48 எங்கே மதுமிதா

கிரிவரன் கேட்டுக்கொண்டதன் படி, ரிஷிவரனும், மதுமிதாவும் கல்லூரிக்கு செல்லாமல் வீட்டில் இருந்தார்கள். சமைத்துக் கொண்டிருந்த ரோகிணிக்கு, சமையலறையில்  உதவிக் கொண்டிருந்தாள் மதுமிதா. அப்பொழுது அங்கு வந்தான் ரிஷிவரன்.

"என்ன குட்டி, உனக்கு ஏதாவது வேணுமா?" என்றார் ரோகினி

"இல்லம்மா
எனக்கு எதுவும் வேண்டாம்.  நான் மதுமிதாவுக்கு ஏதாவது செஞ்சு கொடுக்கலாம்னு வந்தேன்" என்றான் அவர்கள் இருவரையும் ஆச்சரியத்திற்கு உள்ளாக்கி.

"என்னது, நீ மதுமிதாவுக்காக ஏதாவது செய்யப் போறியா? நிஜமாவா?" என்றார் ரோகிணி கிண்டலாய்.

"மாம். நீங்க இங்க இல்லாதப்போ, நான் தான் டாடுக்கு சமையல் செய்ய ஹெல்ப் பண்ணுவேன் தெரியுமா?" என்றான்.

"அப்படியா?" என்று தன் புருவத்தை உயர்த்தினார் ரோகிணி.

"நான் சொன்னதை நீங்க நம்பலையா?"

"உனக்கு சமைக்க தெரியுமா?" என்றாள் மதுமிதா.

"என்ன கொஸ்டின் இது? இன்னைக்கு என்னோட கைவண்ணத்தை நீ பார்க்க போற"

லேசாய் பின்னால் நகர்ந்து கொண்ட ரோகிணி, *நடத்து* என்பது போல் சைகை செய்தார்.

"நீங்க ரெண்டு பேரும் எனக்கு ஹெல்ப் பண்றதா இருந்தா எனக்கு அதுல எந்த பிரச்சனையும் இல்ல" என்று பல்லை காட்டினான்.

"என்ன ஹெல்ப் வேணும்?" என்றார் ரோகிணி.

"நீங்க ஒன்னும் செய்ய வேண்டாம். நான் சொல்றதை ஃபாலோ பண்ணா மட்டும் போதும்"

சமையலறை மேடையின் மீது எகிறி, வசதியாய் அமர்ந்து கொண்டான். ரோகிணி அவனை கிண்டலாய் பார்க்க, மதுமிதா அவன் சொல்வதை செய்ய முன்வந்தாள்.

"ஸ்டவ்வை ஆன் பண்ணி பாத்திரத்தை அடுப்பில் வை. அதுல பாலை ஊத்து"

"நீ பாயசம் செய்ய போறியா?" என்றார் ரோகிணி.

"ஆமாம். இந்த பாயசம் மதுமிதாவை வெல்கம் பண்றதுக்காக"

"ஓ... மதுமிதாவை வெல்கம் பண்றதுக்காக, மதுமிதாவை வச்சே பாயாசம் செஞ்சு, அவளுக்கே கொடுக்க போறியா?" என்றார் கிண்டலாய் ரோகிணி.

"அப்படின்னா, நான் சொல்றதை நீங்க செய்ங்க. அவளை செய்ய விடாதீங்க" என்றான்.

"சரி சொல்லு. என்ன செய்யணும்?"

ரிஷி கூறியதை செய்தார் ரோகிணி. சமையலில் ரோகிணி கைதேர்ந்தவர் என்பதால், அவர் ரிஷி கூறும் வரை காத்திருக்காமல், அவராகவே அதை செய்ய துவங்கினார். ரிஷியும் எந்த கவலையும் இல்லாமல் அவர் செய்வதை வேடிக்கை பார்க்க துவங்கி விட்டான். பாயசம் செய்து முடித்து, அதை ஒரு கிண்ணத்தில் மாற்றி, அதை மதுமிதாவிடம் நீட்டிய ரோகிணி,

"இந்தா மது, ரிஷி உனக்காக செஞ்ச பாயாசம்" என்று சிரித்தார்.

"ஆன்ட்டி, இதை செஞ்சது நீங்க" என்று சிரிப்பை அடக்கியபடி ரிஷியை பார்த்தாள் மதுமிதா.

"நான் சொல்லி தானே செஞ்சாங்க?" என்றான் சீரியஸாய்.

"ஆமாம் ஆமாம்... நான் கூட எங்க அம்மா சொல்லி நிறைய தடவை செஞ்சிருக்கேன். எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும், எத்தனை தடவை நான் அதை சொதப்பினேன்னு" அவள் கலகலவென சிரித்த அவள்,

"சமையல் செய்றதுக்கு முழு கவனமும் அது மேல இருக்கணும். கிச்சன் ஸ்லாப் மேல உக்காந்துகிட்டு எல்லாம் அதை செய்ய முடியாது" என்றாள் அவள்.

"பரவாயில்லையே... என் மருமக புத்திசாலி தான்" என்று சிரித்தார் ரோகிணி.

அந்த பாயசத்தை உணவு மேஜைக்கு கொண்டு வந்து, மூவரும் அதை சாப்பிட்டபடியே பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள். அப்பொழுது வீட்டிற்கு வந்தார் கிரிவரன். அவர் முகத்தில் குழப்பம் தென்பட்டது.

"என்ன ஆச்சுங்க, ஏன் ஒரு மாதிரியா இருக்கீங்க?" என்றார் ரோகிணி.

ஒன்றும் கூறாமல் சோபாவில் அமர்ந்தார் கிரிவரன்.

"என்ன ஆச்சு டாட்?" என்றான் ரிஷி.

"எலக்ஷனுக்கு முன்னாடி உங்க கல்யாணம் நடந்தாகணும்" என்றார் கிரிவரன்.

"ஏன் அங்கிள், ஏதாவது பிரச்சனையா?" என்றாள் மதுமிதா பதற்றத்துடன்.

"அருணாச்சலம் ஏதோ பெருசா பிளான் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கான்னு எனக்கு ரொம்ப நம்பிக்கையான சோர்ஸ் சொல்லுது. அது நமக்கு ஆபத்தாவும் தெரியுது" என்றார் கவலையுடன்.

"மதுவோட அப்பா அம்மா இல்லாம நம்ம எப்படிங்க அவங்களுக்கு கல்யாணம் பண்ண முடியும்?" என்றார் ரோகிணி.

"நம்ம அவங்க பர்மிஷனை வாங்கணும். நான் அதை பார்த்துக்கிறேன்" என்றார் கிரிவரன்.

"அவங்க கிட்ட நான் பேசுறேன் டாட்" என்றான் ரிஷிவரன்.

"நானும் ரிஷியோட போறேன்" என்றாள் மதுமிதா.

"நீ அங்க வந்தா, அவங்க உன்னை திருப்பி அனுப்ப மாட்டாங்க" என்றான் ரிஷிவரன்.

"ஆனா மதுவை நம்ம வீட்ல வச்சுக்கிட்டு, நம்ம தனியா போய் அவங்க கிட்ட பர்மிஷன் கேட்கிறது நல்லா இருக்காது" என்றார் ரோகிணி.

"நான் மதுவை அங்க கூட்டிகிட்டு போகணும்னு சொல்றீங்களா?" என்றான் ரிஷி நம்ப முடியாமல்.

"அப்படித் தான் செய்யணும். நீங்க ரெண்டு பேரும் தனியா போக வேண்டாம். நானும் ரோகிணியும் உங்களோட வறோம். பிரச்சனையோட சீரியஸ்னஸ் என்னன்னு சாம்பசிவம் தெரிஞ்சுகிறது அவசியம். அப்போ தான் நம்ம எதுக்காக மதுவை இங்க கூட்டிகிட்டு வந்தோம்னு அவர் புரிஞ்சுக்குவாரு"

"நம்ம எடுத்து சொன்னதுக்கு பிறகும், அவர் எனக்கு அவளை கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்க மாட்டேன்னு சொன்னா என்ன செய்றது?" என்றான் ரிஷி.

"அதுக்கப்புறம் முடிவு செய்ய வேண்டியது மது தான்" என்றார் கிரிவரன்.

மூவரும் மதுமிதாவை பார்க்க,

"அப்படி அவர் ஒத்துக்கலன்னா, நீங்க சொல்றதை நான் கேட்கிறேன்" என்றாள் மதுமிதா.

"அப்புறம் என்ன பிரச்சனை? விடு பாத்துக்கலாம்" என்றார் கிரிவரன்.

"அப்பாவை பாக்க போறதுக்கு முன்னாடி நம்ம கோவிலுக்கு போகலாமா அங்கிள் என்றாள் மதுமிதா.

சரி என்று தலையசைத்தார் கிரிவரன்.

"கிளம்புங்க. அவங்க வீட்டுக்கு போறதுக்கு முன்னாடி நம்ம கோயிலுக்கு போயிட்டு போகலாம்" என்றார்.

கோயிலுக்கு செல்ல தயாராவதற்கு அவரவர்களின் அறைக்கு சென்றார்கள் அனைவரும். தனக்கும் ரிஷிக்கும் திருமணம் நடக்க இருப்பதை எண்ணி மதுமிதா மிகுந்த சந்தோஷம் அடைந்தாள். அதேநேரம் சாம்பசிவத்தை எண்ணி அவளுக்கு பயமாகவும் இருந்தது. அவர் என்ன சொல்லப் போகிறாரோ என்று அவளுக்கு பதட்டம் அதிகரித்தது. அது பற்றி யோசித்தபடியே தயாராகி வெளியே வந்தாள். ஏற்கனவே தயாராகி விட்டிருந்த ரிஷிவரன், அவளுக்காக அங்கு காத்திருந்தான்.

அவர்கள் கோவிலுக்கு வந்தார்கள். சாதாரண நாள் என்பதால், கோவிலில் யாரும் இல்லை. மதுமிதா கண்களை மூடி, தன்னை சூழ்ந்துள்ள பிரச்சனைகளிலிருந்து விடுபடவும், அவளுக்கும் ரிஷிக்கும் நடக்கவிருக்கும் திருமணத்திற்கு அவளது அப்பா சம்மதம் தெரிவிக்க வேண்டும் என்றும் மனதார பிரார்த்தனை செய்தாள்.

அப்போது அவளது வாயை யாரோ பொத்த, *இந்த ரிஷிக்கு எப்பொழுதும் விளையாட்டு தான்* என்ற எண்ணம் அவளுக்கு தோன்றியது. அவள் வாயை பொத்தியது ரிஷி என்று எண்ணினாள் அவள். அடுத்த நொடி, அவள் அங்கிருந்து சத்தம் இல்லாமல் தூக்கிச் செல்லப்பட்டாள். சாமி கும்பிட்டு விட்டு கண்களைத் திறந்த ரிஷி, மதுமிதாவை தேடினான். அவள் அங்கு இல்லாததால், அவன் பதட்டம் அடைந்தான்.

"மாம், மது எங்க மாம் போனா?" என்றான் இங்கும் அங்கும் பார்த்தவாறு.

"இங்க தானே இருந்தா?" என்ற அவரது குரலிலும் பதற்றம் தெரிந்தது.

அவர்கள் அந்த ஆலயம் முழுவதும் மதுமிதாவை தேடினார்கள். ஆனால் அவள் எங்கும் இல்லை. கோவிலுக்கு வெளியே சென்றும் அவளை தேடினான் ரிஷிவரன். அவள் அங்கும் இல்லாமல் போகவே செய்வதறியாமல் திகைத்து நின்றான்.
தன் கைபேசியை எடுத்து சிலருக்கு ஃபோன் செய்தார் கிரிவரன்.

அப்பொழுது கோவிலுக்கு அருகில் இருந்த ஒரு கடையை கண்ட ரிஷி, அதை நோக்கி ஓடிச் சென்று,

"பிங்க் கலர் சுடிதார் போட்டுக்கிட்டு ஒரு பொண்ணு, கொஞ்சம் பூசனாப்ல அழகா இருப்பா நீங்க அவள பாத்தீங்களா?"

அந்த கடைக்காரர் அவனை வெறித்துப் பார்த்தார்.

"நீங்க அவளை பாத்தீங்களா? அவளை கானோம்ங்க"

"கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி, சில பேர் ஒரு பொண்ணை கார்ல தூக்கிக்கிட்டு போனாங்க. அவ நீங்க சொல்ற பொண்ணு தானான்னு எனக்கு தெரியல"

"என்ன கார்?"

"வெள்ளை கலர் இனோவா கார். அதோட நம்பர் டி என் 05  ஒய் 5000. வலுக்கட்டாயமா ஒரு பொண்ணை தூக்கிக்கிட்டு போறதை பார்த்து தான், நம்பரை நோட் பண்ணி வச்சேன்"

"ரொம்ப தேங்க்ஸ்ங்க"

கிரிவரன் வருவதை கண்ட ரிஷிவரன்,

"டாட், மதுவை கிட்னாப் பண்ணிக்கிட்டு போன கார் நம்பர் இது தான்"

"கிட்னாப்பா?"

"ஆமாம் டாட். அந்த கடைக்காரர் சொன்னார்"

உடனே வட்டாரப் போக்குவரத்து அலுவலகத்தின் உயர் அதிகாரிக்கு ஃபோன் செய்த கிரிவரன், அந்த கார் யாருடையது என்பதை கண்டுபிடித்து சொல்லுமாறு கேட்டார்.

"இந்த கார் ஓனரும் அவனோட அட்ரஸ்ஸும் எனக்கு வேணும்"

"பத்து நிமிஷம் டைம் கொடுங்க சார். குடுக்கறேன்"

அழைப்பை துண்டித்த கிரிவரன், அந்த கடைக்காரரிடம் சென்று

"அந்த பொண்ணு பார்க்க எப்படி இருந்தா? "என்றார்.

"நல்ல நிறமா இருந்தா. படிப்படியா வெட்டின முடி. ( அவருக்கு அது ஃபெதர் கட் என்று கூறத் தெரியவில்லை) ரோஸ் கலர் டிரஸ் போட்டு இருந்தா"

ரோகிணியின் கண்கள் குலமாயின.

"கடவுளே ஏன் எங்களை இப்படி சோதிக்கிற?" கண்ணீர் மல்க குழம்பினார்.

"மதுவுக்கு ஒன்னும் ஆகாது. காம் டவுன் ரோகிணி"

"அவ அப்பா அம்மாவுக்கு நம்ம என்ன பதில் சொல்றது? சீக்கிரமா அவளை தேடி கண்டுபிடிங்க"

அப்பொழுது கிரிவரனுக்கு வட்டாரப் போக்குவரத்து அதிகாரியிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது. அழைப்பை ஏற்றார் கிரிவரன்.

"சார், கார் ஓனர் பேரு அருணாச்சலம். அப்பா பேரு சோனாச்சலம். அவருடைய அட்ரஸ்..."

"தேவையில்லை. மிச்சத்தை நான் பார்த்துக்கிறேன்" என்று அழைப்பை துண்டித்து ரிஷியை ஏறிட்ட கிரிவரன்

"அருணாச்சலம்" என்றார்.

கோபத்தில் தன் பல்லை கடித்த ரிஷிவரன், உடனே யாருக்கோ ஃபோன் செய்து, அவனிடம் அருணாச்சலத்தின் கைபேசி எண்ணை கொடுத்து,

"அவன் இப்போ எங்க இருக்கான்னு கண்டுபிடிச்சி சொல்லு" என்று அழைப்பை துண்டித்தான்.

"இன்னிக்கு அவன் செத்தான்" என்றான் கோபத்தில்.

"குட்டி, நீ காரை எடுத்துக்கிட்டு போ. நான் ரோகிணியை வீட்ல விட்டுவிட்டு, சோனாச்சலத்தை பார்க்க வேற கார் எடுத்துக்கிட்டு போறேன்"

சரி என்று தலையசைத்தான் ரிஷிவரன்.

"தனியா போகாத. அட்ரஸ் தெரிஞ்ச உடனே எனக்கு இன்ஃபார்ம் பண்ணு. நம்ம ஆளுங்க கொஞ்சம் பேரை அனுப்பி வைக்கிறேன்" என்றார் கிரிவரன்.

மறுபடியும் சரி என்று தலையசைத்தான் ரிஷிவரன். கிரிவரன் ரோகிணியுடன் ஒரு டாக்ஸியை பிடித்துக் கொண்டு கிளம்பினார். அருணாச்சலம் எங்கே இருக்கிறான் என்ற தகவலுக்காக காத்திருந்தான் ரிஷிவரன்.

தொடரும்...