45 திட்டம் 

மயங்கி விழுந்த சினேகா, மக்களால் சூழ்ந்து கொள்ளப்பட்டாள். அவளது முகத்தில், யாரோ ஒருவர் தண்ணீர் தெளித்தார். ஆனாலும் அவள் முகத்தில் எந்த சலனமும் இல்லை. அவளை பின்தொடர்ந்து வந்த சிந்து, சற்று தூரத்தில் நின்று, நடப்பவற்றை கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள். சினேகா தன் மொத்த சக்தியையும் இழந்து விட்டது போல் தெரிந்தது.

அந்த பக்கம் ரோந்து சென்ற போலீசார், வண்டியை நிறுத்தி, மயங்கி விழுந்திருந்த சினேகாவை பற்றி விசாரித்தார்கள். தனது கைபேசியை எடுத்து, யாழினியனுக்கு ஃபோன் செய்தாள் சிந்து.

"சொல்லுங்க மேடம், ஏதாவது பிரச்சனையா?" என்றான் யாழினியன்.

"சினேகா மயங்கி விழுந்துட்டா சார். அவளைப் பத்தி போலீஸ் என்கொயரி பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்க. அவங்களுக்கு மட்டும் அவ யாருன்னு அடையாளம் தெரிஞ்சிட்டா, அவங்க நிச்சயம் அவளை அரெஸ்ட் பண்ணிடுவாங்க. என்ன செய்யறதுன்னு நீங்க தான் சார் சொல்லணும்"

"போலீஸ் அவளை அரெஸ்ட் பண்ணட்டும்" என்றான் யாழினியன். 

"நிச்சயமா தான் சொல்றீங்களா சார்?"

"ஆமாம். அப்படி நடக்க, வேண்டியதை செய்ங்க"

" ஓகே சார்"

அழைப்பை துண்டித்து விட்டு, அங்கிருந்த மக்களுடன் கலந்த சிந்து,

"இவளை பார்க்க டாக்டர் சினேகா மாதிரியே இருக்கே" என்றாள் இன்ஸ்பெக்டரின் காதில் விழும் படி.

அதைக் கேட்ட இன்ஸ்பெக்டர் துணுக்குற்றார்.

"நிச்சயமா தெரியுமா உனக்கு?"

"அப்படி தான் சார் நினைக்கிறேன். ஒரு தடவை தான் நான் இவளை பார்த்திருக்கேன்" என்றாள் சிந்து.

"என்னோட ஃபோனை ஜீப்பில் இருந்து கொண்டு வாங்க" என்று கான்ஸ்டபிலுக்கு உத்தரவிட்டார் இன்ஸ்பெக்டர்.

 அவரது கைபேசி அவரது கைக்கு வந்தவுடன், அதில் தனக்கு ஏற்கனவே அனுப்பப்பட்டிருந்த சினேகாவின் புகைப்படத்தை தேடினார். அவரிடம் இருந்த புகைப்படம் அங்கிருந்த பெண்ணின் முகத்துடன் ஒத்து போனது. ஆம் என்று தலையசைத்த அவர், தன்னுடன் வந்திருந்த பெண் கான்ஸ்டபிளை அழைத்தார்.

"இவளை அரெஸ்ட் பண்ணுங்க. நம்ம தேடிக்கிட்டு இருக்கிறது இவளை தான்" என்றார்.

அவளை, சிந்துவின் உதவியுடன் கை தாங்கலாய் ஜீப்பிற்கு அழைத்துச் சென்று அமர வைத்தார் அந்த பெண் காவலர். போலீஸ் ஜீப் அங்கிருந்து கிளம்பி விட்ட பின், யாழினியனுக்கு,

*சினேகா அரெஸ்டட்*  என்று குறுஞ்செய்தி அனுப்பினாள் சிந்து.

நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டு புன்னகை புரிந்தான் யாழினியன். அதை அவன், ஆர்த்தி தன்னை பார்க்கும் போது வேண்டுமென்றே செய்தான்.

"என்னாச்சு யாழ்? நீ ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கிற மாதிரி தெரியுது...?"

"ஆமாம்... விஷயத்தை கேட்டா நீயும் சந்தோஷபடுவ..."

"அப்படியா?"

"போலீஸ் சினேகாவை அர்ரெஸ்ட் பண்ணிட்டாங்க"

 அதை கேட்ட ஆரத்தி விழி விரிந்தாள்.

"நிஜமாவா சொல்றீங்க?" 

"ஆமாம். சீக்கிரமே அவ ஜெயில்ல இருக்கப் போறா"

"கடவுளுக்கு ரொம்ப நன்றி. இனிமே நான் நிம்மதியா மூச்சு விடுவேன்" என்ற அவளை வியப்புடன் பார்த்தான் யாழினியன்.

நிம்மதியாய் மூச்சு விடுவாளா? அப்படி என்றால் இவ்வளவு நாளாக அவள் மூச்சு விடவும் கூடவா தினறிக் கொண்டிருந்தாள்?  அவளை எண்ணி பரிதாபப்பட்ட யாழினியன்,

"நீ என்ன வேணாலும் செய்யலாம்" என்றான்.

அங்கிருந்து சந்தோஷமாய் ஓடினாள் ஆர்த்தி, அந்த விஷயத்தை அனைவரிடமும் பகிர்ந்து கொள்ள. நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டான் யாழினியன். போலீசில் பிடிபட்டு,  சினேகா சட்டப்படி தண்டனை அடைவதற்கு முன், அவளை தன் பங்கிற்கு கடுமையாக தண்டிக்க வேண்டும் என்று எண்ணியிருந்தான் யாழினியன். ஆனால், அவள் வெளியில் இருப்பது ஆரத்தியின் மன நிம்மதிக்கு குந்தகம் விளைவித்தது. சினேகாவை தண்டிப்பதை காட்டிலும் ஆரத்தியின் மன நிம்மதி தான் அவனுக்கு பெரிதாய் தோன்றியது. அதனால் தான் அவளை போலீசில் ஒப்படைக்கும்படி சிந்துவிடம் கூறினான். எப்படி இருந்தாலும் அவள் தண்டிக்கப்பட போவது நிச்சயம் என்ற மன நிம்மதியுடன், ஆரத்தியை பின்தொடர்ந்து வெளியே வந்தான்.

தியாவை அனைத்து படி நின்றிருந்த ஆர்த்தியை, ஆர்வக் கிளர்ச்சியுடன் பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தார்கள் அவனது குடும்பத்தினர்.

"அடுத்து நீ என்ன செய்யப் போற ஆர்த்தி?"  என்றாள் மைதிலி.

"நாளைக்கு தியாவோட ஸ்கூல் அட்மிஷனை முடிக்கப் போறோம்"

"அப்புறம்?"

ஆர்த்தி பதில் கூறும் முன்,

"ஆர்த்தி கார்டியாலஜிஸ்ட் ஆகப் போறா" என்றான் யாழினியன்.

"ஆனா, அவங்க ஏற்கனவே கார்டியாலஜிஸ்ட் தானே?" என்றாள் தியா.

"மறுபடியும் அவங்க டூட்டில சேர போறாங்க இல்லையா, அத தான் சொன்னேன்" என்று சமாளித்தான் யாழினியன்.

அவன் சொல்ல வந்தது என்ன என்பதை அங்கிருந்த மற்றவர்கள் புரிந்து, கொண்டு சந்தோஷம் அடைந்தார்கள்.  இறுதியாய், ஆர்த்தி கார்டியாலஜி படிக்க போகிறாளே...!

அப்பொழுது அங்கு வந்த மகேந்திரன், யாழினியனை பார்த்து பொருள் பொதிந்த புன்னகை புரிந்தான். அனைவரிடமிருந்தும் தனியே பிரிந்து மகேந்திரனிடம்  வந்தான் யாழினியன். மகேந்திரன் தன்னிடம் கூற வந்தது என்ன என்பதை புரிந்து கொண்ட அவன்,

"புனிதா எப்படி இருக்காங்க?" என்றான்.

"ரொம்ப வீக்கா இருக்காங்க"

"அவங்க டிரீட்மெண்ட்டை மாத்தலாம்னு நினைக்கிறேன். அக்கு பஞ்சர் பண்ணலாமா?" என்றான் யாழினியன்.

"ஆனா, ஏன் நம்ம அவங்க ட்ரீட்மென்ட்டை மாத்தனும்?"

"இதே ட்ரீட்மென்ட்டை தானே அவங்களுக்கு பத்து வருஷத்துக்கு மேல கொடுத்துகிட்டு இருக்காங்க? அதனால தான் மாத்தி பாக்கலாம்னு யோசிக்கிறேன்"

"சரி, ட்ரை பண்ணலாம்"

"பெஸ்ட் அக்குபஞ்சர் டாக்டர் யாருன்னு, மெடிக்கல் கவுன்சில்ல கேட்டு தெரிஞ்சுக்கோ"

"சரி செய்றேன். இங்க எல்லாரும் சந்தோஷமா இருக்காங்களே, என்ன விஷயம்?" என்றான் மகேந்திரன்.

"சினேகாவை போலீஸ் அரெஸ்ட் பண்ணிட்டாங்க"

"அப்படியா? எப்போ? எப்படி? நீ அவளை பனிஷ் பண்ணனும்னு சொன்னியே...?"

"அவ வெளியில இருக்கிறது ஆர்த்திக்கு பெரிய பனிஷ்மெண்ட்டா இருக்கு. அவ சினேகாவை நினைச்சு ரொம்ப பயப்படுறா. எல்லாம் போதும். அவளை பனிஷ் பண்ண வேற வழி இருக்கு"

"என்ன செய்யப் போற?"

"அவங்க அம்மா நம்ம கிட்ட தான் இருக்காங்க. அதை மறந்துடாத"

"என்ன சொல்ற யாழ்?" என்றான் அதிர்ச்சியுடன் மகேந்திரன்.

"நீ நினைக்கிற மாதிரி இல்ல மகா. நம்ம புனிதாவை எந்த விதத்திலும் துன்புறுத்த போறதில்ல. ஆனா அது சினேகாவுக்கு தெரியாது. அவங்க நம்ம கிட்ட இருக்காங்கன்னு தெரிஞ்சா, சினேகா நிச்சயம் நம்ம அவங்களை டார்ச்சர் பண்ணுவோம்னு தான் நினைப்பா. அது தான் அவளுக்கு பெரிய பனிஷ்மென்ட்"

"ஆனா, புனிதாவை எதுக்காக க்யூர் பண்ணனும்னு நினைக்கிற?"

"என்ன இப்படி கேக்குற? நம்மெல்லாம் டாக்டர்ஸ் இல்லையா?"

"ஆனா வெங்கட்ராகவன் அங்கிளைப் பத்தி யோசிச்சு பாத்தியா? அவங்க ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் பண்ணிக்கல. ஆனா சினேகா அவரோட பொண்ணு. அது அவருக்கும் தெரியும். புனிதா ஒரு சிங்கிள் மதர். அப்படின்னா, அவங்க வெங்கட்ரராகவன் அங்கிளைத் தவிர வேறு யாரையும் நினைச்சு பாக்கலன்னு தானே அர்த்தம்? அவங்க ரெண்டு பேரும் பாத்துக்கும் போது, அவங்க ரியாக்ஷன் என்னவா இருக்கும்னு நினைக்கிற?"

"புனிதா தன்னோட வாழ்க்கையில ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு இருக்காங்கன்னு தெரியுது. அவங்க அங்கிளை பார்த்தா நிச்சயம் சந்தோஷப்படுவாங்க"

"என்ன சொல்ற யாழ்?" என்றான் அதிர்ச்சியாய்.

"அவங்க வெங்கட்ராகவன் அங்கிளையும், ஆர்த்தியையும் பத்தி தெரிஞ்சுக்கணும்னு நான் நினைக்கிறேன். அப்போ தான் அவங்க பொண்ணு எவ்வளவு மோசமானவள்னு அவங்களுக்கு தெரியும்"

"தெரிஞ்சா, அவங்க உடைஞ்சு போயிடுவாங்க"

"வேற வழி இல்ல, மகா. அவங்களுக்கு நிச்சயமா சினேகாவை பத்தி தெரியணும். ஏன்னா, நம்மாள சினேகாவை யூகிக்கவே முடியாது. அவ ஜெயில்ல இருந்து திரும்பி வரும் போது புனிதாவால மட்டும் தான் அவளை ஹேண்டில் பண்ண முடியும். அதுக்கு அவங்களுக்கு உண்மை தெரியுறது அவசியம்"

ஆம் என்று தலைகசைத்தான் மகேந்திரன்.

"இதுக்கு  ஆரத்தி என்ன சொல்லுவான்னு நீ நினைக்கிற?"

"என்னோட பிளானுக்கு நிச்சயம் அவ சரின்னு தான் சொல்லுவா. எனக்கு அவளைப் பத்தி தெரியும்"

"இருந்தாலும், நீ அவகிட்ட ஒரு வார்த்தை கேட்டுக்கிறது நல்லதுன்னு நான் நினைக்கிறேன். ஏன்னா, அவ சினேகாவை அடியோடு வெறுக்கிறா. அந்த வெறுப்பு புனிதா மேல இருக்கவும் வாய்ப்பு இருக்கு... ஏன்னா, அவங்க சினேகாவுடைய அம்மா..."

"சரி. நான் அவகிட்ட பேசுறேன்"

"அதை செய்ய வேண்டியது ரொம்ப அவசியம், யாழ்"

ஆம் என்ற தலையசைத்தான் யாழினியன்.

"ஆர்த்தி கார்டியாலஜி படிக்க ஒத்துக்கிட்டா" என்றான் யாழினியன்.

"வாவ். இது உண்மையிலேயே நல்ல நியூஸ் தான்... அப்படின்னா நீ இன்னும் கூட அவளை இன்ஃப்ளுயன்ஸ் பண்ணிக்கிட்டு தான் இருக்க போலிருக்கு..." என்றான் கிண்டலாய்.

அதை கேட்டு சிரித்த யாழினியன்,

"அதுல எந்த சந்தேகமும் இல்ல... அவ என் மேல வச்சிருக்க காதல் ரொம்ப உயர்ந்தது..."

"உண்மை தான்... நம்ம பழைய ஆர்த்தியை பார்க்கவே முடியாதோன்னு நான் ரொம்ப கவலைப்பட்டேன்" என்றான் மகேந்திரன்.

"எல்லா கிரெடிட்டும் தியாவுக்கு தான். இப்பல்லாம் என்னை விட அவ தான் அவங்க அம்மாவை ரொம்ப இன்ஃப்ளூயன்ஸ் பண்றா..." என்று யாழினியன் கூற, வாய்விட்டு சிரித்த மகேந்திரன்,

"அவங்க அம்மா ஆர்த்தி ஆச்சே..." என்றான்.

சிரித்தபடி தங்கள் நண்பர்கள் இருந்த இடத்திற்கு வந்தார்கள் அவர்கள்.

ஆர்த்தி எதையோ தீவிரமாய் யோசித்துக் கொண்டிருந்ததை கண்டான் யாழினியன். மகேந்திரன் கூறுவது உண்மை தான். இந்த விஷயத்தில் ஆர்த்தி என்ன நினைப்பாள் என்று அவ்வளவு சுலபமாய் யூகித்து விட முடியாது. ஏனென்றால், இந்த விஷயம் அவளுடைய அப்பா சம்பந்தப்பட்டது. தன் அம்மாவின் இடத்தை அவள் வேறு ஒருவருக்கு கொடுக்க விரும்பாமல் போகலாம்... குறிப்பாய் சினேகாவின் அம்மாவுக்கு...!

ஓர் ஆழ்ந்த பதட்டம் யாழினியன் மனதை ஆட்கொண்டது. அவன் கூறுவதை ஆரத்தி ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்றால், அவனது அனைத்து திட்டமும் பாழாய் போகும். இந்த விஷயத்தில், அவளை தன்னால் இன்ஃப்ளுயன்ஸ் செய்து விட முடியும் என்று அவன் உறுதியாய் நம்ப வில்லை. ஏனென்றால், அவள் மனதில் சினேகாவால் ஏற்பட்டிருக்கும் காயம், யாராலும் கற்பனை செய்ய முடியாத அளவிற்கு மோசமானது. அவளது நம்பிக்கையை அவனால் குலைக்க முடியாது... அவளுக்கு விருப்பம் இல்லாத எதையும் செய்ய சொல்லி அவளை கட்டாயப்படுத்தவும் முடியாது. அவள் என்ன முடிவு செய்கிறாள் என்று தெரிந்துகொள்ள நினைத்தான் யாழினியன். அவளிடம் அதைப் பற்றி பேசுவது என்று தீர்மானித்தான்.

தொடரும்...