52 ஒப்புதல்

52 ஒப்புதல்

'நான் தான் என்னை திருமணம் செய்து கொள்ளும்படி ரிஷியிடம் கேட்டேன்' என்று மதுமிதா கூறியதை கேட்டு வாயடைத்து நின்றார் கிரிவரன். ஆனால் உண்மை தெரிந்த ரோகிணியோ, அவளை கூரிய பார்வை பார்த்தபடி நின்றார்.

"அவனை கல்யாணம் பண்ணிக்க சொல்லி நீயா கேட்ட?" என்றார் ரோகிணி.

பதில் கூறாமல் அமைதி காத்தாள் மதுமிதா.

"சொல்லு மது"

"அவளை ஒன்னும் கேட்காத ரோகிணி. பாரு அவ எவ்வளவு பதட்டப்படறா" என்றார் கிரிவரன்.

"ஏன் பதட்டப்படமாட்டா? பொய் சொன்னா பதட்டப்பட்டு தானே ஆகணும்?" என்றார் ரோகிணி.

"பொய்யா?" புருவம் உயர்த்தினார் கிரிவரன்.

"அவளை  கட்டாயப்படுத்தி கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வச்சது குட்டி தான். முதல்ல அவ முடியாதுன்னு தான் மறுத்து இருக்கா"

"நிஜமாவா?" என்றார் கிரிவரன்.

"அதை குட்டியே என்கிட்ட ஃபோன்ல சொன்னான்"

தலை குனிந்து நின்ற மதுமிதாவை வியப்புடன் பார்த்தார் கிரிவரன். அவளுக்கு முன்னால் வந்து நின்ற ரிஷிவரன்,

"அவ என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க ஒத்துக்கிட்டா. அதுக்காக நீங்க சந்தோஷம் தான் படணும்" என்றான்.

"என்ன உனக்கு அவசரம்னு தான் நான் கேட்கிறேன்"

"ஏன்னா, எக்காரணத்தை கொண்டும் நான் அவளை இழந்திடக் கூடாதுன்னு நினைச்சேன். அருணாச்சலம் அவளை கிட்நாப் பண்ணிக்கிட்டு போனப்போ ஒவ்வொரு நிமிஷமும் நான் எப்படி செத்து செத்துப் பொழச்சேன்னு எனக்கு தான் தெரியும்" என்று வெடித்தான்.

"குட்டி, நான் கேக்குற விஷயத்தை நீ புரிஞ்சுக்கோ. நாங்க உனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்க தயாரா இருக்கும் போது நீ ஏன் அவசரப்பட்டேன்னு தான் நான் கேட்கிறேன்" என்று கிரிவரனை பார்த்த ரோகிணி,

"கேளுங்க அவனை" என்றார்.

"கொஞ்சம் பொறு ரோகிணி. மது என்ன சொன்னதா நீ சொன்ன?"

"குட்டிக்காக அவ பொய் சொன்னான்னு சொன்னேன்"

"அவ நம்ம குட்டியை காப்பாத்ததுறதுகாக பொய் சொன்னா. அப்படின்னா என்ன அர்த்தம்?" என்றார் கிரிவரன்.

"என்ன அர்த்தம்?" என்று அவரை திருப்பிக் கேட்டார் ரோகிணி.

"அவளும் நம்ம குட்டியை காதலிக்கிறா. அவனை கல்யாணம் பண்ணிக்க அவ முழு மனசோட தயாரா இல்லனாலும், அவனை காப்பாத்தணும்னு அவ பொய் சொல்லி இருக்கா"

"அதனால?"

"மதுவும் ரிஷியை காதலிச்சா, அவளை அவனுக்கே கல்யாணம் பண்ணி வைக்கிறேன்னு நீ நம்ம குட்டிக்கு சத்தியம் பண்ணி கொடுத்த ஞாபகம் இருக்கா?"

"இப்பவும் நான் அதைத் தானே சொல்றேன்... நான் தான் அவங்களுக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்க தயாரா இருக்கேனே..."

"அப்போ அதை செய்ய வேண்டியது தானே? அவங்க கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டா இப்போ என்ன? நம்ம பிள்ளை பாதுகாப்பில்லாத உணர்வோட இருந்தா, அவனுக்கு அந்த உணர்வை கொடுக்க வேண்டியது நம்ம கடமை இல்லையா?"

"நீங்க சொல்றது தான் டாட் சரி"

"நீங்க ரெண்டு பேரும் சீரியஸாவே இருக்க மாட்டீங்களா?" என்றார் ரோகிணி.

'"நாங்க சீரியஸா தான் இருக்கோம்" என்றார்கள் ஒரே குரலில்.

கண்களை மூடி தன் நெற்றியில் கை வைத்தார் ரோகிணி.

"இப்போ அவங்க கல்யாணம் ஆனவங்க. அது எந்த விதத்தில் நடந்திருந்தாலும், சரி கல்யாணம் கல்யாணம் தானே? அதை மதுமிதாவும் ஏத்துக்கிட்டா. அவ தன்னுடைய புருஷனை சப்போர்ட்டும் பண்றா. அப்புறம் எதுக்காக நீ அவங்களை திட்டிகிட்டு இருக்க?" தன் பிள்ளைகளுக்கு வக்காலத்து வாங்கினார் கிரிவரன்.

"நீங்க மதுவோட அப்பா அம்மாவை பத்தி யோசிச்சி பார்த்தீங்களா? அவங்களுக்கு இந்த விஷயம் தெரிஞ்சா அவங்க எவ்வளவு வருத்தப்படுவாங்க?"

"அவங்களுக்கு தெரியும்" என்றான் ரிஷிவரன்.

"என்ன்னனது? அவங்களுக்கு தெரியுமா? எப்படி? எப்போ?" என்றார் ரோகிணி அதிர்ச்சியுடன்.

"நாங்க கல்யாணம் முடிஞ்சு நேரா அங்க தான் போனோம். அவங்களை மீட் பண்ணிட்டு அப்புறம் தான் இங்க வந்தோம்"

ரோகிணியை விட அதிகம் அதிர்ச்சி அடைந்தவர் கிரிவரன் தான்.

"என்னடா சொல்ற? சாம்பசிவம் உங்க மேல கோவப்படலையா?"

"அருணாச்சலம் மதுமிதாவை கல்யாணம் பண்ணிக்கலைன்னு அவர் ரொம்ப நிம்மதி ஆயிட்டாரு"

"ஆனா அருணாச்சலத்துக்கு மதுவை கல்யாணம் பண்ணிக்கிற எண்ணமே இல்லையே" என்றார் ரோகிணி.

"ஆனா அந்த விஷயம் அவங்க அப்பா அம்மாவுக்கு தெரியாது இல்ல?" என்றான் ரிஷிவரன்.

"நீ சொல்றது எனக்கு சுத்தமா ஒன்னும் புரியல"

"மது தான் அவங்க அப்பா அம்மாவையும் சமாளிச்சா"

"மதுவா? எப்படி?" என்றார்கள் இருவரும் ஒன்றாய்.

"அருணாச்சலம் அவளை கல்யாணம் பண்ணிக்க முயற்சி பண்ணதா அவங்க கிட்ட சொன்னா"

"அப்புறம்?"

"அப்போ அங்க வந்த நான், அவன் கையில இருந்த தாலியை பிடுங்கி அவளோட கழுத்துல கட்டிடதா சொல்லிட்டா"

அவர்கள் இருவரும் அவளை நம்ப முடியாமல் பார்த்தார்கள். அவள் ஆம் என்று தலையசைத்தாள் முகத்தை சோகமாய் வைத்துக் கொண்டு.

"இவ சொன்ன கதையை அவங்க நம்பிட்டாங்களா?"

"ஆமாம், அருணாச்சலத்துக்கு பதிலா, அவளை நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டதுல அவங்களுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்"

"அவங்களுக்கு உண்மை தெரிஞ்சா என்ன ஆகும்?" என்றார் ரோகிணி.

"ப்ளீஸ், அவங்க கிட்ட சொல்லாதீங்க ஆன்ட்டி" என்றாள் மதுமிதா கெஞ்சலாய்.

"இவனுக்காக என்ன வேணா செய்வியா நீ?"

"ரிஷியை தவிர வேற யாரையும் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறது இல்லன்னு நான் முடிவுக்கு வந்திருந்தேன். அந்த நேரம் பார்த்து அருணாச்சலம் என்னை கடத்திக்கிட்டு போனான். ரிஷி என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க சொல்லி கேட்ட போது, எனக்கு அதிர்ச்சியா தான் இருந்தது. ஆனா அவர் பக்கத்து நியாயத்தை யோசிக்கும் போது அதுல தப்பு இருக்கிறதா எனக்கு தோணல. அதனால கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டோம். கல்யாணம் ஆனதுக்கு பிறகு, அவர் செஞ்ச தப்பை பத்தி யோசிச்சு என்ன ஆகப்போகுது ஆன்ட்டி? நடக்க வேண்டியதை மட்டும் தானே யோசிக்கணும்? எங்க அப்பாவுக்கு ரிஷி மேல ஏற்கனவே ஒரு நம்பிக்கை இல்லா நிலை இருந்தது. அதை உடைக்கத் தான் அவங்க கிட்ட பொய் சொன்னேன். அவர் மேல மேல ரிஷி மேல கோபப்பட வேண்டாம்னு தான் நடந்ததை மாத்தி சொன்னேன்"

"எங்ககிட்ட ஏன் பொய் சொன்ன?"

"என் மேல நீங்க கோபப்பட மாட்டீங்க. ஆனா ரிஷி மேல கோபப்படுவீங்க. அதனால தான் பொய் சொன்னேன்"

"பாத்தீயா, எப்படிப்பட்ட மருமகளை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வந்து இருக்கான் என் பையன்" பெருமைப்பட்டுக் கொண்டார் கிரிவரன்.

"அவளை கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வைக்கிறதுக்குள்ள நான் பட்ட பாடு எனக்கு தானே தெரியும்" என்றான் ரிஷி.

"அது விஷயமே இல்ல ரிஷி. உங்க ரெண்டு பேருக்கு இடையில என்ன பிரச்சனை வேணும்னாலும் இருக்கட்டும். ஆனா மத்தவங்க கிட்ட அவ உன்னை விட்டுக் கொடுக்காம இருக்கா இல்லையா? அது தான் முக்கியம்." என்றார் கிரிவரன்.

ஆம் என்ற தலையசைத்தான் ரிஷிவரன், மதுமிதாவை பார்த்து புன்னகைத்த படி.

"எல்லாம் சரி தான். ஆனா, மது அவங்களுக்கு ஒரே பொண்ணு. அவளோட கல்யாணத்தை பார்க்கணும்னு அவங்க அப்பா அம்மாவுக்கு ஆசை இருக்காதா?"

"நடந்தது நடந்து போச்சி. இப்ப நம்ம என்ன செய்ய முடியும்?"

"இவங்களுக்கு நம்ம மறுபடியும் முறைப்படி கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாம்"

"அதுவும் நல்ல ஐடியா தான்"

"ஏன் மாம் தேவையில்லாம இப்படி எல்லாம் யோசிக்கிறீங்க? எங்களுக்கு தான் ஏற்கனவே கல்யாணம் ஆயிடுச்சே..."

"நீ சும்மா இரு குட்டி. உன் பக்கத்தை நியாயத்தையே பார்த்துக்கிட்டு இருக்காத. மத்தவங்களோட உணர்வுகளையும் மதிக்க பழகு" அவனை கடிந்து கொண்டார் ரோகிணி.

இவர்கள் மறுபடியும் திருமணம் என்று கூறி மதுமிதாவை தன்னிடமிருந்து பிரித்து விடுவார்களோ என்று அஞ்சினான் ரிஷிவரன்.

அப்பொழுது சாம்பசிவத்திடமிருந்து கிரிவரனுக்கு அழைப்பு வந்தது.

"ஷ்ஷ்... மதுவோட அப்பா பேசுறார்"

"மது சொன்னதை மனசுல வச்சிக்கிட்டு அவர்கிட்ட பேசுங்க" என்றார் ரோகிணி.

"சரி" என்று அழைப்பை ஏற்றார் கிரிவரன்.

"வணக்கம் சாம்பசிவம் சார்"

"நடந்த எல்லாத்துக்கும் என்னை மன்னிச்சிடுங்க கிரிவரன் சார்"

"நீங்க எதுக்காக மன்னிப்பு கேக்குறீங்க?"

"நான் ரொம்ப பிடிவாதமா இருந்திருக்கக் கூடாது. அதனால தானே எல்லாம் நடந்துச்சு"

"பெத்த பிள்ளைங்க நல்லா இருக்கணும்னு தான் பெத்தவங்க நினைப்போம். அதுல எந்த தப்பும் இல்ல"

"என்னை புரிஞ்சுகிட்டதுக்கு ரொம்ப நன்றி சார். நம்மகிட்ட சொல்லாம கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டதுக்காக ரிஷியை திட்டாதீங்க. அவருக்கு வேற வழி இருக்கல. மதுவோட வாழ்க்கையை காப்பாத்த  தான் அவர் அப்படி செஞ்சிருக்காரு. அவர் மதுவை ரொம்ப ஆழமாக காதலிக்கும் போது, அவ வேற ஒருத்தன் கைக்கு போகுறதை அவரால எத்துக்க முடியாது இல்லையா? நம்ம கைல எதுவுமே இல்ல கிரிவரன் சார். அவங்க கல்யாணம் தான் அதற்கு உதாரணம்"

"நீங்க சொல்றது சரி தான். நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க. நம்ம அவங்க கல்யாணத்தை மறுபடியும் நடத்தலாம்"

"அதுக்கு அவசியம் இருக்கிறதா எனக்கு தோணல. அவங்களுக்கு தான் ஏற்கனவே கல்யாணம் ஆயிடுச்சே. நம்ம வேணும்னா ரிசப்ஷன் அரேஞ்ச் பண்ணிடலாம்"

"நீங்க நெஜமா தான் சொல்றீங்களா? அவங்களுக்கு மறுபடியும் கல்யாணம் பண்ணி வைக்க வேண்டாம்னு நினைக்கிறீங்களா?" என்றார் நம்ப முடியாமல்.

"ஆமாம் கிரிவரன் சார். மறுபடி அருணாச்சலம் ஏதாவது பிரச்சனை பண்ண நினைக்கலாம். அதனால, ரிசப்ஷன் வச்சா அவங்களுக்கு கல்யாணம் ஆன விஷயம் எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சிட போகுது..."

"நீங்க சொல்றதும் சரி தான்" என்றார் கிரிவரன்.

"நாங்க அங்க வந்து மதுவையும் ரிஷியையும் பார்க்கலாமா?"

"என்ன சார் நீங்க, இதுக்கெல்லாம் பர்மிஷன் கேட்டுக்கிட்டு... உங்க மகளையும் மருமகனையும் பார்க்க, நீங்க எப்ப வேணா இங்க வரலாம்"

"ரொம்ப நன்றி சார்"

"நன்றி எல்லாம் சொல்லி என்னை சங்கடப்படுத்தாதீங்க"

"சரிங்க சார். நாங்க சாயங்காலம் அங்க வறோம்"

"வாங்க சார்" என்று அழைப்பை துண்டித்தார்கள் இருவரும்.

"இவங்க சொன்ன பொய்யை சாம்பசிவம் நம்பிட்டாரு" என்றார் கிரிவரன்.

"ஏன்னா அருணாச்சலம் அவர்கிட்ட அவ்வளவு மோசமா நடந்துக்கிட்டான் அங்கிள்" என்றாள் மதுமிதா.

"உண்மையிலேயே அவர் இவங்களுக்கு மறுபடி கல்யாணம் பண்ணி வைக்க விரும்பலையா?" என்றார் ரோகிணி.

"அவர் அருணாச்சலத்தை நெனச்சி பயப்படுறாரு... நம்ம குட்டியை மாதிரியே" என்று சிரித்தார் கிரிவரன்.

"என்னோட நிலைமையில இருந்து பார்த்தா தான் தெரியும்" என்றான் ரிஷிவரன்.

"இவங்களுக்கு ரிசப்ஷன் மட்டும் வைக்கலாம்னு சொன்னாரு"

"ரிசப்ஷனா?"

"ஆமாம். அவங்களுடைய கல்யாணத்தை அதிகாரப்பூர்வமா எல்லாருக்கும் தெரிய படுத்தனும்னு நினைக்கிறாரு"

"நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க?"

"அவங்க கோவில்ல கடவுளுக்கு முன்னாடி கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டாங்க. கடவுளோட ஆசிர்வாதமா அவங்களுக்கு கிடைச்சிருக்கு. வேற என்ன வேணும்? நான் மதுவோட அம்மா அப்பாவை பத்தி தான் கவலைப்பட்டேன். இப்போ அவங்களுக்கே அதுல எந்த பிரச்சனையும் இல்லைன்னு ஆனதுக்கப்புறம், நம்மளும் அவங்க வழியிலேயே போகலாம்"

தனது மாமனார், தங்களுக்கு மறுபடியும் திருமணம் செய்து வைக்க வேண்டாம் என்று கூறிவிட்டதால், சந்தோஷத்தில் திக்கு முக்காடினான் ரிஷிவரன். அவன் எண்ணியபடியே இப்போது அவனது வாழ்க்கையில் எந்த தடைகளும் இல்லையே.

தொடரும்...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top