31 ரிஷிவரனின் சமாளிப்பு

அருணாச்சலத்தை நோக்கி நடந்தான் விஷ்வா. கண்களை இறுக்க மூடிக்கொண்டு கட்டிடத்தின் பின்னால் ஒளிந்து கொண்டு நின்றாள் மதுமிதா. தன்னை யாரோ தொடுவதை உணர்ந்த அவள், திடுக்கிட்டு கண்விழித்தாள். ரிஷிவரன் அவளுக்கு முன்னால் நின்றிருந்தான்.

"அருணாச்சலம் வந்திருக்கான்" என்றாள் பீதியோடு.

"நீ இங்க ஒளிஞ்சுகிட்டதை விஷ்வா பாத்துட்டு, அருணாச்சலத்தை இங்க கூட்டிகிட்டு வர போயிருக்கான்"

"அய்யய்யோ இப்போ நான் என்ன செய்றது?"

"அவன் உன்னை மாட்டி விட நினைக்கிறான்"

"அவன் கண்டிப்பா அதை செய்வான்" என்றாள் பதட்டத்துடன்.

"சரி என் கூட வா" என்று அவள் கையைப் பிடித்து, அங்கிருந்து அவளை இழுத்துக் கொண்டு ஓடினான்.

மதுமிதா ஒளிந்திருந்த கட்டிடத்தை விட்டு, அவர்கள் சில கட்டிடங்களை கடந்து வந்த பின், அவளை மறைந்திருக்க சொல்லி, அவள் முன்பு நின்றிருந்த இடத்தை பார்வையிட செய்தான். இருவரும், மெல்ல அவள் நின்றிருந்த இடத்தை எட்டிப் பார்க்க, அங்கு அருணாச்சலத்துடன் விஷ்வா நின்று கொண்டிருந்தான்.

"நான் சொன்னேன்ல?"

ஆம் என்று பயத்துடன் தலையசைத்தாள் மதுமிதா.

"நான் உனக்கு கால் பண்ணி கூப்பிடுற வரைக்கும், இந்த இடத்தை விட்டு  வெளியில வராத"

மதுமிதா சரி என்று தலையசைக்க, அவளை அங்கேயே விட்டுவிட்டு, அருணாச்சலத்தை நோக்கி சென்றான் ரிஷிவரன். அவனை கண்ட அருணாச்சலம், பளீரென்று புன்னகை புரிந்தான்.

"ஹாய் ரிஷி... எப்படி இருக்க?"

"நல்லா இருக்கேன்"

விஷ்வாவை பார்த்த அருணாச்சலம்,

"நான் ரிஷிகிட்ட கொஞ்சம் பேசணும். நீ கெளம்பு" என்றான்.

 விஷ்வாவுக்கு ஏமாற்றமாய் போனது.

"சரி" என்று அரைமனதாய் அங்கிருந்து நடந்தான்.

"நான் உன்னை பாக்க தான் ரிஷி வந்தேன். எலெக்ஷன் நெருங்கிகிட்டிருக்கு. இண்ட்ரஸ்ட் இருக்கிற ஸ்டுடென்ட்ஸை நான் தேர்தல் பிரச்சாரத்துக்கு யூஸ் பண்ணிக்கலாம்னு இருக்கேன்"

"இது ரொம்ப நல்ல ஐடியா... நான் கொஞ்சம் பிஸியா இருக்கேன். இல்லன்னா, நானே உன் கூட வந்துடுவேன்"

"அதனால பரவாயில்லை. உன் பசங்களை மட்டும் அனுப்புனா கூட போதும்"

"நான் பசங்க கிட்ட பேசிட்டு சொல்றேன்"

"மாஸ்டர்ஸ் முடிச்சுட்டு என்ன செய்யறதா இருக்க? உங்க அப்பாவோட பிசினஸ் தானே?" என்றான் அருணாச்சலம்.

"இல்ல, முதல்ல கல்யாணம் பண்ணிக்க போறேன்" என்றான் ரிஷி சிரித்தபடி.

"என்ன விஷயம் ரிஷி? நீ கல்யாணத்தை பத்தி பேசுற? யார்கிட்டயாவது விழுந்துட்டியா என்ன?"

"உன்னோட கெஸ் கரெக்ட்டு தான்" சிரித்தான் ரிஷிவரன்.

"நெஜமாவா?"

"ஆமாம்"

"கல்யாணம் நிச்சயம் ஆயிடுச்சா?"

"ஆமாம்... காலேஜ் முடிச்ச உடனே கல்யாணம்"

"யார் அந்த லக்கி கேர்ள்?"

"மதுமிதா... மதுமிதா சாம்பசிவம்"

"அவங்க என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்க?"

"நம்ம காலேஜ்ல தான் எம்எஸ்சி கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் படிக்கிறா"

"ஓ..."

தனது கைபேசியை எடுத்து, மதுமிதாவிற்கு ஃபோன் செய்தான் ரிஷி. அதற்காக காத்திருந்த அவள், அந்த அழைப்பை ஏற்றாள்.

"மது, நான் பிரின்சிபல் ரூம் எதிர்ல நிக்கிறேன். என்னோட ஃப்ரெண்ட் உன்னை பார்க்கணுமாம். இங்கே வா"

"என்னது? அருணாச்சலம் உன்னோட ஃப்ரண்டா?" வியந்தாள் அவள்.

"ஆமாம்" என்று அழைப்பை துண்டித்தான் ரிஷிவரன்.

மென்று விழுங்கியபடி தன் கைபேசியை பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள் மதுமிதா. நீண்ட பெருமூச்சை இழுத்து விட்டு வெளியே வந்தாள். அவளைப் பார்த்த அருணாச்சலத்தின் முகம் மாறியது.

"ரிஷி, இந்த பொண்ணு..."

"சாரி அருண், அவளால நல்லாவே பேச முடியும். காலேஜுக்கு வந்த முதல் நாள் அப்படிங்கிறதால, உன்னை பார்த்து பயந்து தான் அப்படி நடிச்சா"

மதுமிதாவை அருணாச்சலம் பார்க்க,

"ஐ அம் சாரி, அண்ணா" என்றாள் அவள்.

"அண்ணன்னு சொல்லிட்டீங்களே... நான் வேற என்ன செய்ய முடியும்?" என்று சிரித்தான் அருணாச்சலம்.

நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டாள் மதுமிதா.

"இன்னைக்கு, அப்பா, சோனாச்சலம் அங்கிளை பார்க்க போறேன்னு சொல்லியிருந்தாரு" என்று பேச்சை மாற்றினான் ரிஷிவரன்.

"அவங்க ஏற்கனவே மீட் பண்ணிட்டாங்க. உனக்கும் உங்க அப்பாவுக்கும் ரொம்ப தேங்க்ஸ். நீங்க எங்களுக்கு கொடுத்த கட்சி நிதி, தேர்தல் சமயத்துல ரொம்ப பெரிய உதவி"

"அட விடு, ஃபிரண்ட்ஷிப்புக்குள்ள எதுக்காக தேங்க்ஸ்?"

"உன் கல்யாணத்துக்கு என்னை கூப்பிட மறந்துடாத"

"உன்னை எப்படி நான் மறப்பேன்? உனக்கு தான் முதல் இன்விடேஷன்"

"எலக்ஷனுக்கு முன்னாடி நான் உன்னை வந்து பாக்குறேன்"

"தாராளமா"

"நான் கிளம்புறேன்"

"ஓகே, பை"

"போயிட்டு வரேன் சிஸ்டர்"

சரி என்று புன்னகையுடன் கலையசைத்தாள் மதுமிதா. கல்லூரி வளாகத்தை விட்டு வெளியேறினான் அருணாச்சலம்.

"அவர் யாரோட கல்யாணத்தைப் பத்தி பேசினாரு?" என்றாள் மதுமிதா.

"நம்ம கல்யாணத்தைப் பத்தி தான்" என்றான் சிரிப்பை அடக்கியபடி.

"என்ன்னனது...?"

"நீ எனக்கு வரப்போற வைஃப் அப்படிங்கறதால தான், அவன் நீ ஆடுன நாடகத்தை ஈஸியா எடுத்துக்கிட்டு போனான்..."

அதிர்ச்சியில் வாயை பிளந்தாள்  மதுமிதா.

"வேணும்னா செக் பண்ணி பாக்குறியா? அவன்கிட்ட போயி நம்ம கல்யாணம் பண்ணிக்க போறதில்லன்னு சொல்லு... அதுக்கப்புறம் தெரியும், அவன் என்ன செய்வான்னு" அவன் தன் கைபேசியை எடுக்க, அதை அவனிடமிருந்து பிடுங்கினாள் மதுமிதா.

அப்போது அவனது கைபேசியின் ஸ்கிரீன் சேவராக இருந்த தனது புகைப்படத்தை பார்த்து அவள் வியப்படைந்தாள். அந்த புகைப்படத்தை அவன் எங்கிருந்து எடுத்தான் என்று அவளுக்கு நன்றாக தெரியும். அது அவளது வீட்டின் வரவேற்பறையின் சுவற்றில் மாட்டப் பட்டிருக்கும் புகைப்படம். அவர்கள் வீட்டுக்கு அவன் வந்த போது, அதை அவன் தனது கைபேசியில் புகைப்படம் எடுத்திருக்க வேண்டும்.

"நான் அதை உங்க வீட்லயிருந்து சுட்டேன்" என்றான் தன் கைபேசியை அவள் கையில் இருந்து வாங்கிய படி.

"எனக்கு தெரியும்"

"நம்ம ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் பண்ணிக்க போறோம்னு எல்லார்கிட்டயும் சொல்லு. இல்லைனா நீ மாட்டிக்குவ. அப்புறம் அருணாச்சலம் கிட்ட இருந்து உன்னை யாராலும் காப்பாத்த முடியாது"

அவன் கூறுவது பொய்யல்ல என்று அவளுக்கு தெரியும். நிச்சயம் அருணாச்சலம் அவளை சும்மா விட மாட்டான்.

"கவலைப்படாத என் பக்கத்தில் இருந்து நானும் எல்லாருக்கும் அப்படியே சொல்றேன்" என்றான் சிரித்தபடி.

அவர்கள் சிரித்துப் பேசிக் கொண்டிருந்ததை கல்லூரிக்கு வெளியில் இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அருணாச்சலம்.

"அவங்க கல்யாணம் பண்ணிக்க போறாங்களா?" என்றான் தன்னுடன் எப்போதும் இருக்கும் *இட வல* கரங்களை பார்த்து.

அவன் பார்த்துக் கொண்டு நின்ற திசையை நோக்கி அவர்களும் பார்த்தார்கள்.

"இந்த மிடில் கிளாஸ் பொண்ணை ரிஷி கல்யாணம் பண்ணிக்க போறான்னு என்னால நம்ப முடியல" என்றான் அருணாச்சலம்.

"நாங்க விசாரிக்கட்டுமா?"

"ஆமாம்... ரிஷியோட அப்பா எங்க அப்பாவை மீட் பண்ணும் போது கூட இதைப்பத்தி அவர் எதுவுமே சொல்லல"

"ரொம்ப முக்கியமான விஷயத்தை பத்தி பேசிக்கிட்டு இருந்ததால, இதை அவர் மறந்திருக்கலாம்"

"இருக்கலாம். ஆனாலும் எனக்கு உண்மை தெரிஞ்சு ஆகணும்"

"நாங்க விசாரிச்சு சொல்றோம்"

"எனக்கு விஷ்வாவோட நம்பர் வேணும்"

"நான் வாங்கிட்டு வரேன்" அவனுடன் வந்திருந்த ஒருவன் கல்லூரிக்குள் சென்றான்.

அவனைப் பார்த்த பாலா,

"ரிஷி, திரும்பி பார்க்காத"

"சரி"

"அருணோட ஃப்ரெண்ட் பேட்ரிக், ஃபைனல் இயர் எம்எஸ்சி கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் கிளாஸுக்கு போறான்"

"அவன் விஷ்வாவை பார்க்கப் போறான்னு நினைக்கிறேன்" என்றான் பார்க்காமலேயே ரிஷி.

அவன் கூறியது போலவே, விஷ்வா வெளியே வந்தான்.

"நீ சொன்னது சரி தான்"

"அவங்க என்ன செய்றாங்க?"

"விஷ்வாவோட நம்பரை பேட்ரிக் வாங்குறான்னு நினைக்கிறேன்"

"நான் இதை எதிர்பார்த்தேன்"

"அருண் உன்னை சந்தேகப்படுறானா?"

"ஆமாம்"

"மதுவை ஜாக்கிரதையா இருக்க சொல்லு. அவ யாராவது கேட்டு, உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகப்போறதில்லன்னு உண்மையை சொல்லிட போறா..."

ரிஷியின் மூளை பரபரவென வேலை செய்தது. இந்த சூழ்நிலையை பயன்படுத்தி அதன் வேறு ஒரு விஷயத்தை ஊர்ஜிதம் செய்து கொள்ள நினைத்தான்.

"நான் சொல்றதை அவ சீரியஸா எடுத்துக்க மாட்டா. சூழ்நிலையை நான் எனக்கு சாதகமா பயன்படுத்திக்க முயற்சி பண்றேன்னு அவ நினைச்சாலும் நினைக்கலாம்" என்றான் ரிஷி.

"அப்படின்னா அவளுக்கு இந்த விஷயத்தோட சீரியஸ்நஸ்ஸை எப்படி தெரிய வைக்கப் போற?"

"அருணாச்சலத்தை பத்தி அவ கிளாஸ்ல இருக்கிற யாராவது சொன்னா அவ புரிஞ்சுக்கவா"

"அப்படின்னா நான் காயத்ரியை சொல்ல சொல்லட்டுமா?" என்றான் பாலா அவசரமாய்.

சிரித்து விடாமல் இருக்க படாத பாடுபட்டான் ரிஷி. முகத்தை சீரியஸாய் வைத்துக் கொண்டு,

"ப்ளீஸ் பாலா, எப்படியாவது கொஞ்சம் செய்யச் சொல்லேன்" என்றான்.

"அப்படின்னா நான் அவளை வழக்கம் போல பஸ் ஸ்டாண்டில் பார்த்து பேசுறேன்"

"வழக்கம் போலயா? அப்படின்னா என்ன அர்த்தம்? நீ அவளை தினமும் அங்க தான் மீட் பண்றியா?" என்றான் சிரித்தபடி.

அவனைப் பார்த்து முறைத்தான் பாலா.

"சும்மா ஒரு ஜெனரல் நாலேஜுக்கு கேட்டேன் பா"

"நான் காயத்ரி கிட்ட எதுவும் சொல்ல மாட்டேன். நீயாச்சி, மதுவாச்சி..."

"அட கோச்சிக்காத மச்சான். கெடச்ச சான்சை யூஸ் பண்ணிக்கோ" என்று கண்ணடித்தான் ரிஷி.

"நீயும் என்னை கிண்டல் பண்றியா? அவனுங்க தான் முட்டாளுங்க... உன்கிட்ட நான் இதை எதிர்பார்க்கல ரிஷி... அவளுக்கு அவளுடைய எதிர்காலத்தைப் பத்தி வேற ஐடியா இருக்கலாம் இல்லையா?"

அப்போது அவர்கள்,

"பாலா" என்று காயத்ரி அழைப்பதை கேட்டார்கள்.

அவர்கள் திரும்பிப் பார்க்க, புன்னகையுடன் நின்றிருந்தாள் காயத்ரி. அவளைப் பார்த்தவுடன் பாலாவின் முகம் பூவை போல் மலர்ந்தது. அதை கவனிக்க தவறவில்லை ரிஷி. அவனிடம் ஒரு டப்பாவை கொடுத்தாள் அவள்.

"இது என்ன?"

"மில்க்மெய்ட் லட்டு நான் பண்ணது..."

"ஓ அப்படியா...?"

அவள் ஆம் என்று தலையசைத்தாள்.

"ரொம்ப தேங்க்ஸ்"

"மை ப்ளஷர்"

அவள் அந்த இடம் விட்டு சென்றாள். உடனடியாய் அந்த டப்பாவை திறந்த பாலா, அதிலிருந்து ஒரு லட்டுவை எடுத்து சுவைத்தான். அவனது முகம் மாறியது, ரிஷி அவனைப் பார்த்து கிண்டலாய் சிரித்து கொண்டிருந்ததை பார்த்த போது.

"நீயும் எடுத்து சாப்பிடு ரிஷி" என்று அந்த டப்பாவை அவனிடம் நீட்டினான்.

"உனக்கு அவளை பிடிச்சிருக்குன்னா எதுக்காக அதை ஒத்துக்க தயங்குற?"

"இல்ல ரிஷி..."

"எங்களை ஏமாத்த ட்ரை பண்ணாத. அவளை பார்த்த உடனே உன்னோட முகம் எப்படி மாறுச்சுன்னு நான் பார்த்தேன்"

"அவ மனசுல என்ன இருக்குன்னு எனக்கு தெரியல. அதோட மட்டுமில்லாம எனக்கு இந்த உணர்வு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. நான் ஏதாவது பைத்தியக்காரத்தனமா சொல்ல போக, அவ என்கிட்ட பேசுறதை நிறுத்திடுவளோன்னு பயமா இருக்கு. எங்களுக்குள்ள இருக்கிற இந்த அழகான உறவை கெடுத்துக்க நான் விரும்பல. ஒருவேளை இது ஆத்மார்த்தமான நட்பா கூட இருக்கலாம். அதை கொச்சைப்படுத்த நான் விரும்பல" காயத்ரி கொடுத்த லட்டு டப்பாவுடன் அங்கிருந்து சென்றான் பாலா.

அவனைப் பார்த்தபடி புன்னகையுடன் நின்றான் ரிஷி.

தொடரும்...