12
မိုမို တို႔ထြက္သြားတာကိုၾကည့္ရင္း က်န္းက်န္းက သူမမိတ္ဖက္ကိုေျပာလိုက္သည္။
"ေလာင္က်န္႔ကိုေျပာလိုက္ ကြၽန္မတို႔ အျဖဴေရာင္ ဝံပုေလြ ရြာဆီသြားမယ္လို႔"
"အင္းအိမ္ျပန္ၾကတာေပါ့"
"ေလာင္က်န္႔က သူ႔မိတ္ဖက္နဲ႔ေနခ်င္လည္းေနခဲ့ခိုင္းလိုက္"
မိုမို တို႔က သိပ္အေဝးႀကီးကိုမေရာက္ေသးတာေၾကာင့္ သူ႔အေမေျပာေနသည္မ်ားကိုၾကားလိုက္ရသည္။
သူသိသေလာက္ေတာ့ အျဖဴေရာင္ ႏွင္းဝံပုေလြ မ်ားက အုပ္စုဖြဲ႔ေနၾကၿပီး အရမ္းစည္းလံုးၾကကာ ထက္႐ွေသာ အျမင္ႏွင့္ အနံခံေကာင္းေသာ ႏွာေခါင္းမ်ား အေမြရထားကာ တိုက္ပြဲဝင္ႏိုင္စြမ္းကေတာ့ အလြန္ထူးခြၽန္ၾကသည္။
သူ႔အေမက အျဖဴေရာင္ႏွင္းဝံပုေလြ မ်ိဳးႏြယ္စုက ျဖစ္ကာ အနက္ေရာင္က်ားသစ္ ရြာသို႔ေရာက္လာရသည္မွာ သူမရဲ႕မိတ္ဖက္အသစ္ေၾကာင့္ပင္။
အနက္ေရာင္က်ားသစ္က သူမ ကို ခ်စ္မိသြားၿပီးေနာက္ မိတ္ဖက္အျဖစ္ဆြဲေဆာင္ခဲ့ကာသူမလည္းလက္ခံခဲ့သည္။
သူ႔အေမတြင္ ႐ွိေသာမိတ္ဖက္မ်ားက မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခုတည္းကမဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာသားရဲမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ဒီကမၻာ တြင္ လူတစ္ေယာက္ထက္မက ခ်စ္မိႏိုင္ကာ ထိုအခ်စ္က သံသယမ႐ွိအခ်စ္စစ္ပင္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ သားရဲကမၻာ ကလူမ်ားက႐ိုး႐ွင္းၾကကာ သူတို႔မႀကိဳက္ရင္မႀကိဳက္ဘူးဟု ေျပာင္ေျပာၾကတာေၾကာင့္ပင္။
အခ်စ္ဆိုတာထုူးဆန္းသည့္အရာပင္။ ထားပါ သူကမွမခ်စ္ဖူးေသးတာ။
......
"ႏွင္းက်ေနၿပီ"
က်န္းက်န္း သူမေ႐ွ႕တြင္ ျဖည္းညင္းစြာ က်ဆင္းလာေသာ အျဖဴေရာင္ ႏွင္းမ်ားကို လက္ျဖင့္ခံရင္း အေဝးသို႔ၾကည့္ကာေျပာလိုက္သည္။
"ကိုယ္တို႔သြားရေအာင္ သူ႔ကိုစိတ္မပူနဲ႔ သူကအရြယ္ေရာက္ၿပီ"ဟုမိတ္ဖက္သားရဲ တစ္ေယာက္ကေျပာရင္း သူ႔ရဲ႕ အနက္ေရာင္က်ားသစ္ ပံုေျပာင္းလိုက္သည္။
"က်န္းက်န္ မင္းကအားနည္းတယ္ သူနဲ႔လိုက္သြားလိုက္ အနက္ေရာင္က်ားသစ္ ေတြက အေျပးျမန္တာေၾကာင့္ အျဖဴေရာင္ႏွင္းဝံပုေလြ မ်ိဳးႏြယ္စုကိုအျမန္ေရာက္သြားလိမ့္မယ္ ကိုယ္တို႔က ပစၥည္းေတြကိုသယ္ျပီးရင္လိုက္လာမယ္ဟုတ္ၿပီလား"
"ေလာင္ထန္းေရာ"
"သူမလိုက္ဘူးတဲ့"
"ေကာင္းပါၿပီ"
က်န္းက်န္းက အျဖဴေရာင္ႏွင္းဝံပုေလြ မ်ိဳးႏြယ္စုက ျဖစ္ကာ အလြန္တက္ႂကြ ၿပီး ရဲရင့္ေသာ အမပင္ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တြင္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရၿပီးေနာက္ အားနည္းသြားသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူမ မိတ္ဖက္မ်ားက ဖူးဖူးမႈတ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ၾကသည္။
သူမကအားနည္းလြန္းတာေၾကာင့္ ေတာ္ရံုကေလးမေမြးႏိုင္ေပ။ သူမ အနက္ေရာင္က်ားသစ္ရြာ ေရာက္ေတာ့ မိတ္ဖက္အသစ္တစ္ေယာက္ထက္ရကာ ပထမဆံုးကေလးေမြးခဲ့သည္။ သူတို႔ရဲ႕ ပထမဆံုးကေလးျဖစ္တယ့္ ေလာင္ထန္းက မိုမို ထက္ငယ္ၿပီးက်န္းက်န္းနဲ႔ သိပ္ၿပီး မကပ္ဘဲ ရြာတြင္သာေလ်ာက္ပတ္ကစားေလ့႐ွိသည္။
ထိုကေလးက အထီးသားရဲျဖစ္ကာ အရြယ္ေရာက္ၿပီးမၾကာခင္မွာဘဲ မိတ္ဖက္အမ ရာေတြ႔သြားၿပီး အျခားေနရာမွာ ခြဲေနတာေၾကာင့္ ေလာင္ထန္း ထက္မိုမုိကို ပို ၿပီး က်န္းက်န္းက သံေယာဇဥ္ ႐ွိသည္။
အျဖဴေရာင္ႏွင္းဝံပုေလြ မ်ိဳးႏြယ္သို႔သြားရန္ပံုမွန္ဆို ငါးရက္ေလာက္ တတ္ေပမယ့္ အနက္ေရာင္က်ားသစ္ အ႐ွိန္ေၾကာင့္တစ္ရက္တည္းျဖင့္ေရာက္သြားသည္။
"ဘယ္ကိုေကြ႔လိုက္"
က်န္းက်န္း သူမ မိတ္ဖက္သားရဲကိုလမ္းၫႊန္လိုက္သည္။ အျဖဴေရာင္ႏွင္းဝံပုေလြ မ်ားက သူတို႔ေနရာကို အျမဲ ဖြက္ထားကာ သူတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုမွမဟုတ္သည့္လူမ်ားက ဘယ္လိုမွ ႐ွာေတြ႔ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
"က်န္းက်န္း လာၿပီ က်န္းက်န္း ျပန္လာၿပီ"
အျဖဴေရာင္ဝံပုေလြ တစ္ေကာင္က ကင္းေစာင့္ေနရာမွ ရြာထဲသို႔ေျပးသြားကေအာ္လိုက္သည္။
ရြာတြင္႐ွိေသာ သူမ်ားက ဂူထဲမွထြက္လာကာ က်န္းက်န္း ကိုလာႀကိဳၾကသည္။ က်န္းက်န္း က ရြာမွာနာမည္ႀကီးျဖစ္ၿပီး အလြန္သန္မာကာ အမမ်ားနွင္႕မိန္းမေတြရဲ႕ အိမ္မက္က သူမလိုသန္မာခ်င္ၾကတာပင္။
ေနာက္ပိုင္း ဒဏ္ရာ ရသြားၿပီး အားနည္းသြားေသာ္လည့းရြာ႐ွိလူတိုင္းကသူမကို ခ်စ္ခင္ၾကသည္။
"က်န္းက်န္း ႀကိဳဆိုပါတယ္ "
"ျပန္လာၿပီလား"
"ပိန္သြားလိုက္တာ"
"နင့္အသားရည္ကေကာင္းလိုက္တာ"
"ဆံပင္က လွလိုက္တာ ဘာသံုးတာလည္း"
အမႏွင့္ မိန္းမမ်ားက က်န္းက်န္း ကိုဝိုင္းလာကာ ေမးခြန္းမ်ာတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေမးလာသည္။
အထီမ်ားကေတာ့ သူတို႔႐ိုးရာအတိုင္း သူတို႔ရဲ႕ မိတ္ဖက္သာအလွဆံုးဟုခံယူထားကာ က်န္းက်န္း ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ သူတို႔မိတ္ဖက္ မ်က္ႏွာသာၾကည့္ေနၾကသည္။
အသက္ႀကီးသြားေသာ အထီးအခ်ိဳ႕ကေတာ့ က်န္းက်န္းနားလာၿပီး ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
"အေမေကာဘယ္မွာလည္း"
"အမေလး ဒီအေမကိုသတိရေသးတယ္ေပါ့"
အေဝးမွ အမ်ိဳးသမီး တစအေယာက္အသံထြက္လာၿပီး က်န္းက်န္းကို ဝိုင္းေနေသာ သူမ်ားက ေဘးဖယ္ေပးလိုက္ၾကသည္။
အျဖဴေရာင္ဆံႏြယ္႐ွည္ျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ႏွင္းဝံပုေလြ ကိုေပၚတြင္ထိုင္ရင္း သူတို႔ဘက္ကိုျဖည္းညင္းစြာလာေနသည္။
ႏွင္းဝံပုေလြ မ်ားက သူတို႔မိတ္ဖက္ ေတြကို အရမ္းဂ႐ုစိုက္ ၾကကာ သူတို႔က သားရဲပံုစံျဖင့္ေနရတာလည္းႀကိဳက္ၾကသည္။
"အေမ"
က်န္းက်န္းသူမအေမကိုေျပးဖက္လိုက္သည္။
"ျဖည္းျဖည္း "
"နတ္ဆရာဆီသြားရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ေမးစရာ႐ွိလို႔ "
"ေကာင္းပါၿပီ ေဖႀကီး ႐ွင့္သားမိတ္ဖက္ကို သူ႔ရဲ႕ဂူကို လိုက္ျပလိုက္အံုး စိတ္မပူနဲ႔ အေမေန႔တိုင္းသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္တာေၾကာက့္ ဂူကညစ္ပတ္မေနပါဘူး"
"အလုပ္႐ႈပ္ခံၿပီးေတာ့ကြယ္"
"ဒီအေမမွာ အလုပ္အဲ့ေလာက္မ႐ွိပါဘူး အျခားမိတ္ဖက္ေတြေရာ "
"သူတို႔က ပစၥည္း ေတြသယ္ေနၾကလို႔ေနာက္က်လိမ့္မယ္"
"အဲ့လိုလား"
"ဒီမွာႏွင္းမက်ေသးဘူးေနာ္ ဟိုမွာဆိုႏွင္းေတာင္က်ေနၿပီ"
"တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား"
"သြားရင္းေျပာျပမယ္"
"လိုက္ခဲ့ "
ႏွင္းဝံပုေလြ ကေအးဆက္ဆက္ေျပာရင္းေ႐ွ႕က ဦးေဆာင္သြားသည္။
သူ႔မိန္းမကရက္စက္လိုက္တာ ခဏေလးခြဲေနရတာေတာင္ လြမ္းေနၿပီ ျမန္ျမန္သြားမွပါေလ
သူဂူေနရာျပၿပီးေနာက္ တစ္ဖက္သို႔လွည့္ထြက္လာတုန္း သူ႔အေနာက္မွ သမက္ေလးကေမးလာသည္။
"က်န္းက်န္ ဘယ္သြားလည္းသိလို႔ရမလား "
"သူနတ္ဆရာမဆီသြားတယ္"
ႏွင္းဝံပုေလြ ကသူ႔သမက္ကိုေအးစက္စြာၾကည့္လိုက္သည္။ အထူအပါးနားမလည္တဲ့ေကာင္ ဘယ္လိုမ်ား သူ႔ရတနာေလးရဲ႕ မိတ္ဖက္ျဖစ္လာ တာလည္းမသိဘူး သူ သူ႔မိန္းမကို လြမ္းေနပါၿပီဆိုမွဘဲ။
"ကြၽန္ေတာ္လိုက္လို႔ရမလား"
"ေအာ္"
ႏွင္းဝံပုေလြ ႀကီးက သေဘာတူသည့္ေလသံလုပ္ရင္း နတ္ဆရာမဆီေျပးသြားကာ ေနာက္မွ အနက္ေရာင္က်ားသစ္ ကေျပးလိုက္လာသည္။
"က်န္းက်န္း ျပန္ေရာက္လာတာႀကိဳဆိုပါတယ္"
"ေက်းဇူးပါ နတ္ဆရာမေရ"
"ဘာကိစၥ ႐ွိလို႔လည္း"
"ကြၽန္ေတာ့္မွာကိုယ္ဝန္႐ွိေနၿပီ အဲ့တာစစ္ေဆးၾကည့္ခိုင္းမို႔ပါ"
"က်န္းက်န္း "
"ပါး"
က်န္းက်န္းစမ္းသပ္ခံေနတုန္းသူ႔အေဖေနာက္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည္။ က်န္းက်န္း အေမတြင္ မိတ္ဖက္သားရဲ ႏွစ္ေယာက္႐ွိကာ ႏွစ္ေယာက္ လံုးက ႏွင္းဝံပုေလြ ေတြပင္။
"ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ဝန္႐ွိေနၿပီ"
"တကယ္လား"
ထိုစကားကို ဂူထဲဝင္လာေသာ သားရဲ အထီးႏွစ္ေယာက္ကၾကားသြားသည္။
"ကိုယ္တို့လည္းေနာက္တစ္ေယာက္လိုခ်င္တယ္"
ပါပါးက်န္းႏွစ္ေယာက္က မာမား က်န္းနားမွာရပ္ရင္း သူမကိုမွီကာညဥ္းညဴလိုက္သည္။
"ေလးေယာက္႐ွိေနတာမလံုေလာက္ဘူးလား"
"က်န္းက်န္းေရာ ေကာတို႔လာတယ္"
"ေကာ တို့ခုထိမိတ္ဖက္မရေသးဘူးလား"
က်န္းက်န္း အထက္တြက္ အကုိသံုးေယာက္႐ွိကာ သံုးေယာက္လံုးက အထီးေတြပင္။
" က်စ္ ဒီကေလး စေတြတည္းက ဖဲ့ေနၿပီ"
"ဟုတ္ပါၿပီမိသားစုစံုစည္းတာကို ေနာက္မွလုပ္ၾကပါ "
"က်န္းက်န္း မင္းရဲ႕အိတ္ကေလးခဏေလာက္ျပပါလား"
"ရပါတယ္"
က်န္းက်န္း သူ႔ခါးက အိတ္အျဖဴေလးကိုေပးလိုက္ေတာ့နတ္ဆရာမက သူမ ႏွာေခါင္းနားထားရင္းအနံခံလိုက္သည္။
"အရမ္းေကာင္းတယ့္အေမြးအိတ္ဘဲ မင္းကိုယ္ဝန္ေဆာင္တာအတြက္ အေထာက္အကူျပဳတယ္"
"အဲ့လိုလား"
က်န္းက်န္း သူ႔အိတ္ကိုကိုင္ရင္း ျပံဳးလိုက္သည္။
"ဟုတ္သား ေလာင္က်န္႔ ေရာ"
"ကယ္ သြားရင္းေျပာျပမယ္"
"ဟုတ္သား ေဆာင္းဝင္ၿပီကို ရိကၡာ အလံုေလာက္႐ွိလား မ႐ွိရင္ ေကာတို႔ "
"႐ွိပါတယ္ မေမ့နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ မိတ္ဖတ္ေတြထဲမွာ အမဲလိုက္ေတာ္တဲ့ ႏွင္းဝံပုေလြ ႐ွိတယ္ဆိုတာ"
"ဟုတ္ပါၿပီ ေကာတို႔ငႂကြားရယ္"
ေနာက္တြင္ က်န္ခဲ့ေသာ အနက္ေရာင္က်ားသစ္ ႀကီးမွာ ဂူထဲေရာက္သည္ႏွင့္ က်န္းက်န္း နားကပ္ခြၽဲေတာ့သည္။
သူ႔မိန္းမက သူ႔ကိုဂ႐ုမစိုက္ဘူး ဝမ္းနည္းသြားၿပီ
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ သူမရဲ႕ မိတ္ဖက္မ်ားက ပစၥည္းမ်ားကို သားေရျဖင့္ထုပ္ကာသယ္လာၿပီး ရြာထဲေရာက္လာသည္။
က်န္းက်န္း တြင္ က္ိုယ္ဝန္႐ွိတာသိေတာ့ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနၾကကာ ေပ်ာ္စရာမိသားစုေလးပင္။
က်န္းက်န္းလည္း ဘာအႏၱရယ္မွ မၾကံဳကဘဲ မိသားစုရဲ႕ဖူးဖူးမႈတ္အလိုလိုက္ခံရၿပီး ေႏြဦးတြင္ ကေလးေမြးခဲ့ကာ အထီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အမတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
အထီးက ႏွင္းဝံပုေလြ ႏွင့္ သိမ္းငွက္ျဖစ္သည္။
က်န္းက်န္း ဂူတြင္ထိုင္ရင္း ညစ္ပတ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ အိတ္ကေလးကိုကိုင္လိုက္သည္။
"မာမားလာေလေဆာ့ၾကမယ္"
"ေကာင္းၿပီ လာၿပီေနာ္ေျပးၾက"
က်န္းက်န္းသူမလက္ထဲက အိတ္ကိုခ်ကာ အျပင္သို႔ထြက္သြားရင္း ကေလးေတြနဲ႔ကစားေပးေနသည္။
သားရဲကမၻာ တြက္ ႐ွိေသာလူမ်ားက ႐ွည္လ်ားေသာသက္တမ္း႐ွိကာ သူတို႔ အစြမ္းက အဆင့္ျမင့္ေလ သက္တမ္း႐ွည္ေလပက္ျဖစ္သည္။
uni
မိုမို တို့ထွက်သွားတာကိုကြည့်ရင်း ကျန်းကျန်းက သူမမိတ်ဖက်ကိုပြောလိုက်သည်။
"လောင်ကျန့်ကိုပြောလိုက် ကျွန်မတို့ အဖြူရောင် ဝံပုလွေ ရွာဆီသွားမယ်လို့"
"အင်းအိမ်ပြန်ကြတာပေါ့"
"လောင်ကျန့်က သူ့မိတ်ဖက်နဲ့နေချင်လည်းနေခဲ့ခိုင်းလိုက်"
မိုမို တို့က သိပ်အဝေးကြီးကိုမရောက်သေးတာကြောင့် သူ့အမေပြောနေသည်များကိုကြားလိုက်ရသည်။
သူသိသလောက်တော့ အဖြူရောင် နှင်းဝံပုလွေ မ်ားက အုပ်စုဖွဲ့နေကြပြီး အရမ်းစည်းလုံးကြကာ ထက်ရှသော အမြင်နှင့် အနံခံကောင်းသော နှာခေါင်းများ အေမြရထားကာ တိုက်ပွဲဝင်နိုင်စွမ်းကတော့ အလွန်ထူးချွန်ကြသည်။
သူ့အမေက အဖြူရောင်နှင်းဝံပုလွေ မျိုးနွယ်စုက ဖြစ်ကာ အနက်ရောင်ကျားသစ် ရွာသို့ရောက်လာရသည်မှာ သူမရဲ့မိတ်ဖက်အသစ်ကြောင့်ပင်။
အနက်ရောင်ကျားသစ်က သူမ ကို ချစ်မိသွားပြီးနောက် မိတ်ဖက်အဖြစ်ဆွဲဆောင်ခဲ့ကာသူမလည်းလက်ခံခဲ့သည်။
သူ့အမေတွင် ရှိသောမိတ်ဖက်များက မျိုးနွယ်စုတစ်ခုတည်းကမဟုတ်ဘဲ အမျိုးမျိုးသောသားရဲများပင်ဖြစ်သည်။
ဒီကမ်ဘာ တွင် လူတစ်ယောက်ထက်မက ချစ်မိနိုင်ကာ ထိုအခ်စ္က သံသယမရှိအချစ်စစ်ပင်။ ဘာကြောင့်ဆိုတော့ သားရဲကမ်ဘာ ကလူများကရိုးရှင်းကြကာ သူတို့မကြိုက်ရင်မကြိုက်ဘူးဟု ပြောင်ပြောကြတာကြောင့်ပင်။
အချစ်ဆိုတာထူးဆန်းသည့်အရာပင်။ ထားပါ သူကမှမချစ်ဖူးသေးတာ။
......
"နှင်းကျနေပြီ"
ကျန်းကျန်း သူမရှေ့တွင် ဖြည်းညင်းစွာ ကျဆင်းလာသော အဖြူရောင် နှင်းများကို လက်ဖြင့်ခံရင်း အဝေးသို့ကြည့်ကာပြောလိုက်သည်။
"ကိုယ်တို့သွားရအောင် သူ့ကိုစိတ်မပူနဲ့ သူကအရွယ်ရောက်ပြီ"ဟုမိတ်ဖက်သားရဲ တစ်ယောက်ကပြောရင်း သူ့ရဲ့ အနက်ရောင်ကျားသစ် ပုံပြောင်းလိုက်သည်။
"ကျန်းကျန် မင်းကအားနည်းတယ် သူနဲ့လိုက်သွားလိုက် အနက်ရောင်ကျားသစ် တွေက အပြေးမြန်တာကြောင့် အဖြူရောင်နှင်းဝံပုလွေ မျိုးနွယ်စုကိုအမြန်ရောက်သွားလိမ့်မယ် ကိုယ်တို့က ပစ္စည်းတွေကိုသယ်ပြီးရင်လိုက်လာမယ်ဟုတ်ပြီလား"
"လောင်ထန်းရော"
"သူမလိုက္ဘူးတဲ့"
"ကောင်းပါပြီ"
ကျန်းကျန်းက အဖြူရောင်နှင်းဝံပုလွေ မျိုးနွယ်စုက ဖြစ်ကာ အလွန်တက်ကြွ ပြီး ရဲရင့်သော အမပင်ဖြစ်သည်။ တစ်နေ့တွင် ထိခိုက်ဒဏ်ရာရပြီးနောက် အားနည်းသွားသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သူမ မိတ်ဖက်များက ဖူးဖူးမှုတ်စောင့်ရှောက်ကြသည်။
သူမကအားနည်းလွန်းတာကြောင့် တော်ရုံကလေးမမွေးနိုင်ပေ။ သူမ အနက်ရောင်ကျားသစ်ရွာ ရောက်တော့ မိတ်ဖက်အသစ်တစ်ယောက်ထက်ရကာ ပထမဆုံးကလေးမွေးခဲ့သည်။ သူတို့ရဲ့ ပထမဆုံးကလေးဖြစ်တယ့် လောင်ထန်းက မိုမို ထက်ငယ်ပြီးကျန်းကျန်းနဲ့ သိပ်ပြီး မကပ်ဘဲ ရွာတွင်သာလျောက်ပတ်ကစားလေ့ရှိသည်။
ထိုကေလးက အထီးသားရဲဖြစ်ကာ အရွယ်ရောက်ပြီးမကြာခင်မှာဘဲ မိတ်ဖက်အမ ရာတွေ့သွားပြီး အခြားနေရာမှာ ခွဲနေတာကြောင့် လောင်ထန်း ထက်မိုမိုကို ပို ပြီး ကျန်းကျန်းက သံယောဇဉ် ရှိသည်။
အဖြူရောင်နှင်းဝံပုလွေ မျိုးနွယ်သို့သွားရန်ပုံမှန်ဆို ငါးရက်လောက် တတ်ပေမယ့် အနက်ရောင်ကျားသစ် အရှိန်ကြောင့်တစ်ရက်တည်းဖြင့်ရောက်သွားသည်။
"ဘယ်ကိုကွေ့လိုက်"
ကျန်းကျန်း သူမ မိတ်ဖက်သားရဲကိုလမ်းညွှန်လိုက်သည်။ အဖြူရောင်နှင်းဝံပုလွေ မ်ားက သူတို့နေရာကို အမြဲဖွက်ထားကာ သူတို့မျိုးနွယ်စုမှမဟုတ်သည့်လူများက ဘယ်လိုမှ ရှာတွေ့နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
"ကျန်းကျန်း လာပြီ ကျန်းကျန်း ပြန်လာပြီ"
အဖြူရောင်ဝံပုလွေ တစ်ကောင်က ကင်းစောင့်နေရာမှ ရွာထဲသို့ပြေးသွားကအော်လိုက်သည်။
ရွာတွင်ရှိသော သူများကဂူထဲမှထွက်ကာ ကျန်းကျန်း ကိုလာကြိုကြသည်။ ကျန်းကျန်း က ရွာမှာနာမည်ကြီးဖြစ်ပြီး အလွန်သန်မာသောအမဖြစ်ကာ အမများနှင့်မိန်းမတွေရဲ့ အိမ်မက်က သူမလိုသန်မာချင်ကြတာပင်။
နောက်ပိုင်း ဒဏ်ရာ ရသွားပြီး အားနည်းသွားသော်လည့်းရွာရှိလူတိုင်းကသူမကို ချစ်ခင်ကြသည်။
"ကျန်းကျန်း ကြိုဆိုပါတယ် "
"ပြန်လာပြီလား"
"ပိန်သွားလိုက်တာ"
"နင့်အသားရည်ကကောင်းလိုက်တာ"
"ဆံပင်က လလိုက်တာ ဘာသုံးတာလည်း"
အမနှင့် မိန်းမများက ကျန်းကျန်း ကိုဝိုင်းလာကာ မေးခွန်းမျာတစ်ခုပြီးတစ်ခုမေးလာသည်။
အထီများကတော့ သူတို့ရိုးရာအတိုင်း သူတို့ရဲ့ မိတ်ဖက်သာအလှဆုံးဟုခံယူထားကာ ကျန်းကျန်း ကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ သူတို့မိတ်ဖက် မျက်နှာသာကြည့်နေကြသည်။
အသက်ကြီးသွားသော အထီးအချို့ကတော့ ကျန်းကျန်းနားလာပြီး နှုတ်ဆက်ကြသည်။
"အမေကောဘယ်မှာလည်း"
"အမေလး ဒီအမေကိုသတိရသေးတယ်ပေါ့"
အေဝးမွ အမျိုးသမီး တစအယောက်အသံထွက်လာပြီး ကျန်းကျန်းကို ဝိုင်းနေသော သူများက ဘေးဖယ်ပေးလိုက်ကြသည်။
အဖြူရောင်ဆံနွယ်ရှည်ဖြင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က နှင်းဝံပုလွေ ကိုပေါ်တွင်ထိုင်ရင်း သူတို့ဘက်ကိုဖြည်းညင်းစွာလာနေသည်။
နှင်းဝံပုလွေ များက သူတို့မိတ်ဖက် တွေကို အရမ်းဂရုစိုက် ကြကာ သူတို့က သားရဲပုံစံဖြင့်နေရတာလည်းကြိုက်ကြသည်။
"အမေ"
ကျန်းကျန်းသူမအမေကိုပြေးဖက်လိုက်သည်။
"ဖြည်းဖြည်း "
"နတ်ဆရာဆီသွားရအောင် ကျွန်တော်မေးစရာရှိလို့ "
"ကောင်းပါပြီ ဖေကြီး ရှင့်သားမိတ်ဖက်ကို သူ့ရဲ့ဂူကို လိုက်ပြလိုက်အုံး စိတ်မပူနဲ့ အမေနေ့တိုင်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်တာကြောက့် ဂူကညစ်ပတ်မနေပါဘူး"
"အလုပ်ရှုပ်ခံပြီးတော့ကွယ်"
"ဒီအမေမှာ အလုပ်အဲ့လောက်မရှိပါဘူး အခြားမိတ်ဖက်တွေရော "
"သူတို့က ပစ္စည်း တွေသယ်နေကြလို့နောက်ကျလိမ့်မယ်"
"အဲ့လိုလား"
"ဒီမှာနှင်းမကျသေးဘူးနော် ဟိုမှာဆိုနှင်းတောင်ကျနေပြီ"
"တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား"
"သွားရင်းပြောပြမယ်"
"လိုက်ခဲ့ "
နှင်းဝံပုလွေ ကအေးဆက်ဆက်ပြောရင်းရှေ့က ဦးဆောင်သွားသည်။
သူ့မိန်းမကရက်စက်လိုက်တာ ခဏလေးခွဲနေရတာတောင် လွမ်းနေပြီ မြန်မြန်သွားမှပါလေ
သူဂူနေရာပြပြီးနောက် တစ်ဖက်သို့လှည့်ထွက်လာတုန်း သူ့အနောက်မှ သမက်လေးကမေးလာသည်။
"ကျန်းကျန် ဘယ်သွားလည်းသိလို့ရမလား "
"သူနတ်ဆရာမဆီသွားတယ်"
နှင်းဝံပုလွေ ကသူ့သမက်ကိုအေးစက်စွာကြည့်လိုက်သည်။ အထူအပါးနားမလည်တဲ့ကောင် ဘယ်လိုများ သူ့ရတနာလေးရဲ့ မိတ်ဖက်ဖြစ်လာ တာလည်းမသိဘူး သူ သူ့မိန်းမကို လွမ်းနေပါပြီဆိုမှဘဲ။
"ကျွန်တော်လိုက်လို့ရမလား"
"အော်"
နှင်းဝံပုလွေ ကြီးက သဘောတူသည့်လေသံလုပ်ရင်း နတ်ဆရာမဆီပြေးသွားကာ နောက်မှ အနက်ရောင်ကျားသစ် ကပြေးလိုက်လာသည်။
"ကျန်းကျန်း ပြန်ရောက်လာတာကြိုဆိုပါတယ်"
"ကျေးဇူးပါ နတ္ဆရာမေရ"
"ဘာကိစ္စ ရှိလို့လည်း"
"ကျွန်တော့်မှာကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ အဲ့တာစစ်ဆေးကြည့်ခိုင်းမို့ပါ"
"ကျန်းကျန်း "
"ပါး"
ကျန်းကျန်းစမ်းသပ်ခံနေတုန်းသူ့အဖေနောက်တစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ ကျန်းကျန်း အမေတွင် မိတ္ဖက္သားရဲ နှစ်ယောက်ရှိကာ နှစ်ယောက် လုံးက နှင်းဝံပုလွေ တွေပင်။
"ဟုတ်တယ် ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ"
"တကယ်လား"
ထိုစကားကို ဂူထဲဝင်လာသော သားရဲ အထီးနှစ်ယောက်ကကြားသွားသည်။
"ကိုယ်တို့လည်းနောက်တစ်ယောက်လိုချင်တယ်"
ပါပါးကျန်းနှစ်ယောက်က မာမား ကျန်းနားမှာရပ်ရင်း သူမကိုမှီကာညဉ်းညူလိုက်သည်။
"လေးယောက်ရှိနေတာမလုံလောက်ဘူးလား"
"ကျန်းကျန်းရော ကောတို့လာတယ်"
"ကော တို့ခုထိမိတ်ဖက်မရသေးဘူးလား"
ကျန်းကျန်း အထက်တွက် အကိုသုံးယောက်ရှိကာ သုံးယောက်လုံးက အထီးတွေပင်။
" ကျစ် ဒီကလေးက စတွေ့တည်းက ဖဲ့နေပြီ"
"ဟုတ်ပါပြီမိသားစုစုံစည်းတာကို နောက်မှလုပ်ကြပါ "
"ကျန်းကျန်း မင်းရဲ့အိတ်ကလေးခဏလောက်ပြပါလား"
"ရပါတယ်"
ကျန်းကျန်း သူ့ခါးက အိတ်အဖြူလေးကိုပေးလိုက်တော့နတ်ဆရာမက သူမ နှာခေါင်းနားထားရင်းအနံခံလိုက်သည်။
"အရမ်းကောင်းတယ့်အမွေးအိတ်ဘဲ မင်းကိုယ်ဝန်ဆောင်တာအတွက် အထောက်အကူပြုတယ်"
"အဲ့လိုလား"
ကျန်းကျန်း သူ့အိတ်ကိုကိုင်ရင်း ပြုံးလိုက်သည်။
"ဟုတ်သား လောင်ကျန့် ရော"
"ကယ် သွားရင်းပြောပြမယ်"
"ဟုတ်သား ဆောင်းဝင်ပြီကို ရိက္ခာ အလုံလောက်ရှိလား မရှိရင် ကောတို့ "
"ရှိပါတယ် မမေ့နဲ့ ကျွန်တော့် မိတ်ဖတ်တွေထဲမှာ အမဲလိုက်တော်တဲ့ နှင်းဝံပုလွေ ရှိတယ်ဆိုတာ"
"ဟုတ်ပါပြီ ကောတို့ငကြွားရယ်"
နောက်တွင် ကျန်ခဲ့သော အနက်ရောင်ကျားသစ် ကြီးမှာ ဂူထဲရောက်သည်နှင့် ကျန်းကျန်း နားကပ်ချွဲတော့သည်။
သူ့မိန်းမက သူ့ကိုဂရုမစိုက်ဘူး ဝမ်းနည်းသွားပြီ
နောက်တစ်နေ့တွင် သူမရဲ့ မိတ်ဖက်များက ပစ္စည်းများကို သားရေဖြင့်ထုပ်ကာသယ်လာပြီး ရွာထဲရောက်လာသည်။
ကျန်းကျန်း တွင် က်ိုယ်ဝန်ရှိတာသိတော့ အပျော်ကြီးပျော်နေကြကာ ပျော်စရာမိသားစုလေးပင်။
ကျန်းကျန်းလည်း ဘာအန္တရယ်မှ မကြုံကဘဲ မိသားစုရဲ့ဖူးဖူးမှုတ်အလိုလိုက်ခံရပြီး နွေဦးတွင် ကလေးမွေးခဲ့ကာ အထီးနှစ်ယောက်နှင့် အမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။
အထီးက နှင်းဝံပုလွေ နှင့် သိမ်းငှက်ဖြစ်သည်။
ကျန်းကျန်း ဂူတွင်ထိုင်ရင်း ညစ်ပတ်နေပြီဖြစ်သော အိတ်ကလေးကိုကိုင်လိုက်သည်။
"မာမားလာလေဆော့ကြမယ်"
"ကောင်းပြီ လာပြီနော်ပြေးကြ"
ကျန်းကျန်းသူမလက်ထဲက အိတ်ကိုချကာ အပြင်သို့ထွက်သွားရင်း ကလေးတွေနဲ့ကစားပေးနေသည်။
သားရဲကမ်ဘာ တွက် ရှိသောလူများက ရှည်လျားသောသက်တမ်းရှိကာ သူတို့ အစွမ်းက အဆင့်မြင့်လေ သက်တမ်းရှည်လေပက်ဖြစ်သည်။
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top