45 தீர்மானம்

முன்னறிவிப்பின்றி தனது கட்சி அலுவலகத்திற்கு வந்த கிரிவரனை பார்த்த சோனாச்சலம் ஆச்சரியமடைந்தார். அவருக்கு அதில் சந்தோஷம் என்பதில் சிறிதளவும் சந்தேகம் இல்லை. மரியாதையுடன் அவரை வரவேற்றார்.

"வாங்க கிரிவரன் சார்"

"நான் உங்க மேல கடுமையான மன வருத்தத்தில் இருக்கேன். நான் உங்ககிட்ட இதை கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்கல"

என்ன நடந்தது என்று தெரியாத சோனாச்சலத்திற்கு தூக்கி வாரி போட்டது.

"என்ன ஆச்சு சார், ஏன் கோவமா இருக்கீங்க? நீங்க கோவப்படற அளவுக்கு நான் எதுவும் செய்யலையே" என்றார் பதற்றத்துடன்.

"ரிஷிவரனுக்கு மதுமிதாவை கல்யாணம் பண்ணி வைக்கிறதை பத்தி நான் ஏற்கனவே உங்ககிட்ட சொல்லி இருந்தேன்"

"ஆமாம் சொல்லி இருந்தீங்க"

"அப்படி இருக்கும் போது, எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா, உங்க பிள்ளை மதுமிதா வீட்டுக்கு போய் அவங்க அப்பா கிட்ட அவளை பொண்ணு கேட்டிருப்பான்?"

தன் தலையில் இடி இறங்கியது போல் இருந்தது சோனாச்சலத்திற்கு. அருணாச்சலம் என்ன செய்து தொலைத்தான் என்பது உண்மையிலேயே அவருக்கு புரியவில்லை. அதேநேரம், கிரிவரன் கூறுவதை அவரால் நம்பாமல் இருக்கவும் முடியவில்லை. பொய்யுரைக்க கிரிவரனுக்கு எந்த காரணமும் இல்லையே...! அதுவும் அருணாச்சலத்தை பற்றி அவர் ஏன் பொய் கூற போகிறார்?

"என்னுடைய மகன் தான் எனக்கு எல்லாமும். அவனோட வருத்தத்தை மட்டும் என்னால பொறுத்துக்கவே முடியாது. அவனுக்கு வருத்தத்தை கொடுக்கிறது யாராயிருந்தாலும் அதைப் பத்தி எல்லாம் நான் கவலைப்படவே மாட்டேன். தூக்கிப்போட்டு மிதிச்சுகிட்டு போய்கிட்டே இருப்பேன். உங்க பிள்ளை ரொம்ப பெரிய தப்பு பண்ணிட்டான் சோனாச்சலம்..."

ஓடிச் சென்று கிரிவரனின் கரத்தை பற்றிக்கொண்டார் சோனாச்சலம்.

"சத்தியமா எனக்கு அதைப் பத்தி எதுவும் தெரியாது கிரிவரன் சார். அவன் ஏன் இப்படி செஞ்சான்னு எனக்கு தெரியல. நான் நிச்சயம் அவனை இத பத்தி கேட்கிறேன்"

"அதை இப்பவே செய்யுங்க. அவன் மதுமிதாவை நோக்கி இன்னும் ஒரு அடி கூட எடுத்து வைக்கக் கூடாது. அப்படி ஒருவேளை நடந்தா, நான் என்னோட பவரை காட்ட தயங்க மாட்டேன்" எச்சரித்தார் கிரிவரன்.

உடனடியாய் அருணாச்சலத்திற்கு ஃபோன் செய்தார் சோனாச்சலம். அவன் அந்த அழைப்பை ஏற்றான்.

"சொல்லுங்கப்பா"

"என்ன செஞ்சு வெச்சிருக்க நீ?" கத்தினார் சோனாச்சலம்.

அவர் எதைப் பற்றி பேசுகிறார் என்று குறிப்பாய் ஒன்றும் கூறிவிட்டாலும், அருணாச்சலம் அதை புரிந்து கொண்டு விட்டான். அவனது அப்பாவிடம் இருந்து இப்படி ஒரு எதிர்வினை வரும் என் அவன் எதிர்பார்த்தது தான்.

"நான் என்ன செஞ்சேன்?" என்றான் கூலாக.

"எதுக்காக மதுமிதாவை பொண்ணு கேட்ட?"

"எனக்கு அவளை பிடிச்சிருக்கு" என்றான் சாதாரணமாய்.

"அவளை ஏற்கனவே ரிஷிவரனுக்கு பொண்ணு கேட்டு இருக்காங்கன்னு உனக்கு தெரியும்ல?"

"ஆனா, அவளோட அப்பா ரிஷிவரனுக்கு பொண்ணு கொடுக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டாரு. உண்மைய சொல்லப் போனா, ரிஷிவரனோட நடத்தை பிடிக்காம தான் அவர் அவனை வேண்டாம்னு சொல்லியிருக்காரு"

"அது உனக்கு தேவையில்லாத விஷயம். அவ கிரிவரனுக்கு மருமகளா ஆகப் போறவ. அது அவர் எப்படியும் செஞ்சு முடிப்பார்"

அவர் கையில் இருந்த அலைபேசியை வாங்கி, ஸ்பீக்கரை ஆன் செய்தார் கிரிவரன்.

"அவங்க அப்பாவுக்கு அவனை பிடிக்கலைன்னா, அதுக்கப்புறம் அதை பத்தி பேசுறதுல என்ன பிரயோஜனம் இருக்குப்பா? எனக்கு அந்த பொண்ணை பிடிச்சிருக்கு"

செய்வதறியாமல் கிரிவரனை ஏறிட்டார் சோனாச்சலம்.

"உன்னோட இந்த செயலுக்காக நீ ரொம்ப வருத்தப்பட போற அருணாச்சலம்" சீறிய கிரிவரன், அழைப்பை துண்டித்தார்.

கொதிப்புடன் சோனாச்சலத்தை ஏறிட்ட அவர், மேற்கொண்டு ஒன்றும் பேசாமல் வாசலை நோக்கி நடந்தார்.

அவருக்கு பின்னால் ஓடினார் சோனாச்சலம்.

"கிரிவரன் சார், தயவுசெய்து கோபப்படாதீங்க. நான் அவனை கட்டுப்படுத்தி வைக்கிறேன். என்னை நம்புங்க"

நின்று அவரைப் பார்த்த கிரிவரன்,

"நம்மளோட நட்பு தொடரனும்னு நீங்க நினைச்சா, நீங்க அதை செஞ்சு தான் ஆகணும்" என்று கூறிவிட்டு அந்த இடத்தை விட்டு சென்றார்.

மறுபடியும் அருணாச்சலத்திற்கு எரிச்சலுடன் ஃபோன் செய்தார் சோனாச்சலம். அந்த அழைப்பை அவன் ஏற்க,

"உடனே... இப்பவே நீ கட்சி ஆஃபீஸுக்கு வந்தாகணும்" என்று கூறிவிட்டு அழைப்பை துண்டித்தார்.

......

தன் வீட்டின் வரவேற்பறையில் அமர்ந்து தேநீர் பருக்கி கொண்டு இருந்தார் சாம்பசிவம். அப்பொழுது கல்லூரியில் இருந்து வீடு திரும்பிய மதுமிதா, அவர் முன் வந்து அமர்ந்தாள்.

"ஏன் ரொம்ப டயர்டா இருக்க?" என்றார் தாட்சாயனி

"இன்னைக்கு அருணாச்சலம் காலேஜுக்கு வந்திருந்தான்" என்றாள் மதுமிதா சாம்பசிவத்தை பார்த்தவாறு.

தேநீர் பருகுவதை நிறுத்தினார் சம்பசிவம்.

"அவன் எலக்ஷன்ல ஜெயிச்ச பிறகு, என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க உங்க பர்மிஷன் தேவை படாதுன்னு சொன்னான்"

"என்ன்னனது?" அதிர்ந்தார் தாட்சாயணி. சாம்பசிவமும் தான்.

"ரிஷிகிட்ட அவன் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதை தடுக்க முடியாதுன்னு சேலஞ்ச் பண்ணினான்"

அதைக் கேட்ட சாம்பசிவம் அதிர்ந்து போனார்.

"நீங்க ரிஷிக்கு என்னை கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்க மாட்டேன்னு சொன்னீங்க. அவனுடைய கடந்த கால நாடத்தை சரியில்லைன்னு காரணம் காட்டினீங்க. இப்போ நீங்க அருணாச்சலத்தை என்ன செய்யப் போறீங்க? அவன் நம்ம வீட்டுக்குள்ள வந்து, உங்க கண்ணு முன்னாடியே என்னை இழுத்துகிட்டு போக கூட தயங்க மாட்டான்" என்றாள் முடிந்த அளவிற்கு தனது கோபத்தை காட்டிக் கொள்ளாமல் மதுமிதா.

சாம்பசிவம் பதில் அளிக்கவில்லை. அவரால் முடியவில்லை. ஏனென்றால் அவரிடம் பதில் இல்லை.

"ஏன் அமைதியா இருக்கீங்க? அவ கேட்கிற கேள்விக்கு பதில் சொல்லுங்க" என்றார் தாட்சாயணி.

"நான் சீக்கிரமே இந்த பிரச்சனைக்கு ஒரு முடிவை தேடி கண்டுபிடிக்கிறேன்" என்று தாட்சாயினியை பார்த்த சாம்பசிவம், அவரது முகபாவம் சட்டென்று மாறியதை கண்டு, வாசல் பக்கம் தன் முகத்தை திருப்பினார். அங்கு ரிஷிவரன் ரோகிணியுடன் நின்றிருந்தார். அவர்களும் எழுந்து நின்றார்கள்.

"உங்க பொண்ணு எப்படிப்பட்ட பிரச்சனைல இருக்கான்னு இப்போ உங்களுக்கு புரிஞ்சிருக்கும்" என்ற கிரிவரனின் குரல், முன் எப்பொழுதும் இல்லாத அளவிற்கு கடுமையாய் இருந்தது.

ஒன்றும் கூறாமல் அமைதியாய் நின்றார் சாம்பசிவம்.

"இப்போ நீங்க என்ன செய்யப் போறீங்க? இன்னைக்கு அருணாச்சலம் மதுமிதாவை காலேஜ்ல பார்த்தான் போலிருக்கே..."

ஆமாம் என்ற தலையசைத்தார் சம்பசிவம்.

"படுக்கையில தினம் ஒரு பொண்ணு தேவைப்படுற அவனுக்கு  உங்க பொண்ணை கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்க போறீங்களா? இல்ல, உங்க மகளுக்காக தன்னையே மாத்திக்கணும்னு நினைக்கிறவனுக்கு உங்க பொண்ண கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்க போறீங்களா?" என்றார் கோபமாய்.

"நீங்க பேசுற பேச்சை எல்லாம் அமைதியா கேட்டுக்கிட்டு நிக்க அருணாச்சலம் ஒன்னும் ரிஷிவரன் இல்ல. உங்க மகளை கல்யாணம் பண்ணிக்க அவன் உங்க அனுமதிக்காக காத்திருக்க மாட்டான். அப்படி என்னால் செய்ய முடியாதுன்னு நீங்க நினைக்கிறீங்களா?" என்ற கிரிவரனை அதிர்ச்சியுடன் ஏறிட்டார் சாம்பசிவம்.

"நான் உங்களுக்கு மதிப்பு கொடுத்தேன். ஏன்னா, தன்னுடைய மகளுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்கை அமையனும்னு ஒரு அப்பா எதிர்பார்க்கிறது நியாயம்னு எனக்கு தோணுச்சு. ஆனா ஒரு பொறுக்கி மதுமிதாவை கொண்டு போறதை என்னால பார்த்துகிட்டு சும்மா இருக்க முடியாது. இதுக்கு அப்புறம் நான் உங்களை பத்தி கவலைப்பட போறதில்லை" என்று கர்ஜித்த அவரது தோளை பற்றி அவரை அமைதி அடைய செய்ய முயற்சித்த ரோகிணி,

"எது சரி எது தப்புன்னு நீங்களே யோசிச்சு பாருங்க அண்ணா. உங்க பொண்ணு எங்க வீட்ல நல்லா இருப்பா அப்படிங்கிறதுக்கான உத்திரவாதத்தை நாங்க உங்களுக்கு கொடுக்கிறோம். ஆனா அதை நீங்க அருணாச்சலத்து கிட்ட எதிர்பார்க்க முடியுமா? அந்த உத்திரவாதத்தை நீங்க நம்பத் தகுந்த விதத்தில் தர ரிஷி தயாரா இருக்கான்" என்றார்.

சாம்பசிவமும் தாட்சாயனியும் மட்டும் அல்ல, மதுமிதாவும் கூட அது என்ன விதம் என்று தெரிந்து கொள்ள ஆர்வமானார்கள்.
ரிஷி கையொப்பமிட்ட முத்திரைத்தாளை மேஜையின் மீது வைத்தார் ரோகிணி.

" எழுத்து மூலமா ரிஷி உங்களுக்கு உத்திரவாதம் கொடுத்து இருக்கான்"

அந்த தாளை எடுத்து அதில் எழுதியிருந்ததை படித்தார் சாம்பசிவம். படிக்கும் பொழுது அவரது முகபாவம் மாறிக்கொண்டே இருந்தது. ஒருவன் தன் காதலுக்காக இப்படியெல்லாம் கூட செய்ய முடியும் என்று அவரால் நம்ப முடியவில்லை. அது அவரை அதிர்ச்சிக்கு உள்ளாக்கியது.

*ரிஷிக்கு வேறு பெண்ணுடன் தொடர்பு இருப்பது தெரிய வந்தால் மதுமிதா அவனை சட்டப்படி பிரிந்து செல்லலாம்.  திருமணத்திற்குப் பிறகு ரிஷியின் குடும்ப சொத்துக்கு மதுமிதா மட்டும் தான் ஒரே வாரிசாய் இருப்பாள், அவனிடமிருந்து பிரிந்து சென்றாலும் கூட. ரிஷிக்கு அதில் எந்த உரிமையும் கிடையாது. ரிஷி தவறானவன் என்று நிரூபிக்கப்பட்டால், அவனிடமிருந்து பிரிந்து செல்லும் மதுமிதாவை தடுத்து நிறுத்த யாருக்கும் அதிகாரம் இல்லை*

ஆயிரம் கோடிக்கு மேல் உள்ள சொத்தை இழக்க ஒருவன் தயாராய் இருக்கிறான் என்றால் யாருக்கு தான் அதிர்ச்சி ஏற்படாது?

"இப்போ ரிஷிக்கு மதுமிதாவை கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்க உங்களுக்கு எந்த பிரச்சனையும் இருக்காதுன்னு நினைக்கிறேன்" என்றார் ரோகிணி.

"இன்னமும் உங்களுக்கு பிரச்சனை இருந்தா, நீங்க என்னை தடுக்க முடியாது. அருணாச்சலம் எப்போ என்ன செய்வான்னு யாருக்கும் தெரியாது. என் மருமக அவன் கிட்ட மாட்டிக்கிட்டு அவஸ்தைப்பட என்னால விட முடியாது"

மதுமிதாவின் கரத்தை பற்றிய கிரிவரன்,

"நான் என் மருமகளை கூட்டிகிட்டு போறேன்" என்றார்.

திகைப்புடன் சாம்பசிவத்தை ஏறிட்டாள் மதுமிதா. என்ன நடக்கிறது என்பதையே புரிந்து கொள்ள முடியாத நிலையில் இருந்தார் சாம்பசிவம். கிரிவரனை அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தபடி நின்றிருந்தார் அவர்.

மதுமிதாவின் கரத்தை பற்றி கொண்டு நடக்கத் துவங்கினார் கிரிவரன். அவர்களது முக பாவங்களை படித்த படி அங்கேயே சற்று நேரம் நின்ற ரோகிணி, பிறகு கிரிவரனை பின் தொடர்ந்தார்.

காரில் ஏறி அமர்ந்து ஸ்டார்ட் செய்தார் கிரிவரன். காரில் அமராமல் தயக்கத்துடன் நின்றிருந்தாள் மதுமிதா. அவளை காரில் அமருமாறு சைகை செய்த ரோகிணி, அவளுக்காக காரின் கதவை திறந்தார். காரில் அமர்ந்திருந்த ரிஷிவரனை பார்த்த மதுமிதா மலைத்துப் போனாள். அவளை நோக்கி தன் கரத்தை நீட்டிய ரிஷிவரன், அவளை தன்னிடம் வந்து விடும்படி அழைத்தான். அவன் கரத்தைப் பற்றிய மதுமிதா காரில் ஏறி அமர்ந்தாள்.

"சத்தியமா நான் உனக்கு உண்மையா இருப்பேன். என்னை நம்பு" என்றான்.

தான் பற்றியிருந்த அவன் கரத்தை லேசாய் அழுத்தி  கண்ணிமைத்தாள் மதுமிதா.

தொடரும்...