33 நிச்சயதார்த்தமா?

33 நிச்சயதார்த்தமா?

ஜெனிஃபரின் அழைப்பை ஏற்றாள் தேஜாஸ்வினி. ஸ்பீக்கரை ஆன் செய்யுமாறு அவளிடம் சைகை செய்தான் பேட்ரிக்.

"ஹாய் ஜெனி..."

"ஏன் என்னை பார்க்க நீ  இல்ல?" என்றாள் ஜெனிஃபர்.

"நான் இப்போ உன்னை பார்க்க தான் வந்துகிட்டு இருக்கேன்"

"அப்படியா?" என்றாள் ஜெனிஃபர், உற்சாகமாய் தன் அண்ணனை பார்த்தபடி.

"ஆமாம்"

"சரி வா, நான் உனக்காக வெயிட் பண்றேன்"

அழைப்பை துண்டித்த ஜெனிபர்,

"அண்ணா, அவ நம்ம வீட்டுக்கு தான் வந்துகிட்டு இருக்கா" என்றாள்.

சரி என்று தலையசைத்தான் பேட்ரிக்.

"நான் அவளுக்கு டீ போடுறேன்" என்று சமையல் அறைக்கு சென்றாள் ஜெனிஃபர்.

சிறிது நேரத்தில் அங்கு வந்து சேர்ந்தாள் தேஜஸ்வினி. அவளை பார்த்து புன்னகைத்தான் பேட்ரிக். பதிலுக்கு அவளும் புன்னகைத்தாள்.

"நான் உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்"

"சொல்லுங்க..."

"உங்க காலேஜ்ல படிக்கிற ரிஷிவரன், மதுமிதாவை பத்தி உனக்கு தெரியுமா?"

"தெரியும்"

"அவங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகப் போகுதா?"

"எனக்கு தெரியாது"

"நீ எந்த டிபார்ட்மென்ட்?"

"எம் பி ஏ"

"ரிஷியும் எம்பிஏ தான் படிக்கிறான்"

"ஆமாம், அவன் என்னோட கிளாஸ் தான்"

"அவனோ இல்ல அவன் ஃப்ரெண்ட்ஸோ, அவன் கல்யாணத்தைப் பத்தி எதுவும் பேசி நீ கேட்கலையா?"

இல்லை என்று தீர்க்கமாய் தலையசைத்தாள் தேஜஸ்வினி.

"ரிஷி உங்க காலேஜ்ல ரொம்ப பாப்புலரான ஆளாச்சே..."

"ஆமாம், ஆனா எனக்கு இந்த மாதிரி விஷயத்துல எல்லாம் இன்ட்ரஸ்ட் இல்ல"

சரி என்று தலையசைத்தான் பேட்ரிக்.

"ஜெனி எங்க?"

"கிச்சன்ல இருக்கா"

சமையலறை நோக்கி நடந்தாள் தேஜஸ்வினி. அங்கு ஜெனிஃபர் அவளுடைய அம்மாவுடன் இருந்தாள்.

"ஹாய் ஜெனி..."

"ஹாய் தேஜு... வா வந்து உட்காரு"

அவளிடம் ஒரு தேனீர் குவளையை கொடுத்தாள் ஜெனிஃபர். அதை பெற்றுக்கொண்டு ஜெனிஃபரிடமும் அவளது அம்மாவிடமும் உரையாட துவங்கினாள் தேஜஸ்வினி.

மறுப்புறம் அருணாச்சலத்துக்கு ஃபோன் செய்தான் பேட்ரிக்.

"சொல்லு" என்றான் அழைப்பை ஏற்ற அருணாச்சலம்.

"ரிஷியோட கிளாஸ்ல படிக்கிற ஒரு பொண்ணு கிட்ட நான் விசாரிச்சு பார்த்தேன். ஆனா அவ எதுவும் தெரியாதுன்னு சொல்றா"

"அந்த விஷயத்தை விடு" என்றான் அருணாச்சலம் விருப்பமில்லாமல்.

"ஆனா ஏன்?"

"ரிஷியோட அப்பா, அவங்க கல்யாணம் நிச்சயமானதை கன்ஃபார்ம் பண்ணிட்டாரு"

"அப்படியா?"

"ஆமாம், அவங்க அப்பாவே எங்க அப்பா கிட்ட அதை பத்தி சொன்னாரு"

"அப்ப சரி"

"அந்த விஷயத்தை விட்டுட்டு நம்ம வேலையை பார்க்கலாம்"

"சரி"

"அவங்க விஷயத்துல நம்ம டைம் வேஸ்ட் பண்ண வேண்டிய அவசியம் இல்ல. நம்ம நாளைக்கு தேர்தல் பிரச்சாரத்துக்காக செங்கல்பட்டு போறோம். ஞாபகம் இருக்கு இல்ல?"

"நான் ரெடி"

"அது..." அவர்கள் அழைப்பை துண்டித்துக் கொண்டார்கள்.

தேனீர் அருந்துவதற்காக உள்ளே நுழைய முற்பட்டான் பேட்ரிக். அப்போது, ரிஷிவரனின் பெயரைக் கேட்டு அப்படியே நின்றான்.

"உன்னோட ட்ரீம் பாய் ரிஷிவரன் எப்படி இருக்கான்?" என்றாள் ஜெனிபர்.

அதை கேட்ட பேட்ரிக் அதிர்ச்சியில் புருவம் உயர்த்தினான்.

"அதைப் பத்தி பேசாதே" என்றாள் தேஜஸ்வினி விரக்தியாய்.

"ஏம்பா, என்ன ஆச்சு?"

"அவன் வேற ஒரு பொண்ணை காதலிக்கிறான்"

"அடக்கடவுளே..."

"ஒரு பொண்ணு அவனை மடக்கி பிடிச்சிட்டா"

"என்னடி இப்படி சொல்ற? அதை உன்னால செய்ய முடியலையா?"

"இல்ல. என்னால எதுவுமே செய்ய முடியல. அவன்கிட்ட கூட நெருங்க முடியல"

"ஏன்?"

"அவன் தான் எங்க காலேஜ்ல ரொம்ப பெரிய பிக் ஷாட்"

"அப்படியே இருந்தா தான் என்ன?"

"அவனோட கல்யாணம் அந்த பொண்ணு கூட நிச்சயமாயிட்ட மாதிரி தெரியுது"

"நிச்சயமே ஆயிடுச்சா?"

"ஆமாம்"

"அந்த பொண்ணு எப்படி அவனை இவ்வளவு ஈஸியா மடக்கி பிடிச்சா?"

"அவனுக்கு ஆக்சிடென்ட் ஆனபோது அவ தான் அவனை காப்பாத்தினா. அது மட்டும் இல்லாம, தொலைஞ்சி போன அவங்க அம்மாவையும் கண்டுபிடிச்சு கொடுத்துட்டா"

"தொலைஞ்சு போன அம்மாவா?"

"ஆமாம், அவங்க அம்மா சுனாமில அவங்களை விட்டு பிரிஞ்சு போயிட்டாங்க. இவ தான் அவங்க இருக்கிற இடத்தை சொல்லி இவங்களை கூட்டிகிட்டு போனா"

"ஓ..."

"ரிஷிவரன் குடும்பத்தோட மதுமிதாவுக்கு எமோஷனல் பாண்டிங் இருக்கு"

"ம்ம்ம்"

"நான் ஏதாவது செய்ய முயற்சி பண்ணா, என்னை அவன் கொன்னே போட்டுடுவான்"

"ஓ..."

"அவனோட ஃப்ரெண்ட்ஸ் தான் அவனுக்கு பலம். எங்க காலேஜ் முழுக்க அவனுக்கு ஆளுங்க இருக்காங்க" என்று பெருமூச்சு விட்டாள் தேஜஸ்வினி.

"நீ இதுலயிருந்து எப்படி வெளியில வரப்போற?"

"எங்க அம்மா அப்பா பார்க்கிற யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு செட்டில் ஆக வேண்டியது தான்"

"முடியுமா உன்னால?"

"முடிஞ்சு தான் ஆகணும். இன்னும் ஆறு மாசத்துல என்னோட மாஸ்டர்ஸ் முடியுது. அதுக்கு பிறகு, நிச்சயமா எங்க வீட்ல எனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வச்சிடுவாங்க. ரிஷி மட்டும் என்னோட காதலை ஏத்துக்கிட்டு இருந்தா, எங்க வீட்ல இன்னும் கூட கொஞ்சம் டைம் கேட்டிருப்பேன். ஆனா இப்போ அதுக்கு வாய்ப்பே இல்ல"

தேஜஸ்வினி ஏன் எதையும் தன்னிடம் கூறவில்லை என்று புரிந்து கொண்டான் பேட்டரிக். அவள் ரிஷிவரனை காதலிக்கிறாள். ஆனால் அவனோ மதுமிதாவை காதலிக்கிறான். அவளை திருமணம் செய்து கொள்ளவும் போகிறான். அதனால் தான் தேஜஸ்வினி மதுமிதாவின் மீது பொறாமையுடன் இருக்கிறாள்.

அவளிடம் வந்த பேட்ரிக்,

"எதுக்காக என்கிட்ட பொய் சொன்ன?" என்றான்.

தான் பேசிக் கொண்டிருந்ததை அவன் கேட்டிருப்பான் என்பதை எதிர்பார்க்காத தேஜஸ்வினி, திடுக்கிட்டு நின்றாள்.

"நீ எதைப் பத்தி பேசற, அண்ணா?" என்றாள் ஜெனிஃபர்.

"நான் எதைப் பத்தி பேசுறேன்னு அவளுக்கு நல்லாவே தெரியும்"

"ஜெனி என்னோட ஃபிரண்ட்.  அவகிட்ட மட்டும் தான் என்னோட பர்சனல் விஷயத்தை என்னால சொல்ல முடியும்" என்றாள் தேஜஸ்வினி.

"உன் பர்சனல் விஷயத்தை பத்தி நான் பேசல. நான் கேட்டது ரிஷிவரனையும் மதுமிதாவையும் பத்தி"

"அண்ணா என்ன நடக்குது?"

தேஜஸ்வினியை பார்த்து முறைத்த பேட்ரிக் ஒன்றும் கூறாமல் நின்றான்.

"நான் கிளம்புறேன்" என்று அங்கிருந்து விடுவிடுவென நடந்தாள் தேஜஸ்வினி.

"என்ன அண்ணா இது? யாரை பத்தியோ தானே அவகிட்ட கேட்கணும்னு நீ சொன்ன?"

"அந்த யாரோ வேற யாரும் இல்ல, ரிஷிவரன் தான்"

"நெஜமாவா?"

"ஆமாம். அவகிட்ட நான் அவங்களைப் பத்தி கேட்கும் போது, எதுவுமே தெரியாதுன்னு சொல்லிட்டா"

"ஒரு வேளை, அவ பதட்டமா இருந்திருப்பாளோ என்னவோ..."

அவளை பார்த்து முறைத்த பேட்ரிக், அங்கிருந்து வெளியே வந்து மீண்டும் அருணாச்சலத்திற்கு ஃபோன் செய்தான்.

"சொல்லு"

"நான் மதுமிதாவையும் ரிஷிவரனையும் பத்தி ஒரு முக்கியமான விஷயத்தை தெரிஞ்சுக்கிட்டேன்"

"நான் தான் உன்கிட்ட சொன்னேனே, அந்த விஷயத்தைப் பத்தி நம்ம இனிமே எதுவும் பேச வேண்டியது இல்லைன்னு... அவங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகப் போற விஷயம் உண்மை தான்னு அவங்க அப்பாவே சொல்லிட்டாரே"

"ஆமாம் நீ சொன்ன. ஆனா, ரிஷிவரனை காதலிக்கிற ஒரு பொண்ணு, வேற ஒரு விஷயத்தை சொன்னா"

"என்ன சொன்னா?"

"மதுமிதாவுக்காக ரிஷிவரன் ஏன் மாறினான்னு உனக்கு தெரியுமா?"

"ஏன்?"

 "அவனுக்கு ஒரு தடவை ஆக்சிடென்ட் ஆகி இருக்கு. அப்போ அவ தான் அவனை காப்பாத்தி இருக்கா"

"ஓ..."

"அது மட்டுமில்லாம, மதுமிதா தான் அவங்க அம்மாவையும் கூட்டிகிட்டு வந்திருக்கா"

"அம்மாவையா? அவங்க எங்க இருந்தாங்க?"

"சுனாமியில் அவங்க குடும்பத்தை விட்டு பிரிஞ்சு, அவங்க வேற எங்கேயோ இருந்திருக்காங்க. மதுமிதா டூர் போனப்போ அவங்களை சந்திச்சிருக்கா. அதைப்பத்தி சொல்லி, அவ தான் அவங்களை கூட்டிகிட்டு வர ஹெல்ப் பண்ணியிருக்கா போல இருக்கு"

"ஓஹோ..."

"அவங்க ரெண்டு குடும்பத்துக்கும் இடையில ரொம்ப சுமூகமான உறவுமுறை இருக்கு"

"அதனால தான் ரிஷி, மதுவை கல்யாணம் பண்ணிக்க போறானா?"

"ஆமாம்"

அந்த விஷயத்திற்கு அவர்கள் அதோடு முற்றுப்புள்ளி வைக்க நினைத்தார்கள். ஆனால், ரிஷிவரன் அப்படி நினைக்கவில்லை.

மறுபுறம், அருணாச்சலத்தை பற்றி யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள் மதுமிதா. அவர்களுக்கு திருமணம் நிச்சயமாகவில்லை என்ற உண்மை மட்டும் அவனுக்கு தெரிந்து விட்டால் அவளது கதி என்னவாகும்? அதை எண்ணியபடி தரைதளம் வந்த அவள், அவளது பெற்றோரின் பேச்சைக் கேட்டு நின்றாள். 

"நம்ம அவங்களுக்கு ஒரு நல்ல கிஃப்டா வாங்கணும்" என்றார் சம்பசிவம்.

"அவங்களுக்கு நம்ம என்ன வாங்கறது? அவங்க ரொம்ப பெரிய பணக்காரங்க. நம்மளால அவங்களுக்கு என்ன கொடுக்க முடியும்?" என்றார் தாட்சாயணி.

"நம்மகிட்ட இருந்து அவங்க எதையும் எதிர்பார்க்குறவங்க இல்ல. நம்ம எது குடுத்தாலும் அவங்க வாங்கிக்குவாங்க. அவங்க ரொம்ப சிம்பிள்" என்றார் சாம்பசிவம்.

"நம்ம அவங்களுக்கு கிஃப்ட் வாங்கி கொடுக்கறதுக்கு பதில், நம்ம வீட்டிலேயே நல்ல ஸ்வீட்டா செஞ்சு கொண்டு போனா என்ன?"

"இது ரொம்ப நல்ல ஐடியா"

"அப்போ நம்ம அப்படியே செஞ்சிடலாமா?"

"சரி செஞ்சுடலாம்"

திருப்தியுடன் தலையசைத்துக் கொண்டார் தாட்சாயணி. 

தன் கைபேசியில் ஒரு புதிய எண் ஒளிர்வதை கண்டாள் மதுமிதா. தன் அறையை நோக்கி நடந்த படி அந்த அழைப்பை ஏற்றாள்.

"மது, நீ ரிஷிவரனை  கல்யாணம் பண்ணிக்க போறியா?" என்றாள் ஒரு பெண்.

"நீங்க யார் பேசுறீங்க?"

"நான் உங்க ஜூனியர், ரேகா பிஎஸ்சி கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் ஃபைனல் இயர்"

"ஓ..."

"நீங்களும் ரிஷியும் கல்யாணம் பண்ணிக்க போறீங்களா?"

"ஆமாம்" யோசிக்காமல் கூறினாள் மதுமிதா. ஏனென்றால், ரேகா அவளது டிபார்ட்மெண்ட்டை சேர்ந்தவள். அவள் மற்றவரிடம் எது கூறினாலும் அது நிச்சயம் விஷ்வாவின் செவிகளை சென்றடையும். அது அவளுக்கு தீராத பிரச்சனையை கொண்டு வரும். அதனால் ஆம் என்று பொய்யுரைத்தாள்.

ஆனால்,

"அப்படியா மது?" என்ற ரிஷிவரனின் குரலைக் கேட்டு, திகைத்து நின்றாள்.

"நீயா?"

"ஆமாம்"

"ரேகா எங்க?"

"அவ *வாய்ஸ் சேஞ்சர் ஆப்* குள்ள போய்ட்டா" என்று சிரித்தான்.

"அப்போ, என்கிட்ட பேசினது நீ தானா?"

"சந்தேகம் இல்லாம..."

"எதுக்காக அப்படி செஞ்ச?"

"உன்கிட்ட இருந்து ஆமாம்ங்குற வார்த்தையை கேட்கத்தான்"

"நான் அதை ரேகாவுக்காக சொன்னேன்"

"ஆனா சொன்ன இல்ல?"

"அதனால என்ன?

"என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கோ. சிம்பிள்"

"டோன்ட் பி சில்லி..."

"நீ என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கிறேன்னு சொல்லிட்டா, நான் சில்லியா இருக்க மாட்டேன்"

"நீ சில்லியாவே இரு" என்று சிரித்தாள்.

ரிஷிவரனும் சிரித்தான்.

"நாளைக்கு எங்க வீட்டுக்கு வர ரெடியாயிட்டியா?"

"எங்க அம்மாவும் அப்பாவும் ரொம்ப இன்ட்ரஸ்ட்டா ரெடியாகிட்டு இருக்காங்க"

"நீ?"

"நான் இல்ல"

"இன்ட்ரெஸ்ட்டை வளத்துக்கோ. ஏன்னா, நாளைக்கு நமக்கு நிச்சயதார்த்தம்"

"என்ன்னனது?"

"குட் நைட் " சிரித்தபடி அழைப்பை துண்டித்தான் ரிஷிவரன்.

அதிர்ச்சியுடன் தன் கைபேசியை பார்த்த அவள், மறுபடியும் ரிஷிவரனுக்கு ஃபோன் செய்தாள். அதை எதிர்பார்த்த அவன், அந்த அழைப்பை ஏற்றான்.

"சொல்லு"

"நீ என்கிட்ட இப்ப என்ன சொன்ன?"

"நீ என்ன கேட்டியோ அதைத் தான் சொன்னேன்"

"நமக்கு நாளைக்கு நிச்சயதார்த்தம்னு சொன்ன"

"ஆமாம்"

"உங்க அம்மா அப்பா, எங்க அம்மா அப்பா கிட்ட கல்யாணத்தை பத்தி பேச போறாங்களா?"

"இல்ல..."

"இங்க பாரு ரிஷி, என் விருப்பம் இல்லாம உன்னால எதையும் செய்ய முடியாது"

"சரி..."

"என்ன சரி?"

"உன் விருப்பத்தோட அதை நான் செய்றேன்"

"உனக்கு பைத்தியம் பிடிச்சிடுச்சு"

"தேங்க்யூ" சிரித்தபடி அழைப்பை துண்டித்தான் ரிஷிவரன், மதுமிதாவை பதற்றத்தில் ஆழ்த்தி.

தொடரும்...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top