43 எதிர்பாராதது

ரிஷிவரனும், மதுமிதாவும் அன்பு இல்லம் வந்தடைந்தார்கள். ரிஷிவரனுக்காக காத்திராமல் மதுமிதா வீட்டினுள் சென்றாள். ஓடி வந்து அவளுடன் இணைந்து நடந்தான் ரிஷிவரன்.

கிரிவரனும், ரோகிணியும் வரவேற்பறையில் அமர்ந்து தேநீர் பருகிக் கொண்டிருந்தார்கள். ரிஷிவரன் மதுமிதாவுடன் வருவதை கண்ட அவர்கள், பிரமித்து போனார்கள். தேனீர் குவளையை மேஜையின் மீது வைத்துவிட்டு, அவளை நோக்கி ஓடினார் ரோகிணி. அவரை பின்தொடர்ந்தார் கிரிவரன்.

"மது, நீ என்னமா இங்க?"

"உங்களை பாக்கணும்னு அவ ரொம்ப ஆசைப்பட்டா. பாருங்க, உங்களுக்காக ஸ்வீட்ஸ் கூட வாங்கிட்டு வந்திருக்கா" என்றான் ரிஷிவரன் சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு.

அவன் கூறியதை பற்றி எந்த கவலையும் கொள்ளாமல், தான் வாங்கி வந்த இனிப்பு டப்பாவை ரோகிணியிடம் நீட்டினாள் மதுமிதா.

"வா, வந்து உட்காரு. என்ன சாப்பிடுற?"

"ஒன்னும் வேணாம் ஆன்ட்டி"

"நீங்க அவளை விட்டுட்டு கிச்சனுக்கு போறதை அவள் விரும்பல. அதனால தான், அவளுக்கு ஒன்னும் வேண்டாம்னு சொல்றா" என்றான் ரிஷிவரன்.

"நான் தண்டபாணியை டீ போட்டு, கொண்டு வர சொல்றேன்"

சரி என தலையசைத்தாள் மதுமிதா.

"பாத்தீங்களா, நான் சொல்லல?" என்றான் ரிஷிவரன் சீரியஸாக.

ஒன்றும் புரியாத ரோகிணி, அவனை மௌனமாய் பார்த்தார்.

"நீயும் டீ சாப்பிடுறியா?" என்றார் ரோகிணி ரிஷிவரனிடம்.

"கண்டிப்பா... நான் மதுவுக்கு கம்பெனி கொடுக்கணும்ல" என்றான் ரிஷிவரன்.

அவன் ஏன் அவ்வளவு குதுகலமாய் இருந்தான் என்று புரியவில்லை ரோகிணிக்கு. அவர்களுக்கு இடையில் ஏதோ நடந்திருக்கிறதோ? மதுமிதாவும் எதுவும் கூறாமல் அமைதியாய் இருக்கிறாளே...! என்ன விஷயமாக இருக்கும்? ஒருவேளை, அவனது காதலை அவள் ஏற்றுக் கொண்டு விட்டாளோ?

ரிஷிவரனுக்கும் மதுமிதாவுக்கும் தேனீர் கொண்டு வருமாறு தண்டபாணியிடம் கூறினார் ரோகிணி.

"அம்மா அப்பா எப்படி இருக்காங்க?" என்றார் கிரிவரன்

"அவங்க நல்லா இருக்காங்க அங்கிள்"

"தாட்சாயணி ரொம்ப நல்ல டைப்" என்றார் ரோகிணி.

"உங்களை பத்தி பேசும் போது, அம்மாவும் அப்படித் தான் சொல்லுவாங்க, ஆன்ட்டி. அவங்களுக்கு உங்களை ரொம்ப பிடிக்கும்" என்றாள் மதுமிதா

"கவலைப்படாதீங்க மாம். சீக்கிரமாவே தட்சாயனி ஆன்ட்டி நம்ம வீட்டுக்கு வர போறாங்க" என்றான் ரிஷிவரன்.

ரிஷிவரன் மீதிருந்த தன் பார்வையை, மதுமிதாவின் பக்கம் திருப்பினார் ரோகிணி. அவள் முகத்தில் எந்த சலனமும் இல்லாமல், ரிஷியை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

இரண்டு குவளை தேநீருடன் வந்த தண்டபாணி, அதை மதுமிதாவுக்கும், ரிஷிவரனுக்கும் கொடுத்துவிட்டு சென்றார்.

"நீ இங்க வந்த விஷயம் உங்க அம்மா அப்பாவுக்கு தெரியுமா மா?" என்றார் ரோகிணி.

தேனீர் பருகுவதை நிறுத்திவிட்டு, இல்லை என்று தலையசைத்தாள் மதுமிதா.

"நீ இங்க வந்திருக்கேன்னு தெரிஞ்சா, அப்பா மனசு கஷ்டப்படுவாரே மா" என்றார் தயக்கத்துடன் ரோகிணி.

ஆமாம் என்று தலையசைத்தாள் மதுமிதா. ரோகினி ரிஷிவரனை பார்க்க, அவன் சிரித்தபடி தேனீர் பருகிக் கொண்டிருந்தான். *இந்த பிள்ளைக்கு என்ன தான் ஆனது?* என்று எண்ணிய  ரோகிணிக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.

"நான் மதுவை வீட்ல விட்டுவிட்டு வறேன்" என்றார் கிரிவரன்.

தேநீர் பருகுவதை நிறுத்திய ரிஷிவரன், அவரை அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தான்.

"ஏன், டாட்? நான் போய் அவளை விட்டுட்டு வரேன்" என்றான்.

"இல்ல ரிஷி,மதுவோட அப்பாவுக்கு தெரிஞ்சா எங்களை தப்பா நினைப்பாரு" என்றார் ரோகிணி.

"நீங்க அதைப்பத்தி எல்லாம் கவலைப்படாதீங்க, மாம். மது என்னை ரொம்ப லவ் பண்றா. அதனால தான் அவ இங்க வந்தா. பாருங்க, நான் சொல்ற எதையும் மறுக்காம அமைதியா இருக்கா" என்றான் வம்படியாக.

ரோகிணி திகைப்புடன் மதுமிதாவை பார்க்க, கிரிவரனோ சந்தோஷத்தில் துள்ளி குதித்தார். அப்படி என்றால், மதுமிதா ரிஷிவரனை ஏற்றுக் கொண்டு விட்டாளா?

"அவன் சொல்றது உண்மையா மது, நீ அவனை காதலிக்கிறாயா?" என்றார் ரோகிணி தயக்கத்துடன்.

மீண்டும் ரிஷிவரன் ஏதோ சொல்ல முயல,

"நீ கொஞ்ச நேரம் சும்மா இரு" என்று அவனை அடக்கினார் ரோகிணி.

அவன் பெருமூச்சு விட்டான். அவனுக்கு புரிந்து போனது, அவனுடைய நாடகம் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது என்று. அவன் உளறல் எல்லாம் உண்மை இல்லை என்று மதுமிதா கூற போகிறாள். ஆனால் அவனுக்கு ஆச்சரியம் தரும் வகையில், ஆம் என்று தலையசைத்து அவனை வாயடைக்க செய்தாள் மதுமிதா.

கிரிவரனும், ரோகிணியும் ஒருவரை ஒருவர் சந்தோஷத்துடன் பார்த்துக் கொண்டார்கள்.

"ஆமாம் ஆன்ட்டி, நான் ரிஷியை காதலிக்கிறேன்" என்றாள் மதுமிதா, ரிஷியின் மூச்சை சில நொடிகளுக்கு நிறுத்தி.

அவ்வளவு நேரம் ஓயாமல் எதையாவது உளறிக் கொண்டிருந்த ரிஷியின் வாய், அடைத்துப் போனது. அவளது ஒப்புதல் அவனை கல்லென சமையச் செய்தது. அவன் அதை எதிர்பார்க்கவில்லை என்பது நாம் அறிந்தது தான். நம்ப முடியாமல் அவளை பார்த்தபடி இருந்தாள் ரிஷிவரன்.

"உங்க அப்பாவுக்கு இந்த சம்பந்தத்துல விருப்பம் இல்லையேம்மா" என்றார் கிரிவரன்.

கண் கொட்டாமல் தன்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த ரிஷிவரனை பார்த்த மதுமிதா,

"எனக்கு ரிஷி மேல நம்பிக்கை இருக்கு அங்கிள். அவன் நிச்சயம் என் அப்பாவோட நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமாவான்" என்றாள்.

ரிஷிவரன் மென்று விழுங்கினான்.

"நாங்க உங்க அப்பா கிட்ட மறுபடியும் வந்து பேசினா, உனக்கு அதுல எந்த பிரச்சனையும் இல்லையே?"

"நீங்க அவரை சம்மதிக்க வச்சீங்கன்னா எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம் ஆன்ட்டி"

"நிச்சயம் நாங்க அவரை சம்மதிக்க வைக்கிறோம்"

"இல்ல மாம். இதை நான் பார்த்துக்கிறேன்" என்றான் ரிஷிவரன் மதுமிதாவை பார்த்தபடி.

"நீ ரிஷியை விரும்புறது உங்க அப்பாவுக்கு தெரியுமா?" என்றார் கிரிவரன்.

அவள் இல்லை என்று தலையசைக்க, உள்ளுற சிரித்துக்கொண்டான் ரிஷிவரன். அவனுக்கே அந்த விஷயம் இப்பொழுது தானே தெரியும்...! பிறகு அவளது அப்பாவிற்கு எங்கிருந்து தெரிய போகிறது?

"உனக்கு அவனை பிடிச்சிருக்குன்னு நீ உங்க அப்பா கிட்ட சொல்லுவியா?"

"அவர் என்கிட்ட கேட்டா சொல்லுவேன்"

"அது போதும் எனக்கு" என்றார் கிரிவரன்.

"ரிஷி முதல்ல மாஸ்டர்சை முடிக்கட்டும் அங்கிள்" என்றாள்.

சரி என்று தலையசைத்தார் கிரிவரன். அவளது பதில் அவருக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியை தந்தது. முகமலர்ச்சியுடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் ரிஷிவரன்.

"நான் கிளம்பறேன் ஆன்ட்டி" என்றாள் மதுமிதா

சரி என்று தலையசைத்தார் ரோகிணி.

"நான் அவளை டிராப் பண்ணிட்டு வரேன்" என்றான் ரிஷிவரன்.

அவர்களிடம் விடைபெற்று கிளம்பினாள் மதுமிதா. அவளை பின்தொடர்ந்தான் ரிஷிவரன். அவர்கள் வெளியே வந்தவுடன் அவள் முன்னாள் வந்து அவள் வழியை மறித்தான் ரிஷிவரன். தன் புருவம் உயர்த்திய அவள்,

"என்ன?" என்றாள்.

"நீ என்னை லவ் பண்ற விஷயத்தை ஏன் என்கிட்ட சொல்லல?" என்றான்.

"நான் உன்னை லவ் பண்றேன்னு யார் சொன்னது?" என்றாள் முகத்தை சீரியஸாய் வைத்துக் கொண்டு.

தன் கைகளை கட்டிக்கொண்டு புன்னகைத்தான் அவன்.

"நான் ஒன்னும் உன்னை காதலிக்கல" என்று அங்கிருந்து அவள் செல்ல முயல, அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து, மீண்டும் பழைய இடத்தில் நிற்க வைத்தான்.

"நீ என்னை லவ் பண்ணல?"

இல்லை என்ற தலையசைத்தாள்.

"நம்மள சுத்திப்பாரு"

அவர்களை சுற்றிப் பார்த்த மதுமிதா,

"என்ன?" என்றாள்.

"இங்க யாருமே இல்ல" என்று மிரட்ட நினைத்தான்

"அதனால?" என்றாள் தெனாவட்டாக.

"நீ என்னை காதலிக்கிறேன்னு ஒழுங்கா ஒத்துக்கோ. இல்லைன்னா..."

"இல்லைன்னா..?" என்று அவளும் கையை கட்டிக்கொண்டு நிற்க,

"உன்னை காலமெல்லாம் எப்படித் தான் நான் வச்சுசமாளிக்க போறேன்னு தெரியல" என்றான்.

"நீ எதுக்கு என்னை சமாளிக்கணும்?" என்றாள்

"என்ன ரகம் நீ?" என்றான் முகத்தை சுருக்கி.

"நிச்சயமா உன்னோட ரகம் இல்ல" என்று சிரித்தாள்.

அவன் அவளை நோக்கி முன்னேற, அவள் பின்னால் நகர துவங்கினாள்.

"நீ என்னை காதலிக்கல?"

அவள் இல்லை என்று தலையசைத்தாள். மேலும் அவளை நெருங்கி வந்த அவன்,

"நிச்சயமா சொல்லு, நீ என்னை காதலிக்கல?"

அவள் இல்லை என்று, இந்த முறை மெல்ல தலையசைத்தாள். மேலும் அவளை நெருங்கிய அவன், ஒரு அங்குல இடைவெளியில் நின்று,

"நீ என்னை காதலிக்கல?" என்றான்.

பதில் கூறாமல் கண்களை மூடினாள் மதுமிதா.

"நீ என்னை காதலிக்கிற தானே?" என்றான் குழைவாக.

"ம்ம்ம்"

"நெஜமாவா?" என்றான் ரகசியமாக.

அவன் எதிர்பாராத வண்ணம் அவன் நெஞ்சில் சாய்ந்த அவள்,

"நிஜமா தான்" என்றாள்.

"தேங்க்ஸ்"

அவனைப் பார்த்து புன்னகைத்த அவள்,

"எதுக்கு? உன்னை காதலிக்கிறதுக்கா?" என்றாள் கிண்டலாய்.

"என்னை நம்புறதுக்கு"

"உன்னை நம்புனதுக்காக என்னை வருத்தப்பட வைக்க மாட்டேன்னு நினைக்கிறேன்"

"சத்தியமா மாட்டேன்"

"தேங்க்ஸ்"

"அந்த மூணு மந்திர வார்த்தையை ஒரு தடவை சொல்லேன்"

"பொன்னான வார்த்தைகளை எல்லாம் மறுபடி மறுபடி சொல்றதில்ல"

"நீ தான் அதை இன்னும் சொல்லவே இல்லையே"

"நான் ஆன்ட்டி கிட்ட சொல்லல?"

"என்ன சொன்ன?"

"உன்னை நான் காதலிக்கிறேன்னு சொன்னேனே"

"பொன்னான வார்த்தைகளை மறுபடியும் சொல்லிட்டியே" என்று சிரித்தான்.

"ஆங்..." அவன் நெஞ்சில் அவள் குத்த, சிரித்த ரிஷிவரன்,

"ஐ லவ் யூ" என்றான்.

"ஐ டூ லவ் யூ"

அவளது நெற்றியில் முத்தமிட்ட அவன்,

"இந்த ஒரு வரியை உன்கிட்டயிருந்து வாங்க, நான் பட்ட பாடு இருக்கே..." என்றான்

"அது வெறும் வரி இல்ல, என்னோட வாழ்க்கை" என்றாள்.

ஆம் என்ற தலையசைத்த ரிஷிவரன்,

"அது என்னோட வாழ்க்கையும் தான்" என்றான்.

"நான் கிளம்பணும்"

"நான் உன்னை கொண்டு வந்து விடுறேன்"

"வேண்டாம், நானே போறேன்"

"ஏன்?"

"அப்படித் தான்..."

பெருமூச்சு விட்டான் ரிஷிவரன்

"பை"

"நான் உன்னோட ஃபோனுக்காக காத்திருப்பேன்"

"சரி" என்று அங்கிருந்து நடந்தாள் மதுமிதா.

........

தன் வீட்டுக்கு வந்த மதுமிதா, அங்கு ஒரு விலை உயர்ந்த கார் நிற்பதை கண்டு குழப்பம் அடைந்தாள். அவளது வீட்டிற்குள் சிலர் நுழைவதை பார்த்த அவள் அசையாமல் நின்றாள். அவளுக்கு மூச்சே நின்று விடுவது போல் இருந்தது. உள்ளே நுழைந்தது, அருணாச்சலமும் அவனது நண்பர்களும்.

வீட்டின் வலப்புறமாக சென்ற அவள், ஜன்னல் பக்கம் நின்று அவர்கள் பேசுவதை கேட்கலானாள்.

அவர்களைப் பார்த்த சாம்பசிவமும் குழப்பம் அடைந்தார். அவர்கள் யார் என்று அவருக்கு தெரியவில்லை.

"வணக்கம் சாம்பசிவம் சார்" என்று கைகளை குவித்தான் அருணாச்சலம்.

"வணக்கம். நீங்க யாருன்னு நான் தெரிஞ்சுக்கலாமா?" என்றார் சாம்பசிவம்.

"நான் அருணாச்சலம். எம்எல்ஏ சோனாச்சலத்தோட ஒரே மகன்"

"ஓஹோ" என்றார் யோசனையுடன்.

சோனாச்சலத்தின் மகன் எதற்காக அவர் வீட்டிற்கு வந்திருக்கிறான்? ஏற்றுமதி தொடர்பாக ஏதாவது வேண்டி வந்திருக்கிறானோ என்று எண்ணினார்.

"என்னை உட்கார சொல்ல மாட்டீங்களா, சார்?" என்றான் அருணாச்சலம்.

"ப்ளீஸ் உட்காருங்க" என்றார்.

அருணாச்சலத்தை தவிர, அவன் உடன் வந்த யாரும் அமரவில்லை. அவன் அங்கு வந்த காரணத்தை கூறட்டும் என்று காத்திருந்தார் சாம்பசிவம்.

"உங்க பொண்ண எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. நான் அவளை கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்னு நினைக்கிறேன்" என்றான்.

அதிர்ச்சியில் உறைந்தார் சாம்பசிவம்.

"நான் நாளைக்கு எங்க அப்பாவை கூட்டிகிட்டு வரேன். வேண்டிய ஏற்பாட்டை கவனிங்க" என்றான் சர்வ சாதாரணமாய்.

என்ன மனிதன் இவன்? என்பது போல் முகம் சுருக்கினார் சாம்பசிவம்.

"என்னை மாதிரி ஒரு மாப்பிள்ளை கிடைக்க நீங்க ரொம்ப கொடுத்து வச்சிருக்கணும். மதுமிதா ரொம்ப அழகான பொண்ணு. பார்த்த உடனே எனக்கு அவளை பிடிச்சிருச்சு. நான் எதை ஆசைப்பட்டாலும், எங்க அப்பா அதை முடியாதுன்னு சொல்ல மாட்டாரு"

"ஆனா..." இழுத்தார் சம்மசிவம்.

"எனக்கு தெரியும், ரிஷிவரனுக்கு ஏற்கனவே உங்க பொண்ணை கேட்டாங்களாம். நான் ரிஷியோட வழியில குறுக்க வந்திருக்க மாட்டேன். ஆனா, நீங்க தான் அவனுக்கு பொண்ணு கொடுக்க சம்மதம் இல்லைன்னு சொல்லிட்டீங்களாமே...! அப்புறம் அதுல என்ன தயக்கம் இருக்கு?"

அதிர்ந்து போனார் சாம்பசிவம். அருணாச்சலத்திற்கு, அரசியல் வட்டாரத்திலும் சரி, சமுதாயத்திலும் சரி நல்ல பெயர் இல்லை என்பது அவருக்கு தெரியும். இப்படிப்பட்ட ஒரு முட்டாளுக்கு பெண் கொடுக்க எந்த தந்தை தான் துணிவார்?

அவரைவிட அதிகமாய் அதிர்ச்சி அடைந்தது மதுமிதா தான் என்று கூற வேண்டிய தேவை இல்லை. இது என்ன புது பிரச்சனை? சாம்பசிவத்தின் சம்மதத்தைப் பெற ஏற்கனவே ரிஷி திணறிக் கொண்டிருக்கும் வேளையில், பிரச்சனையை மேலும் சிக்கலாக்க இந்த அருணாச்சலம் எங்கிருந்து முளைத்தான்?

"நான் ரிஷிக்கு தன்னை நிரூபிச்சிக் காட்ட ஒரு சந்தர்ப்பம் கொடுத்திருக்கேன். இந்த விஷயத்துல என்னால இப்போதைக்கு எந்த முடிவும் எடுக்க முடியாது. ஏன்னா, இது கிரிவரன் சார் குடும்பத்தை பத்தின விஷயம்" என்றார் சாம்பசிவம்.

"ஆனா, நீங்க அவனை எப்படி நம்புவீங்க? அவன் மறுபடி மாறிட்டா என்ன செய்வீங்க?"

"அப்படி பார்த்தா யார் வேணா எப்ப வேணா மாறலாமே...! நம்ம யாரையுமே நம்ப முடியாதே...! அதனால தான் அவருக்கு நான் ஒரு சந்தர்ப்பம் கொடுத்தேன், ஏன்னா, ரிஷி ரொம்ப ஜெனியூனா இருந்தாரு"

"இப்ப நீங்க என்ன சொல்றீங்க?"

"மதுமிதா படிப்பை முடிக்க இன்னும் ஒரு வருஷம் இருக்கு. அந்த டைமை தான் நான் ரிஷிக்கு கொடுத்திருக்கேன். உங்களுக்கு தான் தெரியுமே, கிரிவரன் எவ்வளவு பெரிய ஆளுன்னு. அவங்களை பகைச்சிக்கிறது யாருக்கும் நல்லதில்ல.  உங்களுக்கும் அது தெரியும்.  தயவு செய்து புரிஞ்சிக்கோங்க"

சோபாவில் இருந்து எழுந்த அருணாச்சலம்,

"ஒருவேளை ரிஷி உங்க நம்பிக்கையை சம்பாதிக்கலன்னா, நான் மதுமிதாவை கல்யாணம் பண்ணிக்குவேன். அதை யாராலும் தடுக்க முடியாது" என்றான் திடமாய்.

இயலாமையுடன் நின்றார் சாம்பசிவம்.

அங்கிருந்து சென்றான் அருணாச்சலம். தலையில் கை வைத்த படி சோபாவில் அமர்ந்தார் சாம்பசிவம்.

அருணாச்சலத்தை வைத்து பார்க்கும் போது, ரிஷி எவ்வளவோ மேல்... அது அவருக்கும் தெரியும்.

தொடரும்...