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္သူမမွာ မ်က္ရည္မက်န္ေတာ့ေပ။

အဲ့တာကတကယ္ကိုမေတာ္တဆပါ။ သူမ မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကူးေျပာင္းခဲ့ေပမယ့္လည္း မနက္ခင္းအိပ္ယာထလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ သူမအဲ့တာနဲ႔ေနသားမက်ေသးေပ။

ကူးေျပာင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း သူမမွာ မနက္ခင္းအိပ္ယာႏိႈးေပးဖို႔system ရိွေသးသည္။ ဒါေပမယ့္အခုကေတာ့ သူမမွာႏိႈးေပးဖို႔ဘယ္သူမွ မရိွ႐ုံုတင္မကဘူး သူမကဆင္းလဲဆင္းရဲေနေသးသည္။ သူမႏိႈးစက္ေကာင္းေကာင္းဝယ္ဖို႔ေတာင္ မတတ္ႏိုင္ဘူး။

ဟမ္....(သက္ပ်င္းခ်သံ)
ဒီလိုေနထိုင္တာကသူမကို ကူညီႏုိင္မမွာမဟုတ္ေပ။
အိပ္ယာကေနထတာဘဲေကာင္းပါတယ္...

Li Weiမ်က္ႏွာသစ္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမမီးဖိုေခ်ာင္ထဲသြားလိုက္ၿပီး ဘာခ်က္ရမလဲဆိုတာကိုၾကည့္လိုက္သည္။

႐ုတ္တရက္ႀကီးသူမရဲ႕ေခါင္းက နာက်င္လာၿပီးေတာ့....ဘန္း!!!
LiWei ေမ့လဲသြားခဲ့သည္။

----------------------
[ဒင္! ဒင္! ဒင္!]
[systemနယ္ေျမကေန ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္host]

အား.....ဘာျဖစ္သြားတာလဲ???
ခ်ီးဘဲ! ေစာက္က်ဳိးနည္းလိုဘဲ!! နာလိုက္တာ!!!

[Host အဆင္ေျပရဲ႕လား??]

အာ....ဘယ္သူေျပာေနတာလဲ။ သူမၾကားလိုက္တာက မွားေနတာလား...

[Host]

[Hostေရ]

[Hostလို႔]

ဘယ္သူစကားေျပာေနတာလဲ။ ေက်းဇူးျပဳ ၿပီးတိတ္တိတ္ေလးေနေပးလို႔ရမလား!!!

[အာ...ေကာင္းပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တိတ္တိတ္ေလးေနေပးပါ့မယ္ host]

ထြက္လာခဲ့စမ္း။ အခုစကားေျပာေနတာဘယ္သူဘဲျဖစ္ျဖစ္။

[Host အဲ့တာကေလ ကြၽန္ေတာ္မထြက္လာခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ထြက္လာလို႔မရလို႔ပါ။ ဒီsystemက သင့္ရဲ႕ေခါင္းထဲမွာဘဲရိွတာပါ။]

နင္အခုဘာေျပာလိုက္တယ္!!!

[ဒီ-ဒီsystemက သင့္ရဲ႕ ေခါင္းထဲမွာပါလို႔ host]

system.....

[သင့္ရဲ႕systemက ဒီမွာပါhost]

စိတ္ေလ်ွာ့။ စိတ္ေလ်ွာ့ LiWeiေရ။ ဝင္ေလ...ထြက္ေလ။ ဝင္ေလ...ထြက္ေလ။ ေကာင္းၿပီ နင္တကယ္ကိုေကာင္းေကာင္းလုပ္ခဲ့တယ္။
LiWei သူမကိုယ္သူမ အတတ္ႏိုင္ဆံုးစိတ္ထဲကေန ေျဖေလ်ွာ့လိုက္သည္။ သူမက သူမရဲ႕ေဒါသထြက္မသြားေအာင္လုပ္လိုက္သည္။

[Host]

ငါ့ကိုျပန္႔ပို႔ေပး။

[Host ေက်းဇူးျပဳ ၿပီးကြၽန္ေတာ္ေျပာတာကို နားေထာင္ေပးပါအံုး။]

"င္ေသာက္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။" သူမက သူမရဲ႕ကမာၻေျမေပၚကိုေရာက္တာ ရက္အနည္းငယ္ဘဲရိွေသးတယ္ အခုေတာ့သူမကျပန္ၿပီးကူးေျပာင္းရအံုးမွာလား။ ေသလိုက္ေလ....

[Host ဒီတစ္ခါတည္းပါ။ ဟုတ္ၿပီလား။]

ေျပာ....

[ဒါကဒီလို႔ပါhost။ ကြၽန္ေတာ္တို႔systemေတြ အရမ္းကိုခက္ခဲတဲ့အေျခအေနကို ေရာက္ေနလို႔ပါ။]

အဲ့တာကငါနဲ႔ဘာေတြမ်ားလုပ္စရာ႐ွိလို႔လဲ?

[ရိွတာေပါ့။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့host တ္ေယာက္ထဲကဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုကူညီႏိုင္မွာမို႔လို႔ပါ။]

အဲ့ေတာ့?

[ကြၽန္ေတာ္တို႔သင့္ရဲ႕အကူအညီလိုေနလို႔ပါ။]

ငါမကူညီႏိုဝ္ဘူး။

systemကေတာ့တကယ္ကိုငိုခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူ႔ဆရာေျပာလိုက္တာက hostတစ္ေယာက္ရေအာင္လုပ္ရင္လုပ္မဟုတ္ရင္ ျပႆနာ
အႀကီးႀကီးတက္သြားမွာပင္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ systemကဘာျပႆနာလဲဆိုတာကိုမသိတာျဖစ္သည္။ အဲ့တာကတကယ္ကိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္။

(ငါမွတ္မိၿပီ။ အထ်က္အလက္ေတြေျပာတာေတာ့hostက သူ႔ရဲ႕ခ်စ္သူကို႐ွာေနတာတဲ့။ ငါအဲ့တာနဲ႔အေပးအယူလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္။ ဟဟ ဒီsystemကေတာ္ေတာ္ဥာဏ္ေကာင္းတာဘဲ)

[Host အကယ္၍သင္ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အလုပ္လုပ္ဖို႔သေဘာတူရင္ ကြၽန္ေတာ့္ဆရာကသင့္ရဲ႕ခ်စ္သူကို႐ွာေပးလိမ့္မယ္။]

ငါကဘာလို႔နင့္ကိုယံုရမွာလဲ??

[ဒီsystemက systemရဲ႕အမည္နာမနဲ႔ျကိမ္ဆိုရဲပါတယ္။]

အို...နင္ငါ့ကိုလိမ္ေနတယ္ဆိုရင္ဘ္ယလိုလုပ္မလဲ။

[ဒီsystemကမလိမ္ပါဘူး။]

ေကာင္းၿပီ။ ဒါဆိုႀကိမ္ျပေလ။

[systemရဲ႕အမည္နာမထဲမွာ ဒီsystemကလိမ္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ဆရာဆီက ဆိုးဆိုးရြားရြားအျပစ္ေပးခံရပါေစ။]

[Host]

ငါဆိုတဲ့LiWeiက သင္နဲ႔အလုပ္လုပ္ဖို႔သေဘာတူပါတယ္။

[ေယး.....]

[ဒာဆိုက်ြန္ေတာ္တို့missionေတြကို အခုဘဲစလိုက္မလားhost?]

အင္း....နင္စလို႔ရတယ္။

Unicode

[ပီ...ပီ...ပီ...ပီ...ပီ]
(နှိုးစက်သံ)

[ပီ...ပီ...ပီ...ပီ...ပီ]

အားးးးး
အသံတိတ်လို့ရမလား!!!!

(ဘမ်း....ခရက်..ခရက်)

သောက်ကျိုးနည်း!!!တကယ်ကြီးလား!!!
ထပ်ပြီးတော့!!!!

အားးး...ကောင်းပြီ!!!ငါအိပ်ယာကထပြီ!!!

အဲ့တာကLi Weiရဲ့တတိယမြောက်နှိုးစက်သံပင်ဖြစ်သည်။ လောလောဆယ်တော့သူမ တကယ်ကိုမွဲနေပြီ။ သူမဈေးဝယ်ထွက်တာနဲ့ လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေဝယ်လိုက်တဲ့ပိုက်ဆံက သူမမှာစုထားတဲ့ပိုက်ဆံတွေနဲ့ဘဲဖြစ်သည်။

ကောင်းလေစွ။ သင်သူမကိုအပြစ်တင်လို့လဲမရပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့သူမက ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာရောက်နေတာ သုံးရက်ဘဲရှိသေးတယ်။ သူမပိုက်ဆံကိုဘယ်လိုသွားရှာရမှာလဲ။

အဲ့ဒီပိုက္ဆံက သူမကမ္ဘာမြေပေါ်မှာရှိစဉ်တုန်းက စုထားခဲ့တာဖြစ်သည်။ အဲ့တာကလည်း တော်တော်ကိုကြာခဲ့လေပြီ။

sob..sob..sob သူမတကယ်ကိုငိုချင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့်သူမမှာ မျက်ရည်မကျန်တော့ပေ။

အဲ့တာကတကယ်ကိုမတော်တဆပါ။ သူမ မရေတွက်နိုင်လောက်အောင် ကူးပြောင်းခဲ့ပေမယ့်လည်း မနက်ခင်းအိပ်ယာထလိုက်တဲ့အချိန်မှာတောင် သူမအဲ့တာနဲ့နေသားမကျသေးပေ။

ကူးပြောင်းလိုက်တဲ့အချိန်တိုင်း သူမမွာ မနက်ခင်းအိပ်ယာနှိုးပေးဖို့system ရှိသေးသည်။ ဒါပေမယ့်အခုကတော့ သူမမှာနှိုးပေးဖို့ဘယ်သူမှ မရှိရုံတင်မကဘူး သူမကဆင်းလဲဆင်းရဲနေသေးသည်။ သူမနှိုးစက်ကောင်းကောင်းဝယ်ဖို့တောင် မတတ်နိုင်ဘူး။

ဟမ်....(သက်ပျင်းချသံ)
ဒီလိုနေထိုင်တာကသူမကို ကူညီနိုင်မမှာမဟုတ်ပေ။
အိပ်ယာကနေထတာဘဲကောင်းပါတယ်...

Li Weiမျက်နှာသစ်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ သူမမီးဖိုချောင်ထဲသွားလိုက်ပြီး ဘာချက်ရမလဲဆိုတာကိုကြည့်လိုက်သည်။

ရုတ်တရက်ကြီးသူမရဲ့ခေါင်းက နာကျင်လာပြီးတော့....ဘန်း!!!
LiWei မေ့လဲသွားခဲ့သည်။

----------------------
[ဒင်! ဒင်! ဒင်!]
[systemနယ်မြေကနေ ကြိုဆိုလိုက်ပါတယ်host]

အား.....ဘာဖြစ်သွားတာလဲ???
ချီးဘဲ! စောက်ကျိုးနည်းလိုဘဲ!! နာလိုက္တာ!!!

[Host အဆင်ပြေရဲ့လား??]

အာ....ဘယ်သူပြောနေတာလဲ။ သူမကြားလိုက်တာက မှားနေတာလား...

[Host]

[Hostရေ]

[Hostလို့]

ဘယ်သူစကားပြောနေတာလဲ။ ကျေးဇူးပြု ပြီးတိတ်တိတ်လေးနေပေးလို့ရမလား!!!

[အာ...ကောင်းပါပြီ။ ကျွန်တော်တိတ်တိတ်လေးနေပေးပါ့မယ် host]

ထွက်လာခဲ့စမ်း။ အခုစကားပြောနေတာဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ်။

[Host အဲ့တာကေလ ကျွန်တော်မထွက်လာချင်လို့မဟုတ်ပါဘူး။ ထွက်လာလို့မရလို့ပါ။ ဒီsystemက သင့်ရဲ့ခေါင်းထဲမှာဘဲရှိတာပါ။]

နင်အခုဘာပြောလိုက်တယ်!!!

[ဒီ-ဒီsystemက သင့်ရဲ့ ခေါင်းထဲမှာပါလို့ host]

system.....

[သင့်ရဲ့systemက ဒီမွာပါhost]

စိတ်လျှော့။ စိတ်လျှော့ LiWeiရေ။ ဝင်လေ...ထွက်လေ။ ဝင်လေ...ထွက်လေ။ ကောင်းပြီ နင်တကယ်ကိုကောင်းကောင်းလုပ်ခဲ့တယ်။
LiWei သူမကိုယ္သူမ အတတ်နိုင်ဆုံးစိတ်ထဲကနေ ဖြေလျှော့လိုက်သည်။ သူမက သူမရဲ့ဒေါသထွက်မသွားအောင်လုပ်လိုက်သည်။

[Host]

ငါ့ကိုပြန့်ပို့ပေး။

[Host ကျေးဇူးပြု ပြီးကျွန်တော်ပြောတာကို နားထောင်ပေးပါအုံး။]

"င်သောက်ဂရုမစိုက်ဘူး။" သူမက သူမရဲ့ကမ္ဘာမြေပေါ်ကိုရောက်တာ ရက်အနည်းငယ်ဘဲရှိသေးတယ် အခုတော့သူမကပြန်ပြီးကူးပြောင်းရအုံးမှာလား။ သေလိုက်လေ....

[Host ဒီတစ်ခါတည်းပါ။ ဟုတ်ပြီလား။]

ပြော....

[ဒါကဒီလို့ပါhost။ ကျွန်တော်တို့systemတွေ အရမ်းကိုခက်ခဲတဲ့အခြေအနေကို ရောက်နေလို့ပါ။]

အဲ့တာကငါနဲ့ဘာတွေများလုပ်စရာရှိလို့လဲ?

[ရှိတာပေါ့။ ဘာလို့လဲဆိုတော့host တ်ယောက်ထဲကဘဲ ကျွန်တော်တို့ကိုကူညီနိုင်မှာမို့လို့ပါ။]

အဲ့တော့?

[ကျွန်တော်တို့သင့်ရဲ့အကူအညီလိုနေလို့ပါ။]

ငါမကူညီနိုဝ်ဘူး။

systemကတော့တကယ်ကိုငိုချင်နေပြီဖြစ်သည်။ သူ့ဆရာပြောလိုက်တာက hostတစ်ယောက်ရအောင်လုပ်ရင်လုပ်မဟုတ်ရင် ပြဿနာ
အကြီးကြီးတက်သွားမှာပင်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ systemကဘာပြဿနာလဲဆိုတာကိုမသိတာဖြစ်သည်။ အဲ့တာကတကယ်ကိုကြောက်ဖို့ကောင်းသည်။

(ငါမှတ်မိပြီ။ အထျက်အလက်တွေပြောတာတော့hostက သူ့ရဲ့ချစ်သူကိုရှာနေတာတဲ့။ ငါအဲ့တာနဲ့အပေးအယူလုပ်ရင်ကောင်းမယ်။ ဟဟ ဒီsystemကတော်တော်ဉာဏ်ကောင်းတာဘဲ)

[Host အကယ်၍သင်ကျွန်တော်နဲ့အလုပ်လုပ်ဖို့သဘောတူရင် ကျွန်တော့်ဆရာကသင့်ရဲ့ချစ်သူကိုရှာပေးလိမ့်မယ်။]

ငါကဘာလို့နင့်ကိုယုံရမှာလဲ??

[ဒီsystemက systemရဲ့အမည်နာမနဲ့ကြိမ်ဆိုရဲပါတယ်။]

အို...နင်ငါ့ကိုလိမ်နေတယ်ဆိုရင်ဘ်ယလိုလုပ်မလဲ။

[ဒီsystemကမလိမ်ပါဘူး။]

ကောင်းပြီ။ ဒါဆိုကြိမ်ပြလေ။

[systemရဲ့အမည်နာမထဲမှာ ဒီsystemကလိမ်ခဲ့ရင် ကျွန်တော့ရဲ့ဆရာဆီက ဆိုးဆိုးရွားရွားအပြစ်ပေးခံရပါစေ။]

[Host]

ငါဆိုတဲ့LiWeiက သင်နဲ့အလုပ်လုပ်ဖို့သဘောတူပါတယ်။

[ယေး.....]

[ဒာဆိုကျွန်တော်တို့missionတွေကို အခုဘဲစလိုက်မလားhost?]

အင်း....နင်စလို့ရတယ်။

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top