53 யார் அவன்?

முகுந்தனும் மீராவும் வீட்டுக்கு வந்தார்கள்.

"இன்னைக்கு நாள் எப்படி போச்சு?" என்றார் கேசவன்.

மீராவை பார்த்த முகுந்தன்,

"நல்லா போச்சுப்பா" என்றான்.

"உங்களுக்கு நான் காபி கொண்டு வரட்டுமா?" என்றார் ஜானகி.

"ஆமா மா" என்றான் முகுந்தன்.

ஜானகி சமையல் அறைக்கு செல்ல, அவருடன் சென்றாள் மீரா.

"அப்பா, நான் உங்ககிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் கேட்கணும்"

"என்ன விஷயம் கேளு"

"என்னையும் மீராவையும் பாதுகாக்க நீங்க யாராவது ஒரு ஆளை அரேஞ்ச் பண்ணி இருந்தீங்களா?" என்றான் தனது சந்தேகத்தை தீர்த்துக்கொள்ள.

"உங்களை பாதுகாக்க நான் ஆள் அரேஞ்ச் பண்னேனா? நீங்க என்ன பெரிய செலிபிரிடியா?" என்றார் கிண்டலாய்.

"எங்களை யாரோ பின் தொடர்ந்து பாதுகாத்துக்கிட்டு இருக்காங்க பா"

"நீ என்ன சொல்ற?" என்றார் ஒன்றும் புரியாமல்.

"பால் பொருள் டீலர் எடுத்து வச்சிருக்காரே பத்மநாபன், அவரை உங்களுக்கு தெரியுமா?"

"நல்லா தெரியுமே, அவரோட மகன் உன் கூட தானே படிச்சான்?"

"ஆமாம். அவன் பேர் மனோகர். இப்போ அவன் தான் என் வாழ்க்கையில் விளையாடிட்டு இருக்கான்" என்றான் முகத்தில் எந்த மாறுதலும் இல்லாமல்.

"எந்த விதத்துல அவன் உன் வாழ்க்கையில விளையாடுறான்?"

"அவன் மீராவை கல்யாணம் பண்ணிக்க ஆசைப்பட்டான் போலிருக்கு. நான் அவளை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டேன் இல்லையா, அதனால எங்க கல்யாணத்தை அவன் உடைக்க பாக்குறான்"

"என்னடா சொல்ற நீ?" என்றார் கோபமாய்.

"ஆமாம் பா, நான் நினைச்சதை விட அவன் ரொம்பவே அதிகமா பிரச்சனை செஞ்சுக்கிட்டு இருக்கான்"

"இதை நான் சும்மா விட போறதில்ல. நான் அவங்க அப்பா கிட்ட பேசுறேன்"

"வேண்டாம் பா. இன்னைக்கு மீரா அவனுக்கு சரியான பதிலடி கொடுத்துட்டா"

"அப்படியா?" என்றார் குதூகலமாய்.

"ஆமாம் பா.  அது மட்டும் இல்லாம, எனக்கே தெரியாம யாரோ மனோகரை கண்ட்ரோல் பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்க"

"எனக்கு புரியல"

"நான் ஸ்கூல்ல படிக்கும்போது என்னை ஒரு பொண்ணு காதலிச்சா"

அப்படியா என்பது போல் ஆச்சரியத்துடன் புருவம் உயர்த்தினார் அவர்.

"அந்த பொண்ணை என் மாமியார் வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வந்து, அவளை வச்சி சீன் போட நினைச்சான் மனோகர். ஆனா அந்த பொண்ணு அதுக்கு ஒத்துழைக்கல. ஏன்னா, அந்த மர்மமான மனுஷன் தான் அவளை எச்சரிக்கை செஞ்சிருக்கான்"

"யாருடா அவன்? உனக்கே தெரியாத ஆளு? என்றார் அவர் ஆச்சரியமாய்.

"எனக்கும் தெரியலப்பா"

"இது என்ன குழப்பமா இருக்கு?"

அவன் ஏன் இதையெல்லாம் செய்றான்னு எனக்கு புரியல.
அவனை எப்படி கண்டுபிடிக்கிறதுன்னும் எனக்கு தெரியல"

"உன்னை யாராவது வாட்ச் பண்ற மாதிரி நீ எப்பவாவது ஃபீல் பண்ணி இருக்கியா?"

"இல்லப்பா அப்படி ஒரு ஃபீல் எனக்கு இருந்ததே இல்ல"

"ஒருவேளை, அவன் உனக்கு ஃபிரண்டா இருப்பானோ?"

"எனக்கு ஃப்ரெண்டே இருந்ததில்லைன்னு உங்களுக்கு தான் தெரியுமே"

"ஆமாம். நீ யார்கிட்டயும் அதிகம் பேசினதே கிடையாது... அப்புறம் எங்கிருந்து உனக்கு ஃபிரண்டா இருக்கிறது? நீ முதல் முதல்ல விரும்ப ஆரம்பிச்சதே மீராவை தானே...?" என்றார் அவர் புன்னகையுடன்.

"அதுக்காக தான் பா நான் அவளை இழந்துடக் கூடாதுன்னு நினைக்கிறேன். இவங்க எல்லாரும் சேர்ந்து அவளை என்கிட்ட இருந்து பிரிக்க இன்னும் என்னவெல்லாம் செய்யப் போறாங்களோ தெரியல"

அவன் குரலில் இருந்த பதற்றத்தையும், அவளை இழந்து விடக்கூடாது என்று அவன் மனதில் இருந்த பயத்தையும் நன்றாகவே உணர்ந்தார் கேசவன்.

"நீ இப்போ என்ன செய்யப் போற?"

"இப்போதைக்கு என்ன செய்யணும்னு எந்த ஐடியாவும் இல்ல. நான் இன்னும் சென்னையில ரெண்டு நாள் இருப்பேன். அதுக்குள்ள அந்த ஆள் யாருன்னு நான் கண்டுபிடிச்சாகணும்"

"அதை செய்ய உனக்கு என்னோட உதவி வேணும்னா நான் தாராளமா செய்வேன்"

"உங்க உதவி தேவைப்பட்டா நிச்சயம் நான் சொல்றேன்"

"ம்ம்"

"இதைப்பத்தி அம்மா கிட்ட எதுவும் சொல்லாதீங்க. அவங்க தேவையில்லாம சீன் கிரியேட் பண்ணுவாங்க"

அதைக் கேட்டு சிரித்த அவர், ஆம் என்று தலையசைத்தார்.

அவர்களுக்கு ஜானகி தேநீர் கொண்டுவர, பிஸ்கட் தட்டுடன் அவரை பின்தொடர்ந்து வந்தாள் மீரா. அதை கேசவனுக்கும் முகுந்தனுக்கும் வழங்கினார்கள்.

அப்பொழுது முகுந்தனுக்கு கைபேசி அழைப்பு வந்தது. அது அவனது மாமியார் மாமனாரிடம் இருந்து வந்ததால், அவன் முகத்தில் புன்னகை பூத்தது. அவன் புன்னகையை பார்த்து, என்ன? என்பது போல் தலையை அசைத்தாள் மீரா.

"மாமா தான் கூப்பிடுறார்" என்று அந்த அழைப்பை ஏற்றான் முகுந்தன்.

"ஹலோ மாமா, நாங்க வீட்டுக்கு வந்துட்டோம்"

"மாப்பிள்ளை, யாரோ மனோகரை அடிச்சிட்டாங்க போல இருக்கு. அவனை ஹாஸ்பிடல்ல அட்மிட் பண்ணி இருக்காங்களாம்" என்றார் ஜனார்த்தனன்.

"என்ன்னனது?" என்றபடி சோபாவை விட்டு குதித்து எழுந்தான் முகுந்தன்.

"ஆமாம். அதை யார் செஞ்சதுன்னு தெரியல. இப்ப தான் நம்ம ஃபிரண்டு ஒருத்தர் ஃபோன் பண்ணி விஷயத்தை சொன்னாரு"

"எந்த ஹாஸ்பிடல்?"

"மணி நேசன் ஹாஸ்பிடல்"

"சரிங்க மாமா" என்று அழைப்பை துண்டித்தான் முகுந்தன்.

"என்ன ஆச்சு முகுந்தா?" என்றார் கேசவன்.

"யாரோ மனோகரை அடிச்சு, அவன் ஹாஸ்பிடல்ல அட்மிட் ஆகி இருக்கான்"

அதை கேட்ட கேசவனும் அதிர்ச்சி அடைந்தார்.

"அவனுக்கு இது தேவை தான்" என்று முணுமுணுத்தாள் மீரா.

முகுந்தனோ அதிர்ச்சி அடைந்தான். யார் மனோகரை அடித்தது? பார்கவியை மிரட்டிய அதே ஆள் தான் அதை செய்ததா? அல்லது மனோகரிடம் இருந்த சொந்த பிரச்சனை காரணமாக வேறு யாராவது அதை செய்திருப்பார்களா?

"முகுந்தா, மனோகருக்கு பிடிக்காத யாராவது ஒருத்தர் இதை செஞ்சிருக்கலாம்" என்றார் கேசவன்.

"நீங்க சொல்றது ரொம்ப சரிப்பா. அவன் தேவையில்லாம மத்தவங்களுடைய சொந்த விஷயத்துல மூக்கை நுழைப்பான். அப்படின்னா இந்த மாதிரி அடிபட்டு தானே ஆகணும்? அவன் இவர்கிட்டையே உதைபட்டுவான்னு நான் நினைச்சேன். அவனுடைய நல்ல நேரம், இவர்கிட்டயிருந்து தப்பிச்சிட்டான்" என்றாள் மீரா.

"நான் அவனை பாக்கணும்" என்றான் முகுந்தன்.

அதைக் கேட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தாள் மீரா.

"எதுக்காக நீங்க தேவையில்லாம அவனை பாக்கணும்னு சொல்றீங்க?"

"மீரா சொல்றது சரி தான். இது தேவையில்லாத வேலை" என்றார் கேசவன்.

"அட, அவனோட ஃபிரண்டை யாரோ அடிச்சு, அவன் ஹாஸ்பிடல்ல அட்மிட் ஆகி இருக்கான். அவனை போய் பார்க்கணும்னு சொன்னா, நீங்க ரெண்டு பேரும் ஏன் தடுக்குறீங்க?" என்றார் ஜானகி குழப்பத்துடன், அவருக்கு விஷயம் தெரியாததால்.

"அவன் அப்படிப்பட்ட ஆள் தான் ஜானகி. அவனை அடிச்சது முகுந்தன் தான்னு அவன் நினைக்க வாய்ப்பு இருக்கு. அப்படிப்பட்ட மூளை இல்லாதவன் அவன்" என்றார் கேசவன்

"அவனைப் பத்தி உங்களுக்கு எப்படி தெரியும்?"

"முகுந்தன் தான் சொன்னான்"

"அப்படியா? அப்பாகிட்ட நீயா சொன்ன?" என்றார் ஜானகி.

"மா, உங்களுக்கு தெரியாதா அவன் எப்படிப்பட்டவன்னு?"

"எனக்கு அவனைப் பத்தி தெரியும். ஆனாலும், சம்பந்தமே இல்லாம நீ எப்படி அவனை பழி சொல்ல முடியும்?"

"எனக்கு இதுல சம்பந்தம் இருக்குன்னு அவன் நினைப்பான்"

"அப்படி இருக்கும் போது நீ ஏன் அவனை பார்க்கணும்னு நினைக்கிற?"

"அதனால தான் நான் அவனை பார்க்க நினைக்கிறேன். இதைப் பத்தி அவன் என்ன நினைக்கிறான்னு நான் தெரிஞ்சுக்கணும்"

"சரி, ஆனா, இப்ப போகாத. நாளைக்கு போய் பாரு. அவன் இப்ப தான் அடிபட்டு இருக்கான். இப்ப அவனுக்கு கோவம் அதிகமாக இருக்கும். கொஞ்சம் டைம் கொடு. அவன் கூல் ஆகட்டும்" என்றார் கேசவன்.

"அப்பா சொல்றது சரிதாங்க. நாளைக்கு போங்க" என்றாள் மீரா.

சரி என்று தலையசைத்தான் முகுந்தன்.

......

கட்டிலில் படுத்த படி, முகுந்தன் எதையோ தீவிரமாய் யோசித்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தாள் மீரா. அவன் அருகில் வந்து அமர்ந்த அவள், அவன் கன்னத்தை விரலால் சுரண்டினாள். அவளைப் பார்த்து புன்னகைத்தான் அவன்

"மனோகரை பத்தியா யோசிச்சுக்கிட்டு இருக்கீங்க?"

ஆமாம் என்று தலையசைத்தான்.

"என்னங்க உங்களோட டைமை அவனுக்காக வேஸ்ட் பண்ணாதீங்க"

"யோசிக்காமல் இருக்க முடியல"

தன் தலையை சாய்த்து அவனை யோசனையுடன் பார்த்தாள்.

"பார்கவியை உங்க வீட்டுக்கு கூட்டிக்கிட்டு வந்தது மனோகர் தான்"

தன் கண்களை சுருக்கினாள் மீரா.

"பார்கவியை வச்சு நம்ம ரெண்டு பேரையும் பிரிக்கணும் அப்படிங்கறது தான் அவங்களுடைய பிளான்"

"பார்கவி அவனோட பிளானுக்கு ஒத்துக்கலையா?"

"அவளும் அதுக்கு ரெடியா தான் இருந்தா. மனோகர் அவளுக்கு சொல்லிக் கொடுத்ததை அப்படியே உங்க அப்பா அம்மா கிட்ட ஒப்பிக்கனும்னு தான் அவளும் நினைச்சுக்கிட்டு இருந்தா. அப்போ தான் அவளை யாரோ அப்படி செய்யக்கூடாதுனு மிரட்டி இருக்காங்க"

"யாரு?"

"எனக்கு தெரியல"

"இதைப்பத்தி உங்களுக்கு எப்படி தெரிஞ்சது?"

"நான் இன்னைக்கு காலையில பார்க்கவியையும் மனோகரையும் ஃபாலோ பண்ணி போனேன் இல்ல?"

"ஆமாம்"

"அப்போ அவங்க பேசினதை கேட்டேன். மனோகரை ஜாக்கிரதையா இருக்க சொல்லி அவ வார்னிங் கொடுத்தா.

"என்னன்னு?"

"நம்ம ரெண்டு பேரையும் யாரோ புரோடக்ட் பண்றதாகவும், மேற்கொண்டு மனோகர் எதுவும் செய்ய வேண்டாம்னு சொன்னா. நம்ம விஷயத்துல அவனை தலையிடாம இருக்க சொன்னா. ஒருவேளை அவன் அதை நிறுத்தலனா, விளைவுகள் மோசமா இருக்கும்னு சொன்னா"

"நிஜமாவா?"

"ஆமாம். அவ சொன்னதுக்கு பிறகும், உன் மனசை மாத்த உன்கிட்ட வந்து பேசினான்"

"பார்க்கவியை மிரட்டின அதே ஆள் தான் மனோகரை அடிச்சி இருக்கான்னு சொல்றீங்களா?"

"அப்படித்தான் நினைக்கிறேன். ஆனா எனக்கு நிச்சயமா தெரியல"

"நமக்காக இதை செய்யறது யாரு? ஏன் செய்றாங்க?"

"எனக்கும் அது தான் புரியல. காலையில இருந்து நானும் அதைத் தான் யோசிச்சுக்கிட்டு இருக்கேன். ஆனா எனக்கு எதுவுமே பிடிப்பட மாட்டேங்குது"

"உங்களுக்கே தெரியாம நீங்க யாருக்கோ ஏதோ நல்லது செஞ்சிருக்கீங்கன்னு நினைக்கிறேன்"

"மீரா கொஞ்சமாவது லாஜிக்கோட பேசு. நானாவது, மத்தவங்களுக்கு நல்லது செய்றதாவது?" என்று சிரித்தான் அவன். 

"நீங்க நிஜமாவே மனோகரை பாக்கணும்னு நினைக்கிறீங்களா?"

"ஆமாம். அவனை அடிச்சவன் எப்படி இருப்பான்னு நான் தெரிஞ்சிகணும்"

"நான் கெஸ் பண்ணட்டுமா? தலையில கிரீடமும், நாலு கையும், தலைக்கு பின்னால ஒளிவட்டமும் இருக்கும்னு நினைக்கிறேன்"

அதைக் கேட்டு வாய்விட்டு சிரித்தான் முகுந்தன்.

"அடுத்தவங்களுக்கு உதவி செய்ற எல்லாரும் கடவுள் தான்" என்றாள் அவள்.

"கேக்க நல்லா இருக்கு. நான் அந்த ஆளை மீட் பண்ணும் போது, அவனுடைய போட்டோவை எடுத்துக்கிட்டு வந்து உன்கிட்ட கொடுக்கிறேன். உன்னோட மாரியம்மன் விட்டுட்டு, நீ அவனுக்கு பூஜை பண்ணு" என்றான் கிண்டலாய்.

"அதை செய்றதுல எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல. ஆனா என்னோட பொறாமைக்கார புருஷன் அதை பொறுத்துக்க மாட்டாரு" என்று சிரித்தாள் அவள்.

"நான் பொறாமைகாரனா?" என்று முறைத்தான் அவன்.

"இல்லையா?"

"நீன்னு வரும் போது நான் பொறாமைக்காரன் தான்" என்று அவளை தன்னிடம் இழுத்தான்.

"உங்களுக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா? கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னாடி என்னை ஒருத்தர் வேண்டவே வேண்டாம்னு சொன்னாரு" என்றாள் கிண்டலாய்.

"அப்படியா? யார் அந்த முட்டா பய?" என்று சிரித்தான்.

"எனக்கு கீழ படுத்துக்கிட்டு இருக்காரு" என்றாள் அவள்.

"பாவம் அவன்... அதனால தான் இன்னைக்கு உன்னோட வெயிட்டை சுமந்துகிட்டு இருக்கான்"

அவன் நெஞ்சில் ஒரு அடி போட்டு சிரித்தாள் மீரா.

தொடரும்...